Ανοίγεις το βλέφαρο.Το ξυπνητήρι του γείτονα, σταματάει τον ύπνο σου μία ώρα νωρίτερα. Για να διακόψεις τους πονοκεφάλους, το παίρνεις απόφαση: Θα συντονίσεις το πρωϊνό σου ξύπνημα με αυτό του γείτονα. Αιτία; Η τσιγαρομεσοτοιχία.

Ανοίγεις την εφημερίδα. (Έχεις και μια ώρα έξτρα!) Πρόπερσι μάθαινες ότι αν στην Κίνα, μια πεταλούδα μάθει αεροδυναμικό πέταγμα θα προκαλέσει μια μέλισσα στην Γαλλία, να φτιάξει μαρμελάδα. Τώρα, μαθαίνεις ότι αν ο Αμερικάνος σταματήσει να τρώει 3 μπέργκερς την ημέρα θα προκαλέσει την κατάρρευση αυτοβιομηχανίας στην Γερμανία.

Πριν προλάβεις να κάνεις τον σταυρό σου, η δήλωση ενός βουλευτή στην Κύπρο, καταφέρνει να χύσει τον καφέ πάνω στο πουλόβερ σου. Το συγκεκριμένο αστέρι δήλωσε πως το ρεκόρ πωλήσεων του "Κεφαλαίου" στη Γερμανία, αποδυκνείει ότι στο κέντρο της Ευρώπης, ο καπιταλισμός πεθαίνει. Καί τί θες να μας πείς βρε φίλε; Ότι για την οικονομική κρίση ευθύνονται τα ρεκόρ πωλήσεων του "Χάρρι Πόττερ"; Η σκέψη μου πετάχτηκε στο παρελθόν, καρφώθηκε στο μυαλό άλλου βουλευτή, και ευτυχώς του την πέταξε μπαλάκι. Μετά, η σκέψη, επέστρεψε στο μέλλον για να την διαβάσω τυπωμένη στην εφημερίδα και να φτιάξει με πρωινό γέλιο η μέρα. Να φύγουνε και τα νευράκια για το τί παλλουζέδες έχουμε πάλι!

Τώρα που είπα παλλουζές. Εδώ και 5 χρόνια υπάρχει ένα μπέδεμα. "Τί είναι το χαλούμι; Βιομηχανικό ή παραδοσιακό προϊόν;" Η απάντηση θα βρεθεί στην τιμή πώλησης μάλλον και στην τελική μάχη ανάμεσα σε δύο Υπουργεία. Αυτός είναι ο Έλληνας ρε παιδιά. Να μαχαιρονόμαστε πέντε χρόνια και να μην σκεφτόμαστε ότι έτσι όπως πάμε,θα χάσουμε την πατέντα. Ενώ αν σκεφτόμασταν λίγο πιο αγγλικά, θα δηλώναμε το χαλούμι σαν "Παραδοσιακό προϊόν μεταμοντέρνας βιομηχανικής παραγωγής" και θα τελείωνε η υπόθεση προ πολλού. όλα Κυπριακό να τα κάνουμε! Έλεος!

Και ένα τελευταίο πεταλουδοπέταγμα. Πήγα την Κυριακή σε μια έκθεση με θέμα τους Σκοτεινούς Αιώνες της Ελλάδας.Το μουσείο βρίσκεται σε μικρή σχετικά πόλη, και είναι αμφιλεγόμενης "ηθικής". Και πολύ καλά είναι αμφιλεγόμενης, δηλαδή. Ένα εύρημα τάφου όμως, παρολίγον να κοστίσει αναπνοή. Γέλα και να γελάσεις, γέλα και να γελάσεις, σταμάτησε η καρδιά μου. Αλλά άξιζε!!! Πολύ τυπικό έθιμο, να θάβονται Κύπριοι άνδρες με τις φουκούδες τους!!! (αυτή την ειδική ψηστιέρα για τη σούβλα, μαζί με τις ράβδους-σμύλες)... Όταν κατάφερα να ξεπεράσω το γελικό σοκ, και να σκεφτώ, συνειδητοποίησα ότι οι ράβδοι ήταν από μπρούντζο. Για αυτό, τις έθαβαν μαζί τους. Αλλά πες το σε Κυπραίο και θα σου πω εγώ αν ο νους του πάει στο μέταλλο και όχι στο λαχταριστό αρνάκι (ρίφι, έστω!)...Ευτυχώς ο καθηγητής, Ελλαδίτης και μάλλον γνώστης, είχε φοβερή κατανόηση.

Όπως αυτήν που έχω εγώ με μερικά συννεφάκια που όλο μας φτύνουν χιόνι αλλά δεν μας έριξαν ακόμα σήμα για χιονοπόλεμο!!!! τς τς τς

Τέλεια τελευταία βδομάδα φθινοπωρινή, είπαμε;

:))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

Κοιτάω την τσάντα μου. Δερματίνη *ναι ο τόνος στο Ι), Η&Μ, απόχρωση μεταξύ κόκκινου και μωβ (η γιαγιά μου θα την αποκαλούσε βαζανιά *δλδ μελιτζανιά). Την αγόρασα πριν 2 μήνες, φτηνή,για την καθημερινότητα. Σκίστηκε η φόδρα. Από έξω όμως είναι γερή, πάλι καλά. Την ταλαιπωρώ καθημερινά και από κάθε Δευτέρα την γεμίζω με ό,τι χρειαστώ ή με ό,τι διαφημιστικό μας φορτώσουν στον δρόμο και στην μένσα. Κάθε Σάββατο πετάω μισό κιλό πολύχρωμα χαρτονάκια, έλεος! Και κάθε Παρασκευή φοβάμαι να βάλω το χέρι μου μέσα της γιατί δεν ξέρω αν μπήκε καταλάθος και κάτι που δαγκώνει.

Αξεσουάρ! Χρειάζομαι επειγόντως καινούρια καθημερινή τσάντα (και μπότες και μπότες) αλλά τέσπα.

Δεν είναι υπερκαταναλωτισμός! Είναι άλλα.

Όπως ότι δεν έχω σκυλάκι. Οι μισές μου φίλες, κυκλοφορούν με αυτά τα θορυβώδη μινιόν γαβγαβ. Σπάνε τα νεύρα μου όταν πάμε για καφέ, με τα μινιόν γαβγαβ στις τσάντες, διότι και καλά είναι ωραία να έχεις ένα ζωντανό,κινητό αξεσουάρ... Σκυλί σε αξεσουάρ; Δεν νομίζω! Τα μόνα κινητά αξεσουάρ που ίσως να υπάρχουν, είναι τα φίδια σε αυτές τις χορεύτριες, με τα λαστιχένια κόκκαλα.

όχι κινητό, όχι κινητό! Πάει το πορτοκαλάκι LG μου, πάει! Προσπαθώ με νύχια και με δόντια να σταματήσω τον θάνατο της μπαταρίας του. Διότι έχει γέλιο το πορτοκαλί του. Διότι είναι κιούτικο (σας προκαλώ να βρείτε την έννοια-οι συντοπίτισσες αφαιρούνται από την πρόσκληση! :) ) και διότι το περιβάλλον μας έχει γεμίσει με ηλεκτρονικά σκουπίδια (λένε). Γενικά, τί αχρείαστη η αλλαγή κινητού με το παραμικρό! 

Αλλαγή. Παφ πουφ μπουμ!

Είναι το κενό που μεγαλώνει.

Ίσως επειδή τελειώνει μια γεμάτη βδομάδα. Και θα χιονίσει. Θα μπει ο Δεκέμβρης ΜΟΥ, σύντομα. Με τις ομορφιές και τις γιορτές του. Με κρασόμελο κι αγκαλιά από φαμέλια, για ζεστασιά. 

Ίσως γιατί, επειδή.

Μάλλον θέλω συντροφιά για ζεστό κακάο με βότκα.

Ναι, αυτό είναι ζωντανό, κινητό αξεσουάρ! (Και σου μεταφέρει και τα ψώνια! :)))) )

Η αρχαιολογία ενώνει θραύσματα, ώστε να δημιουργήσει την ιστορία.

Για αυτό και η πολιτική είναι βαθιά ριζωμένος μύκητας στον κορμό της.

Είναι τραγικό αλλά στην πορεία μιας μελέτης, ανακαλύπτεις εκτός από τα θαυμαστά των αρχαίων κατοίκων της περιοχής, και τις "τσαχπινιές" των σύγχρονων ιμπεριαλιστών.

Έννοιες και ορολογίες, που επινοούνται με σκοπιμότητα, γράφονται στις μελέτες για να διαβαστούν μετά από επόμενες γενιές. Γίνονται μέρος των σκέψεων και των ιδεών μας, χωρίς να καταλάβουμε την παρανομία της γέννησής τους.

Ο εθνικισμός του 19ου και του 20ου αιώνα, με τις επιπτώσεις στον τρόπο που όλοι σκεφτόμαστε και ζούμε, είναι μικρό λακκάκι σε αυτόν τον βόθρο.

Η απογύμνωση της Αφρικής από κάθε ίχνος ιστορικότητας, δεν είναι ελάττωμα που φέρει το εβέννινο δέρμα αλλά ο σαπισμένος εγκέφαλος μερικών λευκών.

Η ελεύθερη χρήση των όρων "Ετεοκρήτες" και "Ετεοκύπριοι", μια καθαρή επινόηση με την ευλογία της Βρεττανικής κορώνας. Η οποία πέρασε και στο dna μερικών συμπατριωτών μας.

Κι αυτό το τελευταίο πολύ μικρό πρόβλημα, ευτυχώς, για τους πολλούς. Όμως αγγίζει το δικό μας άμεσο παρελθόν . Την εξέλιξη των πολιτικών γεγονότων. Η έννοια έγινε ιδέα, μετά πραγματικότητα, που βόλεψε ουσιαστικά, μόνο τους γεννήτορές της. Και όχι, δεν ήταν τυχαίο.

Η αρχαιολογία δημιουργεί καμιά φορά, παραποιημένο μέλλον.

Άντε όμως, να τους την πεις διπλωματικά!

Όλοι μιλάνε για την οικονομική κρίση και την πωςτηνλένε (ρισέσσιον), που έρχεται τον Γενάρη, αν δεν ήρθε ήδη. Όλοι, τα έχουν βάλει νοητά και λεκτικά, με τις κυβερνήσεις, που έτρεξαν να σώσουν τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές. Που κυριολεκτικά, το μόνο που κάνουν, είναι να μας πίνουν το αιματάκι. Γιατί δεν δίνουν απευθείας τα χρήματα σε αυτούς που πραγματικά τα έχασαν; ...και απορία: Πού πάνε τα χρήματα που χάθηκαν; Σε ποιούς τις τσέπες; (όχι, δεν είναι ρητορική ερώτηση, θέλω απάντηση!)

Δεν θέλω να ξανακούσω για την κρίση. Αν είναι, θα την ζήσουμε και θα επιβιώσουμε όπως μπορούμε. Ε μα πια! Αυτοί που δεν έχουνε ήδη στον ήλιο μοίρα, δεν ξέρω αν θα βρούνε καμιά χαμένη ελπίδα στον δρόμο και να την σηκώσουν... Ίσως και η γενιά μας να έπρεπε να έβγαινε στους δρόμους και να άρχιζε ένα πραγματικό αγώνα. Αλλά τί λέω; Εμείς μεγαλώσαμε στα ώπα ώπα και στα πούπουλα (λένε οι παλιότεροι). Τους βαρέθηκα και τους παλιότερους με τις συμβουλές τους.

Ξέρω, έρχεται Σαββατοκύριακο και θα έπρεπε να είμαστε όλοι σε χούλαχούπ μωρό μου, χούλαχούπ σου λέω χούλαχούουουουπ - φάση. Αλλά δεν είμαι. Πολλές έγνοιες στριμώχνονται και καθόλου διάθεση για έρωτα και τρέλλα. Δεν είναι καλό να σου τελειώνει η διάθεση για τρέλλα. Για έρωτα, έτσι κι έτσι. 

Κάναμε και ένα κόσμο τεστ για τον τέλειο άνδρα.

- Τί θέλετε όπωσδήποτε σε έναν άνδρα;  Να είναι έξυπνος, να έχει χιούμορ, να είναι όμορφος, να είναι ειλικρινής, να είναι ευαίσθητος ή να έχει πολύ καλή δουλειά;

Να έχει χιούμορ, μάλλον.Να σε κάνει να κλαις από τα γέλια! Να πιάνεται και η καρδιά και το στομάχι από τα πολλά γέλια (όποιος δεν το έχει νιώσει, χάνει χρόνια! :Ρ ).

Οι άλλες με κοίταξαν απορημένες. Ήθελαν εξήγηση γιατί όχι κάποιο άλλο χαρακτηρηστικό.

- Βρε σας λέω, θέλω να γελώ!

- Κι αν είναι άσχημος ή χαζός;

- Για να έχει χιούμορ, θα πει ότι είναι αρκετά έξυπνος και προπαντών εύστροφος. Γελώντας ομορφαίνει και Σε ομορφαίνει γιατί το χαμόγελο κάνει τα μάγουλα τσίτα και τα μάτια να λάμπουν...

- Λες;...Και δεν θες να είναι ειλικρινής;

- Η πολλή ειλικρίνεια κάνει κακό. Και για να σε προλάβω και η πολλή ευαισθησία, κυρίως αν στρέφεται μόνο γύρω από το άτομό του! 

- Χμ..

- Καλά τα είπα; Τί θα κερδίσω τώρα; Ένα μπλούμπεριμάφφιν ή ένα ντέιτ;

:))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

(Τίποτα.Ούτε ένα μάφφιν βρε παιδί μου...τς τς τς)

Ο γνωστός "παράσιτος" Ντίτερ Μπόλεν (πρώην μέλος των Μόντερν Τόλκινγκ) έχει γίνει τα τελευταία χρόνια μεγάλος παραγωγός τηλεοπτικών εκπομπών, που αναζητούν ή τον επόμενο Σούπερσταρ ή το Σούπερταλέντο.

Συνήθως, δυστυχώς, οι εκπομπές έχουν να κάνουν περισσότερο με ψωνισμένα νούμερα και κενά μυαλά και λιγότερο με ταλέντο.

Στο συγκεκριμένο βίντεο, δεν μιλάμε για το ταλέντο που σε αφήνει άναυδο.

Ανέβηκε στη σκηνή ο Μίχαελ. Κριτική επιτροπή και τηλεθεατές θα σκέφτηκαν "λούζερ". Λόγω της όλης εμφάνισης και της θύμισης πόσοι μα πόσοι ατάλαντοι, ολόιδοι έχουν ήδη περάσει από τη συγκεκριμένη τηλε/σκηνή.

Στην πρόταση "Άβε Μαρία" σε φυσαρμόνικα, άνθισε ένα χαμογελάκι ειρωνίας στο πρόσωπο. Μισό λεπτό αργότερα, είχε σβηστεί. Και η ειρωνία, και το χαμογελάκι. Έμειναν λίγα δάκρυα και η σιωπή, μπροστά στο συναίσθημα που έχει στο παίξιμό του ο Μίχαελ.

Στο συγκεκριμένο βίντεο, άναυδο, σε αφήνει το ολοκληρωτικό δόσιμο στη μουσική. Ως δρόμο λύτρωσης από τα βάσανα της καθημερινότητας.

Τραλαλά πεταλούρ χαχαχα πεταλούρ τραλαλά!

Τί ωραία που κυλάνε όλα!

"Περπατώ περπατώ μες το δάάάάάάσος!

...όταν ο Λύκος δεν...."

...

κι όμως είναι εδώ!

Πάλι! 

Η Κοκκινοσκουφίτσα αυτή τη φορά όμως, πάει κυνήγι. 

Κι αν οι Οικολόγοι μουρμουρίσουν το παραμικρό για τον λύκο ως είδος προς εξαφάνιση, θα τους πυροβολήσει κι αυτούς ενθυμίζοντάς τους, τα τελευταία τους κατορθώματα -βλ. Βιοκαύσιμα για τους λίγους, περπάτημα και πείνα για τους πολλούς.

- Λύκε Λύκε είσαι δω;

-Φοράω τα παπούτσια μου!

- Μπααααααααααααμ μπουουουουουμ!

φφφφφουουουουουου...

Καθαρίζουμε τον τόπο από τα αιμοβόρα. 

Είναι θέμα κοινωνικής συνείδησης.

Καλό μας Σαββατοκύριακο!

ΠΣ: Αν δεν είναι Λύκος, θα είναι παπουτσωμένος γάτος. Βγάλτε του τις μπότες για να είναι άλλος ένας γάτος...νιάου; :Ρ

Αν πάλι είναι σκύλος, δώστε του ένα κοκκαλάκι. Τα σκυλάκια είναι πιστά, τρυφερά και γλυκούλικα.

Αν πάλι είναι βάτραχος, απλά ΜΗΝ τον φιλήσετε. Το βέρσιον πρίγκηπας, πιθανόν να προτιμήσει άλλον πρίγκηπα, ίσως αυτό της Χιονάτης.

Κι αν είναι ... φίδι, δώστε του ένα μήλο. Θα του σταθεί κάπου στη μέση και θα θέλει χρόνο να χωνέψει.

Αν είναι τίγρης/λιοντάρι/πάνθηρας, τον κρατάμε στο καλάθι μας.

Τελειώνει το ΠΣ γιατί ακόμα λίγο θα πάρει Ο στη μέση και Τ στο τέλος. Κι ο χώρος τελειώνει μαζί με τη βδομάδα.

Ps: απλά σιχάθηκα να ακούω "ο καθένας έχει τα προβλήματά του". Εντάξει, είμαστε μόνοι μας. Μην μας το κτυπάτε κιόλας! Ξέρουμε και τον θόρυβο της μοναξιάς και την γεύση των προβλημάτων.

Πολλά πολλά σας μμμΜμμμμΜμμμμμΜΜμμμμάάάάάάάαάάάάάκια!!!