ΑΞΙΑ ΣΕΛ 18/50 - 19/51

Δέσποινα Συριοπούλου

Αθήνα, έτος 2008, Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Όλοι οι επιβάτες προσέρχονται τρείς ώρες πριν από την πτήση προκειμένου να υπογράψουν ότι δέχονται τον έλεγχο που θα γίνει στα πράγματα τους και φυσικά θα υποβληθούν στον καθιερώμενο έλεγχο αποσκευών σε τρεις διαφορετικές φάσεις. Πρώτα θα ανοιχτούν οι βαλίτσες, και σε μερικές περιπτώσεις όλες, αν ο υπάλληλος το κρίνει, και μετά θα ακολουθήσουν οι άλλες φάσεις ελέγχου. Τα μέτρα ασφαλείας σε όλα τα αεροδρόμια του κόσμου μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και το χτύπημα στους δίδυμους πύργους στο εμπορικό κέντρος της Νέας Υόρκης έχουν ήδη αλλάξει τη ζωή μας σε κάθε μας μετακίνηση, καταστέλλοντας ή και παραβιάζοντας ακόμα και τα πιο ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα με τις ερωτήσεις που είσαι υποχρεωμένος να απαντήσεις στα έτοιμα ερωτηματολόγια που σου δίδονται πριν πάρεις το εισητήριο σου. Επίσης επιβάλλεται να απαντήσεις σε μια σειρά άλλων και επί πλεον προσωπικών και ειδικών ερωτήσεων, όταν ήδη έχεις επιβιβαστεί και φθάνεις στο προορισμό σου. Έτσι όλοι οι επιβάτες -ειδικά εκείνοι που αναχωρούν για Νέα Υόρκη- κατά την διάρκεια που γίνεται ο έλεγχος εισητηρίων θα υποβληθούν πρώτα σε έλεγχο των προσωπικών τους ειδών ανοίγοντας τις αποσκευές τους, ενώ λίγο πριν περάσουν στην κεντρική έξοδο αναχώρισης για την πτήση τους θα ακολουθήσει η εκνευριστική σωματική έρευνα, που έχει επιβάλει η Ε.Ε. ύστερα από συμφωνία με τις ΗΠΑ. Θα πρέπει να βγάλεις παπούτσια, ζώνες, να ανοίξεις τις χειραποσκευές σου να αφαιρέσεις κάθε τι μεταλικό από πάνω σου, να παραδώσεις στην ειδική λεκανίτσα κινητά, κλειδιά, και κάθε άλλο προσωπικό αντικείμενο και να περάσεις από τα μηχανήματα μαγνητικού ελέγχου ενώ όλα τα προσωπικά αντικείμενα που υπάρχουν στις χειρασποσκευές θα έχουν περάσει από έλεγχο ειδικών ακτίνων και θα τα έχει δει ο αρμόδιος υπάλληλος με τις ειδικές κάμερες που ανιχνεύουν περίεργους μηχανισμούς. Αντίστοιχο σωματικό έλεγχο θα πρέπει να δεχθεί ο κάθε επιβάτης πριν περάσει προς την πύλη αναχώρισης για την πτήση του. Σε αρκετές περιτπώσεις ανάλογο έλεγχο ο επιβάτης θα περάσει και λίγο πριν την είσοδο του στην κεντρική αίθουσα αναμονής πριν την αναχώριση λίγο πριν επιβιβαστεί. Οι υπάληλοι ασφαλείας του αεροδρομίου θα ανοίξουν για τελευταία φορά τις χειραποσκευές που φέρει μαζί του ο επιβάτης και θα κάνουν τον τελευταίο σωματικό έλεγχο πριν επιβιβαστεί στο αεροπλάνο και αν κρίνουν ότι η κολώνια που φέρει μαζί του είναι πάνω από 100ml τότε θα την αφαιρέσουν... το ίδιο ισχύει και κάθε άλλο αντικείμενο που απαγορεύεται βάσει των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί μεταξύ οργανισμών και κρατών. Η ίδια διαδικασία ακολουθείται σε όλα τα αεροδρόμια του κόσμου με τις ουρές των επιβατών σε κάθε φάση του ελέγχου είναι τεράστιες, φτάνοντας πολλές φορές ακόμα και έξω από το κτήριο του αεροδρομίου.

Νέα Υόρκη, έτος 2012. Αεροδρόμιο JFK. Έξοδος ελέγχου χειραποσκευών. Όλοι οι επιβάτες προσέρχονται 20 λεπτά πριν αναχωρίσουν με την πτήση που έχουν επιλέξει ως προορισμό του χωρίς να έχουν το άγχος της καθυστέρισης και του ελέγχου. Οι διαδικασίες δεν θυμίζουν σε τίποτα το «πρόσφατο παρελθόν» με τις ατέλειωτες ουρές ελέγχου σε διαφορετικές φάσεις. Ουδείς υποβάλλεται σε αυτό τον εξοντωτικό έλεγχο. Σε μόλις είκοσι λεπτά έχεις επιβιβαστεί στο αεροπλάνο σου. Με μια βασική διαφορά. Η εικόνα που αντικρύζεις πλέον μοιάζει να ξεπηδά σαν μέσα από οργουελική περιγραφή. Όλοι οι επιβάτες - πολίτες προχωρούν ως άβουλα όντα με ένα πλαστικό χαμόγελο και όλοι υποχρεωτικά φορούν ένα ειδικό βραχιολάκι στο χέρι... Αυτό το «βραχιολάκι-ταυτότητα» φέρει μέσα όλα εκείνα τα (απαραίτητα ή όχι) στοιχεία που χρειάζονται να γνωρίζουν οι αρχές ασφαλείας αλλά και οι μυστικές υπηρεσίες των μεγάλων κρατών και κυρίως των ΗΠΑ. Τα στοιχεία περιλαμβάνουν από την ομάδα αίματος σου, τις πολιτικές απόψεις σου, τις ασθένειες σου, τις ευαισθησίες σου, τις προτιμήσεις σου... Ένα κανονικό ψυχογράφημα δηλαδή. Φυσικά κυριαχούν στα στοιχεία για το ποινικό σου μητρώο, μέχρι τις τελευταίες μετακινήσεις από και προς τη χώρα σου που περιλαμβάνονται με κάθε λεπτομέρια. Υπάρχουν μέσα τα πάντα! Δεν υπάρχει στοιχείο της ζωής σου που δεν αναγράφεται ως «πληροφορία» μέσα σε αυτό το ειδικό βραχιολάκι που σου κάνει τη ζωή πιο εύκολη για λίγες ώρες καταδυναστεύοντας όμως και καταστέλλοντας κάθε προσωπικό δεδομένο παραβιάζοντας -και μάλιστα με τον πιο βάναυσο τρόπο- κατάφορα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για αυτό το ειδικό και περιέργο «βραχιολάκι» σήμερα φέρνει στη δημοσιότητα η «Α» αποκλειστικές πληροφορίες που αποδεικνύουν ότι ήδη η ΗΠΑ έχουν ανάψει το πράσινο φως για την τελειοποίηση του ώστε να μπορεί να συμπεριλάβει τα πάντα ως data και πολύ γρήγορα να τεθεί σε εφαρμογή λειτουργία. Σύμφωνα με όσα αποδεικνύει η αληλλογραφία που αποκαλύπτει η «Α» ήδη το υπουργείο εσωτερικής ασφαλείας των ΗΠΑ βρίσκεται σε συνεννόηση και συνεργασία με εταιρία που εδρεύει στο καναδά και εξιδεικεύεται στην κατασκευή τέτοιων μηχανισμών ασφαλείας.

Ανώτερος Αμερικανός αξιωματούχος του υπουργείου εσωτερικής ασφαλείας εξέφρασε μεγάλο ενδιαφέρον για το επονομαζόμενο «βραχιόλι ασφαλείας», το οποίο μεταξύ άλλων μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στους επιβάτες των αεροπορικών γραμμών. Το συγκεκριμένο βραχιόλι μπορεί να αντικαταστήσει την οποιδήποτε κάρτα επιβίβασης, περιέχει όλες τις προσωπικές πληροφορίες του επιβάτη, είναι συνδεδεμένο με τις αποσκευές του κάθε επιβάτη και το πιο σημαντικό μπορεί να ακινητοποιήσει ολοκληρωτικά για μερικά λεπτά ύστερα από σχετική εντολή αυτόν που το φοράει σε περίπτωση που κριθεί ύποπτος ή έχιε περίεργη σημπεριφορά. Η ηλεκτρονική αυτή «ταυτότητα-βραχιόλι» μπορεί να φοριέται από κάθε επιβάτη μέχρι την στιγμή της αποβίβασής του. Ουσιαστικά αποτελεί ένα χρηματοδοτούμενο από την κυβέρνηση GPS, το οποίο περίεχει προσωπικές, και απόρρητες πληροφορίες(ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα) του επιβάτη, ο οποίος αν ξεφύγει από την τάξη έχει την δυνατότητα να του προκαλέσει ηλεκτροσόκ, κρατώντας τον ακινητοποιημένο για μερικά λεπτά. Μια διαδικασία που τελευταία έχουμε δει στις οθόνες μας ούκ ολίγες φορές να επαναλαμβάνεται σε Αμερική Καναδά και Αυστραλία από υπαλλήλους αεροδορμίου με υπερβάλλοντα ζήλο σε ανθρώπους που δέχτηκαν περισσότερα από 25.000 volt από το ειδικό μηχάνημα που κρατούν αστυνομικοί και υπάληλοι ιδιωτικών εταιριών που έχουν αναλάβει την φύλαξη κάποιων πόστων. Ποιος δε θυμάται την έγκυο γυναίκα που τις πέρασαν στο σώματ ης χιλλιάδες volt ή το άτυχο άντρα που έχασε τη ζωή του από ένα τέτοιο ηλεκτροσόκ σε αεροδρόμιο των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με την επιστολή ( ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΣΕΛ1 - ΣΕΛ 2) απου επέστειλε αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου ασφαλείας- και την οποία σήμερα φέρνουμε στο φως της δημοσιότητας- ο Paul S. Ruwaldt της διεύθυνσης Επιστήμης και Τεχνολογίας, στο τμήμα της έρευνας και της ανάπτυξης, προς τον άνθρωπο που σχεδίασε την συσκευή και με τον οποίο είχε προηγουμένως συναντηθεί στις 18 Ιουλίου 2006, γράφει μεταξύ άλλων: «...εμείς (σ.σ. η ομοσπονδιακή κυβέρνηση) ενδιαφερόμαστε για το βραχιόλι ασφαλείας και περιμένουμε την έγγραφή σας πρόταση». Να σημειωθεί ότι αυτό το ειδικό βραχιόλι ταυτότητα ήδη πειραματικά χρησιμοποιείται για την μεταφορά βαρυποινήτων αλλά και από τον αμερικανικό στρατό. Σε άλλο σημείο της επιστολής ο αμερικανός αξιωματούχος, αναφέρει ότι το υπουργείο Εσωτερικής ασφαλείας «βλέπει την συγκεκριμένη συσκευή να χρησιμοποιείται πέρα από την μεταφορά κρατουμένων, έλεγχο κρατουμένων και στρατιωτικών δυνάμεων ασφαλείας, παράλληλα και βελτίωση της ασφάλειας στους ταξιδιώτες των αεροπορικών αερογραμμών. Εκείνο που ζητά ο αμερικανός από τον παραλήπτη της επιστολής, είναι -στην περίπτωση που αποφασιστεί να χρηματοδοτηθεί το συγκεκριμένο project- ένα χρονοδιάγραμμα στο οποίο η συσκευή θα είναι διαθέσιμη για την πειραματική της εφαρμογή. Αποκλειστικές πληροφορίες της «Α» αναφέρουν όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ ότι ήδη η φάση της έρευνας από το 2006 έχει προχωρήσει τόσο που εξετάζεται πειραματικά το ενδεχόμενο -προκειμένου αν μελετηθούν οι κοινωνικές αντιδράσεις- να χρησιμοποιηθούν σε μεγάλη κλίμακας κυκλοφορία ενώ ήδη έχει ανοίξει διάλογος και συζήτηση με γνωστές μεγάλες - και όχι μόνο αμερικάνικες αεροπορικές - εταιρίες που θα υποχρεώνουν με ειδική συμφωνία κατά την αγορά του εισητηρίου τους πελάτες επιβάτες να φέρουν στο χέρι τους αυτό το «βραχιολάκι ταυτότητα». Εξετάζονται δε διάφορα επικοινωνιακά τρικ ώστε να το πλασάρουν με τις λιγότερες δυαντές αντιδράσεις.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, κυρίως στον χώρο του διαδικτύου, με αφορμή μερικά γεγονότα άρχισε να ανακινείται ένα θέμα με όρους, όπως Κρητική σημαία, Κρητική Πολιτεία, Αυτόνομη Κρήτη και Ανεξάρτητη Κρήτη ή Λαϊκή Δημοκρατία της Κρήτης, που στους περισσότερους και μη έχοντες γνώση του θέματος, προκαλεί συναισθήματα εκπλήξεως, αμηχανίας, αλλά και θυμού.
Με βάση αναφορές και δημοσιεύματα ιστοσελίδων (κατά κύριον λόγον έγκυρες) σε σχέση με το θέμα αυτό, γίνεται μια προσπάθεια να μπει μια λογική σειρά και να γίνει μια ταξινόμιση των υπαρχόντων στοιχείων.
Υπάρχει η άποψη, ότι θέματα τέτοιου είδους δεν πρέπει να δημοσιεύονται ή να αναδημοσιεύονται, γιατί επιτυγχάνουν το αντίθετο απ’ ότι επιδιώκουν, ρίχνοντας «νερό στον μύλο» αυτών που υποκινούν τέτοιες καταστάσεις. Είναι μια άποψη καθ’ όλα σεβαστή. Απ’ την άλλη όμως, ζούμε στην εποχή και κοινωνία της επικοινωνίας και της πληροφόρησης, όπου την πληροφορία δεν μπορεί να την σταματήσει κανείς, ούτε και γίνεται να χώνουμε το κεφάλι μας στην άμμο, στρουθοκαμηλίζοντας. Τέτοιες πρακτικές, θυμίζουν περισσότερο ολοκληρωτικά καθεστώτα όπου η γνώμη, και η ελευθερία έκφρασης είναι άγνωστες λέξεις και την θέση τους παίρνουν η λογοκρισία και η αυτοφίμωση. Ευτυχώς σαν Έλληνες δεν έχουμε την ατυχία να ζούμε σε τέτοιο περιβάλλον.

Το όλο θέμα έχει σαν αφετηρία την ημερομηνία 1912-13 κατά την οποία υπογράφεται η Συνθήκη του Λονδίνου.
Μέχρι τότε η Κρήτη κι από το 1898 (τυπικά από το 1896, βάσει της συνθήκης του Βερολίνου), αποτελούσε αυτόνομο τμήμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας (με ταυτόχρονο έλεγχο των Μεγάλων Δυνάμεων), με όνομα «Κρητική Πολιτεία» και πρωτεύουσα τα Χανιά, ενώ είχε και δική της σημαία, σύνταγμα, βουλή, εθνικό ύμνο, χωροφυλακή, νομίσματα, παράσημα κ.α.

Η σημαία της «Κρητικής Πολιτείας»
Η σημαία της «Κρητικής Πολιτείας» βασίζονταν σε μια παραλλαγή της ελληνικής σημαίας. Το πρώτο όμως από τα τεταρτημόρια (χρώματος ερυθρού) το οποίο απεικόνιζε το αστέρι, συμβόλιζε και δήλωνε την επικυριαρχία του σουλτάνου στο νησί (και όχι την τουρκική μειονότητα, όπως, είτε σκοπίμως είτε από άγνοια υποστηρίζουν με παρρησία αρκετοί). Θα πρέπει να τονιστεί εδώ, ότι ουδέποτε υπήρξε ανεξάρτητο κράτος της Κρήτης, αλλά μια (ημι)αυτόνομη και πλήρως ελεγχόμενη περιοχή από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Ως εκ τούτου, η σημαία δεν συμβόλιζε την ανεξάρτητη Κρήτη (όπως δυστυχώς, λανθασμένα πιστεύουν πολλοί), αλλά την υποταγή στην Οθωμανική Πύλη, καθώς το νησί εξακολουθούσε να αποτελεί εδαφικό τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επιπλέον, η συγκεκριμένη σημαία, ουδέποτε αποτέλεσε αγωνιστικό λάβαρο ή επαναστατικό σύμβολο που καθιερώθηκε από τους Κρήτες, αλλά ήταν μια επινόηση των Μεγάλων Δυνάμεων και του Σουλτάνου (το αστέρι μπήκε μετά από δική του απαίτηση).
Η εξωτερική πολιτική του νησιού παρέμεινε δέσμια των «προστατών» του. Η Κρητική Πολιτεία π.χ. δεν είχε δικαίωμα πολέμου κι οι σχέσεις της με άλλα κράτη περνούσαν, ουσιαστικά, από την έγκριση των Μεγάλων Δυνάμεων.

Οι συνθήκες και το…«δημοψήφισμα»
Σύμφωνα με την συνθήκη του Λονδίνου (η οποία δεν επικυρώθηκε, καθώς μεσολάβησε ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος, ήταν όμως δεσμευτική για τους Σύμμαχους), μεταξύ άλλων αποφασίζεται η απελευθέρωση της Κρήτης από την Τουρκία (η οποία παραιτήθηκε όλων των δικαιωμάτων της στο νησί, εκχωρώντας τα προσωρινά στους Βαλκανικούς Συμμάχους) και στην ουσία ανοίγει ο δρόμος για την ένωση του νησιού με την Ελλάδα, με εγγυήτριες τις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία).
Στο σημείο αυτό αρχίζει η παραφιλολογία με την υποτιθέμενη ύπαρξη ενός όρου στην συνθήκη, η οποία προέβλεπε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος στην Κρήτη σε 100 χρόνια (δηλαδή το 2013), μέσω του οποίου οι κάτοικοι της Κρήτης θα αποφάσιζαν αν η Κρήτη θα παρέμενε ενωμένη με την Ελλάδα, ή θα προχωρούσε σαν ανεξάρτητο κράτος.
Ο όρος αυτός είναι παντελώς ανύπαρκτος. Η συνθήκη του Λονδίνου είναι σαφής και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Οι υποκινητές της «Ανεξάρτητης Κρήτης», φαίνεται να έχουν σ’ αυτό το σημείο κάποια σοβαρά κενά ιστορικής γνώσης, καθώς αγνοούν ότι με την Συνθήκη του Λονδίνου, τυπικά τουλάχιστον, δεν έγινε η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα (απλώς η Κρήτη πέρασε σε ένα σύντομο μεταβατικό στάδιο «κηδεμονίας», έστω και προσωρινά όπως αναφέρθηκε πριν). Η ύπαρξη λοιπόν ενός υποτιθέμενου συμφωνητικού-σύμβασης, μεταξύ Ελλάδος-Κρήτης, τη δεδομένη στιγμή μάλιστα, μόνο ουτοπική κι εξωπραγματική μπορεί να χαρακτηριστεί. Η πολυπόθητη Ένωση πραγματοποιήθηκε με την Συνθήκη του Βουκουρεστίου που αναφέρεται λίγο παρακάτω.

Το απόσπασμα από την συνθήκη του Λονδίνου που αφορά την Κρήτη και στο οποίο δεν γίνεται αναφορά σε κανέναν όρο:
α) Η αρχική πρόταση των Μεγάλων Δυνάμεων:

(3) Turkey to abandon all claims to Crete.

β) Η τελική απόφαση στις 30 Μαΐου 1913:

(3) The Sultan of Turkey ceded Crete to the Balkan allies in whose favor all rights of sovereignty were renounced.

Ολόκληρη η συνθήκη του Λονδίνου εδώ ή εδώ.

Η επόμενη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 10 Αυγούστου 1913, επικύρωσε οριστικά την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Η παράγραφος που αναφέρεται στην Κρήτη, είναι επίσης σαφής και πουθενά δεν διαφαίνεται ο όρος περί δημοψηφίσματος:

Crete was definitely assigned to Greece and was formally taken over on December 14 of that year.

Ολόκληρη η συνθήκη του Βουκουρεστίου εδώ ή εδώ.

Υπάρχει όμως κι ένας ακόμα ισχυρισμός. Η ύπαρξη ενός «ιδιωτικού συμφωνητικού» μεταξύ Ελλάδος και Κρήτης που προέβλεπε το παραπάνω δημοψήφισμα.
Κι αυτός ο ισχυρισμός όμως είναι ανυπόστατος. Αφ’ ενός κανείς δεν μπορεί να αποδείξει την ύπαρξή του (ούτε οι άμεσα «ενδιαφερόμενοι» που το επικαλούνται) κι αφ’ ετέρου δεν υπήρχε καμία λογική στην ύπαρξη και υπογραφή ενός τέτοιου συμφωνητικού. Η Κρήτη αγωνίστηκε για την ελευθερία της κι όχι για ανεξαρτησία. Ο στόχος ήταν ένας και μοναδικός: «Ένωσις ή Θάνατος».

Οι πρώτες κινήσεις
Το θέμα άρχισε να ανακινείται στα τέλη της δεκαετίας του 70 και γνώρισε μια έξαρση στην δεκαετία του 80.
Από το 1977, πράκτορες της ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ, «μεταμφιεσμένοι» σε επιχειρηματίες-επενδυτές, περιέτρεχαν τη Μεγαλόνησο και προσπαθούσαν να πείσουν τους εύπορους κυρίως Κρήτες, ότι η Κρήτη είναι αυτάρκης και θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητη. Προς τιμήν τους, η συντριπτική πλειοψηφία των Κρητικών που άκουσαν αυτή την θεωρία, κυνήγησαν τους Ισραηλινούς πράκτορες με πέτρες και μπαλωθιές.

Στις αρχές του 1990 οι Αρχές της Κρήτης άρχισαν να επικεντρώνουν τις έρευνές τους γύρω από κάποιες ανώνυμες ευχετήριες επιστολές που αποστέλλονταν σε τοπικές εφημερίδες παραμονές Πρωτοχρονιάς και Πάσχα. Στις επιστολές αυτές υπήρχαν σκίτσα που παρουσίαζαν την Ελλάδα ως ένα τέρας, που άπλωνε το χέρι του και στραγγάλιζε την Κρήτη. Το κρίσιμο ερώτημα το οποίο καλούνταν να απαντήσουν ήταν ποιοι υποκινούσαν όλες αυτές τις ενέργειες.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι Αρχές αντιλήφθησαν μία προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι. Οι μυστικές έρευνες, που έφτασαν μέχρι το εξωτερικό, είχαν οδηγήσει σε ένα σημείο που υποχρέωνε τους υποκινητές να… αναστείλουν το σχέδιό τους. Προσωρινά, όπως αποδείχθηκε…

Τα ανησυχητικά μηνύματα τόσο για την ΕΥΠ όσο και τις υπηρεσίες ασφαλείας άρχισαν να επανεμφανίζονται τα δύο τελευταία χρόνια.
Στη διετία αυτή έχει παρατηρηθεί μία εκστρατεία διάδοσης της Κρητικής Πολιτείας και τα αποτελέσματα είναι άκρως ανησυχητικά για τις Αρχές. Ολοένα και περισσότερες σημαίες «φιγουράρουν» σε σπίτια, ενώ δεκάδες είναι πλέον τα αυτοκίνητα (ακόμη και επιφανών Κρητικών) στα οποία είναι τοποθετημένο το σύμβολο της Κρητικής Πολιτείας στις πινακίδες. Επίσης κατά εκατοντάδες φτάνουν τα SMS και τα MMS σε κινητά τηλέφωνα. Το φαινόμενο είναι εντονότερο στο Ηράκλειο, όπου οι Αρχές έχουν καταγράψει εκατοντάδες περιπτώσεις ανθρώπων (τόσο στην πόλη όσο και σε χωριά) που έχουν κάνει κεντρικό τους σύνθημα την «Κρητική Πολιτεία» και το όραμα της «αυτόνομης Κρήτης».

Οι Αρχές ασφαλείας έχουν έγκυρες πληροφορίες ότι η κινητικότητα αυτή… υποκινείται κυρίως από επιχειρηματικούς κύκλους που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, με αιχμή του δόρατος τη Γερμανία. Πολλοί Κρητικοί λαμβάνουν e-mail με ανάλογο περιεχόμενο που τους προτρέπει να συσπειρωθούν για το μεγάλο όραμα της ανεξαρτησίας της Κρήτης. Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι όλη η δραστηριότητα υποκινείται και χρηματοδοτείται από μία οργάνωση που εδρεύει στη Γερμανία. Είχαν μάλιστα καταλήξει και στον επικεφαλής. Επρόκειτο για άτομο κρητικής καταγωγής, με ισχυρή θέση και ρόλο στο εξωτερικό, που όμως ως όνομα δεν είναι γνωστό στη μεγαλόνησο.

FUEN
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Γερμανία είναι η χώρα η οποία φιλοξενεί και χρηματοδοτεί την FUEN (Federal Union of European Nationalities). Στη Γερμανία, η εύνοια της «εθνικής μειονότητας» είναι καθοριστική για τη συγκρότηση της εξωτερικής και ευρωπαϊκής πολιτικής της. Για τη Γερμανία η «οργανωτική αναδιάρθρωση» της Ευρώπης αποτελεί μια μακροχρόνια στρατηγική και οι εθνικές οντότητες/ μειονότητες συστατικό στοιχείο της. Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία ενός τέτοιου σχεδίου είναι η αποδιάρθρωση/ υποβιβασμός του εθνικού κράτους και η ανάδειξη των εθνικών ομάδων. Οι όποιες άλλες μειονότητες (π.χ. θρησκευτικές, γλωσσικές κ.λπ.) δεν παίζουν ιδιαίτερο ρόλο, γιατί αντιστοιχούνται στο δίπολο πλειοψηφία/ μειοψηφία του εθνικού κράτους. Όσο για το κενό ισχύος, αυτό μπορεί να καλυφθεί από υπερεθνικούς θεσμούς – και στην προκειμένη περίπτωση την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μια ματιά στο πρόσφατο παρελθόν της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής, μπορεί να ενισχύσει αυτήν την ερμηνεία – διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με μικρά κράτη που μπορούν να επιβιώσουν μέσα στην ΕΕ.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως και σε σχέση με το γεωπολιτικό βάρος της Κρήτης η Γερμανία δεν μπορεί παρά να είναι μόνο το βαγόνι μιας αμαξοστοιχίας της οποίας η ατμομηχανή βρίσκεται πέραν του Ατλαντικού, ενώ η Αγγλία και το Ισραήλ έχουν τις δικές τους βλέψεις. Στο γεωπολιτικό «βάρος» της Ελλάδας, το μεγαλύτερο μέρος ανήκει στην Κρήτη κατά κύριο λόγο και μετά στο Αιγαίο.

Πολλά «λάθη»
Αμερικανικές κυβερνητικές υπηρεσίες, δεκάδες πανεπιστήμια των ΗΠΑ, τα καναδικά ταχυδρομεία, εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων (όπως η αεροπορική εταιρεία United Airlines) ακόμη και επιστημονικοί φορείς παγκοσμίου κύρους, όπως η Αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος, η γνωστή μας ΝΑSΑ, έχουν εμπλακεί σε μια πρωτοφανή πρόκληση σε βάρος του νησιού, χαρακτηρίζοντας σε επίσημα έγγραφα και στις ιστοσελίδες τους στο διαδίκτυο την Κρήτη ως ανεξάρτητη κρατική οντότητα. Αφέλεια χαρακτηριστική τής παροιμιώδους άγνοιας των Αμερικανών για τη γεωγραφία του πλανήτη και την ιστορία των χωρών, ή μήπως μια σκοπιμότητα με απρόβλεπτες διαστάσεις για το μέλλον και ένα παιχνίδι σε βάρος της Κρήτης, της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Η απίστευτη ιστορία αποκτά έντονες πολιτικές διαστάσεις μετά από την εντονότατη διαμαρτυρία ομογενών από τη Φλόριντα των ΗΠΑ, οι οποίοι αντιλήφθηκαν, μετά από σχετική καταγγελία της ομογενειακής ιστοσελίδας «kalami.net», ότι οι αναφορές παραείναι πολλές για να πρόκειται για απλό λάθος γεωγραφικού προσδιορισμού. Μάλιστα, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Φλόριντα κ. Πίτερ Θεοφάνους απέστειλε σχετική επιστολή στο υπουργείο Εμπορίου των Ηνωμένων Πολιτειών, διευκρινίζοντας τα πράγματα και ζητώντας από τις αμερικανικές Αρχές να διορθώσουν τη γεωγραφική… «γκάφα» τους!

Την αρχή έβαλε το υπουργείο Εμπορίου των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο στη σχετική ιστοσελίδα περιγράφει τη διαδικασία που μπορούν να ακολουθούν επιχειρηματίες προκειμένου να απλοποιούν τον τελωνειακό έλεγχο, χάρη στη χρήση μιας προσωρινής δήλωσης, γνωστής ως ΑΤΑ (Temporary Admission). Στο ενημερωτικό σημείωμα που περιλαμβάνει τις πιο συχνές ερωτήσεις των πολιτών, γνωστό ως FAQ (Frequently Asked Questions), οι Αμερικανοί συμπεριλαμβάνουν και τη λίστα των χωρών που κάνουν δεκτές αυτές τις προσωρινές δηλώσεις εκτελωνισμού προϊόντων. Εκεί κάπου ανάμεσα σε 90 αναγραφόμενες χώρες υπάρχει και η αναφορά στην… Κρήτη ως ανεξάρτητο κράτος, ανάμεσα σε άλλα όπως η Κύπρος, η… Ελλάδα, η Ιταλία, αλλά και σχετικά άγνωστες στο ευρύ κοινό χώρες!

Σε δεκάδες αμερικανικά πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών η Κρήτη καταγράφεται ως ανεξάρτητο κράτος, γεγονός που προκαλεί εύλογο προβληματισμό, καθώς, αν ένα τέτοιο λάθος συγχωρείται από γραφειοκράτες, όπως οι άνθρωποι των υπουργείων, είναι ασυγχώρητο για ανθρώπους του πνεύματος. Η λίστα είναι μεγάλη και αξιοσημείωτη. Ανάμεσα στα πανεπιστήμια που επιλέγουν να θεωρούν την Κρήτη ως κράτος μαζί με άλλες χώρες είναι τα Albert Einstein College of Medicine, University of California, Washburn University, Brigham Young University, Georgetown University, University of Minnesota, Northeastern University, Southwestern Law School, University of Kentucky, New York Law School, Hofstra University και Winona State University. Η Κρήτη δε γλιτώνει όμως την… ανεξαρτησία της ούτε από τα καναδικά ταχυδρομεία, τα οποία γνωστοποιούν ότι αν θέλουν να επικοινωνήσουν ταχυδρομικά με το νησί μας μπορούν να στείλουν κι αυτοί ό,τι θέλουν ταχυδρομικά στη… χώρα Κρήτη ή στη νήσο Κέρκυρα, που επίσης καταγράφεται ως… κράτος, ενώ η Νότια Αφρική δε θα νοιαστεί πολύ για το τι γίνεται στην Κρήτη αφού σύμφωνα με την κυβέρνηση τους και τα επίσημα έγγραφα της, το 2003 τους πήγαν μόλις 2 Κρητικοί ενώ οι Έλληνες ήταν 7,732.
H UNESCO μας πληροφορεί οτι και η Κρήτη είναι μέσα στις χώρες που συμμετέχουν στο Global Ocean Observing System (το 2003). Οι μηχανικοί απο την Κρήτη έχουν την τιμητική τους στο Institute of Electrical and Electronics Engineers.

Η ομογένεια και το Υπουργείο Εξωτερικών αντέδρασαν άμεσα στη συντονισμένη αυτή πρόκληση, αποστέλλοντας επιστολές διαμαρτυρίας, πετυχαίνοντας να διορθωθούν οι περισσότερες από τις «λανθασμένες» αναφορές περί κράτους Κρήτης.

Στο γνωστό πρόγραμμα εγγραφής σε DVD Avi2dvd, μαθαίνουμε ότι το συγκεκριμένο λογισμικό υποστηρίζει και την…κρητική διάλεκτο! Αν και οι προγραμματιστές δηλώνουν πως δεν έχουν σχέση με αποσχιστικά κινήματα και τα συναφή, είναι απορίας άξιον πως τελικά η σημαία της Κρητικής Πολιτείας δεσπόζει δίπλα στις υπόλοιπες επίσημες εθνικές σημαίες (και πρώτη πρώτη μάλιστα!).

Ένα άλλο συμβάν έλαβε χώρα στην Κορσική στα πλαίσια των «Παιχνιδιών των Νήσων» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αποστολή της Κρήτης καταφθάνοντας στο αεροδρόμιο της Κορσικής ήρθε αντιμέτωπη με μια δυσάρεστη έκπληξη. Οι διοργανωτές στα επίσημα έντυπα που μοίραζαν εμφάνιζαν την Κρήτη με τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας σε αντίθεση με την αποστολή της Κέρκυρας που συμβολίζονταν με την ελληνική σημαία.
Οπως ήταν αναμενόμενο, η διαπίστωση αυτή αιφνιδίασε τους νομάρχες της Κρήτης και τους υπόλοιπους φορείς που συμμετείχαν στην αποστολή, οι οποίοι εξοργισμένοι ενημέρωσαν τον περιφερειάρχη Κρήτης, Σεραφείμ Τσόκα ο οποίος ήρθε σε επικοινωνία με τα Υπουργεία Εξωτερικών και Εσωτερικών.
Από την περιφέρεια Κρήτης εστάλη διάβημα διαμαρτυρίας προς τη διοργανώτρια Αρχή των Αγώνων, στο οποίο μεταξύ άλλων τονίζονταν: «Θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι η Κρήτη αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής επικράτειας και κατ’ επέκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκπροσωπείται από το επίσημο σύμβολο του ελληνικού κράτους, την ελληνική σημαία».
Η κρητική αντιπροσωπεία απαίτησε να αποσυρθούν τα επίσημα έντυπα που θέτουν ζήτημα αυτονομίας της Κρήτης και ζήτησαν να κυκλοφορήσουν νέα. Στα νέα φυλλάδια πρέπει να ζητείται συγνώμη γι αυτό το σοβαρό θέμα που άπτεται των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας.
Η χλιαρή έρευνα σταμάτησε και πάλι -όπως και το 1990- στη διαπίστωση ότι κάποιοι Κρητικοί, μόνιμοι κάτοικοι Γερμανίας, χρηματοδοτούν και υποκινούν την αυτονομιστική προπαγάνδα.
Έχοντας όμως δει σημεία και τέρατα στη νεοελληνική Οδύσσεια, δεν μας είναι εύκολο να πεισθούμε ότι η άκρη του νήματος της νέας «Κρητικής Πολιτείας» βρίσκεται στα χέρια μιάς χούφτας «βλημάτων». Άλλωστε το κράτος του Ισραήλ και η Διεθνής του Σιωνισμού, έχουν κατά καιρούς κυκλοφορήσει μέσω ημιεπίσημων διαύλων τους, χάρτες που συμπεριλαμβάνουν και την Κρήτη στην πρέπουσα ισραηλινή επικράτεια. Έφτασαν στο σημείο μάλιστα την δεκαετία του 70, οι πράκτορες της Μοσάντ, να θάψουν ισραηλινές αρχαιότητες στο νησί, έτσι ώστε να το συνδέσουν ιστορικά με το Ισραήλ.
Και δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο Αμερικανός διοικητής της βάσεως των Γουρνών, ύψωσε σε δεξίωση το ποτήρι του στην υγεία της…53ης πολιτείας των Η.Π.Α., εννοώντας την Κρήτη και ισχυριζόμενος ότι είχε πιεί κάτι παραπάνω και …αστειεύτηκε. Όταν όμως σε όλες τις κρητικές πανεπιστημιακές σχολές λειτουργούν αυτονομιστικές γιάφκες από τα ενεργούμενα των εξω-ελλαδικών συμφερόντων, μόνο αστείο δεν είναι το όλο θέμα.

Η «επανάσταση» αρχίζει
Μια από τις πρώτες «κουμπουριές» δώθηκε από την τοπική αεροπορική εταιρία Sky Express (ιδρύθηκε το 2005), η οποία εδρεύει στο Ηράκλειο κι ανήκει σε έναν πρώην πιλότο της Ολυμπιακής, τον Μιλτιάδη Τσαγκαράκη.
Η εν λόγω αεροπορική εταιρία επέλεξε ως έμβλημά της, την σημαία της Κρητικής Πολιτείας. Μετά από διαμαρτυρίες αναγκάστηκε να το αποσύρει και να το αντικαταστήσει (όχι όμως κι απ’ τα οχήματά της), με «βαριά καρδιά» όμως καθώς φαίνεται κι από την ανακοίνωση που κοσμεί την ιστοσελίδα της, μέσα από την οποία παραδίδονται και κάποια «μαθήματα ιστορίας».

Το επόμενο επεισόδιο έλαβε χώρα στο Παγκρήτιο Στάδιο.
  Μία τεράστια σημαία της Κρητικής Πολιτείας που ανάρτησαν στην κερκίδα νεαροί από τα Μάλια στην έναρξη της διεξαγωγής του τελικού Κυπέλλου ΕΠΣΗ στο Παγκρήτιο Στάδιο (ο οποίος μεταδιδόταν απευθείας από την «ΚΡΗΤΗ ΤV»), κινητοποίησε τις αστυνομικές Αρχές, που ζήτησαν να αποσυρθεί και να διπλωθεί τάχιστα. Οι νεαροί δεν προέβαλαν αντίρρηση, ωστόσο πριν κατεβάσουν το πανό (στο οποίο αναγραφόταν «Ανεξαρτησία 2012») έσπευσαν να τραβήξουν αναμνηστικές φωτογραφίες, καμαρώνοντας μπροστά από τη σημαία.

Την επόμενη μέρα, ο βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ Βασίλης Κεγκέρογλου υποδέχτηκε στη Βουλή τούς μαθητές ενός σχολείου του Ηρακλείου και τότε αντιλήφθηκε ότι στην πλάτη της μπλούζας είχαν «σταμπάρει» τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας. Ευλόγως ο άνθρωπος παραξενεύτηκε και έσπευσε να διευκρινίσει στους μαθητές ότι η συγκεκριμένη σημαία δε συμβολίζει την επανάσταση, αλλά είχε επιβληθεί από τις μεγάλες δυνάμεις στην Κρητική Πολιτεία. Είναι πάντως απορίας άξιο πώς οι μαθητές αυτοί έφτασαν στο σημείο να «φιγουράρουν» με τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας στις μπλούζες τους. Ποιος και γιατί τους… ενέπνευσε άραγε;
Κληθείς να σχολιάσει τόσο το περιστατικό του Παγκρητίου όσο και αυτό με το σχολείο, ο κ. Κεγκέρογλου υποστήριξε ότι κανένα θέμα δεν είναι δύσκολο, αρκεί κάποιος να το αντιμετωπίζει με νηφαλιότητα και με ενημέρωση.
Τις απόψεις τους για το θέμα κατέθεσαν και άλλοι βουλευτές του νομού Ηρακλείου.
Επαναστατικός εμφανίστηκε ο βουλευτής της Ν.Δ. Κώστας Μπαντουβάς, ο οποίος διεμήνυσε ότι αν υπάρξει τέτοια κίνηση (που σαφέστατα κατά τον ίδιο υποκινείται από άτομα εκτός μεγαλονήσου) «θα μας βρουν απέναντι τους και θα τους κόψουμε τα κεφάλια».
Ο κ. Μπαντουβάς, αναφερόμενος στα «πολλά κιλά αίμα» που έδωσαν οι Κρήτες για να αποτινάξουν τουρκικό και βενετσιάνικο ζυγό, τόνισε ότι, αν υπάρχει μία μειοψηφία που επιχειρεί ένα τέτοιο ατόπημα, τότε σίγουρα «πρόκειται για ηλίθιους» που επιδιώκουν να δημιουργήσουν πρόβλημα αυτονομίας. «Κάλλιο να σε βαστά η μάνα σου και ας είναι να σε βαστά από τους αστραγάλους με το κεφάλι ίσια κάτω», δήλωσε με νόημα ο Ηρακλειώτης βουλευτής.

Στον Άγιο Νικόλαο φαίνεται πως η «κατοχή» της Κρήτης από την Ελλάδα έληξε και η ανεξαρτησία έχει ήδη πραγματοποιηθεί, καθώς η σημαία της «Κρητικής Πολιτείας» ανερτήθη σε ιστό και σε εμφανές σημείο της πόλης.
Η φωτογραφία που βλέπετε τραβήχτηκε το απόγευμα της Πέμπτης 29 Νοεμβρίου του 2007 στον χώρο όπου βρίσκεται το γλυπτό των αδελφών Σωτηριάδη στον Άγιο Νικόλαο.

Ύποπτες και προβοκατόρικες ιστοσελίδες
Η οργάνωση (ή κίνημα) για την ανεξαρτησία της Κρήτης, δεν φαίνεται να έχει κάποιο επίσημο έντυπο, ή ιστοσελίδα. Υπάρχει μια ιστοσελίδα η οποία αποδίδεται στην εν λόγω οργάνωση.

Φυσικά αυτή η ιστοσελίδα, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι εκπροσωπεί την οργάνωση, ο ρόλος της όμως είναι αρκετά ύποπτος εώς προβοκατόρικος.
Η ίδια η σελίδα διατείνεται πως δεν έχει καμία σχέση με το θέμα της ανεξαρτησίας της Κρήτης, ούτε αποτελεί τουρκική προβοκάτσια. Υποστηρίζει δε, πως αποτελεί μέρος ενός εικονικού παιχνιδιού, του National States.
Με μια προσεκτικότερη ματιά όμως θα διαπιστώσουμε, ότι αυτή η σελίδα (Hellenic Confederation=«Ελληνική Συνομοσπονδία») δεν είναι δυνατόν να συμμετέχει σ’ αυτό το παιχνίδι.
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Αν επιχειρίσει κάποιος να κάνει εγγραφή στο www.nationstates.net και να δημιουργήσει το δικό του «κράτος», θα διαπιστώσει ότι αποκτά την δική του σελίδα-κράτος μέσα στο nationstates.net, πουθενά όμως δεν υπάρχει επιλογή για σύνδεση ή παραπομπή εξωτερικής σελίδας, η οποία θα μπορούσε να συμμετέχει με τον έναν ή άλλον τρόπο στο παιχνίδι. Η αυθεντική σελίδα του «κράτους» που έχει τίτλο «Cretan People’s Republic» βρίσκεται εδώ.
Επομένως η σελίδα αυτή με τον μανδύα του παιχνιδιού, άλλους σκοπούς εξυπηρετεί.
Αν διαβάσει κάποιος τις σελίδες της, θα διαπιστώσει ότι γίνεται μια μείξη του πραγματικού με το φανταστικό και του ελληνικού στοιχείου με το τουρκικό.
Για την σημαία, δίνει την δική της ερμηνεία για το κόκκινο τεταρτημόριο της κρητικής σημαίας, λέγοντας ότι συμβολίζει την τουρκική μειονότητα, ενώ στην «απογραφή» του «κράτους» εμφανίζεται ένα 15% Τούρκων στο νησί. Απορίας άξιον επίσης, είναι ότι αποδίδει τους όποιους όρους και στην τουρκική γλώσσα την οποία εμφανίζει σαν μια από τις επίσημες γλώσσες του νησιού. Έτσι ένας αδαής ή ανυποψίαστος επισκέπτης της ιστοσελίδας αυτής, είναι πιθανόν να φύγει από κει έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του την ύπαρξη τουρκικού στοιχείου στο νησί. Αντίστοιχα στατιστικά, όπου και πάλι εμπλέκεται το τουρκικό στοιχείο, με τον συντάκτη να προσπαθεί να τους δώσει μια πιο αληθινή υπόσταση, υπάρχουν και σ’ αυτό εδώ το forum.
Το περίεργο στην όλη υπόθεση, είναι στην ιστοσελίδα αυτή εμφανίζεται και μια φωτογραφία η οποία απεικονίζει κάποια κυρία Νατάσα (Αναστασία) Κριτσωτάκη. Το αν είναι υπαρκτό αυτό το πρόσωπο και όνομα, ή φανταστικό, είναι άγνωστο. Η φωτογραφία σύμφωνα με κάποιους απεικονίζει μια αμερικανίδα ηθοποιό.
Κάνοντας μια σύντομη έρευνα στο παλαιότερο αρχείο της σελίδας (η οποία τότε είχε σαν τίτλο της το «Cretan People’s Republic» και θα την βρείτε εδώ), βρήκαμε ένα «βιογραφικό» της εν λόγω κυρίας, το οποίο τώρα έχει αποσυρθεί. Το αν είναι αληθή ή φανταστικά τα όσα αναφέρει, είναι επίσης άγνωστο. Το σίγουρο όμως είναι, ότι ο τηλεοπτικός σταθμός Κρήτη TV και ο ραδιοφωνικός σταθμός Ράδιο Κρήτη, στα οποία δηλώνει πως εργάζεται, είναι απολύτως υπαρκτά. Το ερώτημα είναι αν τα ανωτέρω μέσα ενημέρωσης γνωρίζουν την ύπαρξη αυτών των αναφορών κι αν ναι, γιατί δεν προχωρούν στην καταγγελία της προβοκατόρικης ιστοσελίδας. Ένα άλλο ερώτημα είναι, αν η κυρία Νατάσα Κριτσωτάκη είναι υπαρκτό πρόσωπο, τότε ποια είναι θέση της για την ύπαρξη της φωτογραφίας στην ιστοσελίδα, καθώς και για το περιεχόμενό της.

Το «βιογραφικό» έχει ως εξής:

Anastasia Yeoryiou Kritsotaki

Age: 26
Date of birth: 4 July 1979
Political Party: Communist
Place of birth: Sfakia, Nomos Khanion, Crete
Ethnic group: half Greek, half Turkish
Nationality: Cretan
Profession: Journalist
Occupation: Journalist, occupied in Radio Kriti and Kriti TV
Home: Sfakia, Nomos Khanion, Crete
Quick facts: Natasa Kritsotaki, daughter to Yeoryios Kritsotakis and Aikaterine Tochuroglu, was born in Sfakia of Khania in 4 July 1979. Her father Yorgos died when she was six, and her mother Katerina, a Turkish christian, had to rise her all by herself. While her father’s death marked a change of eras in her life, young Natassa grew up in a harsher environment and this helped forge her fiercely dynamic and independant personality.

In 1998 she went to study in the University of Crete, to graduate in 2001 as a journalist. While until 2002 she worked for Khania FM and various smalled radio stations of the same city, she was eventually employed by the Cretan Journalist Association, becoming a journalist of Kriti TV and Radio Kriti. As a talented journalist, she quickly became famous beyond Crete’s maritime borders, with exceptional being her interviews of the NBC leadership.

When Crete was occupied by Attica-Greece, Natasa operated uncderground for a period, even during her uninterrupted studies, creating problems in Attican supply lines. Eventually captured and forced into a more legal way, she never stopped reinforcing her comrades however she could, and for a time even operated as a broadcaster of the KER (Cretan Revolutionary Radio) in Sfakia.

Το ωραίο της υπόθεσης, είναι ότι εν λόγω κυρία σε τμήμα της ιστοσελίδας της, το παίζει «κινέζα» που δεν καταλαβαίνει «ελλήνικος» και ζητά να τις μεταφράσει κάποιος τις ελληνικές ιστοσελίδες που κάνουν παραπομπές στην ιστοσελίδα της.
Όπως και να έχει πάντως, ακόμα κι αν είναι παιχνίδι, κανένας δεν μπορεί να παίζει τέτοια «παιχνίδια» με εθνικές προεκτάσεις, γιατί όπως λέει κι ένας ανώνυμος κρητικός:

Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ, ότι στα πλαίσια αυτού του εικονικού παιχνιδιού υπάρχουν κι άλλα «Ανεξάρτητα κράτη της Κρήτης» που φέρουν ως έμβλημα την σημαία της Κρητικής Πολιτείας.
Υπάρχουν επίσης κι άλλα «κράτη», όπως το «κράτος της Σύρου», τα οποίο όμως επί τα πλείστα φέρουν ως έμβλημα την ελληνική σημαία.

Οι αιτιάσεις και οι υποστηρικτές της «ανεξαρτησίας»
Τα 16 χρόνια που η «Κρητική Πολιτεία» λειτουργούσε με δική της κυβέρνηση, σημαία, νόμισμα και χωροφυλακή, φαίνεται πως συγκινούν ακόμα ως πατροπαράδοτο ιδεώδες κάποιους Κρητικούς. Και ήταν επόμενο ότι αυτό το «καψούλι», θα έσπευδαν να το πυροδοτήσουν οι συνήθεις ορεγόμενοι τα ελληνικά «φιλέτα».

Με τα σημερινά δεδομένα, οι Κρητικοί που ενστερνίζονται τις αποσχιστικές τάσεις αποτελούν μια ισχνή μειοψηφία. Ακόμη πιο λίγοι είναι αυτοί που τολμούν να θέσουν δημόσια αυτό το θέμα. Ίσως η πιο «γνωστή άγνωστη» δημόσια αναφορά αποτελεί η προ ετών συνέντευξη του αυτοεξορισθέντα μουσικοσυνθέτη Μανώλη Ρασούλη, σε ιταλικό κομμουνιστικό περιοδικό, όπου εμμέσως έκανε λόγο για «Ανεξάρτητη Κρήτη» (από την εβραϊκή σκοπιά), αλλά και η μετέπειτα, τον Ιανουάριο του 2008, μέσα από το…κρατικό ραδιόφωνο της ΝΕΤ(!!!), όπου δήλωσε ότι «το 2012 θα συμβούν κοσμοϊστορικά γεγονότα, καθώς λήγει η σύμβαση της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα»!

Η ιδέα της απόσχισης, εκτός των τουρκικών-μουσουλμανικών κατάλοιπων (Τουρκοκρητικοί) του νησιού, βρίσκει πρόσφορο έδαφος συνήθως σε άτομα αφελή, με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και άτομα με έλλειψη ιστορικής γνώσης. Κοντά σ’ αυτά βοηθάει κι ο υπέρμετρος και λανθάνων τοπικισμός που συναντάται στο νησί.

Αν και τα περισσότερα «παρατράγουδα» σημειώνονται κατά κύριον λόγο στον Νομό Ηρακλείου, εντούτοις στον Νομό Χανίων η «φλόγα της ανεξαρτησίας» σιγοκαίει σε περισσότερο βαθμό ίσως.
Ο λόγος; Τα «περασμένα μεγαλεία» τα οποία έζησε, κατά την περίοδο της αυτονομίας της Κρήτης, η πόλη των Χανίων, καθώς όπως είπαμε ήταν πρωτεύουσα της Κρητικής Πολιτείας και το διάστημα εκείνο, η αλήθεια είναι ότι γνώρισε μια περίοδο σχετικής ακμής.

Οι αιτιάσεις και τα επιχειρήματα που προβάλλουν οι υποστηρικτές της «Ανεξάρτητης Κρήτης» έχουν συνήθως οικονομική χροιά και συχνά αντικρούονται μεταξύ τους.
Π.χ. άλλοι υποστηρίζουν ότι η Κρήτη έχει αυτάρκεια σε αγαθά, οπότε δεν υπάρχει λόγος να βρίσκεται υπό την σκέπη της Ελλάδας, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι η Κρήτη είναι το αδικημένο παιδί της κι απ’ τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές (σ.σ. προφανώς αυτοί που έχουν αυτή την άποψη, δεν έχουν πάει σε πραγματικά υποβαθμισμένες και αδικημένες περιοχές, όπως η Θράκη και η Ήπειρος).
Υπάρχουν κι αρκετοί που υποστηρίζουν την παντελώς εξωπραγματική κι ανιστόριτη εκδοχή, που επικαλείται τα περί μη ελληνικότητας των Κρητών, ενώ παρουσιάζουν και προωθούν την κρητική διάλεκτο, ως ξεχωριστή γλώσσα από την ελληνική.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιες «μετριοπαθείς» (φαινομενικά) φωνές, που διαισθανόμενοι το ουτοπικό περί ανεξαρτησίας και αυτονομίας, προσπαθούν με εύσχημο τρόπο να προωθήσουν ως «Δούρειο Ίππο», το…γερμανικό ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησης (τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια άραγε;)!

Από τους πιο ένθερμους όμως υποστηριχτές της «ανεξαρτησίας» είναι οι κάτοικοι περιοχών όπου το παράνομο χρήμα αποτελεί βασικό εισόδημα και οι οποίοι σίγουρα θα προτιμούσαν την χαλαρή τοπική αστυνόμευση. Η περιοχή του Μυλοποτάμου είναι απλώς ένα παράδειγμα, που ανέδειξε το μέγεθος της ασυδοσίας και παραβατικότητας.

Πολιτικά, το κίνημα αυτό φαίνεται να υποστηρίζεται περισσότερο από τον αριστερό χώρο. Λέγεται ότι στις τελευταίες εκλογές, το ψηφοδέλτια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην Κρήτη πλαισίωναν και άτομα που υποστηρίζουν ή προωθούν την ιδέα της «Ανεξάρτητης Κρήτης».
Πριν λίγα χρόνια, μια οργάνωση στην περιοχή του Ηρακλείου, που προς στιγμήν πήρε «σάρκα και οστά», διαλύθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς δεν είχε την απαραίτητη υποστήριξη αλλά ούτε και τον απαιτούμενο αριθμό μελών.

Σε κάθε περίπτωση πάντως η ιδέα της «Ανεξάρτητης Κρήτης», εντός του νησιού, δεν φαίνεται ικανή προς το παρόν να πάρει μια οργανωμένη μορφή. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται και τον εφησυχασμό. Το Σκοπιανό κάπως έτσι ξεκίνησε και λίγοι έδωσαν σημασία…
Ας έχουμε και στο πίσω μέρος του μυαλού μας και το σχέδιο του αμερικανοεβραίου Κίσσινγκερ, μερικά σημεία του οποίου, έχουν ήδη υλοποιηθεί:

• Αυτονόμηση Κρήτης, Δωδεκανήσων, νήσων του Ανατολικού Αιγαίου και Δυτικής Μικράς Ασίας.
• Αυτονόμηση της Ανατολικής, της Δυτικής Θράκης και της Νοτίου Βουλγαρίας.
• Αυτονόμηση του Κουρδιστάν και ίσως του Πόντου.
• Διάσπαση του Ιράκ (που έχει ήδη πραγματοποιηθεί).
• Ειρήνευση στην περιοχή του Λιβάνου και του Γκολάν (που έχει ήδη πραγματοποιηθεί).
• Αποσταθεροποίηση της Συρίας μακροπρόθεσμα.

Οι Κρητικοί, που δικαίως υπερηφανεύονται ότι η Κρήτη αποτελεί μιά από τις πιο κοφτερές και ένδοξες αιχμές στο ελληνικό δόρυ, θα πρέπει να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά. Είναι πολλοί εκείνοι που ορέγονται το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο»…

Πηγές: cretetv.gr | monthlyreview.gr | ΑΠΕ | altermedia.info | 104fm.gr | ebdomi.com | venizelos-foundation.gr

http://www.pare-dose.net/blog/

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το κείμενο αυτό συντάχθηκε από Έλληνες και αποπειράται να εκθέσει γνωστά ιστορικά γεγονότα έξω από εθνικιστικές παρωπίδες. Το «μακεδονικό έθνος» εφευρέθηκε για προφανείς γεωπολιτικούς σκοπούς από τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα. Όμως ο βασιλιάς Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες έζησαν χιλιάδες χρόνια πριν…

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ (356-323 π.Χ.)

Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στην Πέλλα το 356 π.Χ.. Πατέρας του ήταν ο Φίλιππος Β, βασιλιάς της Μακεδονίας και μητέρα του η Ολυμπιάδα, που καταγόταν από τη βασιλική οικογένεια της Ηπείρου. Έλαβε επιμελημένη αγωγή. Μεταξύ των δασκάλων του ξεχωρίζουν ο Λεωνίδας που εξοικείωσε τον Αλέξανδρο με τη στρατιωτική αγωγή των Λακεδαιμονίων και ο διάσημος φιλόσοφος Αριστοτέλης που τον μύησε στη φιλοσοφία.

Το 336 π.Χ. ο μόλις είκοσι ετών Αλέξανδρος ανεβαίνει στο θρόνο του Φιλίππου. Κύριο μέλημά του ήταν η συνέχιση του έργου του πατέρα του, δηλαδή η διοργάνωση μιας πανελλήνιας εκστρατείας εναντίον των Περσών. Έτσι, αφού εξασφάλισε τη συμμετοχή των Ελλήνων, πλην Λακεδαιμονίων, στο συνέδριο της Κορίνθου, το 334 ξεκινά από την Πέλλα με 30.000 πεζούς, 5.000 ιππείς και 150 πλοία, για ένα εγχείρημα που θα διαρκέσει 11 έτη και θα αλλάξει τη φυσιογνωμία του παγκόσμιου χάρτη. Το έργο του πραγματώνεται σε τρεις φάσεις.

Α) 334-331: Κυριαρχία στη Μικρά Ασία μετά τη μάχη στο Γρανικό ποταμό και την αποφασιστικής σημασίας νίκη των Ελλήνων στην Ισσό, όπου ο πολλαπλάσιος αριθμητικά στρατός των Περσών υφίσταται δεινή ήττα. Μάλιστα ο Δαρείος τρέπεται σε φυγή, όταν δέχεται επίθεση του ιδίου του Αλεξάνδρου και του ιππικού του!

Επόμενη κίνηση του Αλέξανδρου ήταν να ελέγξει τα ασιατικά παράλια στο Αιγαίο για τον απρόσκοπτο ανεφοδιασμό του στρατού του. Κατακτά τη Φοινίκη, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο. Στο Δέλτα του ποταμού Νείλου το 331 π.Χ. ιδρύει μια πόλη, που επρόκειτο να εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά και πνευματικά κέντρα της Μεσογείου, την Αλεξάνδρεια.

Β) 331-327: Στρατηγικός στόχος του Αλεξάνδρου είναι η ολοκληρωτική καταστροφή της ισχυρότατης πολεμικής μηχανής των Περσών. Οι δύο στρατοί με όλες τις δυνάμεις τους εμπλέκονται στη πεδιάδα των Γαυγαμήλων. Η σύγκρουση, σε μια από τις μεγαλύτερες και αποφασιστικότερες μάχες στην αρχαιότητα, είναι βίαιη. Οι Έλληνες νικούν, ο Δαρείος για να αποφύγει την σύλληψη τρέπεται και πάλι σε φυγή, ο περσικός στρατός διαλύεται.

Στη συνέχεια ο Αλέξανδρος προχωρεί στην κατάληψη όλων των ανατολικών σατραπειών του Περσικού κράτους και κατάλυση της αχανούς περσικής αυτοκρατορίας (σημερινό Αφγανιστάν, Πακιστάν). Στις παρυφές της ο Αλέξανδρος ιδρύει την Αλεξάνδρεια την Εσχάτη και παραμένει εκεί για δύο περίπου χρόνια.

Γ) 327-325: Εκστρατεία στην ινδική χερσόνησο. Στόχος του Αλεξάνδρου ήταν να φτάσει μέχρι τα πέρατα της οικουμένης, που τότε πίστευαν πως ήταν στην Ινδία. Στον Ύδασπη, παραπόταμο του Ινδού, αντιμετώπισε νικηφόρα τον τοπικό ηγεμόνα και προχώρησε ανατολικότερα μέχρι και τον Ύφαση ποταμό. Η επιθυμία του να προσεγγίσει το Γάγγη δεν εκπληρώθηκε, λόγω της αντίδρασης του στρατού του, που ήταν πολύ καταπονημένος. (Χάρτης κτήσεων Αλεξάνδρου, εικόνα 1)

Δύο χρόνια αργότερα, το 323 π.Χ., ο Αλέξανδρος πεθαίνει από αιφνίδια ασθένεια σε ηλικία μόλις 33 ετών, ενώ σχεδίαζε τον περίπλου της Αραβίας.

Ο Αλέξανδρος υπήρξε μια από τις πιο μεγάλες στρατηγικές ιδιοφυΐες στην παγκόσμια ιστορία. Η εκστρατεία του ήταν ένας άθλος, ειδικά για την εποχή εκείνη και η επιτυχία της ήταν προσωπικό του επίτευγμα. Εξάλλου οι ερευνητές συμφωνούν πως ποτέ ένας άνθρωπος δεν κατάφερε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τόσο πολλά και μεγάλα.

Αλλά και ως μεγάλος πολιτικός επεδίωξε τη συμφιλίωση κατακτητών και κατακτημένων, αποδεχόμενος τοπικές συνήθειες και παραδόσεις, καθώς και το διαφορετικό τρόπο άσκησης της εξουσίας κάθε περιοχής, εξασφαλίζοντας έτσι την ενότητα της αυτοκρατορίας του.

Παράλληλα στον πολιτιστικό τομέα, η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας, όπως και η υιοθέτηση πολιτιστικών στοιχείων των λαών της Ανατολής, με την έκδηλη πρόθεσή του να γνωρίσει τις κατακτημένες περιοχές, έδωσαν στην εκστρατεία του το χαρακτήρα της ένοπλης εξερεύνησης.

Στις εκστρατείες του συνοδευόταν από επιστήμονες, όπως αστρονόμους, γεωγράφους, βοτανολόγους, καλλιτέχνες και άλλους, οι οποίοι κατέγραφαν τις επιστημονικές τους παρατηρήσεις από τις περιοχές που κατελάμβανε.

Το έργο του άφησε ανεξίτηλα ίχνη για τους επόμενους αιώνες και η μορφή και η δράση του συνυφάνθηκαν με τη λαϊκή φαντασία και δημιούργησαν το θρύλο ενός μυθικού ήρωα στην παράδοση πολλών λαών…

ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ;;;

Έθνος

Τι είναι έθνος; Ο πατέρας της ιστορίας Ηρόδοτος, περίπου πέντε αιώνες πριν από τη γέννηση του Χριστού, λέει: “το όμαιμόν τε και ομόγλωσσον και θεών ιδρύματά τε κοινά και θυσίαι ή θεά τε ομότροπα”. ( Ηροδότου Ιστορία, βιβλίο 8, παρ. 144). Δηλαδή: «Έθνος, προσδιορίζεται το σύνολο των ανθρώπων που έχουν κοινή καταγωγή, κοινή γλώσσα, κοινή θρησκεία και κοινά ήθη και έθιμα».

Ποια από αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να επικαλεστούν οι «Μακεδόνες» της FYROM, ισχυριζόμενοι ότι είναι απόγονοι του Αλεξάνδρου;;;

Κοινή καταγωγή

Όσον αφορά στο κοινό αίμα και στην καταγωγή, ενδεικτικά αναφέρονται:

Α) Ο μεγάλο Αθηναίος ρήτορας Ισοκράτης που γεννήθηκε το 436 π.Χ. λέει: «Ομολογείται μέν γάρ τήν Μακεδονίαν πόλιν αρχαιοτάτην είναι και ελληνικοτάτην και μεγίστην και πάσιν ανθρώποις ονομαστοτάτην». Δηλαδή: «Είναι κοινά παραδεκτό ότι η Μακεδονία είναι χώρα αρχαιότατη και πέρα για πέρα ελληνική και η πιο ξακουστή ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους».

Β) Μετά τη νικηφόρο μάχη στο Γρανικό, ο Αλέξανδρος από τα λάφυρα έστειλε 300 ασπίδες αφιέρωμα (κοινά ήθη και έθιμα) στη θεά Αθηνά (κοινή θρησκεία) με την επιγραφή στα ελληνικά (κοινή γλώσσα): “Αλέξανδρος Φιλίππου και Έλληνες (κοινό αίμα), πλην Λακεδαιμονίων, από των βαρβάρων των την Ασίαν οικούντων”

Κοινή γλώσσα

Τα περί Μακεδονικής γλώσσας, δηλαδή ο ισχυρισμός ότι οι Μακεδόνες μιλούσαν μια άλλη γλώσσα και όχι την ελληνική, είναι τουλάχιστον αστείος. Όλες οι επιγραφές, εγχάρακτες ή και σε νομίσματα, όπως και όλα τα γραπτά κείμενα που έχουν βρεθεί σε ανασκαφές στη Μακεδονία και όχι μόνο, είναι γραμμένες αποκλειστικά και μόνο στην ελληνική γλώσσα.

Ενδεικτικά ακολουθεί η περιγραφή τριών Μακεδονικών νομισμάτων:

Α) 336-323 π.Χ. Τετράδραχμο του Μεγάλου Αλεξάνδρου από το νομισματοκοπείο της Αμφίπολης. Φέρει προτομή του Ηρακλή και στην άλλη πλευρά τη λέξη «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ» στα ελληνικά και το Δία στο θρόνο του να κρατά τον αετό. ( Νόμισμα, εικόνα 2).

Β) 326-323 π.Χ. Δραχμή του Αλεξάνδρου, προερχόμενη από το νομισματοκοπείο της Αμφίπολης. Στη μια του όψη εικονίζει την κεφαλή του Ηρακλή . Στην άλλη έναν αετό και τη λέξη «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ» στα ελληνικά. (Νόμισμα, εικόνα 3).

Γ) 325-320 π.Χ. Κεφαλή της Αθηνάς που φέρει κορινθιακό κράνος. Στην πίσω όψη του υπάρχει στα ελληνικά η φράση «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ». (Νόμισμα, εικόνα 4).

Εδώ ανακύπτουν εύλογα ερωτήματα. Είναι δυνατό οι Μακεδόνες να μιλούν μια άλλη γλώσσα, αλλά να χρησιμοποιούν την ελληνική στα νομίσματά τους; Και ακόμα. Μπορεί ένας κάτοικος της FYROM, που δε γνωρίζει ελληνικά, να διαβάσει και να κατανοήσει την επιγραφή «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ»;

Άλλά και τα ονόματα των Μακεδόνων είναι αμιγώς ελληνικά. Παράδειγμα το όνομα Φίλιππος συντίθεται από τη λέξη φίλος και ίππος=άλογο, δηλαδή σημαίνει αυτόν που αγαπά τα άλογα.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι και η ετυμολογία του ονόματος Αλέξανδρος που προέρχεται από το ρήμα αλέξω = αποκρούω, προστατεύω και το ανήρ = άνδρας και σημαίνει αυτόν που αποκρούει τους άνδρες, δηλαδή τον ανδρείο.

Ίδια θρησκεία - Ίδια ήθη, έθιμα και παραδόσεις

Επίσης ιστορικά αποδεικνύεται ότι οι Μακεδόνες και οι υπόλοιποι Έλληνες είχαν κοινή θρησκεία, το δωδεκάθεο. Ομοίως διέθεταν κοινά ιερά, όπως το Μαντείο των Δελφών, στο οποίο προσέτρεξε ο ίδιος ο Αλέξανδρος για χρησμό, πριν από την περίφημη εκστρατεία του. Οι Έλληνες όμως είχαν και κοινή συμμετοχή σε αθλητικούς αγώνες όπως τα Πύθια, τα Ίσθμια, τα Νέμεα και τα Ολύμπια. Ειδικότερα δε γνωρίζουμε ότι σε Ολυμπιακούς αγώνες έλαβε μέρος ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος Α, μολονότι η ελλανόδικος επιτροπή απέκλειε άλλους επιφανείς αθλητές από τους αγώνες και χορηγούσε αυτό το προνόμιο μόνο σε όσους αποδεδειγμένα ήσαν Έλληνες!

Άρα οι Σπαρτιάτες, οι Μακεδόνες, οι Αθηναίοι, οι Κορίνθιοι, οι Ηλείοι, οι Θεσσαλοί και λοιποί Έλληνες έχουν όλα τα γνωρίσματα του κοινού έθνους.

Είναι επίσης γνωστό ότι κατά την αρχαιότητα η Ελλάδα ήταν κατακερματισμένη σε πολλά μικρά κρατίδια με πολιτική, οικονομική, στρατιωτική και διοικητική αυτοτέλεια, όλοι όμως είχαν επίγνωση της κοινής φυλετικής τους καταγωγής και όταν χρειαζόταν ενώνονταν για την υπεράσπιση των κοινών τους ιδανικών.

ΣΗΜΕΡΑ

Αυτό που προκύπτει ως τελικό συμπέρασμα είναι ότι λαοί και εθνότητες, χωρίς μεγάλη και ένδοξη ιστορική διαδρομή, προσπαθούν να συνδέσουν τη φυλετική και εθνική καταγωγή τους με μορφές που έχουν περίοπτη θέση στο βάθρο της ιστορίας, όπως αυτή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Έτσι οι Σκοπιανοί γείτονές μας, επειδή κατοικούν σε μια χώρα που είχε κατακτηθεί από το Φίλιππο τον πατέρα του Αλεξάνδρου και ήταν τμήμα της Μακεδονίας, εδώ και λίγες δεκάδες χρόνια, έχουν βαφτιστεί Μακεδόνες επιθυμώντας να σφετεριστούν τη «μακεδονική γλώσσα» και το «μακεδονικό έθνος».

Και όχι μόνο. Μέσα από το σύνταγμά τους και από τα σχολικά τους εγχειρίδια καλλιεργούν τον αλυτρωτισμό και οραματίζονται τη μεγάλη Μακεδονία με τη βίαιη προσάρτηση ελληνικών εδαφών. ( Ο πρωθυπουργός Nikola Gruevski καταθέτει στεφάνι σε μνημείο όπου με κόκκινο χρώμα υπάρχει χάρτης της «Μακεδονίας» που περιλαμβάνει και το σύνολο της ελληνικής Μακεδονίας, εικόνα 5).

Πιστεύουμε ότι κάθε έθνος οφείλει να διεκδικεί το δικαίωμά του για την προάσπιση της ιστορικής του ταυτότητας. Από αυτή τη βασική αρχή δε θα μπορούσαμε να εξαιρέσουμε τους Έλληνες, των οποίων η συμβολή στη διαμόρφωση της σύγχρονης πολιτικής σκέψης και στη θεμελίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος υπήρξε καθοριστική.

Κι όμως μετά απ’ όλα αυτά, σήμερα, αυτόκλητοι «ιστορικοί», με ωμό τρόπο θέλουν, μετά από 2.500 χρόνια να αλλάξουν την ιστορία, όταν είναι δεδομένο ότι οι κάτοικοι της γείτονος χώρας, σε κάθε περίπτωση, δεν έχουν κοινή καταγωγή, ίδια γλώσσα, ίδια θρησκεία, ίδια ήθη και έθιμα ή οποιαδήποτε ιστορική σχέση με τη Μακεδονία, η οποία είναι και μόνο ελληνική.-

*********************************************************************

Γράφει ο Νίκος Τάγιος (εκ μέρους της ομάδας εργασίας)

Το συνημμένο κείμενο με αφορμή το θέμα που έχει προκύψει γύρω από το λεγόμενο Μακεδονικό, προσπαθεί να φωτίσει γεγονότα που έχουν συμβεί και καταγραφεί από την ιστορία πριν από 2.500 χρόνια.

Σημείωση: Το εν λόγω κείμενο, στα ελληνικά ή στα αγγλικά, αποστέλλεται:

• Στον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατία
• Στον πρωθυπουργό και τα μέλη της Ελληνικής Κυβέρνησης
• Στον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων
• Στα κόμματα της Βουλής
• Στους Έλληνες βουλευτές
• Στις ηγεσίες και τα υπουργεία Εξωτερικών των χωρών της Ε.Ε. και του Ν.Α.Τ.Ο.
• Στους ευρωβουλευτές της Ε.Ε.
• Στους Γερουσιαστές των Η.Π.Α.
• Στις πρεσβείες όλων των χωρών στην Ελλάδα
• Στις πρεσβείες της Ελλάδος στο εξωτερικό
• Σε οργανώσεις και συνδέσμους του απόδημου ελληνισμού
• Σε μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού
• Σε πανεπιστήμια του εξωτερικού με έδρες ελληνικών σπουδών
• Σε ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, στην Ελλάδα και το εξωτερικό

http://olympia.gr/

Αεροδρόμια: "Αεράμυνα" με γεράκια

Του Π. KΟPΩNAIΟY

Γεράκια-σμηνίτες θα αναλάβουν σύντομα υπηρεσίες εναέριας περιπόλου στα αεροδρόμια! Είναι οι πρώτοι «φτερωτοί φρουροί», που κατατάσσονται στην Πολεμική Αεροπορία με αποστολή να διώχνουν τα πουλιά που πετούν σε περιοχές αεροδρομίων και συχνά προκαλούν ατυχήματα κατά την προσγείωση ή απογείωση των αεροσκαφών.

Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία είναι από τις ελάχιστες στον κόσμο που εφαρμόζουν τέτοια προγράμματα. Η μέθοδος εφαρμόστηκε πρώτα από την αεροπορία του αγγλικού Πολεμικού Ναυτικού, το 1947. Tότε οι Αγγλοι αντιμετώπιζαν προβλήματα με συχνά ατυχήματα από την πτώση γλάρων στους κινητήρες των αεροσκαφών τους. Παρατήρησαν, λοιπόν, ότι όταν πετούσαν γεράκια τα πουλιά απομακρύνονταν από την περιοχή, γιατί ήταν γι' αυτά επικίνδυνη.

Iσπανικό πρότυπο

Μελετώντας τις τεχνικές που εφαρμόζονται ανά τον κόσμο, το ΓΕΑ υιοθέτησε ως πρότυπο την ισπανική. Στην Iβηρική χρησιμοποιούνται «στρατιωτικά» γεράκια σε συνεργασία με την αντίστοιχη υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας σε 9 αεροδρόμια, καθώς η Iσπανία αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα λόγω της μετανάστευσης πουλιών μέσω Γιβραλτάρ. Μεγάλη εμπειρία έχουν και οι Γάλλοι, που χρησιμοποιούν γεράκια τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ φτερωτούς φρουρούς χρησιμοποιούν και το Βέλγιο, η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Ρωσία. Πιλοτικό πρόγραμμα εκπαίδευσης γερακιών άρχισαν πρόσφατα και οι ΗΠΑ για το αεροδρόμιο Κένεντι, όπου για το πρόβλημα έχουν επιστρατευτεί κυνηγοί. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, μόνο στο αεροδρόμιο αυτό, σκοτώνονται από κυνηγούς περίπου 10.000 γλάροι.

8 «νεοσύλλεκτοι»

Τα πρώτα 8 γεράκια - «νεοσύλλεκτοι» αναμένεται να φτάσουν στην Ελλάδα το ερχόμενο Σάββατο με ειδική πτήση C-130 από την Αγγλία. Επιλέχτηκαν έπειτα από διεθνή διαγωνισμό και θα κοστίσουν περίπου 5 εκατομμύρια δραχμές, ποσό μικρό, αν σκεφτεί κανείς ότι το κόστος μεταφοράς τους είναι μεγαλύτερο. Εκτιμάται ότι θα συμβάλουν στην πρόληψη αεροπορικών ατυχημάτων, που την τελευταία 20ετία έχουν κοστίσει αρκετά δισεκατομμύρια σε ζημιές, ακόμη και ανθρώπινες ζωές. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο οι ζημιές σε αεροπλάνα της πολεμικής αεροπορίας από πουλιά που εγκλωβίστηκαν σε κάποιο κινητήρα φτάνουν το μισό δισ., ενώ το 40% των ατυχημάτων με πουλιά γίνεται κατά την προσγείωση ή απογείωση.

Οι εκπαιδευτές

Την εκπαίδευση των «νεοσυλλέκτων» θα αναλάβουν από κοινού ο αντισμήναρχος Δ. Αντωνίου με βοηθό τον Ν. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος θα αποσπαστεί από το υπουργείο Παιδείας. Χόμπι και των δύο είναι τα γεράκια. Ο Δ. Αντωνίου έχει γεννηθεί στην Αφρική και από μικρό παιδί στην Αιθιοπία και στο Τζιμπουτί είχε εκπαιδευτεί από Αραβες που χρησιμοποιούν γεράκια στο κυνήγι. Ο Ν. Παπακωνσταντίνου, πάλι, γνώρισε μυστικά για τα γεράκια από Ρώσους και Βούλγαρους συμφοιτητές του, όταν σπούδαζε στη Σόφια.

«Θα χρησιμοποιήσουμε τα πουλιά βάσει προγράμματος και θα εκτελούν πτήσεις σε αεροδρόμια 3 με 4 φορές κάθε ημέρα. Οι περιπολίες θα γίνονται μόνο σε διαστήματα που δεν θα γίνονται πτήσεις αεροσκαφών», εξηγεί ο αντισμήναρχος Δ. Αντωνίου και συμπληρώνει: «Αποτελούν την πιο οικολογική μέθοδο. Κάνουν μεγάλους κύκλους σε ακτίνα 2 χιλιομέτρων και πετούν πιο ψηλά από όλα τα άλλα πουλιά. Φτάνουν μέχρι τα 3 χιλιάδες πόδια, δηλαδή περίπου 1.000 μέτρα, ενώ τα πουλιά δεν πετάνε πάνω από τα 500».

Οι μέθοδοι που μέχρι σήμερα εφαρμόζονται για να διώχνουν τα πουλιά από περιοχές αεροδρομίων δεν φαίνεται να είναι και τόσο αποτελεσματικές. Κανονάκια που προκαλούν κρότους, φωτοβολίδες, κραυγές πανικοβλημένων πουλιών από μεγάφωνα και σκιάχτρα είναι μερικές τεχνικές που δεν αποδίδουν πάντα αποτελέσματα. «Με τον καιρό τα πουλιά καταλαβαίνουν ότι τα κοροϊδεύεις και πλησιάζουν ανενόχλητα. Τα γεράκια, όμως, ακριβώς επειδή αποτελούν φυσικό εχθρό τους, πάντοτε τα φοβούνται», σχολιάζει ο κ. Αντωνίου.

Ο ίδιος είναι ο άνθρωπος που θα αναλάβει την ευθύνη για εκπαίδευση των πρώτων υπαξιωματικών που θα συνοδεύουν τα γεράκια στα αεροδρόμια. Κάθε συνοδός θα χρεωθεί με δύο γεράκια, τα οποία και μετά την εκπαίδευσή τους στο Κορωπί -εκεί εκπαιδεύονται και τα στρατιωτικά σκυλιά- θα παίρνουν Φύλλο Πορείας για τα αεροδρόμια. Στην αρχή θα αναλάβουν υπηρεσία στη Θεσσαλονίκη και στην Καλαμάτα και αργότερα στη Λάρισα, το Βόλο και την Τανάγρα, όπου σταθμεύουν τα πανάκριβα μαχητικά. Σκοπός είναι, ανάλογα με τα αποτελέσματα του πιλοτικού προγράμματος, που θα διαρκέσει 2 χρόνια, να καλυφθούν όλα τα αεροδρόμια στη χώρα. Γι' αυτό θα χρειαστούν περισσότερα από 50 γεράκια και η Πολεμική Αεροπορία αισιοδοξεί ότι σύντομα θα έχει αναπτύξει την τεχνογνωσία για να γίνεται αναπαραγωγή επί ελληνικού εδάφους.

8 μήνες

Το γεράκι μαθαίνει πιο γρήγορα από τον άνθρωπο-συνοδό του. Είναι «ετοιμοπόλεμο» μέσα σε 8 μήνες, ενώ ο συνοδός χρειάζεται ένα χρόνο. Το πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης αφορά την εξημέρωση. «Είναι μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία, καθώς το γεράκι δεν επιτίθεται στον άνθρωπο αλλά τον φοβάται. Μέρα με την ημέρα, δίδοντάς του τροφή, κερδίζεις την εμπιστοσύνη του», σημειώνει ο εκπαιδευτής τους. Οταν εξημερωθούν, τότε ξεκινούν οι ελεύθερες πτήσεις, κατά τις οποίες πρέπει να μάθουν να κάνουν κύκλους γύρω από το αεροδρόμιο, επίπεδο στο οποίο φτάνουν έπειτα από 6 μήνες.

Οταν θα είναι επιχειρησιακά έτοιμοι, γεράκια και συνοδοί, οι μονάδες θα αρχίσουν να βγάζουν ωρολόγια προγράμματα πτήσεων για τα στρατευμένα πουλιά. Θα απογειώνονται όμως και εκτάκτως για αναχαιτίσεις όταν αναφέρονται σμήνη πουλιών στην περιοχή από τους χειριστές των αεροσκαφών ή τον πύργο ελέγχου.

Πετρίτης

Ολα τα γεράκια δεν μπορούν να «καταταγούν» στην αεροπορία. Κατάλληλα είναι μόνο τα είδη που, κυριολεκτικά, πιάνουν πουλιά στον αέρα. Tο κατ' εξοχήν γεράκι-σμηνίτης είναι το μεταναστευτικό ή πετρίτης ή Falco Pelegrinus στα λατινικά· και αυτό έχει υποείδη. Αυτό που επέλεξε η Πολεμική Αεροπορία είναι το Πιτς Πέρεγκριν Φάλκον, που ζει στο βορειοδυτικό Καναδά και είναι το μεγαλύτερο του είδους. Επειδή τρέφεται με θαλασσοπούλια, ζει σε ξερονήσια της βασιλικής Καρλότας και δεν φοβάται τους γλάρους. Γιατί υπάρχει περίπτωση να φοβηθούν στη θέα ενός μεγάλου σμήνους από γλάρους ή κοράκια. Σε τέτοιες περιπτώσεις παίρνουν εντολή για άμεση απογείωση και τα δύο γεράκια. Τόσα αρκούν για να φρουρήσουν ένα αεροδρόμιο. Εκτός από αυτό το είδος, η αεροπορία θα πάρει και δύο του είδους διπλοσάινο. Αυτά είναι καλά στην καταδίωξη πουλιών που θεωρούνται αρκετά έξυπνα, όπως τα κορακοειδή, και βρίσκουν καταφύγιο σε πυκνά δάση ή σε ρεματιές. Στην Ελλάδα θα έλθει και ένα «γκρίζο», που ζει κοντά στο βόρειο πόλο, και ονομάζεται αυτοκρατορικό-βασιλικό και είναι από τα σπανιότερα στον κόσμο. Επειτα από διασταύρωση με τον εξάδελφό του, τον κυνηγογέρακα, που ζει στη Μέση Ανατολή και τον χρησιμοποιούν στο κυνήγι οι Αραβες, έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται τόσο σε ανοικτές εκτάσεις όσο και σε δασύλλια. Το πιλοτικό πρόγραμμα θα δείξει ποιο τελικά είναι το καταλληλότερο είδος που θα «στελεχώσει» την Πολεμική μας Αεροπορία στο μέλλον.

Το πρόγραμμα θα διαρκέσει περίπου δύο χρόνια και υπάγεται στη διεύθυνση ασφαλείας πτήσεων του ΓΕΑ, η οποία θα προβεί στην τελική αξιολόγηση. «Θα προσπαθήσουμε από κοινού με την πολιτική αεροπορία, αφού πολλά αεροδρόμια χρησιμοποιούνται από πολιτικά αεροσκάφη», διευκρινίζει ο κ. Αντωνίου, ο οποίος από την ερχόμενη Δευτέρα πιάνει δουλειά στο κέντρο εκπαίδευσης στο Κορωπί. Τα πρώτα γεράκια θα υπηρετήσουν για τουλάχιστον 30 χρόνια, δηλαδή θα απολυθούν πολύ νωρίτερα οι συνοδοί τους.

http://www.mjourney.com/

Είδα

Eίδα μια χώρα ξωτικιά στ' ανήσυχο όνειρό μου:
πόσ' όμορφη δε θα το πει ποτέ καμιά ψυχή.
Tο νου μου πήρε κι άφησα το φτωχικό χωριό μου
κι έκανα τάμα μόνο εκεί ν' αράξω· μόνο εκεί.

Tρελλό παιδί ξεκίνησα δεμένο με τα μάγια
του ονείρου μου, κι εγνώρισα τις χώρες του γιαλού,
είδα τις χώρες π' άστραφταν σε κάμπους και σε πλάγια,
μα η χώρα μου, όλο πήγαινα- κι ήτανε πάντ' αλλού.

Διαβάτες μ' ανταμώσανε καλοί και μου 'παν: Mείνε
είν' όμορφη κι η χώρα μας· καιρός ν' αράξεις πια.
είν' όμορφη κι η χώρα σας, διαβάτες, μα δεν είναι
εκείνη που ονειρεύτηκα και με τραβάει μακριά.

Έτσ' είναι. Σύρτε, κι άστε με να σιγοταξιδεύω
και να περνάω μονάχος μου και κάμπους και βουνά,
ίσως τη βρω· μ' αν δεν τη βρω τη χώρα που γυρεύω
μη μου ζητάτε, αδέρφια μου, ν' αράξω πουθενά...

(από το Mια Xώρα πάντα Σιωπηλή, Eρμής 1999)

Λάμπρος Πορφύρας

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Ο Κόσμος του Επενδυτή" (14-8-2008)

Σε μια από τις σημαντικότερες διεθνείς κρίσεις (και μια από τις μεγαλύτερες διεθνείς προβοκάτσιες) των τελευταίων δεκαετιών εξελίσσεται η σύγκρουση στον Καύκασο, κρίση που δεν είναι βέβαιο ότι δεν θα επεκταθεί σε άλλες περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ και ιδίως της Μέσης Ανατολής. Για ορισμένα από τα στοιχεία της κρίσης μπορεί κανείς να είναι ήδη βέβαιος, για άλλα πρέπει να διατηρεί μια επιφύλαξη. Το «παιχνίδι άνοιξε» με την επίθεση των γεωργιανών δυνάμεων στο Τσχινβάλι, δεν είναι όμως τοπικό, οι αιτίες του δεν έχουν να κάνουν με τις ταραγμένες σχέσεις των εθνοτήτων της πρώην ΕΣΣΔ, ούτε με τις ιδιορρυθμίες του Καυκάσου. Αυτά δεν είναι παρά το φόντο για μια παρτίδα σκάκι, ή μάλλον για δύο, συνδεόμενες μεταξύ τους και αλληοεπηρεαζόμενες: τον αγώνα για τον έλεγχο του μετασοβιετικού χώρου και τον «περιορισμό» της Ρωσίας, που συνεχίζεται εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια, τον αγώνα για την κυριαρχία στη Μέση Ανατολή και, δι’ αυτής, σε όλο τον κόσμο, που μπήκε στην πιο ενεργητική και φιλόδοξη φάση του στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 και πιθανώς βρίσκεται στο πιο αποφασιστικό σημείο του, παραμονές μιας απίθανης κλιμάκωσης με την επίθεση στο Ιράν – μια επίθεση για την οποια χρειάζεται, αν όχι η συγκατάθεση, τουλάχιστο η «ουδετεροποίηση» της Ρωσίας και της Ευρώπης (η Ευρώπη έχει ήδη σε μεγάλο βαθμό περάσει με το μέρος των φιλοπόλεμων δυνάμεων, μετά την αντικατάσταση του Προέδρου Σιράκ από τον Νικολά Σαρκοζί). Αυτή η μάχη είναι τώρα η μεγάλη μάχη για την παγκόσμια κυριαρχία.

Ποιός και γιατί προκάλεσε τα γεγονότα στον Καύκασο
Στην πρόσφατη γεωργιανή κρίση δεν είχαμε καμμιά «τοπική» εξέλιξη, ή κάποια λαϊκή κινητοποίηση, είτε στη Γεωργία, είτε στη Νότιο Οσσετία ή την Αμπχαζία, κανένα «τυχαίο» ή «ανεξέλεγκτο» γεγονός που να οδηγήσει σε κλιμάκωση. Στην πράξη, Ν. Οσσετία και Αμπχαζία υφίστανται ανεξάρτητες, υπό την προστασία ρωσικών δυνάμεων, εγκατεστημένων εκεί ως ειρηνευτικών δυνάμεων και θα μπορούσαν να συνεχίσουν επ’ άπειρον, αν η γεωργιανή κυβέρνηση του Προέδρου Σαακασβίλι δεν επιχειρούσε, την ημέρα έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, να καταλάβει την Νότια Οσσετία. Προς στιγμήν μάλιστα κατάφερε να θέσει υπό τον έλεγχό της την πρωτεύουσα Τσχινβάλι, επιφέροντας, σύμφωνα με ρωσικές πηγές, τον θάνατο 2000 αμάχων και την καταστροφή μεγάλου μέρους της πόλης, όπως και την «ισοπέδωση» σειράς οσσετιανών χωριών.

Ακόμα και οι πιο φανατικοί φίλοι του μιλάνε για την «ιδιορρυθμία» του σχετικά νέου απόφοιτου του Χάρβαρντ Σαακασβίλι, μεγαλωμένου στο σεράι των αμερικανικών ινστιτούτων και μυστικών υπηρεσιών, όπως και τόσα άλλα «πουλέν» από την Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τις πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες, «προορισμένα» να τις κυβερνήσουν, μετά την απαραίτητη εκπαίδευση. ‘Οπως κι αυτοί, ο Σαακασβίλι αντιμετωπίζει την Αμερική και το ΝΑΤΟ ως επίγειους Θεούς και το πνευματικό και πολιτικό του σύμπαν έχει διαμορφωθεί από την περίοδο των μεγαλύτερων ιστορικά αμερικανικών θριάμβων και μιας εξίσου πρωτοφανούς περιόδου ρωσικής αδυναμίας. Στερείται ιστορικού βάθους. Δεν υπάρχει άλλωστε αμφιβολία ότι αυτοί τον επέβαλαν επικεφαλής της Γεωργίας, όταν εξέπνευσε η χρησιμότητα του ‘Εντβαρντ Σεβαρντνάντζε, μετά από μια «ροζ επανάσταση».

‘Ομως, ακόμη και ένας ηλίθιος καταλαβαίνει ότι επιτιθέμενος εναντίον του ρωσικού στρατού, θα λάμβανε τη σκληρή απάντηση που έλαβε. Η πιθανότητα να αφήσει το Κρεμλίνο και η Στάραγια Πλόσεντ του Πούτιν αναπάντητη μια τέτοια ένοπλη επίθεση εναντίον Ρώσων στρατιωτών, πολιτών και του κύρους της Ρωσίας ήταν μία στο δισεκατομμύριο. ‘Οσο «ιδιόρρυθμος» κι αν είναι ο Σαακασβίλι, ακόμη και ηλίθιος αν δεχθούμε ότι είναι, δεν μπορούσε να αναμένει θρίαμβο, εκτός κι αν είχε διαβεβαιώσεις. Ακόμα κι αν ο ίδιος είχε πεισθεί με κάποιο τρόπο ότι τον αναμένει τέτοιος θρίαμβος, δεν μπορούσαν να αναμένουν θρίαμβο οι εκατοντάδες αμερικανοί και ισραηλινοί πολιτικοί και στρατιωτικοί σύμβουλοί του (μεταξύ των οποίων και ο «ημέτερος» σύμβουλός του ‘Αλεξ Ρόντος, πρώην σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου και πρωταγωνιστής της ανατροπής του Μιλόσεβιτς). «Κατά κάποιο τρόπο, ο Σαακασβίλι «παγιδεύτηκε» από τις ευρύτερες δυνάμεις στο παιχνίδι», αναγνωρίζει ο πρώην Πρέσβης του Ισραήλ στη Μόσχα και κορυφαίος Ισραηλινός ειδικός σε θέματα Ευρασίας Ζβι Μάγκεν (Jerusalem Post, 10.8.08). Ποιοί και γιατί όμως «παγίδευσαν» τον Σαακασβίλι; Προτού αποπειραθούμε μια απάντηση σε αυτό, ας εξετάσουμε καλύτερα ποιοί και πως ετοίμασαν τον πόλεμο.

Ποιός (δεν) κρύβεται πίσω από τον Σαακασβίλι!
Υπό μία έννοια είναι ανοησία να μιλάει κανείς για κυβέρνηση της Γεωργίας – η κυβέρνηση αυτή είναι μια εικονική πραγματικότητα ως γεωργιανή κυβέρνηση. Την περασμένη Δευτέρα, οι New York Times «εξιστόρησαν» σε ένα άρθρο τους την μακρά επιχείρηση του αμερικανικού Πενταγώνου να αναδιαρθρώσει «από την κορυφή μέχρι τα νύχια» τον γεωργιανό στρατό, που διαθέτει τις μεγαλύτερες δυνάμεις στο κατεχόμενο Ιράκ μετά τις ΗΠΑ και τη Βρετανία! «Στο ανώτερο επίπεδο», γράφει η αμερικανική εφημερίδα, «οι Ηνωμένες Πολιτείες βοήθησαν στο ξαναγράψιμο του γεωργιανού αμυντικού δόγματος και στην εκπαίδευση των διοικητών και επιχειρησιακών αξιωματικών του. Στο βασικό επίπεδο, Αμερικανοί πεζοναύτες και στρατιώτες εκπαίδευαν τους Γεωργιανούς στραιώτες στα στοιχειώδη της μάχης. Η Γεωργία άρχισε να επανεξοπλίζει τον στρατό της με ισραηλινά και αμερικανικά πυροβόλα όπλα, αναγνωριστικά αεροσκάφη, υλικό επικοινωνίας και διαχείρισης πεδίου μάχης, οχήματα και πυρομαχικά».

Η επίθεση μπορεί να έγινε αιφνιδιαστιακά, προετοιμάζεται όμως αρκετά χρόνια. «Προβλέφθηκε» από τον σύμβουλο του Σαακασβίλι (και πρώην σύμβουλο του Γιώργου Παπανδρέου) Alex Rondos στην «International Herald Tribune», εδώ και δύο μήνες, με την προτροπή μάλιστα στην Ευρώπη να πάρει το μέρος της Τιφλίδας εναντίον της Μόσχας. Την ίδια περίπου στιγμή, Αμερικανικές και Γεωργιανές δυνάμεις πραγματοποιούσαν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις. Σύμφωνα με ισραηλινές πηγές (Debka.com, 8.8.08), η γεωργιανή επίθεση «βοηθήθηκε από τους Ισραηλινούς συμβούλους» της κυβέρνησης Σαακασβίλι. Κατά την γεωργιανή εφημερίδα Rezonansi (6.8.08), η Γεωργία απέκτησε μερικά «ισχυρά όπλα με την αναβάθμιση αεροσκαφών Su-25 και συστημάτων πυροβολικού στο Ισραήλ». Πρόσφατα την Τιφλίδα επισκέφθηκε η Κοντολίζα Ράις που ενεθάρρυνε δημόσια το σχέδιο του Γεωργιανού Προέδρου να αποκαταστήσει την «κυριαρχία της χώρας» του στην Οσσετία και την Αμπχαζία. Είναι προφανές ότι ο κ. Σαακασβίλι δεν μπορεί να μην συζήτησε με την Υπουργό το σχέδιο επίθεσης που ήδη είχε καταρτισθεί με τη βοήθεια των Αμερικανών και Ισραηλινών συμβούλων του!

Η Γεωργία ετοιμάστηκε για την επίθεση δεκαπλασιάζοντας (αν και οικονομικο-κοινωνικά κατεστραμμένη) τις στρατιωτικές δαπάνες της τα τελευταία χρόνια και εκσυγχρονίζοντας τον στρατό της με τη μαζική εξοπλιστική βοήθεια του Ισραήλ, των ΗΠΑ και της Γαλλίας. Δεκάδες αμερικανοί σύμβουλοι και δεκάδες απόστρατοι Ισραηλινοί στρατιωτικοί, υπό τον στρατηγό Γκαλ Χιρς, εργάσθηκαν σύμφωνα με την ισραηλινή «Χααρέτζ», για την αναβάθμιση του γεωργιανού στρατού, που, μόνος του είναι μάλλον για τα πανηγύρια. Η Τουρκία εκπαιδεύει 700 αξιωματικούς και υπαξιωματικούς των γεωργιανών ενόπλων δυνάμεων. Μια σειρά ΝΑΤΟϊκών χωρών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, που προσέφερε δύο πυραυλάκατους και εξήντα όλμους, επιστρατεύτηκαν στη «μεγάλη υπόθεση» της αναδιοργάνωσης του στρατού της Γεωργίας. Μπορεί οι Γεωργιανοί να μην έχουν να φάνε και να κλείνονται οι γυναίκες σε κουτιά για δυο και τρεις μέρες, για να έρθουν παράνομα να δουλέψουν ως παραδουλεύτρες, για τριάντα ευρώ την ημέρα, μερικές ακόμα και με διδακτορικό δίπλωμα, ο Πρόεδρος όμως δεν αντιμετώπισε καμμιά δυσκολία για τη χρηματοδότηση του μνημειώδους Στρατού του.

Δεν ήταν μόνο ο Rondos. Ο Σαακασβίλι έγινε ενθουσιωδώς δεκτός από τον φιλοισραηλινό Πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί στο Παρίσι, ενώ η Κοντολίζα Ράις συναντήθηκε τρεις φορές μαζί του και τον «ενεθάρρυνε» τους τελευταίους μήνες. Ξεκινώντας τον πόλεμο, ο ίδιος ο Σαακασβίλι τον ενέταξε στον αγώνα για την «νέα παγκόσμια τάξη». Μόλις την περασμένη Κυριακή, όταν οι Γεωργιανοί νόμιζαν ακόμα ότι κέρδιζαν τον πόλεμο, όπως μας πληροφορεί η ισραηλινή Χααρέτζ (11/8/08) «ο Εβραίος Γεωργιανός Υπουργός Τεμούρ Γιακομπσβίλι εξήρε τον ρόλο των Ισραηλινών Δυνάμεων ‘Αμυνας για τον ρόλο τους στην εκπαίδευση των Γεωργιανών». Ο Γιακομπσβίλι διέκοψε προς στιγμήν τις πολεμικές του ασχολίες για να δώσει συνέντευξη (στα εβραϊκά, μας πληροφορεί η Χααρέτζ) στο ραδιόφωνο του ισραηλινού στρατού. Χάρη στην εκπαίδευση που μας παρέξατε, μια μικρή ομάδα Γεωργιανών μπόρεσε να «καθαρίσει» μια ρωσική μεραρχία και να καταρρίψει 11 ρωσικά αεροπλάνα. «Μόνο χτες σκοτώσαμε 60 Ρώσους στρατιώτες», δήλωσε ενθουσιασμένος ο Υπουργός. Μερικές μέρες αργότερα, ο Γεωργιανός επιτετραμένος στο Ισραήλ Κωνσταντινίδης, διαμαρτυρόταν γιατί και το Ισραήλ είχε αφήσει στα «κρύα του λουτρού» την κυβέρνησή του, περιοριζόμενο σε πλατωνικού χαρακτήρα εκκλήσεις για ηρεμία. Οι Γεωργιανοί δεν ήξεραν προφανώς ότι ήταν αναλώσιμοι. Ειρήσθω εν παρόδω, δύο από τους άμεσα εμπλεκόμενους στην κρίση Υπουργούς της Γεωργίας, ο Υπουργός Ενοποίησης (αρμόδιος για την Οσσετία και την Αμπχαζία) και ο Υπουργός ‘Αμυνας προέρχονται από τη μικροσκοπική εβραϊκή κοινότητα της Γεωργίας. Αν η κοινότητα είναι μικροσκοπική, το ισραηλινό λόμπυ στην Τιφλίδα είναι το ισχυρότερο στον κόσμο μας πληροφορεί μια από τις καλύτερα ενημερωμένες τουρκικές ιστοσελίδες, η ‘ΙντερνετΧαμπέρ.

Και για να μη φέρει κανείς αντιρρήσεις στον κ. Σαακασβίλι, ο Γεωργιανός Δημοκράτης, είδωλο και ένας από τους εργοδότες του κ. Ρόντου, κατέστειλε με τη βία κάθε εναλλακτική πολιτική δύναμη, με τον κυριότερο αρχηγό της αντιπολίτευσης να πεθαίνει μυστηριωδώς στη Βρετανία, όπου κατέφυγε ελπίζοντας ότι θα σώσει το «κεφάλι» του.

Η κίνηση «Γκαμπί» στο σκάκι και τα διλήμματα των Ρώσων
Υπάρχει ένα άνοιγμα στο σκάκι. Λέγεται Γκαμπί. Θυσιάζει η μια πλευρά ένα πιόνι,
στην προσπάθειά της να πάρει τη βασίλισσα του αντιπάλου, ή κάτι τέτοιο. Η άποψη ότι ο πόλεμος άρχισε για να τον κερδίσει η Γεωργία και να πετάξει τους Ρώσους έξω από την Οσσετία και την Αμπχαζία, απλά δεν αντέχει σε στοιχειώδη λογική εξέταση. Ο Σαακασβίλι είναι το πιόνι. Ποιά όμως είναι η Βασίλισσα;

Ο πόλεμος «κερδήθηκε» από τη Ρωσία. ‘Ηδη όμως, ο μεγάλος δυτικός τύπος άρχισε μια έξαλλη καμπάνια δαιμονοποίησης της Μόσχας. Ο Πρόεδρος Μπους και ο αντιπρόεδρος Τσένευ χρησιμοποιούν ψυχροπολεμικούς τόνους απέναντι στη Μόσχα. Το Κρεμλίνο βλέπει να «απομονώνεται» ακόμα περισσότερο από την Ευρώπη. Ανεξαρτήτως του ποιός κέρδισε, η σύγκρουση διευρύνει το χάσμα ανάμεσα στους λαούς της πάλαι ποτέ σοβιετικής Ομοσπονδίας. Η Ρωσία ανακατέλαβε αυτό που είχε: την Αμπχαζία και την Οσσετία. Δεν μπορεί, για πολιτικούς λόγους, να καταλάβει τη Γεωργία, ούτε καν να εξασφαλίσει την ουδετερότητά της.

Η αμερικανική και ΝΑΤΟϊκή στρατηγική είναι σαφής και συνεπής. Είναι η διάλυση του πρώην σοβιετικού χώρου και η απομάκρυνση των πρώην σοβιετικών Δημοκρατιών από τη Μόσχα. Ο Πωλ Γκομπλ, ο άνθρωπος των Τεξανών πετρελαιάδων για τον Καύκασο, έγραφε πρόσφατα ότι η Δύση και το ΝΑΤΟ μπορούν τώρα να «πάρουν» την Αρμενία (η πρόσβαση της Ρωσίας στην οποία ελέγχεται από τη Γεωργία). Το μεγαλύτερο ατού της Δύσης, υποστηρίζει ο Γκομπλ, είναι η απουσία στρατηγικής και πρότασης του Κρεμλίνου για την πρώην ΕΣΣΔ. Η Ρωσία δεν έχει να προτείνει αξιόπιστη εναλλακτική – περιορίζεται εδώ και είκοσι χρόνια, να αμύνεται, άλλοτε με επιτυχία, άλλοτε χωρίς, στην προσπάθεια των ΗΠΑ να διευρύνουν την επιρροή τους στην πρώην ΕΣΣΔ, άλλοτε με την επέκταση του ΝΑΤΟ, άλλοτε με τους αγωγούς (Μπακού-Τσεϊχάν), άλλοτε με την υποδαύλιση των «έγχρωμων επαναστάσεων».

Το λιγότερο, η γεωργιανή κρίση υπέδειξε στη Μόσχα σε τι «μπελάδες» μπορεί να μπει και στον Κάυκασο και στην Ουκρανία, μια χώρα εξήντα εκατομμυρίων, όπου μια διένεξη μπορεί να πάρει τη μορφή μείζονος ευρωπαϊκής σύρραξης. Είναι αλήθεια ότι επί Πούτιν η Ρωσία έδειξε τα «δόντια» της. Στην πραγματικότητα δεν έκανε πολύ περισσότερα από το να τερματίσει είκοσι χρόνια ιστορικά πρωτοφανούς «εξαφάνισης», στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, του ρωσικού κράτους. Μπορεί για τους Ρώσους αυτό να είναι ένα έργο συγκρίσιμο με αυτό του Μεγάλου Πέτρου, το ερώτημα όμως παραμένει για τη μελλοντική πορεία της Ρωσίας, που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρότατα εσωτερικά προβλήματα, ενώ ασαφής παραμένει η θέση της τόσο στον μετασοβιετικό χώρο, όσο και διεθνώς.

Δύο απόψεις διακρίνονται στη ρωσική ηγεσία για την αντιμετώπιση της δυτικής επιθετικότητας. Η μια είναι η κλιμάκωση και ο δημόσιος εκφραστής αυτής της άποψης στο Κρεμλίνο είναι ο στρατηγός Λεονίντ Ιβασώφ. Δεν μπορεί ασφαλώς να θεωρηθούν τυχαία τα πρόσφατα δημοσιεύματα της Ιζβέστια, σύμφωνα με τα οποία αντιμετωπίζεται η εγκατάσταση ρωσικών στρατηγικών βομβαρδιστικών στην Κούβα σε αντίδραση προς την αντιπυραυλική ασπίδα, ενώ αξιοσημείωτη είναι η στρατιωτική συνεργασία με τον Τσάβες της Βενεζουέλας. Μια πιο ήπια εκδοχή της ίδιας στρατηγικής είναι η σύμπηξη μιας τριμερούς συμμαχίας Ινδίας-Κίνας-Ρωσίας.

Αυτά όμως έχουν το μειονέκτημα για μία σημαντική μερίδα της ρωσικής ηγεσίας να απομακρύνουν τη Ρωσία από τη Δύση, να τη βάζουν σε ένα δρόμο αντιπαράθεσης ανάλογο με αυτό της ΕΣΣΔ – και η σημερινή Ρωσία δεν νοιώθει ότι διαθέτει τα μέσα, αλλά και την ιδεολογία για να παίξει τον ρόλο της ΕΣΣΔ. Αλλά και δεν το θέλει – τμήμα της Ευρώπης θέλει να είναι,οπως εξηγεί ο Πρέσβης της στο ΝΑΤΟ Ντιμίτρι Ραγκόζιν, παρά τις «εθνικιστικές προδιαγραφές» του. Αυτή η συζήτηση γίνεται στο Κρεμλίνο και αυτή τη συζήτηση θα επηρρεάσει η κρίση στη Γεωργία. Η απάντηση κρίνεται ικανοποιητική. Από δω και πέρα τι;

Σύμφωνα με επανειλημμένα δημοσιεύματα του ισραηλινού τύπου, το Ισραήλ έδωσε πολλές φορές στους Ρώσους την υπόσχεση να περιορίσει τη στρατιωτική συνεργασία με τη Γεωργία, αν η Μόσχα δεν παραδώσει τους αντιθαεροπορικούς πυραύλους Ες-300 στην Τεχεράνη. Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του κορυφαίου Τούρκου ειδικού στα ενεργειακά Φικρέτ Ερτάν («Ες 300, ΗΠΑ και Ισραήλ», Ζαμάν, 27/7/08), το Ισραήλ φοβάται την (ήδη καθυστερημένη) παράδοση των Ες 300, που τοποθετεί τον επόμενο μήνα, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του Αμερικανού Υπουργού ‘Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς. Τη στιγμή που οι Γεωργιανοί επιτίθεντο στην Οσσετία, ο Ισραηλινός Πρόεδρος Πέρες ζητούσε και έβλεπε στο Πεκίνο τον Πρωθυπουργό Πούτιν, που δήλωνε, μετά τη συνάντηση, ότι «δεν επιθυμεί ένα Ιράν με πυρηνικά όπλα». Αν ο πόλεμος είναι μια κίνηση Γκαμπί κι αν ο Σαακασβίλι είναι το πιόνι, το Ιράν θα μπορούσε να είναι η βασίλισσα. Θα «τσιμπήσουν» όμως οι Ρώσοι; Σε αυτό το σημείο μπαίνει στην εξίσωση ο Νικολά Σαρκοζί.

Ο ρόλος του Σαρκοζί, η εξήγηση του Βουκουρεστίου και το προηγούμενο Καραμανλή
Σε μια συνέντευξη τύπου, προτού εκλεγεί, ο Νικολά Σαρκοζί εξήγησε ποιά θα είναι η «πρώτη προτεραιότητά» του ως Προέδρου της Γαλλίας. Με τα δικά του λόγια, «το Ιράν πρέπει να εμποδιστεί με κάθε μέσο να αποκτήσει πυρηνικά όπλα». Είτε το μέσο είναι διπλωματικό, είτε στρατιωτικό, προϋπόθεση επιτυχίας μιας τέτοιας επιδίωξης είναι η πλήρης απομόνωση του Ιράν. Κι ο Σαρκοζί δεν είναι ένα «μπουλντόκ», όπως οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί, είναι μάλλον ένας «πονηρός ανατολίτης»

Τι είδαμε πρόσφατα; Πρώτον, τον Σαρκοζί να πραγματοποιεί ένα εντυπωσιακό άνοιγμα προς τον Πρόεδρο ‘Ασαντ της Συρίας, κυριότερο σύμμαχο του Ιράν στη Μέση Ανατολή. Δεύτερο, ο Σαρκοζί πρωταγωνίστησε στη σύνοδο του του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, αρνούμενος, προς το παρόν βέβαια, τη διεύρυνση της Συμμαχίας στη Γεωργία, την Ουκρανία και τα Σκόπια. Σύμφωνα με πολύ αξιόπιστες πληροφορίες ζήτησε σε αντάλλαγμα από την ελληνική κυβέρνηση συμπόρευση στα πολεμικά σχέδια κατά του Ιράν – και λίγο αργότερα, η Αθήνα διέθεσε τη μισή ελληνική αεροπορία και τα συστήματα Ες 300 που μόνη διαθέτει στην Κρήτη για τη «γενική δοκιμή¨» μιας επίθεσης στο Ιράν. (Οι Ες 300 δεν ήταν πλήρως έτοιμοι και η ελληνική αεροπορία πίεσε τους Ρώσους να ολοκληρώσουν την επιχειρησιακή ετοιμότητα του συστήματος πριν από την άσκηση). Πρόσφατα, το ελληνικό Υπουργείο ‘Αμυνας αποφάσισε την αποστολή φρεγάτας στα στενά του Ορμούζ.

Το 2003, έγινε μια αληθινή σύγκρουση Γαλλίας και Γερμανίας με τις ΗΠΑ για το Ιράκ. ‘Ολος ο πλανήτης το κατάλαβε ότι υπάρχει διαφωνία. Κανείς δεν κατάλαβε κάποια σοβαρή σύγκρουση Αμερικής και Ευρώπης στο Βουκουρέστι, ούτε το γιατί ο Αμερικανός Πρόεδρος διακινδύνευσε να γίνει «ρόμπα», προτείνοντας μια διεύρυνση που ήξερε ότι θα απορρίψουν οι σύμμαχοί του! Το αποτέλεσμα του συνόδου του Βουκουρεστίου ήταν να διατυπωθεί μια απειλή για τη Μόσχα, αλλά και να δημιουργηθεί το σκηνικό που επιτρέπει τώρα στο Νικολά Σαρκοζί να «μεσολαβεί» μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας και να προτείνει τις «καλές υπηρεσίες» του στους Ρώσους για να αποτρέψει έναν νέο «ψυχρό πόλεμο». Θα το κάνει, αλλά πόσο πιθανό είναι να μη ζητήσει κι εδώ ένα «αντάλλαγμα», όπως ζήτησε από τον Καραμανλή για την υποστυήριξη στο όνομα. Δεν μπορεί μόνο να «γαυγίζεις», πρέπει να προσφέρεις ταυτόχρονα και μια διέξοδο.

Για τη Μόσχα το «δόλωμα» Σαρκοζί είναι πολύ γοητευτικό.’Οχι γιατί θα την κοροϊδέψει, αλλά γιατί δίνει μια διέξοδο στις δυνάμεις που δεν θέλουν μια κρίση με τη Δύση και δεν έχουν καμμιά διάθεση να γίνουν σύμμαχοι της Κίνας ή,πολύ περισσότερο, του Ισλάμ. Υπάρχει όμως και άλλη μερίδα των «σκληρών», που υποστηρίζει ότι αν η Μόσχα «θυσιάσει» το Ιράν, θα διευκολύνει μια κολοσσσιαία νίκη των ΗΠΑ και του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή. «Μήπως δεν θάρθει μετά η σειρά μας, τι θα τους σταματήσει μετά;» διερωτώνται οι φίλοι του στρατηγού Ιβασώφ στη Μόσχα, θυμίζοντας το ιστορικό προηγούμενο του συμφώνου Ρίμπεντροπ-Μολότωφ. Τις επόμενες μέρες, βδομάδες ή μήνες, θα μάθουμε την απόφαση του Κρεμλίνου.

Δύο προηγούμενα (‘Ιμρε Νάγκυ και Δημήτριος Ιωαννίδης)
Τον Φεβρουάριο του 1956, ο σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουστσώφ ξεκίναγε την πιο φιλόδοξη προσπάθεια να μεταρρυθμίσει το σταλινικό οικοδόμημα εκφωνώντας την περίφημη μυστική ομιλία του στο 20ό συνέδριο. Γρήγορα, παρά τον μυστικό χαρακτήρα της, η ομιλία θα γίνει γνωστή στη Δύση μέσω ενός Πολωνού κομμουνιστή που την παρέδωσε στην Πρεσβεία του Ισραήλ στη Βαρσοβία, προκαλώντας μια μεγάλη ηθικο-πολιτική κρίση στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα. Η CIA, που δεν επιθυμεί επιτυχία της μεταρρύθμισης Χρουστσώφ, αποκαλύπτει από την πλευρά της στην Κα Γκε Μπε τις πραγματικές ταυτότητες των διαφωνούντων συγγραφέων Σινιάφσκι και Ντάνιελ, προκαλώντας τη σύλληψη και απέλασή τους, που έρχεται να σκιάσει την ακτινοβολία του χρωστσωφικού πειράματος.

Η «αποσταλινοποίηση» προκαλεί εκρηκτικά προβλήματα σε Πολωνία και Ουγγαρία. Στη Βαρσοβία καταφέρνει να τα διαχειρισθεί η ηγεσία του ΚΚ, όχι όμως και στη Βουδαπέστη, όπου παίρνουν τον χαρακτήρα λαϊκής επανάστασης. Στις 23 Οκτωβρίου, διαδηλωτές και η πολιτική αστυνομία ανταλάσσουν πυροβολισμούς στη Βουδαπέστη. Το ίδιο βράδυ ο μεταρρυθμιστής κομμουνιστής ‘Ιμρε Νάγκυ παίρνει την εξουσία και, ενθαρυμμένος, λέγεται, από δυτικές διαβεβαιώσεις, «περνάει» τον Ρουβίκωνα που δεν μπορεί να ανεχθεί ο Χρουστσώφ: εκδηλώνει την πρόθεσή του να αποχωρήσει από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Ο σοβιετικός στρατός επεμβαίνει, οι νεκροί είναι χιλιάδες, ο Νάγκυ απαγχονίζεται. Η επέμβαση θα σημάνει την αρχή του τέλους για το κραταιό, με την αίγλη ακόμα της αντίστασης στον Χίτλερ και της σοβιετικής νίκης, δυτικοευρωπαϊκό κομμουνιστικό κίνημα. Τις ίδιες μέρες που παίζεται η εξουσία και το μέλλον του κομμουνισμού στη Βουδαπέστη, από τις 22 ως τις 24 Οκτωβρίου, Γάλλοι, Βρετανοί και Ισραηλινοί αντιπρόσωποι επεξεργάζονται μυστικά το σχέδιο επέμβασης στο Σουέζ. Η σοβιετική επέμβαση στην Ουγγαρία «σκεπάζει» την επέμβαση κατά του Νάσσερ και η επέμβαση κατά του Νάσσερ «σκεπάζει» την επέμβαση στη Βουδαπέστη.

Τον Νοέμβριο του 1973, ανατρέπεται ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, που είχε χάσει, λέγεται, την εύνοια της Ουάσιγκτον μετά την άρνησή του να διαθέσει τις ελληνικές εγκαταστάσεις για τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Μερικούς μήνες αργότερα, το σκάνδαλο Γουώτεργκαίητ εξουδετερώνει τον Νίξον κι αφήνει παντοδύναμο τον Κίσσινγκερ. Οι άνθρωποί του (και οι άνθρωποι ενός ακόμα κράτους) πείθουν τον Ιωαννίδη να προχωρήσει στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, νομίζοντας ότι θα ενώσει την Κύπρο με την Ελλάδα και προσφέροντας το ιδανικό πρόσχημα για την τουρκική εισβολή. Αφού προκάλεσαν την κρίση, οι Αμερικανοί «μεσολαβούν» αποτρέποντας πόλεμο μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, επιτρέποντας στην Τουρκία να καταλάβει τη μισή Κύπρο και εξασφαλίζοντας την «ομαλή» μετάβαση σε μια φιλοδυτική «κατάσταση» στην Αθήνα. Και σήμερα ακόμα, οι κυβερνήσεις των Αθηνών και της Λευκωσίας στην Ουάσιγκτον τρέχουν για να τους λύσει το πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε.

Θα μπορούσαμε να πολαπλασιάσουμε τα προηγούμενα,όπως την ενθάρρυνση στον Σαντάμ να εισβάλει στο Κουβέιτ και στον Μιλόσεβιτς να επιτεθεί στον UCK.


Το στάτους της Νότιας Οσσετίας και η σοβιετική κληρονομιά
Η Νότια Οσσετία αναγνωρίζεται διεθνώς ως έδαφος της Γεωργίας, στην πραγματικότητα όμως δεν υπήρξε ποτέ τμήμα της ανεξάρτητης, μετά το 1991, Γεωργίας, η οποία μάλιστα επεχείρησε, μόλις έγινε ανεξάρτητη, να καταργήσει τυην αυτονομία της. Η υπαγωγή της στη Γεωργία οφείλεται στους υπολογισμούς της σταλινικής πολιτικής εθνοτήτων και στον τρόπο που χάραξε η Μόσχα τα σύνορα των ομόσπονδων και αυτόνομων Δημοκρατιών και Περιοχών της ΕΣΣΔ. Δεν έχει καμμιά ιδιαίτερη εθνοτική ή ιστορική νομιμοποίηση, με δεδομένο μάλιστα ότι η Βόρειος Οσσετία ανήκει στην Ρωσική Ομοσπονδία και οι Οσσέτοι αισθάνονται κοντά στους Ρώσους και όχι στους Γεωργιανούς. Επιπλέον, τα σύνορα των κρατών που προήλθαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ νομικά στηρίζονται στη σοβιετική συνταγματική τάξη – είναι δηλαδή τα σύνορα που προβλέπει αυτή. Το σοβιετικό σύνταγμα όμως έδινε τη δυνατότητα ανεξαρτησίας και απόσχισης σε αυτόνομες Δημοκρατίες, όταν οι Ομόσπονδες Δημοκρατίες στις οποίες υπήγοντο ανεξαρτοποιούνταν από την ΕΣΣΔ.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ο Κόσμος του Επενδυτή (14-8-2008)

http://anaxfiles.blogspot.com/

Απόσπασμα από συνέντευξη του Λουκά Καβακόπουλου στο κανάλι του metafysiko.gr στο IRC.

Η απίστευτη αυτή ιστορία που δημοσιεύτηκε πρώτα στη εφημεριδούλα του χωριού «Φαρσιανά νέα» , έχει ως εξής:

Μετά από καταγγελία κατοίκου του χωριού Φάρσα ότι η καμπάνα του γραφικού χωριού τον ενοχλεί, ο Νομάρχης έστειλε για αυτοψία έναν εμπειρογνώμονα της νομαρχίας, χημικό μηχανικό στην ειδικότητα , που για τις ανάγκες του ζητήματος , ο νομάρχη μας τον έχρισε και ειδικό στις καμπανοκρουσίες.

Ο χημικός μηχανικός μετά από επιτόπιο έλεγχο και αυτοψία της έρημης καμπάνας γνωμάτευσε ότι οι ήχοι της είναι 75 ντεσιμπέλ αντί των 50 του νομίμου.

Οι επίτροποι της Εκκλησίας του Αγίου Χριστοφόρου στη προσπάθειά τους να βρουν μια λύση, κάλεσαν ένα ντόπιο τεχνίτη , ειδικό στις καμπανοκρουσίες, ο οποίος τοποθέτησε ένα λάστιχο στη κακομοίρα τη καμπάνα για τη μείωση της έντασης του ήχου.

Το εγχείρημα αποδείχτηκε επιτυχές , μόνο που ο ήχος μειώθηκε τόσο που δεν ακουγόταν πια η καμπάνα!

Το χωριό ξεσηκώθηκε γιατί δεν άκουγε τη καμπάνα που για 35 χρόνια είναι μέρος της ζωής των κατοίκων οι οποίοι προγραμματίζουν και τις αγροτικές ασχολίες τους ανάλογα με τα καμπανίσματά της. Ποτίζεις τη γίδα λχ μετά το απογευματινό κτύπημα τση καμπάνας . Ε, δεν κοιτάς το ROLEX σου για να πας στη Κρίλιω το σίκλο με το νερό.

Η ζωή στα Φάρσα αναστατώθηκε και όλες οι αγροτικές εργασίες αποδιοργανώθηκαν. Με δυο λόγια επήλθε το χάος στη μικρή κοινωνία των Φάρσων.

Οι κάτοικοι απαιτούν να ανέβουν τα ντεσιμπέλ. Ξανά μανά πάει στο χωριό ο ειδικός της νομαρχίας - ο χημικός μηχανικός που λέγαμε , ξανα μετράει τον ήχο της λαστιχομένης καμπάνας και -που να πάρει ο διάολος- την βρίσκει πάλι υψίφωνη !!! Και με λάστιχο και υψίφωνη! Τα ύστερα του κόσμου!

Σαστισμένοι οι κάτοικοι για το πως μπορεί να είναι υψίφωνη μια καμπάνα που δεν ακούγεται ούτε στο δίπλα σπίτι, ζήτησαν παρέμβαση του Νομάρχη.

Ο Νομάρχης μας Διονύσης Γεωργάτος- Ληξουριώτης - και ταχύτατος τσι αποφάσεις του, έλυσε τη διαφορά καμπάνας / χημικού μηχανικού , επιβάλλοντας στο καμπαναριό πρόστιμο 1.000 ευρώ και αιώνιο σιωπητήριο στη καμπάνα!!

Οι Φαρσιανοί έχουνε κουρλαθεί με τούτη την απόφαση. Τσου είναι αδύνατον να συνηθίζουν τη σιωπή τση καμπάνας και να προγραμματίζουν τις ασχολίες τους με τα ρολόγια τους. Σαν Κεφαλλονίτες που είναι, δεν τα βάζουν κάτω και έχουν ξεκινήσει μια απίστευτη αλληλογραφία με τις πολιτικές και εκκλησιαστικές αρχές του τόπου και γενικά προς κάθε κατεύθυνση, προκειμένου να επανέλθει η φωνή τση καμπάνας και να πάρει ζωή το χωριό τους.

Και έτσι που λέτε, ύστερα από 35 χρόνια, η καμπάνα του Αγίου Χριστόφορου στα Φάρσα, σιώπησε . Το καμπαναριό που φιλοξενεί τη καμπάνα τιμωρήθηκε με 1.000 ευρώ πρόστιμο -και που να βρει ο Άγιος Χριστόφορος το χιλιαρικάκι , και η καμπάνα καταδικάστηκε σε αιώνια σιωπή!

Και σας ρωτάω , ανθρώποι μου, αν δεν συνέβαινε αυτό στη Κεφαλονιά που αλλού στο πλανήτη θα μπορούσε να έχει συμβεί;

Ο Παμποντιακός Σύλλόγος "η Αργώ"...

Ανακοίνωση για τον πόλεμο στον Καύκασο
.Από το διευρυμένο Διοικητικό Συμβούλιο

Με τον ίδιο ύπουλο και βρώμικο τρόπο που η διακυβέρνηση Σαακασβίλι υποκίνησε την καταπάτηση των σπιτιών και τις δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος του γηγενούς ελληνισμού στην Γεωργία, τσαλαπάτησε και την έννοια της ολυμπιακής εκεχειρίας με την πολεμική επίθεση στην νότια Οσετία, την ώρα που όλος ο κόσμος ήταν έτοιμος να παρακολουθήσει την έναρξη των ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου.

H βάρβαρη επίθεση στόχεψε τους αμάχους για να εκδιωχθούν από τις εστίες τους, να επιτευχθεί η “απελευθέρωση” της περιοχής από τον αυτόχθονα πληθυσμό και η αντικατάσταση του με έποικους. Το δοκιμασμένο σενάριο που εφαρμόστηκε με πιο “αθόρυβο” τρόπο κατά του αυτόχθονα ελληνισμού στην Γεωργία από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έως και τις ημέρες μας.

Aπό το 2004 καταγγείλαμε την πολιτική Σαακασβίλι για τις επιθέσεις και δολοφονίες σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού στην Γεωργία και την καταπάτηση των περιουσίων του από γεωργιανούς έποικους με την ανοχή και υποστήριξη των γεωργιανών αρχών.
Tο 2005, συμβολικά στις 13ης Ιουνίου (την ημέρα που το 1949 ο, επίσης γεωργιανός, Στάλιν εξόρισε τον ελληνισμό από την περιοχή), πραγματοποιήθηκαν μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μπροστά στην πρεσβεία και το προξενείο της Γεωργίας στην Αθήνα για τα αιματηρά συμβάντα στην Τσάλκα, όπου έλαβαν χώρα δολοφονίες γηγενών Ελλήνων και συστηματικές καταλήψεις σπιτιών και κτημάτων.

Πριν την επίσκεψη του Σαακασβίλι στην Αθηνά, το φθινόπωρο 2007, απευθύναμε στην κυβερνητική, πολιτειακή ηγεσία και στην ηγεσία του υπουργείου εξωτερικών που θα τον υποδέχονταν, επιστολή-καταγγελία για τα συμβάντα, για να θέσουν το ζήτημα στον γεωργιανό πρόεδρο, να απαιτήσουν τον σεβασμό της ζωής και των περιουσίων των Ελλήνων στην χώρα του, όπου από 104.000 τουλάχιστον άτομα έμειναν λιγότεροι από 15.000.

Το ελλαδικό υπ. εξ. και οι υπόλοιποι τον τραπέζωσαν, του έσφιξαν τα χέρια και τον ξεπροβόδισαν με φιλοφρονήσεις και χαμογελά που έραψαν στα πρόσωπα τους από νωρίς: τον προσεχή Απρίλιο η γεωργιανή μαριονέτα θα αντιπροσώπευε τη χώρα του στην συνοδό του Βουκουρεστίου για την ένταξη της στο νάτο… η λαλίστατη σε άλλες περιπτώσεις υπουργός εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη: για την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, υπέρ ισχυρής ”νατοϊκής” Αλβανίας, υπέρ νέων πύραυλων στην Τσεχία και Πολωνία κοκ (όταν δεν κρίνονταν άμεσα ζωές Ελλήνων και δεν ζητήθηκε καν η γνώμη της) δεν βρήκε τίποτα να δηλώσει για τις δολοφονίες δεκάδων Ελλήνων και χιλιάδων Οσετινών από το καθεστώς του Σαακασβιλι.

Πλέον αυτού το ελλαδικό υπουργείο εξωτερικών, με την πλήρη ευθυγράμμιση του με τις επιλογές Σαακασβίλι στο ζήτημα των ελληνικών περιουσίων στην αυτονομηθείς Αμπχαζία, συνέπραξε στην επικίνδυνη εκμετάλλευση του ελληνισμού του Καύκασου στην πολεμική του πολιτική. είναι δε πλεονασμός να υπογραμμιστεί πως ακόμα δεν έχει ζητηθεί η άμεση απελευθέρωση και επιστροφή των περιουσίων μας στο έδαφος της ίδιας της Γεωργίας.
Οι ιστορικές εστίες και τα αιώνια βάθρα μας στον Καύκασο λεηλατούνται και σβήνουν με άβουλο παρατηρητή την ελλαδική κυβέρνηση. μπορούσε τουλάχιστον να πράξει τα εξής:
- να αναλάβει πρωτοβουλίες, που επανειλημμένα έχουμε προτείνει.
- να καταδικάσει, έστω και τώρα, την ύπουλη επίθεση του καθεστώτος Σαακασβιλι στην νότια Οσετία.
- αντί να παρακολουθεί άπρακτη τα γεγονότα, να ανακοινώσει Αποστόλη ανθρωπιστικής και ιατρικής βοήθεια στην Οσετία, όπου στο βόρειο τμήμα της διαμένουν χιλιάδες έλληνες

Αθήνα, 09-08-2008
αρ. πρωτ. 337
το διευρυμένο διοικητικό συμβούλιο

ΕΔΩ, σχετικό άρθρο του Βλάση Αγτζίδη

...η κλήση σας καταγράφεται»!
.
Γράφει ο Ιωάννης Παπαδόπουλος

Όσοι τηλεφωνούμε σε τράπεζες, εταιρείες τηλεφωνίας, εταιρείες παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών κ.λπ., είμαστε εξοικειωμένοι πλέον με το κλασσικό μήνυμα «για λόγους ασφάλειας και ποιότητας η κλήση σας καταγράφεται» που ακούμε πριν μιλήσουμε με κάποιον εκπρόσωπο που θα μας εξυπηρετήσει.

Το πόση ώρα θα περιμένουμε για να μιλήσουμε με κάποιον εκπρόσωπο και το αν ο εκπρόσωπος έχει τελικώς τις γνώσεις και κυρίως την διάθεση για να μας εξυπηρετήσει, το αφήνω για κάποια άλλη στιγμή...
Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα ότι αφού όλοι αυτοί δικαιούνται να καταγράφουν την τηλεφωνική μου συνδιάλεξη μαζί τους, δικαιούμαι και εγώ, ως πολίτης με τα ίδια Δημοκρατικά δικαιώματα, να καταγράφω την τηλεφωνική τους συνδιάλεξη μαζί μου.
Εξοπλισμό για την καταγραφή τηλεφωνικών συνδιαλέξεων μπορείτε να βρείτε οπουδήποτε πωλούνται τηλεφωνικές συσκευές, συσκευές καταγραφής ήχου, ηλεκτρονικά εξαρτήματα κ.λπ. Άρα πωλούνται νομίμως. Και εφ' όσον σε μία ελεύθερη οικονομία, όπως η δική μας, ότι πωλείται, αγοράζεται για να χρησιμοποιηθεί, εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι και η χρήση τους είναι νόμιμη.

Έχοντας λοιπόν ένα τέτοιο εξάρτημα στο τηλέφωνό σας, όταν δεχθείτε ένα «ζόρικο» τηλεφώνημα (κυρίως από αριθμούς που δεν εμφανίζονται στην αναγνώριση κλήσης) ενεργοποιήστε την καταγραφή τής κλήσης, ώστε να έχετε ηχητικό ντοκουμέντο, και ΑΜΕΣΩΣ (τονίζω το ΑΜΕΣΩΣ) ενημερώστε τον συνομιλητή σας ότι καταγράφετε την συνδιάλεξή σας με κάποια ανάλογη φράση, όπως π.χ. «Πριν συνεχίσετε κύριε «τάδε» από την εταιρεία «δείνα», σας γνωρίζω ότι και εγώ, για τους ίδιους λόγους με εσάς, καταγράφω την συνομιλία μας.»
Δοκιμάστε το τρικ ακόμη και εάν δεν έχετε εξοπλισμό καταγραφής τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και θα με θυμηθείτε.

http://press-gr.blogspot.com/

Οι Πόλεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ο Ελληνιστικός Κόσμος στην Ασία.

της Δρ. Ποτίτσας Γρηγοράκου

«Και από την μεγάλη πανελλήνια εκστρατεία, την περιλάλητη, την δοξασμένη

βγήκαμε εμείς καινούργιος κόσμος μέγας,

εμείς οι Αλεξανδρείς, οι Αντιοχείς, και οι εν Μηδία και οι εν Περσίδι….

και την κοινή ελληνική λαλιά ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμε, ως τους Ινδούς»

«200 π.Χ» Κ. Καβάφης

Αυτόν τον κόσμο του Ελληνισμού στην Ασία κατά την Μετά-Aλεξανδρινή εποχή, φέρουν στο φως οι ξένες ανασκαφές στην Ασία από τη Συρία ως το Αφγανιστάν, το Ουζμπεκιστάν και την Ινδία.

Είναι σημαντικά τα αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία προκύπτουν και αποδεικνύουν την εκεί διάδοση του ελληνικού πολιτισμού από τον Αλέξανδρο και τους Μακεδόνες Διαδόχους του. Η εποχή αυτή μελετάται από τον 19ο αι. και ονομάστηκε από τους πρώτους ειδικούς στο θέμα επιστήμονες, τον Γερμανό Ντρόϋζεν και αργότερα τους Γάλλους Φουσέ και Σλουμπμερζέ, ‘’Ελληνιστική’’, για να ξεχωρίζει από την κλασσική περίοδο.

Χαρακτηρίζεται από τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην Ανατολή χάρη στις πολυάριθμες Ελληνίδες πόλεις που ιδρύθηκαν εκεί και την οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας που προέκυψε για πολλούς αιώνες, όπως το ανέφεραν οι αρχαίοι ιστορικοί.

Οι ανασκαφές αποδεικνύουν επίσης την ελληνική επιρροή στους πολιτισμούς και τις τέχνες της Ασίας όπως και τις αμφίδρομες επιρροές. Αποκαλύπτουν όμως κυρίως ότι, στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού εμφανώς και οικειοθελώς υιοθετήθηκαν και καλλιεργήθηκαν για πολλούς αιώνες μετά την αποχώρηση των Ελλήνων, όπως στην τέχνη της Γανδάρας η οποία ονομάζεται ελληνο-βουδιστική από τους Γάλλους ειδικούς.

Πρόκειται για σπουδαία στοιχεία τα οποία, ύστερα από πολυετείς μελέτες, μόλις τελευταίως γίνονται γνωστά από τους ξένους αρχαιολόγους πολλών κρατών που ανασκάπτουν στην Ασία, μεταξύ των οποίων οι πλέον ειδικοί, οι Γάλλοι αρχαιολόγοι, oι οποίοι ανασκάπτουν εκεί από τις αρχές του 1900. Στην σημερινή γενιά οι σπουδαιότεροι αυτών είναι ο Καθ. Paul Bernard, ο Prof. Pierre Leriche, ο Prof. Osmund Bopearachchi και άλλοι.

Η εκστρατεία του Αλεξάνδρου στην Ασία θα είχε μείνει στην Ιστορία μόνο σαν ένα στρατηγικό επίτευγμα αν δεν έφερε μέσα της τους γόνους της παγκόσμιας πολιτισμικής αναμόρφωσης που άλλαξε την πολιτισμική ταυτότητα του τότε κόσμου. Η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην Ασία, που μόνο τα τελευταία 20 χρόνια είναι αρχαιολογικά αποδεδειγμένη, κυρίως από τις Γαλλικές και Ουζμπεκικές Αρχαιολογικές Αποστολές, τον κατέστησε οικουμενικό για πολλούς αιώνες (3 στην Κ. Ασία και σχεδόν 10 στη Μ. Ανατολή) έως τον εξισλαμισμό και ακόμα μετά.

Ο Καθηγητής Μostafa El-Abbadi του Πανεπιστημίου της Αλεξανδρείας γράφει στο βιβλίο του ‘’Η αρχαία Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας’’ (Εκδ. ΣΜΙΛΗ σελ. 206, οriginal edition ‘’Τhe life and fate of the ancient library of Alexandria’’ UNESCO Paris 1992), ότι έναν αιώνα και πλέον μετά την κατάκτηση από τους Άραβες, η Δαμασκός και η Αλεξάνδρεια συνέχιζαν να έχουν τα Ελληνικά ως επίσημη γλώσσα του κράτους (331π.Χ. -642-750 μ.Χ.). Αυτό έγινε χάρη στους Μακεδόνες βασιλείς και σήμερα πολύ λίγοι το αναφέρουν.

Το σύνολό τους ίσως πλησιάζει τις 200, βλέπουμε τις κυριότερες στο χάρτη. Ορισμένες εξ αυτών είναι καλά γνωστές, κάποιες είναι γνωστές μόνο κατ’ όνομα αλλά δεν έχουν ακριβώς εντοπισθεί και κάποιες άλλες έχουν ανασκαφεί χωρίς να έχει ευρεθεί το όνομά τους, ενώ φέρουν όλα τα γνωρίσματα των ελληνικών θεσμών που ίσχυαν σε αυτές και που ήταν το κύριο γνώρισμά τους.

Παλμύρα

Ορισμένες ελληνικές πόλεις επέδρασαν έντονα γύρω τους σαν μεγάλα εμπορικά και πολιτιστικά κέντρα στο μεγάλο άξoνα Ανατολής-Δύσης. Οι πολλοί και μεγάλοι οδικοί άξονες που δημιουργήθηκαν διευκόλυναν και ενέτειναν τις εμπορικές και πολιτιστικές επικοινωνίες των διαφόρων λαών από τη Μεσόγειο στην Ινδία και έτσι κατέστησαν τα Ελληνικά αναγκαίο εργαλείο επικοινωνίας μεταξύ τους και συγχρόνως δίαυλο εξάπλωσης του ελληνικού πολιτισμού.

Έλληνες έποικοι ήλθαν στις καινούριες πολιτείες και έφεραν τη γνώση και τις τέχνες τους. Πολλοί ντόπιοι τις διδάχτηκαν εξελληνιζόμενοι και τις διαιώνισαν εφαρμόζοντάς τες, όπως ο τότε περιζήτητος αρχιτέκτων Απολλόδωρος της Δαμασκού που έχτισε το Φόρουμ της Ρώμης.

Η ιδιαιτερότητα του ελληνικού πολιτισμού είναι ότι δεν επεβλήθη δια νόμου, δεν αντικατέστησε ή κατήργησε ντόπιους πολιτισμούς, απλώς εξαπλώθηκε δια των Ελληνίδων πόλεων. Οι λαοί, διατηρώντας τον δικό τους, υιοθέτησαν και τον ελληνικό στο βαθμό που τους ήταν αρεστό (πνευματική ελίτ) ή αναγκαίο για την καθημερινή ζωή και τις εμπορικές και διοικητικές συναλλαγές τους.

Πέτρα Ιορδανίας

Η ύπαρξη μεγάλων θεάτρων που ανακαλύφθηκαν στις ελληνιστικές και ελληνορωμαϊκές πόλεις της Ασίας (Πέτρα & Παλμύρα) αποδεικνύουν ότι οι ντόπιοι λαοί τουλάχιστον κατανοούσαν τα ελληνικά για να παρακολουθούν τα θεατρικά έργα των αρχαίων Ελλήνων, εφόσον την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν μεταφράσεις.

Πολλές πόλεις της περιοχής είχαν τα ελληνικά ως επίσημη γραπτή γλώσσα. (εικ. Νόμισμα Πέτρας) Εξ αιτίας της οικουμενικότητας της ελληνικής γλώσσας κατά την εποχή αυτή έκαναν την Χριστιανική θρησκεία να εκφραστεί στα ελληνικά για να γίνει ευρέως δεκτή.

Οι πόλεις της Μ. Ανατολής αποτελούν τον κυριότερο πυρήνα ελληνικού πολιτισμού και είναι περισσότερο γνωστές, όπως η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, το σπουδαιότερο εμπορικό και πνευματικό κέντρο του Ελληνιστικού Κόσμου. Επίσης η Έφεσος και η Αντιόχεια, το ‘’Παρίσι’’ της Μ. Ανατολής που φωταγωγούνταν τις νύχτες (!), το Δίον, η Πέλλα, η Έδεσσα, η Βέροια, η Λαοδίκεια, η Εύρωπος-Δούρα, η Φιλιππούπολη (σημερινό Αμάν), η Γέρασα, η Απάμεια κλπ.

ΣΥΡΙΑ: «ΜΙΚΡΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»

Η ελληνοφωνία του χώρου κράτησε εδώ ανθηρή ως τον εξισλαμισμό και πολύ ακόμα. Ήταν τόσο έντονη η ελληνική παρουσία, ιδιαίτερα στη Συρία, με τόσες πόλεις που έφεραν ονόματα της Μακεδονίας, ώστε ο Στράβων στην περιγραφή του την ονομάζει ‘’Μικρή Μακεδονία’’, όπως μας το θύμισε ο Prof. Pierre Leriche, απαριθμώντας τις πόλεις, ορισμένες των οποίων τις ανάσκαψε ο ίδιος με σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα!

Γέρασα στην Ιορδανία

Στην ελληνο-ρωμαϊκή εποχή πολλές πόλεις από αυτές, συνεχίζοντας την ελληνική τους ταυτότητα και δράση, έγιναν πλούσιες με μεγαλειώδη αρχιτεκτονική και κομψούς περίτεχνους κορινθιακούς κίονες. Τα ερείπια τους σήμερα είναι εικόνες φανταστικές που εντυπωσιάζουν σαν Παρθενώνες στις ερήμους, όπως η Απάμεια στη Συρία, η Γέρασα στην Ιορδανία.

ΒΑΚΤΡΙΑΝΗ: Η «ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ»

Ο δεύτερος μεγάλος πυρήνας ελληνικού πολιτισμού ήταν η Βακτριανή η οποία ονομαζόταν σε κάποια περίοδο «Νέα Ελλάς», σύμφωνα με μελέτες των ειδικών (Μιχάλης Ισιγόνης, Brandon University, Canada). Εδώ αναπτύχθηκαν τα Ελληνο-βακτριανά βασίλεια με 40 Έλληνες βασιλείς των οποίων βρέθηκαν τόνοι αριστουργηματικών νομισμάτων τα οποία μαρτυρούν την ελληνική πολιτιστική ταυτότητα, τον υψηλό πολιτισμό, τον μεγάλο πλούτο και την επιρροή στους πολιτισμούς των λαών της περιοχής, όπως μας το ανέπτυξε ο Prof. Osmund Bopearachchi.

Εδώ ήταν οι Αλεξάνδρειες του Καυκάσου, της Αρίας (σημερινή Χεράτ), της Αραχωσίας (σημερινή Κανταχάρ), πόλεις θρυλικές που όμως δεν έχουν ανασκαφεί ή κείτονται κάτω από στρώματα άλλων μεταγενεστέρων.

Το μεγαλείο ορισμένων εκ των πόλεων αυτών εξηγεί την έντονη επιρροή τους, όταν ‘’μπόλιασαν’’ τις τέχνες και τους πολιτισμούς των λαών της περιοχής. Στοιχεία στην τέχνη και τον πολιτισμό των λαών Κουσάν (τεχνοτροπία, θεματολογία, ελληνικό αλφάβητο) και η Ελληνο-βουδιστική τέχνη της Γανδάρα (περιοχής μεταξύ Αφγανιστάν και Πακιστάν) με αγάλματα του Βούδα με πρόσωπο Απόλλωνα και ελληνική θεματολογία θεών και ηρώων, μαρτυρούν για την επιρροή αυτή που καλλιεργήθηκε με σεβασμό από τους γηγενείς, επί 5 αιώνες μετά την αποχώρηση των Ελλήνων!

Σήμερα ακόμα παραμένουν ορισμένα ελληνικά στοιχεία στις παραδόσεις ντόπιων λαών, όπως το νόμισμα του Αφγανιστάν που φέρει τον θυρεό του Έλληνα βασιλιά του ελληνο-βακτριανού βασιλείου, με την ελληνική επιγραφή EYKPATIΔOY MEΓAΛOY BAΣIΛEΩΣ.

Την Γαλλία πρωτοπόρο στις ανασκαφές από τις αρχές του 1900, ακολούθησαν και άλλες χώρες που συμπληρώνουν σήμερα τα σημαντικά ευρήματα, συμπληρώνοντας συγχρόνως μια ακόμα πολιτισμική σελίδα της Ελληνικής Ιστορίας.

Όμως, ο αρχαιολογικός χώρος της Αϊ Χανούμ λεηλατήθηκε όπως και πολλά ευρήματα και εκθέματα των εκεί Μουσείων, στους εμπόλεμους καιρούς που μεσολάβησαν. Οι φωτογραφίες των ευρημάτων και η προσωπική μαρτυρία των μεγάλων αρχαιολόγων, που ανασκάπτουν με αντίξοες συνθήκες τις πολιτείες αυτές, είναι πολύτιμες για την Ιστορία και τους ευχαριστούμε που μας τα γνωστοποιούν.

Έτσι μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι οι Μακεδόνες του Αλεξάνδρου, δημιούργησαν τον Ελληνισμό της Ασίας, χάρη στις ελληνίδες πόλεις που ίδρυσαν εκεί, διέδωσαν τον ελληνικό πολιτισμό και τον κατέστησαν οικουμενικό για πολλούς αιώνες, ‘’μπολιάζοντας’’ τους πολιτισμούς της Ανατολής όπως και τους πολιτισμούς της Δύσης.

Η εξάπλωση του ελληνικού πολιτισμού στην Ασία από τους Μακεδόνες αποδεικνύει την ελληνική πολιτισμική τους ταυτότητα, της οποίας οι αποδείξεις βρίσκονται στις ανασκαφές των ελληνικών πόλεων της Ανατολής.

Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Μουσουλμάνες κολυμπούν

«Το μαγιό σεράι»: ανάρπαστο το μαγιό για τις πιστές μουσουλμάνες

Αίγυπτος

Οι γυναίκες από τα μοντέρνα, ανώτερα κοινωνικά στρώματα λιάζονται και απολαμβάνουν τα θαλάσσια μπάνια, όπως ακριβώς και οι Γαλλίδες στην κυανή ακτή.
Όμως εκτός από τις σύγχρονες πλαζ της Αλεξάνδρειας υπάρχουν και οι πλαζ της φτωχολογιάς, όπου εκεί κάνει τα μπάνια του ο λαός.
Εκεί οι γυναίκες και τα κορίτσια που θέλουν να κάνουν μια βουτιά στη θάλασσα πρέπει να είναι κουκουλωμένες από την κορφή ως τα νύχια.

Με αυτές τις προδιαγραφές μια νεαρή σχεδιάστρια από το Κάιρο έκανε την τύχη της: σχεδίασε ένα μαγιό για μουσουλμάνες.Φαίνονται μόνον το πρόσωπο, τα χέρια από τους καρπούς και τα πόδια από τους αστραγάλους και κάτω.
Στην γυναικεία μπουτίκ του Καΐρου Αλ Μουταχατζίμπα η νεαρή σχεδιάστρια Ράνια λανσάρει ένα μαγιό που σέβεται τις προδιαγραφές του κορανίου και ταυτόχρονα έχει μοντέρνα χρώματα.
Το «μαγιό σεράι», όπως το ονόμασε η Αιγύπτια σχεδιάστρια, που παραπέμπει σε μια παμπάλαια πολιτισμική κληρονομιά, έγινε ήδη ανάρπαστο.

Το μαγιό αυτό φάρδους 3,50 μέτρων τους εξασφαλίζει την έγκριση του κορανίου και γιατί όχι και την τέλεια κάλυψη στην ισχυρή ηλιακή ακτινοβολία.

Διαφορετικά, όπως τονίζουν χαριτολογώντας νεαρές Αιγύπτιες, θα χρειάζονταν αντηλιακό με δείκτη προστασίας 30.

Το Καραμπάχ, οι αγωγοί και το πετρέλαιο

Πηγή: The Economist - 05/12/2007

Το 1994 αποφασίστηκε κατάπαυση του πυρός σε έναν πόλεμο που είχε στοιχίσει 25.000 ζωές. Οι Αρμένιοι έχουν στην κατοχή τους το Ναγκόρνο-Καραμπάχ (που τη σοβιετική εποχή κατοικούνταν κατά πλειοψηφία από Αρμενίους, αλλά αποτελούσε μέρος του Αζερμπαϊτζάν), μαζί με μια μακρά λωρίδα εδάφους του Αζερμπαϊτζάν η οποία θεωρείται "ουδέτερη ζώνη".

Το κακό είναι ότι αυτή η ζώνη συρρικνώνεται διαρκώς και ανταλλάσσονται πυρά: φέτος έχουν σκοτωθεί 30 στρατιώτες. Κυανόκρανοι δεν υπάρχουν, μονάχα μια μικρή ομάδα άοπλων διεθνών παρατηρητών. Αλλά κι εκείνοι δεν εποπτεύουν πλέον την κατάπαυση του πυρός.

Η καχυποψία που επικρατεί στις δύο χώρες εμποδίζει τη διεξαγωγή ειρηνευτικών συνομιλιών. Και οι δύο αυξάνουν συνεχώς τις αμυντικές τους δαπάνες. Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ υποσχέθηκε ότι ο αμυντικός προϋπολογισμός της χώρας του, που σήμερα φτάνει το 1 δισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο,θα ξεπεράσει το σύνολο των δημοσίων δαπανών της Αρμενίας. "Πρέπει να είμαστε ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να απελευθερώσουμε τα κατεχόμενα εδάφη με στρατιωτικά μέσα", τόνισε.

Η πρόσφατη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών δεν απέφερε καρπούς. Το 2008 θα γίνουν προεδρικές εκλογές και στις δύο χώρες, κι έτσι οι πολιτικοί τους ηγέτες δεν διακινδυνεύουν να κατηγορηθούν ότι συναλλάσσονται με τον εχθρό.

Ένας ολομέτωπος πόλεμος είναι απίθανο να ξεσπάσει στο προσεχές μέλλον, επισημαίνει ο Εκόνομιστ. Σύμφωνα με έκθεση του ιδρύματος International Crisis Group, που εδρεύει στις Βρυξέλλες, η πιο επικίνδυνη στιγμή θα είναι ενδεχομένως το 2012. Τα εισοδήματα του Αζερμπαϊτζάν από το πετρέλαιο, που σήμερα φτάνουν τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο, αναμένεται ότι τη χρονιά εκείνη θα αρχίσουν να μειώνονται. Και η κυβέρνηση του Αλίεφ ενδέχεται να αισθανθεί ότι η στρατιωτική της υπεροχή έναντι της Αρμενίας θα βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της.

Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ βρίσκεται σε μια στρατηγική περιοχή, καθώς περιβάλλεται από τη Γεωργία, τη Ρωσία, το Ιράν και την Τουρκία. Ο αγωγός Μπακού-Τμπίλισι-Τσεϊχάν περνά κοντά στη γραμμή κατάπαυσης του πυρός. Μια απλή σπίθα είναι αρκετή για να ξεφύγει η κατάσταση από τον έλεγχο. Οπως έλεγε ο Αντον Τσέχοφ, αν ένα όπλο είναι κρεμασμένο στον τοίχο στην πρώτη σκηνή, είναι βέβαιο ότι μέχρι να τελειώσει το έργο θα έχει εκπυρσοκροτήσει.

Λίγο πιο βόρεια υπάρχει και μια δεύτερη εστία έντασης, που κατά παράδοξο τρόπο συνδέεται με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια. Στην περίπτωση που το Κόσοβο κηρύξει την ανεξαρτησία του, υπάρχει κίνδυνος να ακολουθήσουν και δύο θύλακες στη Γεωργία. Οπως δήλωσε ο πρόεδρος Πούτιν: "Αν δοθεί ανεξαρτησία στο Κόσοβο, γιατί να μη γίνει το ίδιο με την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία;"

Οι θύλακες αυτοί έχουν ουσιαστικά αποσχιστεί από τη Γεωργία από τις αρχές της δεκαετίας του '90, αλλά καμιά χώρα δεν έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία τους. Μαζί με το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και την Υπερδνειστερία, που αποσχίστηκε από τον Μόλδοβα, αυτές οι τέσσερις "παγωμένες συγκρούσεις" αποτελούν την κληρονομιά της διάλυσης της Σοβιετικής Ενωσης.

"Οι κανόνες που ισχύουν για το Κόσοβο θα ισχύσουν και για τη Νότια Οσετία", τονίζει ο υφυπουργός Εξωτερικών της τελευταίας Αλαν Πλίεφ.

Η Αμπχαζία έχει μόνο 200.000 κατοίκους, από τους οποίους Αμπχάζιοι δεν είναι πάνω από 45%. Οι υπόλοιποι είναι Αρμένιοι, Ρώσοι και Γεωργιανοί.

Πάνω από 200.000 Γεωργιανοί από την Αμπχαζία είναι πρόσφυγες στη Γεωργία: η τελευταία έχει κατηγορήσει τους Αμπχάζιους για εθνοκάθαρση.

Η Ρωσία στηρίζει τους Αμπχάζιους και τους Νότιους Οσετούς με χρήματα, όπλα και διαβατήρια. Αλλά δύσκολα θα αναγνωρίσει την ανεξαρτησία τους, ακόμη κι αν αναγνωριστεί η ανεξαρτησία του Κοσόβου. Γιατί αυτό θα ενθάρρυνε κάποια τμήματα της Ρωσίας που θέλουν κι αυτά την ανεξαρτησία τους.

Παρά ταύτα, οι Γεωργιανοί είναι ανήσυχοι. "Αυτό που μας ανησυχεί δεν είναι το Κόσοβο", δήλωσε πρόσφατα ο Νταβίντ Μπακράτζε, υπουργός αρμόδιος για την επίλυση συγκρούσεβων, "αλλά η κατάχρηση της περίπτωσης του Κοσόβου".

http://www.skai.gr/

Την αποκωδικοποίηση του μυστικού που κρύβει ο Δίσκος της Φαιστού επιχειρεί ο Κρητικός διδάκτορας-ερευνητής Μηνάς Τσικριτζής, βασισμένος στα ανεπτυγμένα μαθηματικά και τη γεωμετρία των Μινωιτών.

Παράλληλα ο ίδιος, σε μεγάλη συγκέντρωση φορέων και κατοίκων της Μεσσαράς στον Αϊ-Γιάννη της Φαιστού, που οργάνωσε ο Δήμος Τυμπακίου με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων από την εύρεση του Δίσκου της Φαιστού, υπεραμύνθηκε της γνησιότητας του παγκόσμιου ευρήματος, χαρακτηρίζοντας συκοφάντες και πλαστογράφους όσους πρόσφατα την αμφισβήτησαν στο εξωτερικό.

Στην ίδια εκδήλωση δριμύ ήταν το κατηγορώ που απηύθυναν ο δήμαρχος Τυμπακίου Αντώνης Χαραλαμπάκης και άλλοι παράγοντες της περιοχής, οι οποίοι κάλεσαν την κυβέρνηση και συγκεκριμένα το υπουργείο Πολιτισμού να παρέμβει με κάθε νόμιμο μέσο κατά των σκευωριών, προστατεύοντας την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας. Μάλιστα, κατονομάστηκαν από τους ομιλητές ως υποκινητές της «μαύρης προπαγάνδας» εβραϊκοί και άλλοι κύκλοι.

«Το βασικό πρόβλημα που δημιουργεί ο Δίσκος της Φαιστού είναι ότι πρόκειται για το μοναδικό εύρημα κινητής τυπογραφίας με έμπιστα στοιχεία που προηγήθηκε του Γουτεμβέργιου, 3.000 χρόνια», είπε στους συγκεντρωμένους ο Μ. Τσικριτζής.

Και πρόσθεσε: «Διάφορα κέντρα του εξωτερικού έχουν μια ιδιόμορφη άποψη στην προϊστορία. Θέλουν να δείξουν ότι ο πολιτισμός ξεκινά από την Ανατολία και ειδικότερα από τους Βαβυλώνιους, από όπου έχει καταγωγή ο γενάρχης Αβραάμ.

Ετσι κάθε εύρημα που δημιουργεί προβλήματα πολιτισμικής προέλευσης θα πρέπει να είναι πλαστό ή να έχει προέλευση την Ανατολία. Από τη δεκαετία του 1960 είναι γνωστές οι θεωρίες του C. Cordon περί σημιτικής καταγωγής των Μινωιτών».

Ο κ. Τσικριτζής ζήτησε για το θέμα την άμεση παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης και ανέφερε ότι ο διεθνής θόρυβος στους επιστημονικούς κύκλους του εξωτερικού για την αμφισβήτηση της γνησιότητας του Δίσκου της Φαιστού ξεκίνησε με τη συνέντευξη στους «Τimes» του δόκτορα Ιερεμία Αϊζενμπεργκ, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι δεν είναι εύρημα του 1700 π.Χ. αλλά κατασκευάστηκε από τον ανασκαφέα Λ. Περνιέ το 1908 και το παρουσίασε για να εντυπωσιάσει τους συναδέλφους του αρχαιολόγους.

Διάσκεψη - «παρωδία»
Παράλληλα, ο κ. Τσικριτζής αποκάλυψε στους συγκεντρωμένους ότι ο Ιερεμίας Αϊζενμπεργκ τον είχε καλέσει σε διεθνή διάσκεψη «παρωδία» για τον Δίσκο του Φαιστού, η οποία θα πραγματοποιηθεί τέλη Οκτωβρίου στο Λονδίνο, όπου ο συγκεκριμένος με άλλους «ομογάλακτούς» του θα επιχειρήσουν και συνεδριακά να αμφισβητήσουν τη γνησιότητα του Δίσκου της Φαιστού. Ο κ. Τσικριτζής αρνήθηκε την πρόσκληση.

Το υπουργείο Πολιτισμού, είπε ο κ. Τσικριτζής, θα πρέπει να δώσει επιστημονική απάντηση στα όσα λέγονται και διαδίδονται, προτείνοντας να γίνει η επανάληψη της γνησιότητας μέσω των επιστημόνων του «Δημόκριτος», με τη μέθοδο της θερμοφωταύγειας και της γεωμαγνητικής χρονολόγησης. Στο μέγα παγκόσμιο «μυστικό» της αποκωδικοποίησης της ερμηνείας του Δίσκου της Φαιστού, ο κ. Τσικριτζής είπε ότι η επιστήμη όλο και περισσότερο πλησιάζει.

Ο ίδιος ένθερμος οπαδός του Ευκλείδη, μαθηματικός και διδάκτορας με αντικείμενο την υπολογιστική γλωσσολογία (ταυτότητα κειμένων), καθηγητής πληροφορικής, κάτοχος μάστερ του Τμήματος Συστημικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ερευνά συστηματικά τα τελευταία χρόνια τον Δίσκο της Φαιστού και έχει εκδώσει το βιβλίο «Ο Δίσκος της Φαιστού: οδηγός στην αποκρυπτογράφησή του».

Οι Μινωίτες -τόνισε- δεν ήταν απλώς καλοί λογιστές, αλλά και μαθηματικές αυθεντίες. Ο ίδιος μάλιστα αποκάλυψε μια άγνωστη επιγραφή, η οποία, όπως είπε, φέρει κλασματικά σύμβολα της γραμμικής Α και θα αποτελέσει πιθανότατα τον «μπούσουλα» για τη λύση του μυστικού.

Η επιγραφή αυτή που συγκεντρώνει την έρευνα-μελέτη του, αποκαλύφθηκε σε έπαυλη πλησίον του αρχαίου ανακτόρου της Φαιστού και αποτελεί φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία των μαθηματικών.

Στο εγχάρακτο, όπως είπε, αριθμητικό κείμενο στον τοίχο του διαδρόμου της Αγίας Τριάδας βρέθηκε ότι περίπου στο 1550 π.Χ. οι Μινωίτες καταγράφουν με κλασματική γεωμετρική πρόοδο με λόγο 3/2 που σε κανέναν άλλο λαό δεν συναντάται, παρά μόνο έπειτα από 11 αιώνες στα μαθηματικά του Ευκλείδη.

«Οι Μινωίτες, όπως παρατηρούμε, αφενός από το εγχάρακτο αριθμητικό κείμενο με την κλασματική γεωμετρική πρόοδο και αφετέρου από τις λογιστικές πινακίδες με άθροισμα των μερικών συνόλων, προκύπτει ότι είχαν ανακαλύψει σύνθετες μαθηματικές πράξεις», είπε ο ερευνητής.

Πηγή ‘Εθνος’

Διαβάσαμε το άρθρο της κυρίας Μπίστικα στην Καθημερινή(κλίκ)13/7/2008 για την 79η Τελετή αποφοίτησης του (αμερικάνικου) Κολεγίου Αθηνών- Ψυχικού και πραγματικά αισθανθήκαμε υπερήφανοι. Το ίδιο υπερήφανοι με τους πεινασμένους όχλους του Παρισιού που μια φορά στο κάθε τόσο τους άνοιγαν τις πόρτες των Βερσαλιών για να πάρουν μάτι πώς και τι έτρωγε ο Λουδοβίκος ΙΔ, ο βασιλιάς Ήλιος, και μετά ευτυχισμένοι επιστρέφανε στο πλιγούρι και στην μιζέρια τους.

Με γλυκερό τρόπο μας δίνει ανάγλυφη την εικόνα του κομματικού κοτσαμπασισμού και των λακέδων του. Ήτανε όλοι εκεί! Αριστεροί, Δεξιοί, Κεντρώοι σαν καλοί φίλοι είχαν μαζευτεί να καμαρώσουν τα βλαστάρια τους. Μετά από 12 χρόνια σκληρή δουλειά χωρίς καταλήψεις και καταστροφές, ούτε τους κουκουλοφόρους του κυρίου Αλαβάνου και χωρίς "συγκεκριμένα ποσά βίας"(Κλίκ) πήραν το πολυπόθητο χαρτί. Τα αγόρια με σκούρο κουστούμι και γραβάτα και τα κορίτσια με μακριές βραδινές τουαλέτες, γιατί έτσι επιβάλλει η σημαντική αυτή στιγμή και οι κανόνες του σχολείου. Σκεφτείτε για λίγο! Εάν ο υπουργός παιδείας έστελνεμια εγκύκλιο στα δημόσια σχολεία της χώρας και πρότεινε μία παρόμοια αμφίεση κατά τις τελετές αποφοίτησης, τι θα είχε γίνει; Ο Αλαβάνος θα είχε αμπολήσει του κουκουλοφόρους να ρίξουν πέντε κιλά βίας. Ο σύντροφος Κωνσταντοπουλος θα μας έλεγε με βλακώδη θυμοσοφία ότι τα ξενόφερτα αυτά έθιμα υποσκάπτουν αυτές τις ρίζες του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Η τελετή αποφοίτησης όπως μας την περιγράφει η δημοσιογράφος και ο κατάλογος των πολιτικατζήδων και λακέδων που μαζεύτηκαν να καμαρώσουν τα παιδιά τους, είναι η εικόνα της χαμέρπειας, της διανοητικής αναπηρίας και της βλακείας της Ελληνικής "άρχουσας τάξης", που μας φέρνει στην ανάγκη να ξεράσουμε. Όλοι αυτοί οι κομματάνθρωποι , οι χαμαιλέοντας με τα κουστούμια και τις γραβάτες θα βγουν την άλλη μέρα στους δρόμους και τα πεζοδρόμια ουρλιάζοντας για την παιδεία του λαού. Αφού έκλεισαν τα παιδιά τους στο θερμοκήπιο του Κολεγίου σαν ακριβές ορχιδέες, θα αμοληθούν για να μετατρέψουν τα σχολεία του μεροκαματιάρη Έλληνα σε οικόπεδα με τσουκνίδες, παραδίδοντάς τα στην πιο εξαθλιωτική ρυπαρότητα, στην ασυδοσία κάθε μικρονοϊκής μειονότητας, στην ψυχοπαθολογία του κάθε κομματικού εγκάθετου που ασελγεί αναίσχυντα στην παιδεία του κοσμάκη.

Συγχαρητήρια στα παιδιά! Με το απολυτήριο στο χέρι άλλο θα τραβήξει για Oxford, άλλο για Cambridge, LSE, Tuffts, Imperial κα πάει λέγοντας. Δεν θα είναι δύσκολη η προσαρμογή. Mετά το θερμοκήπιο του Κολεγίου τα ιδρύματα γνώσης της εσπερίας θα είναι ευπρόσδεκτα. Θα φοιτήσουν σε Πανεπιστήμια όπου οι καθηγητές κρίνονται, οι φοιτητές είναι αφιερωμένοι στη γνώση, οι καταλήψεις αδιανόητες και οι κομματικές παρατάξεις είναι ανύπαρκτες και αν υπάρχουν ούτε που τολμάνε να λερώσουν τους τοίχους με τα αποξέσματα του μυαλού τους. Φεύγοντας από την Ελλάδα θα χάσουν βέβαια την ευκαιρία να συμμετάσχουν στους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες για ένα καλύτερο αύριο με μπροστάρηδες τις μανάδες και του πατεράδες τους και τις κομματικές τους παρατάξεις. Ας μην ανησυχούν!

Όταν με το καλό τελειώσουν τους περιμένουμε με ανοικτές αγκάλες και προσμονή για να μπαρμπερίσουν στο κεφάλι του κασίδη όπως μπαρμπερίζουν οι μανάδες και οι πατεράδες και όπως μπαρμπέρισαν οι παππούδες τους. Αν ακούσουν την συμβουλή του Νίκου Παπανδρέου :"Η Ελλάδα είναι μόνο για τα Σαββατοκύριακα"(κλίκ), τότε γεια σας και καλη τύχη..

Τα σημερινά παιδιά δεν πάνε καλά. Μπορεί να είναι υγιέστερα, αλλά είναι υπερκινητικά, έχουν προβλήματα στο σχολείο και δυσκολεύονται να αυτονομηθούν. Τι φταίει; Ο υπερβολικός φιλελευθερισμός στο σπίτι, απαντά ο πιο γνωστός παιδίατρος της Γαλλίας.

Δύο γεγονότα, καθ΄ όλα ευπρόσδεκτα, άλλαξαν κατά τη δεκαετία του ΄70 τον ρόλο των παιδιών στις δυτικές κοινωνίες. Το ένα ήταν η επικράτηση της αντισύλληψης: το παιδί, προϊόν πλέον απόφασης και όχι τύχης, τοποθετήθηκε στην κορυφή του οικογενειακού οικοδομήματος. Το άλλο ήταν η μετάβαση από την κοινωνία των στερήσεων στην κοινωνία της αφθονίας. Πριν από τη δεκαετία του ΄70, το κυρίαρχο μήνυμα της ανατροφής ήταν: «Δεν μπορείς να τα έχεις όλα». Σήμερα, τα παιδιά μαθαίνουν όχι μόνο πώς μπορούν, αλλά πώς δικαιούνται κιόλας να τα έχουν όλα. Η αίσθηση της ματαίωσης, ουσιώδης για την ανάπτυξή τους, έχει εξαφανιστεί. Με την έννοια αυτή, τα παιδιά των μεσαίων τάξεων είναι πιο «κακομαθημένα» από εκείνα των πλουσίων.

Αυτά λέει στο περιοδικό Le Ρoint ο παιδίατρος Αλντό Ναουρί, που προκαλούσε πάντα θόρυβο με τα βιβλία του, είτε επέκρινε το δικαίωμα του μωρού να τρέφεται όποτε θέλει είτε καταδίκαζε την παντοδυναμία των μητέρων. Με το τελευταίο του βιβλίο, που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα με τον τίτλο «Εκπαιδεύοντας τα παιδιά μας» (εκδ. Οdile Jacob), ζητά από τους γονείς να ξεχάσουν την ψυχανάλυση και την ψυχοκινητική αγωγή των παιδιών τους και να αναλάβουν ξανά τον ρόλο τους στο σπίτι. Το θεμέλιο της εξουσίας τουςτονίζει- δεν είναι η οργή ούτε βέβαια το ξύλο, αλλά η ιεραρχία και η επίγνωση αυτής της ιεραρχίας. Το παιδί αξίζει τον σεβασμό των γονιών του, αλλά δεν είναι ίσο μ΄ αυτούς. Και το μεγαλύτερο κακό που μπορούν να του κάνουν είναι να φοβούνται μήπως το «τραυματίσουν». Κάπως έτσι φτάσαμε να βλέπουμε οκτάχρονα παιδιά με μπιμπερό ή με πιπίλα...

Ο Ναουρί τα έχει- ξανά!- κυρίως με τις μητέρες. Μπροστά στην τεράστια μητρική και επαγγελματική πίεση που δέχονται, λέει, βρήκαν έναν απλό τρόπο να θεραπεύ σουν τον ναρκισσισμό τους: τέθηκαν στην υπηρεσία των παιδιών τους. Η εργαζόμενη μητέρα νομίζει πως επειδή λείπει αρκετές ώρες από το σπίτι πρέπει το βράδυ να «επανορθώσει», ενώ θα έπρεπε να γνωρίζει ότι πέντε λεπτά μετά την επιστροφή της το μωρό αισθάνεται σαν να μην είχε φύγει ποτέ από κοντά του. Ο πατέρας, από την πλευρά του, επενδύει πλέον πολύ περισσότερο χρόνο στα παιδιά του από παλιά, αλλά η θέση του δεν αναγνωρίζεται ούτε από τη μητέρα ούτε από την κοινωνία. Δεν είναι αρκετή μια πατρική άδεια δεκαπέντε ημερών. Πρέπει να γίνει αποδεκτός ο διαλεκτικός του ρόλος στην εκπαίδευση: να ενθαρρύνει τη θηλυκότητα της μητέρας και να «σπάσει» την αποκλειστική της σχέση με το παιδί.

Ο 70χρονος παιδίατρος δεν έχει καμιά αμφιβολία: η κυριότερη ένδειξη καλής ανατροφής ενός παιδιού είναι η ηρεμία του.

http://diastaseis.blogspot.com/

ΓΟΝΙΟΣ ….

Η όμορφη Ουλιάνα , από το Καζακστάν , ήταν μόλις 16 , όταν κατάλαβε , πως ο Κρικόρ , είχε αφήσει κάτι … ζωντανό μέσα της … Ούτε που τόλμησε να του πεί τίποτα , γιατί ο Κρικόρ είχε άλλα τέσσερα τέτοια “ζωντανά” να θρέψει στο σπίτι του … Φοβήθηκε και να μην την μαλλώσει κιόλας … Γιατί;… Δεν είχε σημασία … Η όμορφη μικρή Ουλιάνα , φοβόταν γενικά τους άντρες όταν θύμωναν … και ήταν πιωμένοι …. Μα πιο πολύ απ’ όλους φοβόταν τον πατέρα της , που … μπορεί και να την σκότωνε , αν μάθαινε για τις “ντροπές” της … Κι όταν αυτό το … “κάτι ζωντανό” του Κρικόρ , άρχισε να πεταρίζει μέσα της ,τότε αποφάσισε να φύγει και να πάει στην Ελλάδα , όχι έτσι στα … ξεκάρφωτα, αλλά γιατί έκεί έμενε τα τελευταία έξι χρόνια η μεγάλη της αδερφή ,παντρεμμένη με τον ελληνικής καταγωγής Τοντόρ , από την περιοχή του Εριβάν της Αρμενίας και τα τρία παιδιά τους … Συνενοημένη λοιπόν με την μάνα της , μπήκε στο τραίνο για Αθήνα , τάχα μου και … να πάει να μείνει λίγο με την αδερφή της , που ζούσε σε μικρή βορειοελλαδική πόλη , όχι στα σπίτια που τους έταξαν αλλά σε τενεκεδένια τολ και πουλώντας μικροπράγματα στα τοπικά παζάρια για να επιβιώσουν 5 άτομα , γιατί τα … λεφτά για σπίτια και δουλειές , τά’ χανε φάει , λέει , κάτι επιτήδιοι από τον ΕΙΑΠΟΕ (Κύριος οίδε τί στην ευχή ήταν και τούτο) , από τις προηγούμενες ακόμη εκλογές ….
Βρήκε την αδερφή της , της εξήγησε με κλάματα τί τρέχει , παρακάλεσαν και τον Τοντόρ , που ξύνισε τα μούτρα του λιγάκι και … στριμώχτηκαν έξι άτομα στο τολ , που δεν ήταν φτιαγμένο ούτε για δύο … (όχι ανθρώπους … ζωντανά) , μέχρι να γεννήσει …

~*~

Ο Πάρης στα 50 του , ένα μαράζι είχε να τον τρώει …. Μετά από 20 χρόνια γάμου , δεν είχε αποκτήσει δικό του παιδί . Και ήταν το βάσανο διπλό γιατί ο Πάρης σαν γιατρός Γυναικολόγος που ήταν , έφερνε στον κόσμο παιδιά , που αντί να τα ακουμπήσει στην αγκαλιά της όμορφης - σχεδόν πάντα δακρυσμένης - Άννας της γυναίκας του , τα ακουμπούσε σε άλλες αγκαλιές , έπαιρνε τα “ευχαριστώ” και τα … κουρασμένα χαμόγελα άλλων γυναικών , αλλά όχι της δικιάς του γυναίκας για το μωρό που βοήθησε να γεννηθεί . Πριν κάποια χρόνια , ενδιαφέρθηκαν και για επίσημη υιοθεσία , αλλά μπλέχτηκαν σε μια γραφειοκρατία και ένα είδος άρνησης-αδυναμίας του κρατικού μηχανισμού να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους , που τους απογοήτευσε γρήγορα και τα παράτησαν .

~*~

Ο Πάρης εκείνο το πρωινό , βρισκόταν ήδη στον τρίτο καφέ , όταν δέχτηκε την επίσκεψη της ήδη εκνευρισμένης Προϊσταμένης αδελφής του Τμήματός του στο μικρό επαρχιακό Νοσοκομείο , που δούλευε .

- Γιατρέ … συγγνώμη , αλλά έλεος πια … Ελάτε μέσα στην Κλινική … Η Ρωσιδούλα , που ξεγεννήσατε προχθές , παίρνει εξιτήριο σήμερα , και αρνείται να πάρει μαζί και το μωρό της … Το … αφήνει στο Κράτος … λέει … Τί … σκατοσοβιετικές του πάλαι ποτέ νοοτροπίες , είναι αυτές ;… Ελάτε σας παρακαλώ …. Μια ώρα μαλλώνουν (μαζί με την αδερφή και τον γαμπρό της είναι) με την κοινωνική λειτουργό και τις μαίες στο γκισσέ … κάντε κάτι …

… Ο Πάρης , σηκώθηκε κάπως αργά … μουδιασμένα … Ξαναβρήκε τους γρήγορους ρυθμούς του στον μακρύ διάδρομο προς την Μαιευτική κλινική …

- Πάρτε τηλέφωνο στη γυναίκα μου , και …. πείτε της πως την θέλω εδώ.

~*~

Οι διαδικασίες ήταν σύντομες και … σύννομες …. Η Ουλιάνα ήταν μέσα στη χαρά , που θα γύριζε στον πατέρα της και ούτε γάτα ούτε ζημιά , αλλά και ο πανέμορφος γιός της θα έπεφτε σε καλά χέρια . Μόνο έναν όρο έβαλε …. δεν ήθελε με τίποτα , κάποια αμοιβή (Η … “αμοιβή” δεν είναι στα … “σύννομα” , αλλά είναι κανόνας) … δεν ήθελε λέει να νοιώθει πως … πούλησε το μωρό της …. Ήθελε , λέει , να νοιώθει πως τό’ κανε δώρο στο γιατρό , που την ξεγέννησε σαν πραγματικός Ρώσος κρατικός γιατρός (=τζάμπα) και στην … δακρυσμένη γυναίκα του , που ήταν τόσο όμορφη και θα … ταίριαζε μια χαρά με τον όμορφο γιό της … Και η Ουλιάνα , που τα έλεγε αυτά , … δεν είχε κλείσει ακόμη τα 17 της χρόνια.

Κάποιες τυπικές διαδικασίες , κάποιες τυπικές (ας το πούμε) δίκες , χαρτιά , υπογραφές , και ο γιος του Κρικόρ , που κοιμόταν ανίδεος και εφησυχασμένος στο μακρινό Καζακστάν , μετακόμισε από το … τολ των παλλινοστούντων , στο σπίτι του Πάρη και της Άννας … Ένα σπίτι , που ήταν όμορφο , αλλά ξαφνικά , έγινε και φωτεινό … Δυο μήνες δίνει ο Νόμος αναμονή , μέχρι την τελική νομική διαδικασία , για να … αλλάξει μάνα , ένα παιδί … Αναμονή , μπας και η φυσική μάνα , το … μετανοιώσει …. Μέρα με την ημέρα η “δακρυσμένη” Άννα , τις μετρούσε αυτές τις μέρες … Έμαθε να προσεύχεται , να … περνάνε γρήγορα ….

Λίγες ημέρες , πριν την … τελική υπογραφή , η Ουλιάνα ντυμένη με τα καλά της , πήγε στο σπίτι του Πάρη , και … γύρεψε το μωρό της … πίσω . Ένα βήμα πίσω της , η κλαμμένη αδερφή της .

- Σας είπα , πως … ΔΕΝ το πουλάω το παιδί μου …. Κι εσείς θελήσατε να το αγοράσετε …. Κανένα ευρώ , κανένα ρούβλι , κανένα όμορφο δολλάριο , δεν μπορεί να αγοράσει το μωρό μου …. Δεν θελήσατε το δώρο μου … Θελήσατε να αγοράσετε ένα μωρό … Να πάτε αλλού … σε άλλο “παζάρι” ….

- Μα , δεν μας το ζήτησε κανείς … Ένα μικρό δώρο στον γαμπρό σου ήταν , που δεν μπορεί να θρέψει τα δικά του παιδιά … Σαν βοήθημα … από την καρδιά μας … Ας μας το … δώσει πίσω , αν είναι έτσι ….

- Ο Τοντόρ , ας πρόσεχε , να έχει και να μπορεί να θρέψει τα παιδιά του … Δεν είναι δικιά του δουλειά … Όπως δεν είναι δουλειά ούτε και του Κρικόρ μου … Δεν εμπιστεύομαι τον γιο μου σε ανθρώπους που σκέφτηκαν να αγοράσουν ένα μωρό … Να μου τον δώσετε , γυμνό … Έτσι όπως τον γέννησα.

~*~

Το … Φως , ξανάσβυσε στο σπίτι του Πάρη και της Άννας ….

“Περίλυπος εστί η καρδία μου , έως θανάτου” …. μουρμούρισε ο Ιησούς στο Όρος των Ελαιών …..

Την Ουλιάνα , δεν την ξαναείδε , ποτέ , κανείς …..

Ο Τοντόρ , επέστρεψε , τρεις μήνες μετά , το “από καρδιάς” δώρο των 3000 ευρώ … Ζει ακόμη στα τολ…..

http://silia.wordpress.com/

Άλλη μια μυστικιστική οργάνωση στα πλοκάμια της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ ή το αντίθετο

Μετά τη μασονική στοά της Κωνσταντινούπολης που αναφέρεται στο φάκελο της τρομοκρατικής-φασιστικής οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, άλλη μια μυστικιστική οργάνωση εμπλέκεται στην ίδια υπόθεση.
Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της εφημεριδας ΖΑΜΑΝ, ο επικεφαλής της οργάνωσης των Σαϊεντολόγων στην Τουρκία είναι ανάμεσα στους κατηγορουμένους της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ. Πρόκειται για τον Τούρκο υπήκοο Ιχσάν Γκιοκτάς (İhsan Göktaş) ο οποίος μέσα στα πλαίσια της δράσης του συναντιόταν με αξιωματικούς εν ενεργεία που είχαν σχέση με την οργάνωση, σε διάφορα σημεία στην Άγκυρα. Οι πληροφορίες για την εμπλοκή του Γκιοκτάς προέρχονται από τηλεφωνικές υποκλοπές που έκανε η τουρκική αστυνομία, το διάστημα που παρακολουθούσε τους υπόπτους.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/

------------------------------------------------------------------------------------

Χωρίς τέλος οι αποκαλύψεις για τη τρομοκρατική κεμαλική οργάνωση Εργκένεκον, η οποία αποτελεί κορυφή μόνο του παγόβουνου της ιστορίας του τουρκικού παρακράτους. Στην οργάνωση αποδίδεται τώρα και η δολοφονία του δημοσιογράφου της «Τζουμχουριέτ» Ούγουρ Μουμτσού το 1993, ενώ αυτός ερευνούσε την εξαφάνιση 100.000 τυφεκίων του τουρκικού στρατού.

...............................................

Δράση και στην Ελλάδα;

Η οργάνωση ιδρύθηκε από τον Αμερικανό Lafayette Ron Hubbard (1911-1986) και αυτοαποκαλείται "Εκκλησία της Σαηεντόλοτζυ". Στη Ελλάδα λειτουργεί ως "Εκκλησία της Σαηεντολογίας" (πρώην Κέντρο Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος/ΚΕΦΕ), ενώ στο παρελθόν είχε αναφερθεί ότι συνεργάζεται στενά με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Το Φεβρουάριο 1999 δημοσιεύματα του Τύπου ανέφεραν ότι βρέθηκε στα αρχεία του -τότε- ΚΕΦΕ απόρρητο στρατιωτικό έγγραφο και συγκεκριμένα φωτοαντίγραφο του σχεδιαγράμματος της μείζονος στρατιωτικής περιοχής του Ελληνικού, που ανήκε στην ΠΑ και στο οποίο φαίνονταν το στρατιωτικό αεροδρόμιο, η 129 ΠΥ, το ΚΕΑ, εγκαταστάσεις της 358 ΜΕΔ, η Μοίρα Ασφαλείας Φρούρησης, οι αποθήκες ανεφοδιασμού, η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία και διάφορες άλλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Ο τότε Α/ΓΕΑ διέταξε διεξαγωγή έρευνας για να εξακριβωθεί ο τρόπος με τον οποίο το στρατιωτικό έγγραφο έφτασε στα χέρια της οργάνωσης, την οποία ανέλαβε το Α2/ΓΕΑ. Το συγκεκριμένο ντοκουμέντο υπήρχε σε φάκελο του ΚΕΦΕ, ο οποίος έφερε τον τίτλο "ΟSΑ”, δηλαδή “Γραφείο Ειδικών Υποθέσεων” (Office of Special Affairs) που κατασχέθηκε μαζί με εκατοντάδες άλλους το 1995 από τον εισαγγελέα κ. Ιωάννη Αγγελή, κατά τη διάρκεια των τριών εφόδων που έκανε στα γραφεία του KΕΦΕ.

Περί της δραστηριότητας του γραφείου αυτού, αλλά και του Τομέα Ειδικών Υποθέσεων (DSA) της οργάνωσης, αναφέρεται ο τότε εισαγγελέας Ι. Αγγελής στο πόρισμά του για το ΚΕΦΕ:

“Τα δύο αυτά γραφεία διενεργούν παρακολουθήσεις προσώπων με πολιτική, θρησκευτική ή άλλη ιδιότητα που ενδιαφέρει το ΚΕΦΕ ή ορθότερα τούς ανθρώπους που ουσιαστικώς κρύπτονται πίσω από το ΚΕΦΕ. Γνωστοποιούν, δε, τις κινήσεις των παραπάνω ατόμων στα αντίστοιχα γραφεία Ειδικών Υποθέσεων του Εξωτερικού. Επικεφαλής του γραφείου αυτού τοποθετείται κατά κανόνα δικηγόρος, ούτως ώστε να αποφεύγονται “νομικοί σκόπελοι” που μπορούν να παρουσιαστούν στην πορεία των εργασιών τής οργάνωσης. Παράλληλα, οι επικεφαλής του γραφείου αυτού δέχονται, εκτελούν και αναφέρουν γιά την πιστή εκτέλεσή τους, εντολές από το εξωτερικό και ειδικότερα από άτομα των οποίων το όνομα αναφέρεται πολλές φορές συνθηματικά ή μόνο με τον τίτλο τής θέσης που κατέχει στην οργάνωση της διεθνούς Σαηεντολογίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι, οι επικοινωνίες μεταξύ του Κ.Ε.Φ.Ε. και των ατόμων που κρύπτονται πίσω απ’ αυτό, γίνονται με κρυπτογραφημένα έγγραφα, γιά την αποκρυπτογράφηση των οποίων απαιτείται η ανεύρεση και κατοχή του “κρυπτογραφικού κώδικα”. Μέρος από τα κρυπτογραφημένα έγγραφα που κατασχέθηκαν, έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί, το δε περιεχόμενό τους, κατά κανόνα αναφέρεται σε παρακολουθήσεις ατόμων ή και σε ενέργειες που έχουν σχέση με μυστικές υπηρεσίες ή ακόμα και στην κατάσταση στα Βαλκάνια”.

Σε άλλο σημείο του πορίσματός του, ο κ. Αγγελής σημειώνει:

“Κατά την κρίση μας, ο θρησκευτικός χαρακτήρας του Κ.Ε.Φ.Ε. αποτελεί την “κάλυψη” του πρωταρχικού του σκοπού, πού είναι πάλι κατά την κρίση μας, η συλλογή πληροφοριών, χρήσιμων σε ξένα κέντρα και η αποστολή των στο εξωτερικό. Αυτό σαφέστατα συνάγεται από τον αριθμό των εγγράφων, κατά κανόνα κρυπτογραφημένων, που αναφέρονται σε Βοσνία, Κροατία, Σλοβενία, Ερζεγοβίνη, Αλβανία και γενικότερα στα Βαλκάνια. Το περιεχόμενο των εγγράφων αυτών δεν αναγράφεται στην παρούσα αναφορά, για να μην αποδυναμωθεί η επιμέρους έρευνα περί κατασκοπείας, η οποία πρέπει να συνεχιστεί από άλλον εισαγγελικό λειτουργό...”

Το 1997 ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Κλάους Κίνκελ και το έγκριτο περιοδικό “Spiegel” αποκάλυψαν συνεργασία της Σαηεντολογίας με την τουρκική φανατική οργάνωση ισλαμιστών “Μίλι Γκόρους”. Επίσης με καταχώρισή τους στο 'Iντερνετ, οι ίδιοι οι Σαηεντολόγοι αναφέρονται στις στενές σχέσεις που διατηρεί η “'Εκκλησία” με το τουρκικό λόμπυ στις ΗΠΑ. Επισημαίνεται ότι το FBI, ύστερα από έρευνα, κατέσχεσε εκατοντάδες άκρως απόρρητα έγγραφα που οι Σαηεντολόγοι είχαν κλέψει από κυβερνητικά αρχεία και κρατικές υπηρεσίες. Ανάμεσα στους συλληφθέντες και καταδικασθέντες ήταν η τότε σύζυγος του ιδρυτή της οργάνωσης, Μαίρη-Σου Χάμπαρντ...

http://strategy-geopolitics.blogspot.com/

23.2.2008. Νέα ονόματα: "Μή μού τους κύκλους τάραττε" και οι βρικόλακες

...Όλοι αυτοί οι ξένοι ή εγχώριοι μεταπράτες τους διοχετεύουν στα μέσα ενημέρωσης, σε "πανεπιστημιακά συγγράμματα" και στα κυβερνητικά γραφεία την άποψη μιας νέας εκδοχής της πιπινέλλειας εξωτερικής πολιτικής:

"Οι έλληνες είναι κακοί, ψυχροί και ανάποδοι, γι' αυτό πρέπει να συρρικνωθούν, εάν είναι δυνατό να εξαφανιστούν από προσώπου της γης και να διασκορπιστούν στους τέσσερις ορίζοντες".

Ήδη την πρώτη εφαρμογή την πέτυχαν απόλυτα στην Κύπρο και ως βρικόλακες που πίνουν αίμα ηδονίζονται στα ελεγχόμενα από αυτούς μέσα ενημέρωσης.

Δεύτερον, για το "Μακεδονικό":

Προτείνω, όπως πλέον πολλοί κουρασμένοι και συγχυσμένοι θα αποδέχονταν, να αλλάξουν τα ονόματα όλων των Βαλκανικών κρατών. Το FYROM να ονομαστεί "Μακεδονία" και η Ελλάδα να ονομαστεί "Μή μου τους κύκλους τάραττε". Το τελευταίο όνομα, περιγράφει την Ελλάδα των τελευταίων 15 ετών και αποτελεί μια πιο μετριοπαθή ονομασία σε σύγκριση με το όνομα που ανέφερε για το νεοελληνικό κράτος σε πρόσφατο βιβλίο του κορυφαίος έλληνας πολιτικός επιστήμονας: "πρατήριο ξένων συμφερόντων".

http://www.ifestos.edu.gr/

Και η λεπτομέρεια με το κόκκινο παπουτσάκι;

Συνθηκολόγηση = η άρνηση της Πολιτικής

Πριν λίγους μόλις μήνες (πριν το Βουκουρέστι), κάποιοι υποστήριζαν ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε τα Σκόπια με το «συνταγματικό τους όνομα», διότι 120 κράτη τους έχουν ήδη αναγνωρίσει ως «Μακεδονία»…
Σήμερα, οι ίδιοι, υποστηρίζουν ότι πρέπει να σπεύσουμε να αναγνωρίσουμε τα Σκόπια, ως «Μακεδονία», για να τα… «σώσουμε από τη διάλυση».
Περίεργη θεωρία: Όταν τα Σκόπια εμφανίζονται να κερδίζουν, εμείς πρέπει να υποχωρήσουμε γιατί «χάσαμε». Όταν τα Σκόπια εμφανίζονται να παραπαίουν και να καταρρέουν και πάλι εμείς πρέπει να υποχωρήσουμε για να τους «σώσουμε»!

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία ό,τι κι αν συμβαίνει, εμείς πρέπει να υποχωρούμε πάντα.

Αλλά το πράγμα γίνεται ακόμα πιο διασκεδαστικό:
Οι ίδιοι μας λένε ότι απέναντι στην Τουρκία πρέπει να υποχωρήσουμε γιατί είναι «ισχυρότερη»…
Απέναντι στα Σκόπια μας λένε – οι ίδιοι – πρέπει να υποχωρήσουμε, διότι τα Σκόπια «είναι πολύ αδύνατα και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε».
Σε οποιαδήποτε διαμάχη η Ελλάδα πρέπει πάντα να υποχωρεί πλήρως, σε όλα τα ζητήματα κι έναντι οιουδήποτε αντιπάλου. Όταν είναι ισχυρότερος, γιατί «δεν μας παίρνει» να κάνουμε αλλιώς. Κι όταν είναι πιο αδύνατος, διότι «δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε».
Αυτά όλα δεν αντέχουν σε οποιαδήποτε κριτική. Δεν αποτελούν «επιχειρήματα» μιας συζήτησης. Είναι νευρωτικά τικ πανικού…

Συζήτηση μπορεί να υπάρξει μόνον αφότου παραμερίσουμε τέτοιες ανοησίες:
* Πρώτον, τα Σκόπια δεν τα διαλύουμε εμείς, ούτε μπορούμε να τα σώσουμε εμείς. Είναι τα εσωτερικά τους προβλήματα που τα διαλύουν και η αδυναμία τους να υπάρξουν ως «εθνικό κράτος Μακεδόνων» που περιλαμβάνει μιαν «ισότιμη συστατική εθνότητα ΜΗ Μακεδόνων (Αλβανών)…
* Δεύτερον, δεν ευχόμαστε, ασφαλώς, τη διάλυση των Σκοπίων. Αλλά δεν τη φοβόμαστε κι όλα. Γιατί πρέπει να μας ανησυχεί η διάλυση ενός κρατιδίου, που μπορεί να υπάρξει μόνο εξάγοντας επιθετικό αλυτρωτισμό εναντίον μας;
* Γιατί τάχα πρέπει να αγωνιζόμαστε να «διασώσουμε» ένα ασταθές κρατίδιο δίπλα μας, που φέρεται καταπιεστικά στους ίδιους τους πληθυσμούς του, επιθετικά απέναντί μας και δεν μπορεί ούτε τη δημοκρατική του νομιμότητα να διαφυλάξει;

Δεν ευχόμαστε τη διάλυση των Σκοπίων. Αλλά και δεν τη φοβόμαστε. Μπορείς να αρθρώσεις πολιτική μόνο για εξελίξεις που ΔΕΝ τις φοβάσαι. Για πράγματα που φοβάσαι, δεν αρθρώνεις πολιτική. Προετοιμάζεις συνθηκολόγηση…
Κι αυτό ακριβώς υποστηρίζουν κάποιοι στην Αθήνα: Ότι πρέπει να συνθηκολογήσουμε σε όλα. Απέναντι σε κράτη και καθεστώτα που διαλύονται.
Αλλά η συνθηκολόγηση δεν είναι Πολιτική. Είναι η άρνηση της Πολιτικής. Είναι το τέλος της Πολιτικής. Είναι και το τέλος μιας ελίτ που δεν έχει να προτείνει άλλο τίποτε, από συνθηκολόγηση σε όλα και παραίτηση απ όλα…

Του Χρύσανθου Λαζαρίδη

5η Ιουνίου 2008

«Ο πόνος είναι η πυξίδα της ζωής»

Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος υποδύεται τον Ορέστη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Σλόμπονταν Ουνκόφσκι και παραγωγή ΚΘΒΕ, και μιλά για την εκδίκηση, τις τύψεις και τις προσωπικές αξίες σε έναν κόσμο όπου «η έλλειψη συνείδησης είναι η αρρώστια της εποχής»..

Ποιες προθέσεις ή ηθικές αξίες κινούν ή μετακινούν τον Ορέστη ως πρόσωπο καθώς και τη δραματική εξέλιξη της τραγωδίας του Ευριπίδη;.

Η εκδίκηση για το φόνο του πατέρα είναι η βασική κινητήρια δύναμη του Ορέστη. Ολη του η ζωή έχει γίνει αυτή η στιγμή. Η στιγμή που θα τιμήσει τον πατέρα του, που θα απελευθερώσει την πόλη, που θα δείξει την αγάπη του στην αδελφή του Ηλέκτρα, που θα φανεί αντάξιος της θεϊκής εντολής, που θα σταματήσει το διασυρμό της μητέρας του από το δαίμονα που την έχει καταλάβει, η στιγμή δηλαδή που θα σκοτώσει τη μάνα του από αγάπη. Ομως όλα θα γυρίσουν ανάποδα μετά το φόνο και ο εφιάλτης θα αρχίσει. Θα χάσει την πίστη του. Θα καταλάβει ότι ο θεός τον κορόιδεψε και τον παρέδωσε στις Ερινύες και στην τρέλα, ότι η πόλη είναι έρμαιο των ρητόρων, ότι ο πατέρας του δεν θα τον άφηνε ποτέ να διαπράξει το έγκλημα αν ζούσε, ότι οι συγγενείς δεν μπορούν να δώσουν ούτε μία μέρα από τη ζωή τους γι’ αυτόν. Σε αυτό τον κόσμο όπου όλα είναι παράλογα και μάταια, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τραβήξεις μαζί σου στο θάνατο όσο περισσότερους μπορείς..

Η ρίζα των δεινών του Ορέστη είναι η οικογενειακή μήτρα. Πόσο μπορούμε, ως ενήλικες, να ξεφύγουμε από προδιαγεγραμμένες συμπεριφορές που έχουν γραφεί ανεξίτηλα μέσα μας και εγκλωβίζουν την εξέλιξή μας;.

Πάντα υπάρχει χώρος για να αλλάξεις. Το θέμα είναι πόσο μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις επιρροές μας, να ξεχωρίσουμε αυτό που μας προχωρά και αυτό που μας κλείνει, πόσο θέλουμε να ζήσουμε τις ζωές μας και όχι τη ζωή που ονειρεύτηκαν ή που μας καταδίκασαν οι άλλοι

..

Εσείς έχετε σε κάποια στιγμή της ζωής σας (αυτο)παγιδευτεί στο μάταιο κι αδιέξοδο κύκλο της εκδίκησης;.

Η αλήθεια είναι ότι η σκέψη της εκδίκησης είναι κάτι που δύσκολα μπορείς να το αποφύγεις σήμερα, σε έναν κόσμο που σε ωθεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Και φυσικά έχω παγιδευτεί σε αυτό. Φαντάζομαι ότι μπορώ να τιμωρήσω όλους εκείνους που μου έχουν κάνει κακό, που μας κάνουν κακό καθημερινά, όμως ποτέ δεν μπόρεσα να περάσω στην πράξη. Ολα αυτά είναι πολύ ζωντανά μεν, αλλά σε ένα φανταστικό κόσμο που πολύ συχνά μου αρέσει να αποσύρομαι. Ετσι, μπορώ να διατηρώ (;) την ισορροπία μου, να εκτονώνω την ένταση. Αν όμως τολμούσα να περάσω στη δράση, νομίζω ότι δεν θα έβγαινα ποτέ από αυτόν τον κύκλο που δεν ξέρω καν αν είναι αδιέξοδος. Η κίνηση είναι ζωή, ενώ η ακινησία θάνατος..

Οι τύψεις πότε έχουν βλαπτικό και πότε ευεργετικό χαρακτήρα;.

Οι τύψεις είναι πόνος και ο πόνος ζωή. Οταν αισθάνεσαι τύψεις, σημαίνει ότι έχεις συνείδηση, ότι ξέρεις ποιος είσαι, τι έχεις κάνει. Η έλλειψη συνείδησης είναι η αρρώστια της εποχής μας. Ποιος σήμερα λυπάται για τα μικρά ή μεγάλα εγκλήματα που κάνει; Που αφήνει να γίνουν δίπλα του με τη σιωπή του; Μία φράση -«να περνάμε καλά»- χύνεται σαν δηλητήριο παντού, με αποτέλεσμα να αποφεύγουμε, να μη βλέπουμε τον πόνο. Ο πόνος όμως είναι η πυξίδα της ζωής. Αποφεύγοντας τον πόνο αποφεύγουμε τη ζωή. Οι τύψεις είναι ευεργεσία, αρκεί να δώσουμε σε αυτές την αξία και το βάρος που έχουν. Να μην εγκλωβιστούμε μέσα τους αλλά να είναι η αφορμή για να ξεπεράσουμε, να επανορθώσουμε και να επουλώσουμε, όχι να καταστρέψουμε και να καταστραφούμε..

Ποιες ηθικές αρχές θαυμάζετε σε έναν άνθρωπο και γιατί;.

Τη δικαιοσύνη, γιατί ο άνθρωπος που την έχει μέσα του είναι βαθιά ισορροπημένος. Και την πίστη, γιατί σου δίνει δύναμη για ζωή..

Είναι ουτοπικό, αυτονόητο ή ανόητο για ένα σύγχρονο άνθρωπο να υποστηρίζει ένα προσωπικό κώδικα ηθικών αξιών στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης ομοιομορφίας;.

Είναι μια επαναστατική πράξη, μια πράξη αντίστασης και οφείλουμε να την κάνουμε. Εχω την αίσθηση ότι ζούμε σε ένα δάσος, ξεκινάμε να το διασχίσουμε αλλά υπάρχουν τόσα μονοπάτια εδώ και εκεί, λίμνες και ποτάμια -όμορφα, το ξέρω-, φίλοι που έχουν στήσει σκηνές σε κρυφούς παραδείσους, που είναι πολύ εύκολο να χαθείς στις ατέλειωτες προοπτικές του δάσους και να αφήσεις το στόχο σου. Οι προσωπικές σου αξίες είναι σαν τα ψίχουλα του Κοντορεβιθούλη, σαν το μίτο της Αριάδνης. Σε βοηθούν να μη χάσεις το δρόμο, να μη χαθείς.

.Σε αυτήν την παράσταση συνεργαστήκατε με το σκηνοθέτη Σλόμπονταν Ουνκόφσκι. Ο ίδιος αναφέρει τον εαυτό του ως «Σκοπιανό» ή ως «Μακεδόνα»; Είναι άλλο ένα κλισέ ή μια πραγματικότητα ότι η τέχνη μπορεί να γεφυρώσει γεωπολιτικά σύνορα;.

Αυτοαποκαλείται Ούνκο. Τον αποκαλούμε Ούνκο. Αυτούς τους μήνες των προβών μάς απασχόλησαν πολλά θέματα αλλά όχι το όνομα της «γείτονος χώρας». Εξάλλου το όνομα μας απασχολεί εδώ και κάποια χρόνια, αλλά ο «Ορέστης» και τα θέματα που θίγει όπως η εκδίκηση, ο νόμος, η πόλη, το θύμα που γίνεται θύτης, η τρέλα, η φιλία, η συνείδηση κ.λπ. μας απασχολούν αιώνες. Και δεν είναι καθόλου κλισέ η τέχνη που ενώνει, γιατί μιλά για τον άνθρωπο και τη μοίρα του, δηλαδή τις ομοιότητές μας και όχι τις διαφορές μας. Και οι ομοιότητές μας είναι πάντα περισσότερες από τις διαφορές..

Με ποια φράση του Ορέστη θα θέλατε να κλείσουμε αυτή τη συζήτηση;.

Στην ερώτηση του Μενέλαου αν είχε κάποιο όφελος από το φόνο της μητέρας του, ο Ορέστης απαντά: «Κανένα. Αγαπάω. Δεν έχεις όφελος όταν αγαπάς. Χρωστάς»...

Στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 1-2/8 στις 21.00..

Πηγή

(Από την Ελευθεροτυπία της ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ Φωτ.: ΛΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ)

Καθώς οι ειδικοί συγκεντρώνουν ολοένα και περισσότερα στοιχεία για τις βλαβερές συνέπειες από τη λεγόμενη «ηλεκτρομαγνητική ρύπανση», το εύρημα αυτό αποτελεί το τελευταίο, χρονικά, επιχείρημα όσων υποστηρίζουν ότι οι βλάβες αυτές μπορεί να είναι μη αναστρέψιμες.

«Καταστροφή στο DNA ισοδυναμεί με κυτταρικό θάνατο ή κληρονομήσιμες γενετικές μεταλλαγές αν συμβεί σε αναπαραγωγικά κύτταρα. Αυτές οι μεταλλαγές είναι μη φυσιολογικές, με συνέπεια να επέρχεται θάνατος ή σοβαρές ασθένειες, καθώς και αλλαγές ακόμη και στην κατάσταση του οργανισμού. Οποιαδήποτε αλλαγή στο DNA των αναπαραγωγικών κυττάρων μεταφέρεται στις επόμενες γενεές»

εξηγεί ο Δημ. Παναγόπουλος, βιοφυσικός και ερευνητής.

2. Αβγά εντόμου πριν εκτεθούν σε ακτινοβολία κινητού.

Τα πειράματα ξεκίνησαν εδώ και αρκετά χρόνια από επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Λ. Μαργαρίτη, διευθυντή του τομέα Βιολογίας Κυττάρου και Βιοφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τα πλέον πρόσφατα αποτελέσματά τους δημοσιεύθηκαν μέσα στο 2007 σε ένα από τα πιο έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά, το «Mutation Research». Εγιναν, μάλιστα, σε έντομα, που θεωρούνται πιο ανθεκτικά από τον άνθρωπο στις ακτινοβολίες.

Οι επιστήμονες επέλεξαν να μελετήσουν την επίδραση της ακτινοβολίας στο αναπτυσσόμενο κυτταρικό σύστημα των ωοθηκών νεαρών θηλυκών εντόμων που εκτέθηκαν στην ακτινοβολία κινητού τηλεφώνου για έξι λεπτά ημερησίως και για έξι μόνο μέρες.

Σύνδρομο μικροκυμάτων

3. Αβγά μετά την έκθεση σε ακτινοβολία κινητού. Η φθορίζουσα ουσία που έχει προστεθεί κολλάει όπου βρίσκει σπασμένο DNA.

Τα αποτελέσματα εντυπωσίασαν ακόμη και τους πιο έμπειρους ερευνητές: σε πολύ μεγάλο ποσοστό -μέχρι 60%- αναπτυσσόμενων αβγών το DNA των κυττάρων είχε καταστραφεί από την ακτινοβολία! Τα πειράματα είναι τα πρώτα παγκοσμίως που αποδεικνύουν ότι οι ακτινοβολίες της κινητής τηλεφωνίας προκαλούν κυτταρικό θάνατο σε ζωντανά πειραματόζωα με έκθεση μόλις λίγων λεπτών.

Ενα από τα συμπεράσματα της έρευνας είναι ότι συμπτώματα όπως κεφαλαλγίες, κόπωση, απώλεια μνήμης, διαταραχές στον ύπνο και στη συγκέντρωση κ.ά. που έχουν καταγραφεί σε ανθρώπους που εκτίθενται σε παρόμοιες ακτινοβολίες και έχουν ονομαστεί διεθνώς «σύνδρομο μικροκυμάτων» είναι δυνατό να οφείλονται σε καταστροφή εγκεφαλικών κυττάρων από τη χρήση κινητών τηλεφώνων.

«Λόγω της ακτινοβολίας που απορροφάται από τον οργανισμό, αυξάνεται ο κίνδυνος για ανάπτυξη κακοήθους όγκου (γλοίωμα) στον εγκέφαλο, καθώς και νευρινώματος στο ακουστικό νεύρο -καρκίνος του ακουστικού νεύρου- μετά από 10 ή περισσότερα χρόνια χρήσης κινητού, ιδιαίτερα στην πλευρά του εγκεφάλου που έγινε η χρήση. Αυξάνεται ο κίνδυνος για βλάβη στον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, με αποτέλεσμα να μπορούν να περάσουν βλαβερές ουσίες από το αίμα στον εγκέφαλο. Παράλληλα παρουσιάζονται βλάβες στα νευρικά κύτταρα αλλά και στείρωση»

υπογραμμίζει ο καθηγητής Λ. Μαργαρίτης.

4. Μέλη της ερευνητικής ομάδας στο εργαστήριο.

Ασφαλώς, πολλαπλοί είναι οι κίνδυνοι για τα παιδιά. Οπως εξηγεί,

«επειδή οι διαστάσεις του κρανίου τους είναι μικρότερες και τα οστά πιο μαλακά, ευνοείται η απορρόφηση ακτινοβολίας. Θεωρούνται πιο ευάλωτα γιατί είναι υπό συνεχή ανάπτυξη, παράγουν δηλαδή νέα κύτταρα».

ΠΗΓΗ: http://terpandrou.wordpress.com/

Ο Αχματινετζάν αρνείται να επισκεφτεί το μαυσωλείο του σφαγέα των Ελλήνων Μουσταφά Κεμάλ

του Σάββα Καλεντερίδη

Παρατηρούμε ότι ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα η Τουρκία, στα πλαίσια της νεοοθωμανικής της πολιτικής, διεκδικεί ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ των ΗΠΑ και του Ισραήλ από τη μια πλευρά και του Ιράν και της Συρίας από την άλλη, για τη λύση των προβλημάτων που υπάρχουν ανάμεσά τους.
Μετά την πρωτοβουλία της Τουρκίας για την προσέγγιση Συρίας-Ισραήλ, τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη αντίστοιχη πρωτοβουλία για την ειρηνική επίλυση των προβλημάτων που υπάρχουν μεταξύ ΗΠΑ-Ιράν.
Στα πλαίσια της πρωτοβουλίας αυτής, στις 14 Αυγούστου αναμένεται να επισκεφτεί την Τουρκία ο πρωθυπουργός του Ιράν, Αχματινετζάν, για να έχει συνομιλίες με τους αξιωματούχους της Τουρκίας, ανάμεσα στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και ο πρόεδρος της Τουρκίας Αμπντουλλάχ Γκιούλ.
Στη διάρκεια των επαφών που είχαν οι διπλωμάτες και οι αξιωματούχοι των δύο χωρών για την προετοιμασία του ταξιδιού, παρουσιάστηκαν σοβαρά προβλήματα όχι σε ζητήματα πολιτικής, αλλά σε ζητήματα πρωτοκόλλου, που απ' ότι φαίνεται, για ορισμένες χώρες, έχουν ακόμα σημειολογική, αλλά και πολιτική αξία και σημασία.
Οι Ιρανοί διπλωμάτες δεν αποδέχτηκαν τους όρους που έθετε η τουρκική πλευρά σε ζητήματα πρωτοκόλλου και συγκεριμένα, δεν αποδέχτηκαν την επίσκεψη του Αχματινετζάν στο μαυσωλείο του σφαγέα των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολίας, Μουσταφά Κεμάλ, με την αιτιολογία ότι τελικά πρόκειται για τάφο ενός ανθρώπου που κυβέρνησε την Τουρκία και δεν μπορεί να επιβληθεί ως εθνικό μνημείο σε άλλες χώρες. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί ο τάφος ενός φασιστοειδούς να επιβάλεται στους επίσημους επισκέπτες άλλων χωρών ως τόπος απότισης τιμής σε εθνικό μνημείο, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν σοβαρά ιστορικά και πολιτικά ζητήματα που σχετίζονται με τον Κεμάλ και τον Κεμαλισμό.
Τελικά η τουρκική πλευρά, μπροστά στην ανυποχώρητη στάση των Ιρανών, δέχτηκε να χαρακτηριστεί αντί για επίσημη, επίσκεψη εργασίας, η επίσκεψη του Αχματινετζάν στην Τουρκία. Και αντί για την Άγκυρα, ο τόπος συνάντησης με τους Τούρκους αξιωματούχους συμφωνήθηκε να είναι η Κωνσταντινούπολη.
Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια υφίσταται συνεχείς και αλλεπάλληλες ταπεινώσεις και εξευτελισμούς από την Τουρκία, αφού αδυνατεί να διαπραγματευτεί με σεβασμό στην πολυαίμακτη ιστορία του λαού μας στο κορυφαίο αυτό ζήτημα της επίσκεψης Ελλήνων αξιωματούχων στο μαυσωλείου του σφαγέα του Ελληνισμού, Μουσταφά Κεμάλ.
Πρώτα ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών, στη συνέχεια ο πρωθυπουργός και μετά Έλληνες αξιωματικοί, αρχηγοί ΓΕΕΘΑ και ΓΕΣ, καταθέτουν στεφάνια και αποτίουν φόρο τιμής σε εκείνον που έσφαξε εκατοντάδες χιλιάδες γυναικόπαιδα, σε εκείνον που εφάρμοσε μια ιδεολογία αφανισμού των Ελλήνων από τις προαιώνιες εστίες τους στη Θράκη,τον Πόντο και τη Μικρά Ασία.
Τελικά, είναι θλιβερό η Ελλάδα του πολιτισμού, της ιστορίας και των πανανθρώπινων αξιών, να διδάσκεται ήθος και αξιοπρέπεια από το "οπισθοδρομικό"  Ιράν.

Του Παπά Ηλία- Υφαντή

"Επισκέπτομαι κάπου -κάπου κάποιον γέροντα ασκητή, για να συζητάω μαζί του διάφορα θέματα.

Αυτή τη φορά συζητήσαμε το θέμα των κουκουλοφόρων:

-Ποια γνώμη, ρώτησα, έχετε για τους κουκουλοφόρους;

-Ποιους απ' όλους; Με αντιρώτησε με ένα αινιγματικό χαμόγελο.

-Ας αρχίσουμε-είπα- απ' αυτούς, που μπαίνουν στα διάφορα σούπερ-μάρκετ και παίρνουν διάφορα εμπορεύματα, που τα μοιράζουν στους περαστικούς ή και σ' αυτούς, που περιμένουν στις λαϊκές αγορές, να πάρουν όσα πετούν οι μανάβηδες, γιατί δεν έχουν να αγοράσουν..

-Είναι φανερό πώς πρόκειται για πολύ θλιβερές ιστορίες. Θλιβερές για το κοινωνικό καθεστώς, μέσα στο οποίο ζούμε. Κατά τη γνώμη μου αυτό, που κάνουν οι κουκουλοφόροι θα 'πρεπε να το είχαν κάνει από μόνοι τους οι σουπερ-μαρκετίστες. Και πριν απ' αυτό θα 'πρεπε να μην εκμεταλλεύονταν το λαό. Πράγμα, που ισχύει και για όλους τους... άλλους, που έχουν για δόγμα τους το "ο θάνατός σου, όχι απλά ζωή μου, αλλά κραιπάλη μου και ασωτεία μου". Βιομήχανοι τραπεζίτες, κλπ. Που βυθίζουν χιλιάδες νοικοκυριά στην έσχατη ένδεια και απόγνωση.

-Τι όμως θα μπορούσαμε να πούμε και για τους άλλους κουκουλοφόρους, που καίνε και καταστρέφουν καταστήματα, αυτοκίνητα, κλπ.

-Εδώ έχουμε τη διαλεκτική της βίας. Το φαύλο κύκλο της βίας...

-Ποιας βίας;

-Της παράνομης και της νόμιμης.

-Μπορούμε όμως να μιλάμε για νόμιμη βία;

-Όχι απλά να μιλάμε, αλλά και να παραμιλάμε με τα φοβερά και απάνθρωπα, που συμβαίνουν γύρω μας.

-Σαν ποια;

-Σαν όλα αυτά, που δημιουργούν το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στον πλούτο και τη φτώχεια. Και που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι δημιουργήματα της νομιμότητας. Της νομιμότητας, που κάποιοι τη χρησιμοποιούν ως κουκούλα. Κάτω απ' την οποία κρύβουν τους δαυλούς των πολυποίκιλων και ακατάσχετων αδικιών με τις οποίες πυρπολούν την κοινωνία. Και δίνουν έτσι τον ρυθμό και τον παλμό και σε όλους τους άλλους, για να τους συναγωνίζονται στο όργιο της αδικίας, της νόμιμης και της παράνομης...

-Έχει ευθύνη η Εκκλησία για όλη αυτή την κατάσταση;

-Τεράστια μάλιστα. Διάβαζα αυτές τις μέρες σε κάποια εφημερίδα το εξής περιστατικό: Στην Καμπότζη, λέει, το καθεστώς, υποχρέωσε, σε κάποιο ναό, τους χριστιανούς, με την απειλή των όπλων, να φτύσουν την εικόνα του Χριστού. Και όλοι, εκτός από μια κοπελίτσα, υπέκυψαν στην απειλή. Εκείνη καθάρισε την εικόνα του Χριστού απ' τα φτυσίματα των άλλων και την ασπάστηκε. Με αποτέλεσμα να την τουφεκίσουν...

-Δεν καταλαβαίνω πού το πάτε...

-Ο καθένας άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού. Κι εκατομμύρια τέτοιες εικόνες εξευτελίζονται και εξοντώνονται ποικιλοτρόπως. Με το όργιο της αδικίας, που κρύβεται κάτω απ' τις κουκούλες της νομιμότητας. Και οι χριστιανοί και προπάντων οι κληρικοί τι κάνουν; Αντί να συμπαρασταθούν στους ανθρώπους αυτούς, υποστηρίζουν το κοινωνικό καθεστώς, που κακουργεί ασύστολα σε βάρος τους. Φορώντας πάντοτε βέβαια την κουκούλα ενός ά-Χριστου χριστιανισμού. "Κατ' εικόνα και ομοίωση" δική τους....