Αμφιλεγόμενη κατάσταση η μητρότητα,τα χιλιάδες μειονεκτήματα της οποίας,έκαναν πολλά βιολογικά ρολόγια να σωπάσουν πριν καλά καλά προλάβουν να κουδουνίσουν.Μήπως ήρθε η στιγμή να δούμε και τα πλεονεκτήματα;

-Τα μάτια όλων λάμπουν μόλις πεις:"εχω μια κορούλα ενός έτους",σου μιλάνε με μεγαλύτερη ευγένεια και,αν μάλιστα δεν έχεις παραμπαταλέψει,αρχίζουν τα κομπλιμέντα του τύπου:"Καλε πότε πρόλαβες και την έκανες;Εσεις σε λίγο θα είστε σαν αδερφούλες" κλπ.

-Ακόμα κι ο πιο σκληροτράχηλος εργοδότης δεν μπορεί ν'αντισταθεί σε μια αλαφιασμένη μάνα που ζητάει να φύγει λίγο νωρίτερα επειδή ο κανακάρης της γύρισε απ'το σχολείο με 39 πυρετό.Αρα εκείνο το καφεδάκι με την κολλητή στο avanue μπορεί κάλλιστα να γίνει lunch!

-Τους δύσκολους,για όλες μας,θερινους μήνες που μας θέλουν καλλίγραμες και καλογυμνασμένες,η μάνα έχει δικαίωμα στη κυτταρίτιδα,τη χαλάρωση ή την τροφαντή κοιλίτσα.Τι διάολο,ολόκληρο παιδί γέννησες,δεν είσαι δα και η Πετρουλάκη.... Ασχετα αν τα κιλάκια τα χρωστάς στις μπύρες και τα πίτα-γύρο-απ'όλα,κανείς δε θα σε κατηγορήσει,ειδικά αν σέρνεις μαζί στην παραλία και το διαόλι σου.

-Τους,επίσης δύσκολους,χειμερινούς μήνες που η λιγουρίτσες λόγω κρύου χτυπάνε κόκκινο,η μάνα δικαιούται ν'αποτελειώσει τη σοκολατίτσα ή την πίτσα που άφησε το βλαστάρι της,μην πεταχτεί κιόλας,άλλα παιδάκια πεινάνε...(μητρικές ευαισθησίες)

-Είσαι και θα είσαι για πάντα η μάνα του παιδιού του.Ακόμα κι αν τα πράγματα στραβώσουν μεταξύ σας,θα σε στολίζει πάντα αυτός ο τίτλος τιμής.(!)

-Ολοι οι γκόμενοι που μέχρι σήμερα θεωρούσες άπιαστο όνειρο,για αδιερεύνητους μέχρι τώρα λόγους,σε κοιτούν πλέον με άλλο μάτι,σε βαθμό που αναρωτιέσαι αν ξυπνας μέσα τους τον μπόμπιρα που θέλει μαμ,νάνι κι αγκαλίτσες...

-Ανα πάσα στιγμή και ώρα,δικαιούσαι να έχεις τα νεύρα σου ,τις μαύρες σου,να είσαι πτώμα,να πεινάς,να νυστάζεις,να του αρνηθείς το sex,να του απαιτήσεις sex,τρυφερότητες,γλυκόλογα.Μια μάνα πρέπει να γεμίζει τις μπαταρίες τις με όποιον τρόπο γουστάρει.Τόση ενέργεια της τρώει καθημερινά το βαμπιράκι....

-Μπορείς να κυλιέσαι στο γκαζόν,να χοροπηδάς στους παιδότοπους,να κάνεις καρουζέλ στο luna-park,να παίζεις τουρτοπόλεμο και να μπουγελώνεσαι στα συντριβάνια χωρίς καμία ενοχή ή έγνοια για την εικόνα σου.Εσύ απλώς χαρίζεις στο παιδί σου ποιοτικό χρόνο...

-...και μπορείς κάθε στιγμή να χωθείς σε μια τοσοδούλικη αγκαλιά,να σε κοιτάξουν με λατρεία δυο ειλικρινή ματάκια, μια φωνούλα να σου πει "μαμά σε λατρεύω..." κι εσύ να νιώσεις η πιο καλή,όμορφη,τρυφερή,δοτική,γεμάτη γυναίκα του κόσμου.Μόνο και μόνο επειδή είσαι μαμά.......

...Κι επειδή γι'αυτή την έρμη χώρα καμιά καταστροφή δεν είναι αρκετή, μεταξύ πύρινης λαίλαπας (chic) και εκλογικής μανίας, έρχονται πανηγυρικά στους δέκτες μας τα βραβεία Αρίων…….

Και πώς πρέπει ν’αντιδράσω τώρα εγώ;

Nα τρέξω να παραγγείλω φόρεμα στους MIRO που ράβεται κι η Τάμτα (όχι, δεν ξέρω που χτενίζεται, νομίζω δεν χτενίζεται) και να τρέξω να πιάσω πρώτο τραπέζι πίστα (ανόητη, δεν είναι για τον πωπάκο σου αυτές οι θέσεις…) να θαυμάσω από κοντά τους κορυφαίους καλλιτέχνες μας που πρόκειται να βραβευτούν ;

Να μαζέψω φιλαράκια-ομοϊδεάτες στο σπίτι, να παραγγείλω πίτσες, σουβλάκια, κινέζικο (ευτυχώς που ο Ευαγγελάτος, θα παρακολουθεί live αυτή τη σεμνή τελετή…) και να ξεκατινιαστούμε με τις στυλιστικές επιλογές της Μπακοδήμου, το χαμηλοκάβαλο του Μιχαλακη (του γκανιάν ντε!), τα κιλά που έχασε η Βανδη και τα βρήκε ο Αλκαίος, τα δεκάδες ημιτόνια που μπορεί να χωρέσει στον τόνο ο Πετρέλης ;

Να αδιαφορήσω παντελώς, σαν να μη ζει η χώρα μου αυτή τη μεγάλη, καλλιτεχνική στιγμή και να βάλω, ας πούμε, ένα παστίτσιο στο φούρνο, να’χουμε φαϊ και την άλλη μέρα, να πάω σινεμά να δω το Shrek, η να πέσω για ύπνο βρε αδερφέ, την ώρα που το γκανιάν (ο Μιχαλάκης ντε!) σηκώνει το βραβείο καλύτερου εντεχνοεναλλακτικού, λαϊκού, με ποπ επιρροές, τραγουδιστή ;

Η μήπως πρέπει να κατέβω στο Σύνταγμα, να διαμαρτυρηθώ ολομόναχη που τα Αρίων είναι για τη χώρα μου «η γιορτή της μουσικής»,που τα 16χρονα ουρλιάζουν για το Σάκη σαν να γίνεται σεισμός 9 ρίχτερ και ο Λοϊζος είναι εναλλακτικός συνθέτης;

Θα δω! Ετσι κι αλλιώς, ό,τι και να κάνω, για ένα βράδυ θα είναι.

Αυτή, εξ’άλλου, δεν είναι και η λογική των Αρίων ;Μουσική της μιας βραδιάς…….