Αυτό το τραγούδι με αγγίζει τόσο μα τόσοοοοο πολύ.

Νύχτα πυκνή, μα δες…προβολείς αν ρίξεις
Πόσο απέχει απ’ το χώρια το μαζί(μερικές φορές όχι ιδιαίτερα)

Όσο μια πόρτα απ’ τη διπλανή ζωή
Αν την διαρρήξεις (αν τολμάς)
Νύχτα συχνά, ρωτάς ετοιμόρροπά σου
Αν είμαι ακόμα δεδομένο ανοιχτό (η απάντηση θα πρεπε να βρίσκεται βαθιά μέσα σου)
Τις πιθανότητες θα σου τις πω εγώ
Που ‘χω για μάρτυρα καμμένο ουρανό

Άστα όλα κι έλα… τι ζητάω (Μάλλον πάρα πολλά για σένα... )
Μακριά σου δύσκολα περνάω 
Όσο σε θυμάμαι, με ξεχνάω όμηρο εδώ
Άστα όλα κι έλα… μεγαλώνω (Ω ΝΑΙ κι όσο μεγαλώνουμε παραξενεύουμε)
Ό,τι μας χωρίζει, στο χρεώνω (Ω ΝΑΙ αν και ποτέ δεν φταίει μόνο ο ένας)
Ένας κόκκος άμμου ήταν μόνο
Το ’δες για βουνό (αυτά τα βουνά που δεν μπορούμε να τα ανέβουμε .  . . )
Δε σηκώνω άλλο… τόσο πόνο
Έλα, σ’ αγαπώ

Νύχτα πυκνή μπορείς, τώρα να την σκίσεις
Να το μικρύνεις το «τελείως μακριά» 
Τον ήλιο που ’μεινε στης δύσης τη μεριά
Να φοβερίσεις 

Νύχτα κι εχθροί παντού… και το σύνορό σου
Σαν το ατσάλι αδιαπέραστο κι αυτό (αξίζει να προσπαθείς να διαπεράσεις κάτι αδιαπέραστο?)
Αν δε γυρίσεις, πώς θα ζω… τι θα ’μαι εγώ
Δίχως ταυτότητα, κανέναν εαυτό (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί συμβαίνει το να χάνουμε τον εαυτό μας όταν είμαστε ερωτευμένοι)

Την αγάπη σαν εχθρό σου φοβάσαι (κακώς)
Πλάτη πλάτη με τα «θέλω» κοιμάσαι
Τα ‘χω βάλει μαζί σου, που φτάσαμε εδώ! (Ω ΝΑΙ...)

από χτές. 

Κατ'αρχάς το καλύτερο bachelor ever που έχω πάει. Ήπιαμε τον κώλο μας και χορέψαμε πάρα πάρα πάρα πολύ. Πονάει το ποδαράκι μου το δεξί.

Παλιές καλές εποχές προ 8 ετίας ήρθαν στο μυαλό μου και το μαγαζί φούλ στα ωραία γκομενάκια.Ε ρε τι κυκλοφορεί εκεί έξω.....Θυμήθηκα τα νιάτα μου, ω ναι ένιωσα σαν να μαι 24....

Έχω κοιμηθεί 2 ώρες, πήγα για δουλειά και δεν την παλεύω γενικά.Ευτυχώς που κάνουμε τρελό χαβαλέ σήμερα στο γραφείο και έχω ψιλο...ξυπνήσει(?) Απλά περιμένω να σχολάσω να μπω στο αμάξι και να διακτινιστώ στο σπίτι να ξεραθώ στον ύπνο.

Πώωωωωω ένα 4 ωρο ακόμα ρε γμτ.

ΖΖΖΖΖΖΖ

 Όπως έχω ξαναπεί ο Βαλεντίνος δεν είναι καν άγιος με βάση τα ελληνικά έθιμα. Επίσης αν αγαπάς κάποιον πρέπει να το εκφράζεις και να το αισθάνεσαι όλο το χρόνο κι όχι να το θυμάσαι μόνο εκείνη τη μέρα.Ωραία είναι τα λουλούδια να στα προσφέρει ο αγαπημένος σου, δεν λέω, αλλά σε ανυποψίαστο χρόνο.

Όχι ότι είναι κακό να γιορτάζεται κι ο έρωτας ή η αγάπη, μα πράγματι υπάρχουν κάποιοι ανάμεσά μας που και αγωνιστές είναι και πολλή αγάπη έχουν μέσα τους. Μιλώ για τα παιδιά, αυτή την ευλογία του κόσμου που φέρνει χαρά και που μας διδάσκει τόσα πολλά.

Αύριο είναι παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου.

Ειλικρινά, ποιός χέστηκε που σήμερα είναι του Αγίου Βαλεντίνου?

for everything is happening!

Σαν χτές κηδέψαμε τον πατέρα μου.Θυμάμαι τόσο έντονα τη μέρα της κηδείας του.

Ξύπνησα σήμερα με αυτό το τραγούδι νοητά στα αυτιά μου

Κι ενώ η μουσική είναι ευχάριστη γενικά, το ένα τραγούδι έφερε το άλλο και η μία ανάμνηση την άλλη.

Που καταλήξαμε?

Στο Notebook απλά. Κλισέ? Ίσως αλλά το αγαπώ

Πόσο φοβάμαι, πόσο έχω ταυτιστεί με αυτή την ταινία δεν λέγεται. Συσκλονιστική απλά, και η κόλαση να εκτυλίσσεται γύρω μας. Μπορούν τα πράγματα να πάνε χειρότερα άραγε? Τα νέα δεν είναι καλά γενικότερα.

Για καλύτερα δεν νομίζω, απλά έχω αρχίσει να χάνω την αισιοδοξία μου.

Τις αγαπώ!!!

Ειδικά τις άσπρες κουκουβάγιες του χιονιού!