Οκ... έχω ξαναγίνει κάπως έτσι πολλές φορές στο παρελθόν

και θα ξαναγίνω (ναι, αυτό είναι απειλή) έτσι πολλές φορές και στο μέλλον!!!

Το θέμα είναι.........

πότε θα περάσει ο πονοκέφαλος,

πότε θα σταματήσω να λέω ασυναρτησίες και

πότε θα ξεχαστεί η χθεσινή μου εικόνα!!!!!!!!!

Φιλάκιααααααααααααααααααααααααααααα................................

Υγ. Εγώ καλά πέρασα... Απ'όσα θυμάμαι, τουλάχιστον!

Για τα υπόλοιπα....... Ε! Ας μη με ποτίζατε!!!!!!!

:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ

Το τελευταίο διάστημα... δεν ξέρω τί μου γίνεται...!

Το παραδέχομαι... Μεγαλώνω και δεν μου αρέσει καθόλου...

Όλοι λένε πως αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το!!!

Οκ. Να το κάνω. Αλλά τί να κάνω και κυρίως πώς????

Να αρχίσω να πλέκω τα μαλλιά μου πλεξούδες και να μιλάω "μπεμπεκίστικα"...?

Μπα... Πολύ "ξενερουά"...

Να αρχίσω να φορώ φουστίτσες με άσπρες κάλτσες μέχρι το γόνατο????

Μπλιαχ!!! Ευτυχώς ποτέ δεν με έντυσε έτσι η μητέρα....!

Να αρχίσω να γελώ σαν το χαζοχαρούμενο????

Χμμμ... Ατυχές! Αυτό το έχω!!!

Να αρχίσω να ξανά-διαβάζω παραμύθια???

Μα και πάλι, κάποτε, ίσως και να πίστευα πως μπορεί να βγουν αληθινά. Τώρα...

Κάποιος, κάπου, κάποτε μου είπε πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Μένουν για πάντα οι ίδιοι. Αλλάζουν στην καθημερινότητά τους αλλά στις κρίσιμες στιγμές που χάνουν την αυτοκυριαρχία τους φαίνεται ο πραγματικός τους εαυτός. Συμπεριφέρονται στα 20 - 25 - 30 τους όπως ακριβώς θα συμπεριφέρονταν όταν ήταν 5!!! (Ή αυτά κατάλαβα, πως μου είπε!!)

Μου άρεσε...

Αλλά τι γίνεται όταν αυτό δεν ισχύει??? (Γιατί πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις!) Τι σημαίνει??? Ότι έχασες την παιδικότητα σου??? Πως μεγάλωσες απότομα???

Όχι, αυτό δεν μου άρεσε!!!

Πώς μπορώ να ξαναγίνω όπως ήμουν στα πέντε μου??? Ναι στα πέντε!!! Εκεί όπου όλα ήταν πολύχρωμα, χαρούμενα, ξέγνοιαστα, εκεί που το μόνο μου πρόβλημα ήταν πως ο μπαμπάς μου με πίεζε .....να φάω!!!

Θέλω να μπω στο παραμύθι μου και να γίνω η τυχερή Σταχτοπούτα, η αφελής Κοκκινοσκουφίτσα, η χαρούμενη Χιονάτη με τους εφτά καλόκαρδους Νάνους...

Δυστυχώς μοιάζω πολύ περισσότερο στην κακιά μητριά και στη μάγισσα που γελάνε χαιρέκακα και τρανταχτά!!!

Παγετός - Απεργίες - Χιόνια - Αποκλεισμοί

Αχχχχχχχχχ!

Τι ωραία.......!

Να μην πηγαίνεις στη δουλειά γιατί έχεις αποκλειστεί και τα πάντα γύρω σου είναι λευκά και στάσιμα. (Όλα?!?!?!?!?)

Να ξεκινά η μέρα μου με μια ζεστή κούπα καφέ,

χουχούλιασμα,

μαμ (που μου φτιάχνουν άλλοι),

καλή παρέα και

η μόνη δυσκολία που πρέπει να αντιμετωπίσω είναι......

.....να μου πετύχει η φωτιά στο τζάκι!!

Αντ' αυτού,

είμαι αντιμέτωπη με 11 - 12 - 13 ώρες εργασίας την ημέρα,

με απίστευτες, τραγελαφικές καταστάσεις (συνδυασμός Ρίτας - πελατών!),

που όταν επιτέλους φτάνω στο σπίτι μου,

έχει ήδη κλείσει η θέρμανση και είμαι πολύ, μα πολύ πτώμα

για να ανάψω το τζάκι και να αράξω......!

________________________________________________________________________

Όχι, το Σαββατοκύριακο δεν είναι κοντά....

....ενδέχεται να δουλεύουμε και Σάββατο και Κυριακή,

μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουμε ΟΛΟΥΣ εσάς

που ΔΕΝ προνοήσατε να προμηθευτείτε αυτό το ρημάδι το υγρό που λέγεται πετρέλαιο

και είναι απαραίτητο για να ζεσταθούν τα κοκκαλάκια σας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

________________________________________________________________________

• Έλα μωρέ, οχουυυυυυυυυυ! Πάλι γκρινιάζεις?????? Και τι έγινε??????? Σταμάτα πια... Έχεις γίνει κουραστική!!!!!!!!!!! 
• Βρε άντε μου στο ..............! Άντε μη ξεσπάσω πάνω σου και τ' ακούσεις εσύ, που θα μου πεις πως γκρινιάζω.........! Καλά κάνω....! Εσύ θες να ζεστάνεις τα κοκκαλάκια σου κι εγώ θέλω μόνο να τα ισιώσω.....!
• Ρε συ, πας καλά????? Τι σου είπα?? Μόνο να μην γκρινιάζεις..... Υστέρω!!!!
• Και τι να κάνω ρε μ$%^$^&???????? Πού και πώς θα ξεσπάσω????????????? Να βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο????

...και παιδεύοντας την εκπαιδεύτρια.....!

Λοιπόν..... Στη δουλειά ήρθε νέα κοπέλα.

• Καλημέρα..
• Καλημέρα και σε σένα. Ρίτα, χάρηκα...
• Κατερίνα. (Θα δείξει...)

Την έχει αναλάβει μια συνάδελφος για ...εκπαίδευση. Αφού της αναλύει τα βασικά και έχουν περάσει 30 με 40 ολόκληρα λεπτά, με κοιτάζει και....

• Κατερίναααααα (όλο νάζι)... Να σε ρωτήσω κάτι???
• (Βγάζω την φυσική ξινίλα μου, μην τρομάξει το κοριτσάκι και παίρνω ένα γλυκό ύφος) Έλα κοπέλα μου, πες μου...
• Αγόρι, έχεις?
• Ορίστε??????? (Δεν μπορεί να άκουσα καλά... Με ξέρει μόνο μισή ώρα!!!)
• Αγόρι, λέω, έχεις?
• (Μαζεύω τα σαγόνια μου απ' το πάτωμα, και....) Όχι.
• (Ύφος γεμάτο, έκπληξη)... Όχι???? Καλέ, πόσο χρονών είσαι??
• Αυτά ΔΕΝ τα ρωτάνε.... (Κοφτά.)

Φυσικά από εκείνη τη στιγμή και μέχρι να φύγει, μου απηύθυνε τον λόγο μόνο για να με καληνυχτίσει ενώ έφευγε....

Την επομένη, φτάνω στο γραφείο, ενώ γίνεται ένας χαμός που δεν καταλαβαίνω...

• Τι έγινε, ρε παιδιά???
• Να, με πήρε ένας κύριος και μου έδωσε 2 παραγγελίες. Μία για εκείνον και μία για τον από κάτω του...
• Ε! Και???
• Να, μωρεεεεέ (με αυτό το γνωστό νάζι), ξέχασα ποιος κύριος είναι.
• Τι??? (Το προσπερνώ) Ωραία.. Πες ότι έχεις σημειώσει. Διεύθυνση, τηλέφωνο, περιοχή.... κάτι....!
• Μα..... τίποτα...!!!
• Μμμμμμάλιστα (γκκκκρρρρρ). Πάμε, πάλι. Τι θυμάσαι???
• Μμμμμμμ...... τίποτα...!!!
• Πού ήταν η περιοχή??? Πειραιά????
• Όχι. Σίγουρα.
• Λαύριο, Μαρκόπουλο, Παλλήνη????
• Όχι. Σίγουρα.
• Πού?????????? (Όχι, δεν ουρλιάζω, ακόμα....)
• Θυμάμαι όμως οτι τον από κάτω του τον έλεγαν, Φίλιππο...
• Εννοείς Φιλίππου....
• Όχι Φίλιππο.
• Ρίτα μου, πού να βρω έναν Φίλιππο σε ένα πελατολόγιο ολόκληρης της Αττικής????
• Δεν ξέρω.... Δεν υπάρχει τρόπος???
• (Γκκκκρρρρρρρρρρρ) Ναι. Να το εκτυπώσουμε και να τους ψάξουμε...! Είσαι σίγουρη πως δεν είναι επίθετο και είναι όνομα??? Γιατί στην τάδε διεύθυνση, τα τάδε ονόματα, παραγγέλνουν πάντα μαζί!!!!
• Όχι, σου λέω.... Σίγουρα.... Το θυμάμαι.....!

Και ψάχνουμε όλο το πελατολόγιο, χωρίς αποτέλεσμα, αφού τελικά ΗΤΑΝ αυτοί οι δύο που είχα πει εξαρχής!!!!!

Μετά από αυτό, αποφάσισαν πως καλύτερα, θα είναι να την εκπαιδεύσει μια πιο σκύλα... Εεεεε.... Συγνώμη πιο επαγγελματίας, ήθελα να πω...! Με φωνάζουν και μου το ανακοινώνουν.

Της εξηγώ, πως δεν θα ασχοληθεί με τίποτα άλλο, παρά μόνο με τις παραγγελίες!!! Δεν είναι κακό να κάνει λάθη, εξάλλου όλοι έχουμε κάνει στο παρελθόν, αρκεί να μην επαναλαμβάνονται....!

Παίρνει 4 παραγγελίες και με φωνάζει να τις δω.... Και αυτό ήταν το πρόβλημα.... Τις είδα.....! 2 Παραγγελίες για Μενίδη, 1 για Χαλάνδρη και 1 για Βρηλίσια. Αφού συνέρχομαι, κάπως... Της διορθώνω τα ορθογραφικά και μου πετάει την ατάκα.....!

"Ναι, καλέ, έχεις δίκιο... Αφού δεν είναι ο Μενίδης αλλά το Μενίδι άρα δεν γράφεται με ήτα...."

(Και γιατί, πουλάκι μου, δεν το σκέφτεσαι εξαρχής??? Το βρήκα! Σε έχουν βάλει οι εχθροί μου, για να με εξοντώσουν!!!!!!!!!!!!!)

Η επόμενη παραγγελία ήταν πάλι για κάποιον Μενίδη.....

Περνάει και αυτή η ημέρα και έρχεται η επόμενη!!!!!!!!!!!!!!!!!

• Καλημέρα..
• Καλημέρα, Κατερίνα. Θέλω να μου σημειώσεις κάποια πραγματάκια...
• Οκ.

Τα δίνω........... και ρωτάω το φυσιολογικό και αυτονόητο!!!!!!!!!!!!!

• Κάποια απορία??????
• Εεεε! Ναι... Την μπλούζα σου, από πού την πήρες?????

Σαββατόβραδο ζεστό έξω απ' τη ντίσκο

με την πλάτη σου στον ξεφτισμένο τοίχο

να γυρνάς στην ίδια πάντα φυλακή...

Δίχως όνειρα και χαμένο μύθο

καρφωμένος απ' της κόλασης τον ήχο

να χορεύεις με κομμένη αναπνοή...

Σ' έχω διαλέξει να σ' αναστήσω

να σου μιλήσω και να σε πείσω

να δραπετεύσουμε μαζί και δεν το ξέρεις...

Η ζωή σου ένα τέλμα δίχως ρίσκο

ένα αυλάκι σ' ένα χαλασμένο δίσκο

που κολλάει στην ίδια πάντα συλλαβή...

Το κορμί σου ένα δέντρο δίχως ίσκιο

ένα αίνιγμα που μου φωνάζει "λύσ' το"

και μ' αφήνει με κομμένη αναπνοή...

Καλό Σαββατοκύριακο...

               :-)