Ο Κώστας Μαρτάκης είναι Έλληνας τραγουδιστής. Γεννήθηκε στις 25 Μαΐου του 1984.

'Εγινε γνωστός με την συμμετοχή του στο μουσικό reality "Dream Show", όπου και άφησε καλές εντυπώσεις. Ξεκίνησε στο χώρο έχοντας ασχοληθεί με το χώρο της μόδας ως μοντέλο.Το καλοκαίρι του 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο δείγμα της δισκογραφικής του δουλειάς με το single "Πάντα Μαζί". Την ίδια χρονιά συνεργάστηκε με γνωστά ονόματα του τραγουδιού, όπως η Δέσποινα Βανδή και ο Γιώργος Μαζωνάκης. Το 2007 τραγούδησε μαζί με την Κέλλυ Κελεκίδου, το Διονύση Μακρή και το Νίκο Απέργη.To Μάιο του 2007 ο Μαρτάκης ερμήνευσε με μεγάλη επιτυχία ένα κομμάτι με το Χρήστο Δάντη σε "μυστική συναυλία " (Secret Concert) που διοργάνωσε το μουσικό κανάλι MAD. Τον Ιούνιο του ιδίου έτους, κυκλοφόρησε το νέο του CD με τον τίτλο "Ανατροπή", από το οποίο ξεχώρισαν τραγούδια όπως το "Ναι" και το "Να μην ξανάρθει καλοκαίρι".

Το Δεκέμβριο του 2007 ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του [1]για την ελληνική εκπροσώπηση στο διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον του 2008, με συνυποψήφιες τραγουδίστριες την Καλομοίρα και τη Χρύσπα. To τραγούδι του Μαρτάκη παρουσιάστηκε μαζί με τα τραγούδια των άλλων δύο υποψηφίων στις 6 Φεβρουαρίου και έχει τον τίτλο Always and Forever. Κέρδισε το τραγούδι της Καλομοίρας.

Λαμβάνοντας υπόψη την ενότητα τόπου, χρόνου και υπόθεσης που ισχύει στην αρχαία τραγωδία να περιγράψετε σύντομα την άποψη σας για το πώς θα ολοκληρωθεί η τραγωδία στην τελευταία σκηνή:

Ο Θεοκλύμενος αντιλαμβάνεται το σχέδιο της Ελένης ‘’Έφυγε και με παράτησε!Τα όνειρα μου χαμένα στην τρέλα του μυαλού μου και τώρα στη ζωή πια τι μου μένει; Μ’ένα δίκοπο μαχαίρι θα σχίσω τα σωθικά μου δίνοντας τέλος στην άχαρη μοναξιά.Ω πατέρα! Στον τάφο αυτόν δίπλα σου θα πλαγιάσω δεχόμενος ήττα από μια πανούργα ομορφιά…’’

Να ζήσεις Δεσποινάκι

και χρόνια πολλά

μεγάλη να γίνεις

μα sexy μαμά

παντού να σκορπίζεις

πλατίνες πολλές

κι οι αναμνήσεις σου

να'ναι όλες γλυκές!

Μυαλό μου πονεμένο

τι σου’μελε να πάθεις

σαν έργο γυρισμένο

 πράγματα να μάθεις

Σαν βγήκε το ανέκδοτο

έπιασε λαβράκι

πήγε και σκόνταψε

σε ξανθό μαλλάκι

έκανε την τύχη του

και έβγαλε λεφτά

αφού οι γνώσεις

ήταν μακριά

έγινε ανάρπαστο

κι όλοι το ζητούσαν

με κάθε σου ατάκα

σαν τρελοί γελούσαν

Μυαλό μου πονεμένο

τι σου’μελε να ζήσεις

καψόνι τραβηγμένο

μεγάλες συγκινήσεις

Προχώρησα στην εξοχή

Και είδα μια κατσίκα

Τρόμαξα, ταράχτηκα

Και βρέθηκα στο ΙΚΑ

Βιβλιάριο εσφράγιζα να μπω για νοσηλεία

Στα τέσσερα γονάτιζα μπροστά στην Παναγία

Κι ο διπλανός μου χόρευε τσάμικο σε φορείο

Η τρέλα δεν πάει στα βουνά

Φτάνει με λεωφορείο

Κι ενώ εισήρχοντο για το φρενοκομείο

 Πάγκο έστησε στο ιχθυοπωλείο

Στο στόμα ταΐζε δελφίνια και σκουμπριά

Σκάλες έβαφε και έραβε κουμπιά

Κι η νοσοκόμα στέκονταν απάνω σαν αγγούρι

Πλακώθηκα  σε μια μπαριά

Και μου’ σπασεν η μούρη

Σε ύπνον πια βυθίστηκα βαρύ, μαλαματένιο

Διέξοδο συνάντησα

Και τώρα τη διαβαίνω

Κι ο διπλανός με κοίταζε

Μ’ορθάνοιχτες ματάρες

Την ώρα που φτιαχνόντουσαν

Οι γλυκεντοχουρμάδες

Κι ευθύς μπατάκωσε

Και έκανε κοιλιά

Το μάτι τα’παιξε

Και έβαλε γυαλιά

Προχώρησα στον ποταμό

Να πάρω μιαν ανάσα

Δρόμους μπέρδεψα σωρό

Και βρέθηκα στη NASA

Τη σελήνη ζύγιασα μέσα σε μια ώρα

Η μέση πιάστηκε κι έστησα αιώρα

Χυμό μου φέρανε μέσα σ’ανανάδες

Αστέρια στήσανε χορό

Σε στήλες και στοιβάδες

Η Αφροδίτη στέριωσε στεφάνι στο μαλλί της

Ο Δίας εγοητεύτηκε και χάθηκε μαζί της

Κι η φύση πλέον κρύβεται να μη φανερωθεί

Για ένα καπρίτσιο μοναχά βεντέτα θ’ανοιχτεί(;)

Κι η Ηρα απ’τα νεύρα της θα πέσει να πνιγεί

Τα κύματα τραβήξανε το τζίνι του Αλαντίν

Το αυτοκίνητο σταμάτησε μες τη Χερουβείμ

Ξύπνησα έξι το απόγευμα και νόμιζα πως ήτανε πρωί!!!!!

Τις τελευταίες μέρες αλλού πατώ και αλλού βρίσκομαι!

Λίγο το καλοκαίρι, λίγο η ζέστη…

Λίγο τα μυαλά μου στα κάγκελα που ψάχνουνε τη λύρα για να μη νιώθουν άδεια…

Το χάσαμε το μπαλάκι…!

Παρακαλείται όποιος το βρει να το φέρει πίσω!

Αφιλοκερδώς, εννοείται, περνάει κρίση η χώρα! Δεν είμαστε για έξοδα!