ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Όταν πάψει η βροχή αναμνήσεις να μυρίζει,

όταν στο πέταγμα της πεταλούδας δεν υπάρχει ο χορός

τότε η αναζήτηση είναι μάταιος προορισμός.

Κι όλα κλείνουν γύρω από σένα-μέσα σε σένα.

Και γυρίζεις μέσα σ'όλα κολλημένος στη στιγμή

μήπως βρεις μια σχισμή του χρόνου

για ν'αλλάξεις την τροπή.

Ήχοι μέσα στο κεφάλι σε μια γνώριμη φωνή

τον ήλιο χάριζε αυτή η φωνή στα καλοκαίρια σου.

Τώρα ο απόηχος της συνείδησής σου τρίζει

κι ότι όμορφο έχεις ζήσει,τώρα σε φοβίζει.

Όταν γέλια παιδικά σαν ναυαγού είναι κραυγή,

όταν στα λουλούδια ασπρόμαυρο είναι το μόνο χρώμα

τότε στο μπουκάλι της ζωής σου έχεις βάλει το πώμα.

Και όλα ένας απόηχος γύρω από σένα

μια βοή απ'τα βάθη του μυαλού σου τα χαμένα.

Συγνώμες άν γυρέψεις στις χρυσοκέντητες ακτές

στο μυθικό πάνω κορμί της,ζωγραφισμένες αγκαλιές.

Πόσες δικαιολογίες με λόγια πορφυρά θα δώσεις;

Χόρτασε ο χρόνος πια,κοίτα εσύ να γλιτώσεις.

Γιάτρεψε τις πληγές σου που κι αυτές σ'έχουν προδώσει,

κοίταξε πέρα απ'όσα βλέπεις και θά'χει ξημερώσει.

madlin 

Ένα φεγγάρι ασημένιο

και ένας χρυσαφένιος ήλιος

καλοκαίρι μου αγαπημένο

της νύχτας μου άστρο στολισμένο.

Έλα και γίνε καλοκαίρι

αγάπησε τους τόπους μου

ξενάγησέ με το μεσημέρι

για σένα φυλάω τους όρκους μου.

Έχω κρατήσει στον ουρανό

ενός αγγέλου την αγκαλιά

τα "σ'αγαπώ" μου ένα δειλινό

στόλισμα στα σγουρά σου τα μαλλιά.

Σ'όλα τα χρόνια της προσμονής

κορδέλα σιελ οι αναμνήσεις

γίνε νησί κι εγώ το κύμα σου

νιώσε της δροσιάς μου τις δονήσεις.

Εμένα πάντως μ'έχει αγγίξει για τα καλά το καλοκαίρι,εσάς;

Το κακό είναι ότι έχω ξοδέψει όλη μου την φετινή άδεια και ενώ εσείς θα είστε στα νησιά και θα αράζετε σε παραλίες,εγώ θα δουλεύω και θα ψήνομαι... 

Βροχή αστεριών καλοκαιρινή

βροχή ευχές απ'τις καρδιές μας.

Κάθε αστέρι επιθυμία

χρωματισμένη ταχυκαρδία.

Βροχή Αυγουστιάτικη αστεριών

στην ραψωδία των Αγγέλων

κρυφός ο πόθος μας, για μια φορά

με ασημένια ντύνεται φτερά.

Κι εγώ η φτωχή γι'αστέρια λέω

γι'αυτά που χάθηκαν και κλαίω.

Για όσα δεν μπόρεσα να σώσω

και όσα δεν έμελε να κατορθώσω.

Έτσι σαν κοινή θνητή

τα μάτια κλείνω,νιώθω δυνατή

στην λάμψη αυτή τη μαγική

στου αστεριού την λογική.

Αυτό που το φως μου δείχνει

μια ελπίδα στα μαλλιά μου ρίχνει...