Φύτεψα νυχτολούλουδο κι αιώνια μυρσίνη
κρίνο κι αγιόκλημα χρυσό με μυρωδιά από μνήμη20 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
~
Το μισό μήλο εμείς
τ'άλλο μισό αυτός ο θεόρατος κόσμος.
Το μισό μήλο εμείς
τ'άλλο μισό οι άνθρωποι.
Το μισό μήλο εσύ
τ'άλλο μισό εγώ
οι δυο μας ..
~
27 ΟΚΤ.1945
Ναζίμ Χικμέτ
απόδοση Πέτρου Μάρκαρη
7 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΜετά τα τανκς
η σιωπηλότερη σιωπή.
Μαζέψαν τα καμένα οχήματα,τις στάχτες.
Έπλυναν το αίμα χαράματα χαράματα.
Φυγάδεψαν τους νεκρούς
την καγκελόπορτα,τα τσακισμένα δέντρα.
Τα παιδιά δε γύρισαν σπίτια τους.
Σκιές περιφέρονται γύρω στους τηλεφωνικούς θαλάμους
από τζάμι σε τζάμι το πρόσωπο της σβησμένης φωτιάς.
Βρήκαν τον ένα κρεμασμένο στο νοικιασμένο δωμάτιο,
τον άλλο στην κλειδωμένη ντουλάπα
ο άλλος,το μέτωπο στα γόνατά του
σα να διάβαζε το τελευταίο βιβλίο.
Ένας μικρός καθρέπτης στο τραπέζι πεσμένος ανάποδα
δεν ήθελε να δει.
Μια κατσαρόλα,ένα σταχτοδοχείο
το καναρίνι στο κλουβί του απότιστο έχει κοκκαλώσει.
Θα κλάψει το κορίτσι γυρίζοντας ..
κι αυτοί,
κι αυτοί που τους κρύψανε στο λάκκο
φωνάζουν δυνατότερα τις νύχτες:
Γρηγορείτε ! γρηγορείτε !
~Γιάννης Ρίτσος~
4 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΤο να κατηγορείς τους άλλους για τις ατυχίες τους
είναι σημάδι ότι χρειάζεσαι διαπαιδαγώγηση.
Το να κατηγορείς τον εαυτό σου
δείχνει ότι η διαπαιδαγώγησή σου έχει αρχίσει.
Το να μην κατηγορείς ούτε τον εαυτό σου ούτε τους άλλους
δείχνει ότι η διαπαιδαγώγησή σου έχει ολοκληρωθεί.
Επίκτητος
13 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΠάνω από μήνας πέρασε από την τελευταία μου επίσκεψη στην Κερκίνη.
Αν και έμεινα μόνο για ένα τετραήμερο,μάλλον έβγαλα περισσότερες φωτογραφίες από κάθε άλλη φορά.
Η ομορφιά της λίμνης,τα νερά που καθρεφτίζουν τις κορυφές του Μπέλες,
τα σπάνια είδη πουλιών και η πλούσια ζωή του υγρότοπου ,είναι από τα πράγματα που μπορούν να σε γεμίσουν με ηρεμία και χαρά.
Μεταναστευτικός σταθμός για αργυροπελεκάνους και κορμοράνους,
μια κρυστάλλινη επιφάνεια στρωμένη με χαλιά από νούφαρα κι ένα από τα λίγα μέρη που μπορείς να δεις νεροβούβαλους.
Για την τεχνητή αυτή λίμνη που σχηματίστηκε το 1932 με την κατασκευή του φράγματος του Στρυμόνα μπορείτε να μάθετε στη σελίδα
www.kerkinilake.gr
πολλά και ενδιαφέροντα για το φυσικό της πλούτο και την ιστορία της.
Από μένα μόνο μερικές φωτογραφίες(δυστυχώς μόνο από μια σε κάθε ποστ,μιας και δεν έχω τη δυνατότητα να βάλω πολλές μαζί) .
Στη συγκεκριμένη,ένα μικρό μέρος της λίμνης με τα κοπάδια που βόσκουν αμέριμνα,αδιαφορώντας για την μαγευτική θέα..
Πολύ καλή μας μέρα!
: )
7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Περπάτησα στο δάσος την αυγή
μάζεψα ένα ξερό κλαδί με φύλλα κόκκινα
λύγιζε κάτω από του θάμνου τη σιωπή
κι ετοιμαζόταν να επιστρέψει μεσ'τη Γη.
Λάθος αν ήτανε δεν ξέρω ή σωστό
της λησμονιάς μου δέντρο μόνο το 'κανα
μέσα σε βάζο από γυαλί χωρίς νερό
κι έμοιαζε άνθρωπος που ζει χωρίς Θεό.
Έφτασα ως της λίμνης τα νερά
που αργοσάλευαν στο φως κάτω απ'τα νούφαρα
βρήκα ένα όστρακο σαν ερημιά
σπίτι αδειανό που κάποτε ήταν αγκαλιά.
Λάθος αν ήτανε δεν ξέρω ή σωστό
μια συντροφιά του δέντρου τώρα του 'φερα
να στέκει πλάι του ολότελα κλειστό
απομεινάρι μιας ζωής, θείο γλυπτό.
Στου γυρισμού το δρόμο το πρωί
πεύκα και έλατα ψηλά, σκιές ζωγράφιζαν
σε μονοπάτι πέτρινο πλατύ
φύλλα και κουκουνάρια ένα χαλί.
Λάθος κι αν ήτανε, ήτανε και σωστό
τώρα μια όμορφη εικόνα θα σχημάτιζαν
δέντρο,καρπός και το κοχύλι σφαλιστό
κι η ζωγραφιά μου ένα μικρό"ευχαριστώ"..
7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Τον καφέ δεν τον συνηθίζω.
Πίνω μόνο τσάι,μαύρο βέβαια,αλλά και αρκετό πράσινο.
Ο καφές μου προκαλεί ταχυπαλμίες και άλλα τινά ,οπότε
ούτε ζωγραφιστό δεν θέλω να τον βλέπω.
Μια και τον ζωγράφισα λοιπόν τον κερνάω σε σας μαζί με μια ιστοριούλα.
Κάποτε γύρω στο '64 που οι γονείς μου ήρθαν από την Πόλη
ο πατέρας μου κι ένας φίλος του ,ο Στράτος,
έψαχναν για δουλειά από 'δω κι από 'κει.
Κάποια στιγμή βρήκαν μεροκάματα
να κάνουν τα Σαββατοκύριακα καφέδες
στο καφενείο,στο γήπεδο της Α.Ε.Κ.
Μια μέρα που δούλευε ο Στράτος(τρομερός πλακατζής ήταν ο Στράτος..)
εκεί που έφτιαχνε τους καφέδες ωραία και καλά,
έρχεται ένας μάγκας και του λέει:
"Ένα πολλά βαρύ,μισό και όχι".
Τι λέει αυτός μπρε,σκέφτηκε ο Στράτος που είχε μεσάνυχτα από καφέδες..
Φτιάχνει εκεί ένα απλό καφέ και τον δίνει στον τύπο..
"Τι είναι αυτό ρε φίλε?
Δεν σου είπα ένα πολλά βαρύ μισό και όχι?
Και η απάντηση του Στράτου με πειρακτικό υφάκι και Πολίτικη προφορά:
"Ε..καλά μπρε τζάνουμ!!!
Πιες το μισό , και το μισό χύσ'τονα!!!! "
ΧΑΧΑΧΑ !!
ο Στράτος έφυγε πια,αλλά η ατάκα έμεινε στην ιστορία!
Καλημέρα!!
9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
..Λέγαμε λοιπόν πριν μερικά ποστ
ότι ξεκινάω τα μαθήματα ζωγραφικής .
Να λοιπόν τα νέα μου μετά από τόσο καιρό!
Πρώτο μάθημα:
Όλα πήγαν καλά.
Το ζωγραφικό μας θέμα ήταν απλό.
Μια κανάτα,ένα μανταρίνι και ένα διακοσμητικό κερί.
Μια χαρά τα κατάφερα αν και οι μολυβιές μου ήταν κάπως δειλές
και το συνολικό αποτέλεσμα λίγο αχνό .
Μάθημα δεύτερο:
Ένα μπουκάλι κι ένα κιούπι.
Αυτή τη φορά το έκανα καλύτερο και με περισσότερη άνεση.
Στο τέλος του μαθήματος,έφυγα με μια χαρά,απίστευτη!
Επειδή γενικά είμαι ανυπόμονη,δεν κάθισα ποτέ στο σπίτι
να προσπαθήσω να ζωγραφίσω ένα βάζο με λουλούδια π.χ,
να το βλέπω και να το φτιάχνω.
Καταπιανόμουν με πολύ πιο δύσκολα θέματα,κυρίως από τη φαντασία μου
και συνήθως πελάγωνα και τα παρατούσα αργά ή γρήγορα..
Χρειάζεται όμως υπομονή για να μάθεις..αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν πόση χαρά θα
μου έδινε η προσπάθεια να φτιάξω ένα απλό μπουκάλι και πόσα μυστικά κρύβονται
μέσα σε ένα τόσο απλό θέμα.
Το επόμενο το χάσαμε λόγω ενός προβλήματος με το κτίριο.
Σε νέο χώρο τελικά έγινε το τρίτο μάθημα.
Μου είχε πει ο δάσκαλος (..συμπαθέστατος τύπος)
να φέρω και χρώματα αυτή τη φορά.
Το θέμα όπως βλέπετε ήταν ένα μπουκάλι κι ένα μπρίκι!
Τα αντικείμενα που είχε ο δάσκαλος στο ντουλάπι ήταν πολύ λίγα..
Τα περισσότερα ήταν για τους πιο προχωρημένους μαθητές ,προτομές κλπ.
Οπότε αυτός ο συνδυασμός μας βγήκε!
Ε..,μια χαρά δεν είναι???
(Σου λέει,άμα πιεις ολόκληρο μπουκάλι ,όλο και θα σου χρειαστεί ένα μπρικάκι να φτιάξεις το σκέτο σου..χεχε)!
Πάντως εγώ ,δηλώνω μεθυσμένη από χαρά.. : )
Tα μαθήματα συνεχίζονται κανονικά και με το παραπάνω.
Από μια φορά την εβδομάδα, έγιναν δύο!
Σύντομα θα έχω κι άλλα να σας πω.
ΚαΛό βΡαΔυ... !!!!!!!!!!
8 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Υπάρχω όπως είμαι,
αυτό είναι αρκετό.
Κι αν κανένας στον κόσμο
δεν το ξέρει,
είμαι ευχαριστημένος.
Κι αν το ξέρουν όλοι
είμαι ευχαριστημένος.
Ένας στον κόσμο το ξέρει
κι είναι ο πιο σημαντικός για μένα,
κι αυτός είναι ο εαυτός μου.
Κι αν γίνει αυτό που θέλω
σήμερα
ή μέσα σε δέκα χιλιάδες
ή σε δέκα εκατομμύρια χρόνια,
με την ίδια χαρά θα το δεχτώ
και τώρα,
με την ίδια χαρά
μπορώ να περιμένω..
του Walt Whitman(1819-1892)-από την συλλογή "Leaves of Grass "
φωτο : margo
Καλή Κυριακή στα πλήθη : ))))
7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Η τεράστια συλλογή μου από παλιές φωτογραφικές μηχανές
(..4 κομμάτια!)σας παρουσιάζει την
Beau Brownie της Eastman Kodak Co.
Κατασκευάστηκε το 1930-1933.
Όμορφο μοντέλο για την εποχή του
κυρίως λόγω του πρωτοποριακού σχεδιασμού του Αμερικανού βιομηχανικού σχεδιαστή
Walter Dorwin Teague
Ήταν του παππού μου και μου την έδωσε ο μπαμπάς μου.
(Που να φανταζόσουν παππού μου,ότι μετά από εβδομήντα τόσα χρόνια,
η μηχανή σου θα ποζάριζε μπροστά στην ..ψηφιακή..!)
: )
6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
βιβλία επίκαιρα σκέψεις στιγμές ευτράπελα ζωγραφική Στίχοι λουλούδια μνήμες φωτογραφία μουσική ποίηση Γιάννης Ρίτσος Μάης σκέψεις όνειρα αγάπη γαλήνη σχέσεις πόλεμος ειρήνη έρωτας αστέρια χειροτεχνία κοχύλια καλοκαίρι θάλασσα όνειρα ταξίδια φιλοσοφία άνοιξη χρόνος