Αν η μπύρα καταναλωθεί με μέτρο δεν αυξάνει το σωματικό βάρος. Οι θερμίδες της προέρχονται κυρίως από το αλκοόλ και λιγότερο από τους υδατάνθρακες που περιέχει. Μάλιστα συγκριτικά με άλλα αλκοολούχα ποτά περιέχει λίγες θερμίδες , ενώ ταυτόχρονα είναι το ποτό με το χαμηλότερο ποσοστό σε αιθυλική αλκοόλη.

Η μπύρα εκτός από τη γευστική απόλαυση που μας προσφέρει , έχει σημαντική αξία και για την υγεία μας .

Η δεντρομολόχα είναι πασίγνωστη για τις θεραπευτικές της ιδιότητες. Χρησιμοποιούνται τα άνθη της, τα φύλλα της και οι ρίζες της, για διάφορες θεραπείες. Είναι γνωστή σαν καλό μαλακτικό και αντιβηχικό.

Η μαραθιά είναι αρωματικό φυτό και αφθονεί στη Σύρο. Βασικό καρύκευμα στη συριανή κουζίνα. Αρωματίζει φαγητά, λουκάνικα, ελιές. Έχει επίσης φαρμακευτικές ιδιότητες. Είναι τονωτικό, αντισηπτικό, κάνει καλό στο στομάχι.

Ο αγούδουρας είναι τοξικό φυτό, επικίνδυνο για τα ζώα, με θεραπευτικές όμως ιδιότητες. Τα άνθη του είναι κίτρινα με πολυάριθμους στήμονες. Έχει θεραπευτικές αντιφλογιστικές ιδιότητες. θεωρείται επουλωτικό των πληγών και χρησιμοποιείται στη λαϊκή ιατρική. Από τον αγούδουρα γίνεται το σπαθόλαδο, λάδι με ανθισμένα κλαδάκια, που μένει στον ήλιο μέχρι να κοκκινίσει κι είναι καλό για τις πληγές.

Ο μανδραγόρας είναι τοξικό φυτό με φαρμακευτικές ιδιότητες. Έχει πολύ μεγάλα φύλλα, άνθη μεγάλα πολυάριθμα, μωβ ή λευκά. O καρπός του έχει σχήμα και μέγεθος μικρού μήλου, αλλά μερικές φορές είναι επικίνδυνος, αν φαγωθεί. Ανθίζει το χειμώνα. Από τους αρχαίους λαούς θεωρήθηκε φυτό ιερό και του αποδόθηκαν μαγικές ιδιότητες.

Η φασκομηλιά είναι αρωματικό βότανο. Έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, στομαχικές, τονωτικές και καρδιοτονωτικές, ενώ χρησιμοποιείται και κατά των νευραλγιών. Χρησιμοποιείται επίσης ως καρύκευμα σε διάφορα φαγητά καθώς και στον αρωματισμό ξυδιού. Το αφέψημα που γίνεται από τα φύλλα της φασκομηλιάς είναι το γνωστό φασκόμηλο.

Το θυμάρι είναι αρωματικό βότανο. Οι μέλισσες αγαπούν ιδιαίτερα το θυμάρι και το θυμαρίσιο μέλι είναι γνωστό εδώ και χιλιάδες χρόνια. Χρησιμοποιείται ως καρύκευμα στην κουζίνα για να αρωματίσει μια μεγάλη ποικιλία φαγητών. Έχει αντισηπτικές και αναισθητικές ιδιότητες.

Ο ηλεκτροβελονισμός χωρίς βελόνες είναι μια εξελιγμένη, πιο σύγχρονη μέθοδος βελονισμού. Η εφαρμογή γίνεται με ειδικά μηχανήματα, που διοχετεύουν μικρή και ακίνδυνη ποσότητα ρεύματος στα σημεία όπου στην κλασική μέθοδο θα έμπαιναν οι βελόνες. Βασικό πλεονέκτημα της μεθόδου είναι πως δεν υπάρχει τρύπημα που κάποιος μπορεί να φοβάται.

•

Λόξυγκας

Η πλέον αποτελεσματική λύση του λόξυγκα είναι η ζάχαρη. Πιθανόν δρα στους μυς του διαφράγματος, που φαίνεται ότι συστέλλονται σπασμωδικά με κεντρίσματα των νεύρων, και προξενούν λόξυγκα. Μια κουταλιά του γλυκού ζάχαρης που πρέπει να την καταπιεί κανείς όσο πιο στεγνή γίνεται, φέρνει άμεσα αποτελέσματα.

• Τσίμπημα μέλισσας

Αν σας τσιμπήσει μέλισσα βρέξτε με ζεστό νερό το σημείο του τσιμπήματος και περάστε επάνω του τρίβοντας ελαφρά μια ασπιρίνη. Η ασπιρίνη εξουδετερώνει ορισμένους παράγοντες που περιέχονται στο «κεντρί» και που προξενούν φλογώσεις στο δέρμα. Η θεραπεία αυτή δεν συνιστάται βέβαια για άτομα που είναι αλλεργικά στην ασπιρίνη.

Η πλατιά χρήση των στενών μπλουτζίν και των στενών-εφαρμοστών νάιλον εσωρούχων, θεωρείται ότι είναι ένας ακόμα παράγοντας αύξησης της στειρότητας στους άνδρες, γιατί κρατούν την θερμοκρασία των ορχέων υψηλή, και έτσι περιορίζεται η επαρκής παραγωγή σπερματοζωαρίων, με αποτέλεσμα την στειρότητα.

Μία έρευνα Ιταλών επιστημόνων, διαπίστωσε ότι, το εκχύλισμα της ρίζας του φασκόμηλου, μειώνει αισθητά την επιθυμία για κατανάλωση αλκοόλ. Η έρευνα των Ιταλών επιστημόνων στο φασκόμηλο διήρκησε επί 10 περίπου χρόνια και τώρα μπορούν με αρκετή σιγουριά να συστήσουν τη χρήση του κατά του αλκοολισμού, ειδικά μάλιστα, την αποξηραμένη τριμμένη ρίζα του.

Για το πέσιμο των μαλλιών φτιάξτε μια αρχαία συνταγή : Σε μια κατσαρόλα με ένα περίπου λίτρο νερού, ρίξτε μέσα μια χούφτα ρίγανη και αφήστε την να σιγοβράσει σε χαμηλή φωτιά, ώσπου να εξατμιστεί το μισό νερό. Σουρώστε κατόπιν το υγρό, το βάλτε το σε δοχεία και χρησιμοποιείστε το για εντριβή στο δέρμα του κεφαλιού σας κάθε πρωί.

Νέες έρευνες καταλήγουν ότι τα φρέσκα μυρωδικά, προστατεύουν τον οργανισμό από διάφορα καρδιακά νοσήματα.

Δεν είναι μύθος το ότι τα μύδια και τα στρείδια στο διαιτολόγιο, αυξάνουν την σεξουαλική όρεξη . Είναι το συστατικό του ψευδάργυρου που περιέχεται στα θαλασσινά αυτά και που είναι απαραίτητο για την σεξουαλική… επίδοση. 5-6 μύδια μεσαίου μεγέθους περιέχουν γύρω στα 76 μιλλιγραμμάρια ψευδαργύρου.

Τα πολύ σφικτά εσώρουχα, υπάρχουν υπόνοιες επιστημόνων ότι ίσως να ευθύνονται για την στειρότητα σε πολλούς άνδρες.

Τα πολύ στενά παντελόνια στη μέση, μπορεί να οδηγήσουν σε δυσπεψία. Μια μελέτη μάλιστα αναφέρει ότι ίσως να προξενούν και ενδομητρίωση, με πόνους στα γεννητικά όργανα.

Τα κίτρα , περιέχουν σημαντικές ποσότητες πεκτίνης, ένα είδος ινών που έχει αποδειχθεί ότι μπορούν να μειώσουν την χοληστερόλη στον οργανισμό, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο καρδιακών προσβολών, υψηλής πίεσης και εγκεφαλικών.

ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΑΓΑΘΩΝΟΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΘΑΥΜΑ...

- Κλιμάκιο γιατρών εξετάζει τη σορό του ιερομόναχου
- Σπεύδουν ιατροδικαστές - Συρρέουν οι πιστοί

Θαύμα ή φαινόμενο, σπάνιο μεν, αλλά με επιστημονική εξήγηση; Η σορός του ιερομόναχου Βησσαρίωνα της Μονής Αγάθωνος, που βρέθηκε κατά την εκταφή σχεδόν ανέπαφη, δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια αφότου ο ιερομόναχος «εκοιμήθη», έχει προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση και συγκίνηση στους μοναχούς της Μονής, προβληματισμό στην Μητρόπολη και αναστάτωση σε ολόκληρο τον Νομό Φθιώτιδος.

Το «θαύμα» μετέφερε στους πιστούς στο Κυριακάτικο κήρυγμά του αμέσως μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο ίδιος ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος. Από εκείνη την ώρα οι πιστοί από ολόκληρο τον νομό αλλά και τις γύρω περιοχές άρχισαν να συρρέουν στη Μονή Αγάθωνος προκειμένου να δουν από κοντά το «θαύμα». Σύμφωνα με μαρτυρίες όσων είδαν από κοντά την άφθαρτη σορό του ιερομόναχου αδυνατούν να πιστέψουν αυτό που βλέπουν.

κλιμάκιο γιατρών από τη Λαμία επισκέφθηκε την Μονή Αγάθωνος προκειμένου να εξετάσουν τη σορό. Τις επόμενες ημέρες, ύστερα από πρόσκληση του Μητροπολίτη Νικολάου, εκτός από τα μέλη της Ιεράς Συνόδου αναμένεται να μεταβεί και ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης για να δώσει την δική του, επιστημονική εξήγηση. Ανεξάρτητα πάντως από την απάντηση της επιστήμης, από τη Μητρόπολη αλλά και τους μοναχούς η άποψη που υποστηρίζεται είναι ότι έχει όλα τα χαρακτηριστικά που προσιδιάζουν σε περιπτώσεις αγιοποίησης...

Ανέδιδε ευωδία μύρου...

Το «θαύμα» για το οποίο ενημερώθηκε από την πρώτη στιγμή ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος αλλά και η Ιερά Σύνοδος απόκαλύφθηκε κατά την διάρκεια των εργασιών στη Μονή Αγάθωνος, οπότε και χρειάστηκε να γίνει εκταφή των οστών του μοναχού Βησσαρίωνα, που είχε «κοιμηθεί» στις 25 Ιανουαρίου 1991. Κατάπληκτοι οι μοναχοί διαπίστωσαν ότι η σορός του Γέροντα Βησσαρίωνα ήταν σχεδόν άφθαρτη και παρουσιάζει την ίδια εικόνα του νεκρού όταν είχε ταφεί, χωρίς ιδιαίτερες αλλοιώσεις στα χαρακτηριστικά του.

Όπως δηλώνουν οι μοναχοί, από τον τάφο αναδιδόταν ευωδία μύρου, ενώ και τα άμφια δεν παρουσιάζουν καμία φθορά. Ενημερώθηκε αμέσως ο Μητροπολίτης Λαμίας κ. Νικόλαος, ο οποίος έσπευσε στη Μονή προκειμένου να διαπιστώσει και ο ίδιος, ιδίοις όμμασι, το «μέγα θαύμα», όπως του το μετέφεραν οι μοναχοί.

Μετά το αρχικό σοκ και τη συγκίνηση οι μοναχοί καθάρισαν το λείψανο και το μετέφεραν, όπου και βρίσκεται ακόμα, στο οστεοφυλάκιο της μονής έως ότου κατασκευαστεί ειδική λάρνακα, όπου θα τοποθετηθεί.

Η «PRESS Time» επικοινώνησε για το θέμα με τη Μητρόπολη Φθιώτιδος και ο πρωτοσύγκελος Ραφαήλ Γρίβας επιβεβαίωσε τα όσα εκλπληκτικά διαπιστώθηκαν κατά την εκταφή της σορού, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι έχει παραμείνει αναλλοίωτη.
Η δημοσιογράφος Ιωάννα Καραγιάννη του τοπικού καναλιού της Λαμίας Star, που επισκέφθηκε τη Μονή και είδε φωτογραφίες της σορού όπως βρέθηκε, αποκαλύπτει: «Το σώμα του πατέρα Βησσαρίωνα μοιάζει με σώμα ζωντανού ανθρώπου που κοιμάται. Τα ρούχα του, το δέρμα του, τα πάντα… Το δέρμα του έχει χρώμα σταχτί προς το λευκό, όπως ενός ολοζώντανου ανθρώπου. Τα άμφιά του είναι μπλε, ενώ ακόμα και η χρυσή κλωστή με την οποία είναι κεντημένα παραμένει χωρίς καμία αλλοίωση. Στα χέρια του βρισκόταν το Ευαγγέλιο, το οποίο και αυτό δεν δείχνει να έχει υποστεί καμία φθορά…».

ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΙ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΑΘΕΟΙ?

Στο σώμα του Βησσαρίωνα έχουν βάλει χημικές ουσίες που η ιδιότητα τους είναι να αφήνουν ανέπαφο το σώμα του. Έτσι το εξήγησαν οι ηλίθιοι αυτό το μεγάλο θαύμα.

Απάντηση μου. Ε Λ Ε Ο Σ ρε τυφλά η αλήθεια είναι ξεκάθαρη μην λέτε ψυχασθενικά πράγματα επειδή σας πονάει η αλήθεια, έχετε ακόμα να πονέσετε ΠΆΡΑ ΠΟΛΥ με άλλα θαύματα που θα γίνουν στο μέλλον, μην κλαίτε.

ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω

Η τάξη των δεινοσαύρων πήρε το όνομά της επίσημα από τον Άγγλο παλαιοντολόγο Ρίτσαρντ Όουεν το 1842 σαν μία «ευδιάκριτη φυλή ή υποομάδα των Σαυροειδών ερπετών». Ο όρος προέρχεται από τις Ελληνικές λέξεις δεινός και σαύρα.

Οι δεινόσαυροι ήταν εξαιρετικά πολυποίκιλοι. Υπήρχαν χορτοφάγοι και σαρκοφάγοι. Κάποιοι δεινόσαυροι ήταν δίποδοι ενώ άλλοι τετράποδοι, και άλλοι, όπως ο Αμμόσαυρος και ο Ιγουανόδωντας,αν και τετράποδοι κατά βάση, μπορούσαν να περπατήσουν εύκολα στα δύο πόδια σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Ανεξάρτητα από τον τύπο σώματος, σχεδόν όλοι οι γνωστοί δεινόσαυροι προσαρμόστηκαν καλά κυρίως σε χερσέους αλλά και σε υδρόβιους βιότοπους.

Όλοι οι δεινόσαυροι που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι τώρα μοιράζονται ορισμένες τροποποιήσεις στον προγονικό τους αρχοσαυρικό σκελετό. Αν και μερικές μεταγενέστερες ομάδες δεινοσαύρων είχαν περαιτέρω τροποποιημένες εκδόσεις αυτών των γνωρισμάτων, θεωρούνται χαρακτηριστικά μεταξύ των δεινοσαύρων. Οι πρώτοι δεινόσαυροι τα είχαν και τα μετέφεραν προς όλους τους απογόνους τους. Τέτοιες κοινές δομές σε μια ταξινομική ομάδα καλούνται συναπομορφίες.

Στις δεινοσαυρικές συναπομορφίες περιλαμβάνονται τα μειωμένα τέταρτα και πέμπτα δάχτυλα των manus (χεριών), μειωμένο αριθμός δαχτύλων των pes (ποδιών) σε τρία κύρια δάχτυλα, ένα ιερό οστό - η περιοχή της σπονδυλικής στήλης με την οποία η λεκάνη συνδέεται - που αποτελείται από τρεις ή περισσότερους σπονδύλους και έναν ανοικτό ή διάτρητο υποδοχέα ισχίων, έχοντας μια τρύπα στο μέσο, στην οποία το κεφάλι του μηρού (κόκκαλο μηρών) αρθρώνει. Οι δεινόσαυροι είναι μοναδικοί μεταξύ όλων των τετράποδων στην κατοχή αυτής της διάτρητης κοτύλης.

Οι επιστήμονες γενικά συμφωνούν ότι ποικίλα άλλα ανατομικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα μοιράζονταν μεταξύ των περισσότερων δεινοσαύρων Αυτά περιλαμβάνουν τα μπροστινά άκρα κοντύτερα και ελαφρύτερα από τα οπίσθια άκρα, έναν ασυνήθιστο δευτεροβάθμιο ουρανίσκο που επέτρεπε στους δεινόσαυρους να τρώνε και να αναπνέουν ταυτόχρονα, έναν σχετικά ευθύ μηρό με ένα κατευθυνόμενο μηριαίο κεφάλι, δύο ζευγάρια των τρυπών στη χρονική περιοχή του κρανίου (δηλαδή ένα διάψιδο κρανίο), οπίσθιος-υπόδειξη των αγκώνων στα μπροστινά άκρα και μπροστινά τείνοντα γόνατα στα οπίσθια άκρα.

Η κοινή ρύθμιση ισχίων που περιγράφηκε ανωτέρω επέτρεπε την κάθετη θέση, στην οποία τα οπίσθια άκρα τοποθετούνταν άμεσα κάτω από το σώμα ή ήταν «κρεμαστά». Αυτή η θέση είναι όπως αυτή των περισσότερων θηλαστικών σήμερα αλλά αντίθετη από αυτή άλλων ερπετών, τα οποία διευρύνουν μια λιγότερο κάθετη στάση και τα άκρα εξέχουν προς τα έξω. Η κάθετη δράση των άκρων στους δεινόσαυρους επέτρεψε την αποδοτικότερη και γρηγορότερη μετακίνηση, έναντι της πιο αδέξιας και πιο αργής μετακίνησης άλλων «ξαπλωμένων» ερπετών. Επέτρεψε επίσης σε πολλούς τύπους δεινοσαύρων να γίνουν δίποδοι.

Ενώ τα στοιχεία είναι ελλιπή, είναι σαφές ότι ως ομάδα, οι δεινόσαυροι ήταν μεγαλόσωμοι. Ακόμη και για τα πρότυπα των δεινοσαύρων, ο σαυρόποδας ήταν γιγαντιαίος. Για ένα μεγάλο μέρος της εποχής των δεινοσαύρων, τα μικρότερα σαυρόποδα ήταν μεγαλύτερα από οτιδήποτε άλλο στο βιότοπό τους, και ο μεγαλύτερος ήταν σε μέγεθος πιο ογκώδης από οτιδήποτε άλλο έχει περπατήσει ποτέ στη γη. Γιγαντιαία προϊστορικά θηλαστικά όπως το Ινδρικοθήριο και το Κολομβιανό μαμούθ επισκιάστηκαν από τον γιγαντιαίο σαυρόποδα, και μόνο ελάχιστα σύγχρονα υδρόβια ζώα τους πλησιάζουν σε μέγεθος - κυρίως η γαλάζια φάλαινα, η οποία φθάνει μέχρι τα 190.000 κιλά (209 τόνοι) και 33.5 μ σε μήκος.

Οι περισσότεροι δεινόσαυροι, εντούτοις, ήταν πολύ μικρότεροι από τους γιγαντιαίους σαυρόποδες. Τα τρέχοντα στοιχεία προτείνουν ότι το μέσο μέγεθος των δεινοσαύρων ποίκιλλε μέσω της Τριασικής, αρχών της Ιουράσσιας, τελών της Ιουράσσιας και κρητιδικής περιόδου. Σύμφωνα με το παλαιοντολόγο Μπιλ Έρικσον, οι εκτίμηση του μέσου βάρους των δεινοσαύρων κυμαίνεται από 500 κιλ ως 5 μετρικούς τόνους. Μια πρόσφατη μελέτη 63 γενών δεινοσαύρων παρήγαγε ένα μέσο βάρος άνω των 850 κιλ - συγκρίσιμο με το βάρος μιας σταχτιάς αρκούδας - και ένα μεσαίο βάρος σχεδόν 2 τόνων, ή περίπου τόσο όσο και μιας καμηλοπάρδαλης. Αυτό αντιπαραβάλλεται αισθητά με το μέγεθος των σύγχρονων θηλαστικών. Κατά μέσον όρο, τα θηλαστικά ζυγίζουν μόνο 863 γραμμάρια, ή περίπου τόσο όσο και ένα μεγάλο τρωκτικό. Ο μικρότερος δεινόσαυρος ήταν μεγαλύτερος από τα δύο τρίτα όλων των τρεχόντων θηλαστικών. Η πλειοψηφία των δεινοσαύρων ήταν μεγαλύτερη από όλα εκτός από το 2% των θηλαστικών εν ζωή.

Οι ερμηνείες της συμπεριφοράς των δεινοσαύρων είναι γενικά βασισμένες στη στάση που βρέθηκαν τα απολιθώματα τους στον βιότοπο που ζούσαν, σε προσομοιώσεις υπολογιστών για την εμβιομηχανική τους και των συγκρίσεων με τα σύγχρονα ζώα σε παρόμοιες περιβαλλοντικές συνθήκες. Υπό αυτήν τη μορφή, η τρέχουσα κατανόηση της συμπεριφοράς των δεινοσαύρων στηρίζεται σε υποθέσεις, και θα παραμείνει πιθανώς αμφισβητούμενη για το εγγύς μέλλον. Εντούτοις, υπάρχει γενική συμφωνία ότι μερικές συμπεριφορές που είναι κοινές στους κροκόδειλους και τα πουλιά (τους πιο στενούς ζωντανούς συγγενείς των δεινοσαύρων), είναι επίσης κοινές μεταξύ των δεινοσαύρων.

Τα πρώτα άμεσα στοιχεία της συμπεριφοράς περί βοσκής, ήταν η ανακάλυψη το 1878 31 δεινοσαύρων τύπου Ιγκουανόδωντα που χάθηκαν μαζί στο Μπέρνισσαρτ του Βελγίου αφότου περιήλθαν σε ένα βαθύ, πλημμυρισμένο φαράγγι και πνίγηκαν. Παρόμοιοι μαζικοί θάνατοι και χνάρια προτείνουν ότι η συμπεριφορά των κοπαδιών ήταν κοινή σε πολλά είδη δεινοσαύρων. Τα χνάρια των εκατοντάδων ή ακόμα και χιλιάδων χορτοφάγων δείχνουν ότι οι χανροσαυρίδες μπορεί να μετακινούνταν σε μεγάλα κοπάδια, όπως ο αμερικανικός βίσονας ή η αφρικανική αντιλόπη. Χνάρια σαυρόποδων δείχνουν ότι αυτά τα ζώα ταξίδευαν κατά ομάδες που αποτελούνται από διάφορα διαφορετικά είδη, τουλάχιστον στην Οξφόρδη της Αγγλίας και άλλα κρατούσαν τα μικρά τους στη μέση του κοπαδιού για προστασία σύμφωνα με τα χνάρια που βρέθηκαν στο αγρόκτημα του Ντάβενπορτ στο Τέξας. Οι δεινόσαυροι μπορεί να συναθροίζονταν σε κοπάδια για προστασία, για μεταναστευτικούς λόγους, ή για να παρέχουν προστασία στα μικρά τους.

Η ανακάλυψη του Τζακ Χόρνερ το 1978 μιας «καλής μητέρας» δεινόσαυρου που είχε τη φωλιά της στη Μοντάνα έδειξε ότι η γονική φροντίδα συνεχίζονταν πολύ μετά από τη γέννηση μεταξύ του ορνιθόποδων. Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι άλλοι δεινόσαυροι της κρητιδικής περιόδου, όπως ο Παταγονικός σαυρόποδας Σαλτόσαυρος (ανακάλυψη του 1997), είχαν παρόμοιες συμπεριφορές, και ότι τα ζώα συναθροίζονταν στις τεράστιες αποικίες όπως εκείνες των πιγκουίνων. Ο μογγολικός μανιράπτορας Οβιράπτορας ανακαλύφθηκε σε μια θέση επώασης παρόμοια με των σημερινών κοτόπουλων το 1993, το οποίο μπορεί να σημαίνει ότι ήταν καλυμμένος με ένα στρώμα μόνωσης φτερών που κρατούσε τα αυγά ζεστά. Χνάρια έχουν επιβεβαιώσει επίσης τη γονική συμπεριφορά μεταξύ των σαυρόποδων και ορνιθόποδων από το νησί Σκάι στη βορειοδυτική Σκωτία. Αυγά και φωλιές έχουν βρεθεί για τις περισσότερες σημαντικές ομάδες δεινοσαύρων, και φαίνεται πιθανό ότι οι δεινόσαυροι επικοινωνούσαν με τα μικρά τους κατά τρόπο παρόμοιο με τα σύγχρονα πουλιά και τους κροκόδειλους

Τα λοφία και τα διακοσμητικά στοιχεία μερικών δεινοσαύρων, όπως των μαργκινοσεφάλων, θερόποδων και των λαμπεοσαυρίνων, μπορεί να ήταν πάρα πολύ εύθραυστοι για να χρησιμοποιηθούν για την ενεργό υπεράσπιση, οπότε είναι πιθανό να χρησιμοποιούνταν για τις σεξουαλικές ή επιθετικές επιδείξεις, αν και λίγα είναι γνωστά για το ζευγάρωμα και την υπεράσπιση «προσωπικού» εδάφους των δεινοσαύρων. Η φύση της επικοινωνίας των δεινοσαύρων παραμένει επίσης αινιγματική και είναι ένας ενεργός τομέας της έρευνας. Παραδείγματος χάριν, τα πρόσφατα στοιχεία προτείνουν ότι τα κοίλα λοφία των λαμπεοσαυρίνων μπορεί να λειτουργούσαν σαν αίθουσες αντήχησης για ένα ευρύ φάσμα ήχων-φωνών.

Από μια συμπεριφοριστική σκοπιά, ένα από τα πολυτιμότερα απολιθώματα δεινοσαύρων ανακαλύφθηκε στη έρημο γκόμπι το 1971. Περιελάμβανε έναν Βελοσιράπτορα επιτιθέμενο σε ένα Πρωτοκεράπτορα, αποδεικνύοντας ότι οι δεινόσαυροι πράγματι επιτήθονταν και έτρωγαν ο ένας στον άλλο. Ενώ η κανιβαλιστική συμπεριφορά μεταξύ των θεροπόδων δεν είναι καμία έκπληξη, αυτό επίσης επιβεβαιώθηκε από σημάδια δοντιών στη Μαδαγασκάρη το 2003.

Φαίνεται να υπήρχαν λίγοι αναρριχώμενοι δεινόσαυροι. Αυτό είναι κάπως εκπληκτικό όταν συγκρίνεται με την πιο πρόσφατη διάδοση των μαστοφόρων στην καινοζωική, η οποία περιελάμβανε πολλά είδη αυτών των τύπων. Ως προς τον τρόπο με τον οποίο τα ζώα κινούνταν, η επιστήμη της εμβιομηχανικής έχει παράσχει αρκετή διορατικότητα επί του θέματος. Παραδείγματος χάριν, οι μελέτες των δυνάμεων που ασκούνται από τους μύες και τη βαρύτητα της σκελετικής δομής των δεινοσαύρων δείχνουν πόσο γρήγορα οι δεινόσαυροι θα μπορούσαν να τρέξουν, εάν ο διπλόδοκος θα μπορούσε να δημιουργήσει ηχητικές εκρήξεις μέσω απότομων χτύπων της ουράς του, εάν ο γιγαντιαίοι θερόποδες έπρεπε να επιβραδύνουν όταν ορμούσαν για τροφή ώστε να αποφύγουν τους μοιραίους τραυματισμούς και εάν οι σαυρόποδες μπορούσαν να επιπλέουν στο νερό.

Οι δεινόσαυροι αποτελούν απόκλιση από τους προγόνους τους αρχόσαυρους 230 εκατομμύριο έτη περίπου πριν, κατά τη διάρκεια του μέσου με τέλους της τριασσικής περιόδου, κατά προσέγγιση 20 εκατομμύριο έτη αφότου το περμικο-Τριασσικό γεγονός εξάλειψε κατ' εκτίμηση 95 τοις εκατό όλης της ζωής στη Γη. Ραδιομετρική χρονολόγηση των απολιθωμάτων από πρόωρα είδη Εοραπτόρων καθιερώνουν την παρουσία τους στα απολιθώματα. Παλαιοντολόγοι θεωρούν ότι ο Εοράπτορας μπορεί να είναι ο κοινός πρόγονος όλων των δεινοσαύρων. Εάν αυτό ισχύει, τα γνωρίσματά του προτείνουν ότι οι πρώτοι δεινόσαυροι ήταν μικροί και δίποδοι κυνηγοί.

Επίσης, μεταξύ των πρώτων δεινοσαύρων ήταν ο πρωτόγονος Λαγόσουχος. Ο Σαλτόποδας, που ήταν μόλις μεγαλύτερος από ένα ανθρώπινο χέρι, εμφανίστηκε ελαφρώς αργότερα. Οι πρώτοι πρωτόγονοι δεινόσαυροι διαφοροποιήθηκαν γρήγορα μέσω του υπολοίπου της τριασσικής περιόδου. Τα είδη των δεινοσαύρων εξέλιξαν γρήγορα εξειδικευμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και μια σειρά μεγεθών που μπορούσαν να εκμεταλλευτούν σχεδόν κάθε επίγειο βιότοπο. Κατά τη διάρκεια της περιόδου υπεροχής των δεινοσαύρων, που κάλυψε τις μετέπειτα ιουράσσια και κρητιδική περίοδο, σχεδόν κάθε γνωστό ζώο εδάφους μεγαλύτερο από 1 μέτρο στο μήκος, ήταν δεινόσαυρος.

Το κρητιδικό-τριτογενές γεγονός εξάλειψης, που εμφανίστηκε πριν περίπου 65 εκατομμύριο έτη, στο τέλος της κρητιδικής περιόδου, προκάλεσε την εξάλειψη όλων των δεινοσαύρων εκτός από το είδος που είχε εξελίξει ήδη τα πρώτα πουλιά. Άλλα διάψιδα είδη σχετικά με τους δεινόσαυρους επίσης επέζησαν του γεγονότος.

Η ξαφνική μαζική εξαφάνιση των μη-πτηνών δεινοσαύρων, που συνέβη περίπου 65 εκατομμύριο έτη πριν, είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μυστήρια της παλαιοντολογίας. Πολλές άλλες ομάδες ζώων εξαφανίστηκαν επίσης εκείνη την περίοδο, συμπεριλαμβανομένων των αμμονιτών(είδος μαλακίων), των μοσάσαυρων, πληριόσαυρων, πτερόσαυρων, των χορτοφάγων χελωνών και των κροκοδείλων, των περισσότερων πουλιών, και πολλές ομάδες των θηλαστικών. Η φύση του γεγονότος που προκάλεσε αυτήν την μαζική εξάλειψη έχει μελετηθεί εκτενώς από τη δεκαετία του '70. Αυτή τη στιγμή, διάφορες σχετικές θεωρίες υποστηρίζονται ευρέως από παλαιοντολόγους.

Η θεωρία σύγκρουσης με αστεροειδή, που προτάθηκε αρχικά από τον Γουόλτερ Αλβάρεζ προς το τέλος της δεκαετίας του '70, συνδέει το γεγονός εξάλειψης στο τέλος της κρητιδικής περιόδου με μία σύγκρουση περίπου 65,5 εκατομμύριο έτη πριν. Ο Αλβάρεζ πρότεινε ότι μια ξαφνική αύξηση στα επίπεδα ιριδίου, που καταγράφηκε σε όλο τον κόσμο σε στρώματα πετρωμάτων της περιόδου, είναι άμεσο αποτέλεσμα του αντίκτυπου εκείνης της σύγκρουσης. Ο όγκος των στοιχείων τώρα προτείνει ότι ένας αστεροειδής πάχους 10 χλμ έπεσε κοντά στη χερσόνησο Γιουκατάν, δημιούργησε τον κρατήρα πάχους 170 χλμ και έφερε τη μαζική εξαφάνιση. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι εάν οι δεινόσαυροι αναπτύσσονταν ή μειώνονταν πριν από το γεγονός. Μερικοί επιστήμονες προτείνουν ότι ο μετεωρίτης προκάλεσε μια μακροχρόνια και αφύσικη πτώση στην ατμοσφαιρική θερμοκρασία της γης, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι θα είχε δημιουργήσει αντ' αυτού ένα ασυνήθιστο κύμα θερμότητας.

Αν και η ταχύτητα της εξάλειψης δεν μπορεί να συναχθεί από απολιθώματα μόνο, τα διάφορα μοντέλα προτείνουν ότι η εξάλειψη ήταν εξαιρετικά γρήγορη. Η συναίνεση μεταξύ των επιστημόνων που υποστηρίζουν αυτήν την θεωρία είναι ότι η σύγκρουση προκάλεσε τις εξαλείψεις και άμεσα (από τη θερμότητα λόγω της σύγκρουσης μετεωριτών) και επίσης έμμεσα (μέσω μιας παγκόσμιας ψύξης που επήλθε όταν υλικό που εκτινάχθηκε από τον κρατήρα της σύγκρουσης αντανακλούσε τη θερμική ακτινοβολία από τον ήλιο).

Ενώ παρόμοια με τη θεωρία σύγκρουσης του Αλβάρεζ (που περιελάμβανε έναν αστεροειδή ή κομήτη), αυτή η θεωρία προτείνει ότι ένα ρεύμα κομητών απομακρύνθηκε από το Νέφος του Oort λόγω της βαρυτικής διάσπασης που προκλήθηκε από ένα διαπερνών αστέρι. Ένα ή περισσότερα από αυτά τα αντικείμενα συγκρούστηκαν έπειτα με τη γη περίπου ταυτόχρονα, προκαλώντας την παγκόσμια εξαφάνιση των ειδών. Όπως με την σύγκρουση ενός αστεροειδή, το τελικό αποτέλεσμα αυτού του βομβαρδισμού κομητών θα ήταν μια ξαφνική πτώση στις παγκόσμιες θερμοκρασίες, που θα ακολουθούνταν από μία παρατεταμένη κρύα περίοδο.

Στην αιχμή της εποχής των δεινοσαύρων, δεν υπήρξε κανένα πολικό κάλυμμα πάγου, και οι στάθμες των θαλασσών υπολογίζονται να ήταν από 100 έως 250 μέτρα υψηλότερα από ότι είναι σήμερα. Η θερμοκρασία του πλανήτη ήταν επίσης πιο ομοιόμορφη, με μόνο 25 βαθμούς Κελσίου να χωρίζει τις μέσες πολικές θερμοκρασίες από εκείνες στον ισημερινό. Κατά μέσον όρο, οι ατμοσφαιρικές θερμοκρασίες ήταν επίσης πολύ μεγαλύτερες. Οι πόλοι, παραδείγματος χάριν, ήταν κατά 50 °C θερμότεροι από σήμερα.

Η σύνθεση της ατμόσφαιρας κατά τη διάρκεια της εποχής των δεινοσαύρων ήταν πολύ διαφορετική επίσης. Τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα ήταν μέχρι 12 φορές πιο υψηλά από τα σημερινά επίπεδα, και το οξυγόνο ήταν 32 έως 35 τοις εκατό της ατμόσφαιρας, όπως συγκρίνονται με το 21 τοις εκατό που είναι σήμερα. Παρόλα αυτά, μέχρι το τέλος της κρητιδικής περιόδου, το περιβάλλον άλλαζε εντυπωσιακά. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα μειωνόταν, το οποίο οδήγησε σε μια τάση ψύξης καθώς τα επίπεδα του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα έπεφταν. Τα επίπεδα οξυγόνου στην ατμόσφαιρα άρχισαν επίσης να μεταλλάσσονται και θα έπεσαν τελικά αρκετά. Μερικοί επιστήμονες υποθέτουν ότι η αλλαγή κλίματος, που συνδυάστηκε με τα χαμηλότερα επίπεδα οξυγόνου, να είχε οδηγήσει άμεσα στην εξαφάνιση πολλών ειδών. Εάν οι δεινόσαυροι είχαν αναπνευστικά συστήματα παρόμοια με εκείνα που βρίσκονται συνήθως στα σύγχρονα πουλιά, μπορεί να ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να αντιμετωπίσουν τη μειωμένη αναπνευστική αποδοτικότητα, λαμβάνοντας υπόψη τις τεράστιες απαιτήσεις οξυγόνου των πολύ μεγάλων σωμάτων τους.

Ανάμεσα στις κοσμικές καταστροφές υπάρχει μία που φαίνεται αναπόφευκτη, βρίσκεται όμως τόσο μακριά στο μέλλον, ώστε η λέξη «απειλή» χάνει τη σημασία της. Παρ' όλα αυτά η αναφορά της κάνει πάντα αίσθηση, αφού πρόκειται για το μέλλον και το θάνατο του άστρου της ζωής, του Ήλιου μας.

Είναι αλήθεια ότι ο Ήλιος, που γεννήθηκε λίγο πριν από τη Γη (εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου), έχει διάγει μέχρι τώρα ένα βίο εξαιρετικά σταθερό. Με υποδειγματική κανονικότητα συνεχίζει να στέλνει στον πλανήτη μας σχεδόν 1 εκατομμύριο τεραβάτ, ενεργειακή ισχύ δεκάδες χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από την παγκόσμια παραγωγή σήμερα. Και αυτή η κολοσσιαία ενέργεια που προσλαμβάνεται από την επιφάνεια της Γης δεν αποτελεί παρά ένα ελάχιστο μέρος (ένα δισεκατομμυριοστό περίπου) της συνολικής ενέργειας που ακτινοβολεί ο Ήλιος στο διάστημα. Όμως τα αποθέματα του πυρηνικού καυσίμου που παράγει αυτή την πολύτιμη ακτινοβολία δεν είναι ανεξάντλητα. Με το ρυθμό της σημερινής κατανάλωσης, που μετασχηματίζει σχεδόν 7 δισεκατομμύρια τόνους υδρογόνου σε ήλιο κάθε δευτερόλεπτο, τα αποθέματα του υδρογόνου στο κέντρο του Ήλιου θα επαρκέσουν για περίπου 6 δισεκατομμύρια χρόνια ακόμη. Τότε θα αρχίσει μια μακρά περίοδος αγωνίας με δραματικές συνέπειες για το υπόλοιπο Ηλιακό σύστημα. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα θα ανακύψει πολύ πριν από αυτή την εποχή, αφού η Γη θα κινδυνεύσει να γίνει ακατοίκητη εξαιτίας της προοδευτικής αύξησης της λαμπρότητας του Ήλιου.

Σχήμα 1. Η σημερινή εικόνα Ηλίου δεν θα έχει καμία σχέση με αυτή μετά από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια (φωτογραφία στο υπεριώδες μέρος του φάσματος από το διαστημόπλοιο SOHO).

Είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς φανταζόταν η επιστήμη το τέλος του Ήλιου και της Γης πριν από την ανάπτυξη της σύγχρονης αστροφυσικής. Στις αρχές του 20ου αιώνα η πηγή ενέργειας του Ήλιου και των άλλων αστεριών παρέμενε μυστηριώδης. Καμιά από τις τότε γνωστές ενεργειακές πηγές δε φαινόταν ικανή να προμηθεύει για δισεκατομμύρια χρόνια τα εκπληκτικά ποσά ενέργειας που εκπέμπει το άστρο μας. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Άγγλου φυσικού William Thomson (Λόρδου Kelvin), αν ο Ήλιος αντλούσε την ενέργειά του από τη βαρυτική του συστολή (όπως τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια χρησιμοποιούν την ενέργεια του νερού που πέφτει στο πεδίο βαρύτητας της Γης), δε θα μπορούσε να λάμπει για περισσότερο από 30 εκατομμύρια χρόνια το πολύ. Αυτό το διάστημα ήταν σαφώς μικρότερο από την ηλικία της Γης, που με βάση τις μεθόδους ραδιενεργού χρονολόγησης του Νεοζηλανδού φυσικού Ernest Rutherford υπολογιζόταν την εποχή εκείνη σε κάτι παραπάνω από 2 δισεκατομμύρια χρόνια. Σύντομα όμως βρέθηκαν άλλες λύσεις χάρη στην ανάπτυξη της θεωρίας της ειδικής σχετικότητας το 1905 από τον Einstein, που έκανε λόγο για ισοδυναμία μάζας και ενέργειας: μια μικρή ποσότητα μάζας Μ μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια τεράστια ποσότητα ενέργειας Ε, σύμφωνα με την περίφημη εξίσωση Ε = Μc2, όπου c είναι η ταχύτητα του φωτός. Αν ο Ήλιος αντλούσε την ενέργειά του από τη μετατροπή της μάζας του σε ενέργεια με απόδοση 100 %, θα μπορούσε να λάμπει για 10.000 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό το ασυνήθιστα μεγάλο χρονικό διάστημα, χίλιες φορές μεγαλύτερο από τη σημερινή ηλικία του Σύμπαντος, απαντάται στο έργο του Βρετανού συγγραφέα Olaf Stapledon Τελευταίοι και Πρώτοι Άνθρωποι (Last and First Men).

Σήμερα γνωρίζουμε ότι η συνολική διάρκεια ζωής του Ήλιου είναι περίπου χίλιες φορές μικρότερη από αυτή που φανταζόταν ο Stapledon. Η θερμοπυρηνική σύντηξη του υδρογόνου σε ήλιο μετατρέπει την ηλιακή μάζα σε ενέργεια με απόδοση λίγο μικρότερη από 1%, επιπλέον, αυτή η μετατροπή αφορά μόνο το ένα δέκατο της ηλιακής μάζας στο κέντρο του άστρου μας, αφού τα άλλα εννέα δέκατα είναι πολύ ψυχρά για να επιτρέψουν θερμοπυρηνικές αντιδράσεις. Οι παράγοντες αυτοί περιορίζουν τη ζωή του Ήλιου σε 11 δισεκατομμύρια χρόνια «μόνο». Χάρη στις αριθμητικές προσομοιώσεις στους υπολογιστές τους, οι αστρονόμοι πιστεύουν σήμερα ότι γνωρίζουν αρκετά καλά την εξέλιξη των άστρων και μπορούν να περιγράψουν με ακρίβεια τις λεπτομέρειες της μελλοντικής εξέλιξης του Ήλιου. Προβλέπουν έτσι ότι η φωτεινότητά του θα αυξάνεται αργά αλλά σταθερά, κατά 10 % κάθε δισεκατομμύριο χρόνια. Ύστερα από τρία δισεκατομμύρια χρόνια η λαμπρότητα του Ήλιου θα έχει αυξηθεί προοδευτικά κατά 30 % περίπου και η Γη θα λαμβάνει τόση ενέργεια από τον Ήλιο όση δέχεται σήμερα η Αφροδίτη. Η συνεχής αυτή θέρμανση θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα ανεξέλεγκτο φαινόμενο θερμοκηπίου, παρόμοιο με αυτό που αναπτύχθηκε κάποτε στον αδελφό μας πλανήτη.

Εξαιτίας της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη το νερό των γήινων ωκεανών θα αρχίσει να εξατμίζεται, επιβαρύνοντας την ατμόσφαιρα με μια «ομίχλη» ολοένα πιο πυκνή. Καθώς οι υδρατμοί συμβάλλουν στο φαινόμενο θερμοκηπίου εμποδίζοντας τη θερμότητα του εδάφους να διαφύγει στο διάστημα, η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, επιταχύνοντας ακόμη πιο πολύ την εξάτμιση. Είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε σήμερα την ακριβή εξέλιξη όλων αυτών των φυσικών φαινομένων, γιατί ο ρόλος των υδρατμών (που απορροφούν τη θερμότητα του εδάφους συντελώντας στη θέρμανση της ατμόσφαιρας, αλλά ταυτόχρονα ανακλούν ένα μέρος από το προσπίπτον ηλιακό φως συντελώντας στην ψύξη της) δεν είναι ακόμη αρκετά γνωστός. Είναι ωστόσο βέβαιο ότι το περιεχόμενο των ωκεανών θα βρεθεί αργά ή γρήγορα στην ατμόσφαιρα, αιωρούμενο πάνω από ένα νεκρό τοπίο χωρίς το παραμικρό ίχνος ζωής.

Σιγά-σιγά η ομίχλη θα διαλυθεί. Κάτω από τη δράση των ηλιακών ακτινών τα μόρια του νερού θα αποσυντεθούν στα συστατικά τους υδρογόνο και οξυγόνο. Το ελαφρύ υδρογόνο θα διαφύγει στο διάστημα, ενώ το βαρύτερο οξυγόνο, που σχηματίζει εύκολα χημικές αντιδράσεις, θα προκαλέσει πλήθος πυρκαγιές στην ξερή βλάστηση ή θα απορροφηθεί από τους βράχους σχηματίζοντας διάφορα οξείδια. Μετά από μερικά εκατομμύρια χρόνια, όταν το νεφελώδες κάλυμμα των υδρατμών θα έχει εξαφανιστεί, θα εμφανιστεί το νέο πρόσωπο της Γης: ο πρώην γαλάζιος πλανήτης, το λίκνο της ζωής, θα έχει μεταμορφωθεί σε ένα ερημωμένο ουράνιο σώμα και η επιφάνειά του θα θυμίζει πολύ σεληνιακό τοπίο.

Παίρνοντας υπόψη το μεγάλο χρονικό περιθώριο μέχρι την πραγματοποίηση της προαναγγελθείσας καταστροφής, μπορεί κανείς να ελπίζει ότι ο γήινος πολιτισμός αυτού του μακρινού μέλλοντος θα έχει βρει τα μέσα να προστατευτεί. Μια προφανής λύση θα ήταν η εγκατάσταση σε τροχιά γύρω από τη Γη πελώριων ημιδιαφανών προστατευτικών πανό με διάμετρο χίλια χιλιόμετρα το καθένα. Η διαφάνεια αυτών των «ασπίδων» θα προσαρμοζόταν με τρόπο που να αφήνουν να περνά μόνο ένα μέρος της ηλιακής ενέργειας, ίσο με αυτό που φτάνει σήμερα στη Γη, και να ανακλούν ή να απορροφούν το υπόλοιπο, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς. Χάρη σε αυτά τα μέτρα οι κλιματολογικές συνθήκες στο εσωτερικό του ηλιακού συστήματος θα μπορούσαν να διατηρηθούν σε αποδεκτά επίπεδα για περίπου 3 δισεκατομμύρια χρόνια ακόμη. Φτάνουμε έτσι στα 6 δισεκατομμύρια χρόνια στο μέλλον, 10,5 δισεκατομμύρια χρόνια από τη γέννηση του Ηλιακού συστήματος. Ο γήινος πολιτισμός θα βρεθεί τότε αντιμέτωπος με ένα αληθινό πρόβλημα επιβίωσης.

Έπειτα από εξήμισι δισεκατομμύρια χρόνια τα αποθέματα υδρογόνου στο κέντρο του Ήλιου θα εξαντληθούν και η φωτεινότητα του άστρου μας θα είναι διπλάσια από ό,τι σήμερα. Ωστόσο σε ένα λεπτό στρώμα υδρογόνου γύρω από το κέντρο θα «ανάψουν» και πάλι οι πυρηνικές αντιδράσεις, παράγοντας ενέργεια και προκαλώντας τη διαστολή του εξωτερικού περιβλήματος του άστρου. Για 700 εκατομμύρια χρόνια αυτή η διαστολή θα γίνεται με ανεπαίσθητο ρυθμό και μόνο μια ελαφριά αλλαγή του χρώματος προς το πορτοκαλί θα υποδηλώνει ότι ο Ήλιος μεταμορφώνεται (και θα πρέπει συνεπώς να αρχίσουν να λαμβάνονται κάποια μέτρα από τους απογόνους μας εκείνης της εποχής). Προοδευτικά όμως η εξέλιξη θα επιταχυνθεί: το άστρο θα διασταλεί υπερβολικά και η φωτεινότητά του θα αυξηθεί κατά δέκα, εκατό, μέχρι και χίλιες φορές σε σχέση με τη σημερινή, ενώ το χρώμα του θα γίνει κόκκινο και η επιφανειακή θερμοκρασία του θα πέσει στους 3.000 oK (από τους 5.800 σήμερα). . Προς το τέλος αυτής της περιόδου, μέσα σε διάστημα δέκα εκατομμυρίων χρόνων «μόνο», η ακτίνα του άστρου μας θα αυξηθεί από 40 εκατομμύρια χιλιόμετρα (η ακτίνα της σημερινής τροχιάς του Ερμή) σε περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα (η ακτίνα της σημερινής τροχιάς της Γης).

Σχήμα 2. Η λαμπρότητα (μπλε γραμμή) και η μάζα (πράσινη γραμμή) του Ήλιου σαν συνάρτηση της ηλικίας του (άνω διάγραμμα). Η σημερινή ηλικία του Ήλιου είναι 4.5 δισεκατομμύρια έτη. Στο κάτω διάγραμμα φαίνεται η ακτίνα του Ήλιου σαν συνάρτηση της ηλικίας του. Όταν ο Ήλιος θα είναι ~12 δισεκατομμυρίων ετών θα "καταβροχθίσει" τον Ερμή.

Ο Ερμής θα καταβροχθιστεί σίγουρα από το διαστελλόμενο ερυθρό γίγαντα, ενώ δεν είναι ακόμη σαφές τι θα συμβεί με την Αφροδίτη. Η Γη φαίνεται ότι θα γλιτώσει χάρη σε μια ευτυχή συγκυρία, τη μετατόπιση της τροχιάς της προς τα έξω (χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση !). Σε όλη τη διάρκεια της διαστολής τα εξωτερικά στρώματα του Ήλιου θα διαφεύγουν στο διάστημα σπρωγμένα από την εσωτερική πίεση, με ταχύτητες μερικών εκατοντάδων χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Η διαφυγή τους θα διευκολυνθεί από το γεγονός ότι θα βρίσκονται μακριά από το κέντρο, όπου θα είναι συγκεντρωμένο το κύριο μέρος της μάζας του Ήλιου, και θα νιώθουν έτσι πολύ λιγότερο τη βαρυτική της έλξη. Εξαιτίας αυτής της «αιμορραγίας» ο Ήλιος θα χάνει μια ποσότητα μάζας ίση με τη μάζα της Γης κάθε χιλιετία και στο τέλος της περιόδου της διαστολής θα βρεθεί με τη μάζα του μειωμένη κατά 30 %. Αντίστοιχη μείωση θα υποστεί και η δύναμη της βαρυτικής του έλξης, που είναι ανάλογη με τη μάζα του. Καθώς η βαρύτητα του Ήλιου θα εξασθενεί, δε θα μπορεί να συγκρατήσει στις τροχιές τους τα διάφορα αντικείμενα του Ηλιακού συστήματος που θα μεταναστεύσουν σιγά-σιγά προς τα έξω, σε μεγαλύτερες αποστάσεις από το κέντρο. Έτσι η Αφροδίτη θα βρεθεί στο ύψος της σημερινής τροχιάς της Γης, γλιτώνοντας κατά πάσα πιθανότητα την καταβρόχθισή της από το διαστελλόμενο ερυθρό γίγαντα, όμως θα έχει μετατραπεί σε μια «αναβράζουσα» σφαίρα με επιφανειακή θερμοκρασία σχεδόν 2.000 oK, λίγο μικρότερη από τη θερμοκρασία του κόκκινου άστρου που θα καλύπτει σχεδόν ολόκληρο τον ουρανό της. Όσον αφορά τη Γη, θα βρεθεί σε απόσταση μόλις 60 εκατομμυρίων χιλιομέτρων έξω από την τροχιά της Αφροδίτης. Αν ένας παρατηρητής μπορούσε να παραμείνει στην καυτή επιφάνειά της, όπου η θερμοκρασία θα πλησιάζει τους 1500 oK, θα αντίκριζε ένα τοπίο ανάλογο με την Κόλαση του Δάντη, με τον τερατώδη κόκκινο δίσκο του Ήλιου να καλύπτει πάνω από τα τρία τέταρτα του ουρανού.

Η διαστολή του Ήλιου θα επηρεάσει επίσης το εξωτερικό Ηλιακό σύστημα, αν και οι συνέπειες θα είναι ελάχιστες για τους γιγάντιους πλανήτες. Οι τρεις δορυφόροι του Δία, η Ευρώπη, η Καλλιστώ και ο Γανυμήδης, περιέχουν τεράστιες ποσότητες νερού κάτω από τα επιφανειακά τους στρώματα πάγου. Επίσης, ενδέχεται να υπάρχει νερό με τη μορφή πάγου κάτω από την ατμόσφαιρα μεθανίου και αζώτου που καλύπτει τον Τιτάνα, το μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου. Η διαστολή του Ήλιου και η συνακόλουθη θέρμανση αυτών των δορυφόρων θα απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες νερού σε υγρή μορφή για αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Όμως στο τέλος αυτής της περιόδου, το μεγαλύτερο μέρος των αποθεμάτων θα εξατμιστεί και θα διασκορπιστεί στο διάστημα. Την ίδια μοίρα θα έχει και το νερό των μικρότερων δορυφόρων και των δακτυλίων των γιγάντιων πλανητών. Ωστόσο τα τεράστια αποθέματα πάγου των κομητών της ζώνης του Kuiper και του νέφους του Oort, που βρίσκονται πολύ πιο μακριά, θα μείνουν ανέπαφα, στη διάθεση ενός πολιτισμού που θα έχει ενδεχόμενα επιζήσει στο μακρινό εκείνο μέλλον.

Γύρω στο έτος 7.500.000.000 ολόκληρο τα Ηλιακό σύστημα θα έχει γίνει ακατοίκητο. Ακόμη και στο επίπεδο της τροχιάς του Πλούτωνα, που βρίσκεται σήμερα σαράντα φορές μακρύτερα από τον Ήλιο από ό,τι η Γη, η ένταση της ηλιακής ακτινοβολίας θα είναι αρκετές φορές μεγαλύτερη από ό,τι σήμερα στον πλανήτη μας.
Μετά από μια μακρά περίοδο διαστολής που θα απειλεί να καταπιεί τα πάντα στο πέρασμά της, ο Ήλιος θα ηρεμήσει, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα. Μέσα στην καρδιά του το ήλιο, προϊόν της καύσης του υδρογόνου, θα αρχίσει με τη σειρά του να καίγεται και να μετατρέπεται σε άνθρακα, μόλις η κεντρική θερμοκρασία ανεβεί στους εκατό εκατομμύρια βαθμούς. Με την έναρξη της καύσης του ηλίου θα σβήσει το περιφερειακό στρώμα καύσης του υδρογόνου, του οποίου η ενέργεια είχε προκαλέσει την τεράστια διαστολή του περιβλήματος. Όπως η άμπωτη ακολουθεί την πλημμυρίδα, το περίβλημα του άστρου θα αρχίσει να συρρικνώνεται και να απομακρύνεται από το απανθρακωμένο σώμα της Αφροδίτης, για να σταθεροποιηθεί σε μια ακτίνα 7 εκατομμυρίων χιλιομέτρων «μόνο», 10 φορές δηλαδή μεγαλύτερη από τη σημερινή. Από το πτώμα του Ερμή δεν πρόκειται να απομείνει τίποτα, αφού ο πλανήτης θα έχει εξατμιστεί από καιρό στο εσωτερικό του τεράστιου φούρνου.

Σχήμα 3. Το πλανητικό νεφέλωμα NGC6826 όπως το φωτογράφησε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Κάπως έτσι θα τελειώσει την ζωή του και ο Ήλιος, σκορπίζοντας τα συστατικά του στο περιβάλλοντα διαστημικό χώρο.

Για εκατό εκατομμύρια χρόνια ακόμη ο Ήλιος θα διατηρηθεί σε μια κατάσταση ημι-ερυθρού ημι-γίγαντα, λάμποντας με λαμπρότητα σαράντα φορές μεγαλύτερη από τη σημερινή. Όμως τα αποθέματα ηλίου θα εξαντληθούν πολύ πιο γρήγορα από τα αποθέματα του υδρογόνου και αυτή η περίοδος ηρεμίας θα φτάσει στο τέλος της. Τότε ο Ήλιος θα μπει στο τελευταίο στάδιο της εξέλιξής του: το στάδιο της διπλής περιφερειακής καύσης, όπου το ήλιο «καίγεται» στην περιφέρεια της καρδιάς και το υδρογόνο σε μια πιο εξωτερική στιβάδα. Αυτή θα είναι η πιο ασταθής φάση της μακρόχρονης ζωής του. Σπρωγμένο από τους σπασμούς του άστρου που ψυχορραγεί, το περίβλημά του θα ξαναρχίσει να απλώνεται στον ορίζοντα των πλανητών του Ηλιακού συστήματος. Στο διάστημα αυτής της σχετικά σύντομης περιόδου που θα διαρκέσει περίπου 500.000 χρόνια, το μεγαλύτερο μέρος του περιβλήματος του άστρου θα διαφύγει στο διάστημα σχηματίζοντας ένα εντυπωσιακό πλανητικό νεφέλωμα. Για πρώτη φορά τότε θα αποκαλυφθεί η καρδιά του Ήλιου, μια φλεγόμενη αλλά μικροσκοπική σφαίρα με μέγεθος περίπου όσο η Γη. Με επιφανειακή θερμοκρασία 100.000 oK η σφαίρα θα ακτινοβολεί κυρίως στο υπεριώδες, στέλνοντας για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια ένα κύμα θανατηφόρας ακτινοβολίας να αποστειρώσει τους πλανήτες στους οποίους κάποτε πρόσφερε ζωή.

Έτσι θα πεθάνει ο Ήλιος. Μένοντας με τη μισή περίπου από την αρχική του μάζα δε θα μπορέσει να συμπιέσει και να θερμάνει αρκετά το εσωτερικό του, ώστε να ενεργοποιηθούν οι πυρηνικές αντιδράσεις καύσης του άνθρακα. Το θερμό αρχικά «πτώμα» του θα ψυχθεί σιγά-σιγά, καθώς θα μεταμορφώνεται σε λευκό νάνο, ένα άστρο αδρανές που η λιγοστή του ακτινοβολία θα ελαττώνεται όλο και περισσότερο μέχρι να σβήσει εντελώς και να μετατραπεί σε μαύρο νάνo έπειτα από μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια χρόνια.

Ασθενής σε νοσοκομείο του Καναδά είχε... πράσινο αίμα

Οι γιατροί σε νοσοκομείο του Βανκούβερ έμειναν άφωνοι όταν ο ασθενής τον οποίο χειρουργούσαν άρχισε να αιμορραγεί με σκούρο πράσινο αίμα. Ο 42 χρονος παρουσίασε μια σπάνια διαταραχή λόγω φαρμάκου που έπαιρνε σε υψηλές δόσεις. Το ασυνήθιστο περιστατικό, που παρουσιάζεται στην έγκριτη βρετανική επιθεώρηση Lancet, παραπέμπει στον Μίστερ Σποκ από τη σειρά Σταρ Τρεκ -γεννημένος στον πλανήτη Βούλκαν, ο εξωγήινος αστροναύτης είχε επίσης πράσινο αίμα.



Όγκος 15 κιλών αφαιρέθηκε από το πρόσωπο ασθενή

Γιατροί στην Κίνα ολοκλήρωσαν με επιτυχία χειρουργική επέμβαση σε έναν 31χρονο ασθενή με έναν καλοήθη όγκο 15 κιλών που κρεμόταν από το πρόσωπό του και τον εμπόδιζε να δει, να ακούσει, να φάει και να μιλήσει.




Φονική εικόνα Χριστού που αφαιρείται από το μουσείο

Ένα μουσείο στην Αγία Πετρούπολη, της Ρωσίας, έχει αφαιρέσει μια αρχαία εικόνα απεικονίζοντας τον Ιησού Χριστό από την επίδειξη επειδή το κομμάτι του "ενεργειακού τομέα" της τέχνης σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες έχει σκοτώσει διάφορα μέλη του προσωπικού.


Μυστηριώδης εξαφάνιση...λίμνης!

Η Χιλή είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο ως η χώρα των πανύψηλων και απόκρημνων βουνών.Η άγρια ομορφιά τους καθηλώνει τον επισκέπτη,που όλο ανυπομονησία,θέλει να τα ανέβει και να εξερευνήσει κάθε σπιθαμή τους...και αν είναι αρκετά τυχερός μπορει να δει απο κοντά μερικές από τις σπάνιες λίμνες της.Όμως,πριν από λίγο καιρό, ο καταλογος τους μειώθηκε κατα μία καθώς...η τύχη της αγνοείται!!!


Μητέρα στα 67!

Η γηραιότερη μητέρα στον κόσμο είναι μια 67χρονη Ισπανίδα, που έφερε στον κόσμο δύο υγιέστατα αγοράκια τον Πάου και τον Κρίστιαν.



επισκεύασε τον εγκέφαλό του

Αφού έμεινε 19 χρόνια σε κωματώδη κατάσταση, ο Τέρι Ουόλις ξύπνησε το 2003. Σήμερα οι επιστήμονες εξηγούν ότι ο εγκέφαλός του... αυτοεπισκευάστηκε.



εικόνα αλλοδαπού στό εσωτερικό ενός πουλιού

Μιά ακτινογραφία μιάς πληγωμένης πάπιας,εδειξε ενα εκπληκτικό εύρημα.
Τήν εικόνα ενός αλλοδαπού.
Τό εύρημα αυτό υπάρχει στό Διεθνές Ερευνητικό Κέντρο Διάσωσης Πουλιών στην Cordelia.




το Ονομα τού Θεού σε αλιγάτορα

Ο Michael Wilk απο το Wisconsin κυτταξε,εκπληκτος τον κορκοδειλο που ειχε σπιτι του.
Πανω στο δερμα του εγραφε ΘΕΟΣ.
Και δεν ηταν τεχνητο.









Γιγάντια κύματα στους ωκεανούς επιβεβαιώνει η ESA

Νέα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) αποκαλύπτουν ότι κύματα με ύψος δεκαώροφων κτιρίων όντως σαρώνουν τους ωκεανούς και ίσως ευθύνονται για πολλά ανεξιχνίαστα ναυάγια.

Φυσσαλίδες μεθανίου βυθίζουν πλοία

Σύμφωνα με έρευνα Αυστραλών επιστημόνων που πραγματοποιήθηκε κοντά σε σκάφη βυθισμένα στη Βόρεια Θάλασσα, τεράστιες φυσσαλίδες μεθανίου που αναδύονται από τον ωκεάνιο πυθμένα θα μπορούσαν θεωρητικά να βυθίσουν διερχόμενα πλοία.

Όσο κάποιοι πρσπαθούν να μου πουν να αλλάξω θέμα επειδή τους πονάει η αλήθεια δεν κερδίζουν τίποτα αντιθέτως θα γράφω πιο πολλά. ΕΛΛΑΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Με πολύ αγάπη NIKOSPI

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Ποια είναι η ουσία της πίστης μας;

Κέντρο της πίστεως είναι ο αληθινός Θεός: Εκείνος που φανερώθηκε στον Μωυσή στο Σινά. «Ο ΩΝ», ο Κύριος της Δόξης.
Ουσία της πίστης μας είναι ότι: Ο πάλαι τω Μωσεί συλλαλήσας επί του Όρους Σινά διά συμβόλων, Εγώ ειμι λέγων Ο ΩΝ, κάποια ημέρα, δια σπλάχνα ελέους, κατήλθεν εκ των Ουρανών και εσαρκώθη και ενανθρώπησε δι’ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν και εσταυρώθη για μας.
Αυτή ήταν η ουσία της πίστης μας, της πίστης των Αποστόλων και των Πατέρων μας: Ότι οι Ιουδαίοι τον Κύριον της Δόξης εσταύρωσαν ( Α’ Κορ. 2,8).
Αυτό το μήνυμα είναι το ΚΗΡΥΓΜΑ της Εκκλησίας μας. Γι’ αυτό ΜΟΝΟ μας μιλάει το Σύμβολο της πίστης μας. Με μια μικρή προσθήκη – επεξήγηση: Ότι δι’ Αυτού τον Πατέρα εγνώκαμεν και δι’ Αυτού το Πνεύμα επεδήμησεν εν κόσμω΄ και δι’ Αυτού εμάθαμε να προσκυνούμε Πατέρα, Υιό και Άγιον Πνεύμα, Τριάδα ομοούσιον και αχώριστον.
Αυτός, Ο ΩΝ, ο επί πάντων Θεός, μας εδώρησε την ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ, Αυτός μας έδωκε το ΒΑΠΤΙΣΜΑ, Αυτός μας δίνει την ΑΦΕΣΙΝ των ΑΜΑΡΤΙΩΝ μας. Αυτός θα μας δώσει την Ανάστασιν των νεκρών και την ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ.. Αυτός, «δι’ Ον τα πάντα και δι’ ου τα πάντα» (Εβρ.2,10).
Κέντρο της πίστης μας, πεμπτουσία της πίστης μας είναι τα λόγια- κέντρο της λατρείας μας: «Ούτως ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν Αυτού τον Μονογενή έδωκεν, ίνα πάς ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον» (Ιω. 3,15).
Αυτό είναι το κέντρο της πίστης μας. Και κάθε τι, που απειλεί να μετατοπίσει κάπου αλλού, σε κάποιο άλλο σημείο, το κέντρο της πίστης μας, είναι η χειρότερη αλλοτρίωση, η χειρότερη απειλή για την πίστη μας.
Και είναι θαυμαστά τα λόγια του Μεγάλου Αθανασίου στο βιβλίο του Κατά Αρειανών, Λόγος Β΄κεφ. 73: «Το βλέπετε; Η αγία Γραφή εκφράζεται πάντοτε με ακρίβεια. Λέγει: Ο Πατέρας εγέννησε τον Υιό Του τον Μονογενή. Δεν λέγει: Τον έφτιαξε, Τον εποίησε, Τον εδημιούργησε. Δεν χρησιμοποιεί τέτοιες λέξεις, για να μην περάσει σε κανέναν η ιδέα, ότι και ο Χριστός ήταν και Αυτός ένα κτίσμα ένα δημιούργημα.
Αυτό είναι το πιο κύριο, το πιο κεντρικό σημείο της πίστης μας. Αυτό ο Χριστός ήθελε να μας κάνει να το συνειδητοποιήσουμε βαθιά. Και γι’ αυτό, όταν ερώτησε τους Αποστόλους Του, τι γνώμη είχαν γι' Αυτόν; Και Του απάντησε ο Πέτρος•
- Συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του Ζώντος.
Το ίδιο ερώτημα απασχολούσε και «έναν άλλον», τον «πατέρα των αρειανών», και όλων των αιρέσεων, τον διάβολο:
Η πρώτη ερώτηση, πού έκαμε αυτός στον Χριστό, τότε πού Τον επείραζε, ήταν:
- Αν είσαι ο Υιός του Θεού, ειπέ...
Δόλια και ύπουλα την έκανε την ερώτηση. Και την έκανε, επειδή το ήξερε, ότι αυτή ήταν η ουσία της πίστης μας: της μιας και μόνης αληθινής πίστης στον κόσμο.
Και, αν μεν είναι ο Υιός του Θεού, τότε έφθασε το τέλος της κοσμοκρατορίας του διαβόλου΄ ενώ, αν είναι ένας απλός υιός του Αδάμ, όπως τα κατάφερε και έκαμε τον Αδάμ, όπως ο ίδιος ήθελε, έτσι θα τα έβγαζε καλά πέρα, και με τον Ιησού΄ και δεν θα είχε λόγο να ανησυχεί.
Ναι. Έτσι είναι. Την ερώτηση την έκαμε, για να ιδεί, αν μπορεί να ξενοιάσει!» (Κατά Αρειανών Β΄, 73. P.G. τ. 26, 201 BC).
Στο ίδιο μοτίβο κινείται και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Κάπως πιο ποιμαντικά αυτός΄ και γι’ αυτό πιο κοντά σ' εμάς και στις αγωνίες μας. Λέγει:
«Με τις θαυμάσιες παραβολές Του για τον κόκκο σινάπεως και για την ζύμη, ο Χριστός θέλει να μας ειπεί, ότι παντού και πάντοτε, πρέπει να προτιμάμε το «κήρυγμα». («Κήρυγμα» στην γλώσσα της Εκκλησίας είναι ένα: η εν Χριστώ σωτηρία). Βάση της πίστης μας είναι το κήρυγμα: η εν Χριστώ σωτηρία. Ουσία της πίστης μας είναι το κήρυγμα: η εν Χριστώ σωτηρία. Κήρυγμα μας είναι ή εν Χριστώ σωτηρία.
Οι παραβολές για την ζύμη και για τον κόκκο σινάπεως μας μιλάνε για την δύναμη του κηρύγματος. Μας δείχνουν, τι μεγάλο νόημα, τι μεγάλη δύναμη, τι μεγάλη αξία, έχει το κήρυγμα: το μήνυμα της εν Χριστώ σωτηρίας. Αναπτύσσεται και απλώνεται• σαν το σινάπι. Και νικάει όλες τις καταστάσεις• ήρεμα και αδιόρατα• σαν την ζύμη.
Οι παραβολές αυτές μας λένε, έχομε χρέος, όχι απλά, να αφήσουμε κάθε άλλο θέμα στην άκρη και να καταπιαστούμε γερά με το κήρυγμα, αλλά και ότι το έργο αυτό πρέπει να το κάνουμε με πίστη, με ενθουσιασμό και με χαρά• πρόθυμοι να τα αφήσουμε όλα (τα οποία όπλα μας-επίγεια προσόντα μας) στην άκρη• και να μιλάμε μόνο για την εν Χριστώ σωτηρία• και ότι, όταν αυτό το κάνουμε, κάνουμε ένα εμπόριο με αφάνταστα κέρδη!
Είναι αστείο να θέλει άνθρωπος να μιλήσει για την εν Χριστώ σωτηρία και να φοβάται, μη και χάσει τον καιρό του- μη και πέσει έξω!...
Μία είναι η αλήθεια. Μία και μοναδική».
(Εις το κατά Ματθαίον Ομιλία ΜΖ, 2).
Το κέντρο της πίστης μας είναι το ΚΗΡΥΓΜΑ: η πίστη στον Χριστό-Σωτήρα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη. Αυτή είναι ο μεγαλύτερος πλούτος. Αυτή είναι η ΟΜΟΛΟΓΙΑ μας. Αυτό είναι το ΚΗΡΥΓΜΑ.
Και όπως λέγει το κοντάκιο της εορτής των αγίων Πατέρων, «Των Αποστόλων το Κήρυγμα και των Πατέρων τα Δόγματα», δεν είναι δύο σημεία αλληλοαναιρούμενα, αλλά αλληλοσυμπληρούμενα, (το ένα προϋποθέτει το άλλο)• και τα δύο μαζί «τη Εκκλησία ΜΙΑΝ την πίστιν εκράτυναν».
5. Αλλά, ας ιδούμε τώρα και τι μας λέγει ο αληθινά θεόσοφος Κλήμης ο Αλεξανδρέας, που παρ’ όλο που είναι πολύ πιο παλαιός από τον άγιο Αθανάσιο και από τον άγιο Ιωάννη, τον αισθανόμαστε πολύ πιο κοντά μας• γιατί μιλάει σε γλώσσα πού την ζούμε και την καταλαβαίνουμε. Λέγει:
ΤΟ χειρότερο σκάνδαλο στον κόσμο είναι ή ύπαρξη πολλών αιρέσεων. Η κάθε μία με τα δικά της. Μας λένε λοιπόν οι «άθεοι». Με τι μούτρα, μας ζητείτε να δεχθούμε «τα δικά σας»; Ανάμεσα στις τόσες «εκκλησίες» σας, ποία να διαλέξουμε; Γιατί αυτήν και όχι μία άλλη;
Και έχουν δίκαιο. Έτσι είναι. Είτε το θέλομε, είτε όχι, η ύπαρξη πολλών «εκκλησιών» είναι «μώμος» και σκάνδαλο.
Εμείς βέβαια το ξέρουμε, ότι ο Χριστός μία πίστη παρέδωκε• και ότι «μετά», κάποιοι «δικοί μας», ξέφυγαν και έφτιαξαν δικές τους Ομολογίες.
Και λοιπόν; Λοιπόν. Αν εμείς τους ακολουθήσουμε, και προσπαθούμε να τους αποδείξουμε λογικά το λάθος τους, θα κάμουμε και εμείς το ίδιο λάθος (= θα δώσουμε προτεραιότητα στην ανθρώπινη λογική). Τι λοιπόν πρέπει να κάμωμε; Να διαφοροποιηθούμε. Και να κρατάμε την πίστη, πού μας παρεδόθη.
Μακάρι να μην υπήρχαν αιρέσεις! Άλλα να πού υπάρχουν! Και μάλιστα πολλές! Τι θα ειπούμε σε εκείνους πού μας ερωτάνε; θα τους μιλήσουμε πρακτικά, θα τους ειπούμε:
Να, και οι γιατροί τα ίδια έχουν. Ο κάθε γιατρός με την γνώμη του πάει. Και παρά ταύτα ησυχία δεν έχουν, από τους ανθρώπους, πού τρέχουν κοντά τους για θεραπεία. Γιατί οι άνθρωποι στην ιατρική δεν ψάχνουν για την αλήθεια. Αλλά για την θεραπεία τους.
Και στις θρησκείες οι άνθρωποι δεν ψάχνουν για την αλήθεια. Για βοή-θεια ψάχνουν! Για θεραπεία ψάχνουν. Για την σωτηρία τους ψάχνουν!...
Άρα σημασία και αξία δεν έχει, τόσο η αλήθεια, όσο η θεοσέβεια: δηλαδή να είμαστε σίγουροι, να μπορούμε να το ελπίζαμε, ότι ακολουθώντας τον δρόμο πού μας δείχνει ή θρησκεία μας θα πάμε στον Θεό• και να είμαστε σίγουροι, ότι αν λατρεύουμε τον Θεό, όπως μας Τον διδάσκει ή θρησκεία μας, θα έλθει ο Θεός κοντά μας.
Είναι δύσκολο πράγμα να εύρει κανείς την αλήθεια!.. Έτσι και αλλιώς, τώρα, εδώ στην γη, «γινώσκομεν εκ μέρους» (Α' Κορ. 13, 9). Η γνώση της αλήθειας, είναι προορισμένη για την αιώνια ζωή. Αλλά και η θεοσέβεια, δύσκολο έργο είναι΄ όχι μόνο δύσκολο΄ αλλά και δυσεργόν (=δυσκατόρθωτο). [Θεοσέβεια για τον Κλήμη είναι η βίωση της Ορθής Πίστης: η πίστη όχι σαν γνώση, αλλά σαν κοινωνία με τον Θεό]
Χρειάζεται λοιπόν το ψάξιμο! Όμως. Έτσι γεννιούνται οι αιρέσεις! Είναι καρποί μιας νοσηρής φιλοτιμίας΄ έργο ανθρώπων πού ποτέ ΔΕΝ φρόντισαν να παραλάβουν ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ αυτό πού τους παρεδόθη. Και οδηγούνται εκεί, γιατί δουλεύουν με αυταρέσκεια και ΟΙΗΣΗ΄ με την εντύπωση, ότι έχουν μυαλό ΑΡΚΕΤΟ. Και φαντάζονται, ότι μπορούν να λύσουν όλα τους τα προβλήματα μόνοι τους. Αλλά κάνουν λάθος. ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ. ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ. Χρειάζεται βέβαια το ψάξιμο! Έστω και αν δεν αρκεί. Έχομε χρέος, όσος κι αν είναι ο κόπος, να τον αναλάβουμε και ποτέ να μη κάμουμε πίσω. Επαποδυτέον και ουκ αποστατέον. Και όσο και αν μας φαίνεται, ότι καταντάμε σε συζητήσεις ατέρμονες, άλλων άλλα περί αληθείας λεγόντων, ουκ αποστατέον, άλλ' επιμελέστερον θηρατέον το σωστό, μέχρι και την έσχατη λεπτομέρεια, μέχρι την ακριβέστατη γνώση! Τόσο μεγάλο θέμα είναι η θεοσέβεια.
Αυτή η ακριβέστατη γνώση, πρέπει να είναι για μας η κύρια επιδίωξη μας (= η τω όντι αρίστη αίρεσις ημών).
Μα πρόσεχε. Ποτέ να μην ειπείς: ΔΕΝ χρειάζεται να ασχολούμαστε με τέτοια θέματα. Γιατί θα καταντήσεις σαν και κάποιον, που αποκόπηκε από τις γεωργικές εργασίες τόσο, που δεν μπορούσε πια να ξεχωρίσει ένα φυσικό μήλο από ένα κέρινο!...
Άλλο πράγμα είναι, να ακούς κάτι και να σου προκαλεί κατάπληξη, και άλλο η αλήθεια! Πρόσεξε λοιπόν, μη και ανθρώπινα κατασκευάσματα-αιρέσεις, σε κάμουν να ιδείς για γνήσιο μήλο την αίρεση, και για κέρινο την Εκκλησία!
Έχομε χρέος να αποδεχτούμε την κατάσταση όπως είναι. Ότι υπάρχουν πολλές αιρέσεις. Με συμβολή, στο θέμα της θεοσέβειας, αρνητική: Αφού δουλεύουν με την σιγουριά, ότι τα ξέρουν όλα, με οίηση, σαν δοξόσοφοι, σαν δοκησίσοφοι• και έτσι, όχι μόνο οι ίδιοι βουλιάζουν στο ψέμα, αλλά και σκοτίζουν την αλήθεια. Και ακριβώς γι' αυτό εμείς ψάχνουμε! Και προσπαθούμε, την πίστη μας, να την μάθουμε ακόμη και στις πιο μεγάλες και δύσκολες λεπτομέρειες της.
Δεν είναι ντροπή για μας, απλοί άνθρωποι -χωρικοί να ξεχωρίζουν κάτι ασήμαντα εξωτερικά πανομοιόμορφα βοτανάκια, και εμείς να μη ξέρουμε, τι λέει η πίστη μας» (Στρωματείς Ζ, 16-17).
Συμπέρασμα:
Το χειρότερο πάθημα δεν είναι να μπερδέψει κανείς μέσα του κάποια λεπτομέρεια της πίστης, αλλά να μπερδευτεί ο ίδιος και να θεωρήσει την ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ του Χριστού ψεύτικη• και αληθινή την βοτάνη του διαβόλου, την αίρεση.
Γ
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ;
ΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΑΣ;

Σαν δούλοι του Χριστού, αν είμαστε, και αν θέλουμε να είμαστε, τους αιρετικούς έχομε χρέος να τους αντιμετωπίζουμε:
α. με τα όπλα του Χριστού΄
6. με ρεαλισμό• και
γ. με στόχο το θέλημα του Χριστού• δηλαδή την σωτηρία τους
α. Ποια είναι τα όπλα μας, τα όπλα της στρατείας μας; με τι όπλα ξεκινάμε για την αντιπαράταξη και αντιπαράθεση μας κατά των «εχθρών» μας; Μας τα προσδιορίζει ο απόστολος Παύλος. Λέγει:
«Τα όπλα της στρατείας ημών ου σαρκικά, αλλά δυνατά τω Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων (= δηλαδή με μέτρα ανθρώπινα δεν λένε τίποτε, δεν αξίζουν τίποτε, με τα μέτρα του Θεού, όμως, είναι πανίσχυρα), λογισμούς καθαιρούντες και πάν ύψωμα επαιρόμενον κατά της γνώσεως του Θεού» (Β' Κορ. 10, 4-5)• και αν για κάτι τέτοιο ψάχνουμε, να καθαιρέσουμε, να ισοπεδώσουμε κάθε ύψωμα επαιρόμενον κατά της γνώσεως του Θεού, τότε τι άλλο θέλομε; Έχομε την απόλυτη υπεροπλία΄ και σίγουρη την νίκη. Αφού τότε αγωνιζόμαστε «συν Χριστώ και δια Χριστόν».
Και ας θυμηθούμε, τι μας είπε ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
Όχι σφαγές. Όχι αίματα. Όχι δυναμικά μέτρα. Όχι συντριβή. Όχι εξουθένωση. Διδασκαλία. Προσέγγιση. Αγάπη. Σωτηρία!...
Συνεχίζουμε με τα λόγια του Κλήμη του Αλεξανδρέα:
Πρέπει, σε κάθε περίσταση να μπορούμε να ειπούμε δύο λόγια σωστά. Γιατί ή λογική συζήτηση είναι για τον άνθρωπο, όν λογικό, ανάγκη. Μιλώντας όμως, δεν κάνει εμείς να λέμε πράγματα, πού δεν στέκουν σε καμμία λογική! Παράλληλα, πρέπει, να μάθουμε να δεχόμαστε την όποια συζήτηση, με καλοσύνη- με ταπείνωση- και με προθυμία. Και αφού έτσι, πρώτα πλησιάσουμε τους συνομιλητές μας, τότε να προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν, πού είναι το λάθος τους! Και πώς και γιατί, ο μόνος οργανισμός πού κρατάει την ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ, είναι ή ΑΡΧΑΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
6. Με ρεαλισμό δουλεύουμε, και μαχόμαστε, όταν ξέρουμε που πατάμε, όταν έχουμε γνώση, πώς δημιουργήθηκαν οι διάφορες αιρέσεις, πώς αποκόπηκαν από την Εκκλησία και τι είναι εκείνο πού κυριαρχεί μέσα τους. Με άλλα λόγια πρέπει να ξέρουμε για τους αιρετικούς κάτι:
- Οι πιο πολλοί αιρετικοί, άνθρωποι με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, φαντάσθηκαν ότι βρήκαν την αλήθεια πιο καλά και πιο βαθειά από ό,τι την είχε η Εκκλησία. Η μεγάλη τους ιδέα για τον εαυτό τους, η οίηση, τους κάνει και όλα τα δικά τους να τα βλέπουν καλά! Τόσο, πού να μην χρειάζονται καμμία τεκμηρίωση! Οι άνθρωποι αυτοί είναι πολύ ταλαίπωροι, αφού από αυταρέσκεια, από οίηση, αισθάνονται, ΑΝΑΠΑΥΣΗ στις απόψεις τους• και εαυτούς ΑΠΑΤΩΣΙ. Και καταντούν έτσι αστείοι, αφού καμαρώνουν τις ιδέες τους και κάθε σκέψη για έλεγχο στις ιδέες τους, την αποφεύγουν, όσο ο διάβολος το λιβάνι!... Για να μη τύχει και ιδούν τα λάθη τους... Γιατί δεν το αντέχουν!...
- Κάτι άλλους, η ματαιοδοξία τους κάνει να θέλουν οπαδούς• άτομα εξαρτημένα! Αυτοί, αν τύχει και εμπνευσθούν κάτι, το περιτυλίγουν με όμορφα λογάκια και τραγουδάκια!... (επιχειρήματα, συγκινησιακές καταστάσεις..). Και αγωνίζονται να πιάσουν πιάτσα!...Έτσι δημιουργούν μια ομαδούλα θαυμαστές. Και όλα πάνε καλά! Αφού κάποιοι τους κοιτάζουν στο στόμα!... Αυτό όμως δεν είναι Εκκλησία!... Αυτό δεν είναι μήτρα σωτηρίας...
Σε τέτοια θέματα, καλό είναι να είμαστε πρόθυμοι να κουραστούμε.
Με άλλα λόγια, για να αναπτύξουμε μια σωστή στρατηγική, πρέπει πρώτα να κάμουμε σωστή εξιχνίαση του εδάφους. Να ξέρουμε, που πατάμε και που περπατάμε. Και αφού τα επικρατέστερα γνωρίσματα των αιρετικών είναι η οίηση και η ματαιοδοξία, η ιδέα τους, σ' αυτά τα σημεία καλούμαστε να τους προσεγγίσουμε.
γ. Στόχος μας στον αντιαιρετικό μας αγώνα, δεν είναι ούτε να ξεριζώσουμε τους αιρετικούς, ούτε να τους επιστομίσουμε, ούτε προπαντός να τους σφάξουμε. Στόχος μας πρέπει να είναι ή επιστροφή τους και η σωτηρία τους.
Για τον κάθε άνθρωπο ισχύει, ότι μόνο τότε μπορεί να πλησιάσει τον Κύριο και να δεχθή το θέλημα Του, αν προηγουμένως αφήσει στην άκρη την γνώμη του• «μέγιστον το την οίησιν αποθέσθαι».
Συνεπώς. Μόνο τότε, (μόνο αν τον κάμεις να αμφισβητήσει την οίησή του) θα μπορέσει να καταλάβει, τι σημαίνει γνώμη (προσωπική) και τι αληθινή γνώση (επιστήμη). Βοήθα τον, λοιπόν! Πάρε του το χαλί κάτω από τα ποδιά του. Βοήθα τον, να ξυπνήσει. Και τότε, μονό τότε, θα το ιδείς και θα το καταλάβεις και συ, ότι οποίος ποθεί να εύρει αιώνια ανάπαυση, -δα την εύρει, μόνο αν περάσει από την στενή και τεθλιμμένη είσοδο• μόνο αν αμφισβητήσει την οίησή του.
Οι άγιες Γραφές είναι γεμάτες καρπούς πνευματικούς. Για εκείνους που έχουν «μυαλό», νουν Χριστού, γεννάνε! Μα κάτι τέτοια, οι αιρέσεις δεν τα καταλαβαίνουν! Και τα διαγράφουν! Ακολουθούν την ξηρή ανθρώπινη λογική! Και όλα τα βλέπουν με βάση την αριστοτελική λογική! με βάση «τον αιρούντα λόγο». Και παρουσιάζουν τις Γραφές να διδάσκουν, αυτά πού οι ίδιοι θέλουν αυτά πού τους λένε τα πάθη τους και το «νιονιό» τους!
Βέβαια, η μελέτη των θείων Γραφών, δεν είναι αστείο πράγμα. Χρειάζεται κότσια: κότσια γερά! «ΔΕΙ τω της αληθείας εραστή ΕΥΤΟΝΙΑΣ ΨΥΧΙΚΗΣ». Όποιος δεν έχει ευτονία, όποιος δεν έχει σωστό κριτήριο στην μελέτη της αγίας Γραφής• και μελετώντας την, τίποτε δεν καταλαβαίνει.
Η Κίρκη στην Οδύσσεια έκανε τους ανθρώπους άγρια θηρία. Αντίθετα ο αιρετικός, που κλωτσάει την παράδοση, και γενικά «πάς ο απολαχτίσας την εκκλησιαστικήν παράδοσιν», και «εις δόξας αιρέσεων ανθρωπίνων αποσκιρτήσας», (= αυτός που έφυγε από την αγία πίστη του Χριστού και ακολουθεί δοξασίες-εφευρήματα ανθρώπων), καταντάει θηρίο άγριο.
Όποιος διαβάζει τις αγίες Γραφές σωστά, από άνθρωπος γίνεται Θεός. Αυτό λοιπόν είναι το πνευματικό μας χρέος: να βοηθούμε τους αντιδιατιθεμένους εν πραύτητι να μάθουν να μελετούν την αγία Γραφή με το ορθόδοξο ήθος, με το ήθος των Πατέρων, με την ευχή και προσδοκία να τους «δώσει ο Κύριος μετάνοιαν εις επίγνωσιν της αληθείας και σωτηρίαν και ανανήψωσιν εκ της του διαβόλου παγίδος, εζωγρημένοι υπ’ αυτού εις το εκείνου θέλημα» (Β΄ Τιμ. 2, 25-26).

Όταν θέλετε να καθαρίσετε με χλωρίνη πλακάκια νεροχύτες ή οτιδήποτε άλλο δεν ρίχνουμε ποτέ μέσα στην χλωρίνη υδροχλωρικό οξύ διότι αυτά τα δύο υγρά μαζί παράγουν χλώριο.Το χλώριο εισπνέετε από τα πνευμόνια μας και το λιγότερο που μπορεί να γίνει είναι να πάθετε την λεγόμενη ασφυξία

                                   Προφυλάξεις - ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ Κίνδυνοι

Το χλώριο είναι τοξικό στην επαφή, την κατάποση και την εισπνοή. Απαραίτητη είναι η χρήση γαντιών, γυαλιών ασφαλείας και καλού εξαερισμού κατά την χρήση του. Συγκεντρώσεις άνω των 500 ppm είναι θανατηφόρες. Η μέγιστη επιτρεπόμενη συγκέντρωση στον αέρα για οκτάωρο είναι 1 ppm. Είναι επίσης πάρα πολύ τοξικό για τους θαλάσσιους οργανισμούς.

Η χρήση ενώσεων του χλωρίου στα ψυγεία και τα προωθητικά των σπρέι θεωρείται ότι προκαλεί την τρύπα του όζοντος. Επίσης, τα εντομοκτόνα με χλώριο προκάλεσαν προβλήματα βιοσυσσώρευσης σε οργανισμούς πιο πάνω στην τροφική αλυσίδα. ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!