αν χρειαζόταν να διαλέξεις

τι θα προτιμούσες

να έχεις δίκιο

ή να έχεις καλοσύνη;

Τι θα ήθελες να κυριαρχεί

στη ζωή σου

το εγώ

ή ο αληθινός , όμορφος εαυτός σου;

ποιες είναι οι ευτυχισμένες σου στιγμές;

αυτές που δημιουργείς φίλους

ή οι άλλες , που αποζητάς εχθρούς;

Πότε νιώθεις γαλήνη

όταν αγκαλιάζεις

ή όταν μαλώνεις το παιδί σου;

Και τελικά τι λαχταρά περισσότερο η καρδιά σου;

τον πόλεμο

ή την ειρήνη;

 Πίνακας:11.00 a.m. Edward Hopper

Την ψυχή την ονόμασαν αθάνατη,

όχι επειδή πράγματι έχει άπειρη διάρκεια στο χρόνο,

αλλά διότι απλώς δεν νοείται ο μηδενισμός του Θαύματος

που λέγεται ψυχή.

Το αδιανόητο είναι η ύπαρξη ψυχής και όχι η αθανασία της.

Εάν δεν νοηθεί αυτό το έκτακτο θαύμα

τότε τίποτε δεν μπορεί να νοηθεί παραπέρα

~

Ο θάνατος ως απουσία δεν καταργεί την παρουσία του προσώπου

γιατί το πρόσωπο και απόν, είναι παρόν.

Και μάλιστα τότε είναι καθαρότερα παρόν,

γιατί έχει ολοκληρώσει τελεσίδικα το νόημά του

και την αλήθεια του.

Θάνατος είναι να βιώνεις συντελειακά τη ζωή, όσο ζεις.

~

Το θαύμα του υπάρχειν

εκμυθεύεται φιλοσοφικώς,καλλιτεχνικώς και θρησκευτικώς.

Αυτές οι τρεις δραστηριότητες του πνεύματος

στο βάθος δεν είναι παρά Μελέτη Θανάτου

κατά την προσφυή ρήση του Πλάτωνος.

Μελέτη θανάτου είναι η ζωή.

Και μελέτη ζωής είναι ο θάνατος.





Χ.Μ.

Στη γνωστή συνοικία των Ανασφαλειών

και στο μέσον της οδού Εσφαλμένων Πεποιθήσεων

βρίσκεται η κεντρική πλατεία Εγωϊσμού.

Κάνετε μια στάση εκεί και παρατηρείστε

πόσο μόνα είναι τα γυμνά δέντρα,πόσο άσχημα κράζουν τα πουλιά των Ενοχών .

Θυμηθείτε το μελωδικό τραγούδι που κελαηδούσαν παλιά,

όταν κατοικούσατε στη γειτονιά της Αθωότητας ,στην οδό Παιδικών Χρόνων.

~

Αφήνοντας πίσω την Πλατεία Εγωϊσμού

απομακρυνθείτε από τις οδούς Φόβου και Αμφιβολίας

και γυρίστε την πλάτη στο δρόμο της Επίκρισης

Ακολουθήσετε τη Λεωφόρο Αποδοχής και Συγχώρεσης.

Η πόλη αρχίζει τόσο να ομορφαίνει εδώ!

Μόλις φτάσετε στον πεζόδρομο της Εκτίμησης

θα συναντήσετε το Μέγαρο της Φιλίας .

Στους κήπους του μπορείτε να κάνετε περίπατο

στους διαδρόμους της Ευγνωμοσύνης και της Χαράς.

Στη συνέχεια κατευθυνθείτε προς την οδό Δημιουργίας

στρίψτε στο δρομάκι της Προσφοράς

και προχωρήστε ευθεία.

Η οδός της Αγάπης δεν είναι μακρυά.

Και εκεί βρίσκεται το κέντρο Πραγματοποίησης Ονείρων.

~

Αν χάσετε το δρόμο σας ρωτήστε ένα παιδί.

photo:margo

Καιρό είχα να γράψω για τα μαθήματα ζωγραφικής..

λέγατε κι εσείς,τι μου λείπει..τι με τρώει ..χεχε..

Λοιπόν τα μαθήματα συνεχίζονται κανονικά!

Αν εξαιρέσει κανείς ότι δεν λειτουργεί το καλοριφέρ στην αίθουσα,

ότι δεν βρίσκεις εύκολα καλή θέση για το καβαλέτο σου

κι ότι ο φωτισμός είναι συνήθως ελλιπής και ενίοτε μεταβάλλεται σε φωτορυθμικό,

κατά τα άλλα περνάμε μια χαρά!

Το πρώτο τέταρτο ψαχνόμαστε που θα κάτσουμε..

βρίσκεις μια ωραία θεσούλα,εστιάζεις στη σύνθεση με μάτι λάγνο και καλλιτεχνικό..

και πάνω που πιάνεις το μολύβι και είσαι έτοιμος να μεγαλουργήσεις..

ακούς μια φωνή:

-Συγνώμη ,κάθεσαι στη θέση μου..!εδώ καθόμουν προχθές και δεν έχω τελειώσει ακόμα.Έχω κάνει και κύκλους στο πάτωμα για να θυμάμαι που πάταγε το καβαλέτο μου!

μη μου τους κύκλους τάραττε ,σου λέει κι έχει δίκιο.. : )))

Οπότε το καβαλέτο σου και σε άλλη παραλία!

Ξεκουβαλάς μπλοκ ,μολύβια, χρώματα και γόμες και βρίσκεις μια θέση

που βλέπεις τη σύνθεση με τα κιάλια.

Αφού τακτοποιηθούμε βάζουμε μουσικούλα και ξεκινήσαμε!

Με συντροφιά τις μελωδίες ,μολύβια,παστέλ,πινέλα και ακρυλικά

σχηματίζουν στο (πριν λίγο) λευκό χαρτί

φόρμες και αποχρώσεις ,σκιές και φώτα.

Το μάτι αφήνεται να περιπλανηθεί στις επιφάνειες,

να γλιστρήσει στις αντανακλάσεις .

Ανακαλύπτεις χρώματα που δεν φανταζόσουν ότι υπάρχουν στο αντικείμενο που βλέπεις.

~~~

Τις προάλλες.τελείωνα αυτή την κανάτα..

Είχαμε τα κέφια μας και ήμασταν όλο πειράγματα,

ο δάσκαλος με το γνωστό γελάκι του,χαλαρός όπως πάντα

και η Mina από το cd player τραγουδούσε:

Galeotto fu il canotto !!!

Il cielo è azzurro, il mare è blu ……
Per la merendina, ci pensi tu!
Partiamo alle cinque?
Torniamo alle otto?!
Affittiamo il canotto!
Affittiamoci un canotto
E prendiamo il largo
Verso il mare blu….
Oh, oh, oh, cara,
Remo un po’ io, remi un po’ tu.
Hai portato il gorgonzola,
L ‘emmental, le uova,
Cioccolata e the?…..
Oh, oh, oh, cara,
Cosa farei senza di te!
Che idea!
Sospinti dall’alta marea…
Che idea!
Senza la bussola, che idea!!
E poi…due punti nell’oceano, noi!
Così vicini, ma lontani,
Nessuno tranne i pescecani… ahi!
Ehi! Ma che fai?
Non sapevo soffrissi di vertigini…
Ehi! Non mi sbaglio, annegando stai!
Aiuto!
Lasciami, dai! Perché coinvolgermi?!
Aiuto! Aiuto! Aiuto!
Mentre vai giù,
Non rammento di te
Alcuna virtù!
Mentre vai giù,
Io mi sento su!
Via le tue mani, dal canotto!
E vai sempre più sotto!!
Non ti vedo già più…
Che strana donna eri tu!
Ah! Ah! Ah!
Affittammo quel canotto
E prendemmo il largo
Verso il mare blu…
Oh, oh, oh, cara,
Adesso tu non ci sei più!
E’ finito il gorgonzola,
L'emmental, le uova,
Cioccolata e the…
Oh, oh, oh, cara,
È finita anche per te!
Colpa di quel canotto,
Sei sparita laggiù…
Inghiottita dal blu!
Ah, ah, ah, ah, hm!
Cha, cha, cha!
Ah! Ah! Ah!

Από μια γρήγορη μετάφραση που μας έκανε ο καλός μας δάσκαλος

είχα ζαλιστεί..η κανάτα μου έγινε .. canotto και τα τριαντάφυλλα

άνθρωπος στη θάλασσα..

Ομολογώ ότι ξέφυγα τελείως και τελικά έφυγα απ' το μάθημα σαν χαρούμενος πότης : )

παρακαλείται όποιος μιλά την Ιταλική να μεταφράσει επακριβώς.

~~~~

...........τι ποστ!

δεν θυμάμαι που ήθελα να καταλήξω χεεχ..!

Τέτοια ώρα,τέτοια λόγια ..

Καληνύχτα και καλημέρα!

: ))))))))))))

Πως θα σας φαινόταν αν μαθαίνατε ότι μέσα στο αχανές Σύμπαν

ανακαλύφθηκε ένας μυστηριώδης πλανήτης ;

Τόσο μυστηριώδης και ασυνήθιστος που πάνω του κατοικούν

δισεκατομμύρια νοήμονα πλασματάκια!

Περπατούν στα δυό τους πόδια και παρατηρούν τον πλανήτη τους

μέσα από ένα ζευγάρι ζωντανούς φακούς.

Τα πανέξυπνα αυτά τυπάκια έχουν κατασκευάσει πάνω του

πολύπλοκα δίκτυα οδών,έχουν χτίσει πανύψηλα κτίρια

και έχουν σκάψει σήραγγες όπου χώνονται με ηλεκτρικά οχήματα

και τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα !

Ακόμα κι αν μόνο αυτά ήταν γνωστά γι αυτό το μυστηριώδη πλανήτη

θα ακούγονταν τρελά και απίθανα!

Η δική μας όμως περίπτωση,ο ίδιος μας ο εαυτός δεν μας κάνει καμία ιδιαίτερη εντύπωση!

Κι όμως είμαστε ένα ΘΑΥΜΑ!!

: )

Πάω προχθές αργοπορημένη στο πολιτιστικό για μάθημα ζωγραφικής
και τους βλέπω όλους όρθιους με μια κόλλα χαρτί Α4 στο χέρι
και μια απορία στο μάτι..

Τι έγινε ρε παιδιά και παρατήσατε τα καβαλέτα;
τι είναι αυτό;;;

Πρόσκληση μου λένε.
Πάρε να δεις.

Και πήρα...και είδα !

~~

Ο Δήμαρχος & πρόεδρος του πνευματικού κέντρου Δήμου <μπλαμπλα..>,

κύριος Μπλαμπλα,

σας προσκαλεί την Τετάρτη <μπλαμπλαμπλα..>
και ώρα <μπλαμπλα> στο πολιτιστικό κέντρο οδός <μπλαμπλα..>να τιμήσετε με την παρουσία σας την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας των τμημάτων του Πνευματικού Κέντρου
(Ελληνικών παραδοσιακών χορών,ζωγραφικής,μουσικοκινητικής).

~~

(τα μπλαμπλα δικά μου για να μην εκθέσουμε και πρόσωπα..)

Ωραία όλα αυτά..αλλά η φωτογραφία ;;;

τι εννοεί ο ποιητής-φωτογράφος-εμπνευστής της πρόσκλησης
και μας σκότωσε την αισθητική πάνω που θα μαθαίναμε να ζωγραφίζουμε;

: )))))))))))))

και τελικά...


..........τι λέτε;;;

να πάμε ,
ή θα μας φυτέψουν ανάποδα σε καμιά από τις γλάστρες που κρύβουν πίσω από τους υπολογιστές  ;;;;

: )))))))))))))))))



Y.Γ.

Είδες αγαπητό Fantasma ?
ΑΛΛΟΙ βγάζουν τις καλές εορταστικές φωτό ! χαχαχα.... : )))))

ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος σου λέει..!

Κάποια από τις μέρες μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς βρέθηκα στην Πλατεία Κυψέλης

Εκεί που περιμένω κάποιον βλέπω το σημείωμα στο ΑΤΜ.

Μέχρι να έρθει ο κάποιος κι όσο περίμενα στο αμάξι,

έχουν πλησιάσει το ΑΤΜ τουλάχιστον

7-8 άνθρωποι που προσπαθούσαν να κάνουν ανάληψη.

Έρχεται ο πρώτος,βάζει την κάρτα,πληκτρολογεί κωδικούς,τίποτα!

Σκύβει ,κοιτάει το μηχάνημα καλά-καλά(μα καλά ,το χαρτί δεν το είδε;)

Ο δεύτερος τα ίδια!Ο τρίτος άρχισε να το χτυπάει κιόλας (μήπως πέσει κανένα κέρμα..)

Μα και οι επόμενοι τα ίδια έκαναν και έφευγαν απορημένοι και άφραγκοι.

Αυτό το χαρτί το έβλεπα μόνο εγώ;;;(που δεν ήθελα να κάνω και ανάληψη)χαχαχα!

ε γι αυτό είπα να το φωτογραφίσω χεχε.. Εξάλλου κάτι τέτοια ΑΤιΜα

μηχανήματα,μόνο σε φωτο θέλω να τα βλέπω .

: ) 

με τις ατελείς αισθήσεις μου συνέλαβα τη μορφή σου
ένα πρόσωπο παιδικό μ'ένα χαμόγελο
δυό μάτια αθώα κατάμαυρα με γυριστά ματόκλαδα

αργότερα τα χέρια τα δυνατά και τη βαθιά φωνή σου
το μελαψό σου δέρμα που μας έκανε τόσο να μοιάζουμε
το ψηλό σου ανάστημα και το βαθύ σου γέλιο

αμέτρητα κομματάκια ύλης σε ωραία σύνθεση
μηχανισμοί και εκφράσεις σε μοναδική συμφωνία
με ξεγελούσαν για χρόνια και χρόνια όμορφα.

Πίστεψα πως όλα αυτά είσαι εσύ
πέντε δέκα πράγματα και λέξεις και καταστάσεις
μερικά όνειρα,ένα παρελθόν,ένα στιγμιαίο παρόν

το μέλλον και η ζωή μπροστά περίμεναν
για πόσο μπορεί να ανθίζει ένα τριαντάφυλλο
αναδύοντας το λεπτό άρωμά του;



πόνεσα,ούρλιαξα,έκλαψα
για κείνο το σώμα που το είχα ταυτίσει με την ύπαρξή σου
για κείνες της νυχτερινές λίμνες των ματιών σου

Θύμωσα,έσπασα και αναθεμάτισα
οι πιο γλυκές μνήμες με βασάνισαν σαδιστικά
ξανά και ξανά ώσπου ήρθε ο καιρός

που τα δάκρυά μου ξεθώριασαν την εικόνα σου
και μη μπορώντας πια να δω καλά
κατάφερα να οσμιστώ εκείνο το λεπτό άρωμα

Καμμιά φορά νωρίς και απότομα έρχεται η ώρα
του θανάτου .

Ο σπόρος πέφτει στη Γη
και αρχίζει να αποσυντίθεται,αποφλοιώνεται,σαπίζει ..


Μα δεν περνά λίγος καιρός και να μια νέα τριανταφυλλιά
μεγαλώνει και αρχίζει να ανθίζει
το ίδιο λεπτό άρωμα που δεν χάνεται ποτέ.

Η ίδια ακτινοβολία πάντα αόρατη
και πάντα αισθητή μ'εκείνο τον παράξενο τρόπο
που παραμένει ασύλληπτος από τη λογική.

Γιάννη..ζωή και θάνατος είναι Ένα

Ξέρω..από δυό χρονώ σε πήρα απ'το χέρι
Ζήσαμε μέρες στοργής και χαράς
παιδικά μυστικά κι αθώες συνωμοσίες

κλάματα και καυγάδες για μια πάνινη μπάλα
αγκαλιές συγχώρεση γέλια
η αγάπη ...η λεπτεπίλεπτη ουσία που ξαναδίνει ζωή στην ύλη
δεν μπορεί να χαθεί .
Γι αυτό υπάρχει ακόμα ο κόσμος.
Γι αυτό θα υπάρχεις για πάντα .

Σ'αγαπώ.

photo:margo

Γιάννη ... : )