Ειχε χαθει από την Δευτερα του Πασχα.
Η βιβλιο γραφει, η σε καμια ταβερνα πηγε, η Αφρικη.
Η του γυαλισε καμια μικρουλα, παρ’ολο το « ιδιαιτερο» της ηλικιας του.
Εφαγα τον κοσμο να τον βρω.
Μεχρι τον αγαπητο μου φιλο στου Παπαγου , πηρα , μηπως θεαθηκε
Κατά κει μερια
Τιποτα.
Χτες απογευμα, μετα το ψαξιμο στα μερη που θα μπορουσε πιθανα να είναι
Θαυμαστες του από την γειτονια, πιτσιρικια με την μπαλα υπο μαλης,
«τα γατακια σας που είναι; Δεν τα βλεπουμε.»
«Κυριε, εγω ειδα στην πλατεια κατι γατια πεθαμενα χτες. Σημερα τα μαζεψανε»
- Ειδες ένα ασπρομαυρο με λευκη βουλα στο κεφαλι του;-
«Ναι ένα μακρυ γατι ξαπλωμενο κατω, ασπρομαυρο»
Σταδιακα το χρωμα αρχιζε να φευγει από το προσωπο.
Το φαι και το νερο του ανεγγιχτα.
Ενταξει λεω , η ο Νουαρ είναι φευγατος από το καλεσμα της Φυσης,
Και παραγνωρισαν τα πιτσιρικια, η … το τελευταιο δεν ηθελα καν να το σκεφτω.
Με ολη μου την ψυχραιμια, πηγα για ουζακι.
Ψυχραιμα και νηφαλια κατεβηκε το καραφακι.
Ψυχραιμα και συγκρατημενα δεχτηκα το κομπολοι δωρο φιλης που επεστρεψε
Από πασχαλινες διακοπες στη Πολη .
Ακομα πιο ψυχραιμος εχασα με ένα μεγαλοπρεπες 7-2 στο ταυλι που από ευγενεια επαιξα μαζι της.
Η ψυχραιμια, χωρις νηφαλιοτητα , ακολουθησε την επιστροφη σπιτι.
Νουαρ , στην ταρατσα, στο μπαλκονι, στο υπογειο, στα γυρω στενα.
Φωνη βοωντος.
Η ψυχραιμια πηγε περιπατο, στο αντικρυσμα του φαγητου του .
Ανεγγιχτο.
Πως περασε η μερα καλυτερα να μη το σκεφτομαι.
Απογευμα σπιτι μετα την δουλεια και νιαουουουου θριαμβευτικο, από ταρατσα μερια, που σηκωνε τον κοσμο.
ΝΟΥΑΡ!
Ηρθε τρεχοντας κατά πανω μου , πριν προλαβω να κατεβω από την μηχανη ,
Όπως κανει κάθε απογευμα.
-ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ;-
-Σανιδας- ,μου λεει.
Παρντον;Τι τσαμπουνας εκει Νουαρ εφαγα τον κοσμο να σε βρω, μου εφυγε η ψυχη αυτές τις μερες.
-Σανιδας - ξαναλει και αρχιζει να τριβεται νιαουριζοντας σα να μη τρεχει τιποτα.
Αρχιζω να τα παιρνω ασχημα , αλλα η χαρα μου ηταν τοση, που το παραβλεψα.
Και…. του λεω.
-Και μια απονομη .
-Στρατηγος!
Νουαρ ποιος σου εκανε την απονομη, θα με τρελανεις;
-Ο Μουαμαρ!
Ενταξει Νουαρ πασο.
-Ραντεβου, μου ξαναλεει.
Τι ραντεβου;
-Ενας Στρατηγος είναι κυριος ….
-Και κατι ακομα δικουλη μου.
-Να προσεχεις τις παρεες σου!
Νουαρ !
Αντι να στα λεω μου τα λες;
Με κοιταξε συγκαταβατικα και ετρεξε προς το φαι του.
Πεινασε…
-Χαιρετισματα στο φιλο στου Παπαγου.
Ενταξει Νουαρ θα τα διαβιβασω.
Ακου Στρατηγος!
6 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΟ Νουαρ είναι ενας γατος κουκλος και πολύ ανεξαρτητος.
Κατά καιρους μοιραζεται το φαι του με τους φιλους και τις φιλες του.
Αλλοτε κοιμαται στο δεντρο , αλλοτε στην μπαλκονοπορτα.
Αλλοτε, πανω στην μηχανη.
Μπαινει μεσα για λιγο καμια φορα.
Ερχεται λεει τα δικα του και περιμενει απαντηση.
Σημερα ηρθε με περιεργη αμφιεση
Περιεργο υφος.
Με κοιταξε σοβαρος και μου εδωσε
Ένα ποιημα.
Πασχα στο φουρνο.
Βελαζε το κατσικι επιμονα βραχνα.
Ανοιξα το φουρνο με θυμο τι φωναζεις ειπα
Σε ακουνε οι καλεσμενοι.
Ο φουρνος σου δεν καιει, βελαξε
Κανε κατι αλλιως θα μεινει νηστικη
Χρονιαρα μερα η ωμοτητα σας.
Εβαλα μεσα το χερι μου. Πραγματι.
Παγωμενο το μετωπο τα ποδια ο σβερκος
Το χορταρι η βοσκη τα κατσαβραχα
Η σφαγη.
Κ. Δημουλα.
Νουαρ παιδι μου εισαι σοβαρος;
Πασχα εχουμε, τι είναι αυτά που λες;
-Επειδη ΕΧΕΤΕ Πασχα για αυτό πηρα τα μετρα μου.
-Και κατι ακομα δικουλη μου.
-Εκανες ότι νομιζες πως επρεπε να κανεις ολες αυτές τις μερες.
-Το Πασχα σου είναι αυριο.
-Μετα τι;
Νουαρ τι εννοεις;
Εγλυψε την ουρα του περισπουδαστα
Με κοιταξε στα ματια
Και βγηκε εξω.
Κοντοσταθηκε
-Καλο Πασχα δικουλη μου
-Σε σενα και στο κουτι που γραφεις.
Ενταξει Νουαρ θα το διαβιβασω.
Μυστηριος σημερα ο Νουαρ…
4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Το παλευες μεσα σου χρονια. Σ’ετρωγε χωρις να εχεις εξηγηση.
Από κεινη την Μ.Πεμπτη , σκαστος με την μικρη Πορο ,Υδρα.
Επιτελους μονοι, μετα από καιρο…
Η τοτε μετα την Συνελευση, βολτα στην Πλακα , να ζαλιζει η ανασα της Ανοιξης
Και να ερχεται ηχος μαυλιστικος από ένα εκκλησακι παλιο, πολύ παλιο.
Κατι σε τραβηξε , περιεργεια;
Μ. Πεμπτη παλι , με τον Εσταυρωμενο να δεσποζει στον μικρο χωρο.
Αμηχανα πλησιασες , σε σταση προσοχης περισυλλογης.
Η ματια πανω του δεν αντεξε .
Ένα σφιξιμο , ενας κομπος στο στομαχι.
Ένα πισωπατημα.
Ο αντιποδας , η διασταση των οσων μεχρι τοτε πιστευες
Με αυτό που ειδες.
Εγκωμια , και καπου εκει λυγισες.
Ανατρεξες στα κειμενα σου, τι γινεται ;
….Φευγεις πανω στην ανοιξη , γιε μου καλε μου,
Ανοιξη μου γλυκια , γυρισμο που δεν εχεις.
Η ομορφια σου βασιλεψε κιτρινη , γιε μου
Δε μιλας , δεν κοιτας , πως μαδιεμαι , γλυκε μου.
…….Μα γιατι να σταθεις να σε πιασουν! Κι ακομα,
Σα ρωτησανε: «Ποιος ο Χριστος;» τι πες «Να με!»
Αχ ! δεν ξερει , τι λεει το πικρο μου το στομα!
Τριαντα χρονια παιδι μου δε σ’ εμαθ’ ακομα!
Κωστας Βαρναλης
Το «Ιδιωνυμο» της Κατερινας Γωγου
Θεοφαγια , του Γιαν Κοτ.
Το τελευταιο ειχε τις απαντησεις.
Μπηκες ξημερωματα πιωμενος, ηθελες
Νασαι μονος ,να μιλησεις …
Ένα λιανο κερι στο μανουαλι,
Δισταχτικα βηματα , κρατημενα
Προς τον Εσταυρωμενο.
Δεν ειχες τι να του πεις.
Περισσευε ο πονος Του…
2 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΞαφνιαζει η Ανοιξη, τρομαζει.
Μια βροχη φτενη συνοδευει τη νυχτα.
Οι γαζιες δεν εχουν χωρο ν’ανθισουν.
Ουτε που προλαβες να ζησεις.
Ρομφαια επι δικαιων
Και αδικων.
Αχερουσια και ο βαρκαρης
Ν’ απορει…
Σπονδη ένα ποτηρι ,που αδειαζει
Και καποιες νοτες
Το θυμιαμα βαρυς καπνος
Που ξετυλιγει τις σκεψεις του.
Δεν σε ηξεραν
Δεν προλαβαν να σε γνωρισουν
Να βοηθησουν
Ρομφαια
Τρομαζει η Ανοιξη…
.
5 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΘυγατρικη της Τραπεζας Πειραιως μεχρι προτινος.
Η Πειραιως δεν απεργει. Απαγορευεται.
Καθεστως που επικρατησε και σε μας.
Καποιοι παιζοντας το κεφαλι τους κατά καιρους απεργησαν.
Λιγοι στην αρχη.
Εσπασαν την τρομοκρατια.
Οσες φορες εγινε προσπαθεια για ιδρυση Σωματιου
Ακολουθησαν απολυσεις εκεινων που το αποτολμησαν.
Στο τελος του προηγουμενου μηνα, οι απολυμενοι εφτασαν τους 75.
Ζοφος , ανασφαλεια σκυφτα κεφαλια.
-Κατι να γινει , να μη παμε σαν προβατα επι σφαγης...-
Καινουρια τερτιπια, τωρα εχουμε εργαζομενους 2 ταχυτητων.
Ενοικιαζομενους!
Λες και είναι πραγμα.
Χωρις τα δικαιωματα της συλλογικης συμβασης.
Χρονια κατακτησεων εν μια νυκτι πανε να τα καταργησουν.
Με σιωπηρη συγκαταβαση, με ενοχη σιωπη.
Με ανοχη.
Πανε να καταργησουν το επιδομα της υπερωριας του Σαββατου
Δινοντας μια μερα ρεπο μεσα στην βδομαδα.
-Θα δουλεψετε υποχρεωτικα και τα Σαββατα-
Όχι φιλε , μεχρι εδώ !
Μ ε τον φοβο της απολυσης δεν μπορεις να εκβιαζεις.
Η σταγονα που ξεχειλισε το ποτηρι.
Πρωτα η σκεψη , μετα η αποφαση.
Απεργια την Πεμπτη και ότι γινει.
Αν είναι να μας στειλουν ας παμε με ψηλα τα κεφαλια.
Στο κατω κατω τι εχεις να χασεις.
Στο φοβο πονταρουν το μυαλο είναι ο στοχος.
Αβουλους μας θελουν αναποφασιστους.
Ενας δυο τρεις τι θα κανεις την Πεμπτη;
Δισταγμος φοβος σκεψη….
Δεν θα ερθω για δουλεια.
…. Και γω….
Να το πουμε και στα παιδια.
Το ειπαν .
Αν ειμαστε ολοι …αν είναι κι αλλοι…
Εσυ εισαι οι αλλοι.
Ρε συ δεν εχω απεργησει ποτε… δεν ξερω πως είναι.
Ευκαιρια να μαθεις.
Χλωμος , πηρε γρηγορα την αποφαση.
Ενταξει, μεσα…
Ρε συ φοβαμαι …
Ολοι φοβομαστε…
Μαζευτηκαν πολλοι.
Μετρημενοι στα δαχτυλα του χεριου οσοι τελικα θα δουλευαν.
Ο προισταμενος την Τεταρτη καλουσε έναν έναν.
Τι θα κανεις αυριο;
Δεν θα ερθω για δουλεια, θα τα πουμε την Παρασκευη…
Σημερα για πρωτη φορα η απεργια ηταν σχεδον καθολικη.
Και κατι ακομα, σημαντικοτερο.
-Να κανουμε σωματειο…-
Μαζευτηκαν υπογραφες…
Αυριο θα παμε με ψηλα το κεφαλι στη δουλεια ένα μποι ψηλοτερα!
Αυριο δεν θα πονταρουν στο φοβο μας.
Αυριο θα παλεψουμε για σωματειο
Το οφειλουμε στα παιδια που πεταχτηκαν στο δρομο.
Το οφειλουμε στην αξιοπρεπεια μας.
Όχι δεν ειμαστε προβατα.
Να το καταλαβουν
Μια και καλη.
8 σχόλια - Στείλε Σχόλιο