Το περπάτημα ήταν αναζωογονητικό. Μυρίσαμε τη φύση, την πήραμε όλη μέσα μας, ενώ κι εκείνη μας ανέχτηκε  με τη σειρά της, να της κόβουμε τα κλαδιά, να της πατάμε τα μυρμήγκια, να της χαλάμε τη στρώση του χώματος με τα χοντροπάπουτσά μας. Καθίσαμε σ’ ένα ήσυχο καφενεδάκι με τη συζήτηση να κινείται στους τρελούς ανοιξιάτικους ρυθμούς του σύμπαντος.

-          Εγώ θα πάρω ένα καφεδάκι. Εσύ τι θα πάρεις;

-          Ένα ρόφημα σοκολάτας vegan.

-          Πού νομίζεις ότι ήρθες; Στο café de Paris; Τι θα πει σοκολάτα vegan;

-          Θα πει να μην έχει γάλα ζώου αλλά γάλα παραγόμενο από αμύγδαλα.

-          Τον κόβεις εσύ τον καφετζή με τη  μουστάκα να μαζεύει αμύγδαλα και να τα θηλάζει;

-          Είναι υποχρεωμένος! Πρέπει να υπάρχει σεβασμός στη διαφορετικότητα! Όχι στη δικτατορία των παλαιολιθικών απόψεων!

-          Σιγά μη σου φτιάξει οικολογικό μουσακά, πάρε παιδάκι μου κάτι κανονικό, που να πίνουν στα χωριά.

-          Ωραία, θα πάρω ΄να φυτικό ρόφημα με σόγια, καρύδα, ρύζι, κάνναβη, βρώμη και κάσιους.

-          Μάστορα! Μήπως παίζει κανένα αμυγδαλάκι να το στραγγίξω κι αν έχεις και καμιά σοκολάτα κουκουρού-κου για φέρτην από δω…

Αφού υποχώρησε τελικά σ’ έναν ελληνικό καφέ, η συζήτηση επεκτάθηκε για να μαζευτεί- όπως πάντα- γρήγορα-γρήγορα.

-          Ξέρεις Γιώργο, εγώ είμαι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-          Γιατί ποιος δεν είναι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

-          Ο Τραμπ δεν είναι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-          Ναι, ο Τραμπ και κάποιοι άλλοι δισεκατομμυριούχοι. Όλοι οι άλλοι είναι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-          Ναι αλλά πρέπει να διαδηλώσουμε υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-          Πού να διαδηλώσουμε παιδάκι μου;  Και εναντίον ποιού;

-          Του κατεστημένου.

-          Και πού μένει αυτό;

-          Είσαι αντιδραστικός. Εσύ είσαι αυτός που δε θέλει τα ανθρώπινα δικαιώματα.

-          Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν τα θέλουν οι βασιλείς, οι δισεκατομμυριούχοι, οι φάλαινες, οι αρκούδες, τα αγριογούρουνα, οι τίγρεις που τους έχουμε στενάξει. Εγώ γιατί να μην τα θέλω;

-           Γιατί δεν κάνεις τίποτα γι’ αυτά.

-          Εσύ τι έχεις κάνει;

-          Εγώ φωνάζω και διαμαρτύρομαι.

-          Καλά, μη φωνάζεις εδώ στη φύση, μη ξανοίγεσαι γιατί δε σε βλέπω καλά,  είπαμε, οι αρκούδες και τα αγριογούρουνα είναι εναντίον.

-          …

Μαζί με την αλλαγή φοράς του ανέμου, άλλαξε κι η τροπή της συζήτησης..

-          Κάτω το κεφάλαιο! Ζήτω ο λαός!

-          Και χωρίς κεφάλαιο πώς θα τη βγάλει ο λαός;

-          Να μοιραστούμε τα λεφτά όλοι και να ζούμε σε μια παγκόσμια ειρήνη.

-          Και πώς θα λειτουργήσει μια επιχείρηση αν έχουν μοιραστεί τα λεφτά της σ’ όλους γύρω;

-          Να ναι κρατικές οι επιχειρήσεις!

-          Άρα θα ανταγωνίζεται η μία κρατική επιχείρηση την άλλη, άρα θα υπάρχει ανταγωνισμός, άρα όποια επιχείρηση δεν πάει καλά θα κάνει πόλεμο στην άλλη γιατί θα κινδυνεύουν οι άνθρωποί της να μην επιβιώσουνε, πού είναι η παγκόσμια ειρήνη;

-          Να μην υπάρχουν ούτε κράτη!

-          Και πώς θα είναι κρατικές;

-          Να ζούμε όλοι για όλους, να μην υπάρχουν σύνορα, να δουλεύουμε ο καθένας για  την ομάδα μας με καταμερισμό εργασίας.

-          Τα ουγκ θα ρθουν πριν ή μετά το κυνήγι των ελαφιών; Είσαι σίγουρη ότι ο καφετζής έχει παλαιολιθικές απόψεις;

-          Ναι γιατί δε σέβεται τη διαφορετικότητα, είναι ρατσιστής!

-          Καλά εσύ θα ακολουθήσεις δυο δρόμους, ή σε δέκα χρόνια θα σε φάει κανένα λιοντάρι στη στέππα επειδή δε σεβάστηκε τα ανθρώπινα δικαιώματά σου, ή θα γίνεις εκπρόσωπος πολυεθνικής, πρόσεξε μόνο μην είναι του Τραμπ..

Στέλνεις ένα sms στον Τσίοδρα, πατάς το 5, μετακίνηση για τελετή, γιατί όσο να ναι το πρώτο ραντεβού έχει έναν χαρακτήρα τελετουργικό, ντύνεσαι τζιτζιφιόγκος και βγαίνεις.

Και κει που ετοιμάζεσαι να κάνεις τη ξαφνική κίνηση ματ και να την γραπώσεις όπως γραπώνει ο αφρικανικός πύθωνας τον ασβό, ρίχνεις ένα γκουχ γκουχ!

-           Έχεις κορωνοιό!

-          Όχι βρε παιδί μου, στραβοκατάπια!

-          Τι στραβοκατάπιες; Αφού δεν έφαγες τίποτα.

-          Το σάλιο μου μωρέ!

-          Α είσαι και σαλιάρης!

-          Όλοι έχουμε σάλια!

-          Τίγκα στον κορωνοιό θα ναι τα δικά σου. Πήγες να με φιλήσεις κιόλας!

-          Πού τον είδες τον κορωνοιό μωρέ;

-          Αν τον έβλεπα θα ήμουν για δέσιμο!

-          Ενώ τώρα είσαι καλά ας πούμε…

-          Φύγε μακριά! Δε θέλω να γίνω ένα ακόμα κρούσμα!

-          Για κρούσμα μη φοβάσαι, για αγγελοκρούσμα όμως δεν τα πας άσχημα!

Απογοητευμένος απομακρύνεσαι, στέλνεις άλλο ένα μήνυμα στον Τσιόδρα μη σε πιάσουν οι κεραίες του να κόβεις βόλτες μόνος, πατάς 2, τάχα μου πας στο περίπτερο, κι ανάβεις ένα τσιγάρο εν τω μεταξύ.

-          Α τώρα δε μας θέλει ο κύριος και απομακρύνεται!

-          Εσύ δεν είπες ότι είμαι τίγκα στον κορωνοιό;

-          Κορωνοιό βλέπω, την αγάπη σου δε βλέπω.

-          Ωραία! Το σβήνω και πλησιάζω και μην πεις κουβέντα!

-          Να το βουλώσουμε κιόλας δηλαδή, που ήρθες να μας χουφτώσεις, να μας κολλήσεις κορωνοιό και μετά να μας μπαφιάσεις με τα τσιγάρα σου! Πόσες αρρώστιες μαζεμένες;;; Και λες ότι είσαι και ερωτευμένος! Μόνο πριόνι δεν έφερες να μου κόψεις τη γάγγραινα στο πόδι!

-          Εσύ θέλεις γιατρό!

-          Κι οι δικηγόροι καλοί είναι.. χεχε…

Δεν πείθεσαι, θέλει γιατρό η γυναίκα. Βουτάς το κινητό, έχεις σπάσει τα νεύρα του Τσιόδρα ο οποίος μόλις βγάζει προκήρυξη για βοηθό-ψυχολόγο του, πατάς και το 1, ιατρική βοήθεια στο μαλακομπουκωμένο για να καλυφθείς.

-          Εγώ δεν έχω ξαναδεί άντρα που να μην προσέχει την κοπέλα του..

-          Και προεδρική φρουρά να ήμουνα, έτσι όπως μ’ έχεις στα δυο μέτρα απόσταση, τι να κάνω..

-          Να μου πεις πόσο με καταλαβαίνεις και να προτείνεις ένα ωραίο ταξιδάκι με το αυτοκίνητο..

-          Με το αυτοκίνητο; Και δε φοβάσαι μην κολλήσεις κορωνοιό που λες ότι έχω;

-          Μα μόνος σου θα πας, σιγά μην μπλέξω, είδες που δε με καταλαβαίνεις;

Ανάβεις άλλο ένα τσιγάρο, σου χει στείλει πρώτα ο Τσιόδρας μήνυμα «κοιμόμαστε», του απαντάς  «χέστηκα» πατάς αρχικά 6, σωματική άσκηση, της ρίχνεις ένα κλωτσίδι, και μετά καπάκι 3, μετάβαση σε μετρό, αεροπλάνο, βαπόρι, θαλαμηγό και ο,τι να ναι, παίρνεις τον εγωισμό σου, τον κορωνοιό σου και σκέφτεσαι πόσο δίκιο τελικά είχαν οι ειδικοί…Μένουμε σπίτι! Και βάζουμε και μια ντουλάπα από πίσω!