<b>No Comment</b>

29 Οκτωβρίου 2009, 21:14
Μαντί....
Κλεμμένα Κουζίνα Συνταγές

Εκτός από αυτήν την συνταγή το blog "νυχτομαγειρεματα" έχει τα πιο νόστιμα πιάτα...

Σας το παρουσιάζω όπως είναι γραμμένο.....

Μαντί Ίσως το σημαντικότερο post μου ever. Το αγαπημένο μου φαγητό, αυτό που άκουγα να λένε η γιαγιά μου με την θεία Ελισσώ όταν ήμουν μικρή. Αυτό που γινόμουν χάλια από τα αλεύρια κάθε φορά που έπειθα τη μαμά (μία φορά το χρόνο στην καλύτερη) να το φτιάξει. Αυτό που έμαθα να φτιάχνω μετά από πολλές "πατάτες" και κόπο.

Μην το περιφρονήσετε. Η ιστορία του, η μυρωδιά του, η γεύση του, είναι ένα κομμάτι από μένα.

Προειδοποιώ: Είναι αρκετά δύσκολο φαγητό καθώς χρειάζεται ν' ανοιχτεί φύλλο και ώρες για να φτιαχτεί. Προμηθευτείτε φίλους και κουράγιο. Έχει πλάκα όμως όταν το προσπαθείς. Αν δεν τα καταφέρετε με το φύλλο, κάντε όλα μια μπάλα και φτιάξτε ψωμοκούλουρα. :P

Υλικά για το φύλλο:

Αλεύρι (πάρτε 2-3 κιλά θα χρησιμεύσουν και στο άνοιγμα του φύλλου)
Νερό (όσο παίρνει)
αλάτι
1-2 αυγά

Προετοιμασία: Έχετε ένα μεγάλο τραπέζι εντελώς άδειο και εντελώς έτοιμο να γεμίσει αλεύρια. Χρειαζόμαστε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ έναν πλάστη. Αν η μανούλα δεν έχει, μην φρικάρετε. Πάρτε το σίδερο από την ντουλάπα, το κοντάρι από την σκούπα, το φονικό εργαλείο της Τσιτάρα, οτιδήποτε που να φέρνει σε κοντάρι, καθαρίστε το καλά (φροντίστε να μην έχει πολύ σκληρή επιφάνεια γιατί θα βγάλετε φουσκάλες) και είστε έτοιμοι.

Πώς φτιάχνουμε τη ζύμη και πώς ανοίγουμε το φύλλο:

Σε ένα μεγάλο μπολ, βάζουμε περίπου μισό πακέτο αλεύρι. Ρίχνουμε το ένα αυγό (ή τα δύο αν βάλατε πολύ αλεύρι), λίγο αλάτι και σιγά σιγά νερό. Ανακατεύουμε με τα φρεσκοπλυμένα χεράκια μας (καλό είναι να έχουμε κόψει τα νύχια, είναι σπάσιμο μετά να βγει η ζύμη) μέχρι να αρχίσει να δένει η ζύμη. Αν το παρακάνατε με το νερό, προσθέστε αλεύρι ενώ αν είναι πολύ στεγνό, προσθέστε λίγο νερό.
Για να είμαστε σίγουροι ότι η ζύμη είναι έτοιμη, πρέπει να έχει πάρει τη μορφή μπάλας (δηλαδή εμείς να τη ζυμώσουμε έτσι), να μην τρέχει, να μην κολλάει στα δάχτυλα, να είναι ελαστική και να μην είναι ξερή. Μόλις είναι έτοιμη, κόβουμε ένα κομμάτι μεγέθους περίπου σαν δύο μπαλάκια τέννις (έφαγα το κεφάλι μου να βρω σχήμα ok?).
Πασπαλίζουμε λίγο αλεύρι στο τραπέζι και βάζουμε από πάνω το κομμάτι ζύμης που αφαιρέσαμε. Προσοχή! Σκεπάστε το μπολ με μια νωπή πετσέτα γιατί η ζύμη θα ξεραθεί. Με τις μπουνιές μας το απλώνουμε λιγάκι στο τραπέζι. Ρίχνουμε συνεχώς λίγο αλεύρι να μη μας κολλήσει ΟΥΤΕ στο τραπέζι, ΟΥΤΕ στα χέρια μας, ΟΥΤΕ στο κοντάρι/πλάστη.

Ok, μπρατσάκια τώρα και βουτιά στα βαθιά. Η απόσταση των χεριών μας πάνω στο κοντάρι πρέπει να είναι τέτοια ώστε αν φέρετε το κοντάρι μέχρι τα πόδια σας κρατώντας το, τα χέρια σας να είναι δίπλα ακριβώς από την εξωτερική πλευρά των ποδιών. Ουφ, ελπίζω να το πιάσατε.

Η κίνηση των χεριών πρέπει να είναι από μέσα προς τα έξω. Πιέζουμε ελαφρά τον πλάστη με (τώρα πώς λέγεται αυτό; χμμ... το σημείο που καταλήγουν τα δάχτυλα από την εσωτερική πλευρά του χεριού, πάνω από την γραμμή της καρδιάς, το πιάσατε, ε;) αυτό το σημείο της παλάμης και από τη μέση της μπάλας, πάνω κάτω. Εν ολίγοις, φανταστείτε τη ζύμη σαν ατομική πίτσα που θέλει να γίνει οικογενειακή.

Φροντίζουμε έτσι ώστε να ανοίγει η ζύμη ομοιόμορφα. Δεν ξεχνάμε το αλεύρι. Το πάχος του φύλλου πρέπει να είναι περίπου όσο δύο-τρία κέρματα (2ευρα, εντάξει;). Και είπαμε, να γίνει μεγάλο όσο μια οικογενειακή πίτσα.

Έπειτα, προσεκτικά το τυλίγουμε πάνω στο κοντάρι. Σηκώνουμε το κοντάρι και αφήνουμε το τυλιγμένο φύλλο να γλιστρήσει πάνω στο τραπέζι χωρίς να μας ανοίξει. Αν δεν γλιστράει, δεν βάλατε αρκετό αλεύρι, όσο ανοίγατε το φύλλο. Με ένα μαχαίρι κόβουμε κατά μήκος του τυλιγμένου φύλλου, απόσταση περίπου ενός πακέτου τσιγάρων (κάθετα). Τα κομμένα τμήματα παίρνουμε ένα-ένα και τα τοποθετούμε το ένα πάνω στο άλλο. Με το ίδιο μαχαίρι κόβουμε τετραγωνάκια (σε ίδια απόσταση, όπως με τα τσιγάρα, πάντα κάθετα).

Απλώνουμε τα τετραγωνάκια πάνω στο τραπέζι ξεχωριστά και προχωράμε στο επόμενο στάδιο.

Υλικά για τη γέμιση:

1-1 1/2 κιλό κιμά
αλάτι, πιπέρι
1 ματσάκι μαϊντανό
2 μεγάλα κρεμμύδια

Πώς φτιάχνουμε τη γέμιση:

Σε ένα άλλο μεγάλο μπολ, ανακατεύουμε τον κιμά, το αλατοπίπερο, τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια και τον ψιλοκομμένο μαϊντανό. Ο μαϊντανός ψιλοκόβεται με τον εξής τρόπο: Αφαιρούμε με μαχαίρι τα κοτσάνια, παίρνουμε στη χούφτα μας όλα τα φυλλαράκια και σιγά σιγά με ένα μαχαίρι κόβουμε τις άκρες του. Επίσης, μια πρέζα κανελλίτσα ποτέ δεν έβλαψε κανέναν.

Πώς συνδυάζεται φύλλο και γέμιση:

Τοποθετούμε λίγη γέμιση στο κέντρο κάθε τετραγώνου ζύμης. Να είναι ίσο περίπου με μια ψείρα ακουστικού. Διαφέρει πάντα ανάλογα το μέγεθος της κομμένης ζύμης. Δηλαδή αν τα τετράγωνα έχουν βγει μεγάλα, η γέμιση είναι μεγαλύτερη και αντίστοιχα αν έχουν βγει μικρά.

Αφού έχουμε συμπληρώσει γέμιση σε κάθε τετραγωνάκι, ξεκινάμε να τα κλείνουμε. Πιάνουμε τις δύο μεγαλύτερες πλευρές (ναι, ξέρω, άμα είναι τετράγωνο όλες οι πλευρές είναι ίσες, αλλά σιγά μην τα κάνατε τετράγωνα!) και τις ενώνουμε μεταξύ τους. Πιέζουμε εξαιρετικά απαλά. Το τελικό σχήμα πρέπει να μοιάζει με ένα μικρό πουγκάκι. Αν ξεχειλίζει γέμιση από κάπου, τότε το παρακάνατε. Απλά.

Και μετά;

Σε ένα λαδωμένο ταψί τοποθετούμε τα πουγκάκια το ένα δίπλα στο άλλο. Κολλητά, χωρίς να αφήνουμε κενά αλλά και χωρίς να τα πνίγουμε. Βάζουμε κομμάτια φυτίνης έτσι ώστε όταν λιώσει να καλύπτει όλα τα πουγκάκια.

Για να γεμίσει ΕΝΑ ταψί, μεσαίου μεγέθους, χρειάζεται συνήθως να γίνει ΔΥΟ φορές η διαδικασία με το φύλλο, τη γέμιση κι όλα αυτά τα ωραία.

Μόλις γεμίσει το βάζουμε στο φούρνο και ψήνουμε στους 180 βαθμούς.

Έχει κι άλλο;

Αμέ, τι νομίζατε; Ότι ξεμπερδεύουμε έτσι εύκολα;

Υλικά για τη σάλτσα:

3-4 κουτιά ντοματάκια αποφλοιωμένα χτυπημένα ώστε να γίνουν πολτός (όχι πολτό έτοιμο, μπλιαχ!)
1 κύβο βοδινού (οι γιαγιάδες βάζαν μυρωδικά και έκαναν ολόκληρη διαδικασία για να έχουν αυτό το "βοδινό" οπότε βάλε τον κύβο και σώπαινε. Αν γουστάρεις όμως βάσανα, ξέρω να σου πω τον τρόπο.)
2-2 1/2 ποτήρια νερό.

Τι το κάνω αυτό;

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα έχεις ρίξει τα παραπάνω υλικά και τα έχεις αφήσει από ώρα να σιγοβράσουν. Η σάλτσα πρέπει να είναι εξαιρετικά αραιή αλλά όχι ντοματόνερο. Αν είστε hardcore τύποι σαν εμένα, χρησιμοποιήστε φυσικές ντομάτες αλλά μην ξεχάσετε να προσθέσετε λίγη ζάχαρη.

Πώς συνδυάζω φύλλο, γέμιση και σάλτσα;

Στο ταψί που έχετε βάλει να ψήνεται στο φούρνο, κατά τη μέση του ψησίματος (να μην έχουν αρχίσει να κοκκινίζουν πολύ) πιάνετε την κουτάλα και ρίχνετε λίγο λίγο τη σάλτσα. Θα πρέπει σχετικά να σκεπάσει τα πουγκάκια, χωρίς να κολυμπάνε. Τα αφήνουμε να ψηθούν.

Σε λίγη ωρίτσα, τα πουγκάκια έχουν ρουφήξει τη σάλτσα και έχουν ψηθεί. Προσοχή μην τα κάψετε! Το πρώτο ταψί είναι έτοιμο!

Ναι, λέω πρώτο γιατί πρέπει να φτιάξετε οπωσδήποτε κι άλλα δύο. Θα δείτε κι από μόνοι σας ότι η ζύμη φτάνει για ακριβώς τόσα. Άντε αν όχι δύο, σίγουρα άλλο 1 1/2.

Ο λόγος που φτιάχνουμε τόσα είναι απλούστατος. Το ένα ταψί γεμίζει περίπου τρία-τέσσερα πιάτα. Το μαντί είναι φαγητό που εξαιτίας της διαδικασίας του, πάντα το έφτιαχναν για συγκεντρώσεις, πολλά άτομα και τέτοια. Αν μπεις στην διαδικασία να το φτιάξεις, θα το κάνεις για πολλούς. Τόσος κόπος για την πάρτη σου, απλά είναι χαμένος χρόνος.

Δεν το πιστεύω, έχει κι άλλο;

Χαχα, έτσι θα σας άφηνα; Τέτοιο φαγητό ήταν δυνατόν να μην έχει γαρνιτούρα;

Υλικά για το αποκορύφωμα:

1-1 1/2 κιλό χύμα γιαούρτι
3-4 σκελίδες σκόρδο (εγώ είπαμε, είμαι hardcore, βάζω παραπάνω)
1-2 ποτήρια νερό

Πες το κι αυτό, να τελειώνουμε:

Πρόκειται για το γνωστό μας γιαουρτοσκόρδιον, στην πιο αραιή του μορφή. Τρίβουμε το σκόρδο, το ρίχνουμε στο γιαούρτι, ρίχνουμε σταδιακά νερό και ανακατεύουμε. Το μίγμα πρέπει να είναι αραιό όσο αν με το κουτάλι ρέει όμορφα κι όχι σαν βρύση ή σαν βουλωμένη κέτσαπ.

Σερβίρουμε ΠΑΝΤΑ με το γιαουρτοσκόρδιον πάνω από τα πουγκάκια. Κάποιοι φίλοι μου δε γουστάρουν σκόρδο ή σως πάνω από το φαγητό τους και πολύ απλά τους απαντώ ότι δεν υπάρχει λόγος να φάνε το μαντί χωρίς αυτό από πάνω.

Ειλικρινά, χάνει ΟΛΗ τη γεύση. Μην απατάστε, το μαντί τρώγεται ΜΟΝΟ έτσι.

Και κάπου εδώ, φτάσαμε στο τέλος. Το μαντί είναι ανατολίτικο φαγητό (μια φίλη Ρωσίδα που είχα, μου είπε ότι αυτοί το έκαναν βραστό -δεν τολμώ να το φανταστώ-).

καλη ορεξη....

4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

24 Οκτωβρίου 2009, 14:22
update για το...Βρείτε το μέλος...
Παιχνίδια Διασκέδαση

Νέα στοιχεία για το μέλος που ψάχνουμε ήρθαν στο φως...

Το μυαλό της είναι κάπως έτσι....

και η "φάτσα" της..

η απάντηση θα σταλεί με mail στον νικητή μαζί με ένα ταψί σπανακόπιτα.

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

22 Οκτωβρίου 2009, 18:00
Βρείτε το μέλος...
Παιχνίδια Διασκέδαση

Μια νέα ενότητα ξεκινάει στο blog μας.

Από σήμερα θα προσπαθούμε παρέα να βρούμε ποιο μέλος του ΜΗ κρύβετε πίσω από τα στοιχεία που θα σας δίνω.

Ξεκινάμε λοιπόν με ένα μέλος που μας έχει απασχολήσει λίγο - πολύ όλους όσους έχουν ή διαβάζουν τα blog's του ΜΗ.

(Είναι γυναίκα ή καλύτερα, γένους θηλυκού)

Αυτη είναι μια φώτο από τον εσωτερικό κόσμο του μέλους που ψάχνουμε...

(Είναι αυτό που βλέπετε).

13 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

13 Οκτωβρίου 2009, 16:05
Για γέλια και για κλάματα....
Αστεια Για γελια

video

Μην αυταπατάστε δεν είναι για γέλια, έχει μεγάλο ταλέντο και μας το αποδεικνύει σχεδόν καθημερινά.

Ειχαμε τον Ανδρεοπουλο τόσο καιρό αλλά τώρα πια έχουμε άξιο αντικαταστάτη/τρια.

Ξεκαβάλα έχουν και άλλοι σειρά.....

Όλοι λίγο πολύ την έχουμε την πετριά μας, αλλά κάποιοι/ες έχουν νταμάρι μέσα στο κεφάλι τους.

Ότι και να γράφεις, οπού και να το γράφεις, νομίζει ότι αναφέρεσαι σε αυτήν.

Ήμαρτον ρε συ!!.....

Υ.Γ Σταμάτα να ψάχνεις φαντάσματα, δεν γυρίζει ο κόσμος γύρω από σένα.

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

07 Οκτωβρίου 2009, 17:05
Hey you ....
προσωπικά

video

Έτσι απλά γιατί γουστάρω....

video

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

03 Οκτωβρίου 2009, 17:16
Όταν η τέχνη συναντά την Ιστορία.... στα χέρια μιας 24χρονης..
Τέχνη Πολιτισμός Ζωή Άμμος Καλλιτεχνικά Ιστορία.

Η Ουκρανία έχασε περίπου το 1/4 του πληθυσμού της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου
στο 20% των συνολικών θανάτων.
Με τη βοήθεια της άμμου, τα πορτραίτα της Simonova δείχνουν τις ανθρώπινες απώλειες από τη γερμανική εισβολή του 1941.

Η 24χρονη Kseniya Simonova κέρδισε, φυσικά, το πρώτο βραβείο του παιχνιδιού
(80.000 λίρες) και επέστρεψε στην κανονική της ζωή στην Κριμαία.
Έκπληξη αποτελεί πάντως το κίνητρό της για την συμμετοχή στο παιχνίδι.
"Δήλωσα συμμετοχή για να βοηθήσω ένα παιδί, το οποίο χρειαζόταν να υποβληθεί σε εγχείρηση.
Δεν είχα σκοπό να κάνω όλη τη χώρα να κλάψει" είπε χαρακτηριστικά.

Η σκηνή, στο άνοιγμά της, δείχνει ένα ζευγάρι να κάθεται σε ένα παγκάκι κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια.
Ξαφνικά, εμφανίζονται πολεμικά αεροπλάνα και η ευτυχισμένη σκηνή αντικαθίσταται από θλιμμένα πρόσωπα.
Στη συνέχεια, έρχεται ένα μωρό και η γυναίκα χαμογελά ξανά, αλλά ο όλεθρος του πολέμου τη μετατρέπει σε χήρα, πριν η εικόνα με τη σειρά της να πάρει τη μορφή του Αγνώστου Στρατιώτη της Ουκρανίας.

video

Ευχαριστώ το φίλο Θοδωρή για το e-mail.

4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

Συγγραφέας
philippossm

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/philippossm

ΠΕΡΊ ΑΝΕΜΏΝ ...

Tags

Επίσημοι αναγνώστες (14)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...

Δημοφιλέστερα...

Αρχείο...

Links