Πόσο μου αρέσουν τα ζευγάρια που έχουν την τέλεια επικοινωνία...

• Κουρκουμπινάκι μου, καιρό έχουμε να βρεθούμε μόνοι μας. Πάμε μια βόλτα???
• Πάμε...
• Ωραία, πάρε τηλέφωνο να μας κρατήσουν τραπέζι στο restaurant.
• Έλα βρε αγάπη μου, πάμε σε κανα barάκι να τα πιούμε...
• Μα, κουρκουμπινάκι μου, στα barάκια πάμε με τους φίλους μας.
• Οκ. Λοιπόν παίρνω εγώ τον Μήτσο. Αααα! Να του πω να φέρει και τον Στέφανο? Πωπω, πολύ γουστάρω, μωρό μου. Με έφτιαξες!!! Πάρε εσύ τα κορίτσια...
• Εεεεεεεε, ναι. Πολύ... εεεε, χαίρομαι.... που σου άρεσε η ιδέα να ....βγούμε ΜΟΝΟΙ μας.
• Γι' αυτό σε αγαπάω, ζαργάνα μου! Είσαι φοβερή! Πάντα προλαβαίνεις τις σκέψεις μου.
• Σταμάτα, να με λες, ζαργάνα!!! Πόσες φορές στο έχω πει??? Δεν μου αρέσει ρε παιδάκι μου!!!
• Μα τι έπαθες, ξαφνικά??? Δεν μπορώ να σε καταλάβω...
• Αν μπορούσες, δεν θα είχαμε πρόβλημα!
• Μα τι πρόβλημα??? Δεν μου είπες να βγούμε και σου είπα, ναι??? Μια ζωή, ανικανοποίητη, είσαι!!!
• Μπα!?!?! Τώρα, δεν είμαι φοβερή?? Έγινα ανικανοποίητη??
• Ρε ηλίθια, θα με τρελάνεις?? Ήθελες να βγούμε και σου είπα ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ... Τι λάθος έκανα ΠΑΛΙ????
• Βρε άντε μου στο ...............! Άντε μη πω τίποτα χειρότερο!!! Μα#$$#%$^!!!!! Ακούς εκεί "ηλίθια"!!!!!!!!
• Καλά, εγώ βγαίνω με τα παιδιά!!! Αν σου περάσουν τα νευράκια, έλα να μας βρεις!!!
• ........................!

Καλήν ημέραν άρχοντες
αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη Θεία γέννηση
να πω στ' αρχοντικό σας...

Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βηθλεεμ τη πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται
χαίρε η φύσης όλη...

Εύχομαι σε όλους μας,

να περάσουμε όμορφα και

αυτή η "κρίση αγάπης" να μας συνοδεύει

και μετά το τέλος των εορτών!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ...!!!

Γιατί, στον κόσμο των ενηλίκων, οι γιορτές είναι μόνο μέρες αργίας???

Θέλω να ξαναζήσω το κλίμα των εορτών...

Θέλω να μη μου λείπουν οι άνθρωποι που έχουν "φύγει"...

Θέλω να έχω όρεξη για γέλια και χαρές...

Θέλω να έρθει ο Άη Βασίλης με δώρα για μένα...

Θέλω να νοιώσω ξανά σαν παιδί...

Θέλω, θέλω, θέλω...

Μπορείς να με χαρακτηρίσεις ρομαντική...

Μπορείς να με χαρακτηρίσεις κολλημένη στο παρελθόν...

Μπορείς να με χαρακτηρίσεις αφελή...

Μπορείς να με χαρακτηρίσεις άπληστη...

Μπορείς να με χαρακτηρίσεις όπως θες!

Μπορείς, μπορείς, μπορείς...

Κι εγώ μπορώ να σου προσάψω πως μου πήρες

 την παιδικότητά μου,

την αθωότητά μου,

την αισιοδοξία μου!!!

Αλλά δεν θα το κάνω, όχι γιατί είμαι μεγαλόψυχη,

αλλά γιατί θέλω να προσπαθήσω να γίνω!!!

• Γεια σου παιδάκι...
• Γεια σου και σένα... Τι κάνεις?
• Καλά είμαι... Τι θα κάνεις σήμερα?
• Τίποτα. Δεν έχω κανονίσει.
• Οκ! Μόλις κανόνισες! Θα δούμε ταινιούλα. Είσαι μέσα??
• Ωραία. Κατά τις 22:00, έρχομαι.
• Θα πάμε να διαλέξουμε μαζί ή να πάω μόνη μου?
• Πάμε μαζί.
• Οκ. Τα λέμε από κοντά.

Και κάπως έτσι ξεκίνησε η βραδιά... Πολλά υποσχόμενη αφού η παρέα απαρτίζονταν από άτομα υψηλού επιπέδου και φοβερής κουλτούρας... (Η αφεντιά μου και μια ακόμη εξέχουσα προσωπικότητα του ΜΗ, σας παρακαλώ, μη με πιέζετε, ονόματα δε λέω - κοιτάχτε προσεχτικά την εικόνα!!!)

Παραλείπω την άφιξη και τις χαιρετούρες και................

.....φτάνουμε στο dvd club!!!

• Τι θα δούμε???
• Κωμωδία? Δράμα? Χαζοκομεντί? Τι θες?
• Αααα! Δεν θέλω μπαμ-μπουμ και θρίλερ!!!
• Καλά, χαζό είσαι?? Εννοείται πως όχι...
• Καλά ας δούμε, τι έχει και αποφασίζουμε!!!

• Βρήκες, καμία?
• Βρήκα... "Το Τρελό Θηριοτροφείο".
• Ο Χριστός και η μάνα Του!!! Τι λες παιδάκι μου? Πας καλά?
• χαχαχα. Εσύ?
• "Ο Έμπορος της Βενετίας"...
• Αααα... Πολύ καλό... Ας κοιτάξουμε λίγο ακόμη και αποφασίζουμε!

(Ντριιιιιιιιιιιιιιιιν) Χτυπά το τηλέφωνό μου...

• Έλα μικρή μου... Τι κάνεις? Καλά?
• Καλά, εσύ? Πού είσαι?
• Στο dvd club με τον φίλο μας και διαλέγουμε ταινίες. Έχεις καμιά να προτείνεις??
• Καλέ, πάρτε "Το χρονικό μιας χυλόπιτας". Πολύ γέλιο!!! Θα με θυμηθείτε!!!
• Την ποια??? Καλά, θα το κοιτάξουμε!!!
• Άντε, φιλάκια σου. Καληνύχτα.
• Καληνύχτα.

• Ρε συ, μου είπε "Το χρονικό μιας χυλόπιτας"... Αλλά δεν νομίζω... Ψιλόπατάτα μου ακούγεται...
• Κάτσε να το δούμε...

(Το πιάνει στα χέρια του και διαβάζει προσεχτικά την περίληψη, που το τονίζω, εγώ δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το story της!!!)

• Τι λες? Ποια απ'τις δύο?
• Εγώ? Εσύ διάβασες την περίληψη...
• Δεν έχω πρόβλημα... Για να είμαι ειλικρινής, προτιμώ τον "Έμπορο" αλλά αν θες την άλλη που είναι κωμωδία, παίρνουμε την άλλη!
• Καμάρι μου, δεν έχω πρόβλημα! Εγώ, διάλεξα τον Πατσίνο, που είναι εγγύηση. Θέλω, να το δω..
• Εντάξει. Παίρνουμε αυτήν.
• Αν η άλλη είναι καλή, παίρνουμε και τις δύο... Συμφωνείς?
• Εντάξει, ας πάρουμε και τις δύο!!!

Και αυτό ήταν το τρομαχτικό λάθος μας!!! Μια αμερικανιά από τις χειρότερες!!! Με γελοίες και όχι αστείες σκηνές.

Ακόμη να συνέλθω από το σοκ!!!

Για να ακριβολογήσω... και εκείνος... αλλά... ΗΤΑΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ!!!!!!!!

Και τώρα ήρθε η ώρα για το quiz!!!

Εγώ, με ποια ταινία θα τον εκδικηθώ???

Πριν μέρες, αποφασίσαμε με την γλυκύτατη, μεγάλη αδερφή μου να φτιάξουμε .................τα παραδοσιακά μελομακάρονα.

Στην οικογένειά μας, ποτέ δεν είχαμε φτιάξει καθώς οι προηγούμενες γενιές ήταν λάτρεις των ισλί. Έτσι λοιπόν πήραμε την μεγάλη απόφαση να δοκιμάσουμε την τύχη μας, μόνες μας, χωρίς την βοήθεια της μητέρας.

Μας έλειπε η συνταγή αλλά η big sister βρήκε την λύση!!! Το διαδίκτυο...

Έψαξε λοιπόν, και βρήκε μια ωραιότατη και εύκολη συνταγή και την εκτύπωσε!!!

Τα υλικά και την εκτέλεση...

Αγόρασε τα υλικά και δώσαμε rendez-vous στην κουζίνα του σπιτιού μας κατά τις 22:00.

Πήραμε το εκτυπωμένο χαρτί των υλικών (γιατί υλικά και εκτέλεση ήταν σε δύο διαφορετικά Α4) και με απίστευτο θάρρος ξεκινήσαμε...

Μαζέψαμε τα υλικά στην αναγραφόμενη ποσότητα και βάλαμε μπροστά μας το δεύτερο χαρτάκι για την εκτέλεση...

Εκεί ανακαλύψαμε πως κάτι συμβαίνει...

Υπήρχαν στην εκτέλεση κάποια υλικά που δεν τα είχαμε, και κάποια άλλα που είχαμε δεν τα χρειαζόμασταν!!!!

Ε! Ναι λοιπόν! Και η αδερφή μου είναι ξανθιά!!!!!!!

Εκτύπωσε από μία συνταγή τα υλικά και από κάποια άλλη την εκτέλεση!!!!

Δεν πτοηθήκαμε!!! Εμείς, τα φτιάξαμε παρέα με την φαντασία και το θράσος μας!!!!

Είχαμε ένα μικρό προβληματάκι με την ζύμη (έσπαγε, γεμίζαμε με σιχαμερά λάδια τα χέρια μας) αλλά τα καταφέραμε!!!

Αφού τελειώσαμε κατά τις 01:00 (το ψήσιμο) αποφασίσαμε, να αφήσουμε το μέλωμα στην μητέρα...

Σήμερα θα μάθουμε αν θα φτιάξουμε μελομακάρονα (ποτέ) ξανά ή όχι!!!

ΥΓ. Κύριε Kinezes, συγνώμη για τον παραπλανητικό τίτλο!!! Ξέρω, πως άλλα περιμένατε να διαβάσετε!!!

Καλημέρα σας...

Αυτό είναι ένα από τα τραγούδια που δεν είχα δώσει καθόλου σημασία, μέχρι που ΑΚΟΥΣΑ τους στίχους...

Θέλω κάποιον να με ξέρει
κι επιτέλους να με θέλει έτσι γήινο κι ελαττωματικό,
θέλω κάποιον να μη θέλει
από ύφασμα κουρέλι να υφάνει νυφικό,
θέλω κάποιον να μ' αγγίζει
να μπορεί να ξεχωρίζει που ειν' τ' ανθρώπινο και πού το θεϊκό,
θέλω κάποιον να φωτίζει
μ' ένα χάδι να χαρίζει τόση φόρα όση θέλω να πετώ...

Κάποιοι, ίσως να με ρωτήσετε τι θέλω να πω με όλο αυτό...

- Ειλικρινά, τίποτα παραπάνω από αυτά που λέει...

Κάποιοι, ίσως να με ρωτήσετε γιατί το λέω τώρα...

- Με αφορμή το ότι το ακούω συχνά τον τελευταίο καιρό και με έχει εντυπωσιάσει, το ότι δεν είχα δώσει καμία σημασία στους στίχους.

Κάποιοι, ίσως να με ρωτήσετε σε ποιον το λέω αυτό...

- Ειλικρινά, δεν έχει συγκεκριμένο αποδέκτη...

Είναι προς όλους!

Όλους αυτούς που περιμένουν παραπάνω πράγματα από αυτά που μπορώ να δώσω. Παραπάνω πράγματα από αυτά που μπορώ να ΕΙΜΑΙ...

Ακόμα και σε εμένα, που πολλές φορές, "απαιτώ" από τους άλλους παραπάνω από αυτό που μπορούν να ΕΙΝΑΙ...

ΥΓ.1 Ερμηνεία: Κώστας Μακεδόνας, Στίχους & μουσική: Σταμάτης Χατζηευσταθίου.

ΥΓ.2 Ο τίτλος του post είναι ο τίτλος του τραγουδιού.

ΥΓ.3 Η εικόνα είναι άσχετη με το θέμα, αλλά επίκαιρη με το κλίμα των ημερών...!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα....

- ..............., παρακαλώ???? (Η συνάδελφος)

- Κατερινάκι, εσύ είσαι???

- Όχι, εγώ είμαι η ..........., θέλετε να μιλήσετε με την ίδια????????

- Ναι,  κοπέλα μου. 

- Μισό λεπτάκι, σας συνδέω αμέσως! (Κατερίνα, για σένα....)

- ..............., παρακαλώ????

- Κατερίνα, εσύ είσαι????

- Μάλιστα, η ίδια.... Ποιος κύριος, είστε???????

- Έλα βρε, Κατερινάκι, ο .............. που μιλήσαμε ξανά, την Παρασκευή...

- Ααααααααα! Καλησπέρα, Κε ..........., είστε καλά???

- Πολύ καλά, κοπέλα μου, εσύ...?

- Μια χαρά, κύριε ............, πέστε μου. Πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω????

- Πες μου, Κατερινάκι το τηλέφωνο σου...

- Ξέρετε, κύριε ............ Εδώ είναι τηλεφωνικό κέντρο. Δεν έχω συγκεκριμένο αριθμό αριθμό που να απαντώ απ'ευθείας εγώ. Όποτε καλείτε, απλά να με ζητάτε και θα σας εξυπηρετώ.

- Όχι, δεν κατάλαβες!!!!!!! Εννοώ το δικό σου!!!!!!!!!!!!!!!! Ή του σπιτιού σου ή το κινητό σου. Ότι θέλεις!!!!!!!

- Ορίστε????????????????????

- Αν θέλεις!!! Εγώ δεν πρόκειται να σε πιέσω....

- Εεεεεεεεεεε..... Κύριε ............, δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να σας δώσω τα τηλέφωνά μου!!!!

- Εσύ ξέρεις!!!! Αν θες όμως μου τα δίνεις, να σε πάρω....

- Λυπάμαι, κύριε ..........., τα τηλέφωνά μου είναι προσωπικά.

- Δηλαδή δεν θα μου τα δώσεις???

- Λυπάμαι... Θέλετε να κρατήσω κάποια παραγγελία, πως μπορώ να εξυπηρετήσω???

- Δεν πειράζει, Κατερινάκι. Να με εξυπηρετήσεις, δεν ήθελες, θα τα ξαναπούμε...

- Καλή σας μέρα....

Τουτ τουτ τουτ....

Μια μικρή ερωτησούλα............

ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΥΛΑ ΣΕ ΜΕΝΑ???????????????