Μία ταινία που είδα αυτήν την εβδομάδα, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Έξυπνη, σαρκαστική και ειλικρινής η πληθωρική Latifah, που είχε τον πρωταγωνιστηκό ρόλο, βίωνε ένα προσωπικό δράμα στην ταινία, καθώς της διεγνώσθη μία σπάνια αρρώστεια και της έμεναν μόλις τρεις εβδομάδες ζωής. 

Μετά από ένα μικρό σοκ, έκανε το αυτονόητο, παράτησε τα πάντα και έφυγε με όλες τις οικονομίες της, για διακοπές, εντελώς μόνη της. Η ιστορία είχε happy-end, καθώς δύσκολα μία Αμερικάνικη ταινία ξεφεύγει, αλλά και να μην είχε μου θύμισε ουσιαστίκα την ρήση, να ζούμε κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία (ή η πρώτη). 

Φαντάστηκα τη ζωή μου αν μάθαινα κάτι αντίστοιχο και πως ακριβώς θα το αντιμετώπιζα. Ο λόγος που το αναφέρω είναι για το πως θα το βίωνατε ο καθένας ξεχωριστά. Αλήθεια το έχετε σκεφτεί ποτέ, να γνωρίζετε από πριν πότε θα πεθάνετε; Πως θα ζυγίζατε τότε τη ζωή σας;; Νομίζω ότι όλοι θα ήμασταν καλύτεροι αν γνωρίζαμε πότε θα φέυγαμε από τη ζωή, αν και λίγοι θα ήθελαν πραγματικά να το μάθουν. 

Αυτό που δίνει νόημα στη ζωή, δίνει νόημα και στο θάνατο.

Το χειρότερο που βιώνει ένας άνθρωπος είναι όταν είναι καταδικασμένος σε κάτι ανίατο, όταν δεν του δίνεται η ευκαιρία να παλέψει, να διεκδικήσει. Είναι αυτό που λέμε, η αναμονή του θανάτου είναι χειρότερη από τον ίδιο τον θάνατο. Όμως τότε, σε όσους τουλάχιστον ανθρώπους γνώρισα που η ζωή τους φέρθηκε με αυτόν τον τρόπο, όλοι μα όλοι αποδείχτηκαν λιοντάρια, καθώς πάλεψαν και την τελευταία ανάσα τους με τρόπο που ποτέ δεν διεκδικούσαν όταν ζούσαν. Αυτό το πείσμα, με έκανε να τους θαυμάσω.

Δεν είναι τίποτα να πεθάνεις. Είναι τρομακτικό να μη ζεις.

Μία επέμβαση ρουτίνας μεν, αλλά επώδυνη δε, με κράτησε αρκετά μακριά από δρώμενα.. μουσικά και εργασιακά. Φυσικά το μόνο που δεν έλειψε είναι το Mundial. Όπως όλοι έτσι και εγώ τίμησα την Ελληνική τηλεόραση και την τιμώ δεόντως.

Αυτό που έπρεπε να έλειπε ήταν αυτές οι καραμούζες που μοιάζουν σαν μαμούνι στο κεφάλι μας.. και το να βλέπεις αθόρυβα ποδόσφαιρο, είναι σαν να ακους μουσική με ωτοασπίδες.

Μέσα σε όλους τους πρωταγωνιστές, στο μουντιάλ της Αφρικής, ανήκει φυσικά και η γραφική πλέον φιγούρα του Μαραντόνα. Ένα άρθρο στο Contra, με τίτλο "Μοιάζω με Πισινό" (http://www.contra.gr/Soccer/World/WorldCup/SAfrica2010/Argentina/277330.html) μου προξένεψε το ενδιαφέρον και ταυτόχρονα μου προκάλεσε το γέλιο. θα μπορούσε να ήταν πρσβλητική η δήλωση του, όχι όμως για τον Μαραντόνα, που πριν ξεκινήσει ο θεσμός δήλωσε ευθαρσώς, πως έτσι και σηκώσει το τρόπαιο η Αργεντινή, θα τρέχει γυμνός στην πρωτεύουσα.

Η φωτογραφία μου στην ιστοσελίδα της FIFA είναι χάλια. Σαν πισινός είμαι! Μας είχαν στημένους πάνω 14 ώρες, εμένα και τους ποδοσφαιριστές ώστε να μας φωτογραφίσουν για το προφίλ της ομάδας στην ιστοσελίδα της FIFA. Για μία φωτογραφία χρειάζονται 5 δευτερόλεπτα. Εκείνοι όμως κατάφεραν να μας κρατήσουν τόσες ώρες. Με έκαναν να μοιάζω σαν πισινός”., τόνισε χαρακτηριστικά.

Σε αυτό το άρθρο, οι δημοσιογράφοι του Contra, βρήκαν και επέλεξαν 10 ατάκες του Μαραντόνα, αλλά και πέντε ακόμα αφιερωμένες εξαιρετικά στον Πελέ.

10. “Ο Μπους είναι δολοφόνος. Θα ηγηθώ της επίθεσης εναντίον του προκειμένου να μην πατήσει το πόδι του επί αργεντίνικου εδάφους”.

9. “Είμαι πολύ υπερήφανος που βρίσκομαι σε αυτή την αποστολή για να αντικρούσω ανθρώπινα σκουπίδια, όπως είναι ο Μπους”.

8. “Το πρόβλημα είναι οτι στην Ρεάλ Μαδρίτης, όλοι οι παίκτες είναι αστέρες. Δεν υπάρχει κανένας που να κουβαλάει τα νερά”

7. “Όποιος καταφέρει να κλέψει έναν κλέφτη, πρέπει να παίρνει χάρη για τα επόμενα 100 χρόνια”

6. “Δούλεψα πολύ σκληρά στη ζωή μου. Όσοι λένε το αντίθετο, οτι όλα μου ήρθαν εύκολα, μπορούν να μου φιλήσουν τον πισινό”.

5. “Ήμουν, είμαι και θα είμαι εξαρτημένος απο τα ναρκωτικά. Όποιος ανακατεύεται με αυτά τα πράγματα, έστω και για μία φορά, πρέπει να μάχεται για όλη του τη ζωή”.

4. “Ο κόσμος με ψήφισε ως τον καλύτερο παίκτη του αιώνα και τώρα η FIFA θέλει να μοιραστώ τον τίτλο αυτό με τον Πελέ; Δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ”.

3. “Έχω βρει τον παίκτη που θα μας αντικαταστήσει στην Αργεντινή και είναι ο Λιονέλ Μέσι”.

2. “Τα κανονικά μου παιδιά είναι η Νταλμά και η Τζιανίνα. Όλα τα άλλα είναι αποτέλεσματα των χρημάτων και των λαθών μου”.

1. “Ακόμα και αν ήταν με το χέρι. Ήταν το χέρι του Θεού”.

Ξεχωριστή θέση στην... καρδιά του Ντιέγκο Μαραντόνα έχει ο Πελέ, εξαιτίας της αιώνιας κόντρας τους για το ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης που έχει περάσει απο τα ποδοσφαιρικά γήπεδα, παγκοσμίως. Για αυτό και σας παρουσιάζουμε 5 απο τις καλύτερες δηλώσεις του “Θεού” για τον “Βασιλιά”.

5. “Με κρίνουν επειδή έπαιξα στην Ευρώπη για 12 χρόνια, κάτι που ο Πελέ δεν έκανε. Ας σοβαρευτούμε. Μην με συγκρίνεται με αυτό τον άνθρωπο”.

4. “Δεν έχω άποψη για τον Πελέ. Ήταν μεγάλος παίκτης, αλλά προσωπικά μου αρέσουν οι Ρομάριο, Ριβάλντο και Ρονάλντο. Αυτοί, όχι μόνο έχουν δώσει πολλά στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο, αλλά συνάμα είναι καλοί άνθρωποι”.

3. “Εγώ κέρδισα με την ψήφο του κόσμου. Ο Πελέ κέρδισε χάρη σε ένα βιβλίο”.

2. “Οταν συνέβη πέρυσι η τραγωδία με την αποστολή του Τόγκο στο Κόπα Αφρικα, ένας μαύρος κύριος που φορούσε τη φανέλα με το Νο 10 στη Βραζιλία δεν πίστευε ότι η Ν. Αφρική θα κατάφερνε να διοργανώσει το Μουντιάλ”

1. “Δεν ήθελα να με αποκαλούν "βασιλιά". Όχι λόγω Πελέ, αλλά γιατί η λέξη αυτή δεν αντιπροσωπεύει την ποδοσφαιρική μου αξία. Λένε πως στη Βραζιλία βρίσκεται ο βασιλιάς του ποδοσφαίρου, αλλά στην Αργεντινή υπάρχει ο Θεός της μπάλας”

Η φωτογραφία είναι από το site της FIFA: www.fifa.com, για του λόγου το αληθές.