Πολλές ληστείες έχουν καταγραφεί, αλλες για την πρωτοτυπία τους, άλλες για το θράσος του, άλλες για την παραξενιά τους. μα μερικές είναι όντως πανέξυπνες. Μία αντίστοιχη διάβασα πριν καιρό σε ένα βιβλιαράκι τσέπης, που δυστυχώς μου διαφεύγει το όνομα αυτήν την στιγμή. Ωστόσο θυμάμαι αρκετά στοιχεία της. Μία ομάδα απατεώνων ρωσικής καταγωγής το 1992 - στην Αμερική φυσικά, που αλλού;;- είχε την εξής πρωτότυπη ιδέα: Επισκέφτονταν διάφορες εταιρείες επώνυμες ή μη, ντυμένοι ως courier. Οι courier ζήταγαν ένα δέμα για παραλαβή. Αρνούμενοι οι υπεύθυνοι πως ζήτησαν μεταφορική, ζήταγαν οι couriers να τηλεφωνήσουν για να ξεδιαλύνουν το θέμα. Αντί να καλέσουν σε κάποια μεταφορική, καλούσαν σε δύο ροζ γραμμές, που είχαν μισθώσει ειδικά για αυτόν τον σκοπό. Μιλώντας κατά κύριο λόγο στα Ρωσικά, αποσπούσαν με αυτόν τον τρόπο, χρόνο υπερμισθωμένο.

Μέσα σε ένα μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, πριν αποκαλυφθεί η απάτη, η μαϊμού εταιρεία courier απόσπασε ένα ποσό της τάξεως των 240.000 $. Ο μόνος που συνελήφθηκε ήταν μόλις ένας courier.

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν θα υφίστανται στην Ελλάδα. Τώρα είναι στις περισσότερες εταιρείες κλειδωμένες οι ροζ γραμμές, αλλά αν γινόταν αυτό το 92, πολλοί θα έκλαιγαν ακόμα..

Κάποτε ήταν ένας Βασιλιάς που κύριο του μέλημα ήταν να πίνει το αίμα των πολιτών. Έβαζε λοιπόν απανωτούς φόρους και έστελνε μετά τους δικούς του να τους μαζέψουν. Όταν επέστρεφαν τους ρώταγε, τι έλεγε ο λαός.

-Γκρίνια, μουρμούρα, αλλά τα λεφτά τα δίνουν.

Ο Βασιλιάς όμως αχόρταγος, καμία σχέση με τους δικούς μας ταπεινούς πολιτικούς, έβαζε καινούριους φόρους, για το οτιδήποτε και ξανά έστελνε τους δικούς του. Ο λαός γκρίνιαζε ξανά, αλλά τα χρήματα τα έδινε.

Μετά από καιρό και ενώ μετά τους φόρους, έμπαιναν πάντα νέοι, οι φοροεισπράκτορες επέστρεψαν χαρούμενοι.

-Βασιλιά μου, αυτήν την φορά δεν γκρινιάξαν καθόλου. Τα έδωσαν όλα αδιαμαρτύρητα, χωρίς γκρίνια και μουρμούρα.

-Αποσύρετε τους φόρους. Ετοιμάζουν επανάσταση, ήταν η απάντηση του Βασιλιά.

Όταν η κυβέρνηση οδηγεί ένα λαό στην καταστροφή απ’ όλους τους δρόμους, η επανάσταση αποτελεί όχι πια δικαίωμα των πολιτών, αλλά καθήκον.(και όμως αυτή η δήλωση ανήκει στον Αδόλφο Χίτλερ)