To 2007 ειχαμε 80 νεκρους και 2.700.000 στρεμματα καμενης γης Την πολιτικη ευθυνη ανελαβε ο στρατηγος ανεμος .
Τοτε ο αορατος του Μπαιρακταρη για πρωτη φορα εδειξε πως θελει να κανει άλλη δουλεια από αυτή που του αναθεσαν.
Επιτελικος ο ανθρωπος ηθελε να είναι.
Εδειχνε στους χαρτες στους αξιωματικους, τι ακριβως πρεπει να γινει ώστε να παρουν τα φωτα του.
Τα πηραν , η φωτια εκαψε τον περιβολο του μουσειου της αρχαιας Ολυμπιαςκαι στο
παρα ένα , το ιδιο το μουσειο.
Πραγματι αυτή η κυβερνηση; αγαπα την ιστορια του τοπου.
Δυο χρονια μετα ο λεβεντης το καμαρι ο διαδοχος του Πραιτωρα
Που ελιωσε στο ξυλο τα 16χρονα του Δεκεμβρη,βασιστηκε στις βροχες;
Και υπεγραψε προσληψεις πυροσβεστων για το 2009, τελη Σεπτεμβριου
αρχες Οκτωβριου.(Πως θα προλαβαιναν να καουν;)
Από οσες μιζες εχουν παρθει δεν περισσευε τιποτα για ελικοπτερα η αεροπλανα πυροσβεστικα.
Η εστω χαρτες για την Πυροσβεστικη.
Προς τιμην τους βεβαια προσελαβαν αγροφυλακες.
Μαλλον καποιος θα ειχε δει την «Εαρινη συναξη των Αγροφυλακων» και συγκινηθηκε…
2009 Αυγουστος καηκαν μεχρι στιγμης, βαση του Ευρωπαικου Πληροφοριακου
Συστηματος Δασικων Πυρκαγιων EFFIS, 313.680 στρεμματα και 150 σπιτια.
Αγνωστος αριθμος ζωων και πουλιων.
Πεντελη 30.000 στρεμματα.
Καρυστος 54.740
Πλαταιες 23970 ( η αγαπη για την ιστορια που λεγαμε)
Ζακυνθος 14.100 (το αυτό)
Χαιρωνεια 5.050 ( το αυτό)
Σκυρος 1.110 ( η αγαπη στα μικροσωμα αγρια αλογα)
Ο τυμβος του Μαραθωνα και η λιμνη γλιτωσαν.
Ως επισης και το λιμανι του Πειραια.
Ο αορατος για μια ακομα φορα εξεπληξε.
Τοπ Γκαν την φορα αυτή.
Ελικοπτερας ένα πραμα.
Τυφλα ναχει ο Τομ Κρουζ.
Η ενας Παναγιωτης, λοχαγος στην Μυτιληνη ,που το ειχε απωθημενο.
Πανω από την φλεγομενη Παρνηθα μεσα από το ελικοπτερο,εδειχνε στον πιλοτο.
Τι ακριβως;
Ισως το φαντασμα του Ηροστρατου, η του Νερωνα.
Ισως το φαντασμα του Ξερξη.
Ισως απλα τις νεες βιλες.
Όταν κατεβηκε νατον στην βαση των ελικοπτερων παλι.
Το απωθημενο που λεγαμε.
Μηπως να κανει γιαυτο;
Ισως ετσι το σωσουμε το λιμανι του Πειραια οριστικα.
Όχι ο εκπροσωπος δεν ηταν εκει.
Ουτε ο πραιτωρισκος.
Αυτος εξηγουσε πως καηκαμε συντονισμενα.
Α όλα κι όλα ,η οργανωση πανω από όλα.
Μεχρι και στην Κυπρο σκεφτηκαν.
Λες από τον πολύ συντονισμο να φτασει κανα κουκουναρι μεχρι εδω και να
εχουμε αλλα.
Καλου κακου ας βαλουμε ένα χερι.
Ας είναι καλα οι ανθρωποι, θερμες ευχαριστιες.
Οι υπολοιποι που εστειλαν βοηθεια ηταν πιο μακρυα δεν κινδυνευαν
Από τον συντονισμο.
Θερμες ευχαριστιες και σ’αυτους.
Και κει που ελεγα ναι το ονειρο θα γινει πραγματικοτητα για τον αορατο,
Ξαφνικα την πληρωνει η Πυροσβεστικη.
Η απληρωτη, των εκτακτων.
Δεν είναι για γελια, για κλαματα είναι.
Δεν είναι ανικανοι μονο, θα ηταν σχετικα μικρο το κακο.
Επικινδυνοι είναι.
Δεν χρειαζεαι η ΝΑΣΑ, να ξοδευει εκατομμυρια για να εποικισει τον Αρη
Η την Σεληνη.
Ας κανουν τα πειραματα τους στο Λεκανοπεδιο.
Θα προσφερεται, από αποψη συνθηκων.
Εκτος αν παρθουν μετρα.
Θα τα παρουν αυτοι;
Για την ωρα την πολιτικη ευθυνη ανελαβαν τα πευκα.
9 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΜεσα Αυγουστου πια. Λιγοστος ο κοσμος στο Αστυ. Αδεια η Πατησιων.
Τα βηματα οδηγησαν στην Δαιρπφελδ.
Τοπος εξοχης παλαι ποτε, για τους Αθηναιους της εποχης.
Διαδρομη του ηρωικου Θηριου, του τραινου που εκανε τρεις ωρες να φτασει μεχρι την Κηφισια.
Τωρα περνουν οι γραμμες του Ηλεκτρικου.
Εκει και το 18ο ,Γυμνασιο Πατησιων.Το μισο κτηριο παλια πετρινο, το υπολοιπο
προς τις γραμμες, παραγκες Σημερα ,κτισμα που τρομαξε να γνωρισει.
Απεναντι από την κυρια εισοδο του Γυμνασιου ένα από τα λιγα παρκακια της περιοχης.
Λιγοστα ψιλολιγνα δεντρα φοινικες μουριες, μια παιδικη χαρα, παγκακια.
Κιγκλιδωματα χαμηλα χωριζαν τα τμηματα του παρκου.
Ένα παγκακι ειχε στρωμενα πανω του χαρτοκουτα. Δεκαδες περιστερια,
γεμιζαν τον χωρο.Αλλα πανω στις πλατες των παγκων, αλλα πανω στις κουνιες,
Αλλα στα μικρα παρτερια, στο ισχνο γρασιδι.
Καθισε σ’ένα παγκακι, αναμεσα τους διπλα τους και εμεινε να κοιταζει το αγνωριστο παλιο του Γυμνασιο.
Ο φτερωτος πληθυσμος γρηγορα τον εβγαλε από τον νοστο.
Χρωματα καφε ασπρα μαυρα πιτσιλωτα ,φτερουγες, ουρες κεφαλακια
που κοιταζαν με τον χαρακτηριστικο τροπο ,που μονο τα πουλια μπορουν.
Καποια πλησιασαν περιμενοντας ισως φαγητο.
Εκτος από τον καπνο του δεν ειχε κατι άλλο.Κουρνιασαν δυο τρια
στα ποδια του, καποια αλλα στο κιγκλιδωμα διπλα του.
Αναψε με προσεχτικες κινησεις την πιπα του να μη τα τρομαξει.
Τα τζιτζικια συνοδευαν το γουργουρητο των περιστεριων.
Ειχαν αφοσιωθει στην τουαλετα τους.Καθαριζαν με το ραμφος τους το φτερωμα τους.
Με υφος σοβαρο περισπουδαστο.Καποια αλλα εψαχναν για υπολειματα τροφης
στο χωμα ,στο γρασιδι.
Το ιδιο κανουν τα τελευταια χρονια στη μεση της ασφαλτου.Καποια δεν ξαναπετουν ποτε.
Εχουν τοσο χασει την φυση τους, που όταν τα πλησιαζει οχημα αντι να πεταξουν τρεχουν.
Δεν προλαβαινουν παντα.
Μεσημερι προχωρημενο.Τα πιο πολλα ειχαν κουρνιασει , ένα καθαριζε τον λαιμο, το κεφαλακι του συντροφου του.Αυτο που δεχοταν τις περιποιησεις ειχε αφεθει με μισοκλειστα ματια, στην φροντιδα του πρωτου.
Ένα αρσενικο φλερταρε μια θηλυκια ,ειχε φουσκωσει τον θωρακα του και την γυροφερνε, μεχρι που το θηλυκο αρχισε να κανει το ιδιο.
Τζινα ,εδώ!
Ένα πεκινουα ορμηξε μεσα στο παρκο από την μια μερια, από την άλλη εισοδο ένα αρσενικο Δαλματιας μεγαλοσωμο και πισωθε τους η κυρια τους.
Συννεφο σκονης στον αερα, λαγωνιαρικο κυνηγητο στα πουλια και κεινα αλαφιασμενα πετουσαν σαν τρελα προς ολες τις κατευθυνσεις κοπαδιαστα.Οπου καθονταν ξοπισω ο σκυλος.
Ανεβοκατεβηκαν το παρκο δυο τρεις φορες , μπρος τα πουλια ξοπισω τα σκυλια.
Μεχρι που τα μαζεψε η κυρα τους και τα εβγαλε εξω.
Τα περιστερια αφου ηρεμησαν απλωθηκαν στον χωρο σχεδον στις προηγουμενες θεσεις τους.
Στο παρκο μπηκε καποια κυρια με μια σακουλα στα χερια ,που την αδειασε σε μια γωνια.
Το σμηνος πεταξε , καλυψε τον χωρο σε κλασματα δευτερολεπτου.
Εβλεπες ανοιχτα φτερα μονο το ένα πανω στο άλλο.
Καποιες μικροσωμες δεκοχτουρες ηρθαν απ’το πουθενα και ορμηξαν στο φαγητο.
Στο κατοπιν τους πεντε εξι σπουργιτια με το πηδηχτο τους βημα.
Εβαλε καινουργιο καπνο στην πιπα
Το παρκο εγινε ορχηστρα τα πουλια σχηματισαν Χορο.
Ξανθια ,φτερωτη χαρμονη,
Ακριβολατρευτη μου,εαρινη,
Του υμνου ψυχη και λαμπηδονα,
Συντεχνιτισσα μου αηδονα,
Δεχτηκες, καταδεχτηκες,
Ν’αρθεις να επιφανεις
Προικα σου τα μαγια θεικης φωνης
Με αποηχους τ’Απριλη και του Μαη τον αυλο,
Για την Ανοιξη μου πλεξε μου υμνο καλο,
Συντρεξε ν’αρχισω την παραβαση.
Δυο περιστερια ξεκοψαν ενωσαν τα ραμφη τους σε φιλι.
Τιναξε τον καπνο από την πιπα του ,εριξε μια τελευταια ματια στο παλιο του Γυμνασιο
Νεφελοκοκκυγια, ψιθυρισε, στην Δαιρπφελδ…
414πΧ ερμηνευτηκε ,Ορνιθες ο τιτλος δευτερο βραβειο στα Μεγαλα Διονυσια,
Μεσα στον Πελοποννησιακο Πολεμο, Αριστοφανης ο Ποιητης.
Σηκωθηκε από το παγκακι , τα περιστερια του εκαναν χωρο να περασει
Ο Κορυφαιος του Χορου, του χαμογελασε.
10 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΑρχες Αυγουστου, ουτε μηνας δεν περασε , από τις λιγοημερες διακοπες.
Θεωρητικα , μεσα στο καλοκαιρι ακομα.
Κι όμως…
Παρ’ολη την ζεστη των τελευταιων ημερων.
Δεν βγαινει διαθεση καλοκαιρινη. Ουτε για κολυμπι πια.
Μια αμυδρη αισθηση ότι κατι φευγει.
Κατι τελειωνει…
Οσο γενναιες προσπαθειες κιαν καταβαλλει η σκεψη να φερει εικονες
μνημες Ιουλιου, μνημες διακοπων.
Μενουν καποιες φωτογραφιες να τις θυμιζουν.
Καποια προσωπα που σε ανυποπτο χρονο θυμασαι.
Ισως ,το επιλεκτικο της μνημης προφυλασσει…
Ατομα που γνωρισες μολις λιγες βδομαδες πριν,
οταν ησουν χαλαρος, ανοιχτος ξενοιαστος.
Η Λωρα η Γιωργια, η Αγγλιδα της τελευταιας μερας στην παραλια.
Τα παιδια στην Αντιπαρο.
Επισκεψη στο φημισμενο σπηλαιο της, κολυμπι στο Σορο,και μετα το ταβερνακι.
Παγωμενη μπυρα μεχρι να ερθει η παραγγελια, και σημειωσεις από ότι το ματι ,
οι αισθησεις , ειχαν γεμισει.
Η παρεα ηρθε και εκατσε διπλα.Γελια ευθυμια ,εξυπνα πειραγματα.
Ενας φιλος τους εκλεινε τα 30 εκεινη την μερα.
Η σερβιτορα ακουμπησε μια δευτερη μπυρα μπρος μου.
-Από τα παιδια, ζητουν συγνωμη που ενοχλουν…
Απογευμα ηταν , τρια τραπεζια ειχαν κοσμο, με το δικο μου.
Μου εκανε εντυπωση η ευγενεια, ευχαριστησα , ηπια στην υγεια τους.
Συστασεις , γνωριμια,γελιο , ρακη στη συνεχεια για ολους.
Ευχες στον εορταζοντα.
-Τι θα συμβουλευες σε καποιον που κλεινει τα 30;-
-Να είναι ο εαυτος του-
Μετα από αρκετα ποτηρακια , Χαρη να σου γνωρισουμε τον μελλοντικο κοινοταρχη !
Ο περι ου ο λογος ένα χαρουμενο ατομο με χιουμορ, ευστροφια ,γελαστα ματια.
-Θα τον ψηφιζες;
-Ναι.
-Χωρις να ρωτησεις που είναι πολιτικα;
Η αγαπη του για το νησι ηταν ολοφανερη, το βλεμμα του καθαρο, η σταση του στην παρεα, σε κερδιζε.
Ναι θα τον ψηφιζα.
Παρεα που το δεσιμο της ειχε ποιοτητα κι ευγενεια.
Που στο τελος δεν ηθελε να φυγω.
Μεινε εδώ το βραδυ, θα συνεχισουμε σ’ένα στεκι με ροκακια.
Δεν υπαρχει περιπτωση να σε αφησουμε να φυγεις!
Το βραδυ με περιμεναν, ειχα υποσχεθει…
Καπως ετσι το ΜΗ εφτασε Αντιπαρο.
Καπως ετσι ένα κομματι μου εμεινε στο νησι.
Ισως το πιο απροσμενο απογευμα του καλοκαιριου.
Ισως η πιο μεθυσμενη από πολλες αποψεις διαδρομη , Αντιπαρου Ναουσας.
Κι όμως αυτή η αισθηση ,του κατι τελειωνει,δεν λεει να φυγει.
Αυγουστος ακομα αρχες, και ηδη μεσα σου νοιωθεις ότι το καλοκαιρι
Σιγα σιγα αποχωρει…
Ποιος κλεβει τα καλοκαιρια;
…στομα υγρο , μικροι λαγωνες ,καλοκαιρι
Με τη φετα το καρπουζι στο ένα χερι
Με φιλια μισολιωμενα καλοκαιρι.
Λιγες φλουδες στης κουζινας το μαχαιρι
Καλοκαιρι
Του σκυμμενου θεριστη του τυφλοχερη
Καλοκαιρι
Με βαρια μοτοσυκλετα μες τα σκελη
Τους φακους του αναβει μερα μεσημερι
Καλοκαιρι
….εκεινου με τ’ασπρο κρανος που μας ξερει…
Καλοκαιρι
Στον χαμο του οδηγημενο και το ξερει
Καλοκαιρι
Τοσο ωριμο που πεφτοντας προσφερει
Μια πλημμυρα των καρπων ,σταρι και μελι
Στον σπασμο του το απολυτο αστερι
Καλοκαιρι
Μες τα κοκκινα της δυσης του ανατελλει.
Αφιερωμενο στις παρεες , καλοκαιρινες και χειμωνιατικες.
11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο