Πάει κι αυτό. Συναυλία ήταν και πέρασε.

 Θα ήθελα πρώτα-πρώτα να πω ένα μεγάλο «Ευχαριστώ» στους φίλους-φίλες μέλη του ΜΗ που βρέθηκαν την Τετάρτη στο Θέατρο βράχων, μιάς και τίμησαν ΚΑΙ εμένα σε κάποιο ποσοστό.

Η βραδιά τελικά ήταν πολύ όμορφη, παρά το ότι κατά τις 20.30 όλοι  -με κορυφαίο τον Πασχαλίδη- βρίσκονταν στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Αιτία ήταν ότι κάτι δεν είχε συνδεθεί σωστά, με αποτέλεσμα να μην λειτουργούν τα μόνιτορς. Μέσα στον γενικό χαμό από καλώδια και βύσματα και μπιχλιμπίδια διάφορα, ήταν σχεδόν αδύνατον να βρεθεί άκρη. Με τα χίλια ζόρια, κάπως διορθώθηκε η κατάσταση.Εν τω μεταξύ ο κόσμος περίμενε απ’ έξω, αν και έπρεπε να είχαν ανοίξει οι πόρτες μισή ώρα πριν. Αποτέλεσμα ήταν να μείνει απ’ έξω για τρία τέταρτα και ο Celebrity Orfeus, και να κατααγχωθώ εγώ που του είχα πει να έρθει από τις 8. Φίλε συγνώμη.

Τελικά όλα πήγαν καλά. Πιστεύω και εγώ μια χαρά τα πήγα. Πολύ πιο άνετος από την πρώτη φορά (στην μεγάλη συναυλία του Μίλτου), όπου και μόνο η παρουσία των Μητροπάνου – Παπακωνσταντίνου με είχε αγχώσει έντονα.Με το που τελείωσα το μέρος μου, άνετος πλέον, παραδόθηκα στην κατανάλωση παγωμένης μπύρας, παρέα με μερικά εξέχοντα μέλη του site, των οποίων την έμφυτη και αδιαμφισβήτητη σεμνότητα σεβόμενος, δεν θα αποκαλύψω την ταυτότητα.

Εκείνο που ίσως πολύς κόσμος δεν γνωρίζει, είναι ότι ΟΛΕΣ οι συναυλίες στο Θέατρο βράχων, τελειώνουν ΑΥΣΤΗΡΑ  τα μεσάνυχτα, άντε με το ζόρι δώδεκα και δέκα. Ο λόγος είναι ότι εκεί κοντά μένει ένας…. Εισαγγελέας, ο οποίος έχει επιβάλει την θέλησή του στο θέμα αυτό, στέλνοντας κατ’ επανάληψη την αστυνομία και διακόπτοντας όσες συναυλίες υπερβαίνουν αυτό το όριο ώρας. Ο πρώτος που την είχε «πληρώσει» ήταν ο  Δεληβοριάς. Στην αρχή νόμιζα ότι μου κάνουν πλάκα, αλλά δυστυχώς δεν μου έκαναν … Για μερικούς ανθρώπους, η μουσική είναι απλά ένα σύνολο θορύβων… Τι να κάνουμε…

Θέλω να πιστεύω ότι όσοι ανηφορίσατε προς τα εκεί το βράδι της Τετάρτης, περάσατε μια όμορφη βραδιά… 

 Υ.Γ. Την Τετάρτη το πρωί έγραψα ένα αρκετά φιλόδοξο κείμενο με θέμα την «ψυχολογία της σκηνής», ειδικότερα μάλιστα για το πόσο διαφορετικά λειτουργεί ο βασικός συντελεστής μιάς συναυλίας, από τον προσκεκλημένο-συμμετέχοντα των 3-4 τραγουδιών. Αντί να το γράψω στο Word, να το "σώσω" και να το «κολλήσω» μετά, το έγραψα κατ’ ευθείαν στο πλαίσιο της δημιουργίας κειμένου του blog. Βρήκα και σχετική φωτογραφία, το «χτένισα» για να δω αν είναι όλα εντάξει, πήγα τον κέρσορα πάνω στο κουμπάκι της καταχώρησης, και….

ΠΑΦΦΦΦΦΦ!!!!!!

Λευκή οθόνη! Έπεσα πάνω στην αναβάθμιση!!!!

 Ντριιιιιννννννν!!!!!!

-Ελα, πού είσαι;

-Στη Σαγκάη!!!

-Πώς; πού; πότε; γιατί;

-Ε...  να... Αποφάσισα να πάω διακοπές στην Κίνα!

-Είσαι με τα καλά σου; Αφού το ξέρεις οτι δεν σου πάνε οι απο κει χώρες! Ξέχασες την άλλη φορά στην Ταϋλάνδη, που ανέβηκες στην παγόδα και μετά δεν μπορούσες να κατέβεις; Σε κατεβάσανε γιατί νύχτωνε!!!

-Ναι, αλλά τώρα το ξέρω, και δεν την ξαναπατάω!

-Ξέχασες που ούρλιαζες πάνω στο "τουκ" και σε πήρανε για φολκλορική ατραξιόν;

-Νεανικές απερισκεψίες...

-Και οι σεισμοί; τους ξέχασες τους σεισμούς;

-Δεν θα κάνει!

-Και το φαγητό; το σκέφτηκες το θέμα του φαγητού; εσύ την μόνη φορά που πήγες σε κινέζικο για φαγητό έψαχνες ποιός πήρε το ψωμί για να κάνεις παπάρα, και μόλις βγήκες απο κει  πήγες σφαιράτος στο κοντινότερο σουβλατζίδικο και πήρες "τρία με απ' όλα"!!!

-.....  (βαθύς αναστεναγμός, με έντονες αποχρώσεις ακατανίκητης νοσταλγίας)

       Αυτό ήταν. Αγγιξα την πιό ευαίσθητη χορδή τού ψυχισμού του!

Γιατί είναι ο απόλυτος ορισμός του κρεατοφάγου. Η σχέση του με την ψητή εκδοχή ανυποψίαστων αμνοεριφίων που βόσκουν αμέριμνα σε απέραντα λειβάδια, είναι αβάσταχτα ερωτική. Στα βαφτίσια του οι μπομπονιέρες είχαν ατομικές γαρδουμπίτσες. Στον γάμο του (ναι, είναι παντρεμένος, και μάλιστα ακόμα), αντί για ρύζι του πετάγανε κεφτεδάκια. Μπορεί να συνθέσει επιτόπου ίσα με τέσσερεις μπαλλάντες για καθε ένα απο τα παϊδάκια που υπάρχουν πάνω στην σχάρα. Χώρια που μπορεί να ξεχωρίσει αν το αρνί ήταν δεξιόχειρας ή όχι, σύν το χρώμα του, συν πώς το λέγανε, συν τις συνήθειές του. Κάθε φήμη που κυκλοφορεί και αφορά στην ενδεχόμενη επίσκεψή του στην Ελληνική επαρχία, προκαλεί εκτεταμένες προσπάθειες απόδρασης τών εκεί κοπαδιών.

Χαμογέλασα χαιρέκακα, και συνέχισα να στρίβω το μαχαίρι στην πληγή:

-Αχ.... πως ζηλεύω... Εχει καταπληκτικά κρέατα εκεί πέρα... Εχω ακούσει οτι στην μερίδα με γλυκόξινο χοιρινό, αντιστοιχούν μέχρι και τρεις μπουκίτσες στο άτομο!

-...........

-Φάε και ένα Γουόν-τον για πάρτη μου, ρε μεγάλε!!

- .....%*^@.....

-Και οπωσδήποτε μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις , έχει κάτι εκπληκτικές σαλάτες με λαχανικά διάφορα!

- @!)^&#_%!!!!!

-Μαριναρισμένα σε σάλτσα σόγιας, μάλιστα!!!!

- *%$$#(!@@, και *$))#!@@%&#%!!!!!!!!!

-Με πολύ ωραία χρώματα, και... -Ναί; -Εμπρός; -Ναί;;;

..Θα έπεσε η γραμμή, φαίνεται...

Με ανανεωμένη διάθεση και ύπουλο χαμόγελο, ντύθηκα και βγήκα.

 Η μέρα έδειχνε ήδη οτι θα ήταν εξαιρετική.

Λοιπόν, ο τύπος έχει γεμίσει τους γύρω δρόμους με τα συγκεκριμένα φέιγ-βολάν.

Εντελώς κατανοητή η προσπάθειά του να προάγει και να ισχυροποιήσει τις επαγγελματικές του δραστηριότητες, αλλά...

αλλά να το κάνει σωστά, γαμώ την αγανάκτηση.

Γιατί εντάξει, ρε μεγάλε, τα τύπωσες, τα σκόρπισες ολόγυρα,

όμως κάτι ξέχασες...

τι να ξέχασες...

Ασε μεγάλε, θα στο πω για να  μην κουράζεσαι.

Ξέχασες να βάλεις άριθμό τηλεφώνου.

Περαστικά...

Αυτην την ταμπελίτσα -αθάνατο αξεσουάρ, σχεδόν φετίχ-, θέλω να κοτσάρω στον τοίχο απέναντί μου. Δεν θα γράφει βέβαια το κλασσικό "Μπαμπά", τι να κάνουμε, οπότε θα το αντικαταστήσω με το "pavel".

Ο λόγος είναι οτι μπορώ και εγώ επιτέλους, να απολαμβάνω τα αγαθά μιάς γρήγορης σύνδεσης. Και η ταχύτητα ζαλίζει. Εγώ δεν τα είχα συνηθίσει κάτι τέτοια, και τώρα νοιώθω προνομιούχος, αποφεύγοντας με ύπουλες τεχνικές να σκεφτώ οτι ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι έχουν γρήγορο Ιντερνετ εδώ και κάτι αιώνες...

Σε πείσμα σχεδόν όλων των υποτιθέμενων "φίλων" μου, η αλλαγή σύνδεσης ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγες ώρες. Ετσι, δεν χρειάστηκε να μείνω χωρίς σύνδεση ένα, και δύο, και τρεις, και τέσσερους μήνους όπως κάποιες βιβλικές μορφές τού site.

Τον τελευταίο τον καιρό, μου τάχε κάνει ρόιδο, η σύνδεση με dial-up. Δεν την άντεχα άλλο. Επρεπε να δοκιμάσω 7-8 φορές να συνδεθώ, και όταν τελικά  τα κατάφερνα, μέσα σε 5-10 δευτερόλεπτα με είχε ξαναπετάξει χαλαρά έξω, εξηγώντας μου οτι "η σύνδεση απέτυχε", και δίνοντας μου την επιλογή για "επανάληψη κλήσης". Οταν μετά απο κανένα εικοσάλεπτο τα κατάφερνα, απολάμβανα τα αγαθά του ιντερνετ πάνω σ' ένα λευκό άτι που έτρεχε με τον διαστημικό καλπασμό τών 33,2 Kbs!!!!!!!!!!!!!

Φυσικά, η σχέση Σωκράτη-κώνειου που εδώ και ....κάποιους καιρούς απολαμβάνω με μερικούς-μερικούς, δεν θα μπορούσε να αφήσει ανέγγιχτο το νέο καθεστώς.

Ετσι, όταν πήρα τηλ. με σατανικό χαμόγελο για να πληροφορήσω φίλο μου, μέλος του site και ιδιαίτερα σημαντικό άτομο στο χώρο της κουζίνας του, οτι ξεμπέρδεψα μέσα σε λίγες ώρες, σε αντίθεση με τους δικούς του 2,5 μήνες , εισέπραξα την απάντηση:

 "Ωραία, μπράβο, που η σύνδεση λειτουργεί. Τώρα μένει να δούμε μέχρι πότε...."

Στις 25 του Ιούνη, λοιπόν...

Ημέρα Τετάρτη, στο θέατρο βράχων στο Βύρωνα, για το 21ο φεστιβάλ του.

Θα συμμετάσχω και του λόγου μου στη συναυλία τού Μίλτου.

Εξυπακούεται, οτι η παρουσία φίλων είναι παραπάνω απο ευπρόσδεκτη...

Περισσότερες λεπτομέρειες θα βρείτε στο www.festivalbyrona.gr (γιατί δεν μπορώ να το κάνω link;), όπως με σπάνιες διαισθητικές ικανότητες λέει και ο Termite στο post που ανέβασε.

See you there...(Δεν τις αντέχω άλλο τόσες γνώσεις Αγγλικών. Βαρύ το φορτίο, γιατρέ μου...)

ΥΓ.

Ο ΜΕΡΑΤΖΑΣ είναι ΦΩΝΑΡΑ. Τελεία.