Ω θαλασσοθεμέλιωτα και ηλιόσκεπα παλάτια,
χτισμένα απὸ τα σύννεφα της θερινής βραδιάς,

«Δεν θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
σε ξένα αναστυλώματα δεμένο.
Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο,
μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν᾿ ανεβαίνω.
Δεν θέλω του γιαλού το λαμποφέγγισμα
πού δείχνεται άσπρο με του ήλιου τη χάρη.
θέλω να δίνω φως απὸ την φλόγα μου
κι ας είμαι ένα ταπεινὸ λυχνάρι»

Γεώργιος Δροσίνης

Σίμο

είναι από τα ωραιότερα δώρα που πήρα ποτέ !

Το λάτρεψα !

Σ'ευχαριστώ!

'Ενα πράβο στα παιδία που στάθηκαν στο ύψος τους !

Ήταν το μοναδικό σακάκι πουκάμισο παντελόνι στην σκηνή χωρίς πολλά μπιχλιμπίδια !!!