Δεύτερη Κυριακή του Μάη, κάθε χρόνο, σε μία κινητή γιορτή, γιορτάζουν οι μανούλες όλου του κόσμου. Πως όμως ξεκίνησε αυτή η γιορτή; Όλα οφείλονται στην Άννα Τζάρβις. Μία γυναίκα που βοήθησε στη δημιουργία μία ημέρας αποκλειστικά αφιερωμένης στις γυναίκες – μαμάδες, όλου του κόσμου και που τελικά η ίδια είχε τέτοια αποστροφή για τη γιορτή που δημιούργησε, κάνοντας σκοπό της ζωής της να μπορέσει να την καταργήσει.

Η διόγκωση που πήρε η συγκεκριμένη γιορτή καθώς και η ακατάσχετη εμπορευματοποίηση έφτασαν την Αννα Τζάρβις να γίνει η μεγαλύτερη πολέμιος της γιορτής που η ίδια καθιέρωσε.

Ολα ξεκίνησαν από τη μητέρα της, Αν Μαρία Ριβς Τζάρβις, που είχε ιδρύσει σε πέντε πόλεις των ΗΠΑ ομάδες, οι οποίες αποτελούνταν αποκλειστικά από μητέρες, με σκοπό τη βελτίωση των υγειονομικών συνθηκών. Οι ομάδες αυτές παρείχαν ιατρικές υπηρεσίες σε τραυματισμένους στρατιώτες, ρουχισμό και τρόφιμα, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου των ΗΠΑ.

Η Τζάρβις είχε χάσει τη μητέρα της το 1905 και καθώς δεν είχε η ίδια παντρευτεί ή αποκτήσει παιδιά ένιωσε την ανάγκη να τιμήσει τη μνήμη της. Ετσι στις 12 Μαΐου του 1907, δύο χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας της, διοργάνωσε μία τελετή εις μνήμην της ενώ αργότερα διεξήγαγε μία εκστρατεία για να καθιερωθεί η μέρα της μητέρας σαν αναγνωρισμένη γιορτή.

Η εκστρατεία που έκανε το 1907 για την καθιέρωση της γιορτής είχε μεγάλη απήχηση και στις 10 Μαΐου εκείνης της χρονιάς, εκατοντάδες οικογένειες συγκεντρώθηκαν στο Γκράφτον, τη γενέτειρα της Τζάνις σε μία εκκλησία που αργότερα μετονομάστηκε «Διεθνής Ναός της Μητέρας» καθώς και σε άλλες πόλεις για να υποστηρίξουν την κίνηση της.

Τελικά η ιδέα της Τζάρβις έγινε δεκτή με ενθουσιασμό και το 1914 καθιερώθηκε επίσημα ως γιορτή της Μητέρας η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Τα πρώτα χρόνια μάλιστα η γιορτή ήταν επίσημη αργία, ενώ ακόμα και οι ευγενείς έδιναν στους υπηρέτες τους άδεια προκειμένου να περάσουν την μέρα με τις μητέρες τους.

Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, η γιορτή, έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής και όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, εξαιρετικά εμπορική. Η Αννα Τζάρβις, έχοντας απογοητευτεί από την εμπορική έκταση του εορτασμού, πιστεύοντας ότι η γιορτή έχει χάσει το πραγματικό της νόημα, ξεκινάει μία αντίστροφη εκστρατεία. Αυτή τη φορά προσπαθεί να πείσει τους πολίτες να μην αγοράζουν λουλούδια, σοκολάτες, ειδικές θεματικές κάρτες και άλλα δώρα για τις μητέρες του τη συγκεκριμένη ημέρα.

Η ίδια με δηλώσεις της στον τύπο της εποχής έλεγε πως: «το να στέλνεις τυπωμένες κάρτες στη γιορτή της μητέρας δείχνει ότι είσαι πολύ τεμπέλης για να γράψεις ένα γράμμα στη γυναίκα που έκανε για σένα περισσότερα απ' όσα οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος στον κόσμο» όσο για τα γλυκά και τα σοκολατάκια τα θεωρούσε τελείως υποκριτικά, αφού τα περισσότερα εν τέλει τα έτρωγε ο ίδιος ο αποστολέας.

Το μένος της για τους εμπόρους έφτασε σε τέτοιο σημείο που την έκανε να χαρακτηρίσει τους λουλουδοπώλες ή αυτούς που έφτιαχναν εορταστικές κάρτες ως τσαρλατάνους, λωποδύτες, ληστές και πειρατές οι οποίοι με την απληστία τους υπονόμευαν μία από λαμπρότερες και αγνότερες γιορτές.

Ταυτόχρονα, απείλησε να μηνύσει τη βιομηχανία των λουλουδιών ώστε να μην χρησιμοποιούν τη φράση «ημέρα της μητέρας» για να πωλούν τα λουλούδια τους. Σε μία ένδειξη καλής θέλησης, μια ένωση ανθοπωλών της πρόσφερε ποσοστό από τα κέρδη της συγκεκριμένης ημέρας, αλλά αυτό είχε τα αντίθετα αποτελέσματα. Η Τζάρβις όχι μόνο αρνήθηκε αλλά εξοργίστηκε ακόμα περισσότερο.

Σε μία από τις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις της, η Τζάρβις μάζευε υπογραφές από σπίτι σε σπίτι για να καταφέρει να ακυρώσει την Ημέρα της Μητέρας και πέρασε τις τις τελευταίες ημέρες της σε ένα σανατόριο πνιγμένη από τα χρέη. Πέθανε στις 24 Νοεμβρίου 1948, χωρίς να μάθει ποτέ πως ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων για την παραμονή της στο σανατόριο εξοφλήθηκε από μία ομάδα ανθοπωλών.

Πηγή: mothersblog.gr

----------------------------------------------------

Δυό φιλιά και μια σφιχτή αγκαλιά με "νόημα" -ακόμη και χωρίς λόγια, χωρίς χρόνια πολλά και καθιερωμένες σάλτσες- είναι υπεραρκετά .....  άσχετα αν στο εμφανέστερο σημείο του τοίχου της κρεββατοκάμαρας θα κρέμεται πάντα (ελαφρώς ξεθωριασμένη πιά και χωρίς το λουλουδάκι που ήταν κολλημένο κάτω) η καρτούλα της ψιψινέλ, κάποιας χρονιάς του δημοτικού......