Είπα να κάτσω να ρημαδογράψω ένα ποστ μετά από τόσο καιρό, μπας και καταφέρω να πιάσω τον σφυγμό του αναγνωστικού κοινού - όσο κι αν η φράση «πιάνω τον σφυγμό», απέχει παρασάγγας από τον ευσεβή μου πόθο.
Να σας ενημερώσω ότι στο διάστημα που δεν έγραφα, (στο οποίο σίγουρα σας έλειψα, αλλά παρακαλώ ας μην αναλωνόμαστε σε αυτά), δεν άλλαξε κάτι στην ζωή μου. Εκτός ίσως, από το ότι έμαθα πως υπάρχει ψάρι με ονομασία «Ψευτοβουτυρόψαρο» και ένα άλλο που ακούει στο όνομα «Αφρικάνικο δρέπανο» (το οποίο προσωπικά με παραπέμπει κάπου αλλού, αλλά τέλος πάντων). Και για να επανέλθω σε αυτό που έλεγα, συνεχίζω να είμαι ακριβώς το ίδιο - βαθιά συμπλεγματικό - άτομο που όλοι γνωρίσατε και αγαπήσατε (όσοι δεν το μισήσατε δηλαδή). Συνεχίζω να είμαι το συνώνυμο του χαζού αυθορμητισμού και του συνδρόμου being open is being cool. Για παράδειγμα, γνωρίζω κάποιον κι ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
Εγώ: Μάρα. Χαίρω πολύ!
Τάκης: Τάκης. Παρομοίως!
Εγώ: Τάκης? Φοβερή σύμπτωση! Τάκη έλεγαν κι αυτόν που «πηδήχτηκα» τελευταία.
Τάκης: (??????)
Εγώ: Απίστευτο? Τον γνώρισα σε ένα πάρτι. Ήταν φίλος του γιου του διαχειριστή της πολυκατοικίας του ξαδέρφου μιας πρώην συναδέλφου μου. Ωραίο γκομενάκι, αλλά στο σεξ δεν έλεγε και πολλά. Θα μου πεις, και ποιος «λέει»? Όλοι την πάρτη τους κοιτάνε. Τέλος πάντων, εσύ με τι ασχολείσαι Τάκη?
Μπουχός ο Τάκης...
Εκτός όμως από αυτό το ακαταμάχητο στοιχείο του χαρακτήρα μου, κυρίαρχο λόγο στην ζωή μου παίζει και η ειρωνεία σε συνδυασμό με την κακοριζικιά. Με μεγάλη μου χαρά λοιπόν, τελευταία ανακάλυψα ότι υπάρχουν κι άλλοι είρωνες και κακεντρεχείς άνθρωποι σαν και μένα. Κι όσο περισσότερο με ρουμπώνουν, τόσο περισσότερο ηδονίζομαι. Για παράδειγμα, ο εξής μικρός διάλογος μεταξύ εμού και μιας φίλης μου, η οποία προσφάτως αρραβωνιάστηκε και συζεί με τον αρραβωνιάρη.
Φίλη: Το απόγευμα λέμε με τον Ν. να πάμε μια επίσκεψη σε μια ξαδέρφη μου.
Εγώ: Φοβερό! Και…αυτό θα είναι το peak της ημέρας σας? (χιχιχι...)
Φίλη: Όχι, το peak της ημέρας μας ήταν σήμερα το πρωί, αμέσως μετά που ξυπνήσαμε.
Όσο κι αν προσπάθησα να εξάρω τον αυνανισμό έναντι του συνουσιασμού, (λέγοντας ότι με τον πρώτο έχεις σίγουρη επιτυχία), η αλήθεια ήταν ότι είχα μόλις υποστεί ένα προσωπικό Βατερλό.
Φευ!
Υ.Γ :Ευτυχώς όμως που σε αυτή την ζωή, κάποιες φορές, δέχεσαι μηνύματα-οιωνούς, μηνύματα που μπορούν να αλλάξουν την καθημερινότητά σου άρδην, που σε ξυπνάνε από τον λήθαργο σου και σε κάνουν να αναρωτηθείς για την ίδια σου την ύπαρξη. Ένα τέτοιο μήνυμα δέχτηκα προ ολίγου στο κινητό μου από εταιρεία που ασχολείται με πωλήσεις εξ’ αποστάσεως και το οποίο έλεγε:
«Σε περίπτωση που το ξεχάσατε, σας θυμίζουμε ότι το δώρο σας, το μοναδικό γούρι-νόμισμα "χελώνα", σας περιμένει. Μην το χάσετε. Καλέστε μας τώρα στο 211……….».
16 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Σκέψεις (λέμε τώρα...), συμβουλές (επίσης λέμε τώρα...), και σχόλια (ααα...όλα κι όλα, αυτό μπορώ να το κάνω!)