Να τον αγκαλιάζεις και να τον αγαπάς.

Όχι να τον υπερεκτιμάς,

αλλά να τον αγαπάς.

Τον εαυτό σου, όχι την πάρτη σου.

ΜΕΓΑΛΗ η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα 2.

(Αν τον αγαπήσεις πραγματικά,

Θα λατρέψεις και ό,τι τον περιβάλλει.)

Μάθε να τον συγχωρεις

και να του μιλάς.

Ναι… να του μιλάς.

Να του τραγουδάς τα βράδια,

Μελωδίες της καλοκαιρινής αυγής.

Να τον φανερώνεις,

όταν του ζητάνε να κρυφτεί.

Να γίνεστε 1,

όποτε τον φθονούν.

(Το πιο ισχυρό χαρτί, είναι ο Άσσος

και το πιο όμορφο, η Ντάμα.)

Να τον σέβεσαι

και όχι να του ψεύδεσαι.

Να τον χαρίζεις στην θέληση

και όχι στα πρέπει.

Θέλω = μπορΩ.

Πρέπει = Καταναγκασμός.

Κάπου διάβασα ότι..

Η λύπη μοιρασμένη στα δυο,

είναι μισή λύπη,

Ενώ η ευτυχία όταν μοιράζεται….

Διπλασιάζεται.

Υ.Γ.

Έφτασε η ώρα να ταξιδέψεις, με πυξίδα τα ¨θέλω¨

και όχι, τον πληγωμένο εγωισμό.

από ένα φιλο,τον Sigmataf..