Αν, να κρατάς μπορείς τα λογικά σου, όταν γύρω σου όλοι

τα ' χουνε χαμένα και ρίχνουνε γι' αυτό το φταίξιμο σε σένα

Αν, να εμπιστεύεσαι μπορείς τον εαυτό σου,όταν αμφιβάλλουν όλοι για σένα

Αν, μπορείς και να προσμένεις

δίχως ν' αποστένεις απ' αυτή την προσμονή

Αν, στο ψέμα δε βουλιάζεις όταν σε συκοφαντούν

Αν, στην ψυχή σου δε φουντώνει μίσος, όταν σε μισούν

μήτε φαίνεσαι πολύ καλός και με σοφία πολύ μήτε μιλάς

Αν, να ονειρεύεσαι μπορείς ,δίχως να κάνεις δάσκαλό σου τ' όνειρο

Αν, να στοχάζεσαι μπορείς , δίχως να κάνεις σκοπό το στοχασμό σου

Αν, μπορείς να είσαι ίδιος στη χαρά και στην οδύνη

Αν ,αντέχεις την αλήθεια που είχες πει και την ακούς

νοθευμένη από πονηρούς, ώστε παγίδα γι' άμυαλους να γίνει

Αν, όλ' αυτά οπού 'χεις τη ζωή σου αφιερώσει, τσακιστήκανε θαρρείς

και πάλι μ' εργαλεία παλιά, να τα στυλώνεις ν' αρχινάς

Αν, μπορείς να βάζεις σ' ένα σωρό όλα εκείνα που 'χεις κερδισμένα

Κι όλα να τα παίξεις ρισκάροντας μεμιάς

κι αν χάσεις πάλι που έχεις ξεκινήσει, πάλι ν' αρχινήσεις

Αν, μπορείς καρδιά και νεύρα και μυώνες ν' αναγκάσεις

να σου δουλέψουν πάλι κι ας είν' αφανισμέν' από καιρό

Αν, ορθός κι έτσι να κρατιέσαι μπορείς

όταν πια τίποτα δεν έχει μέσα σου απομείνει

παρά μονάχα η θέληση που σου μιλά: «Κράτα γερά!»

Αν, μπορείς απλά με όλους να μιλάς και να κρατάς την αρετή σου

και με βασιλιάδες, αλλά το φέρσιμό σου μη χάνεις το απλό

Αν, μήτ' εχθροί μήτε και φίλοι ακριβοί, μπορούν να σε πληγώσουν

Αν, όλοι σε υπολογίζουν μα κανένας χωριστά πολύ

Αν, μπορείς και το θυμός σου όταν θέλει να ξεσπάσει, να κρατάς

και την πρώτη σου γαλήνη πάλι να ξαναβρείς

Ε!..τότε δικιά σου θα ' ναι η Γη

κι όλα εκείνα που κατέχει και ό,τι αξίζει πιο πολύ!..