Η διαφορά μεταξύ της αληθινής εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης έχει με έξυπνο τρόπο θολωθεί. Ακολουθούν μερικές ιδέες για τον τρόπο με τον οποίο οι έξυπνοι άνθρωποι μπορούν να ελέγξουν τους άλλους ανθρώπους. Αν κάτι από όλα αυτά σας φαίνεται γνώριμο, ε τότε είναι καιρός να ξυπνήσετε!
Το πιο σημαντικό στον έλεγχο των ανθρώπων είναι να μην το ξέρουν πως τους ελέγχεις. Εάν οι άνθρωποι ήξεραν, αυτή η γνώση θα έφερνε τη δυσαρέσκεια και ενδεχομένως την εξέγερση, οι οποίες έπειτα θα απαιτούσαν την ωμή βία και τον τρόμο, παρωχημένες και όχι 100% επιτυχημένες μεθόδους ελέγχου.
Είναι ευκολότερο από ό,τι νομίζετε να ελεγχθούν οι άνθρωποι έμμεσα, και να τους χειριζόσαστε έτσι ώστε να σκέφτονται αυτό που θέλετε να σκέφτονται, και να κάνουν αυτό που θέλετε να κάνουν.
Μια βασική τεχνική είναι να κρατηθούν ανίδεοι. Οι μορφωμένοι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο εύκολοι να τους χειριστείς. Η κατάργηση της δημόσιας εκπαίδευσης ή ο περιορισμός της πρόσβασης στην εκπαίδευση θα ήταν η άμεση προσέγγιση. Αυτό όμως θα ήταν πολύ φανερό. Η έμμεση προσέγγιση είναι να ελεγχθεί η εκπαίδευση που λαμβάνουν.
Είναι δυνατό να είναι ένας Ph.D., γιατρός, δικηγόρος, επιχειρηματίας, δημοσιογράφος, ή λογιστής, για να δώσουμε μερικά μερικά παραδείγματα, και να είναι συγχρόνως ένα αμόρφωτο άτομο. Η διαφορά μεταξύ της αληθινής εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης έχει θολωθεί έξυπνα στην εποχή μας έτσι ώστε έχουμε τους ανθρώπους που ασκούν με επιτυχία τις ειδικότητές τους, ενώ συγχρόνως είναι τελείως ανίδεοι για τα μεγαλύτερα ζητήματα του κόσμου στον οποίο ζουν.
Το πιο προφανές σύμπτωμα είναι η απουσία της πρωτογενούς, αυθεντικής σκέψης. Αν τους υποβάλλετε μια ερώτηση, θα καταλήξουν να αναπαράγουν κάτι που σκέφτηκε κάποιος άλλος σαν απάντηση. Τι πιστεύουν οι ίδιοι όμως; Ε λοιπόν, αυτό δεν τους απασχολεί. Η εκπαίδευσή τους αποτελείται από την εκμάθηση του πώς να χρησιμοποιoύν τη βιβλιοθήκη και να αναφέρουν τις πηγές.
Αυτό απλοποιεί πολύ τα πράγματα για αυτόν που θέλει να ελέγχει την σκέψη των άλλων, επειδή με αρκετά χρήματα, με τις χρηματοδοτήσεις των πανεπιστημίων, με τα ιδρύματα δωρεών, ιδρύματα επιχορηγήσεων, και μέσω της ιδιοκτησίας των μέσων ενημέρωσης, είναι σχετικά εύκολο να ελέγξεις ποιούς θα θεωρούν ως τις αυθεντίες που θα αναφέρουν, αντί να τους αφήσεις να σκεφτούν από μόνοι τους.
Μια άλλη τεχνική είναι να τους κρατάς πάντα διασκεδαζόμενους. Οι ρωμαίοι αυτοκράτορες οργάνωναν τσίρκα και μονομαχίες στις αρένες επειδή δεν είχαν την τηλεόραση. Εμείς έχουμε την τηλεόραση επειδή δεν έχουμε τσίρκα και μονομαχίες στις αρένες. Με οποιοδήποτε τρόπο, ο σκοπός είναι να κρατηθεί η σκέψη των ανθρώπων στη ψυχαγωγία, τον αθλητισμό, και τα περιφερειακά πολιτικά θέματα. Με αυτό τον τρόπο δεν θα χρειαστεί να να ανησυχήσετε ότι κάποτε θα καταλάβουν τα πραγματικά ζητήματα και τον τρόπο με τον οποίο σας δίνουν την δυνατότητα να τους ελέγχετε.
Ακριβώς όπως ένα αληθινά μορφωμένο άτομο είναι δύσκολο να ελεγχθεί, το ίδιο ισχύει και για ένα οικονομικά ανεξάρτητο άτομο. Επομένως, θέλετε να δημιουργήσετε τις συνθήκες που θα παράγουν ανθρώπους που εργάζονται με μισθό, δεδομένου ότι οι μισθωτοί έχουν μόνο μικρό έλεγχο του οικονομικού πεπρωμένου τους. Θα θελήσετε επίσης να ελέγξετε το νομισματικό, το πιστωτικό και τραπεζικό σύστημα. Έτσι, και με τον πληθωρισμό του νομίσματος θα καταστεί σχεδόν αδύνατο για τους μισθωτούς να συσσωρεύσουν κεφάλαιο. Μπορείτε επίσης με περιοδικές υποτιμήσεις να οδηγήσετε σε κατάρρευση τις οικογενειακές επιχειρήσεις, τους μικρούς αγρότες, και τους ανεξάρτητους επιχειρηματίες, συμπεριλαμβανομένων και των ανεξάρτητων κοινοτικών τραπεζών.
Για να κρατήσετε τα συνδικάτα υπό έλεγχο, προωθείτε ένα σχέδιο που επιτρέπει σε σας να μετατοπίζετε τις θέσης εργασίας της παραγωγής εκτός της χώρας και μετά να επαναφέρετε τα προϊόντα αυτά ως εισαγωγές (free trade). Με αυτό τον τρόπο, θα απαλλαγείτε από τα συνδικάτα ή θα έχετε μόνο υπάκουα συνδικάτα.
Μια άλλη τεχνική είναι να αγοράζονται αμφότερα τα πολιτικά κόμματα, έτσι ώστε από μιά στιγμή και μετά οι άνθρωποι θα θεωρούν πως είτε ψηφίσουν για τον υποψήφιο Α είτε για τον υποψήφιο Β, αυτοί θα εφαρμόζουν τις ίδιες πολιτικές.
Αυτό θα δημιουργήσει μια μεγάλη απάθεια και μια πεποίθηση ότι η πολιτική διαδικασία είναι άχρηστη και δεν πρόκειται να φέρει πραγματική αλλαγή. Αρκετά σύντομα θα έχετε έναν πληθυσμό που αισθάνεται απολύτως ανίσχυρος, και που θα σκέφτεται ότι για όλα τα άσχημα πράγματα που του συμβαίνουν δεν φταίει κάποιος συγκεκριμένα, αλλά είναι ένα αποτέλεσμα παγκόσμιων δυνάμεων ή της “εξέλιξης” ή κάποια άλλη εξαϋλωμένη και αφηρημένη έννοια. Αν είναι απαραίτητο, μπορείτε να προσφέρετε και τους αποδιοπομπαίους τράγους.
Έτσι, θα μπορείτε να τους αφήνετε να αιμορραγούν μέχρι τελευταίας σταγόνας, χωρίς να έχετε να ανησυχείτε ότι ένας από αυτούς θα γλιστρήσει μέσα στο σπίτι σας μια νύχτα να σας κόψει το λαιμό. Αν τα κάνετε όλα σωστά και όπως πρέπει, δεν θα ξέρουν ούτε καν ποιανού λαιμό να κόψουν.

How to control people
by Charley Reese

Βρυξέλλες, 17 Απριλίου 2008, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Διεθνές πάνελ με θέμα:
«Τούρκοι της Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες: Οι μη αναγνωρισμένες μειονότητες στην Ελλάδα»

Την εκδήλωση οργάνωσε η Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία-Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμα (EFA), η Ομοσπονδιακή Ένωση Λαών της Ευρώπης (FUEN) και το φιλοσκοπιανό κόμμα στην Ελλάδα "Ουράνιο Τόξο".

Προήδρευσε ο Hans Heinrich Hansen, πρόεδρος της FUEN.

Εναρκτήριες ομιλίες έκαναν ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ευρώπης Τούρκων της Δυτικής Θράκης (ABTTF) Halit Habipoglu και η πρόεδρος του EFA Nelly Maes.

Συμμετείχαν ως ομιλητές οι Halim Cavusoglu, διδακτικό προσωπικό του Τμήματος Κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου Hacettepe, το μέλος του Κεντρικού Συμβλίου του EFA "Ουράνιο Τόξο" Παύλος Φιλίππωφ Βοσκόπουλος, η ευρωβουλευτής Helene Flautre, Πρόεδρος της υποεπιτροής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ευρωκοινοβουλίου, ο ευρωβουλευτής Dr. Csaba Sandor Tabajdi , Πρόεδρος της Ομάδας των Παραδοσιακών Εθνικών Μειονοκτήτων και Γλωσσών του Ευρωκοινοβουλίου, ο Boriss Cilevics, Πρόεδρος της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του συμβουλίου της Ευρώπης, ο Παναγιώτης Δημητράς, εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρίου του Ελσίνκι και ο ευρωβουλευτής Mikel Irujo Amezaga.

Οι Πράσινοι της Γερμανίας, έθεσαν υπό την αιγίδα τους την όλη εκδήλωση.

~*~

Αποσπάσματα ομιλιών από το πάνελ

Εμινέ Μπουρουτζή, εκπρόσωπος Πομάκικου συλλόγου Ξάνθης:

«Είμαι εκπρόσωπος του Πομακικού συλλόγου που δημιουργήθηκε στην Ξάνθη της ελληνικής Θράκης πριν από έναν περίπου χρόνο. Ανήκω και εγώ κατεξοχήν στις αγνοημένες μειονότητες της Ελλάδας, για τις οποίες γίνεται η σημερινή συζήτηση. Όπως ίσως γνωρίζετε, η γλώσσα που μιλάμε δεν έχει καμία σχέση με την τουρκική και, δυστυχώς, δεν διδάσκεται επίσημα....

Δυστυχώς, μία σκληρή ομάδα ανθρώπων που θέλουν να αυτοαποκαλούνται ηγέτες της μειονότητας, σε συνεργασία με άλλους παράγοντες στην Τουρκία, δεν μας αφήνουν να εκφράσουμε την εθνοτική μας συνείδηση, να μιλήσουμε τη γλώσσα μας και να τηρήσουμε τις παραδόσεις μας.

.... Σήμερα, καθώς μεταξύ των ομιλητών βρίσκεται ο δόκτορ Χαλίμ Τσαβούσογλου θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός αποτελεί μέλος της εκδοτικής ομάδας («yayύn kurulu») του περιοδικού Yeni Batύ Trakya, που εκδίδεται εδώ και 24
χρόνια στην Τουρκία και στο τεύχος 215 (σελ. 75) (Ιανουάριος 2008) το οποίο, απειλεί τον άνδρα μου, πρόεδρο του Πομακικού συλλόγου, να του «ξεριζώσει την γλώσσα», χαρακτηρίζοντάς τον «πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών, προδότη και ανίκανο». Μην σπεύσετε να θεωρήσετε το γεγονός αυτό σαν ένα απλό επεισόδιο. Το 50% περίπου των αρθρογράφων του τουρκικού αυτού περιοδικού που ασχολείται με την ελληνική Θράκη κατά τρόπο επαγγελματικό, είναι απόστρατοι της τουρκικής αστυνομίας και του στρατού. Ο επικεφαλής νομικός σύμβουλος του περιοδικού
είναι ο γνωστός δικηγόρος Kemal Kerinηsiz, ο οποίος συνελήφθη μαζί με τον πρώην πρόεδρο της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού, Veli Kόηόk, από την τουρκική αστυνομία με την κατηγορία ότι δημιούργησε παραστρατιωτική ένοπλη οργάνωση. Ίσως να μη σας τα έλεγα όλα αυτά, εάν στην ίδια σελίδα του περιοδικού δεν αναφερόταν ανείπωτες χυδαιότητες εναντίον μου, τις οποίες μπορώ να σας δώσω σε μετάφραση. Τη στιγμή αυτή θα παρακαλούσα τον κ. καθηγητή να μου ζητήσει συγγνώμη, το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει ως μέλος της εκδοτικής ομάδας
αυτού του περιοδικού.....

Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στην τρομοκρατία και τις απειλές που τα μέλη του συλλόγου μας υφίστανται από τη στιγμή της ίδρυσής του, από άτομα που ανέφερα προηγουμένως. Αμέσως μετά την ίδρυση του συλλόγου, η γνωστή τουρκόφωνη εφημερίδα της Ξάνθης «Millet» έσπευσε να δημοσιεύσει τα ονόματα των μελών του Συλλόγου, παραβιάζοντας την νομοθεσία περί προσωπικών δεδομένων και παροτρύνοντας τους συντοπίτες μας να μας απομονώσουν κοινωνικά και να μας εξοντώσουν ηθικά. Φανταστείτε ότι τα ονόματά μας τοιχοκολλήθηκαν σε όλα τα τζαμιά
της περιοχής, με ένα κείμενο ότι εμείς αποτελούμε την μεγαλύτερη ντροπή για την ελληνική δημοκρατία. Οι εντολές που δόθηκαν στα χωριά μας ήταν να σταματήσουν να μας μιλούν και να συναλλάσσονται μαζί μας.

Η εφημερίδα «Millet» της Ξάνθης της 19ης Απριλίου 2007, φύλλο 74, γράφει τα εξής συγκλονιστικά: «… Όμως ο ευαίσθητος και ιδιαίτερα μάλιστα στο θέμα του τουρκισμού λαός μας τρελάθηκε με την ίδρυση του συλλόγου και αμέσως κινητοποιήθηκε. Μιας και είχε εξαντληθεί η εφημερίδα, ο λαός έβγαλε φωτοτυπίες από τη λίστα με τα ονόματα των
μελών του Πομακικού συλλόγου και με την ίδια του τη θέληση τους κυνήγησε. Ο λαός μας, εκλαμβάνοντας αυτά ως επίθεση στην ταυτότητά του και ως προδοσία, κινήθηκε εθελοντικά και θέλησε να ζητήσει λογαριασμό από αυτούς, οι οποίοι, χωρίς να συμβουλευτούν τον λαό, ίδρυσαν τον πομακικό σύλλογο στο όνομα του λαού. Αυτό είναι το πιο αγνό και φυσικό τους δικαίωμα.»

Δεν σας κρύβω ότι νιώθω φόβο. Και για τις απειλές που υφίσταμαι αλλά και από τις απερίφραστες απειλές που δέχομαι από ανθρώπους του Τουρκικού προξενείου και των οργάνων του στην Θράκη. »

*

Σαμπιχά Σουλεϊμάν, πρόεδρος του συλλόγου «Η ελπίδα» και εκπρόσωπος των τσιγγάνων γυναικών του χωριού Δροσερό Ξάνθης:

«Τα προβλήματά μας είναι πολλά και δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε αγώνα όχι μόνο απέναντι στη αδιαφορία των διοικητικών αρχών, αλλά κυρίως απέναντι σε μία πολυπληθέστερη από εμάς ομάδα μουσουλμάνων της Θράκης που αυτοπροσδιορίζονται ως «Τούρκοι» και οι οποίοι επιδιώκουν να μας εντάξουν στους κόλπους τους, πολλές φορές με εκβιασμούς αλλά και απειλές.
Το γεγονός ότι πολλοί από εμάς είναι μουσουλμάνοι, για τους κύριους αυτούς σημαίνει ότι αυτόματα είμαστε και Τούρκοι. Εμείς δυστυχώς είμαστε μία μειονότητα που απειλείται από μία μεγαλύτερη μειονότητα μέσα στον ίδιο μας τον τόπο. Μην νομίζετε ότι μας είναι ευχάριστο να μας επισκέπτεται ο Τούρκος πρόξενος της Κομοτηνής και να μοιράζει 20 ευρώ στα παιδιά ή να πληρώνει το τουρκικό κράτος ταξίδια στους συμπολίτες μου για να επισκέπτονται το μνημείο του Κεμάλ Ατατούρκ στην Τουρκία. Προσωπικά αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το σχολείο στην δ’ δημοτικού γιατί οι υπόλοιποι μουσουλμάνοι μη τσιγγάνοι συμμαθητές μου με κακοποίησαν και με χτύπησαν βάναυσα και επανειλημμένα.
.......σέβομαι απόλυτα την επιλογή τους να λέγονται Τούρκοι και να τους επισημάνω ότι οι μεγαλύτεροι μουσικοί στην Τουρκία είναι τσιγγάνοι και ότι ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού στην τουρκική Θράκη είναι επίσης τσιγγάνοι. Κανείς στην Τουρκία δεν αμφισβητεί την ταυτότητά τους, γι’ αυτό και εσείς σεβαστείτε τουλάχιστον εμάς όπως και στην Τουρκία. »

*

Αϊνούρ Χαλήλογλου, Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ρομά, "Ελπίδα και Χαρά", του οικισμού Άβαντα Αλεξανδρούπολης:

«Είμαι Ελληνίδα πολίτης, μουσουλμάνα, δεν έχω κανένα λόγο να αυτοπροσδιοριστώ ως Τουρκάλα»

Αλεξανδρούπολη 03/06/2008

Δέκα μουσουλμάνοι επιτέθηκαν και χτύπησαν την πρόεδρο του μορφωτικού πολιτιστικού συλλόγου γυναικών “Η Ελπίδα”, του Δροσερού Ξάνθης, Σαμπιχά Σουλεϊμάνογλου,
η οποία βρέθηκε στην Αλεξανδρούπολη καλεσμένη του γυναικείου συλλόγου “Ελπίδα και Χαρά”, του οποίου πρόεδρος είναι η Αϊνούρ Χαλήλογλου -μάρτυρας του συμβάντος.

Μετά απ΄αυτό, δεκάδες άτομα επιτέθηκαν κι έσπασαν τα γραφεία του συλλόγου «Η Ελπίδα» των Ελληνίδων μουσουλμάνων γυναικών, οπού και ξυλοκοπήθηκε για δευτερη φορα η Σαμπιχά Σουλεϊμάνογλου, μαζί με την Αϊνούρ Χαλήλογλου.

Η Σαμπιχά Σουλεϊμάνογλου, μετά την επίθεση που δέχτηκε, νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο Ξάνθης.

Η κ. Χαλήλογλου και η κ. Σουλεϊμάνογλου υπέβαλαν μήνυση εναντίον του προέδρου του Συλλόγου Μουσουλμάνων Άβαντος, Αλή Γιουσούφολου.

Για το θέμα έκανε δηλώσεις στον τοπικό Τύπο ο πρόεδρος του συλλόγου μουσουλμάνων Άβαντος Αλή Γιουσούφολου :

Δεν θα ησυχάσουν αν δεν δουν τους απόμαχους της δουλειάς να πεθαίνουν σα τα σκυλιά στους δρόμους. Πρώτα ήταν ο Γιαννίτσης τώρα ήλθε ο Μαγγίνας. Η επιδρομή στα ασφαλιστικά κεκτημένα συνεχίζεται. Δεκαετίες τώρα μας λένε ότι τα ταμεία βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Και μετά από άλλες τόσες δεκαετίες (αν υπάρχουν ακόμα) τα ίδια θα ακούμε. Για αλλού έχουν χρήματα. Μόνο με τις συντάξεις έχουν πρόβλημα. Είναι βλέπετε ζήτημα προτεραιοτήτων! Π.χ., τον περασμένο Οκτώβρη μάθαμε απ' τον υφυπουργό εξωτερικών Θεόδωρο Κασσίμη ότι η οι ελληνικές κυβερνήσεις χρηματοδοτούν την ανάπτυξη των Σκοπίων. Το απαιτούν οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας (διάβαζε οι Αμερικάνοι). Και όχι μόνο τα Σκόπια αλλά ολόκληρα τα Βαλκάνια. Και την Αλβανία, Βουλγαρία, Σερβία, Κοσσυφοπέδιο, Μαυροβούνιο, Ρουμανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Για τη χρονική περίοδο 2002-2006 το «αναπτυξιακό» πρόγραμμα κόστισε στη χώρα μας 550.000.000 ευρώ και στο μεταξύ αποφασίστηκε η επέκταση του μέχρι το 2011. Επί Σημίτη είχαμε μάθει ότι το ελληνικό κράτος χορηγεί συντάξεις σε Αλβανούς που ζουν στη χώρα τους και ουδέποτε εργάστηκαν στην Ελλάδα. «Για ανθρωπιστικούς λόγους», είχε δικαιολογηθεί ο πρόεδρος του ΕΚΑ και στέλεχος της ΠΑΣΚΕ Γρηγόρης Φελώνης. Μόνο για τον Έλληνα εργάτη δεν περισσεύει ανθρωπισμός.

Aντε και να δεχτούμε ότι τα ταμεία βρίσκονται πραγματικά στο κατώφλι της χρεοκοπίας. Ποιος φταίει γι' αυτό; Οι εργαζόμενοι που πλήρωναν ανελλιπώς τις εισφορές τους ή το κράτος που δεν εκπληρώνει τις δικές του οικονομικές υποχρεώσεις στα ταμεία; Ποιοι ήταν εκείνοι που δεν φρόντιζαν να εισπράξουν τις οφειλές των εταιριών; Ποιοι δεν φρόντιζαν να πατάξουν την ανασφάλιστη εργασία, που πάντα επιβάλλονταν εκβιαστικά σε πολλούς εργαζόμενους τού ιδιωτικού τομέα; Ποιοι μπάλωναν τις μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού με τραβηχτικές από τα αποθεματικά των ταμείων; Ποιοι τα διασπάθιζαν με θαλασσοδάνεια στους μεγαλοκαρχαρίες; Ποιοι τα τζογάρισαν στο χρηματιστήριο; Ποιοι τα εκμεταλλεύτηκαν στα παπατζιλίκια των «δομημένων ομολόγων»; Σίγουρα δεν είναι οι εργαζόμενοι που ευθύνονται για όλα αυτά. Κι όμως αυτοί καλούνται να πληρώσουν, να επωμισθούν ακόμα περισσότερα δεινά απ' αυτά που ήδη υποφέρουν.

Η βασική ιδέα της κυβέρνησης (δανεικιά απ' τον Ρέππα) φαίνεται ότι είναι η στήριξη ελλειμματικών ταμείων με την λεηλασία των εύρωστων. Ο Καραμανλής ίσως αποφάσισε να πραγματοποιήσει αυτό που τελικά δεν τόλμησε ο Σημίτης: την ρήξη με ορισμένα στρώματα της μεσαίας τάξης που είναι βασικοί πυλώνες του κοινωνικού συστήματος. Η εργατική τάξη δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμφωνήσει σ' αυτό. Διεκδικεί συντάξεις αξιοπρεπούς διαβίωσης, αντί πείνας και όχι τη γενίκευση της μιζέριας.

Πρέπει να πούμε όμως ότι η ελληνική εργατική τάξη βρίσκεται στη χειρότερη θέση που αντιμετώπισε ποτέ στην ιστορία της. Οι «εργατοπατέρες» κάθε μάρκας το γνωρίζουν αλλά περί άλλων τυρβάζουν. Μιλούν για τον αγώνα που πρέπει να δώσουν οι εργάτες για τις συντάξεις. Ποιοι είναι οι εργάτες που θα αγωνιστούν;

Στον ιδιωτικό τομέα όπου υπήρχαν πάντα τα ποιο ριζοσπαστικά στρώματα εργατών, οι Έλληνες εργάτες έχουν εξοστρακιστεί και αντικατασταθεί από αλλοδαπούς, που δεν είναι εδώ για να αγωνιστούν συνδικαλιστικά και πολιτικά αλλά νοιάζονται μόνο πως θα επιβιώσουν οι ίδιοι σαν άτομα. Είναι ζήτημα αν υπάρχει σήμερα στον ιδιωτικό βιομηχανικό τομέα ένα φθίνον 5% Ελλήνων εργατών κι αυτό σε μεγάλες ηλικίες. Που είναι οι οικοδόμοι, που είναι τα μαχητικά τους συνδικάτα και των ναυτεργατών που ήταν η ατμομηχανή ολόκληρου του εργατικού κινήματος. Η κυρίαρχη τάξη με όπλο την μαζική εισαγωγή μαύρης εργασίας και με τις ευλογίες των «εργατοπατέρων», κατάφερε να τα καταστρέψει.

Για ποιο ασφαλιστικό να μιλήσουμε σήμερα όταν καθολικά ή μερικά η ανασφάλιστη εργασία των αλλοδαπών είναι το καθεστώς; Όταν εισάγονται ακριβώς με στόχο να συμπιεστεί μέχρι το έσχατο σημείο το εργατικό κόστος;

Πως θα εργαστεί ο Έλληνας μεροκαματιάρης, που είναι αναγκασμένος να ζήσει και να πεθάνει σ΄ αυτή την χώρα, αν δεν υποκύψει στους ίδιους όρους που αποδέχεται ο αλλοδαπός; Δηλαδή την ανασφάλιστη εργασία, την καταστρατήγηση των ωραρίων και όλης της εργατικής νομοθεσίας;

Πως θα συμπληρώσει τις συνταξιοδοτικές προϋποθέσεις όταν η μαζική εισαγωγή μαύρης εργασίας τον έχει καταδικάσει στην ανεργία; Και όταν σε ηλικία 45-50 χρονών βρεθεί στον δρόμο επειδή η βιομηχανία που εργαζόταν χρεοκόπησε ή μεταφέρθηκε στο εξωτερικό (με την ενθάρρυνση και την οικονομική πριμοδότηση του κράτους) πως θα ξαναβρεί δουλειά όταν στην θέση του οι εταιρίες μπορούν να προσλάβουν ένα νεαρό αλλοδαπό αν όχι δύο;

Το πρόβλημα του Έλληνα εργάτη, κύριοι εργατοπατέρες, δεν είναι το ύψος της σύνταξης αλλά αν θα καταφέρει να πάρει καν σύνταξη. Η κατάσταση του οπισθοδρομεί στην κατάσταση της εργατικής τάξης των αρχών του 20ου αιώνα. Κι εσείς κύριοι όταν δεν τηρείτε σιγή ιχθύος απαντάτε στις διαμαρτυρίες του με την μομφή του «ρατσισμού».

Κατά την ελεεινή «θεωρία» σας δεν έχει προκύψει σε βάρος του κανένα πραγματικό, υλικό, πρόβλημα απ την μαζική εισαγωγή μαύρης εργασίας. Αντιδρά μόνο γιατί απεχθάνεται τις ράτσες των αλλοδαπών! Νιώθει ότι είναι η ανώτερη ράτσα στον πλανήτη και δεν θέλει να την νοθέψουν κατώτερες φυλές!

Τα πιστεύετε αυτά που λέτε ή άλλοι μιλούν με την δική σας γλώσσα;

Αν τους ρωτήσεις τους αλλοδαπούς για το ίδιο ζήτημα θα σου πουν κι αυτοί ότι πρέπει να μπει φραγμός στην είσοδο νέων μεταναστών στην Ελλάδα. Πως το εξηγείτε αυτό; Με ποιες ράτσες έχουνε αυτοί πρόβλημα;

Έχουν κι άλλοι την ελεεινή θεωρία σας. Παρακολουθήστε τους:

«Oλες αυτές οι συνθήκες, έχουν δημιουργήσει, τα είδατε άλλωστε στη δημοσκόπηση, σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, την εντύπωση ότι οι ξένοι ευθύνονται για όλα τα δεινά και τις καταστροφές που κατατρέχουν τον τόπο. Είναι ίσως η εύκολη λύση. Εμείς που πάντα είμαστε οι ίδιοι δεν φταιμε ποτέ. Υπεύθυνοι είναι πάντα οι άλλοι. Οι άλλοι, δηλαδή ποιοι; Οι ξένοι, οι σκούροι, οι μαύροι, οι κίτρινοι, ενίοτε και οι ξανθοί, λόγω Γερμανίας παλιότερα. Η πραγματικότητα όμως είναι συνήθως διαφορετική. Η αλήθεια είναι ότι οι ξένοι δεν κλέβουν τις δουλειές των δικών μας παιδιών, αλλά κάνουν τις εργασίες εκείνες που εμείς οι ίδιοι αρνιόμαστε να κάνουμε, γιατί τις θεωρούμε μειωτικές για το κοινωνικό μας επίπεδο. Ελαιοχρωματιστές, συλλογείς απορριμμάτων, οικιακές βοηθοί, εργάτες οδικών έργων, κηπουροί, εργάτες αγροκαλλιέργειας.»

Ξέρετε ποιος τα λέει αυτά; Ο άλλος μεγάλος «αντιραστιστής» υφυπουργός εργασίας της Ν.Δ. Γεράσιμος Γιακουμάτος. Είναι απόσπασμα απ' την ομιλία του στην ημερίδα που οργάνωσε το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας (ΕΚΑ) στον ξενοδοχείο Τιτάνια στις 17 Απριλίου 1997, με θέμα «Ρατσισμός και Ξενοφοβία. Πρωτοβουλίες για την νομιμοποίηση των ξένων εργατών». Ήταν προσκεκλημένος του κυρίου Γρηγόρη Φελώνη, στελέχους της ΠΑΣΚΕ και προέδρου του ΕΚΑ, ως εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας.

Ο συνάδελφος του Γιακουμάτου, ο Στέφανος Μάνος δεν ασχολείται με «αντιρατσιστικές» τσιριμόνιες. Προτιμά να είναι ωμός. Στα πρακτικά της ημερίδας διαβάζουμε:

«Είναι ευλογία θεού οι μετανάστες, τους χρειαζόμαστε γιατί δουλεύουν με το ένα τρίτο του μεροκάματου του Έλληνα, γιατί δεν μπορούν να κάνουν απεργία, δεν μπορούν να κάνουν σωματεία, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.»

Τα πρακτικά της ημερίδας εκδόθηκαν από το ΕΚΑ και τυπώθηκαν στην ΚΑΜΠΥΛΗ τηλ. 8215675 και 8216371.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΏΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ