Ένα ηχητικό τηλεφώνημα σε μορφή mp3, μου προκάλεσε ποίκιλα συναισθήματα,
αστειϊσμού από την μία, απαράδεκτης συμπεριφοράς από την άλλη. Πρωταγωνιστές
ένας ηλεκτρολόγος και ένας ιδιοκτήτης που χρησιμοποίησε τις υπηρεσίες του.
Αιτία, η προβληματική εγκατάσταση και ιδιοκτήτης και ηλεκτρολόγος, αρχίζουν τις
βωμολοχίες χωρίς σταματημό.. επειδή ο ηλεκτρολόγος αρνείται να επισκεφθεί το
σπίτι του ιδιοκτήτη.

Δύο άντρες πολύ σοβαρά άρρωστοι, ήταν ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Στον έναν επιτρέπονταν να μένει καθιστός μία ώρα το απόγευμα γιατί τον βοηθούσε να φύγουν τα υγρά από τους πνεύμονες. Το κρεβάτι που βρισκότανε ακριβώς δίπλα στο παράθυρο του δωματίου. Ο άλλος άντρας έπρεπε να βρίσκεται συνέχεια ξαπλωμένος σε ακινησία και ένας μεσότοιχος που βρισκόταν μεταξύ των κρεβατιών δεν του επέτρεπε να κοιτάει έξω από το παράθυρο.

Οι άντρες κατέληξαν να μιλάνε ατελείωτα. Μιλούσαν για τις συζύγους τους, τις οικογένειες τους, τα σπίτια τους ,τις δουλειές τους, την θητεία τους στον στρατό, ακόμα και για το που είχαν πάει διακοπές. Κάθε απόγευμα ο άντρας που του επιτρεπόταν να μένει καθιστός περιέγραφε στον συγκάτοικο του όλα όσα έβλεπε από το παράθυρο του δωματίου.

Ο άντρας που βρισκόταν σε αναγκαστική ακινησία άρχιζε να καταλαβαίνει πως ζει για αυτές τις μοναδικές απογευματινές ώρες, που η άποψη του μεγάλωνε και ζωντάνευε από όλη την δραστηριότητα και τα χρώματα του έξω κόσμου.



Το παράθυρο έβλεπε σε ένα πάρκο με μια θαυμάσια λίμνη. Πάπιες και κύκνοι κολυμπούσαν εκεί, και τα παιδιά έπαιζαν με μικρά μοντέλα σκαφών στο νερό. Νεαρά ζευγάρια περπατούσαν πιασμένα χέρι χέρι μέσα στα υπέροχα λουλούδια που είχαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Τεράστια παλιά δέντρα στέκονταν με χάρη επάνω στο έδαφος και μια υπέροχη θέα του ουρανοξύστη της πόλης φαινόταν από μακριά.

Καθώς ο άντρας δίπλα στο παράθυρο εξηγούσε όλες αυτές τις όμορφες λεπτομέρειες, ο άντρας στο διπλανό κρεβάτι φαντάζονταν όλα αυτά που άκουγε. Ένα απόγευμα ο άντρας που ήταν δίπλα στο παράθυρο, περίγραφε μια παρέλαση που περνούσε. Παρόλο που ο άντρας στο δίπλα κρεβάτι δεν μπορούσε να ακούσει τον ήχο της μπάντας, μπορούσε και μόνο με τα μάτια του μυαλού του να δει τους κλόουν που χόρευαν, τα πολύχρωμα άρματα και τα όμορφα διακοσμημένα αυτοκίνητα και άλογα.

Οι μέρες πέρασαν. Ο άντρας που δεν μπορούσε να δει από το παράθυρο άρχισε να επιτρέπει σπόρους έχθρας να αναπτύσσονται μέσα του. Όσο και να εκτιμούσε τις περιγραφές του συγκατοίκου του, εύχονταν μέσα το να ήταν αυτός ο οποίος θα μπορούσε να δει την θέα από το παράθυρο. Άρχισε να αποστρέφεται στον συγκάτοικο του και στο τέλος ο πόθος του να είναι δίπλα στο παράθυρο τον έφερε σε απόγνωση.

Ένα πρωινό σε μια επίσκεψη της νοσοκόμας στο δωμάτιο βρήκε τον άντρα δίπλα στο παράθυρο νεκρό. Είχε πεθάνει ειρηνικά μέσα στον ύπνο του. Λυπημένα κάλεσε τους νοσοκόμους και απομάκρυνε το πτώμα του.



Μετά από ένα χρονικό διάστημα για να μην θεωρηθεί και απρέπεια ο άντρας ζήτησε να μετακινηθεί στο κρεβάτι που βρίσκονταν δίπλα στο παράθυρο. Εκείνη με πολύ προθυμία τον μετακίνησε και φρόντισε να είναι άνετος. Σιγά-σιγά στηρίχθηκε με πόνο στον αγκώνα του να σηκωθεί να ρίξει μια ματιά στον έξω κόσμο. Επιτέλους θα μπορούσε να δει τον έξω κόσμο και όλες τις δραστηριότητες του.

Αυτό που είδε ήταν ένας κενός τοίχος!

Κάλεσε την νοσοκόμα και την ρώτησε: Πώς μπορούσε ο συγκάτοικος μου να βλέπει όλα αυτά που μου περίγραψε; Πώς μπορούσε να μου μιλάει για τόσο ομορφιά και με τόσες λεπτομέρειες, όταν αυτό που φαίνεται από αυτό εδώ το παράθυρο είναι ένας παλιός και βρώμικος τοίχος;

Και η νοσοκόμα του απάντησε: "Ω Θεέ μου... Δεν το ξέρατε πως ο πρώην συγκάτοικος σας ήταν τυφλός; Δεν μπορούσε να δει καν τον τοίχο, ίσως ήθελε να σας ενθαρρύνει."

Εάν ζείτε μια ζωή βασανίζοντας τον εαυτό σας για το τι έχουν οι άλλοι, πιθανότατα να χάσετε την χαρά του να γίνετε αποδέκτες αυτών που οι άλλοι θέλουν να σας δώσουν.

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:
- Ναι, είναι γεμάτο.

Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.

Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, η οικογένεια σας, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.

Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα στερεοφωνικά μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.

Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα τα πολύ μικρά της ζωής.

Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας.

Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες.

Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:
- Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;

Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:
- Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ.






Σημείωση: Την ιστορία ίσως να την είχατε διαβάσει. Την γνώριζα καιρό και δυσκολεύτηκα να την βρω. Μία ιστορία του Χρίστου, μου την θύμησε και ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας.

Από τον Charles Dickens με το έργο του, "το πνεύμα των Χριστουγέννων", μέχρι τον Σκρουτζ Μακ Ντακ, σκίτσο δημιουργημένο από τον Carl Barks το 1947, η τσιγκουνιά πέρνει σάρκα και οστά και μας θυμίζει ότι είναι μία αρρώστεια που άλλους τους τρώει και δεν την αντέχουν, αλλά μερικούς τους τρέφει και τους γεμίζει χαρά. 

"Όταν η τσιγκουνιά μπαίνει στο σπίτι,
η ευτυχία βγαίνει", λέει μία κινέζικη παροιμία.

Ο τσιγκούνης είναι τσιγκούνης σε όλα του, όχι μόνο στα χρήματα. Είναι τσιγκούνης στη σχέση του, στην φιλία του, στα αισθηματά του. Βγαίνει με φίλους και ζητάει ξεχωριστό λογαριασμό, λέγοντας δεν είμαι υποχρεωμένος να πληρώσω τα φιλέτα σου, εγώ μία σαλάτα έφαγα μόνο.
Αναγκάζει την κοπέλα του να κατέβει στο κέντρο με λεωφορείο, γιατί είναι ακριβή η βενζίνη,

Απληστία: υπερβολική προσπάθεια ν' αποκτάς. Τσιγκουνιά: υπερβολική προσπάθεια να μη χάσεις. Ο άπληστος είναι κοντά στο τσιγκούνη. Θέλει να αποκτήσει πολλά χρήματα,ακίνητα και τίτλους επιτυχίας, νομίζοντας ότι αυτό τον κάνει ευτυχισμένο. Η ρίζα της λέξης με βρίσκει άφωνο καθώς προέρχεται από την Τουρκινή λέξη cingane (= τσιγγάνος). Φυσικά δεν με βρίσκει σύμφωνο. Ας πούμε ότι η συνώνυμη λέξη, φιλάργυρος προσεγγίζει καλύτερα την πραγματική ορολογία του τσιγκούνη.

Γνωρίζοντας μία κοπέλα που θα μπορούσαμε να της δώσουμε άνετα τον τίτλο Μις Τσιγκούνα, θεωρούσα πως δύσκολα θα έβρισκε σύντροφο. Την κοπέλα την είχαν μεγαλώσει με περίσση πενία, όχι λόγω έλλειψης χρημάτων, αλλά "για να έχουμε για τα γεράματα". Δεν περίμενα ποτέ ότι θα έβρισκε ταίρι. Και βρήκε. Τον μεγαλύτερο τσιγκούνη στα Βαλκάνια. Γύρισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Σαν ζευγάρι άκουσα πολλές ιστορίες, τις οποίες οι ίδιοι μας διηγούνταν με πάθος. Το παιδί κάποτε δούλευε στο εξωτερικό, κερδίζοντας έναν extra μισθό. Όποτε μπορούσε πήγαινε εκδρομές με την κοπέλα του. Σαν έδρα είχε το Παρίσι, αλλά ως γνωστόν, στο εξωτερικό όλα κοντά βρίσκονται. Έπαιρνε το αυτοκινητό του και πήγαινε σε όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης.

Πήγαμε στην καφετέρια του Δον Ζουαν!
-Έχει καφετέρια; ρώταγα με ειρωνεία.
-Εκεί που πήγαινε και αυτός! Φάγαμε ένα σιροπιαστό ταψί, μούρλια.
-Και πόσο κόστισε;
-Περίπου, 500 δικές μας δραχμές. Από φούρνο το πήραμε και τα φάγαμε σε ένα παγκάκι.
Χαζοί ήμασταν να καθίσουμε στην καφετέρια!

Μία άλλη φορά είχαν πάει στις Βρυξέλλες.
-Μείναμε στο πιο όμορφο ξενοδοχείο! είπε η κοπέλα του.
-Και πόσο κόστισε..
-Τίποτα φυσικά! είπαν με ένα στόμα γελώντας.
???
-Μείναμε στο parking..
-Και δεν φοβόσασταν;;
-Μα βρισκόμασταν κάτω από την λάμπα!!!

Κάποιες κινήσεις τους ήταν πραγματικά αστείες και είχαν την συμπαθειά μου. Μία φορά είχε χαλάσει το ραδιοκασετόφωνο στο αυτοκίνητο του φίλου.
-Και ολόκληρο ταξίδι τι ακούγατε;;
-Του τραγούδαγα εγώ, είπε η κοπέλα του.

Μία άλλη φορά είχαν πάει στην Ελαφόνησο. Αργήσαν να φτάσουν και δεν μπορούσαν να περάσουν απέναντι. Αναγκαστικά κοιμήθηκαν στο αυτοκίνητο. Την άλλη μέρα πέρασαν απέναντι και πήγαν στην γυναίκα που είχαν κλείσει για δύο μέρες.
-Θα σας πληρώσω την μία μέρα μόνο.
-Μα είχατε κλείσει δύο μέρες.
-Ναι, αλλά δεν μπορούσαμε να έρθουμε.
-Μα θα με  τρελλάνετε. Όχι θα μου πληρώσετε δύο μέρες.
-Εγώ φταίω. Έπρεπε να μην έρθω καθόλου σε εσάς.
.....
Τελικά έφυγαν χωρίς να πληρώσουν φυσικά..

Ατέλειωτες ιστορίες που μόνο γέλιο προκαλούν και λίγο θλίψη. Δεν είναι οι μόνοι που συμπεριφέρονται έτσι. Λες και τα λεφτά είναι παιδιά τους και δεν θέλουν να τα αποχωριστούν ποτέ τους. Δεν μπορώ να ζήσω με τέτοιους ανθρώπους. Δεν με νοιάζει που δεν έχω τα λεφτά τους, ούτε τα σπίτια τους. Και ποτέ να μην συγκρίνετε την οικονομική δυσχέρεια που βρίσκεστε με αυτούς. Άλλο φτωχός, άλλο οικονομολόγος και άλλο τσιγκούνης.

Ο Ελληνικός κινηματογράφος έχει ασχοληθεί με το θέμα του τσιγκούνη. Λαμπρή περίπτωση ο αγαπημένος Θανάσης Βέγγος και το "Θα σε έχω σαν Βασίλισσα"

Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μου μυρίζει δυόσμο

Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ' ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου

Θα σου φανερωθώ
Στίχοι-Ερμηνεία: Νίκος Ζιώγαλας

Ποίημα:
Ερωτικά VI (Απόσπασμα): Κώστας Ουράνης

Μην ανησυχείται.. Μην πάει ο νους σας στο κακό. Ούτε γαλάζιο παιδί είμαι, ούτε πράσινο, ούτε έχω μπάρμπα στην Κορώνη. Μέσα στην εβδομάδα βρέθηκα λόγω εργασίας σε ένα δημόσιο κτίριο, βλέποντας από κοντά μία γνωστή σε όλους κατάσταση.. δουλεύουμε για να συντηρούμε τους τεμπέληδες!

Δεν είναι η πρώτη φορά που έχω εργαστεί για λογαριασμό της εταιρείας μου σε κάποια δημόσια επιχείρηση. Φυσικά για λίγες μέρες. Αυτό που δεν αντέχω είναι την κατά φαντασία κούραση. Οι περισσότεροι μιλάνε στο τηλέφωνο για ώρες λέγοντας συνεχώς πόσο δουλειά έχουν, χωρίς όμως να επιβεβαιώνεται από τον ζήλο τους. Ένας συνάδελφος μου είχε πει κάποτε ότι άκουσε μία να λέει: "Μαμά, σε κλείνω τώρα γιατί πρέπει να φύγω".

Φυσικά τα παιχνίδια στον Η/Υ δίνουν και παίρνουν. Σε κάποιον είχα δει κάποτε τρεις υπολογιστές. Στον έναν περνούσε κάποιες καταστάσεις, όπως ένας νέος χρήστης. Με το ένα χέρι μόνο, κουνούσε το ποντίκι, έβρισκε το νταμάκι, έγραφε μία λέξη και ξανακουνούσε το ποντίκι. Στον δίπλα υπολογιστή έβαζε μουσική και έβλεπε το χρηματιστήριο. Και ο τρίτος είχε Windows 98 και εκεί έπαιζε πασιέντζα! Όλα αυτά σχεδόν ταυτόχρονα. Και μία που ανέφερα την μουσική, δεν θα ξεχάσω τον Μ. μόνιμο σε μία άλλη δημόσια επιχείρηση, όπου μου με την άδεια του, προμηθεύτικα περίπου 45 GB σε mp3, κυριολεκτικά ολόκληρες συλλογές από δίσκους, μέσα στον εξωτερικό μου δίσκο.

Για να προλάβω να τελειώσω την εργασία μου, καθώς το κτίριο έκλεινε στις 3 το μεσημέρι, ξυπνούσα από τις 6 ώστε να φτάσω στο κέντρο μετά της συγκοινωνίας στις 730 το πρωί. Φυσικά εγώ και οι καθαρίστριες ήμασταν οι μόνοι που είχαμε φτάσει. Οι καθαρίστριες έρχονταν στις 7 παρά και μέχρι τις 10 είχαν φύγει. Οι μόνιμοι, αλλά και οι συμβασιούχοι, έρχονταν στις 830 περίπου, αλλά η δουλειά τους ξεκίναγε στις 9. Φυσικά από τις δύο το μεσημέρι μάζευαν. Εδώ κολλάει και το παρακάτω ανέκδοτο μεταξύ τριών παιδιών:
-Εμένα ο πατέρας μου σχολάει στις 5, παίρνει το μετρό και δύο λεωφορεία και σε μισή ώρα είναι στο σπίτι.
-Ο δικός μου πατέρας σχολάει στις 4, και με το γρήγορο αυτοκινητό του κάνει μόλις 10 λεπτά για να έρθει.
-Ο πατέρας μου δουλεύει στο Δημόσιο. Σχολάει στις 1430 και από τις 12 είναι στο σπίτι.

Μία θεία μου, όταν με ρώτησε πόσα λεφτά παίρνω μετά από 8 χρόνια προϋπηρεσίας στον χώρο της πληροφορικής, κούνησε το κεφάλι της ειρωνικά ότι και αυτή μετά από 20 χρόνια στο Δημόσιο, τα ίδια λεφτά παίρνει. Η απάντηση μου ήταν άμεση. "Συγγνώμη, αλλά η εργασία που έχω ρίξει σε αυτά τα 8 χρόνια, είναι περισσότερη από τα δικά σου 20". Ένας απλός μισθός Δημοσίου είναι στα 800 €. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι επιδόματα έχουν. Μία γνωστή που ξεκίνησε πριν κάποια χρόνια, έπαιρνε άλλα τόσα από τα τέσσερα υποχρεωτικά meeting μέσα στην εβδομάδα. Και ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω την προκαταβολή του μισθού. Εγώ δεν έχω πληρωθεί ακόμα τον Οκτώβριο και αυτοί έχουν πληρωθεί και τον Νοέμβριο!

Στο Δημόσιο όλοι εύχονται να προσληφθούν. Όσο δύσκολα και να μας φαίνεται το γεγονός, "πως μπορούν να μην δουλεύουν", είναι μία συνήθεια και όσοι μπαίνουν στον χορό, χορεύουν. Αυτό που πρέπει να σταματήσει είναι η μονιμότητα. Στον ιδιωτικό τομέα, όταν δεν σε θέλουν, σε απολύουν. Για ποιο λόγο να υπάρχει αυτό το πάντρεμα με τους μόνιμους. Ο Χόρν έλεγε υποτιμητικά, "ένας δημόσιος υπάλληλος είμαι".. πως έγινε τώρα τόσο καλή εργασία. Ο πρώτος που θα ψηφίσει υπέρ της ΜΗ μονιμότητας, θα έχει μία ψήφο από εμένα.