Α      ξέχαστες διακοπές με

                                                                  Μ      οναδική παρέα και

                                                                  Ο      λόκληρα μπουκάλια από

                                                                  Ρ      ακές ψημένες στα

                                                                  Γ      αλανά νερά της

                                                                  Ό      μορφης νήσου

                                                                  Σ      τις Μικρές Κυκλάδες!!!

Σήμερα, σας αποχαιρετώ.

Για λίγο, μην πανικοβάλλεστε...

Επιτέλους, οι μέρες έφτασαν!

Αύριο ταξιδεύουμε με προορισμό μας την Αμοργό…

Το post που ακολουθεί, είναι πολύ παλιό, αλλά πάντα επίκαιρο!!!

Να είστε καλά, και θα τα πούμε (εκτός απροόπτου) στις 3 Σεπτέμβρη.

Από μένα, φιλάκιααααααααααααα….!!!   

Ελληνίδα Μάνα 

25+1 σημαντικά πράγματα που με δίδαξε η μαμά μου:  

1. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ

"Αν πρόκειται να σκοτωθείτε με τον αδερφό σου, πηγαίνετε έξω. Μόλις τελείωσα το σφουγγάρισμα."  

2. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

"Κάνε την προσευχή σου να βγει ο λεκές από το χαλί."  

3. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ

"Αν την άλλη Πέμπτη που θα πάω στο σχολείο σου για το τρίμηνο, δεν έχεις καλούς βαθμούς, καλύτερα να έχεις φύγει από το σπίτι πριν γυρίσω."  

4. ΛΟΓΙΚΗ

"Δεν έχει γιατί. Γιατί έτσι είπα εγώ."  

5. ΤΕΤΡΑΓΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗ

"Αν πέσεις και ματώσεις τα γόνατά σου, θα φας το ξύλο της χρονιάς σου γιατί θα έχεις σκίσει και το παντελόνι σου."  

6. ΠΡΟΝΟΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

"Άλλαξε βρακί, ρε παιδάκι μου. Αν χτυπήσεις και σε πάνε στο νοσοκομείο τι θα πουν οι γιατροί;"  

7. ΕΙΡΩΝΕΙΑ

"Σταμάτα να κλαις δίχως λόγο γιατί θα σε κάνω να κλάψεις με λόγο."  

8. ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ

"Ωραίο πλύσιμο έκανες! Δεν βλέπεις τον σβέρκο σου που είναι μαύρος;"  

9. ΩΣΜΩΣΗ

"Κλείσε το στόμα σου και φάε το φαΐ σου."  

10. ΑΝΤΟΧΗ

"Δεν θα σηκωθείς από το τραπέζι αν δεν τελειώσεις τα ρεβίθια σου."  

11. ΚΑΙΡΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

"Το δωμάτιό σου είναι σαν να το χτύπησε τυφώνας."  

12. ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

"Ότι σου λέω εγώ σου φαίνεται παράλογο. Εσύ τα ξέρεις όλα κι εγώ είμαι παράλογη, έτσι;"  

13. ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

"Συνέχισε την γκρίνια και θα δεις! Εγώ σε γέννησα, εγώ σε θα σε σκοτώσω."  

14. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

"Πού τα ‘μαθες αυτά, ρε παιδάκι μου; Γιατί δεν βλέπεις τον αδερφό σου; Έτσι κάνει;"  

15. ΖΗΛΕΙΑ

Εγώ στην ηλικία σου δεν είχα παπούτσια να φορέσω. Χιλιάδες παιδάκια σήμερα γυρνάνε ξυπόλητα. Μην είσαι αχάριστος."  

16. ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

"Περίμενε να πάμε σπίτι και θα δεις."  

17. ΥΠΟΜΟΝΗ

"Θα το ανοίξουμε όταν πάμε σπίτι."  

18. ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

"Σταμάτα να αλληθωρίζεις γιατί στο τέλος θα μείνεις αλλήθωρος."  

19. ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ

"Βάλε το πουλόβερ σου. Κάνει κρύο και δεν το καταλαβαίνεις."  

20. ΧΙΟΥΜΟΡ

"Αν κοπείς με το μαχαίρι μην έρθεις κλαίγοντας σε μένα γιατί θα τις φας από πάνω."  

21. ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ

"Αν δεν φας όλο το φαΐ σου δεν θα μεγαλώσεις."  

22. ΓΕΝΕΤΙΚΗ

"Όλα τα χούγια του πατέρα σου πήρες."  

23. ΚΑΤΑΓΩΓΗ

"Όταν σου δίνουν κάτι να λες ευχαριστώ. Μην είσαι Βλάχος."  

24. ΣΟΦΙΑ

"Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις."  

25. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

"Θα κάνεις και συ παιδιά μια μέρα. Μακάρι να σου κάνουν ότι κάνεις εσύ σε μένα."  

26+1 ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑ 

(αμέσως μετά τον γάμο:)

"Άντε, κάντε κι ένα παιδάκι τώρα. Εγώ είμαι εδώ, εγώ θα το μεγαλώσω." 

(ένα-δυο χρόνια αργότερα:)

"Όποιος έχει παιδί κάθεται στο σπίτι του και το μεγαλώνει. Αρκετά! Εγώ τα δικά μου τα μεγάλωσα."   

 

Ε! Δεν πάει άλλο πια.. Κι εμείς οι ξανθιές έχουμε δικαίωμα στην κουλτούρα, στην ποιότητα, στην εξυπνάδα, στον έρωτα και στην βλακεία!!! Και όπου αλλού έχουν ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι άνθρωποι..

Παράδειγμα 1. Μπαίνω σε ένα ταξί, και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ακούω Μελωδία. Κοιτάζω τον ταξιτζή και με χαρά ανακαλύπτω πως είναι κοντά στα 30-35. Οι περισσότεροι ταξιτζήδες που ακούν Μελωδία είναι υπερήλικες… Τον κοιτάζω λίγο καλύτερα και ανακαλύπτω πως με κοιτάζει «περίεργα»..

Και ενώ έχει αρχίσει να με κοιτάζει με ένα ύφος…. Τι να πω, γεμάτο υποσχέσεις! Απλώνει το χέρι του ……..και βάζει Derti. Και μάλιστα με φοβερή ικανοποίηση πως βρήκε αυτό που θέλω!!!!!!!!

Παράδειγμα 2. Πηγαίνω σε διάφορες μουσικές σκηνές…

Κάθε φορά μου συμβαίνει το ίδιο περίεργο σκηνικό..

Με το που μπαίνω, με κοιτάζουν όλοι. Μα όλοι. Και εκεί που για τα πρώτα χρόνια την είχα δει πολύ «γυναίκα», ανακαλύπτω στην πορεία, πως με κοιτάνε με το ύφος «Τι θέλει το σκυλί στον Βασίλη??»

Παράδειγμα 3. Είμαστε ολόκληρη παρέα για καφέ, εκ των οποίων κάποιους τους συναντώ για πρώτη φορά. Πίνουμε το καφεδάκι μας και παρλάρουμε… Σε κάποια στιγμή λέω κάτι, που κατά γενική ομολογία, χαρακτηρίζεται έξυπνο. Αρχίζουν τότε τα σχόλια «Κοίτα ρε μυαλό η ξανθιά!!!», «Αυτό, σίγουρα, κάπου το έχεις ακούσει!!!»

-Ορίστε????? Τι λες, ΡΕ??? Με ξέρεις κι από χτες για να μου προσβάλλεις την νοημοσύνη μου??? Άντε μη σου πω τίποτα για την δική σου γελοία κρίση που δεν μπορεί να ξεχωρίσει ότι ευφυΐα και χρώμα μαλλιών, κάνουν αρκετούς συνδυασμούς!!!

Παράδειγμα 4. Με γνωρίζει κάποιος σε baraki και επειδή είμαι ξανθιά, ΠΡΕΠΕΙ να του κάτσω...!!!

-Ποιος θα μου εξηγήσει το ΠΡΕΠΕΙ?? ΠΡΕΠΕΙ ρε γελοίε, να με κάνεις να σε θελήσω!! Όχι γιατί μου είπες, μια στημένη ατάκα. Γιατί θα γουστάρω εσένα.

Παράδειγμα 5. Είμαστε κάπου μαζεμένοι παρέα και μόλις θα πω κάτι που δεν ανταποκρίνεται με την πραγματικότητα, κοινώς βλακεία… Με κοιτάζουν με ύφος αναμενόμενο…

-Αναμενόμενη η βλακεία εκ μέρους μου??? Τι να σας πω! Εσείς δεν έχετε πει ΠΟΤΕ βλακεία??? Μην μου πείτε ΠΟΤΕ... Δεν θα σας πιστέψω… 

Είμαστε και οι ξανθιές, ΑΝΘΡΩΠΟΙ…..!!!!

Με τις βλακείες μας και τις εξυπνάδες μας!! 

Πόσες φορές ψάχνουμε κάτι και δεν το βρίσκουμε;

Πόσες είναι οι φορές, που έχουμε ευχηθεί να είχαμε το τσαντάκι του Sport Billy;

Πόσες είναι οι φορές που με ΕΧΟΥΝ αποκαλέσει "Βάντα"; (Άσχετο Νο1)

Πόσες είναι οι φορές που με ΕΧΩ αποκαλέσει "Βάντα"; (Άσχετο Νο2)

Η αλήθεια είναι πως όλα αυτά είναι τελείως, μα τελείως άσχετα.

Απλά έταξα σε κάποιον πως θα του δώσω φωτογραφικό υλικό του Sport Billy.

Άρα, αφιερωμένο...

Καλημέρα σας!!!

Μαρία,

Μάριε,

Παναγιώτα,

Παναγιώτη,

και

Δέσποινα

Χρόνια πολλά και γεμάτα από όμορφες στιγμές !!!!!

ΥΓ. Ελπίζω να περάσατε υπέροχα σήμερα.  

:DDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD

Καλησπέραααααααααα.

Ξυπνήσαμε πριν ένα δίωρο με τις φωνές και τα ουρλιαχτά της παρέας του δίπλα δωματίου. Βγήκαμε μέσα στον πανικό, να δούμε τι συνέβη, αν κάποιος έπαθε κάτι και αν μπορούμε να βοηθήσουμε. Αντί για αιματοβαμμένα πρόσωπα, είδαμε μια παρέα 5 ατόμων (2 αγόρια και 3 κορίτσια) να εκστασιάζονται, σκορπίζοντας και πετώντας ο ένας στον άλλον μπύρες.

Με έπιασε υστερία… Άρχιζα να ουρλιάζω!!!

Μα καλά τόσο αναίσθητα γουρούνια είναι; Δεν μπορούν να καταλάβουν πως οι υπόλοιποι ένοικοι του ξενοδοχείου απλά κοιμούνται; Ή έστω χαλαρώνουν;

Με κατατρόμαξαν τα κ……παιδα!!!

Και καθώς υστερίαζα, ξαφνικά με έπιασε νευρικό γέλιο (Θυμήθηκα τις χοντράδες της δικής μου παρέας και τα νεύρα τοοοόσων που είχαμε σπάσει). Ζήτησα συγνώμη από τα παιδιά που φυσικά με κοίταζαν σαν να ήμουν η μεγαλύτερη ηλίθια του κόσμου. Και ήμουν.

Μα καλά, τι σκεφτόμουν;

Με ξύπνησαν (η αλήθεια πολύ άκομψα), αλλά δεν με σκότωσαν!!!

Φαίνεται κατάλαβαν πως δεν πάω και πολύ καλά και προσφέρθηκαν να μας φτιάξουν καφεδάκια και να τα πιούμε όλοι μαζί στο μπαλκόνι μας (μιας και το δικό τους βρώμαγε μπυρίλα).

Πλυθήκαμε, ντυθήκαμε, ήρθαν και τα καφεδάκια… Πιάσαμε την κουβέντα. Από πού είστε, με τι ασχολείστε και τα λοιπά.

Καλά παιδάκια μωρέ, είχαν έρθει το προηγούμενο βράδυ, ήταν συμφοιτητές και μόλις είχαν τελειώσει την εξεταστική τους. Τους είχε πιάσει η βλακεία να προλάβουν όλα όσα μπορούν γιατί θα καθόντουσαν μόνο 4-5 μέρες.

Κάτσαμε περίπου έως τις 14:00 μαζί.

Σε καμιά ώρα θα πάμε για μπάνιο. Και μετά ……. Δεν ξέρω μετά. Δεν θα βάλω πρόγραμμα και στις διακοπές μου!!!!

Έκανα ένα μικρό διαλειμματάκι, για να σας διηγηθώ τις εμπειρίες μου…

  Αυτά, έπρεπε να σας έχω γράψει και να ήταν και αληθινά!!!!!!!!!

Αντ’ αυτού βρίσκομαι στο γραφείο μου,

περιμένω με μεγάλη αγωνία να σχολάσω

και βαριέμαιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!  

Όπως λέει και ο Φοίβος Δεληβοριάς….

 …να καταλήγω στο γραφείο
των πόθων μου νεκροταφείο...

ΥΓ. Συγνώμη για το φανταστικό της ιστορίας, αλλά κάπως πρέπει κι εγώ να γεμίζω τις ώρες του γραφείου.......

Είναι από αυτές τις φορές που πραγματικά, δεν ξέρω τι να πω.

 .............................................................................................................. 

-         Καλημέρα.(Ματς)

-         Καλημέρα (Μουτς)

-         Πώς είσαι;

-         Μια χαρά, εσύ;

-         Κι εγώ. Πώς πέρασες το ΣΚ σου;

-         Τέλεια……………….

-         Έλα, ρε! Καιρό έχω να σε ακούσω τόσο ενθουσιασμένη.

-         Αλήθεια είναι. Πάει καιρός.

-         Για λέγε, για λέγε.. Τι κάναμε; Τίποτα καλό;;

-         Όχι, ρε συ!! Μην το πας εκεί. Άσχετο.

-         Δηλαδή; Τι έκανες;;;

-         Το Σάββατο, πήγαμε με τον Ν. στην Ε. και ήπιαμε καφέ.

-         Ε! Και;;;

-         Τι, ε! και;; Αυτό. Πήγαμε, ήπιαμε καφέ, τα ΄παμε, γνωριστήκαμε και περάσαμε ένα επικοινωνιακότατο απόγευμα.

-         Καλά, μαρή Ξανθιά, θα με τρελάνεις;;; Επειδή πήγες και ήπιες έναν καφέ και αυτόν σε σπίτι, ούτε καν έξω να ανοίξει το μάτι σου, και «επικοινώνησες»  είσαι μέσα στη χαζοχαρά;;;

-         Ναι, ρε συ! Ξέρεις τι είναι να συναντάς άτομα που σου «μιλάνε» μέσα σου;

-         Ναι, ναι, ναι. Οκ. Καλά….. Anyway, αυτό ήταν το εξαιρετικό ΣΚ σου; Ένας καφές;

-         Όχι, ρε βλάκα!! Μετά, φύγαμε και πήγαμε στης Α. για φαί.

-         Εννοείται, σε σπίτι, έτσι; Μην χαλάμε τις παραδόσεις!!  

-         Θα συνεχίζεις να μου ………. την συζήτηση;;;;;;;

-         Όχι έλα, συνέχισε. Θα αφήσω τον σχολιασμό για το τέλος! Χιχι

-         Λοιπόν, συνεχίζω. Πήγαμε εκεί, όπου μας υποδέχτηκε….

-         Ο  αδερφός-Θεός, που είχε;;;

-         …………………………………………….!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

-         Οκ, οκ , σκάω..

-         Επιτέλους, καιρός ήταν!!! Έλεγα, μας υποδέχτηκε με απίστευτη χαρά και φιλοξενία. Αν μας έβλεπες, θα νόμιζες πως γνωριζόμασταν από …..χρόνια!!

-         Ααααα. Υπέροχα. Και την Κυριακή; Ελπίζω το πράγμα να φτιάχνει…

-         Πήγαμε η γνωστή, πλέον, παρέα (Ν., Α. & εγώ) μια εκδρομούλα για μπάνιο.

-         Φαντάζομαι έβαλες θερμόμετρο!

-         Έλα, πες την μ………α σου, Θα σκάσεις! Περιμένω.

-         Ρε συ, για να αποφασίσεις να βγεις στον έξω κόσμο σίγουρα θα ήσουν εμπύρετη. Δεν εξηγείται αλλιώς..

-         Και η συζήτησή μας κάπου εδώ τελειώνει… Δεν έχω κάτι άλλο να σου πω. Ούτως ή άλλως δεν θα καταλάβεις!!! Η ουσία είναι πως πέρασα υπέροχα. Πως εγώ είμαι ενθουσιασμένη που μπορώ, ακόμα, να γνωρίζω άτομα που να με γεμίζουν, που να έχουμε θέματα να συζητάμε. Κοινούς κώδικες επικοινωνίας.  Κατάλαβες;;

-         Όχι….

-         Ήμουν σίγουρη!

ΥΓ. Παιδάκια, πέρασα υπέροχα. Σας ευχαριστώ, όλους! Πολλά, πολλά φιλιά.

Στίχοι: Ιεροκλής Μιχαηλίδης & Στάθης Παχίδης
Μουσική: Στάθης Παχίδης
Εκτέλεση: Άγαμοι Θύται (1993)

Ζουμερό μου πορτοκάλι με θαμπώσανε τα κάλλη
κι από μέσα σάπιο μήλο κι έτσι βρήκες άλλο φίλο

Ωχ αμάν, ωχ αμάν τα λαχανικά χαλάν
ωχ αμάν, ωχ αμάν στα ψυγεία δεν βαστάν

Είσαι πίκρα σαν ραδίκι μα υπάρχει θεία δίκη
και θα σπάσει το καφάσι να γενεί αλλιώς η φάση

Ωχ αμάν, ωχ αμάν τα λαχανικά χαλάν
ωχ αμάν, ωχ αμάν στα ψυγεία δεν βαστάν

Είσαι άνηθος με ήθος είσαι μαϊντανός και μύθος
με ντομάτες και μ' αγγούρια θα σου κάνω κάνα γιούργια

Ωχ αμάν, ωχ αμάν τα λαχανικά χαλάν
ωχ αμάν, ωχ αμάν στα ψυγεία δεν βαστάν

Στη χωματερή το δίκιο το άδικο στο θερμοκήπιο
κίτρινο ας γενώ λεμόνι μια ζωή θα 'μαστε μόνοι

Ωχ αμάν, ωχ αμάν τα λαχανικά χαλάν
ωχ αμάν, ωχ αμάν και χαρά μερακλαντάν

Είχα να το ακούσω χρόνια...

Μόλις το άκουσα και μου έφτιαξε την διάθεση!!!

Ελπίζω και την δική σας.

Καλημέρα........................!

Άραγε να 'μαι κάποιος άλλος  

Στίχοι - Μουσική - Εκτέλεση : Δημήτρης Ζερβουδάκης 

(& Αποστόλης Δημητρακόπουλος - Ντουέτο)

 

...Απόψε πες μου την αλήθεια - το τι θα γίνω μη σκεφτείς
κι αν ήταν όλα παραμύθια - τότε να πα' να γαμηθείς..

Ποτέ μου δεν κατάλαβα, γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούμε να πούμε ο ένας στον άλλον την αλήθεια. Όσο σκληρή κι αν είναι. Τουλάχιστον είναι αλήθεια. Δεν σου αφήνει ερωτηματικά.

- Με παίρνεις τηλέφωνο να πάμε για ποτό.

Σου λέω πως έχω ήδη κανονίσει, πως πρέπει να μείνω σπίτι, γιατί... Χιλιάδες γιατί. Δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει πως δεν σου λέω το απλό και λογικό. ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ. Δεν είναι κάτι προσωπικό, ρε φίλε! Απλά δεν έχω όρεξη. Εσύ πάντα έχεις???

- Ήρθε η ώρα να το διαλύσουμε... (Χωρίς εξωγενή αιτία)

Συναντιόμαστε και αρχίζω να σου λέω πόσο φοβερός είσαι, πόσο τέλεια περάσαμε, αλλά πρέπει να βρω τον εαυτό μου, πιέζομαι και άλλες παρόμοιες παπαριές.

Τόσο δύσκολο μου είναι να σου πω, πως απλά "μου τελείωσε..."?? Δεν είμαι πια ερωτευμένη!! Τι να κάνω?? Το πάλεψα. Κι αυτό παράλογο είναι?? Προτιμώ να σου το πω (μου το πεις) στα ίσια παρά να μένει ο ένας από τους δύο με τα τεράστια ερωτηματικά. Δεν είναι μαλάκας ο άλλος! Και να μην ξέρει την αλήθεια, την αισθάνεται. Αισθάνεται πότε ο άλλος του κρύβει κάτι..

Βαρέθηκα να εφευρίσκω δικαιολογίες...!

Βαρέθηκα να ακούω δικαιολογίες...!

"Άραγε να ΄μαι κάποιος άλλος???" 

Είμαι εγώ η τρελή που θέλω να ακούω την αλήθεια ως έχει???

Οκ... Είμαι. Και γουστάρω να είμαι. Σταμάτα να με παραμυθιάζεις. Μεγάλωσα πια. Μπορώ να αντέξω την πραγματικότητα.

Και...................., φιλαράκι, καλά θα κάνεις να την αντέξεις κι εσύ!

Δεν μπορώ να κρύβομαι...!!!

Εύχομαι σε όλους μας, τα καλύτερα...!!!

Τα λέμε σε μερικές μέρες..

Πόσες???

Θα δείξει...

 Με αφορμή ενός topic που είχε ανοίξει, πριν χρόνια,  η gate μας - "Τέλειος κόσμος σαν παραμύθι.......".

Σε μια απάντηση αναφερόταν πως μας παραμύθιασε η Candy-Candy.

Ξεκίνησα να την σκέφτομαι…

Όλα τα κοριτσάκια καθηλωνόμασταν στην τηλεόραση να τη δούμε.

Όλα τα κοριτσάκια θέλαμε να της μοιάσουμε...

{Για να πω την αλήθεια, τον τελευταίο καιρό έχω κάνει διατριβή στο θέμα.. Έχω δει αρκετά videάκια στο you tube..}

Τα περισσότερα τα θυμόμουν... Αλλά εντελώς διαφορετικά.

Θυμόμουν, ένα ξανθό κοριτσάκι, ανέμελο που όλοι το ήθελαν και το αγαπούσαν!

Όταν είδα τα επεισόδια, ξανά, κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό…!

Τι σκατά θυμόμουν??? Ποια είναι η Candy-Candy?? Ποια είμαι εγώ???

Όλα τα «πιστεύω» της παιδικής μου ηλικίας καταρρίφθηκαν… 

Όχι... Εμάς δεν μας παραμύθιασε η Candy-Candy… Την δική μας γενιά την «κατάστρεψε» η Candy-Candy... Δεν μας παραμύθιασε καθόλου... !!!!!!!!!!!!

Την Candy-Candy, σε μόνιμη βάση, κάποιος την παρατούσε..

Ξεκίνησε με την οικογένειά της (την άφησαν έξω από το ορφανοτροφείο!!!),

ο Άντονυ (πέθανε!! – σε παιδικό cartoon, αν είναι δυνατόν!!),

ο Τέρυ (που παντρεύτηκε άλλη!!!!!!!!)…

Και εκείνη ως γνήσια, γλυκιά, και πάνω απ’ όλα large κοπέλα-γυναίκα έριχνε 5-6 δάκρυα, αλλά στο τέλος πάντα έβρισκε την κατανόηση και το χαμόγελο που άρμοζε στην κάθε περίσταση…!!! Και δίχως κακία….. 

-Τι λες, καλή μου??? Πως γίνεται?? Πες μας κι εμάς..  

Και στο τέλος έμεινε ολομόναχη… Με πολλούς φίλους – αλλά χωρίς τον Πρίγκιπα… Δηλαδή της έμεινε ο Άλμπερτ… Αλλά ο Άλμπερτ την είχε υιοθετήσει. Δεν θα μπορούσε να είναι ο Πρίγκιπας. (Εκτός αν έτρεχαν στα δικαστήρια σαν τον Γούντυ Άλεν…)

Και εμείς όλα τα ηλίθια, χαζά, ρομαντικά κοριτσάκια θέλαμε να ζήσουμε την γλυκιά ζωή της γλυκιάς Candy-Candy…!!!! 

-Μα, συγνώμη, ήμασταν καλά??? Τι θέλαμε να ζήσουμε?? Την απόρριψη??

Εκτός αν είχε καθαρά εκπαιδευτικό χαρακτήρα, αν μας προετοίμαζαν για τον σκληρό, μαζοχιστικό, πραγματικό κόσμο…!

Καλό μήνα σε όλους..!

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε..

Δύο και σήμερα..

Ίσως να μου έχει μείνει από την εποχή της εφηβείας.. (Ίσως να αρνούμαι να μεγαλώσω..) - Δεν έχει σημασία..

Κάθε φορά που πλησιάζουν οι διακοπές θυμάμαι πάντα το ίδιο τραγούδι..

Μας το αφιερώνω..! 

Κάποιος κοιτάει την ώρα
κάποιος στο δρόμο τρέχει
κάπου σε κάποια χώρα
τώρα μπορεί να βρέχει

Και μένα τι με νοιάζει
εδώ έχει πάντα ήλιο
μόνο που με τρομάζει
οπότε λέω θα φύγω
είχα πει θα φύγω, είχα πει

Κι όμως είμαι ακόμα εδώ
κι αυτό το καλοκαίρι
λιωμένο παγωτό κολλάει στο χέρι
κάποιος κοιτάει την ώρα
κάποιος στο δρόμο τρέχει
είμαι ακόμα εδώ

Έχει αδειάσει η πόλη
γυρνάω στη παραλία
έχουνε φύγει όλοι
η ώρα πήγε μια

Και μένα τι με νοιάζει
εδώ έχει πάντα ήλιο
μόνο που με τρομάζει
οπότε λέω θα φύγω
είχα πει θα φύγω είχα πει

Κι όμως είμαι ακόμα εδώ
κι αυτό το καλοκαίρι
λιωμένο παγωτό κολλάει στο χέρι
κάποιος κοιτάει την ώρα
κάποιος στο δρόμο τρέχει
είμαι ακόμα εδώ..