Δωσε μου δυοσμο να μυρισω λουιζα και βασιλικο…
Την μυρωδια του βασιλικου την ειχε σαν μνημη απο τις γλαστρες
Του μπαλκονιου ,της γειτονιας.
Οχι της λουιζας.
Η τελευταια ηρθε απροσδοκητα ,αξαφνα.
Οσμη δεν ηταν ακριβως.
Αλλα ηταν λουιζα.
Μισχος αερινος γαιτανοφρυδουσα, ματια που σκλαβωνε
Αιχμαλωτιζε, λουλουδι μεσα στο εμπα της Ανοιξης.
Δυσκολης Ανοιξης.
Δεν την ηξερε την λουιζα. Την ανακαλυπτε σιγα σιγα.
Τον μαγνητιζε τον γητευε κατι απανω της.
Κατι που δεν μπορουσε να του αντισταθει.
Το λουλουδι κορη και η κορη λουλουδι.
Κοινο ονομα μοιραζοντουσαν. Και καπου λουλουδι και κορη εγιναν ενα
Στα ματια του.
Χωρις να καταλαβει ποτε ακριβως …
Ισως να εγινε στα πρωτα βλεμματα τα πρωτα λογια που ανταλλαξαν.
Ενα λουλουδι ειναι παντα γοητευτικο.
Ισως να εγινε οταν βυθιστηκε και χαθηκε στην αυρα της.
Στον σκοτεινο καταρρακτη της κομης της.
Στη δινη της αγκαλιας της.
Ενα λουλουδι ειναι παντα τετοιο.
Αιτια να ερθει η Ανοιξη.
Ενα κοριτσι ειναι παντα τετοιο.
Αιτια να ερθει η Ανοιξη.
Εκλεψε την ματια της ενα χαμογελο της
Το σχημα του φρυδιου της ,
τα πηρε φυλακτο πολυτιμο στο προσκεφαλι του.
Τα κραταγε σφιχτα πριν κοιμηθει.
Ποιος εχει την Ανοιξη, που ανηκει;
Ποιος κραταει τον Ερωτα , που ανηκει;
Κτητωρας των λουλουδιων, ποιος ειναι;
Η λουιζα ευωδιαστη εαρινη ερωτικη μαυλιστικη
Αερινη , τον εκανε αναρωτιεται.
Αιχμαλωτισε την μορφη της σε μια φωτογραφια
Να κανει παρεα στην φωτογραφια της σκεψης του.
Ενα πρωι την εκλεισε στην αγκαλια του φιλωντας τρυφερα τις
Παρειες της ,αφεθηκε για μια ακομα φορα στην ερεβωδη γοητεια της
Και εφυγε κρατωντας σφιχτα τις ερωτησεις του.
Το Αρωμα του Ονειρου, το αρωμα της λουιζας, το αρωμα του κοριτσιου.
Γιατι ποναει η Ανοιξη ενα βλεμμα μια μορφη;
Ποιος ειναι κτητωρας;
Ο Μαγος Ερωτας ηρθε στην σκεψη του παλια ταινια, ενας πινακας του Μποτιτσελι
Και μια μυρωδια λουιζας.
Μεθυστικη.
Ειχε μπει η Ανοιξη…
7 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοEνα σου ποιημα σε εβδομαδιαιο φυλλο.
Μια εκπομπη που εκανε αφιερωμα στην ποιηση σου.
Ένα τυχαιο γεγονος καπου εκει στην αγαπημενη σου Αιγλης.
Ενας τομος ποιηματων σου που επιτελους είναι στα χερια μου εδώ
Και καιρο.
Η βραβευση σου «το Ευρωπαικο Βραβειο Λογοτεχνειας απονεμηθηκε
Το Σαββατο στην ποιητρια και Ακαδημαικο Κικη Δημουλα για το συνολο
Του εργου της. Η απονομη εγινε στο Στρασβουργο στο πλαισιο της πεμτης
Ευρωπαικης Συναντησης Λογοτεχνιας , κορυφαιο γεγονος στον χωρο των
Ευρωπαικων Γραμματων….»
Μια κριτικη του εργου σου , που επεσε στα χερια μου.
Ισως οι κριτικες δεν μπορουν παντα ν’αποτυπωσουν την αληθεια.
Δεν φτανει να γνωριζεις μονο τον μηχανισμο…
Εσυ ξερεις ότι η Ποιηση είναι βιωμα, μετα τεχνικη.
Και ότι αυτό που χαριζεις σ’έναν αναγνωστη είναι πολυτιμο
Περα και πανω από εδρες περα και πανω από τιτλους.
Η βραβευση ειχε γινει όταν οι στιχοι σου εδιναν παραμυθια,σε οσους
Ειχαν αναγκη την θαλπωρη τους.
Σε οσους εβλεπαν με τα ματια της ψυχης τους αυτό που κατεγραφες,
Δινοντας σαρκα και λογο στα μυχια τους , με τον λογο σου.
Απλη στο μεγαλειο της εκφρασης σου.
Λιτη και όμως τοσο μεστη.
Και αλλα ,που θα γραψουν οι κριτικες….
Εχει μεινει στην μνημη η εκφραση του προσωπου σου, σε ένα χειροφιλημα.
Να εισαι καλα και να γραφεις…
Το ευχαριστω είναι λιγο.
Ο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ο ερωτας ,
Ονομα ουσιαστικον,
Πολύ ουσιαστικον,
Ενικου αριθμου,
Γενους ουτε θηλυκου ουτε αρσενικου,
Γενους ανυπερασπιστου.
Πληθυντικος αριθμος
Οι Ανυπερασπιστοι ερωτες.
Ο φοβος ,
Ονομα ουσιαστικον,
Στην αρχη ενικος αριθμος
Και μετα πληθυντικος.
οι φοβοι.
Οι φοβοι
Για όλα από δω και περα.
Η μνημη ,
Κυριο ονομα των θλιψεων,
Ενικου αριθμου
Και ακλιτη.
Η μνημη, η μνημη , η μνημη.
Η νυχτα,
Ονομα ουσιαστικον,
Γενους θηλυκου,
Ενικος αριθμος.
Πληθυντικος αριθμος
Οι νυχτες.
Οι νυχτες από δω και περα.
ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
(Ελγινου μαρμαρα)
Στην ψυχρη του Μουσειου αιθουσα
Την κλεμμενη , ωραια, κοιτω
Μοναχη Καρυατιδα.
Το σκοτεινο γλυκυ της βλεμμα
Επιμονα εστραμμενο εχει
Στο σφριγηλο του Διονυσου σωμα
(σε σταση ηδυπαθειας σμιλευμενο)
Που δυο βηματα μονον απεχει.
Το βλεμμα το δικο του εχει πεσει
Στη δυνατη της κορης μεση.
Πολυετες ειδυλλιον υποπτευομαι
Τους δυο αυτους να ‘χει ενωσει.
Κι ετσι , όταν το βραδυ η αιθουσα αδειαζει
Απ’ τους πολλους , τους θορυβωδεις επισκεπτες,
Τον Διονυσο φανταζομαι
Προσεκτικα απ’τη θεση του να εγειρεται
Των διπλανων γλυπτων και αγαλματων
Την υποψια μην κινησει,
Κι ολος παλμο να συρεται
Την συστολη της Καρυατιδας
Με οινον και με χαδια να λυγισει.
Δεν αποκλειεται όμως εξω να ‘χω πεσει.
Μιαν άλλη σχεση ισως να τους δενει
Πιο δυνατη, πιο πονεμενη.
Τις χειμωνιατικες βραδιες
Και τις εξαισιες του Αυγουστου νυχτες
Τους βλεπω,
Απ’τα ψηλα να κατεβαινουν βαθρα τους,
Της μερας αποβαλλοντας το τυπικο τους υφος,
Με νοσταλγιας στεναγμους και δακρυα
Τους Παρθενωνες και τα Ερεχθεια που στερηθηκαν
Στη μνημη τους με παθος ν’ανεγειρουν.
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ.
13 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΞρωμεθα γαρ πολιτεια ου ζηλουση τους των πελας νομους , παραδειγμα
Δε μαλλον αυτοι οντες τισιν η μιμουμενοι εταιρους , και ονομα μεν δια το μη
Ες ολιγους αλλ’ες πλειονας οικειν δημοκρατια κεκληται μετεστι δε κατά μεν τους νομους προς τα ιδια διαφορα πασι το ισον, κατά δε την αξιωσιν ,ως
Εκαστος εν τω ευδοκιμει, ουκ από μερους το πλεον ες τα κοινα η απ’αρετης
Προτιμαται ουδ’αν κατά πενιαν ,εχων γε τι αγαθον δρασαι την πολιν ,αξιωματος αφανεια κεκωλυται….
Εχουμε δηλαδη πολιτευμα ,το οποιο δεν αντιγραφει τους νομους αλλων ,
Μαλλον δε εμεις οι ιδιοι ειμαστε υποδειγμα σε μερικους παρα μιμουμαστε αλλους.
Και ονομαζεται Δημοκρατια, γιατι η διοικηση είναι στα χερια των πολλων
Και όχι των ολιγων. Ολοι εχουν τα ιδια δικαιωματα εναντι δε των νομων
Στις ιδιωτικες τους διαφορες , ενώ ως προς την θεση τους στον δημοσιο βιο κάθε ενας, αναλογα με την επιδοση σε καποιο τομεα ,προτιμαται για ένα από τα
Δημοσια αξιωματα και όχι από την πολιτικη του παραταξη οσο από την αρετη του,
Ουτε εξ αιτιας της φτωχιας , ενώ εχει την ικανοτητα να παρασχει καποια υπηρεσια
Στην πατριδα του, εμποδιζεται από το γεγονος ότι είναι αγνωστος….
ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.
Μαλλον δεν καπνιζεις Στρατηγε και καλα κανεις. Το μονο σιγουρο είναι ότι θα το αρχιζες αν ζουσες στο παλαι ποτε Κλινον Αστυ.
Από τοτε που εφυγες εγιναν καποιες μικρες αλλαγες στην Ελλαδα που ηξερες.
Όχι δεν μπηκαν οι Περσες , οι Ρωμαιοι το εκαναν και μετα οι Τουρκοι.
Μαζι μ’αυτους μπηκαν και οι Ελληνες.
Παρε τσιγαρο να βαλω και λιγο κεκραμμενο ;
Αυτοι οι Ελληνες ηταν πιο πατριωτες από τους αλλους και εγιναν κυβερνηση.
Ναι όπως το ελεγες Μηδισαντες. Αν και οι ιδιοι επεμεναν να τους αποκαλουν πατριωτες.
Άλλος ομοβαθμος σου τους ελεγε νενεκους.
Καποια στιγμη μετα από 400 χρονια διωξαμε τους Τουρκους και φεραμε τους Γερμανους. Οθωνας και Αμαλια τα ονοματακια τους και ενταξει παρε κι άλλο τσιγαρο, αποκτησαμε βασιλιαδες.
Ναι τ’αγαλματα των τυρρανοκτονων ειχαν σπασει προ πολλου.
Αυτους που πολεμησαν για λευτερια παραλιγο να τους καρατομησουν
Στο Ναυπλιο ,αλλοι πεθαναν στην ψαθα.
Εγιναν κανα δυο πολεμοι ακομα μεγαλωσαμε σαν κρατος αλλα χασαμε τις
Αποικιες.
Πανε οι Αιολεις και Ιωνες.
Καποια στιγμη ξαναμπηκαν οι Γερμανοι αφου οι Ελληνες ειχαν πολεμησει
Σαν Ελληνες και όχι σαν ηρωες ,λογος σπουδαιος «μεγαλου πολιτικου ανδρος»
Κατι σαν τις Θερμοπυλες φαντασου.
«Μεχρι τωρα οι Ελληνες πολεμουσαν σαν ηρωες ,από δω και περα θα λεμε ότι οι
Οι ηρωες πολεμουν σαν Ελληνες.» Ταδε εφη Τσωρτσιλ , ενας Αγγλος ηταν.
Ναι ξερω ότι ειχαμε παει για κασσιτερο στο νησι τους στα χρονια σου.
Μπηκαν οι Γερμανοι και ξανα οι Ελληνες οι πατριωτες « Κυβερνηση»
500.000 χιλιαδες σφαξανε, βομβαρδισαν αφανισαν καψανε βιασαν.
Οι πολιτες
βγηκαν στο βουνο μη αντεχοντας τον κατακτητη.
Ολοι; Όχι ολοι Στρατηγε.
Οι μηδησαντες φοραγαν την στολη τους και όταν δεν εκτελουσαν οι ιδιοι
Κουκουλοφορεμενοι εδιναν τους πατριωτες για εκτελεση.
Οι Γερμανοι αφου εκλεψαν ότι ειχαν προχειρο από ότι ειχε μεινει από τον Πολιτισμο , ειχε προηγηθει ένα καθικι ονοματι Ελγιν, επι τουρκοκρατιας, που σηκωσε την ζωφορο του Παρθενωνα μια Καρυατιδα και ότι άλλο του γυαλισε,
Απαιτησαν και ένα δανειο εκατομμυριων το οποιο φυσικα και πηραν.
Οι χωρες της Ευρωπης που επεσαν σε μια μερα, εξυμνουσαν την Αντισταση κατά των Γερμανων , καποιος Κραιπε, δεν μπορω να σε προσβαλλω και να τον πω ομοβαθμο σου, να δεις τι εχει να θυμαται αν ζει.
Ο πλουτος στρατηγε μαζευτηκε στα χερια λιγων .Της λεγομενης αστικης ταξης.
Δεν εβαλε ποτε θεμελια για αναπτυξη εθνικης οικονομιας.
Δεν εγινε ποτε εθνικη αστικη ταξη.
Εφυγαν και οι Γερμανοι και ξαναμπηκαν οι Ελληνες.
Συνταγματαρχαιοι προλαβαν τους παλατιανους στο πραξικοπημα.
Εκει χαθηκε και η Κυπρος.
Και ναμαστε στην μεταπολιτευση σε καιρο Δημοκρατιας.
Χριστος Στρατηγε! Να σου φερω μια χαρτοπετσετα. Να σε χτυπησω στην πλατη!
Λιγο κρασακι ακομα;
Οποιος ανεβαινε ετρωγε και ετρωγε και ετρωγε…
Από το ονομα καποιου Ρωμαιου βγηκε ο ορος νεποτισμος.
Οποιος ανεβαινε διοριζε το σοι του τους παρατρεχαμενους του τους κομματικους του πελατες.
Ετρωγαν με δυο μασελες.
Ξεχασα να σου πω ότι δυο οικογενειες τα τελευταια πολλα χρονια κυβερνουν.
Ε, τα εφαγαν όλα. Ακομα και το ταμειο της Δηλου.
Δανιζομαστε τωρα Στρατηγε. Τωρα περνουν τις μνες
του πολιτη και τα ταλαντα τα βγαζουν στην Ελβετια.
5.δις φυγαδευσαν την περασμενη βδομαδα.
Και τωρα Στρατηγε εχουν μπει οι Βρυξελλες.
Και τωρα Στρατηγε κατηγορουν τ’αγαλματα για απατεωνες.
Την Αφροδιτη της Μηλου την εβαλαν να χειρονομει αισχρα.
Τον Ηνιοχο τον παραστησαν ζητιανο.
Μας ειπαν να πουλησουμε την Ακροπολη και τα νησια αν θελουμε δανεικα.
Κατηγορουν τους Ελληνες πολιτες απατεωνες.
Λενε πως ειμαστε συνενοχοι το ιδιο με τις Κυβερνησεις μας και εδώ εχουν ένα δικιο
Εδώ που τα λεμε.
Κατσε ν’αναψω τωρα εγω…
Εκλεψαν εφαγαν πουλησαν είναι διεφθαρμενοι μεχρι το κοκκαλο,
Εβαλαν οσους δεν εφταιξαν ποτε, να πληρωσουν τα σπασμενα ,από το πενιχρο τους
Εισοδημα, παντα αυτοι πληρωναν αλλωστε και Στρατηγε δεν πληρωσε κανεις γιαυτο το αισχος.
Το 65% των οσων μαζεψαν από αμεσους και εμεσους φορους δεν φτανει να καλυψει
Ουτε τους τοκους του τελευταιου δανειου.
Οι πολιτες είναι στους δρομους ξεσηκωμενοι Στρατηγε.
Δεν τους σεβαστηκαν, δεν τους υπερασπιστηκαν.
Εκλεψαν εφαγαν ,καποτε θα τελειωναν, μας ξεφτιλησαν στο συμπαν.
Και μαζι με μας τ’αγαλματα Στρατηγε , εσενα Στρατηγε, την Ακροπολη Στρατηγε.
Την Αφροδιτη…
Στρατηγε μη , στασου, ένα τελευταιο πριν φυγεις , συχωραμε που σε μαυρισα.
Κατι να σου φτιαξει λιγο την διαθεση.
Εχω βρει κατι από τοτε, θα το βαλω πανω πανω ετσι για το γαμωτο.
Θα μου λειψεις Στρατηγε…
Τον σεβασμο και την αγαπη μου.
10 σχόλια - Στείλε Σχόλιο