Από τι πήγε το σκυλί στο αμπέλι;

Την εικόνα την βρήκα στην αναζήτηση στο google με την λέξη Σκυλί...

Σήμερα θα διαβάσετε της εντυπώσεις από την χθεσινή μου επίσκεψη στον ΙΑΝΟ για να παρακολουθήσω την μουσική παράσταση των Βασίλη Λέκκα – Λουδοβίκου των Ανωγείων με τιτλο¨Εχω δυο λογια να σου πω¨

Κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω το Μusicheaven για τις προσκλήσεις  που κέρδισα.

Για τον χώρο δεν έχω πολλά πράγματα να γράψω, είναι από τους καλυτέρους του χώρου αυτού.

Η διοργάνωση όμως είχε αρκετά κενά.

Πρώτον . Περιμέναμε πάνω από 30 λεπτά (στο πεζοδρόμιο)για να ανέβουμε στον όροφο που ήταν η εκδήλωση, μετά περιμέναμε άλλα 15 λεπτά για να μας βάλει ο τσοπάνος ( σαν πρόβατο ένοιωθα)στις θέσεις μας και αφού τελικά έφτασε η σειρά μας ήρθε το πρώτο σοκ.

Οι θέσεις που είχαν  κρατηθεί για τα μέλη του ΜΗ ήταν 10cm γυάλινος πάγκος και ένα σκαμπό που ευτυχώς ήταν πτυσσόμενο, άλλα έχω να τονίσω εδώ ότι ήταν στο κέντρο της σκηνής και δεν είχαμε πρόβλημα ορατότητας.

Η παράσταση τώρα  με τον τίτλο «έχω δυο λόγια να σου πω» ήταν κατά το ήμισυ αρκετά καλή  για όποιον ακούει αυτό το είδος μουσικής. Και λέω κατά το ήμισυ γιατί ο Λουδοβίκος των Ανωγειων πρέπει να το παραδεχτώ δημόσια έχει μια αύρα που σε μαγεύει . Πολλοί τον έχουν χαρακτηρίσει σαν τον μεγαλύτερο έλληνα παραμυθά της σύγχρονης εποχής καθώς όλα τα τραγούδια του συνοδεύονται  από λυρικές μυθοπλασίες και παραμύθια.
Με την σιγανή φωνή του σου ανοίγει παράθυρα στην φαντασία για να φτιάχνεις μόνος σου εικόνες λουσμένες με μουσική.

Από την άλλη μεριά ο Β. Λέκκας με αρκετές γνώσεις φωνητικής και μουσικής  κατάφερε να διχάσει το κοινό με τα τραγούδια που τραγούδησε. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι ένας ακόμα τραγουδιστής με μέτρια και  φωνή που στο όνομα και την φήμη του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι έκτισε μια καριέρα και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί εκεί.

Οφείλω εδώ να σας πω ότι όπως σε όλες της παραστάσεις που έχω δει τον Κο. Λέκκα έτσι και χθες  η παρουσία του στη σκηνή ήταν εξαιρετική καθώς έχει έναν ¨αέρα¨ θεατρικό.

Το τρίτο σημείο που θέλω να σταθώ είναι οι μουσικοί που συνόδευαν τους δυο καλλιτέχνες.

Ο κ Αριστείδης Χατζησταυρου στην Κιθάρα
Ο κ Μανώλης  Ανδρουλιδακης επίσης στην κιθάρα
Η κ Σοφία Μαυρογενιδου  στο Φλάουτο
Ο κ Γιώργος Κοντογιάννης  στην Λύρα και τα κρούστα
Ο κ Πάρις Θωμόπουλος στο Κλαρινέτο
και Ο κ Σπύρος Μανταλας στο Μαντολίνο ήταν εξαιρετικοί και σε καμία στιγμή δεν ξέφυγαν από τα στενά πλαίσια της παράστασης.

Παρασκευή απόγευμα στην καρδιά της Αθήνας, με καλή παρέα σε έναν πολύ όμορφο και ζεστό χώρο ή καλύτερα πολυχωρο στην Οδό Σόλωνος 124

Μπαίνοντας μέσα σε ένα παλιό, αρχοντικό, νεοκλασικό, κτίριο με εσωτερική αυλή και εσωτερική σκάλα, ταξιδεύεις πίσω στο χρόνο για περισσότερα από 50 χρόνια και κοιτώντας τα ξύλινα παραθυρόφυλλα περιμένεις την κύρια «Κοκοβικου» από την ταινία «Η δε Γυνή να φοβείται τον Άντρα» να βγει για να απλώσει την μπουγάδα της.

Αντ΄αυτού όμως σε περιμένει ένας πολύ ζεστός χώρος με καφέ και ποτό, με μικρά τραπεζάκια  και μυρωδιά από Αγιόκλημα στην ατμόσφαιρα και πολλά βιβλία  καθώς στο ισόγειο του κτιρίου στεγάζεται το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων και τα βιβλία είναι -αν όχι όλα αλλά τα περισσότερα- προς ανάγνωση χωρίς την υποχρέωση αγοράς τους.

Αν τύχη και πάτε προς τα εκεί παραγγείλτε Ελληνικό καφέ και όπως τα παλιά χρόνια θα σας τον σερβίρουν παρέα με γλυκό του κουταλιού.

Ανεβαίνοντας τώρα την εσωτερική σκάλα  μπαίνετε μέσα στο «σαλόνι» του σπιτιού το όποιο φιλοξενεί όλα τα event’s  (θέατρο – Μουσική – Εκθέσεις )κ.α.

Αυτές  τις μέρες λαμβάνει χώρα σε αυτό το «σαλόνι» μια Μαύρη  Μουσική Κωμωδία  από τις καλύτερες παραστάσεις που έχει να επίδειξη  η καλλιτεχνική Αθήνα αυτές τις μέρες.

"Μια μαύρη μουσική κωμωδία σε σκηνοθεσία Βασίλη Μυριανθόπουλου και σε πρωτότυπη μουσική του Στέφανου Κόκκαλη."

"Πόσο μοιάζουν τα γενέθλια με μια κηδεία; Τρεις γυναίκες σε... κρίσιμη ηλικία και ο φύλακας άγγελός τους σε... κρίσιμη στιγμή. Ένα πιάνο για συνοδεία και μια τελετή λήξης που θα θυμάσαι για πάντα."

Τίτλος της « Τρεις Κόρες εν Καμίνω» και πρόκειται  για  ένα  έργο με 3 κυρίες ηθοποιούς και έναν πιανίστα σε μια παράσταση με πολύ γέλιο και τραγούδι που ξαφνιάζει ευχάριστα τον θεατή.

Ο χώρος που λαμβάνει χώρα το έργο είναι μικρός(έχει μπάρα, τραπεζάκια και δερμάτινοι καναπέδες) και  δεν χωρεί περισσότερα από 30 άτομα δίνοντας την αίσθηση στον θεατή της ποιο  prive παράστασης  και τις ποιο άμεσης επικοινωνίας του θεατή με τον ηθοποιό.

Απολαμβάνοντας ένα ποτήρι κρασί και την παράσταση θα περάσετε 2-3 ώρες (μαζί με το καφεδάκι που λέγαμε) σε μια άλλη εποχή.

Καλή διασκέδαση λοιπόν σε όσους πάτε και περιμένω εντυπώσεις από την παράσταση και τον χώρο.

    Ένα τραγούδι από τα παλιά, για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νέοι...

Έπεται συνέχεια......

Χθες (Σαββάτο) το βραδάκι μετά το τέλος της Έκθεσης  είπαμε να για ποτάκι στο Enzo de Cuba στο Μπουρνάζι.......

Τι το θέλαμε, 6 άτομα περπατήσαμε σαν τα καβούρια (στο πλάι) για 500 μέτρα ανάμεσα σε μπακουρους  Αλβανούς και Έλληνες Δ.Π και σε κάθε λογής γυναίκα (τυπικά) από 15-77 ετών Φορτωμένες με κάθε λογής αξεσουάρ.

Και διαπίστωσα παιδιά το εξής......Οι γυναίκες από 18 - 25 δεν φοράνε σχεδόν τίποτα, οι γυναίκες από 25 - 35 φοράνε (σχετικά) κάτι ελαφρύ και οι γυναίκες από 36-92 φοράνε την Άρτα και τα Γιάννενα σε διάφορα χρώματα και σχέδια.

Χθες το Βραδύ το Μπουρνάζι ήταν σαν έκθεση του Χυτηρογλου.....

Και για να επιστρέψω στην προηγούμενη περιπέτεια μου, αφού μπήκαμε το Μαγαζί με όλες τις τιμές φτάσαμε στο τέρμα του μαγαζιού (δεν είχε άλλο) περνώντας ανάμεσα από όλους αυτούς που σας περιέγραψα πιο πάνω, δεν άντεξα και άρχισα να γυρνώ πίσω μη αντέχοντας την μπόχα και την δυσωδία από τα πούρα και των ιδρώτα τον θαμώνων.

Μετά από σπρώξιμο και από αγκαλιάσματα (κάποιος μου έπιασε και τον Κ...λο) κατάφερα και βγήκα από το Κλουβί με τις τρελές.

-και τώρα;

-πάμε σε κανένα τελειωμένο σκυλάδικο να ξεδώσουμε;

και εκεί που επί 30 λεπτά προσπαθούσαμε να συνέλθουμε όλοι από το πολιτισμικό σοκ ξαφνικά είδαμε το θεϊκό.....

(Φώτο στην κορυφή)

Τι μου θυμίζει.......ρε τι μου θυμίζει...........

Ε!!!!!μπήκαμε μέσα να ρωτήσουμε, τον μαγαζάτορα.

  Έχετε καμιά συγγένεια;

Γιατί και μου λέει το όνομα σας!

Μήπως έχετε και μια κότα φίλη/ο;