ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΕΚΔΡΟΜΗ

28 Μαΐου 2009, 11:57
Μπέρτολτ Μπρέχτ- Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια

Μπέρτολτ Μπρεχτ

“Κι η τέχνη πρέπει, σ’ αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων ν’ αποφασίσει.
Μπορεί να κάνει τον εαυτό της όργανο µιας µικρής µερίδας ορισµένων που παίζουν τις θεότητες της µοίρας για τους πολλούς και που απαιτούν µια πίστη που πρέπει πρώτ’ απ’ όλα να είναι τυφλή, και µπορεί να σταθεί στο πλευρό των πολλών και να βάλει τη µοίρα τους στα δικά τους χέρια.

Μπορεί να παραδώσει τον άνθρωπο στις συγχύσεις, τις αυταπάτες και τα θαύµατα, και µπορεί να παραδώσει τον κόσµο στον άνθρωπο.
Μπορεί να µεγαλώσει την αµάθεια και µπορεί να µεγαλώσει τη γνώση.
Μπορεί να κάνει έκκληση στις δυνάµεις που αποδείχνουν τη δύναµη τους καταστρέφοντας, και στις δυνάµεις που αποδείχνουν τη δύναµη τους Βοηθώντας.

Όποιος σήµερα θέλει να πολεµήσει την ψευτιά και την αµάθεια και να γράφει την αλήθεια έχει ξεπεράσει το λιγότερο πέντε δυσκολίες.
Πρέπει να έχει το θάρρος να γράφει την αλήθεια παρόλο που παντού την καταπνίγουν, την εξυπνάδα να την αναγνωρίσει παρόλο που τη σκεπάζουν παντού, την τέχνη να την κάνει ευκολοµεταχείριστη σαν όπλο, την κρίση να διαλέξει εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θ’ αποχτήσει δύναµη, την πονηριά να τη διαδώσει ανάµεσα τους.”

Μπέρτολτ Μπρεχτ - Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια.Αντιγραφή απο το εξαιρετικό blog " ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"

converted into blogger template by bloganol.com

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

26 Μαΐου 2009, 12:11
"20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ"
Συνέντευξη

ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ [ 20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ] Το διαχρονικό και μεγάλο πρόβλημα είναι τα «ψώνια» ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 26 Μαΐου 2009Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Πολίτης ενεργός, καλλιτέχνης, που έχει επιλέξει να ζει μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα και να εργάζεται για την ανάδειξη του πολιτισμού της Κομοτηνής, του ζωτικού του χώρου, όπως υποστηρίζει, ο τραγουδοποιός Θανάσης Γκαϊφύλλιας παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις πολιτικές εξελίξεις και ελπίζει η νέα γενιά με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας να βρει τρόπους να οδηγήσει το ελληνικό τραγούδι μακριά από τη σύγχυση στην οποία βρίσκεται σήμερα.

Εποχή πολιτικών εξελίξεων. Τις παρακολουθείτε;

Με μεγάλο ενδιαφέρον. Ελπίζω πως ο κυνισμός και η αυθάδεια των μετρίων θα βοηθήσει τον Έλληνα ψηφοφόρο να πάρει τη γενναία απόφαση και να στείλει για πάντα τους «συμπαίκτες» στον κάλαθο των αχρήστων.

Ανησυχείτε για τη σημερινή κατάσταση;

Εάν αυτά που συμβαίνουν δεν απειλούσαν τη δημοκρατία και τη χώρα, απλά θα ξεκαρδιζόμουν στα γέλια.

Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι πολιτικοποιημένος;

Αν είναι, αυτό θα καθορίζει αναπόφευκτα και το έργο και τη στάση του απέναντι στα πράγματα.

Υπάρχει πολιτική σκέψη σήμερα στην τέχνη;

Παρ΄ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες των κρατούντων και των μέσων εθνικής αποβλάκωσης να πείσουν για το αντίθετο, η τέχνη χωρίς την πολιτική σκέψη ηχεί ως τενεκές ξεγάνωτος. Είχατε προτάσεις για συμμετοχή σε κάποιο ψηφοδέλτιο;

Κατά καιρούς δέχτηκα πολλές από διάφορους πολιτικούς χώρους, αλλά απαντούσα σταθερά αρνητικά. Μόνο το 1994 μπήκα στο ψηφοδέλτιο του αείμνηστου δημάρχου Γιώργου Παπαδριέλλη, αλλά απέτυχα.

Έκτοτε παραμένω ενεργός πολίτης, καθόλου αδιάφορος για ό,τι συμβαίνει στον τόπο.

Γιατί στείλατε επιστολή δυσαρέσκειας στον υπουργό Μεταφορών;

Ο επικοινωνιακός τρόπος που αντιμετώπισε τις αποκαλύψεις για το «Four Seasons» ήταν επιεικώς απαράδεκτος. Χρωστούσε μια γενναία απάντηση στους ανθρώπους που τον στήριξαν.

Πήρατε απάντηση;
Ευθέως όχι. Πλαγίως ναι. Σε συνέντευξή του παραδέχτηκε το λάθος του.

Ο πολιτικός οφείλει να μην ξεχνάει την καταγωγή του;

Γιατί θα πρέπει να μας απασχολούν τα αυτονόητα;

Πετυχαίνετε την αρμονική συνύπαρξη χριστιανών και μουσουλμάνων με τη μουσική.
Μπορούν οι διαφορές να γεφυρωθούν και στην κοινωνία;
Η κίνηση που έκανα με τους φίλους μου από τη μειονότητα αυτό τον σκοπό είχε και τον πέτυχε. Βοηθήσαμε να λειώσουν οι πάγοι.

Θέμα νοοτροπίας ή και πολιτικών αποφάσεων;

Εάν οι τοπικές ηγεσίες χριστιανών και μουσουλμάνων είχαν όφελος από την ειρηνική συνύπαρξη, σε μια νύχτα η Θράκη θα γινόταν ένας παραδείσιος τόπος.

Επιλέξατε να μην κατεβείτε στο κέντρο. Αισθάνεστε δικαιωμένος;

Κατέβηκα στην Αθήνα και έμεινα εφτά χρόνια. Την απόφαση για επιστροφή την πήρα στα τριάντα. Κατάφερα να πετύχω τα περισσότερα από όσα έβαλα στο μυαλό μου και να ζήσω μέσα στη μουσική που αγάπησα από μικρό παιδί, χωρίς να είμαι ολιγαρκής. Λυπάμαι όσους βασανίζει το ανικανοποίητο.

Τι σας κάνει να επιστρέφετε πάντα στην Κομοτηνή;

Είναι ο ζωτικός μου χώρος. Η οικογένεια, οι φίλοι μου, η βόλτα στην αγορά, η πολυτέλεια του χαλαρού ρυθμού. Είναι μια όμορφη, ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα πόλη, που κάθε χρόνο γίνεται και καλύτερη.

Έχει δυνατότητες να αξιοποιήσει το δυναμικό της;

Υπάρχουν στην Ελλάδα τόσα φωτισμένα μυαλά στην τέχνη και την επιστήμη- και ποιοι ανέλαβαν να διαχειριστούν τον πολιτισμό μας τα τελευταία χρόνια; Άνθρωποι αδιάφοροι έως άσχετοι. Η Κομοτηνή, λοιπόν, στο κεφάλαιο «πολιτισμός» δεν κάνει τη διαφορά. Ακολουθεί την πεπατημένη.

Οι νέοι καλλιτέχνες να παλεύουν στον τόπο τους ή να πηγαίνουν αμέσως στη μεγάλη πόλη;

Τα πραγματικά ταλέντα θα βρουν το δρόμο τους. Κανείς, κυρίως σήμερα, δεν μπορεί να τα εγκλωβίσει. Το διαχρονικό και μεγάλο πρόβλημα είναι τα «ψώνια». Θα τους έλεγα να κάτσουν στ΄ αυγά τους.

Η κρίση έχει επηρεάσει το ελληνικό τραγούδι;

Το ελληνικό τραγούδι βιώνει τη δική του κρίση εδώ και 15 χρόνια. Από 2.500 δισκοπωλεία ζήτημα αν έχουν μείνει 150.

Το τοπίο άλλαξε άρδην με την εισβολή της ψηφιακής τεχνολογίας.

Δισκογραφική εταιρεία ή αυτοέκδοση;

Όλα οδηγούν στη δεύτερη λύση.

Γράφονται σήμερα καλά τραγούδια;

Είμαι καλοπροαίρετος ακροατής και παρακολουθώ, κυρίως μέσα από το Διαδίκτυο, τις νέες μουσικές παραγωγές, αλλά όλο και πιο σπάνια συγκινούμαι από ένα τραγούδι. Υπάρχει μια σύγχυση σε όλα τα επίπεδα. Ελπίζω προσωρινή.

Έχετε δηλώσει ότι τα τραγούδια είναι πιο ισχυρά από τα όπλα. Μπορεί το τραγούδι να κερδίσει τους σημερινούς «πολέμους»;

Μόνο του, δύσκολα. Θέλει συμμάχους, που σήμερα δεν τους έχει. Λειτουργεί περισσότερο ως παρηγοριά και διασκέδαση.Ποιο τραγούδι περιγράφει καλύτερα την πορεία σας στον χρόνο;

«Η διαθήκη μου» σε ποίηση Μιχάλη Κατσαρού και το «Αντιστέκομαι» σε ποίηση του Νίκου Σαλαβάτη.

Σε ποια δημιουργική κατάσταση είστε αυτήν την περίοδο;

Περισυλλογής.

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

09 Μαΐου 2009, 13:37
Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΓΑΪΔΑΡΟΥ

H AMAΡΤΙΑ ΤΟΥ ΓΑΪΔΑΡΟΥ

Ένας μύθος του εξόχως επίκαιρου Αίσωπου

Κάποτε, στο μεγάλο δάσος έπεσε μια βαριά αρρώστια και τα ζώα άρχισαν να πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο. Τα υπόλοιπα κρύφτηκαν τρομαγμένα στις φωλιές τους και φοβόνταν να βγουν για να πιουν και νερό ακόμα.

Μια μέρα, το λιοντάρι, σαν βασιλιάς που ήταν, αποφάσισε να καλέσει σε συμβούλιο όλα τα ζώα για να σκεφτούν τι πρέπει να κάνουν ώστε να γλυτώσουν.

- Ακούστε, τους είπε, κάποιο απ΄ όλα τα ζώα έχει κάνει μια μεγάλη αμαρτία και γι΄ αυτό οι θεοί αποφάσισαν να μας τιμωρήσουν και μας έριξαν αυτή τη μεγάλη αρρώστια. Θα πούμε, λοιπόν, όλοι τα κρίματά μας εδώ και το ζώο που έκανε τη μεγαλύτερη αμαρτία θα το σκοτώσουμε, για να ευχαριστήσουμε τους θεούς και να σταματήσει να μας θερίζει αυτή η κακιά αρρώστια. Συμφωνείτε;

Όλα τα ζώα συμφώνησαν.

- Λοιπόν, αρχίζω πρώτος εγώ, είπε το λιοντάρι. Έχω φάει πολλά αθώα αρνάκια, όμως, σας ορκίζομαι, δεν έφαγα κανέναν τσοπάνο στη ζωή μου.

- Μα!... τι λέτε μεγαλειότατε! Του είπε ένας λύκος. Αυτή δεν είναι αμαρτία! Δεν έπρεπε ούτε να το πείτε ότι φάγατε μερικά αρνάκια. Τα αρνάκια έχουν γεννηθεί για να τα τρώμε…

- Ναι, ναι! συμφώνησαν τα άλλα ζώα δεν είσαι αμαρτωλός βασιλιά μας!

- Θα σας πω εγώ τα κρίματά μου, πήρε το λόγο η αλεπού. Έχω μπει σε πολλά κοτέτσια κι έχω φάει πολλά κοτόπουλα. Λέτε να είναι μεγάλη αμαρτία αυτή;

- Για στάσου κυρα-Μαριώ, της είπε το λιοντάρι. Αν δε φας εσύ τα κοτόπουλα ποιος θα τα φάει, εγώ; Τα κοτόπουλα γεννήθηκαν για να τα τρώνε οι αλεπούδες…Δε βρίσκω να έκανες καμια αμαρτία. Δεν ξέρω τι γνώμη έχουν οι άλλοι…

- Συμφωνούμε! Βιάστηκε να πει ο λύκος. Αλλοίμονο τώρα αν κατηγορήσουμε την αλεπού για μερικά κοτοπουλάκια.

Έτσι, όταν ήρθε η σειρά του λύκου να πει τα κρίματά του, όλα τα ζώα τον συγχώρεσαν. Το ίδιο έγινε και με την αρκούδα, με την τίγρη, με το τσακάλι και τα άλλα ζώα…

Και να που ήρθε η σειρά του γαϊδάρου να πει τα κρίματά του.

- Εγώ… χμ, έκανα ένα αμάρτημα μια μέρα, τους είπε. Έφαγα μια τούφα χορτάρι από το χωράφι του γείτονα…Αυτό είναι το κρίμα μου και σας το λέω.

- Πω…πω! Έκανε ο λύκος. Έκλεψες μια τούφα από το χορτάρι του γείτονα;

- Μα…αυτό είναι μεγάλη αμαρτία! φώναξε το λιοντάρι. Η πιο μεγάλη αμαρτία που έχω ακούσει.

- Ναι, ναι! συμφώνησαν όλα τα ζώα.

Και όλα τα ζώα που είχαν κάνει τόσες και τόσες αμαρτίες, έπεσαν πάνω στον αθώο γαϊδαράκο και τον έφαγαν.

Αυτό συμβαίνει και στους ανθρώπους. Πολλές φορές την πληρώνουν οι αθώοι. Οι μεγάλοι αμαρτωλοί κατορθώνουν να κρύβονται.

5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

05 Μαΐου 2009, 21:07
ΜΠΟΜΠΟΛΙΑ

video

Νάσαι καλά παληκάρι μου. Γέλασα με την ψυχή μου. Μου θύμησες τα παιδικά μου χρόνια, τότε που όταν δερνόμασταν στη γειτονιά, οι μάνες μας ούρλιαζαν..." Μη στα μπουμπόλια ".

Τώρα μελαγχολώ βλέποντας έναν περίεργο τύπο να ανεβαίνει στην έδρα και με μια κίνηση, κουνώντας το δάχτυλο αριστερά και δεξιά, να κόβει τριακόσια μπομπόλια και να μην ακούγεται τσιμουδιά. Εθνική μουγγαμάρα.

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

Συγγραφέας
romanticoffender
Θανάσης Γκαϊφύλλιας.
ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ
από ΚΟΜΟΤΗΝΗ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/romanticoffender

Μια ατέλειωτη εκδρομή στη γεωγραφία των τόπων,των ανθρώπων και της μουσικής

Tags

Επίσημοι αναγνώστες (12)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...

Δημοφιλέστερα...

Αρχείο...

Links