Στη ζωή θα συναντήσεις πολλούς δρόμους...
Άλλους μεγάλους, άλλους μικρούς... Άλλους με φάρδος κι άλλους απελπιστικά στενούς...
Όπως και να έχει... Μην σταματήσεις ποτέ τη διαδρομή αυτή...
Είτε γιατί δυσκολεύτηκες είτε γιατί πολύ απλά βολεύτηκες... Γιατί οι δρόμοι είναι σαν τους ανθρώπους...
Αν δεν τους καβαλήσεις με το σωστό τρόπο και προλάβουν να σε καβαλήσουν αυτοί με το λάθος τρόπο, κινδυνεύεις να πέσεις σε λακούβες...
'Η ακόμη χειρότερα, κατευθείαν στο γκρεμό....(!!!!!!)
Κι έπεσε σκοτάδι....

Τα γεραματα αξιζουν να λαβουν βραβειο. Μην φοβασαι τα γεραματα...
Ειναι η φυσικη εξελιξη σου και οποιος φοβηθηκε αυτου του ειδους την εξελιξη, εμεινε στασιμος και απραγος στο βαλτο μιας ανακυκλωμενης κοινωνιας που δεν εχει γνωσεις γυρω απο ονειρα ή σωστη πολιτικη που δεν εχει ουσια ή αληθινη αναπνοη...
Γιατι δεν εμαθε ποτε του να τοποθετησει ενα στοπ, ωστε να δωσει τη σκιταλη σε κατι νεο που ή θα τον ανανεωσει και θα συνεργαστει μαζι του ως το τελος, αποθηκευοντας αμιλητα τις πληροφοριες που χρειαζονται για να κυριαρχει η αληθινη ζωη ή θα σβησει εντελως το παρελθον, κρατωντας μονο τις βασεις σχεδιου που ειναι σημαντικες και φυσικα, απαραιτητες, για τη σωστη χαραξη και αναδυομενη πορεια του ανθρωπινου γενους, απο τη στιγμη κιολας της υπαρξης του επανω στον πλανητη....

Φοβος: Ακορεστες αναγκες στη θεα ενος θεορατου τελους που τρεχουν δεξια και αριστερα μεσα στο μυαλο καθε ανθρωπινου οργανισμου φερνοντας μαζι τους ως αποτελεσμα ενα επιφανειακο κυκλοφορικο κομφουζιο στη ροη των σκεψεων μας...
Πολλες φορες, μπορει να μας κανει την επισκεψουλα του φορωντας τα κακοσχεδιασμενα προσωπεια του αγχους, της πιεσης ή μιας αβεβαιοτητας αγνωστου διαρκειας ή προελευσεως....

Ευχη: Θα μπορουσαμε να χαρακτηρισουμε καθε τι αυλο ή υλικο αντικειμενο, υπηρεσια ή προιον που θα μπορουσε να θελησει ενας ανθρωπος στα πλαισια της παραμονης του στην επιγεια ζωη, με απωτερο σκοπο την εναποθεση των ανωτερων στοχασμων του σε μια μεγαλυτερη απο αυτον δυναμη, οντοτητα ή ανεξηγητη κατασταση που θα μπορουσε παραλληλα να τους διατηρει σε μια μορφη που θα βρισκοταν μακρια απο βασκανιες, κακοτοπιες και απλες ακομη ατυχιες.
Να το διατηρουσε, φυσικα, σε μια μονιμη φρεκαδα...Γιατι;
Καθε ευχη μπορει να γινει πραγματικοτητα. Κι η ελπιδα πεθαινει παντα (!!!) τελευταια...[Ευτυχως να λεμε!]
Θα μπορουσα να ευχηθω πολλα, αλλα το μονο που εχω την αναγκη και την λαχταρα να ευχηθω, ειναι να εχουμε υγεια εμεις κι ολος ο κοσμος και με τη βοηθεια της τρελας που μας διακατεχει να φοραμε παντα επανω μας σαν φυλαχτο την φλογα της αγαπης...
Οσο αγαπας υπαρχεις και οσο αγαπιεσαι ζεις...<3 <3 <3

Η ζωη αποτελειται απο γευσεις: Γευσου τα παντα απο τα ταξιδια της ζωης σου. Ακομη κι αν τελικα ξερασεις σε καποια απο τις διαδρομες σου, θα εχει μαθει το στομαχι σου να αντεχει την παλινδρομικη κακογουστια, γυφτια και κακια...

Θυμαμαι καποτε καποιον που μου ειχε πει πως δυνατος δεν ειναι αυτος που τελικα φτανει στο σημειο να κανει την επιδειξη της δυναμης του. Δυνατος ειναι αυτος που καταφερνει και κρατα κλειδωμενο και αμπαρωμενο καλα τον παραδεισο του απο καθε ειδους κακοβουλια. Κι ετσι, κοιτωντας απλα την δουλεια του... Να πορευεται ησυχα, αγνα και αργα επανω στα σκαλοπατια οπου στεγαζουν, χρονια τωρα, τις ελπιδες, τα ονειρα αλλα και ολοκληρο το παλατι του παραδεισου του...

Σκέψεις: Χαμένες ελπίδες που αποτυπώθηκαν σε ένα χαρτί, προς ένδειξη της σβησμένης από το χάρτη της ρουτίνας, ύπαρξης τους.

Η ζωή δημιουργεί καταστάσεις. Οι καταστάσεις δημιουργούν χαρακτήρα.
Ο άνθρωπος δημιουργεί τη σκέψη. Η σκέψη δημιουργεί την ανάγκη για γραφή.
Και η γραφή, με τη σειρά της, φυλλάσει μέσα της όλο αυτόν, τον υπέροχα δομημένο, παράδεισο!

Θυμίζοντας μας κάπου κάπου...Εφιάλτες αλλά και όνειρα!
Κόπους αλλά και κρεπάλες! Μίση αλλά και αγάπες!
Λύπες αλλά και χαρές! Κόλαση αλλά και παράδεισο...
Την προσωπική μας ουτοπία....

Στις 10 Μαΐου αρχίζει η απογραφή η οποία είναι υποχρεωτική και όσοι αρνηθούν να απαντήσουν θα βρεθούν αντιμέτωποι με τσουχτερά πρόστιμα που κυμαίνονται από 1.000 έως 5.000 ευρώ, όπως είπε στο ΣΚΑΪ η γενική διευθύντρια Στατιστικών Ερευνών της ΕΛ.ΣΤΑΤ Αθανασία Ξενάκη.

Προβλέπονται επίσης πρόστιμα από 10.000 έως 200.000 ευρώ για τους απογραφείς που θα παραβιάσουν την εμπιστευτικότητα.

Η απογραφή αρχίζει στις 10 Μαΐου και θα ολοκληρωθεί στις 21 και οι απογραφείς θα φορούν κονκάρδα με το ειδικό σήμερα της Αρχής και το όνομα τους καθώς και το όνομα και τηλέφωνο του επόπτη τους.

Οι πολίτες θα απαντούν σε απλές ερωτήσεις σχετικά με την κατοικία τους, τα άτομα που διαμένουν σε αυτήν, την ηλικία, το επάγγελμα, το επίπεδο εκπαίδευσης και την κατάσταση απασχόλησης τους.

Δάφνη Γκάση
05-05-2011Πηγή: www.dimoi-news.gr

Αύξηση παρουσιάζει και σήμερα η μέση τιμή της αμόλυβδης βενζίνης. Μόνο μερική η συμμόρφωση στο πλαφόν που επιβλήθηκε χθες σε 13 νομούς της χώρας.

Αύξηση παρουσιάζει και σήμερα η μέση τιμή της αμόλυβδης, που έφθασε στο όριο το 1,72 ευρώ το λίτρο (από 1,719 ευρώ χθες).

Στο μεταξύ, από το Παρατηρητήριο τιμών του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης προκύπτει εικόνα μερικής συμμόρφωσης της αγοράς στο πλαφόν που επιβλήθηκε χθες σε 13 νομούς της χώρας.

Σημειώνεται ότι σε 5 νομούς επιβλήθηκαν ανώτατες τιμές και στις εταιρίες εμπορίας, όμως δεν δημοσιεύονται στοιχεία για την καθημερινή διαμόρφωση των τιμών χονδρικής. Οι πρατηριούχοι υποστηρίζουν πάντως ότι υπάρχουν περιπτώσεις που οι τιμές προμήθειας της αμόλυβδης είναι υψηλότερες ή συγκρίσιμες με την ανώτατη τιμή λιανικής, οπότε οι ίδιοι αναγκάζονται είτε να πουλάνε με ζημιά, είτε να κλείσουν.

πηγή:news247.gr
04-05-2011

Αγαπω τη μανα σου, αγαπω τη μανα μου

Μα την δικη μου ΑΛΗΘΙΝΑ!!!

Σκαρφαλωσε η πεθερα μου πανω στο ντιβανι!

Και μου εντυσε τα νευρα μου σαν ενεργο καζανι!

Ροχαλιζει και γυριζει σα μαουνα σε μπουνατσα!

Σε ωρα εκτακτης αναγκης, θα πηδηξω απο την ταρατσα!

Πως πεινασα και πως λυγωνει πλεον η κοιλια μου!

Θα φαω τη σοκολατα, θα φαω τον αρακα μου!

Ελπιζω τη λιγουρα να μην κολλα κι η πεθερα μου!

Τα θελω ολα μα ολα πια δικα μου!

Κι αν μου αρχισει και παραπονα και για τα παιδια μου...

Σεμιναρια θα αρχισω με τα γαλλικα μου!

Δε με εμαθε καλα ακομη η κυρατσα!

Κι ας μας εδεσε η ζωη, κι ας τρωμε τη στραπατσα...

Καταβαθος... Αγαπιομαστε καλε!!!

Ηταν δυο, ηταν τρια, ηταν πεντε η οχτω

Ξυλακια στον αερα δε μπορω να θυμηθω

Ψαχνω χιλιους τροπους να παω να κοιμηθω

Προβατακια δε μετραω, ας ζυγισω παγωτο

Ηταν εξι, ηταν εννια, ηταν εντεκα χιλιαδες

Τα μυρμηγκια στην αυλη ειναι πια μυριαδες

Ψαχνω χιλιους τροπους για να τα ξεφορτωθω

Αν δε φυγουν απο μονα τους, θα τα κανω φαγητο

Θα βαλω και σιτες για το μονιμο εχθρο

Καλοκαιρι πλησιαζει, πρεπει να σουλουπωθω

Μα καθε διαιτα που κανω, πεφτει σε κενο

Λες να φταιει το φρουτο μετα το παγωτο;

Η μηπως η σερενατα μετα το φαγητο;

Γεραματα μας πιασανε καλη μου

Φτερα σαν τη σερβιετα εβγαλε κι  η συνταξη μου

Δεν εχουμε μελλον μεσα στο ντουνια

Την ωρα που γεννηθηκαμε, μας εδωσαν μπουνια

Μπουνια η αγαπη σου, στα στηθη μου σημαδι

Χαιρετισματα θα δωσω και απο σενα βρε στον Αδη

Γεια χαρα

Αγκάλιασα τα όνειρα μου, μα μου είπαν καληνύχτα.
Αγκάλιασα τους εχθρούς μου, μα μου έβγαλαν μαχαίρι.
Αγκάλιασα τα θέλω μου, μα μου έδειξαν την απέχθεια τους.
Αγκάλιασα τους φόβους μου, μα έγιναν αμέσως σκόνη.
Αγκάλιασα εσένα, μα μου γύρισες πλευρό.
Αγκάλιασα τη ζωή και μου γνώρισε το θάνατο.

Ναι ρε παιδια! Ναι ρε παιδια! Ειμαι εδω, ειμαι ξανα εδω! Μεσα στο μπουγιο και στην κακοσμια...Μα καλα! Δεν τους μιλησε κανεις για τα αποσμητικα εδω μεσα; Αχ μυτουλα μου κανε υπομονη και ειναι η τελευταια χρονια εδω μεσα! Και σου υποσχομαι! Σε εξι ωρες απο τωρα θα μυριζεις μονο γιασεμι και ανθη πορτοκαλιας...Ουτε ιχνος ιδρωτιλας, εχεις τον λογο του θεσπεσιου κορμιου μου! (Οχι δεν ειμαι ψωναρα, αλλα και τι ορκο θελεις; Του αγνωστου καρπουζιου; Ημαρτον....) Κι αυτη η ουρα δεν τελειωνει ποτε. Ειναι σαν να βλεπεις σισιτιο του 40, ενα πραμα. Λες και εχουν να φανε αιωνες. Αλλα να, ειναι που δωσαμε απο ενα ευρω ο καθενας και σου λεει κατσε. Εγω στερηθηκα, σου λεει, το ενα ευρω μου και χαλασα την αρμονια του τριευρου για να παρω ενα πακετο τσιγαρα και θα το παιξω και καλος, πολιτισμενος ανθρωπος; Ε, οχι δα...Ωπα! Να και ο λογος του διευθυντη! Αυτο μου ελειπε τωρα... Ευτυχως δεν θυμαμαι να του εδωσα το μπλογκ μου, γιατι αν του το εδωσα... Την εχω σιγουρη την αποβολη πριν την τελικη συνταξιοδοτηση! Και μετα ξερεις πως παει, ε; Στις δυο η μια δωρο! Σαν τις πιτσες ενα πραμα! Ειδε και το ρολογακι που του πηραμε και μαλλον του γυαλισε το ματι, γιατι μας ειπε οτι επιτελους δειξαμε οτι γιναμε ανθρωποι! χαχα Τελικα, μονο αμα αγοραζεις δωρα και χαριζεις πραγματα στους αλλους θεωρεισαι ανθρωπος σε αυτον τον πλανητη; Τοσο πολυ μας εχει επηρεασει ο καταναλωτισμος; Και ο συγκεκριμενος ειναι μια καταναλωση απο μονος του! Σκεψου μονο οτι με τα λεφτα της εκδρομης, σκεφτηκε να πληρωσει την πορτα που εσπασε ενα παιδι απο την πρωτη λυκειου, επειδη και καλα ειχε οικογενειακα προβληματα, και οτι περισσεψει να μετατραπει σε δωρεα πινακων ως προσφορα της τριτης λυκειου για το ιδιο το σχολειο! Και εδω που τα λεμε, και εγω εχω προβληματα στην οικογενεια μου και μαλιστα πολλα. Αλλα ουτε τις πορτες του σχολειου σπαω, ουτε τις μουρες των παιδιων στα δυο σπαω. Και αμα κανω και καμια βλακεια την πληρωνω και απο την τσεπουλα μου. Και ξερεις γιατι; Γιατι ειμαι μαγκας και δεν μου αρεσει να το παιζω μαγκια και εξατμηση απλα για τους δηθεν και μετα να κλαιγομαι σαν κανενα κουναβι που δεν βρηκε καταφυγιο. Για να μην πω τιποτα χειροτερο... Οσο για τους πινακες, συγνωμη κιολας. Αλλα διακοσια ευρω για σχολικο πινακα; Τι πινακας θα ειναι πια; Και γιατι να μην παρουμε καμβαδες αδειανους να ζωγραφισουμε εμεις που θα μας βγει και πιο φθηνα και ισως μας μεινουν και χρηματα στην ακρη; Οχι οτι μπηκαν εξ ολοκληρου απο την τσεπη μου ολα αυτα τα χρηματα, αλλα οσο να πεις τα δουλεψαμε. Να ημερολογια, να ξυλα. Να χορους...Να πανηγυρια... Δικος μας κοπος ειναι παλι, δεν ειναι του γειτοννα και φυσικα, δεν ειναι ουτε του διευθυντη που τοσο ευκολα και απλοχερα κοιταει να κανει κουμαντο... Αντε να φαω λιγη τουρτα να το βουλωσω, γιατι αμα συνεχισω θα πω και αλλα, και καποιες φορες ειναι καλυτερα να μασας, παρα να μιλας....

Πώς κοιμάσαι ρε μαμώτο άμα δεν κλείνουν τα μάτια σου, αλλά έχει περάσει η ώρα και πρέπει να ξυπνήσεις σε 4 ώρες φυσιολογικά;
Καταραμένη αυπνία....Να σου καεί το μαλλί στο ντεκαπάζ μωρή, γιατί άμα δεν σου καεί, θα στο βγάλω εγώ με την πρώτη ευκαιρία!