Περιοδος εκπτωσεων,  παρε κοσμε.

Απ’όλα   εχει  η προθηκη.

Τηλεορασεις φτηνες , παρε κοσμε.

Ειδησεις φτηνες, παρε.

Και αυτοκινητα με δοσεις.

Και μουσικες  φτηνες.

Για ολους εχει ο μπαχτσες.

Παρε.

Και συνολακια    ιn  διαθετουμε

Και ιδεες φτηνες   παρε.

Γκλαμουρ    επισης.

Αστο κατω αυτό αυτό κυρα μου είναι ακριβοτερο.

Και περιοδικα μοδος εχουμε.

Αποστειρωμενους ερωτες  πουλαμε

Και  ρομαντζο βεβαιως.

Που  πας καλη μου  χωρις  εσωρουχα  Αερακη;

Μεγαλε την πατησες  χωρις φετες κοιλιακους

Ουτε συνοικιακη  γατα  δε  βγαζεις γκομενα.

Πατηστε γκαζι να φανε τη σκονη σας .

Και   Jeep   πουλαμε

Το ακρον   αωτον  του αισθησιασμου.

Πιστωτικες εδώ οι καλες  πιστωτικες

Βιβλια   βιβλια με το κιλοοοο

Μοναξια ειπες ;

Καλα   εσυ εισαι από άλλο ανεκδοτο.

Εδώ οι καλες εκπτωσεις.

Τα δεντρα  πεθαινουν ορθια.    Όταν δεν τα καινε για οικοπεδα.

Τα δεντρα  πεθαινουν ορθια  .Οταν  ο Δημαρχος  δεν τα ξεριζωνει.

Για να κανει  γκαραζ.

Καποτε  τα Πατησια  ηταν  τοπος  εκδρομης , εξοχης , για τους  κατοικους

Του   Κλεινου   Αστεως.

Τα δεντρα ο Δημαρχος   τα πηγε σε φυτωριο οπου πλεον μπορουμε  να

Τα θαυμαζουμε  εκει.

Μουσειακο το ειδος!

Δεν μας ειπε  ο  εριτιμος   κυριος Δημαρχος.

Εισιτηριο   θα εχει;

Άλλη μια καταληψη  στην Αθηνα

Την φορα αυτή   για να εχουν   μια ευκαιρια

Τα δεντρα   να πεθανουν  ορθια.

Αληθεια   κυριε Δημαρχε  ,ποια η συμβουλη Σας

Στους   επομενους    εθελοντες   δεντροφυτευσης;

Ξερετε    συνηθως είναι   μαθητες σχολειων.

Ποια η  προτροπη  Σας;

Πατησιων   και Κυπρου , στο παρκακι  με τα  44  δεντρα

που κοψατε ,  παρακαλω  την απαντηση.

Που το εχω βαλει;

Το συρταρι δεν ανοιξε ευκολα, φρακαρισμενο.

Ατζεντες μαυρες κοκκινες καφε μπλε μια γαλαζια μια πρασινη.

Παρασυρθηκε, ξεχασε τι εψαχνε προς στιγμη, ανοιξε μια στην τυχη .Φυλλομετρημα.

Σημειωσεις , τιτλοι βιβλιων , εικονες που ειχαν κανει εντυπωση…

Ραντεβου.Ποσα εγιναν , ποσα ματαιωθηκαν;

Του αρεσε να καταγραφει ότι τον χαραζε, ότι τον εντυπωσιαζε.

Μικρες ατζεντες   ευκολομεταφερτες που μεσα τους εγραφε κατά προτιμηση με μελανι ψιλης γραφης. 0,5  το αγαπημενο του.

Φυλαγμενες καρτες  από μπαρακια  με σημειωσεις συνηθως από πισω.

Προσωπα που αγαπησε  καταγραμμενα, εντυπωσεις από ταινιες παραστασεις.

Ένα επιγραμμα  από μια επισκεψη σε μουσειο,επιτυμβιας στηλης

ΑΜΦΑΡΕΤΗ

ΤΕΚΝΟΝ ΕΜΗΣ ΘΥΓΑΤΡΟΣ ΤΟΔ’ΕΧΩ ΦΙΛΟΝ

ΟΜΠΕΡ ΟΤΕ ΑΥΓΑΣ   ΟΜΜΑΣΙΝ Η ΕΛΙΟ ΖΩΝΤΕΣ

ΕΔΕΡΚΟΜΕΘΑ ΕΧΟΝ ΕΜΟΙΣ ΓΟΝΑΣΙΝ  ΚΑΙ ΝΥΝ

ΦΘΙΜΕΝΗ ΧΩ

Το τραπεζι του Ορνερακη στην Ροδο , στο υπαιθριο  καφε, με την ζωγραφισμενη

Γελοιογραφια πανω του…

Αγαπουσε να καθεται σε μια γωνια στη μπαρα , το αγαπημενο του ποτο,

Δεν ηθελε παντα επικοινωνια, αδειαζε ότι τον πλημμυριζε  στην μικρη ατζεντα.

«Από την υλη των ονειρων , φτιαγμενος ο ανθρωπινος νους»

Δεν θα το πεις  ουτε σε μενα

Ποιος σε ματιασε

Και  σ’επιασε

Θανατος;

Δεν μπορεσε να θυμηθει  γιατι το ειχε κρατησει …

Παρασυρμενος  ανοιγε την μια ατζεντα μετα την άλλη.

«Το ανθρωπινο σωμα , όπως και κάθε αλλου οργανισμου , είναι φτιαγμενο

Από την υλη των αστρων»…

Ξεχωριστη θεση  καταγραμμενες  εντυπωσεις  ,εξομολογησεις.

Άλλες εγιναν , άλλες εμειναν  απλα σημειωση.

Ονοματα .

Μαρια  Κατερινα  η κοπελλα  στην Κρητη που αγαπουσε να την λενε Τζιμ…

Η  Θεανω.

Εκανε την κινηση, αρχισε να διαβαζει .

Περιγραφη από την αρχη, γνωριμιας  πορειας  σχεσης.

Καποιες αρκετες σελιδες , γραμμενες  ένα βραδυ που ειχε χιονισει,

Σ’ ένα ταβερνακι .

Μετα από μια ερωτικη συναντηση.

Κομπος στο στομαχι που οσο  προχωρουσε το διαβασμα μεγαλωνε.

Δεν ηταν ευκολο .

Εκλεισε τις σελιδες . Κι όμως ειχαν περασει  χρονια…

Που πανε οι ερωτες όταν πεθαινουν;

Την τελευταια  ατζεντα  δεν τολμησε να την ανοιξει.

Τις  μαζεψε ολες  τις κρατησε τρυφερα  για λιγο  και τις  ξαναστριμωξε

Μεσα στο συρταρι.

Τι ηθελα να βρω , αληθεια;

Τι εψαχνα;

-Ηρθα  για ταυλι.

Ηξερε ότι τον αγαπουσαν  και τον αποδεχονταν.

Ο Παναγιωτης  , θα μπορουσε να ηταν πατερας του.

Αεκτζης , συνταξιουχος μαραγκος, προσφυγας  από Μικρα Ασια,

Εξαιρετος ταυλαδορος.

Ενας  παιχτης  που μαθαινες , να παιζεις μαζι του.

-Ο πατερας μου , εφερε δυο γκαζοτενεκεδες  λιρες  από την Σμυρνη

Και τους εχασε στο ταυλι.

Αγαπουσε να τον πειραζει, φιλαρακια.

-Θα σε παω στο Ναυπλιο , η μονιμη επωδος, ελα μαζι μου , και θα περασουμε ζαχαρη.

Επαιζαν συχνα, φιλικο παντα.

Στην ρεντα  εχανε, ο άλλος μαστορας δεν συγχωρουσε  λαθη.

Μαθαινε από μαστορα….

Ο άλλος ηταν ο Ταξιαρχος , για  αυτόν , γειτονας φιλος .

Παναθηναικος αυτος.

Καλυτερα να του του βριζες την μαννα-θα σε σκοτωνε βεβαια- παρα τον Παναθηναικο.

Ειχε περασει Κατοχη, λεβεντης περηφανος.

Αυτοδιδακτος  φαρμακοποιος.

Κραταγε φαρμακειο  μονος του παλαι ποτε, στις κοσμοπολιτικες Σπετσες.

Ζαρι που σκοτωνε.

Στα νειατια του , επαιζε ταυλι με  στοιχημα , και ότι κερδιζε , τα επινε με την παρεα.

Στις τελευταιες  παρτιδες , η τυχη δεν ηταν με το μερος του.

-Ελα να παιξουμε.

Ο θεος η ο διαολος των κυβων , ηταν εναντιον του.

Ψυχη μωρου παιδιου.

Εκλαιγε  με τα οσα ακουγε τις τελευταιες μερες , πιναμε τα ουζακια μας, και βλαστημαγε Αμερικανους , Σιωνιστες ,για τα νεκρα παιδια, δεν ειχε δικα του,

Εργενης εκ πεποιθησεως.

Ο Παναγιωτης αποψε ειχε παρεα .

-Παιξε με τον Ταξιαρχη.

Χλωμος ηταν, ειχε να τον δει μερες.

-Να φερω αυτό που νικαει!

Χαμογελο , παμε!

Η τυχη δεν ηταν με το μερος του.

-Να το κλεισουμε;

-Ποσα ειμαστε;

-

4-0.

Ενοιωθε ασχημα, στο κατω κατω τον θεωρουσε δασκαλο του.

-Να το κλεισουμε να πιουμε ,κανα ουζακι, κανα κρασακι;

-Δεν μπορω να πιω…

Το δεξι χερι του με οιδημα εμφανες…

-Δεν κουνιεται, μαλλον να μη πιω κανα δυο μερες, να παρω κανα χαπι.

Ειχε περασει καμπους και βουνα και πανηγυρια περασε στις αγκαλιες των κοριτσιων.

Και ντρεπονταν  ,εκρυβε το χερι του, που δεν τον υπακουε.

-Καποτε , που ημουν ανθρωπος…

Θελοντας να πει  καποτε που ειχε ακμη , ρωμη, ανακαρα …

Το τηλεφωνο το εχεις το εχεις , αν κατι χρειαστεις , παρε!

Ναι ξερω ευχαριστω.

Το μισοκιλο του Ταξιαρχη, αποψε εμεινε παραπονεμενο.

Μια ανημπορη ματια στο χερι του, μια δευτερη, εξω .

-Καληνυχτα.

-Καληνυχτα, ότι χρειαστεις παρε…

Ηπιε το ουζο μονος του, ακεφα, στη σκεψη του για ακομα μια

Φορα  ηρθε η εικονα  του Καρυωτακη…

-         Τι  εχεις;  Καπως εισαι, δεν φαινεσαι καλα.

-         ….

-         Τι εγινε ρε παιδι μου, αφου το διαβαζω  στο προσωπο σου…

Αφημα του πηρουνιου πανω στο πιατο, μια γουλια κρασι,

Ιεροτελεστια  αναμματος  της πιπας,  ξεδιπλωμα  της μνημης

Ταυτοχρονα  με κεινο του καπνου.

Μετρησε  απωλειες  μεσα του, ασυνειδητα  , πολλες μαζεμενες.

Θανατος ψιθυρισε, οσμη θανατου…

Μεσα κι’εξω. Λες κι’ο  Breughel   μαζι με τον  Jeronem Bosch,

Εστησαν  εκθεση  ζοφου.

Κάθε μερα  κι’από έναν πινακα, ωσπου οι αισθησεις να κορεστουν

Μεχρι  εκει που δεν ειχε τελος.

Μεχρι εκει  που δεν μπορεις  ν’αντεξεις περισσοτερο…

-Φαε  κατι θα παγωσει…

Εκεινο που ειχε παγωσει  ηταν  η  ψυχη του.

Προσπαθησε να φερει  μπρος του εικονες  ευχαριστες, ανεμελες…

Να πιαστει  από κατι  ομορφο.

Μια βολτα στην Πλακα για παραδειγμα, παντα του αρεσε…μια νοερη

Βολτα  στην γειτονια  των θεων…

Έναν καφε εκει.

Βιβλιοθηκη ,Ρωμαικη αγορα, Αερηδες, οδος  Τριποδων, Ναος Ηφαιστου-Θησεα.

Στοα  Ευμενους, Κεραμεικος, Ηριδανος…

Διαλεξε  τους απανω Διοσκουρους, στην  σκια της Ακροπολης κατω από τον αρχαιο  περιπατο.

Το  πρωτο που ειδε ηταν ένα  τραπεζι  με τις  καρεκλες του πιασμενες

Από  τρια  ομορφα γατια, που μαζευαν τον λιγοστο χειμωνιατικο ηλιο.

Γαληνεψε για λιγο μεσα του…

-Δεν θελω να φαω άλλο, δεν … παμε για ένα ποτο;

Breughel   και  Bosch  ακολουθησαν  μεχρι το συνηθισμενο στεκι.

Ηπιαν  μεχρι αργα  .

Οι πινακες  διαδεχονταν  ο ενας τον αλλον…

Μια ξεχασμενη  μελωδια  σφυριξε  στ’ αυτια του.

«Το παιδι  από την Κρητη  που το λεγανε Κοσμα»…

-Τι  εχεις;

-Τιποτα…θελω να φυγω

Ακομα κι αν βρεχει αυριο  θελω να καβαλησω την μηχανη μου

Και να φυγω…

Breughel   και  Bosch  συγκατενευσαν…

Οι κινητηρες  των  τεθωρακισμενων  στο ρελαντι.

Τα  αεροπλανα  ξερνουν  το φορτιο  τους. Τα πολεμικα  πλοια  σιγονταρουν.

Πυρ ομαδον. Πυρ κατά βουληση. Σαμπρα, Σατιλα. Γαζα, Παλαιστινη, σχεδον 60

Χρονια  τωρα…Τοτε δεν υπηρχε  Χαμας, μονο Παλαιστινιοι, ουτε τωρα υπαρχει.

Απλως  υπαρχουν  Παλαιστινιοι.

Και υπαρχουν  μεταλλαγμενοι  Ναζι, που αντι  προεκλογικης εκστρατειας,

Εκστρατευουν εναντιον  αμαχων.Για πρωτη φορα στην ιστορια της ανθρωποτητας,δεν υπαρχει ανακωχη να ταφουν οι Νεκροι.

Για πρωτη φορα τα νεκρα παιδικα σωματα περιφερονται στους δρομους

Τυλιγμενα  σε σεντονια  δεμενα με σπαγγους.

Για πολλοστη φορα  η Εσπερια  δεν βλεπει δεν ακουει.

Και το εγκλημα  συνεχιζεται όχι στην Γαζα

απεναντι  στην εννοια Ανθρωπος

Οι κινητηρες των τεθωρακισμενων στο ρελαντι..

Η νικη σιγουρη  .

ΟΗΕ , Αραβικες  Χωρες  Ευρωπη  του πνευματος

Αμερικη , γη  της¨’ ελευθεριας’

Ποσο μεγαλη λεκανη θα χρειαστει να νιψετε  τας χειρας σας;

Οι κινητηρες των τεθωρακισμενων στο ρελαντι…

Οι συνειδησεις  στο ρελαντι…