Πες το διαίσθηση, πες το προαίσθημα (πες το και μήτσο αν θες δεν με πειράζει), ότι μια μέρα θα είμαι ιστορικό πρόσωπο, ένας ανάμεσα στο πάνθεον των ηρώων... Έτσι καλό θα ήταν να γράψω από τώρα την αυτοβιογραφία μου, μάλλον αφού θα είναι πολύτομη την αυτοβιβλιογραφία μου. Θα αρχίζει κάπως έτσι......

Ήταν μια κρύα χιονισμένη νύχτα του αυγούστου (ναι από μικρός ήμουν γκαντέμης...)όταν οι φυσικοί μου γονείς (νομίζω τώρα, δεν θυμάμαι και καλά...) με άφησαν έκθετο έξω από την πόρτα μιας πλούσιας οικογένειας (οικογένεια Δελαμάγκουρα πολλά λεφτά...) στα ταμπούρια (πλούσιοι είναι όπου θέλουν μένουν...)! ανάμεσα στα άσπρα (από το χιόνι) χεράκια μου υπήρχε ένα γράμμα:

"Παρακαλο φροντιστε το, εινι αγορακι και λεγετε ηρωδης (ευτυχώς το αλλάξανε μετά...). Τα οικονομικά μας δεν μας επιτρεπουν να το κρατεισουμε (ημουν φαγανό το άτιμο)."

Οι Δελαμαγκουραίοι με κράτησαν και με μεγάλωναν σαν πραγματικό τους παιδί! παρόλα αυτά, λίγο η πλούσια κόμμη μου (εν αντιθέση με τον καραφλό δελαμάγκουρα) λίγο κάτι σουξου μουξου που άκουγα από τις γειτόνισες, άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά! Όριμος πλέον και σε ηλικία 12 ετών αποφάσισα να φύγω από το σπίτι και να αναζητήσω τους πραγματικούς μου γονείς.......................... (to be continued)

Βar στη Γαλλία και εκεί που πίνεις ένα ποτήρι κρσσί (κατά προτίμιση από τους λόφους της καμπανίας...) μια αιθέρια ύπαρξη, κοντά στα τριάντα, περνάει διακριτικά από δίπλα σου, αφήνοντας τις αισθήσεις σου να χάνονται κάπου ανάμεσα στο διακριτικά προκλητικό άρωμα και το όλο αυτοπεποίθηση περπάτημα! νοιώθεις ότι παρακολουθείς σκηνές από το catwalk των ονείρων σου... Είσαι και εσύ πλέον μαγεμένος από την όριμη γοητεία μιας femme fatale!

Μπαράκι στην ελλάδα, και ενώ πίνεις το τρίτο johny κόλα... το βλέμα σου πέφτει στο τριανταφεύγα ετών ξέ...λο που λικνίζεται στους ρυθμούς του γονίδη! Νοιώθεις τις αισθήσεις σου να χάνονται, απόροια λίγο της μπόμπας που ήπιες και πολύ του κουνήματος της εν λόγω εμινοπαυσιακής κουνίστρας (που φέρνει ζαλάδα ακόμη και σε ναυτικό)... Τόσο οι υπόλοιποι λιγουροθαμόνες του μπαρακίου που της χτυπούν παλαμάκια όσο και το σκίσιμο στην φούστα που αφήνει ελεύθερη μια εσάνς κυταρίτιδας να πλανάται σε φτάνουν στο ίστατο σημείο ξερνοβολητού... Είσαι πλέον και εσύ θύμα μιας femme faklane....

Από μικροί μεγαλώνουμε με παραμύθια για τον "καλό" πρίγκιπα (εντάξει οι γιαγιάδες μας μεγαλώσανε σε βασιλευομένη δημοκρατία), την κακιά μάγισα κ.α. Μας πιπιλίζουν το μυαλό με το πως ο καλός πάντα νικάει και παίρνει το κορίτσι και άλλα τέτοια. Μεγαλώνοντας βέβαια αρχίζεις και δεν δίνεις τόση βάση στα παιδικά παραμύθια, ενώ αρχίζεις και παραμυθιάζεσαι με τις ταινίες του hollywood. Έλα όμως που και εκεί συνεχίζει η ίδια ιστορία... πάντα ο καλός (συνήθως νέος και ωραίος αμερικανός ήρωας) επικρατεί στο τέλος! Ως εδώ όμως, τέρμα πια... ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί αυτή η πλεκτάνη! Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η ιστορία.

Γιατί ο κακός συνήθως είναι πιο ωραίος τύπος (φοράει μαύρα, είναι μυστηριώδης...), ενώ συνήθως έχει κάτι πιο σημαντικό στο μυαλό του (βλ. κατάκτηση του κόσμου, χρήματα κ.α.) από τον ήρωα που συννήθως έχει μια θεσούλα στην αστυνομία... Η δεδομένη του ήττα είναι κατάφορη αδικία, αν σκευτούμε ότι έχει ετοιμάσει ένα τρομερό σχέδιο, έχει επενδύσει χρήμα και κόπο σε αυτό και ξαφνικά έρχεται ένας από πουθενά για να σου τα ανατρέψει όλα! Μεγαλύτερη είναι η αδικία αφού ο καλός έχει από πίσω του κανα δυο φίλους, τον αμερικάνικο λαό, όλο το φιλοθεάμον κοινό του Hollywood κ.α. ενώ ο κακός συνήθως περιστοιχίζεται από βλάκες...

Τελικά ο κακός δεν είναι και τόσο κακός... έτσι θα κάναμε όλοι αν είχαμε γεννηθεί άσχημοι και καταδικασμένοι να αποτύχουμε στα μεγαλεπίβολα σχέδιά μας a priori!!! Δεν ζητάω πολλά παρά μια ηθική αποζημίωση για τις τόσες γενιές κακών που αδικήθηκαν από τις γιαγιάδες μας και καταδικάστηκαν σε αιώνια καταφρόνια...

Τιμή και δόξα στους κακό λύκο, κακιά μάγισα, lex luthor, George Bush και όλους εκείνους που πράταξαν τα στήθη τους στα ανθρώπινα κοινωνικά στερεότυπα!

Η γιαγιά δεν ήταν πια σίγουρη αλλά εγώ που τα είχα ακούσει όλα σαν παραμύθι των παιδικών μου χρόνων, θυμόμουν....Όλα ξεκίνησαν μια νύχτα του 1942 όταν η γιαγιά μου γνώρισε εκείνον τον Γερμανό αξιωματικό.... τον πασίγνωστο..... τον πως τον έλεγαν...... Α! το βρήκα Αλτσχάιμερ! Ναι κάπως έτσι είναι η κατάσταση όταν αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.

Κάποιες φορές δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω, να λυπηθώ ή να χαρώ. Έιναι βέβαια μεγάλη η έκπληξή μου όταν συζητάμε και με ρωτάει τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω (είμαι ήδη 25 χρονών με δυο πτυχία και δουλεύω 4 χρόνια...), αλλά το ίδιο μεγάλη είναι και η δική της έκπληξη όταν της εξηγώ! παίρνει μια έκφραση λίγο ντροπαλή που δεν θυμόταν, αλλά πολύ χαρούμενη που από τη μια στιγμή στην άλλη απέκτησε εγγονό με πτυχία και δουλειά! Και ίδια είναι η χαρά της κάθε πέντε λεπτά που το Ξαναανακαλύπτει! Έτσι δεν με πειράζει πια, ίσα ίσα που νομίζω ότι είναι πιο ευτυχισμένη από πριν!

Το καλύτερο είναι όταν συζητάνε δυο άτομα με το ίδιο πρόβλημα! Και ενώ γνωρίζονται από παλιά να ξανακάνουν κάθε πέντε λεπτά συστάσεις... και ενώ η συζήτηση προχωράει ανακαλύπτω ότι το αλτσχάιμερ σου δημιουργεί και αναμνήσεις που δεν έζησες ποτέ... έτσι συμφωνούν με τον, επίσης έχοντα μνήμη ελέφαντα, γαμπρό της ότι ο βασιλιάς Γεώργιος πέθανε στα χέρια του!!!!! Όταν αυτός ήταν καπετάνιος στο υποβρύχιο Παπανικολής.....! Δεν είναι υπερβολές, χειρότερο δεν είναι ότι το άκουσα αλλά το ότι το πιστεύουν! Άντε να κρατηθείς μετά...

Αν εξαιρέσεις το ότι πάει κάθε πρωί στην τράπεζα επειδή δεν θυμάται ποιά μέρα παίρνει την σύνταξη (και δεν θέλει να μας ρωτήσει... όχι, εγώ ξεχνάω; νομίζετε...), κατά τα άλλα έχει αποκτήσει ένα χαμόγελο που δεν την είχα ξαναδεί να έχει, και ένα καλοσυνάτο βλέμα του τύπου τι θέλει αυτός ο καλός κύριος από εμένα....

Τελικά ήρθε η ώρα να γράψω εκείνο το βιβλίο με επηρροές Ιονέσκο και σουρεαλιστικές προεκτάσεις και θα λέγεται "περιμένοντας τον γιατρό"

Στα βάθη των τροπικών δασών της ελλάδας (έχουμε; ναι αλλά μας τα αποκρύπτουν σκόπιμα οι σιωνιστές και ο σωβιετικός δάκτυλος...) κλιμάκια επιστημόνων μελετούν ένα από τα πλέον περίεργα πλάσματα της πανίδας μας, τον μαυροσκούφη....

Ο μαυροσκούφης ζει σε αγέλες τις λεγόμενες επιλαρχίες. Οι κοινωνίες τους είναι αρκετά πολύπλοκες με το κάθε μέλος να έχει και την ανάλογη συμπεριφορά. Υπάρχει αρχικά ο νέος μαυροσκούφης, το νέο εκείνο μέλος της αγέλης που βρίσκεται στην δυσκολότερη θέση αφού είναι επιφορτισμένο με όλες τις εργασίες της αγέλης και πέφτει θύμα εκμετάλευσης από τα υπόλοιπα μέλη. Κυρίως δε από τον αρχηγό της αγέλης τον "διοικητή", που είναι το γηραιότερο αρσενικό και ξεχωρίζει από κάποια στίγματα στην περιοχή του λαιμού του που μοιάζουν με αστέρια ή και φλόγες. Στην αγέλη υπάρχουν και άλλα μέλη, όπως οι βοηθοί του αρχηγού της αγέλης, νεώτερα αρσενικά με εμφανή επίσης τα στίγματα στον λαιμό τους!

Ο μαυροσκούφης επίσης περιστοιχίζεται σε καθημερινή βάση και από άλλα ζώα του ίδιου οικοσυστήματος. Χαρακτηριστική είναι η παρουσία των αγριοπεριπόλων στην περιοχή της αγέλης των μαυροσκούφηδων. Ενώ λόγος θα πρέπει να γίνει και για την παρουσία των ζώων "επιλοχίας ο χώστης" και "επιλοχίας ο εφοδεύων" (epilohium hostus & efodeum)στην ίδια περιοχή.

Η περίοδος αναπαραγωγής του μαυροσκούφη έρχεται κάθε τρείς μήνες και χαρακτηρίζεται ως ΕΣΣΟ! Τα νεογνά (newfium mauroskufus) υπόκεινται σε μια περίοδο εκμετάλευσης ώσπου να ενταχθούν πλήρως σε νέες αγέλες.

Από τους νέους μαυροσκούφιδες καλύτερης μεταχείρησης τυγχάνουν εκείνοι που αντιμετωπίζουν προβλήματα σωματικά και ένταξης (mauroskufus giotium). Ενώ τα περισσότερα μέλλη της αγέλης σε κάποια περίοδο μεταναστεύουν ακολουθώντας σμίνη από αποδημητικά πτηνά, τα λελεδόνια!

Στην συνέχεια, μαθήματα ηλεκτρολογίας "Το Βύσμα πολλοί αγάπησαν, τον Βυσματία ουδής".

Μαζεύτικαν όλοι γύρω από το πτώμα του εξηπεντάχρονου! Η εικοσαεξάχρονη γυναίκα του, γεμάτη μελαγχολία για όσα δεν πρόλαβε να έχει. Ο γιός του, με μια ανάμικτη έκφραση που δεν ξέρεις αν είναι λύπη για αυτόν που χάνει, ή ευτυχία με τύψεις για την αυτοκρατορία που κληρονομεί. Και ο διευθυντής των επιχειρήσεων του, ένας ανέκφραστος γιάπι που θεώρησε χρέος του να βρίσκεται εκείνη την στιγμή εκεί!

Η διάγνωση του γιατρού σαφής και λιτή.... υποσιτισμός, ηθελημένος! μια μορφή αυτοκτονίας χωρίς σημάδια, χωρίς σκάνδαλα....

Ετσι εξηγούνταν και όσα έγραψε στο ημερολόγιό του, λίγες ώρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή!

"Ξέρω ότι όλοι τους θα νοιώσουν άσχημα για τον χαμό μου. Μάλλον οίκτο επειδή νομίζουν ότι τόσα χρόνια έκαναν τα πάντα χωρίς να μπορώ να καταλάβω και να αρνηθώ τίποτα. Κι όμως ίσως τα πράγματα να μην είναι έτσι! Η Άννα υπέμενε τη ζωή κοντά μου, για να έχει όλα αυτά που της πρόσφερα... Ο γιός μου φυτοζοούσε περιμένοντας την ευκαιρία να αδράξει αυτά για τα οποία κόπιασα! Και ο Τοm για να μπορεί να ικανοποιήσει την φιλοδοξία του νομίζοντας ότι όλα περνάν από το χέρι του... Αλήθεια πόσο περίεργη είναι η ζωή; Πόσο θα ήθελα να είμαι από μια μεριά να βλέπω τον γιο μου να καταστέφει αυτήν την αυτοκρατορία, τον Tom να προσπαθεί να μαζέψει ότι μπορεί απο αυτό που κάποτε του έδινε κύρος... και χρήμα, και την Άννα να αμφιταλαντεύεται με το που πήγαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής της!

Ξέρω είναι μια ειρωνία που δεν ταιριάζει στον θάνατο ενός δυναμικού ανθρώπου, κι όμως ήρθε η ώρα να ξαναθυμηθώ την χαρά του παιχνιδιού των παιδικών μου χρόνων, λίγο πιο περίπλοκα αλλά το ίδιο διασκεδαστικά...

Ναι λοιπόν είμαι νέος, ωραίος, φέρελπις... με γκρίζους κρόταφους τετραγωνισμένα ζυγωματικά και θεληματικό πηγούνι... αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι φταίει! Χρόνια εσωτερικών αναζητήσων και συζητήσεων με τον εαυτό μου και δεν έχω βγάλει ακόμη άκρη!

Τι είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες??????

Είναι ένα ερώτημα από εκείνα τα μεταφυσικά ερωτήματα που δεν μπορούν να απαντηθούν εύκολα (βλ. γιατί οι άντρες έχουν ρώγες, πως θα ήταν οι καρέκλες αν τα γόνατά μας λυγίζανε ανάποδα, ποιός είναι πιο δυνατός ο batman ή ο spiderman...κ.α. που θα αναλύσω σε ένα άλλο ατελέσφορο αδιέξοδο των πνευματικών μου αναζητήσεων). Ένα ερώτημα που δεν μπορεί να έχει λογική απάντηση! Έτσι σαν θετικό πνεύμα ξεκινώ μια ανάλυση εμπειριών που ίσως βοηθήσουν!

Η λογική πλευρά μου (Αγγελάκι) Η ρεαλιστική πλευρά (διαβολάκι)

Σίγουρα χρειάζεται καλή εμφάνιση.... Και τότε γιατί οι πίθηκες κυκλοφορούν τις ωραιότερες υπάρξεις???

Χρειάζεται και χρήματα (κακά τα Ψέματα) / Και οι ίδιοι πίθηκες αν έχουν χρήματα γιατί δεν τους φαίνεται???

θέλει και τρόπους... / Γι αυτό κολάνε με τον πρώην που τις χαστούκησε, τις έφτυσε κ.α. σαν "αληθινός άντρας "

Τελικά μάλον βρήκα τη λύση σε αυτό που έψαχνα..... το πρόβλημα είναι ότι το αναλύω πάρα πολύ..... Μάλλον αντί να κάνω αυτή τη λίστα θα έπρεπε να πάω να κάνω κάποια απλή ερώτηση στην κοπελίτσα στο bar...! Ί σως το επόμενο post να είναι αφιερωμένο στο μυστικό της επιτυχίας!