Κι αν δεν με πιστεύετε, δεν έχετε παρά να ανοίξετε τις τηλεοράσεις σας, και να προσέξετε λίγο τα πάνελ που έχουν να κάνουν με την πολιτική.Μιλάμε για ανελέητο γέλιο, ή αδυσώπητο κλάμα. Διαλέγεις και παίρνεις. Προσωπικά επιλέγω το γέλιο.Παρατηρήστε τον ανερμάτιστο λόγο, τα σαθρά επιχειρήματα, την αποθέωση τής παραπειστικής αοριστολογίας....προσέξτε πόσο ανεγκέφαλους θεωρούν όσους τους παίρνουν σοβαρά, και πληρώστε τους με το ίδιο νόμισμα.  Κάτι λίγες φωνές, που προσπαθούν να ακουστούν,και που περιέχουν μια εντιμότητα, πνίγονται απο τις κορώνες των γνωστών Μαϊντανών, -οι ίδιοι, τόσα χρόνια τώρα-, που με τις προκάτ αντιπαραθέσεις τους, προσπαθούν να ανεβάσουν τα ποσοστά τηλεθέασης.Γνώστες των πάντων, με άποψη επι παντός επιστητού, καταφέρνουν κάθε βράδι να βγαίνουν και σε δύο, άμα λάχει και σε τρία κανάλια. Ο καυγάς είναι για το πάπλωμα, το ¨αρτον και θεάματα"  βασιλεύει, και το τουρλουμπούκι αυτο,προσπαθούν να το παρουσιάσουν ως "ενημέρωση", "ψυχαγωγία", ¨αμεσότητα και υπεύθυνη αποψη"...   Ασε, θα φάω μόνο τις πατάτες......   Φυσικά…   ¨όντως οι Απόκριες είναι εδώ. Ποτέ δεν έφυγαν....

     Υ.Γ.  ...Άπίστευτος, δεν είναι ο τυπάκος της Φωτο, με την ....μεταμφίεση του ως...Μπάτμαν;

    ...Και τραγελαφικό είναι σαν εμπειρία... και σαν γεύση, σε αφήνει με μια απορημένη έκφραση...  Οι φίλοι που τραγουδούν ή γράφουν οι ίδιοι, (ιδίως αυτοί, λόγω συνάφειας, ) θα το κατανοήσουν αμεσότερα...                      

   ... Είναι και εξωφρενικό ,επίσης, άνθρωποι που σε έχουν απορίψει παλαιότερα, να σε αποδέχονται τώρα, να σε χαρακτηρίζουν χαρισματικό και ώριμο "συνθέτη" (και καλά), να σε ρωτούν "ΜΑ, ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ;" ,  και απο την θέση τους  ως "κατέχοντες την κατάσταση, και έχοντες την δύναμη", να σε εξυψώνουν ... Θέλοντας φυσικά να χρησιμοποιήσουν μέχρι και τα τελευταία ψήγματα τού όποιου εμπορεύσιμου ταλέντου σου, όταν....   όταν...

   ....όταν ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, σε έχουν απορίψει παλαιότερα, ακούγοντας ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΥΛΙΚΟ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ...  Δηλαδή, ΤΙ έγινε και μετουσιώθηκα εγώ σε ώριμο τραγουδοποιό, και τα τραγουδάκια μου σε "εξαιρετικά";

    ...Πριν δύο καλοκαίρια, μιλήσαμε με την Νεκταρία για κάποια πρόσωπα και καταστάσεις.. Ε!! λοιπόν, Νεκταρία, (αν το διαβάζεις), έπεσα ακριβώς στο ίδιο άταμο που σου έλεγα τότε, και που σου ανέφερα σαν παράδειγμα προς αποφυγή, ώς προς τα κριτήρια όχι μόνον αυτού, αλλα και των δισκογραφικών γενικότερα. Αυτή τη φορά, συνέβη αυτό που ανέφερα πριν... Ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν με θυμόταν, και ....επανεξετάσθην...

   Μόνο που, πιστεύω οτι η (όποια) ωριμότητα και η πρωτογενής έμπνευση, είναι δύο διαφορετικά πράγματα ... Οχι ασύμβατα, αλλα ούτε και αναγκαστικά συμβατά... Είναι πιθανόν η ωριμότητα να σου επιτρέψει να επεξεργαστείς αυτό που έχεις μπροστά σου, αλλα το βασικότερο είναι να έχεις προγουμένως μέσα σου, αυτήν την Θεική μικρή φλογίτσα που μπορεί να σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα με άλλα μάτια, που δεν σε αφήνει να κοιμηθείς, που σε πολιορκεί ασφυκτικα μέχρι να μπορέσεις να την μεταφράσεις, και που δίνει και στην πιό απλή λέξη, την δύναμη να γίνεται μητέρα...

   ...Μετά το τέλος της εποχής της αθωότητας, υποτίθεται οτι έρχεται η ωριμότητα , για να σου επιτρέψει να μετουσιώσεις οσα αποθήκευσες, και να τα ταξινομήσεις στα ράφια του ψυχισμού σου...  Ελα, όμως, που αυτή ακριβώς η άναρχη εισβολή εντυπώσεων, συναισθημάτων, ψυχικών χρωμάτων, είναι που κάνει ένα τραγούδι πρωτογενές, και κατάθεση εαυτού......

    Ζηλεύω εκείνους που κατάφεραν να έχουν μέσα τους ΚΑΙ τα δύο αυτά στοιχεία... Εγώ , απλά γνωρίζω οτι δεν γίνεται να αυτοταξινομηθώ...Πήρα αφορμή απο αυτό το φαινομενικά αστείο συμβάν, για να αραδιάσω κάποιες σκέψεις, για ένα -έτσι κι αλλοιώς- τεραστιο θέμα συζήτησης...

   ... Σαν μια κάπως κωδικοποιημένη αναφορά σε εκείνα που -εγώ προσωπικά-  νοιώθω σε σχέση με όλα αυτά, παραπέμπω  στην φωτογραφία επάνω...

      Καλημέρα σε όλους...

    -Ο Μπετόβεν ήταν τόσο κουφός, που νόμιζε πως ήταν ζωγράφος....                        (GEORGE CARLIN)

     -Δείπνο μετά μουσικής, είναι προσβολή καί στον μάγειρα, και στον βιολιστή...                    (GILBERT KEITH CHESTERTON)

      -(ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΤΣΕΛΟ) : Κυρία μου,έχετε ανάμεσα στα  πόδια σας ένα θαυμάσιο όργανο,που μπορεί να δώσει ευχαρίστηση σε χιλιάδες, αλλα το μόνο που κάνετε, είναι να το ξύνετε.........       (TOMAS BEECHAM)

    - Εχω το αυτί τού Βαν Γκογκ στην μουσική...    (BILLY WILDER)

   - Το να γράψεις Αμερικανικη μουσική, είναι απλό. Το μόνο που χρειάζεται, είναι να είσαι Αμερικανός.Μετά, μπορείς να γράψεις ότι μουσική θες...  (VIRGIL THOMSON)

    - Ο  Αντριου Λόις Βέμπερ, πρόσφερε στην μουσική, ό'τι το βομβαρδιστικό Χάρις στην κηπουρική....              (MILES KINGTON)

    -Δεν με νοιάζει σε ποιά γλώσσα τραγουδιέται η όπερα, αρκεί να μην είναι γλώσσα που γνωρίζω.....          (Sir EDWARD APPLETON)

     -Ο Πάρσιφαλ, είναι απο εκείνες τις όπερες, που ξεκινούν στις έξι, και άν μετά απο τρείς ώρες κοιτάξεις το ρολόι σου, δείχνει έξι και είκοσι...    (DAVID RANDOLF)

     -Πήγα στην συναυλία των  Γκρέιτφουλ  Ντεντ...  Επαιξαν εφτά ώρες... Φοβερό τραγούδι....                                            (FRED REISS)

....Αα-αά,

 Α παρλαμόρε κομιτσατού!!!!

....Αα-αά,

 Απαρλαμόρε κομιτσατού!!!!

     Κάνοντας ζάπινγκ ανυποψίαστος, τράκαρα μετωπικά με την κυρία Εφη (Ζαρατούστρα) Θώδη, να άδει αρειμανίως Ραφαέλλα Καρά...

 Δεν θα είχα κανένα απολύτως πρόβλημα, αλλα με την φόρα που έχει πάρει η κατα τα άλλα συμπαθεστατη καλλιτέχνης, διαβλέπω το κακό να έρχεται με δρασκελιές...

    Ο jorge μου ζητάει να του πώ, τί θα τραγουδήσω στο live, και εγώ αναρωτιέμαι αν θα βρώ τραγούδια που ΔΕΝ θα έχει προλάβει να τα πεί μέχρι τότε....

..Εντάξει, πλάκα κάνουμε, αλλά.... άν τα δηλώσω μπορώ να τα σώσω;

... Αυτό το σχόλιο τού faltsoo, με την συγνώμη για τον πυροβολισμό, πριν 30 χρόνια,   (αν και θα μπορούσες να κρύψεις μερικά), είναι αλήθεια... Ανήκει στην σφαίρα των ζοφερών μου αναμνήσεων   .Με πυροβόλησε απο τα 20 εκατοστά, με ένα πιστόλι κροτίδων, (ερχόταν Πάσχα), -χωρίς κροτίδα,εννοείται,μόνο με το μεταλικό καψούλι μέσα. αλλα κάτι δεν πήγε καλά, το καψούλι έφυγε σφαίρα απο την κάνη, διαπέρασε οσα φανελάκια φορούσα, και με ξέρανε... Επεσα κάτω βογγώντας, ενώ όλα τα βλαμμένα που δεν είχαν καταλάβει,εκθείαζαν τις "υποκριτικές μου ικανότητες"....Μόνο σαμπάνιες που δεν μου ανοίξανε!!!!

    Δυστυχώς, ο φίλος μου (σχετικά είναι αυτά), θεώρησε καλό να δημιουργήση παραδοση.Ετσι, το αμέσως επόμενο Πάσχα, μου πρόσφερε φωτιά για το τσιγάρο μου, με έναν αναπτήρα που εύκολα και χαλαρά, θα μπορούσε να μας είχε ψήσει το αρνί τής Κυριακής σε βαθμό κακουργήματος. Αποτέλεσμα ακαριαίο, ένα φρύδι λιγότερο.(φρύδι, επαναλαμβάνω)....

    Το επόμενο Πάσχα, δεν πρόλαβα να φτάσω κάν στο σπίτι του.  Κάπου 50 μέτρα πρίν, ήρθε και με βρήκε κατάστηθα, ένα απο εκείνα τα περίεργα πράγματα που είναι δεμένα σε ξυλάκι, τους βάζεις φωτιά, και διαγράφουν αξιοσημείωτες πορείες προς το στήθος τού φίλου σας, καταστρέφοντας υπολήψεις, αξιοπρέπειες, καθώς και ένα καινούργιο καφετί πουλοβεράκι

   ...Σαν λαβωμένος αετός , κυλίστηκα στο χώμα... "οχι άλλο κάρβουνο μωρέ"...ψέλισα  (άσχετο είναι αυτό, αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό να γίνω λίγο ηρωικός....)

     Ειναι ηλίου φαεινότερο, οτι με το που έμπαινε Μεγάλη Εβδομάδα, απέφευγα πλέον επιμελώς οποιαδήποτε επαφή με τον faltsoo, έθιμο που τηρώ μέχρι σήμερα...

    Και πέραν τούτου, μιάς και μου τα θύμησες, καλά σου έκανα και έβαλα την φωτογραφία σου Κουϊζ!!!!!   

     Υπάρχουν ακαθόριστα πολλοί τρόποι, να βιώσει κανείς την μοναξιά...Κάποιους απο αυτούς, τους έχω γευτεί και εγω, συνειδητά ή όχι... εκών-ακών...  Πάντα έβγαινα τσαλαπατημένος απο αυτήν την διαδικασία, με ένα συναίσθημα αυτομηδενισμού, ειδικά όταν έβλεπα οτι έφταιγα εγώ για τα στραβά που εισέπρατα..  Ισως επειδή λοιπόν χαρτογράφησα επακριβέστατα κάθε λεπτομέρεια  τέτοιων στραπάτσων, παραμένω ικανός να αντιληφθώ το πώς νοιώθει ένας άνθρωπος, όταν συνειδητοποιεί οτι γκρέμισε άτσαλα,κάτι που θα μπορούσε να του δώσει όμορφα πράγματα.   Και ίσως επειδή δέν έχω καταφέρει να σκληρύνω αρκετά, παρά τα όσα έχω δεί και εισπράξει, δεν μπορώ να μην διακρίνω ένα μικρό κάτι, σε ένα προσωπικό μήνυμα που πήρα σήμερα το μεσημέρι...

   Ο λόγος που το κάνω δημόσια, και μέσα απο το blog μου, είναι οτι με κάποιον έμμεσο τρόπο θέλω να δώσω σ'αυτόν τον άνθρωπο, την ικανοποίηση οτι η συγγνώμη του γίνεται δεκτή, και οτι αναγνωρίζω το πόσο δύσκολο είναι να αποδέχεται κάποιος ,χωρίς αναστολές τα λάθη του. Αρκεί να ΜΑΘΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ωστε να γίνει καλύτερος. Μπράβο σου, και μαγκιά σου, λοιπόν. Μπορεί να έχουν αλλάξει κάποια πράγματα, αλλα θα βγείς ωφελειμένος...   Στο κάτω-κάτω, έτσι λειτουργεί το παιχνιδάκι αυτό...  Με το να προστίθεσαι μέσα απο τις απώλειές σου....

....Επανακάμπτω λοιπόν κι εγώ, λίγο μετά τον εορταστικό ορυμαγδό, που -περίεργο πράγμα- μου άφησε και πάλι μιά γλυκόπικρη γεύση, (Ισως να μου έπεσε λίγο παραπάνω Τεριγιάκι.)   Αντε να ισιώσουμε...  

Χάρηκα πολύ που ξαναείδα μετά απο καιρό την εμφάνιση του falimento.Εχω τις καλύτερες εντυπώσεις γι αυτόν...

    Ασε πιά τις φωτογραφίες απο τις πρόβες τών Φωλύ....

 Αποφάσισα να φτιάξω μία μονομελή επιτροπή, με αρχηγό εμένα, που θα πατρονάρει τις πρόβες μου...Και πρέπει να βρώ και σπόνσορα, γαμώτο... κάτι νύξεις που μου έχουν γίνει απο τον βαρήκοο ψιλικατζή τής περιοχής, δεν με συγκινούν ιδιαίτερα.... Εχω την ακαθόριστη εντύπωση, οτι δεν θα τα βρούμε στα τηλεοπτικά δικαιώματα...Τέλος πάντων...

  Αγαπητή Xeniarodo, επειδή ζήλεψα που είχες συμμαθητή  στο νηπιαγωγείο που έγινε φίρμα μετά, σου αποκαλύπτω οτι είχα και εγώ φίλο, που διαπρέπει στα καλλιτεχνικά.

Απεικονίζεται  στην φωτογραφία, σε κατάσταση πολύ προχωρημένης ευθυμίας, (έως και σήψης).Είναι μυστακοφόρος, (στο κέντρο τής φωτο), είναι μέλος του site, και είναι μακράν το πρώτο ζειμπέκικο τής πιάτσας,στις φιγούρες με τα μάτια. Και ας προσπαθήσουμε να αγνοήσουμε διακριτικά, τον τύπο κάτω αριστερά,που δείχνει να έχει πέσει πολύ χαμηλά...