Λοιπόν τις Απόκριες τις μισούσα από μικρή ...θυμάμαι καβγάδες ομηρικούς με την μανούλα για να βάλω τις διάφορες στολές και να πάω στα παιδικά πάρτυ...Ασε που θέλανε και να με βάψουνε από πάνω το οποίο βαριέμαι ακόμα και σήμερα (όποιος με ξέρει καταλαβαίνει τι εννοω). Οπότε κι εγώ με το που τελείωσα το δημοτικο αρνήθηκα να ξαναντυθω...Η Πρώτη φορα μετά από τότε ήταν πέρυσι...έσκασα ένα σωρο λεφτα και στην ουσία δε μ άρεσαν οι στολές που πήρα...Τι θα κάνω λοιπόν σήμερα που έχουμε πάρτυ στο μαγαζί? Ενας ?Θεος ξέρει....

Φιλιά σε όλα τα καλά αλλά και τα κακά παιδάκια

Υ.Σ: Παλιό αγαπημένο του Michael Jackson video Liberian girl, νομιζω οτι ταιριάζει με το θεμα αλλα ειναι μια άλλη έκδοση όπου ένας εξυπνάκιας έχει βαλει δικούς του υποτιτλους...εγώ πάντως γέλασα :P:P:P 

"Και δεν κρατάω πια τα κλάματα μεσάνυχτα με βρίσκουν μοναχή να σκίζω γράμματα, να βριζω και να σπάω σαν τρελή στους τοιχους πράγματα...να λέω θα γυρίσει δε μπορεί ως τα χαράματα"...

Στιχοι απο παλιο αγαπημενο τραγουδι της Αννας Βίσση...Ακουω τετοιου ειδους τραγουδια τελευταια ταιριαζουν στην διαθεση μου...

Σκεφτομουν ομως (ναι το κανω κι αυτο καμια φορα)... Οι περισσοτεροι θεωρουν το κλαμα δειγμα αδυναμιας η ορισμενοι απλα δεν μπορουν να σε βλεπουν να κλαις...Εχετε σκεφτει το κλαμα ομως ως μεσο εξωτερικευσης της εντασης?

Προσωπικα το χω στο τσεπακι ομως μονο σε ανθρωπους που εμπιστευομαι κι εκτιμω (ή αν έχω πιει πολυ χεχε) και θεωρω οτι αν δεν ειχα αυτη τη διεξοδο θα δεσει μια πετρα στο λαιμο μου...Τες πα ανοητες σκεψεις ενος πειραγμενου μυαλου....

και λιγο Barbra Streisand για τον επιλογο

"memories may be beautiful and yet... what's too painful to remember we simply choose to forget"

Υ.Σ: Επι του πιεστηριου...ολις καταλαβα επιτελους πως προσθετουμε video στο blog ...Χε χε Αλληλουια....live performance "Memories" Enjoy