"Το τέλειο φιλοσοφικό επιχείρημα" τών αθεϊστών, όταν αρχίζουν να μας λένε για τον "μαύρο" κόσμο που ζούμε, για τη "ζωή κόλαση" που κάνουμε, καθώς ένας τέλειος Θεός δεν μπορεί παρά να φτιάξει έναν τέλειο κόσμο! Όμως τους διαφεύγουν πολλά...

Είναι ο κόσμος "κολαστήριο";

Αρχίζει ο άθεος να μας εξηγεί γιατί δεν πιστεύει στον Θεό. Μας μιλάει για τη φρικτή ζωή που ζούμε στη γη. Για τους πολέμους, για τα παιδάκια που πεθαίνουν χωρίς ο Θεός να επεμβαίνει, για τις θλίψεις και τη "ζωή - κόλαση" τής γης, για κάθε τι που μπορεί να μας μαυρίσει την ψυχή. Και καταλήγει: "Αν υπήρχε Θεός, θα ήταν έτσι ο κόσμος;"

Με μια ΡΗΧΗ σκέψη σαν τών αθεϊστών, φαίνεται ότι έχει κάποιο δίκιο σε αυτά που λέει. Όμως όσο αναλύουμε τα λεγόμενά του, αντιλαμβανόμαστε ότι όλα αυτά είναι "προφάσεις εν αμαρτίαις", ώστε να καλύψει την απιστία του!

Και πρώτα - πρώτα, αν ο κόσμος είναι τόσο ΦΡΙΚΤΟΣ όσο τον παρουσιάζει, Γιατί ο ίδιος ο αθεϊστής δεν αυτοκτονάει για να γλιτώσει από αυτή την ΚΟΛΑΣΗ; Γιατί εξακολουθεί να ζει σε έναν τέτοιο κόσμο; Μήπως γιατί ο κόσμος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τόσο φρικτός όσο θέλει να μας πείσει; Μήπως γιατί όλα αυτά τα απαξιωτικά που λέει, είναι απλώς ΓΕΝΙΚΕΥΣΕΙΣ σπανίων περιστατικών; Μήπως γιατί όσο σύντομη κι αν είναι η ζωή, όσες πίκρες κι αν έχει, είναι ένα Θείο Δώρο; Είναι το μεγαλύτερο δώρο που δόθηκε ποτέ; Μήπως γιατί οι χαρές τού κόσμου είναι πολλαπλάσιες από τις λύπες του;

"Ναι, αλλά μερικοί αυτοκτονούν!" Ίσως μας πει ο άθεος. Σύμφωνοι! Όμως αυτοί είναι "ΜΕΡΙΚΟΙ!" Και αν για "μερικούς" η ζωή είναι αβάσταχτη, για τη συντριπτική πλειοψηφία τών ανθρώπων είναι χαρά και ευλογία και ευτυχία! Και μάλιστα και για τους ίδιους που αυτοκτονούν, το ίδιο καλή είναι η ζωή, και μόνο κατά τον καιρό τής αυτοκτονίας τους γίνεται αβάσταχτη και αυτοκτονούν. Πάλι δηλαδή δεν μπορούμε να γενικεύσουμε τις εξαιρέσεις για να χαρακτηρίσουμε το δώρο τής ζωής. Η συντριπτική πλειονότητα τής ανθρωπότητας, θεωρεί τη ζωή ΔΩΡΟ και ευλογία και κάτι καλό. Ακόμα και η συντριπτική πλειοψηφία τών αυτοκτονούντων, ως τη στιγμή που κάτι "χάλασε" στη ζωή τους, έτσι τη θεωρούσαν. Γι' αυτό έφθασαν ως αυτή την ηλικία, και δεν αυτοκτόνησαν ενωρίτερα! Αλλά για να μην ξεφεύγει ο άθεος από τη συζήτηση, το ερώτημα δεν ήταν αν αυτοκτόνησαν άλλοι, αλλά ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΑΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ!

"Θα αυτοκτονούσα αν δεν είχα οικογένεια να φροντίσω" ίσως μας πει για να ξεφύγει από το αμείλικτο ερώτημα. Όμως κι εδώ μπλέκει περισσότερο. Γιατί αν η ζωή είναι τόσο κακή, ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΖΗΣΕΙ; Αν ο θάνατος είναι λύτρωση, γιατί δεν σκοτώνει (λυτρώνει) την οικογένειά του, και μετά να αυτοκτονήσει και αυτός; Αν πίστευε αυτά που έλεγε, ότι η ζωή είναι τόσο κακή, δεν θα άφηνε την οικογένειά του σε έναν τόσο αβάσταχτο κόσμο! Και όχι μόνο την οικογένειά του, αλλά θα έπρεπε να σκοτώσει μαζί και όσους περισσότερους συνανθρώπους του μπορεί για να τους... σώσει!

"Μα η οικογένειά μου και ο υπόλοιπος κόσμος θέλει να ζήσει! Δεν έχω το δικαίωμα να τους το στερήσω!" Θα μας απαντήσει ο άθεος. Και έτσι έρχεται στα λόγια μας. Ότι η ζωή είναι δώρο, ευλογία και χαρά. Δεν είναι ο μαύρος κόσμος που μας παρουσιάζει, για να καλύψει την απιστία του. Κι αν η ζωή είναι δώρο, πρέπει να αναζητήσουμε τον Δωρητή!

Αν όλος ο υπόλοιπος κόσμος θεωρεί τη ζωή ΕΥΛΟΓΙΑ, και μόνο μερικοί άθεοι τη θεωρούν "κόλαση", τότε... κάτι δεν πάει καλά ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ, και όχι με τον υπόλοιπο κόσμο! Αν ο υπόλοιπος κόσμος έχει ως αγαθό του τη ζωή και αυτοί τον θάνατο, αν ο υπόλοιπος κόσμος βλέπει τις χαρές τής ζωής και ευλογεί τον δημιουργό, ενώ αυτοί τα βλέπουν όλα μαύρα και τον κατηγορούν, τότε ίσως θα πρέπει να επισκεφθούν κάποιον ψυχίατρο, (αν όχι τον τοπικό νεκροθάφτη). Μήπως δεν είναι η δυστυχία που τους κάνει να είναι τόσο απαισιόδοξοι, παρά η δική τους ΑΠΙΣΤΙΑ;

Γιατί υπάρχει η δυστυχία στον κόσμο;

Όμως ο άθεός μας θα επιμείνει: "Ναι, βέβαια, ωραία είναι η ζωή για τους περισσοτέρους ανθρώπους. Γιατί όμως, έστω και αυτοί οι λίγοι να βασανίζονται αν υπάρχει Θεός;"

Τώρα πλέον, ο άθεός μας αρχίζει να λογικεύεται. Δεν βλέπει πια τον κόσμο κολαστήριο, αλλά κάτι καλό, και μόνο μερικοί εκεί μέσα δυστυχούν. Και έτσι είναι πράγματι! Γιατί λοιπόν να είναι έτσι;

Ακριβώς λόγω τής απιστίας! Ο Θεός μας έδωσε συνείδηση, που δείχνει τι είναι το καλό και τι το κακό. Την ακούμε; Ή κάνουμε ό,τι μας καπνίσει; Και μας απεκάλυψε μέσω τού Χριστού τι είναι το σωστό: "Να αγαπάμε τον συνάνθρωπό μας σαν τον εαυτό μας". Αυτή είναι η εντολή που συμπεριλαμβάνει όλες τις άλλες.

Αν αγαπούσε ο καθένας μας τον συνάνθρωπό του σαν τον εαυτό του θα τον έκλεβε; Θα τον σκότωνε; Θα τον βασάνιζε; Αν ακούγαμε την εντολή τού Θεού, δεν θα έπαυαν αυτόματα οι περισσότερες δυστυχίες τού κόσμου;

Όμως είμαστε νοήμονες, και ο Θεός τους νοήμονες τους έπλασε ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ να επιλέξουν πώς θα ζήσουν. Και την ελευθερία οι άνθρωποι την ύμνησαν σε όλους τους αιώνες. Είναι αγαθό η ελευθερία, και ο Θεός ΤΗ ΣΕΒΕΤΑΙ. Και μας αφήνει ελεύθερους να επιλέξουμε ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ, (γιατί οι "εντολές" Του στην πραγματικότητα είναι ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ) και να ζήσουμε ελεύθεροι από τα πάθη με ευτυχία, ή να επιλέξουμε τη δική μας ανεξάρτητη ΑΘΕΗ πορεία, και να κάνουμε τη ζωή μας κόλαση.

Η ομοίωση με τον Θεό, (που είναι ο σκοπός τού Θεού για τον άνθρωπο), προϋποθέτει ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΟΝΤΑ, όπως Εκείνος είναι ελεύθερος.

Η ανθρωπότητα έχει επιλέξει τη δική της ανεξάρτητη πορεία. Και τα όσα παθαίνουμε, είναι τα αποτελέσματα αυτής τής ανυπακοής μας προς τον Θεό. Δική μας η επιλογή, δική μας η ταλαιπωρία. Ο Θεός δεν φταίει σε τίποτα. Μας προειδοποίησε. Αν ξαφνικά όλοι οι άνθρωποι το κατανοούσαν αυτό, και τού ζητούσαν να έρθει να μας σώσει, ΕΚΕΙΝΟΣ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ. Όμως τώρα η πλειονότητα τών ανθρώπων επέλεξε μια δική της πορεία, και ούτε καν διανοούνται να ζητήσουν βοήθεια από τον Θεό. Μάλιστα τον κατηγορούν για τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ λάθη, που τους φέρνουν σε αδιέξοδο!

Όμως οι άγιοι ΑΠΟ ΤΩΡΑ βιώνουν τον Παράδεισο! Επειδή πρόσεξαν στα λόγια Του.

Η αιτία τής θλίψης τών δικαίων

"Όμως ο κόσμος είναι ατελής! Ακόμα και αν τηρούσαν τις εντολές τού Θεού οι άνθρωποι θα πέθαιναν! Και αυτοί που τις τηρούν και τώρα, πάλι πεθαίνουν!" Ίσως θα μας πει ο άθεος συζητητής μας. Όμως αυτό δεν είναι σωστό, ούτε για πριν, ούτε για τώρα.

Ο Θεός επέλεξε ως "εκπρόσωπο" τής ανθρωπότητας έναν αγνότατο άνθρωπο, τον Αδάμ, για να εγκαταστήσει τον παράδεισο και την αιώνια ζωή στον κόσμο. Μόνο ο Χριστός μπορούσε να συγκριθεί με αυτόν σε αγνότητα και καλοσύνη. Κανείς άλλος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να επιτύχει κάτι τέτοιο. Όμως ακόμα και ο Αδάμ απέτυχε! Επέλεξε ελεύθερα το δικό του δρόμο. Και ΔΕΝ άνοιξε το δρόμο τής ανθρωπότητας για τον Παράδεισο.

Όμως αυτό στο οποίο απέτυχε ο Αδάμ, το πέτυχε ο Χριστός. Ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να κάνει αυτό που δεν μπορούσαμε εμείς. Να νικήσει για εμάς την ατέλεια και τον θάνατο, και να μπορούμε να ζούμε για πάντα με ευτυχία, (όσοι από εμάς θελήσουμε να δώσουμε σημασία στον Θεό).

Αλλά η ανθρωπότητα 2.000 χρόνια μετά, εξακολουθεί να αρνείται τον Χριστό, και να μην επιθυμεί να δεχθεί τη δικαιοσύνη του. Έτσι ακόμα και οι δίκαιοι, αυτοί που φωτίσθηκαν και θεώθηκαν από τον Χριστό, είναι υποχρεωμένοι ακόμα να ζουν και ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ σε έναν ατελή κόσμο. Εξ' αιτίας τών πολλών, ταλαιπωρούνται και οι λίγοι δίκαιοι. Μόνο που όταν πια φεύγουν από τον κόσμο αυτό, οι ψυχές τους ελεύθερες πια από τους εναντίους τής σωτηρίας, ΖΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ. Άρα δεν πεθαίνουν οι δίκαιοι. Ζουν αιώνια και μοιράζονται τη ζωή τού Θεού. Και όταν η ανθρωπότητα ενωμένη Τον καλέσει, θα επιστρέψουν πάλι εδώ να ζήσουν με σώματα σε μια άφθαρτη τέλεια κτίση.

"Αυτά είναι φαντασίες! Ποιος μπορεί να αποδείξει ότι οι δίκαιοι είναι στον Παράδεισο; Ποιος τους είδε ποτέ;" θα μας ρωτήσει πάλι ο άθεος.

Όμως εδώ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΕΙ! Η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη από εμφανίσεις τών Αγίων τής Εκκλησίας. Εκατομμύρια άνθρωποι μπορούν σήμερα να βεβαιώσουν ότι είδαν και βοηθήθηκαν από τους αγίους, που ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ. Αυτή η άρνηση τών εκατομμυρίων μαρτυριών, αφήνει τους άθεους αναπολόγητους.

Και οι λόγοι που οι άθεοι δεν είχαν φανέρωση τού Θεού και τών αγίων στη ζωή τους, αλλά μόνο στους πιστούς, γίνονται τέτοιες φανερώσεις, είναι δύο:

Ο πρώτος επειδή σέβονται την επιθυμία τών αθέων να αρνηθούν τον Θεό, και ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ, και ο δεύτερος είναι, ότι οι άθεοι που ο Θεός διέκρινε στην καρδιά τους καλή προαίρεση (και κατά βάθος επιθυμία γι' Αυτόν), όταν τους φανερώθηκε, ΕΠΑΨΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΕΟΙ!

Η ατέλεια τού κόσμου

Ο κόσμος φυσικά δεν είναι τέλειος. Μάλιστα κάποιοι άθεοι, έχουν σχηματίσει και καταλόγους ατελειών τού ανθρώπινου σώματος, για να δείξουν ότι ο άνθρωπος δεν είναι τέλειο δημιούργημα, και να αποφανθούν, ότι μόνο ένας ανύπαρκτος (ή ατελής) θεός, θα έφτιαχνε ένα ατελές δημιούργημα! Για παράδειγμα μας αναφέρουν το λεγόμενο "τυφλό σημείο" που υπάρχει στο ανθρώπινο μάτι, οφειλόμενο σε κατασκευαστικό εμπόδιο που αφήνει ένα σημείο τού οπτικού πεδίου ακάλυπτο (αλλά από συνήθεια δεν το αντιλαμβανόμαστε). Λένε λοιπόν, ότι αν ο Θεός ήταν "τέλειος μάστορας", θα είχε κατασκευάσει το μάτι χωρίς τυφλό σημείο, κάτι που είναι εφικτό, με μια απλή μετατόπιση τού "εμποδίου" που εμποδίζει το φως.

Θα συμφωνήσουμε μαζί τους ότι ούτε ο άνθρωπος, ούτε ο κόσμος είναι τέλειος. Άλλωστε αυτό ακριβώς το αναφέρει ξεκάθαρα η Αγία Γραφή, όταν στη Γένεση λέει σαφώς ότι ο κόσμος πλάσθηκε "καλός λίαν" και ΟΧΙ ΤΕΛΕΙΟΣ.

Θα συμφωνήσουμε επίσης μαζί τους, ότι ένας τέλειος Θεός, πλάθει και τέλεια δημιουργήματα.

Πότε όμως είναι τέλεια τα δημιουργήματα τού τελείου Θεού;

Μόνο ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ! Κατά τη διάρκεια τής δημιουργίας, τα πλάσματα είναι ΑΤΕΛΗ. Ατελές, δεν είναι μόνο αυτό που δεν είναι τέλειο. Α-τελές είναι και αυτό που δεν έχει ακόμα τελειώσει! Και η δημιουργία τού Θεού ακόμα δεν τελείωσε.

Ο Θεός δεν είχε σκοπό να πλάσει απλώς πλανήτες και βιολογικά όντα. Ούτε καν απλώς νοήμονα βιολογικά όντα. Ο σκοπός τού Θεού ήταν να πλάσει ΘΕΟΥΣ ΚΑΤΑ ΧΑΡΙΝ. Να πλάσει όντα που θα έφθαναν να μοιρασθούν τη δική Του Θεία Ζωή. Και μόνο τότε η δημιουργία θα θεωρείται ΤΕΛΕΙΑ.

Η κτίση όλη, (όπως έχει δείξει με εκπληκτικό και δραματικό τρόπο η Κβαντική Μηχανική), εξαρτά την ίδια της την ύπαρξη από ΤΟΝ ΝΟΗΜΟΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ. Η νόηση είναι η κινητήρια και καθοριστική δύναμη που ορίζει την κτίση. Ο άνθρωπος, ως το αποκορύφωμα τής κτίσης, θα είναι αυτός που θα οδηγήσει και την υπόλοιπη κτίση στην τελείωση. Ως τότε, η κτίση που εξαρτάται από τον άνθρωπο, θα είναι ατελής, και θα περιμένει την αφθαρτοποίησή της, όπως το περιέγραψε ο απόστολος Παύλος:

"18 Λογίζομαι γαρ ότι ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς. 19 η γαρ αποκαραδοκία της κτίσεως την αποκάλυψιν των υιών του Θεού απεκδέχεται. 20 τη γαρ ματαιότητι η κτίσις υπετάγη, ουχ εκούσα, αλλά δια τον υποτάξαντα, επ’ ελπίδι 21 ότι και αυτή η κτίσις ελευθερωθήσεται από της δουλείας της φθοράς εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού. 22 οίδαμεν γαρ ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν· 23 ου μόνον δε, αλλά και αυτοί την απαρχήν του Πνεύματος έχοντες και ημείς αυτοί εν εαυτοίς στενάζομεν υιοθεσίαν απεκδεχόμενοι, την απολύτρωσιν του σώματος ημών" (Ρωμαίους 8/η΄ 18-23).

Δική μας ελεύθερη μετάφραση: "18 Επειδή σκέφτομαι, ότι δεν είναι άξια τα παθήματα τού τωρινού καιρού, να συγκριθούν με τη δόξα που θα αποκαλυφθεί σ' εμάς. 19 Επειδή η προσμονή τής κτίσης περιμένει την αποκάλυψη τών γιών τού Θεού (τών τελειοποιημένων αγίων). 20 Επειδή η κτίση υποτάχθηκε στη ματαιότητα, όχι επειδή το ήθελε, αλλά γι' αυτόν που την υπέταξε. Με την ελπίδα 21 ότι και αυτή η κτίση θα ελευθερωθεί από τη δουλεία τής φθοράς, στην ελευθερία τής δόξας τών τέκνων τού Θεού. 22 Επειδή γνωρίζουμε ότι όλη η κτίση μαζί στενάζει και πονάει μέχρι τώρα. Και όχι μόνο αυτή, αλλά και εμείς που έχουμε τα πρωτοκάρπια τού Πνεύματος, και εμείς μέσα μας στενάζουμε περιμένοντας την υιοθεσία, την απολύτρωση τού σώματός μας".

Καλούμε λοιπόν κάθε άνθρωπο, να ενώσει τη φωνή του και τις προσπάθειές του με το Σώμα τού Χριστού την Εκκλησία, και να Τον προσκαλέσει μαζί μας, για να πάψει κάθε θλίψη και πόνος στην ανθρωπότητα:

"Και θα εξαλείψει ο Θεός κάθε δάκρυ από τα μάτια τους. Και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια. Ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Γιατί τα πρώτα πέρασαν. Και είπε Αυτός που κάθεται στο θρόνο: "Να! Τα κάνω όλα καινούργια!" (Αποκάλυψις 21/κα΄ 3-5).

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΓΕΛΑΩ

Τά όσα τώρα ακούμε καί βλέπουμε να συμβαίνουν στούς Πόλους καί τίς εσχατιές τής γής, είναι τά συμπτώματα τής αρχής πρός τό τέλος τού φθαρτού κόσμου μας ! Καί είναι αλήθεια ότι αυτό, λίγοι τό διαισθάνονται...

Οί περισσότεροι δέν θέλουν ν΄ ακούνε τέτοια "φοβερά" πράγματα, καί κλείνουν τ΄ αυτιά τους όπως θά τά έκλειναν εάν ζούσαν στήν εποχή τού Χριστού κι΄ άκουγαν τα φοβερά εκείνα λόγια Του: " Υποκριτές, τά μέν σημεία καί τίς αλλαγές τού καιρού γνωρίζετε νά ξεχωρίζετε, τά δέ σημεία τών καιρών πού δείχνουν ότι έφθασε ο καιρός τής παρουσίας μου, δέν μπορείτε νά τα διακρίνετε; " ( Ματθ.ιστ΄3 )

Τέτοιες ειδυλλιακές εικόνες, εάν δέν μετανοήσουμε καί αλλάξουμε τακτική, θά τίς βλέπουμε μόνο σε παλιές φωτογραφίες...

ΚΑΙΡΟΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ
Η τελευταία ανακάλυψη τού λατομείου από τό οποίο, ώς λέγεται, κτίστηκε ο Δεύτερος Ναός τής Ιερουσαλήμ πού 37 χρόνια αργότερα καταστράφηκε από τούς Ρωμαίους ( όπως ο Χριστός είχε προφητεύσει ), είναι δυνατόν νά σηματοδοτήσει μία νέα προσπάθεια γιά Τρίτο κτίσιμο τού Ναού τού Σολομώντος, κάνοντας έναρξη επαλήθευσης φοβερών προφητειών περί τού τέλους τού κόσμου...

ΝΑΙ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΛΛΑ Η αύξηση τής εγκληματικότητας δέν θά σταματήσει ποτέ, εάν δέν δοθεί άμεση καί ουσιαστική προτεραιότητα στήν, από παιδικής ηλικίας συνετή αγωγή καί παιδεία...

Εάν οί γονείς, δέν σκύψουν μέ στοργή νά διδάξουν τό σωστό στά παιδιά τους, εάν οί δάσκαλοι δέν μιλήσουν γιά Θεό στούς μαθητές τους, τότε σίγουρα ο νέος κόσμος πού ξανοίγεται μπροστά τους θά γίνει σύντομα δρόμος αγκαθιών καί τριβόλων καί μέ ότι αυτό κακώς συνεπάγεται...

Ηλεκτρική καρέκλα, καί δίπλα ένας θάλαμος αερίων ! Δύο από τά μέσα "απαλλαγής τών κακών" στίς σύγχρονες κοινωνίες...

το οποίο βρίσκεται στην κατεχόμενη Σαλαμίνα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος δήλωσε σε συνέντευξη του, πως την περασμένη Δευτέρα εορτή της Μεταμορφώσεως μετέβησαν στην Ιερά Μονή του Αποστόλου Βαρνάβα ο νέος Ηγούμενος της Μονής π. Γαβριήλ μαζί με πιστούς για την τέλεση Θείας Λειτουργίας.
Δεν πίστευαν ποτέ ότι οι Τούρκοι στρατιώτες θα τους δημιουργούσαν πρόβλημα την ώρα της Θείας Λειτουργίας, αλλά ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κατήγγειλε ότι οι Τούρκοι διέκοψαν την Θεία Λειτουργία λίγο πριν ο Ηγούμενος π. Γαβριήλ κοινωνήσει τους πιστούς των Αχράντων Μυστηρίων.
Αυτό το επεισόδιο δείχνει για άλλη μια φορά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός της Κύπρου, και το μίσος των Τούρκων κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού.

Ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. στην Β' Αθηνών Κωστής Αϊβαλιώτης παρενέβη στην συζήτηση στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής ρωτώντας τον παριστάμενο υφυπουργό Εξωτερικών κ. Βαληνάκη σχετικά με τρία ζητήματα που προκύπτουν από τη νέα «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη» την οποία τόσο ενθουσιωδώς προσυπέγραψε η κυβέρνηση:

• Έχει προβάδισμα το Κοινοτικό Δίκαιο ακόμη και εν σχέσει με το Σύνταγμά μας που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του δημοκρατικού μας πολιτεύματος;
• Χάνει ή όχι η Ελλάδα και η Κύπρος τις θέσεις των μονίμων Επιτρόπων που έχουν στην Κομισιόν από καταβολής της συμμετοχής τους στην ΕΕ;
• Η πολυδιαφημισμένη «ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής» σε περίπτωση επιθέσεως εναντίον χώρας-μέλους της ΕΕ καλύπτει άραγε την Ελλάδα και την Κύπρο έναντι επιθέσεως από την Τουρκία;

Δυστυχώς τα «μαντάτα» και στα τρία ζητήματα κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι, εξακολουθεί να μην γίνεται αντιληπτό πώς η Ελλάδα προσυπέγραψε ένα τέτοιο κείμενο (όταν π.χ. η Πολωνία σθεναρά υπερασπιζόταν τα εθνικά της συμφέροντα κατά την διαπραγμάτευση), ενώ μυστήριο παραμένει και το πώς η Ε.Ε. θα συνδράμει στρατιωτικά την Ελλάδα και την Κύπρο όταν οι εθνικιστές της Άγκυρας επιχειρήσουν άλλο ένα θερμό επεισόδιο...

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ

1. "Αυτό μια μέρα θα γίνη Ρωμαίϊκο και καλότυχος όποιος ζήση σε εκείνο το βασίλειο".

(Συνήθιζε να λέγη εις διάφορα μέρη της υποδούλου Ελλάδος, τα οποία μετά ταύτα απηλευθηρώθησαν).

2. Ω ευλογημένο βουνό, πόσες ψυχές γυναικόπαιδα θα σώσης όταν έλθουν τα χαλεπά χρόνια!".

(Είπε την προφητεία αυτήν εν Σιατίστη και αλλαχού αντικρύζων τα βουνά, τα οποία κατά τούς χρόνους της Ελληνικής Επαναστάσεως έγιναν κρησφύγετα των γυναικοπαίδων).

3. "Καλότυχοι σεις, οι οποίοι ευρέθητε εδώ πάνω εις τα ψηλά βουνά, διότι αυτά θα σας φυλάξουν από πολλά δεινά. Θα ακούτε και δεν θα βλέπετε τον κίνδυνο. Τρεις ώρες η τρεις μέρες θα υποφέρετε".

(Ελέχθη εις την περιφέρειαν Σιατίστης).

4. "Το ποθούμενο θα γίνη στην τρίτη γενεά. Θα το ιδούν τα εγγόνια σας".

(Ελέχθη εν Χειμάρρα).

5. "Θάρθη καιρός να σας πάρουν οι εχθροί σας και τη στάχτη από τη φωτιά, αλλά σεις να μην αλλάξετε την πίστιν σας, όπως θα κάμουν οι άλλοι".

(Ελέχθη εν Σιατίστη).

6. "Σας λυπάμαι για την περηφάνεια, οπού έχετε. Το ποδάρι μου εδώ δεν θα ξαναπατήση. Και εάν δεν αφήσετε αυτά τα πράγματα που κάνετε, την αυθαιρεσία και ληστεία, θα καταστραφήτε. Σε κείνο το κλαρί, που κρεμάτε τα σπαθιά σας, θαρθή μια μέρα που θα κρεμάσουν οι γύφτοι τα όργανά τους".

(Ελέχθη εις χωρίον Άγιος Δονάτος Σουλίου).

7. "Θάρθουν οι κόκκινοι σκούφοι κι’ ύστερα οι Άγγλοι επί 54 χρόνια, και κατόπιν θα γίνη Ρωμαίϊκο".

(Ελέχθη εν Κεφαλληνία περί της απελευθερώσεως της Επτανήσου).

8. "Τα όρια του Ρωμαίϊκου θάνε η Βωβούσα (ο ποταμός Αώος)".

(Ελέχθη εν Παλαιά Άρτη).

9. "Εκείθε θάρθη το Ρωμαίϊκο".

(Την προφητεία ταύτην είπεν ο Άγιος εν Πρεβέζη δεικνύων το μέρος της Στερεάς, από το οποίον θα προήρχετο ο στρατός της ελευθερίας. Η προφητεία επραγματοποιήθη τω 1912).

10. "Τα βάσανα είνε ακόμη πολλά. Θυμηθήτε τα λόγια μου· προσεύχεσθε, ενεργείτε και υπομένετε στερεά. Έως ότου να κλείση αυτή η πληγή του πλατάνου, το χωριό σας θάνε σκλαβωμένο και δυστυχισμένο".

(Ελέχθη εις Τσαραπλανά, το σημερινόν Βασιλικόν της Ηπείρου. Η πληγή του πλατάνου έκλεισε τω 1912, έτος απελευθερώσεως της Ηπείρου).

11. "Ποτε θαρθή το ποθούμενον;", ηρώτησαν τον Άγιον εις Τσαραπλανά της Ηπείρου. "Όταν σμίξουν αυτά", απήντησεν ο Άγιος δεικνύων δύο δενδρύλια.

(Τα δενδρύλια εμεγάλωσαν, επάχυναν και έσμιξαν τω 1912).

12. "Το ποθούμενον θα έρθη όταν θαρθούν δύο πασχαλιές μαζί".
(Πράγματι τω 1912 αι εορταί Ευαγγελισμού και Πάσχα συνέπεσαν).

13. "Άμα κλείση το δένδρον και κλεισθή μέσα το παλούκι, τότε θα έλθη το ποθούμενον. Θα γίνη κάποιο σημάδι και να μη φοβηθήτε. Να πηγαίνετε βασίλεμα ηλιού σ’ εκείνα τα βουνά (της Ομάλιας και της Μερόπης), όπου θα γλυτώσουν πολλές ψυχές. Μαζί σας μη πάρετε τίποτε, μόνον τις ψυχές σας να γλυτώσετε. Και δεν θα βαστάξη το κακό περισσότερο από 24 ώρες".

14. "Τα χωριά του κάμπου θα πάθουν χαλάστρα, ενώ στις ποδιές του Κισσάβου θα κοιμηθούν σκλάβοι και θα ξυπνήσουν ελεύθεροι".

(Ελέχθη εν Λαρίση).

15. "Αν το κυπαρίσσι αυτό ξεραθή από την κορυφή, η Ελλάς θα ελευθερωθή· αν ξεραθή από κάτω, δεν θα ελευθερωθή".

(Ελέχθη εν Ζελενίτσα (Πρασιά) της Ευρυτανίας).

16. "Με δυσκολία θάρθη".

(Εννοείται το ποθούμενον).

17. "Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στην Άσπρη θάλλασα, θάρθη το ποθούμενον".

18. "Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στα ελληνικά νερά, τότε θάρθη".

(Πρβλ. προηγουμένην).

19. "Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενον στα ελληνικά ύδατα, τότε θα λυθή το ζήτημα της Πολης" .

20. "Θάρθη ξαφνικά. Να έχετε ένα σακκούλι σιτάρι κρεμασμένο στη θύρα. Αυτό θα σας εμποδίση φεύγοντας. Μη το αφήσετε. Να το πάρετε μαζί σας, για να φάνε τα παιδιά σας".

21. "Στην Αυλώνα θα γίνη χαλασμός. Θα έλθουν στρατεύματα να ελευθερώσουν τον τόπο".

22. "Στο Μπουκορμέ θα χυθή πολύ αίμα".

23. "Όταν ακούετε ότι ο πόλεμος άρχισε, τότε κοντά είνε".

24. "Όσα χωριά είνε κοντά σε δρομό πολλά θα τραβήξουν".

25. "Η Δρόπολις θα πάθη, διότι ο τόπος είνε γυμνός".

26. "Η Δρόπολις θα είνε γεμάτη στρατεύματα".

27. "Θα χαθή η σοδιά της χρονιάς από την εύφορη Δρόπολι και - μάνα μου! - αίμα πολύ που έχει να χυθή".

28. "Λακκοι και βράχοι στη Δρόπολι θα είνε γεμάτοι φεύγοντας" .

29. "Εις τα χωρία Πεπελη σεις άδικα θα φοβάσθε· τίποτε δεν θα πάθετε. Μονον τα παιδιά σας που θα είνε στούς δρόμους θα κλαίτε".

30. "Οι αντίχριστοι θα φύγουν, αλλά θάρθουν πάλι· έπειτα θα τούς κυνηγήσετε έως την Κοκκινη Μηλιά ". ( ΑΡΕ ΤΟΥΡΚΑΛΑΚΙΑ)

31. "Θάρθη όταν έρθουν δυο καλοκαίρια και δυο πασχαλιές μαζί".(ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΤΟ ΕΓΙΝΕ ΦΕΤΟΣ ΤΟ 2007 ΓΙΑΥΤΟ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΕΠΙΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΟΥ)

32. "Ξενος στρατός θα έλθη, Χριστό θα πιστεύη, γλώσσα δεν θα ξέρη...".(ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΟΙ ΡΩΣΟΙ, ΕΙΝΑΙ Ο ΞΑΝΘΟΣ ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ)

33. "Θάρθη και μια φορά ασκέρι ξένο που το Χριστό θα πιστεύη. Αλλά σεις δεν θα το ξέρετε".

34. "Με άλλους θα κοιμηθήτε και με άλλους θα ξημερώσετε".

35. "Θα ιδήτε τρεις φαμίλιες σ’ ένα σπίτι".

36. "Εσείς θα πάτε να κατοικήσετε αλλού και άλλοι θαρθούν να κατοικήσουν σε σας".

37. "Θα δήτε 40 άλογα να τα δένουν σε ένα παλούκι".

38. "Πολλοί θα χάνωνται από την πείνα".

39. "Οι πλούσιοι θα γίνουν πτωχοί και οι πτωχοί θα πεθάνουν".

40. "Μια χούφτα μάλαμα μια χούφτα αλεύρι".

41. "Θα έρθη καιρός που οι Ρωμιοί θα τρώγωνται αναμεταξύ τους. Εγώ συστήνω ομόνοιαν και αγάπην".

42. "Θα ιδήτε και τακτικό στρατό, θα ιδήτε και ρέμπελο (αντάρτικο)· από αυτούς πολλά θα υποφέρετε".

43. "Θα σας ζητήσουν τα ντουφέκια· να έχετε διπλά· να δώκετε το ένα και να κρατήσετε το άλλο. Ένα ντουφέκι 100 ψυχές θα γλυτώση".

44. "Θα έρθη καιρός που θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα μπάλαλα".

45. "Η αιτία του γενικού πολέμου θα είνε από τη Δαλματία".

46. "Η αιτία του γενικού πολέμου θάρθη από τη Δαλματία. Πρώτα θα διαμελισθή η Αυστρία και ύστερα η Τουρκία".(ΤΟΥΡΚΙΑ Η ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ, ΕΡΧΕΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ)

47. "Ο χαλασμός θα γίνη από ένα κασσιδιάρη" .

49. "Αν βρεθούν 3 δυνάμεις σύμφωνες, τίποτε δεν θα πάθετε".

50. "Αν το ζήτημα λυθή με τον πόλεμο, θα πάθετε πολλές καταστροφές· σε τρεις χώρες μια θα μείνη...".

51. "Θα έρθη καιρός που δεν θα ακούτε (μαθαίνετε) τίποτε".

52. "Ο,τι σας ζητούν, να δίνετε· ψυχές μόνον να γλυτώνετε".

53. "Αν βρίσκουν στο δρόμο ασήμι, δεν θα σκύβουν να το πάρουν. Για ένα όμως αστάχυ θα σκοτώνωνται ποιός να το πρωτοπάρη...".

54. "Το κακό θα σας έρθη από τούς διαβασμένους".

55. "Ή τρεις μέρες ή τρεις μήνες ή τρία χρόνια θα βαστάξη".

56. "Θάρθη καιρός που δεν θα υπάρχη αυτή η αρμονία που είνε σήμερα μεταξύ λαού και κλήρου".

57. "Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και οι ασεβέστεροι των όλων"{ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ,Α ΡΕ ΠΑΤΕΡΑ:)}

58. "Στην Πόλι θα χυθή αίμα που τριχρονίτικο δαμάλι θα πλέξη (πλεύση)".

59. "Καλότυχος όποιος ζήσει μετά το γενικό πόλεμο. Θα τρώγη με ασημένιο κουτάλι...".

60. "Μετά το γενικό πόλεμο θα ζήση ο λύκος με τ’ αρνί".

61. "Θάρθη πρώτα ένα ψευτορωμαίϊκο· να μη το πιστέψετε· θα φύγη πίσω".

62. "Θα μαζωχτή το χιλιάρμενο στο Σκάλωμα (Άγιοι Σαράντα) και θάρθουν κοκκινογέλεκοι, να πολεμήσουν για σας".

63. "Οι Τούρκοι θα φύγουν, αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φθάσουν ως τα Εξαμίλια. Στο τέλος θα τούς διώξουν εις Κοκκινη Μηλιά. Από τούς Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθή, το άλλο τρίτο θα βαπτισθή και μονάχα το 1/3 θα πάη στην Κοκκινη Μηλιά" .

64. "Τοσα πολλά θα γίνουν, που οι μανάδες θα γεννήσουν πρόωρα από το φόβο τους".

65. "Ζώα δεν θα μείνουν· θα τα φάνε. Φάτε και σεις μαζί μ’ αυτούς. Στα Τζουμέρκα θα πάρετε σπόρο" .

66. "Σπίτια μεγάλα μη κάμετε. Λιάσες να κάμνετε να μη σας έρχωνται μέσα".

67. "Θα σας επιβάλουν μεγάλο και δυσβάστακτο φόρο, αλλά δεν θα προφθάσουν".

68. "Θα βάλουν φόρο στις κότες και στα παράθυρα".

69. "Θα ζητήσουν να σας πάρουν και στρατιώτας. Δεν θα προφθάσουν όμως".

70. "Οι Τούρκοι θα μάθουν το μυστικό 3 μέρες γρηγορώτερα από τούς Χριστιανούς" .

71. "Όταν ακούσετε ότι ο πόλεμος πιάστηκε από κάτω, τότε κοντά θα είνε".

72. "Αν ο πόλεμος πιαστή από κάτω, λίγα θα πάθετε· αν πιαστή από πάνω, θα καταστραφήτε".

73. "Οι βράχοι και οι λάκκοι θα είνε γεμάτοι κόσμο".

74. "Θάρθη ξαφνικά· η το βόϊδι στο χωράφι η το άλογο στ’ αλώνι".

75. "Λυπηρόν είνε να σας το ειπώ· σήμερον, αύριον καρτερούμεν δίψες, πείνες μεγάλες που να δίδωμεν χιλιάδες φλουριά και να μην ευρίσκωμεν ολίγον ψωμί" .

77. "Αμπέλια μη φυτεύετε, διότι θα χαλάσουν καθώς εκείνα στη Δρυϊνούπολι".

78. "Θα γίνη ένα χαρτοβασίλειο, που θα έχη μέγα μέλλον στην Ανατολή".

79. "Ο κόσμος τόσον θα πτωχεύση, που θα ζώνεται με κληματσίδες".

80. "Η αιτία θα έλθη από τα Δελειατά".

81. "Η Γαλλία θα ελευθερώση πολλά ελληνικά μέρη και ιδίως οι Ιταλοί".(ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΙ3Ε ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ)

82. "Η Γαλλία θα λευτερώση την Ελλάδα, την Ήπειρο η Ιταλία".

83. "Από τρία μπουγάζια στενά, Κρα, Κράψη και Μουζίνα, θα περνούν πολλά στρατεύματα για την Πολι. Καλόν είνε τα γυναικόπαιδα να βγουν στα βουνά. Θα σας ρωτούν αν είνε μακρυά η Πολι· εσείς να μη λέτε την αλήθεια, διότι θα σας κακοποιήσουν. Ο στρατός αυτός δεν θα φθάση στην Πολι, στη μέση του δρόμου θα μάθη ότι ο πόλεμος ετελείωσε".

84. "Θα έρθη καιρός, που θα φέρη γύρες ο διάβολος με το κολοκύθι του" .

86. "Η λευτεριά θαρθή από κάτω από όπου χύνονται τα νερά".

87. "Από πάνω και από τη σκάλα χαλασμό μη περιμένετε".

88. "Ένα ψωμί θα χαθή το μισό, και ένα ολόκληρο".

89. "Θα έρθη καιρός που μια γυναίκα θα διώχνη δέκα Τούρκους με τη ρόκα".

90. "Τον Πάπαν να καταράσθε, διότι αυτός θα είνε η αιτία".(Α ΡΕ ΑΛΑΝΘΑΣΤΕ, ΑΜΑ ΣΕ ΒΡΙΣΩ ΘΑ ΒΡΩ ΚΑΙ ΜΠΕΛΑ)

91. "Ο χαλασμός στον τόπο θα γίνη από ένα όνομα αξιωματούχου... (δυσανάγνωστον)".

92. "Πολλά χωριά θα καταστραφούν, οι τρεις χώρες θα γίνουν μία".

93. "Να έχετε τρεις θύρες· αν σας πιάσουν τη μια, να φύγετε από την άλλη".

94. "Πίσω από τη μια θύρα να κρυφθή κανείς, γλυτώνει· θα είνε βιαστικό".

95. "Να παρακαλήτε να είνε μέρα και όχι νύκτα, καλοκαίρι και όχι χειμώνας".

96. "Οι άνθρωποι θα μείνουν πτωχοί, γιατί δεν θάχουν αγάπη στα δένδρα".

97. "Οι άνθρωποι θα καταντήσουν γυμνοί, γιατί θα γίνουν τεμπέληδες".

98. "Από ψηλά, μέσα από το λιμάνι θάρθη ο χαλασμός".

99. "Θα σας ρίξουν παρά πολύ· θα σας ζητήσουν να τον πάρουν πίσω, αλλά δεν θα μπορέσουν".

100. "Εσείς θα σώσετε άλλους και οι άλλοι εσάς".

101. "Εσείς θα φύγετε απ’ τ’ αριστερά βουνά· από τη δεξιά μεριά όχι· από τις σπηλιές μη φοβάστε".

102. "Θαρθή ξαφνικά· τ’ άλογα θ’ απομείνουν ζεμένα στις δουλειές τους και σεις θα φύγετε".

103. "Θάνε όγδοος αιώνας που θα γίνουν αυτά".

104. "Να κρυφθήτε η κοντά στην πόρτα η κοντά στην πλάκα, αν είνε βιαστικό και γρήγορο".

105. "Πολλά θα συμβούν. Οι πολιτείες θα καταντήσουν σαν μπαράγκες".

106. "θα’ρθη καιρός πού θα βγή ο καταραμένος δαίμονας από τό καυκί του".

107. "Θα’ρθή μια φορά ένας ψευτοπροφήτης· μη τον πιστέψετε και μη τον χαρήτε. Παλι θα φύγη και δεν θα μεταγυρίση".(ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΜΟΥ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟΝ ΤΣΙΠΑΚΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ)

108. "Θαρθή καιρός που οι χριστιανοί θα ξεσηκωθούν ο ένας κατά του άλλου".

109. "Νάχετε το σταυρό στο μέτωπο, για να σας γνωρίσουν ότι είσθε χριστιανοί".

110. "Δεν θα φτάση ο στρατός στην Πολι· στη μέση του δρόμου θάρθη το μαντάτο, ότι έφθασε το ποθούμενο".(ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ)

111. "Πήγαινε και στο δρόμο θ’ ανταμειφθής".

(Ελέχθη εν Δερβιστάνη περί τινος, όστις ειρωνεύθη τον Άγιον. Ούτος μετ’ ολίγον ετραυματίσθη καθ’ οδόν υπό τινος εχθρού του).

112. "Ειπέ εις τα είδωλα εκείνα να μην έρθουν εδώ, αλλά να γυρίσουν εις τα οπίσω".

( Καθώς ο Άγιος εδίδασκεν εις Άσσον της Κεφαλληνίας, διέκοψε μίαν στιγμήν το κήρυγμά του και απέστειλεν ένα ακροατήν του εις την οικίαν του άρχοντος του τόπου ειπών τούς λόγους τούτους. Ούτος απελθών εύρε 4 κυρίας της αριστοκρατίας ασέμνως ενδεδυμένας, "κατά τον τότε ενετικόν συρμόν ξεστήθωτες", αι οποίαι ήσαν έτοιμοι να έλθουν και να παρακολουθήσουν το κήρυγμα του Αγίου).

113. "Φτιάνετε σπίτια τορνευτά και δεν πρόκειται να κατοικήσετε σ’ αυτά".

(Είπε τούς λόγους τούτους ο άγιος εις Άσσον της Κεφαλληνίας, όταν μίαν ημέραν διήρχετο προ μιας νεοκτίστου οικίας. Μετ’ ολίγον όλοι οι ιδιοκτήται απέθανον πλην μιας μοναχής).

114. "Το παιδί αυτό θα προκόψη, θα κυβερνήση την Ελλάδα και θα δοξασθή".

(Ελέχθη περί του Ιωάννου Κωλέττη).

115. "Θα γίνης μεγάλος άνθρωπος, θα κυριεύσης όλη την Αρβανιτιά, θα υποτάξης την Πρέβεζα, την Παργα, το Σούλι, το Δελβινο, το Γαρδίκι και αυτό το τάχτι του Κούτρ πασά. Θα αφήσης μεγάλο όνομα στην οικουμένη. Και στην Πολι θα πας, μα με κόκκινα γένεια. Αυτή είνε η θέλησι της θείας προνοίας. Ενθυμού όμως εις όλην την διάρκειαν της εξουσίας σου να αγαπάς και να υπερασπίζεσαι τούς χριστιανούς, αν θέλης να μείνη η εξουσία εις τούς διαδόχους σου".

(Ελέχθη εν Τεπελενίω περί του Αλή πασά).

116. "Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία που ο νους σας δεν φαντάζεται".

117. "Θα δήτε στον κάμπο αμάξι χωρίς άλογα να τρέχη γρηγορώτερα από τον λαγό".

(Ελέχθη εν Βουλιαράταις παρά την Δρόπολιν).

118. "Θαρθή καιρός που θα ζωσθή ο τόπος με μια κλωστή".

(Ελέχθη εν Άσσω της Κεφαλληνίας).

119. "Θαρθή καιρός που οι άνθρωποι θα ομιλούν από ένα μακρυνό μέρος σε άλλο, σαν νάνε σε πλαγιανά δωμάτια, π.χ. από την Πολι στη Ρωσία".

120. "Θα δήτε να πετάνε άνθρωποι στον ουρανό σαν μαυροπούλια και να ρίχνουν φωτιά στον κόσμο. Όσοι θα ζουν τότε θα τρέξουν στα μνήματα και θα φωνάζουν: Εβγάτε σεις οι πεθαμένοι να μπούμε μεις οι ζωντανοί".

121. "Το κακό θα έλθη μέχρι τον Σταυρόν και δεν θα μπορέση να πάη κάτω. Μη φοβηθήτε. Μη φύγετε από τα σπίτια σας".

(Ελέχθη εις την περιοχήν Πολυνερίου Γρεβενών. Πράγματι τω 1940 οι Ιταλοί έφθασαν μέχρι την τοποθεσίαν Σταυρός, όπου είχε κηρύξει ο Άγιος, και εσταμάτησαν).

122. "Όταν θα πέση ο κλώνος (που είνε στημένος ο Σταυρός), θα γίνη μεγάλο κακόν, που θα έλθη από το μέρος όπου θα δείξη ο κλώνος· και όταν θα πέση το δένδρον, θα γίνη ένα μεγαλύτερον κακόν".

(Ελέχθη εις χωρίον Τσιράκι (σήμερον Άγιος Κοσμάς) Γρεβενών. Πράγματι τω 1940 έπεσεν ο κλώνος και ο Σταυρός προς το μέρος της Αλβανίας, όθεν επετέθησαν οι Ιταλοί, και τω 1947 το δένδρον, ότε η περιοχή κατεστράφη εντελώς από τον συμμοριτοπόλεμον).

ΚΟΙΤΑ3ΤΕ ΤΟ ΤΗΕΜΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΤΣΙΠΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ!!!ΜΙΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ???

https://www.youtube.com/watch?v=TM02m9why-s

Με βαθιά θλίψη ενημερωθήκαμε ότι ακόμη ένας Έλληνας πιλότος της Πολεμικής μας Αεροπορίας έπεσε εν ώρα καθήκοντος. Η θλίψη έγινε οργή όταν έκπληκτοι πληροφορηθήκαμε ότι την σωρό του ήρωα πιλότου μας περισυνέλεξε τουρκικό πολεμικό πλοίο που βρισκόταν στην περιοχή στο πλαίσιο άσκησης!

Για ακόμη μια φορά η Ελλάδα από μια τραγωδία βγαίνει με σκυμμένο το κεφάλι σε αντίθεση με τους Τούρκους οι οποίοι και πάλι πανηγυρίζουν και χαμογελούν ειρωνικά καθώς το κράτος μας αποδεικνύεται ανίκανο να περισυλλέξει ακόμη και τους νεκρούς του ήρωες.

Τα ερωτήματα που τίθενται προς τους αρμοδίους της κυβέρνησης είναι πολλά και «καυτά»:

• Καταρχήν ποιοι λόγοι οδήγησαν στην πτώση το πολεμικό αεροσκάφος;
• Γιατί το πολεμικό πλοίο της Τουρκίας βρισκόταν στην περιοχή;
• Γιατί τα ελληνικά σωστικά μέσα δεν περισυνέλεξαν πρώτα τον άτυχο πιλότο;
• Ποιος ευθύνεται για τη νέα αυτή ηθική και ουσιαστική ήττα που υπέστη η χώρα μας;

Καλό θα ήταν η κυβέρνηση και το υπουργείο Εξωτερικών να αφήσουν τα «παγωμένα χαμόγελα» και το «σεμνά και ταπεινά» και να ασκήσουν σοβαρή και όπου χρειάζεται σκληρή εξωτερική πολιτική προκειμένου να σταματήσουμε την επιθετικότητα των γειτόνων μας.