Σαν βγεις στον πηγαιμο για τις « καλτσες»,

Να ευχεσαι να είναι μακρυς ο δρομος,εχεις να σκεφτεις καλα.

Καλου κακου μη παρεις ποδηλατο.

Τους  Τσουκατοπανταγιαδες  Σιμητοπαχτοπαγκαλους, Χρηματιστηρια, Ζημενς

Και  λοιπες δημοκρατικες δυναμεις, τον θυμωμενο Βενιζελο

να φοβασαι.

Τους 2000 απολυμενους  του  Σκαραμαγκα  προχτες ,του  Αγουδημου,των δουλοπαροικων των στειτζ.

Ολους αυτους στον δρομο σου θαβρεις, γιατι  δικοι σου νομοι τους πεταξαν ,

Αρα αυτό σε αγγιζει.

Φορολογια δια δυο, εργαζομενου εργοδοτη και φοροαπαλλαγες  στους εχοντες και κατεχοντες ,συνεχεια του Αορατου, θα  συντηρησεις, γιατι τους κουβανεις μες την ψυχη σου, γιατι το το προγραμμα του Συμφωνου Σταθεροτητας τους στηνει εμπρος σου.

Να  ευχεσαι  ναναι μακρυς ο δρομος,αν και με τα μυαλα αυτά,δυσκολο.

Πολλα  τα καλοκαιρινα πρωια να είναι που με τι ευχαριστηση με τι χαρα

Θα μπαινεις σε λιμενας πρωτοειδωμενους.

Η Κοσκο  η Κινεζικη  παραμονες εκλογων θα ανανεωσει συμβαση  του λιμανιου

Της θαλασσας του Πειραια  , με όλα τα σωματεια των εργαζομενων στο ποδι.

Πουληθηκαν τα  ασημικα  από κοντα το σπιτι ολο.Ο εθνικος πλουτος σε ξενες Κυβερνησεις.

Σε  μαγαζια μικρα να πας ,σε σπιτια φτωχικα, σε ανεργους ,υποαπασχολουμενους κι απολυμενους..Να καταργησεις δικους σου νομους αντιεργατικους.

Να μαθεις  και να μαθεις από τους απελπισμενους.

Παντα στο νου σου ναχεις τα ταμεια  τα’αδεια, τα δαση την παιδεια τον Πολιτισμο.

Αυτή η γενια θαναι φτωχοτερη από τους πατεραδες της ,δεν ξερω άλλη χωρα να τρωει τα παιδια της.

Μη  περιμενεις  πλουτη να σε δωσει , η Ιθακη.

Ότι ειχε  τα φαγατε μαζι τον Αορατο.

Αναγκη  αντιπολιτευσης μεγαλη.

Ετσι σοφη που εγινε με τοση πειρα

Θα καταλαβετε  Ιθακες τι σημαινουν.

ΥΣ.

Ζητω ταπεινα συγγνωμη  Κ.Π. Καβαφη για την παρωδια,αλλα εδώ και δεκαετιες,

 παρωδια είναι  οι  «κυβερνησεις».

Αγαπητε Αγγελοπουλε, εσυ καθαρισες με το «Τοπιο στην ομιχλη»,

Εμεις τι κανουμε!

Απογευμα Κυριακατικο και βολτα  στην Πλακα  ,τα βηματα  εβγαλαν  στον

Πεζοδρομο  της  Κοραη.

Από συνηθεια  μια ματια  στο ΑΣΤΥ

Ο Καιρος  των τσιγγανων.

Με λιγες ταινιες  εχω νοιωσει ετσι. Βγαινοντας η μελωδια  αντιχουσε στην ψυχη.

Ποιος εχει γραψει την μουσικη; Μαλιστα ,Γκοραν Μπρεγκοβιτς.

Αριζονα  Ντρημ, Αντεργκραουντ.

Το «εντερλεζι» να συντροφευει σε στιγμες που δεν ηθελες να ξερεις αν εισαι η δεν εισαι. Αν εισαι εσυ  η καποιος   που υποδυεται εσενα.

Ηταν απιστευτα  δυνατη η εικονα μιας μορφης που γινονταν  «εντερλεζι»

Και το τραγουδι που  αποκτουσε  γυναικεια υποσταση.

Δεν ηξερες με ποιο από τα δυο ησουν δεμενος.

-Ερχεται ο Μπρεγκοβιτς  για συναυλια  ,παμε;

Μα ναι , χρονια αντηχει  ο ηχος του στα ονειρα μου.

Χρονια  με ταξιδευουν  οι εικονες  του Κουστουριτσα.

Αξεδιαλυτο γινκγ γιανγκ.

Ανεβηκε ασπροντυμενος γελαστος. Χαιρετησε εγκαρδια με υφος γνωριμο.

Ηξερες  ότι  είναι  μερος δικο σου , κομματι των ονειρων σου.

Εβλεπες  τις ταινιες και την μουσικη  να παιρνουν σαρκα και οστα.

Γεμισε το ποτηρι του το σηκωσε να ευχηθει σε ολους.

Απαντησαν χιλιαδες υψωμενα ποτηρια, μπουκαλια.Ο τυπος που πουλαγε μπυρα

 πρεπει να εκανε την τυχη του.

Ο ηχος του Διονυσιακος,  βραχνος ποτε ,παιχνιδιαρικος αλλοτε  βγαλμενος από τα εγκατα

του συναισθηματος.

Στιγμες  βουρκωνες, άλλες  πεταγοσουν με διαθεση Ζορμπα, δεν ειχαν σημασια τα λογια, σημασια ειχε αυτό που σου χαριζε με ολη την καρδια του.

Και ηταν πολυτιμο.

Δεν εβλεπες έναν καταξιωμενο διεθνως καλλιτεχνη,εβλεπες ένα συντροφο στο γλεντι.

Επινες μαζι του τραγουδαγες μαζι του στιγμες γελαγες με το αστραφτερο του χιουμορ

Και την άλλη στιγμη εσκυβες μεσα σου,ν’αφουγκραστεις τον αποηχο του λυγμου

Που επνιγε το λαρυγγι και αναβλυζε ασυγκρατητα.

Βαρδος τροβαδουρος διονυσιαστης συμποτης συντροφος στην μεθεξη.

Η μουσικη του γινοταν ένα  με το πληθος  που χορευε  τραγουδουσε  επευφημουσε

Από τις κερκιδες μεχρι  μπροστα  στην εξεδρα.

Το ζουσε μαζι τους, διασκεδαζε,

 το εβλεπες το ενοιωθες.

Οι δυο ωρες  ηταν πολύ λιγες.

Το εντερλεζι  δεν λεει να σταματησει…

Φευγατο σε γνωρισα  .Στο  Αντι , ένα βραδυ στην  παρεα πριν χρονια.

Χαμογελαστος και  αποκοσμος.

Από τους παλιους κομπιουτεραδες.Γραφιστας από τους καλους.

Σου αρεσε να εντυπωσιαζεις. Παντα σου αρεσε κωλοπαιδο.

Λεων ειμαι και το δειχνω…Από τους πρωτους μπλογκερ,ειμαι,όταν ξεκινησαν τα μπλογκ…

Μου την δινουν οι Υδροχοοι ,ρε Χαρη, γνωρισα μια στην δουλεια…

Και αντε να σε  παρηγορησουμε  να συμβουλεψουμε να προτεινουμε

Τροπους καταληψης του καστρου του απαρτου.

Δεν ηταν η πρωτη σου, αρκετες Υδροχοες ηταν. Και γελαγες τσογλανε.

Περιεργες μια ζωη οι αποψεις σου.Για αυτό σ’αγαπουσαμε.

Ψαγμενος μεχρι εκει που δεν επαιρνε.Παλιος ροκας γνωστης της μουσικης ,από τους λιγους.

Και κολλημα με  την ταχυτητα , κολλημα με τις μηχανες.

Χαθηκες για μερες από την πλατεια.

Μεχρι  που εσκασες σε κακο χαλι. Τι εγινε ρε ;

Επεσα., ενταξει δεν χτυπησα πολύ.

Η μηχανη ;

Αχρηστη.

Θα παρεις άλλη ρε φιλαρακι, αρκει που δεν εγινε καμια στραβη …

Πως  πλακωσε ρε Γιαννη η μια στραβη πανω στην άλλη;

Πρωτα εχασες την δουλεια.Τον πουστη του δουλευα υπερωριες απληρωτες

Και με πεταξε….

Τα φιλαρακια από κοντα οσο μπορουσαν…

Σ’αρεσε να πινεις , ποσες φορες ειχες κιολας γινει ,μεχρι να ερθει καποιος από την παρεα.

Γνωρισα μια Υδροχοο…

Φευγατος  παντα, όπως τοτε που ηρθες σπιτι να  κανεις φορματ.

Στο περιπου εγινε, αδειασαμε το μπουκαλι, βαλε να ακουσουμε  και το άλλο σιντι

Και το άλλο και το άλλο.

Την άλλη μερα , ρε συ δεν εχω το ταδε προγραμμα, τι εγινε.

Χαμογελαστα παντα, δε γαμιεται θα το βρουμε…Αυτό το βρηκαμε.

Εσυ ξαναχαθηκες, βδομαδες μηνα, μηνες.

Αγνωριστος μετα από καιρο.

Ελειπα διακοπες.

Ένα τηλεφωνο ρε φιλε, να ξερουμε ότι εισαι καλα.

Γνωρισα μια γκομενα…!

Περπατω με τις ωρες μονος μου, μου αρεσει να φωτογραφιζω τα νεοκλασσικα.

Άλλη κοινη αγαπη.Ο ερωτας της φωτογραφιας.

Δεν μου λες ρε φιλε τι μηχανη να παρω, μου εχει λειψει.

Αποθηκευσα  κατι τραγουδια ελα σπιτι να στα περασω σε στικερακι.

Ποσες χιλιαδες τραγουδια ρε Γιαννη  ηταν ;

Φευγατος  και χαμογελαστος παντα και στην πιο στραβη.

Ένα τηλεφωνο  που πηρες πριν μηνες.Εσυ δεν απανταγες στα δικα μας

Το ειχαμε παρει αποφαση.

Θελω να σε δω.

Που εισαι

Στην πλατεια.

Ηπιαμε τα ειπαμε, το ξερω ότι ησουν σκατα.Σου την ειπα.

Θα  αλλαξω τα πραγματα ρε Χαρη , με κεινο το χαμογελο, το αιωνιο.

Με κεινη τη φευγατη διαθεση.

Στο Αντι  πρωτομαθα για σενα, πριν χρονια.

Τι στο διαολο το θελα και πηγα σημερα.

Δεν ξηγιουνται ετσι οι φιλοι.

Γιατι ρε;

Παντα φευγατος και χαμογελαστος κωλοπαιδο ησουν.

Παντα σου αρεσε να εντυπωσιαζεις.

Να δινεις απλοχερα .

Ποτε θα διαλεξουμε μηχανη;

Ποτε θα παμε  συναυλια;

Ποτε θα  μου πεις  για την επομενη Υδροχοα που σ’εχει στειλει;

Και τη φορα  αυτή ρε φιλε τι ετρεξε;

Τοσο ακαταδεχτος  κωλολεοντα;

Ηταν αναγκη να το κανεις ετσι.

Να εντυπωσιασεις για μια τελευταια φορα  ολους μας.

Επινα καφε με τον Τζωρτζη  το μεσημερι, ελεγα μπας και καταδεχτεις

Να περασεις.

Στο Αντι εμαθα τα τελευταια νεα.

Σε βρηκαν  στο σπιτι…

Καρδια  ειπε καποιος.

Αυτή η μεγαλη καρδια σου.

Και δεν ειχες πει κωλοπαιδο τιποτα

Ποτε

Σε κανενα.

Μη νομιζεις πως θα γλιτωσεις το χεσιμο την επομενη φορα που θα βρεθουμε.

Θα πιουμε  θα πουμε για τις Υδροχοες σου για τα κομματια που αγαπαμε,τα βιβλια, τις ταινιες,τα γκαζια,το Θρυλο και την Προοδευτικη .

Για τις επομενες καλες μερες που θαρθουν.

Και θασαι παντα χαμογελαστος και φευγατος.

Και παντα θα ονειρευεσαι.

Γεια μας,εστω κιαν είναι αδειο το δικο σου.Θα πιω και για σενα.

Και κατι τελευταιο  από δω κατω, το εγραψαν καποιοι που γουσταρεις.

Όχι  παντοτεινα στη γη

Ταχα ζουμε πραγματικα στη γη;

Όχι παντοτεινα στη γη.

Εδώ μονο για λιγο.

Αν ηταν ζαντ παλι θα εσπαγε

Αν ηταν χρυσαφι παλι θα ελυωνε

Ακομα και τα φτερα του κετζαλ μαραινονται.

Όχι παντοτεινα στη γη

Εδώ μονο για λιγο.

Και ησουν χρυσαφι…

Καλο  σου  ταξιδι   φιλε.