τσιουάουα! άουτς!

τον τελευταίο μήνα πληρωνόμουνα για να παίζω (Χωρίς καμία προκατάληψη ή σχόλιο για την ηλικία μου, χα! :Ρ) με το χώμα. Καλά, το χώμα είχε και κάτι ροζ σκουληκάκια, σε ορισμένα σημεία ήταν περισσότερο πέτρες παρά χώμα, ενώ η επιλογή του ροζ αδιάβροχου, δεν ήτανε και τόσο πετυχημένη, άφτερ ολ. Το μάρσμαλλοου δεν πηγαίνει τόσο με το χούμους και τους πηλούς. Αλλά επιμένουμε αντί-χακικά κι αντι-μπλιάξικοκαφέ.

Τί πιο τέλειο κλείσιμο ανασκαφών με επιδρομή στα μπουζούκια σε παρακμιακό ελληνάδικο σε μια βιομηχανική πόλη της Γερμανίας; Ε, παιδάκια μου;

- Κυρία κυρία, να πω, να πώ;

Ο ΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΠΝΟΣ!

Μπάμπολ μπα8, νάνι στη μπανιέρα, μετά κοσμέτικ, ετοιμασίες για την έξοδο και ... αναπάντητες κλήσεις παντού, Την επόμενη μέρα, στις έξι το πρωί, μια λίστα με τα παιδάκια που χορεύανε την προηγούμενη νύχτα δίχα σου (σνιφ κλαψ, δεν πειράζει, τουλάχιστον πρόλαβα να απολαύσω τον Άστον πριν, ίσως και στα ντριμς).

ΕΠΕΘΥΜΗΣΑ ΣΑΣ.