Τα πατζάρια στη χύτρα έβρασαν. Κόκκινο ζουμί με μυρωδιά αιώνων. Δύο τύποι αλευριού για την παρασκευή φρέσκων ζυμαρικών. Τα θαλασσινά ταίριαξαν με το saffran. Δύσκολα στις μέρες μας συναντάει κανείς εκείνα τα ονειρικά σουβλάκια της νεότητάς μας. Τότε που το καλαμάκι ήταν μικρό. Η πίτα γύριζε και αγκάλιαζε όλο το περιεχόμενο. Το περιεχόμενο που ήταν λιτό, ντομάτα, κρεμμύδι, μαϊντανός, αρκετό αλάτι και πάπρικα. Το τζατζίκι ακόμα προαιρετικό. Οι πατάτες σχεδόν ανεπιθύμητες. Τα λάδια στην πίτα ανύπαρκτα. Το μπιφτέκι στο Ζάππειο, στην Πρίγκηπος Νικολάου, κόστιζε 800 δραχμές. Η μερίδα. Το σάντουιτς του Τάκη επί της Βασιλίσσης Όλγας ευτυχώς υπάρχει ακόμα, με τη σως πάπρικας και τις πατάτες, στο αφράτο ψωμάκι. Τα σουβλάκια του Πόντιου στην Κλεάνθους. Μέσα στο αλουμινόχαρτο τυλιγμένα τα χειροποίητα σουβλάκια μαζί με τα κρεμμύδια και τις φέτες ψωμί και οι μυρωδιές τους να μοιράζονται παντού. Ο μινιμαλισμός του γνήσιου μεζέ στη Μυτιλήνη και το ουζερί της Αριστοτέλους. Η ψητή μελιτζάνα. Σκέτη. Οι ψητές σαρδέλες με λίγο μαϊντανό και κρεμμυδάκια. Το υπόγειο στην υπαίθρια αγορά της Αθήνας, όπου δεν παραγγέλνεις αλλά σε σερβίρουν. Ό,τι έχουν. Ευτυχώς υπάρχει ακόμη. Ως πότε; Οι διάσημες μπριζόλες του Τέλη αγκαλιάζουν το μινιμαλισμό μιας ηπειρωτικής κρεατοφαγίας. Το χταπόδι που τρως με το χέρι στη Λέσβο. Τα βραστά λαχανικά σε μορφή σαλάτας. Σκέτα. Η σκορδαλιά με το πατζάρι. Η λακέρδα με το γλυκάνισο του ούζου. Η φέτα μόλις ξεμυτίσει από την άλμη, πιο ωραία από αρχαία θεότητα. Η ρίγανη και το λάδι σε φρεσκοψημένο στα κάρβουνα κομμάτι ονειρικού ψωμιού. Ο Κώστας στην Αδριανού υπάρχει ακόμα για να μας θυμίζει τι είναι αυτό που έχουμε χάσει. Που λέγεται παιδεία της γλώσσας, της μύτης και του στομαχιού. Η καλλιέργεια που έχει χαθεί σε λαδωμένες πίτες, άνοστα σουβλάκια, μουστάρδες και κέτσαπ, κατανάλωση ούζο με συνοδεία οργίου πιατών, συχνά κρεατικών, τεράστιους λογαριασμούς για πιάτα που δεν αξίζουν ούτε ευρώ, τεράστιες αμοιβές σε άθλιους ιδιοκτήτες new-age εστιατορίων στην Αθήνα και αλλού.
Προτείνω ανεπιφύλακτα τον Δειπνοσοφιστή ως ανάγνωσμα σε όποιον ενδιαφέρεται για κάτι από όλα αυτά που αναφέρω.
- Στείλε ΣχόλιοArt exhibition, May 2008 at z33 gallery.
Εν μέσω προετοιμασίας αρνιού στη σούβλα οι βασικοί ήρωες της επανάστασης του '21 μαζεύτηκαν στα οροπέδια της Πελοποννήσου. Αποφασίστηκε η απελευθέρωση του έρωτα σε προεπαναστατικές περιόδους.
Οι σύγχρονοι ήρωες της Αθήνας του 2008 μαζεύτηκαν στο Hoxton, Γκάζι. Το συμβούλιο κράτησε 35 ώρες και καταναλώθηκαν 233 Paulaner των 8 ευρώ και 149 mojitos των 9 ευρώ. Το μπαρ κέρασε 11 κανάτες σφηνάκι καρπούζι.
Σε μπαρ των Εξαρχείων συγκεντρώθηκαν οι αντι-εξουσιαστές της Αθήνας του 2016. Άκουσανε με αυστηρά χρονολογική σειρά όλα τα αλμπουμ του David Bowie. Κάπνισαν 35 κιλά φούντα και ήπιαν 667 Amstel σε μπουκάλι.
Η Εύα Καϊλή παρουσίασε το δελτίο ειδήσεων του ελληνικού CNN για πρώτη φορά την 23 Ιανουαρίου 2021. Στην εισαγωγή του δελτίου απήγγειλε το σύντομο βιογραφικό της σημείωμα, όπως επέβαλαν άλλωστε οι κανονισμοί της Διαγαλαξιακής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών.
Το σουτιέν που φορούσε η Mariah Carey στα γυρίσματα του βίντεο Touch My Body πωλήθηκε έναντι του αστρονομικού για την εποχή ποσού των 815 λιρών. Αγοραστής ο Βρετανός χωρικός Ian Atkins. Ημερομηνία η 1 Οκτωβρίου 1789. Τα ταξίδια στο χρόνο ήταν ήδη πραγματικότητα.
Ο Αναστάσιος Κωτσιόπουλος, πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, σε συνεδρίαση της 11ης Φεβρουαρίου 2022, αποφάσισε τη διάλυση του ιστορικού αυτού οργανισμού. Τρία από τα παλιότερα μέλη της οργάνωσης, μεταξύ τους και ο ουρμπιτέκτονας Rubik, αυτοκτόνησαν πηδώντας από τη στέγη του κτιρίου στην Πανεπιστημίου, αναφωνώντας πως ο έρωτας αξίζει μονάχα σε προεπαναστατικές περιόδους.
Το ταξιδιωτικό γραφείο "Magic Bus" αρχίζει πρώτο στην Ελλάδα τη διαφήμιση του άγνωστου τότε προορισμού της Ουρμπικάνδης. Ακολούθησαν μεγάλες συναυλίες του Bon Jovi και των ΑΒΒΑ, το φθινόπωρο του 1997.
Ο Πομάκος πρωθυπουργός της χώρας Αλί Μπέη προχώρησε στη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ. Το κίνημα αποκήρυξε το Σοσιαλισμό και την οικογένεια Παπανδρέου και ασπάστηκε το διεθνιστικό αναρχισμό. Το 2001 έμεινε στις μνήμες των Ελλήνων ως σταθμός στην πολιτική ζωή.
Το 1977 ο Ρένος Χαραλαμπίδης γύρισε την καλύτερή του ταινία, Τα Lucke Strike έχουν ακριβύνει. Το κοινό την υποδέχτηκε με ανοιχτές μασχάλες. Η επιτυχία της ταινίας, κυρίως στη Σοβιετική Ένωση ήταν άνευ προηγουμένου.
Το 2035 καταργήθηκε η υποχρεωτική στράτευση εντός του χώρου που μέχρι το 2016 ονομαζόταν Ελλάδα. Μέχρι την ημέρα αυτή είχαν αυτοκτονήσει 3854 έφεδροι στρατιώτες και 22645 αξιωματικοί. Η κατανάλωση ντόνατς είχε ξεπεράσει κάθε γνωστό και λογικό όριο.
Το 2008 οι νέοι Happy Few ανακοίνωσαν την υποταγή τους στη μουσική της Δέσποινας Βανδή. Κατά τις ιστορικές τους ακροάσεις φορούσαν όλοι ζαρτίερες και επιδίδονταν σε όργια και κτηνοβασίες.
Το Πάσχα του 2008 έμεινε στην ιστορία και για ακόμα ένα παράξενο γεγονός. Σε βιβλιοθήκη του Μπουένος Άιρες ένα χειρόγραφο του Borges πέταξε στον αέρα, έκανε ένα γύρο στην αίθουσα, προσγειώθηκε στο ντεκολτέ μιας Κουβανής φοιτήτριας, απογειώθηκε ξανά, τοποθετήθηκε στο κέντρο του χώρου και πήρε φωτιά για να καταστραφεί εντός 3 δευτερολέπτων. Μάρτυρες ορκίζονται ότι το άκουσαν να φωνάζει "Por favor, Jorge Luis!".
Η τελευταία φράση του προέδρου της Φωτογραφικής Λέσχης Αρχιτεκτονικής Σχολής ήταν "So long, and thanks for the fish..."
- Στείλε ΣχόλιοΤο βράδυ έπεφτε σιγά σιγά στο Λονδίνο. Ο ουρανός καθαρός όσο ποτέ βάρυνε τα βήματα τους.
Μεσάνυχτα σε αγγλική pub. Θαμώνες μυρίζουν ιδρώτα. Τζιν και μπύρα γέμιζουν την ατμόσφαιρα.
Φόρεσε το παλιό ρολόι του. Αναφώνησε τρεις φορές "Θα γίνει έκρηξη". Γύρισε το μοχλό του δυναμοεκρηκτήρα.
Σηκώθηκε στα πόδια της κουρασμένη από τη χθεσινή βραδιά. Ένιωσε ένα ανεπαίσθητο πόνο. Πέρασαν γρήγορα από το μυαλό της. Μαζί τους έδιωξε και τη μυρωδιά του.
Ξύπνησε χωρίς να θυμάται πως βρέθηκε στο κρεβάτι εκείνο. Ξύπνησε χωρίς να θυμάται ποια ήταν εκείνη δίπλα του.
Ξύπνησε και είχε φύγει. Κουζίνα και μυρωδιά καφέ. Ξανά από την αρχή.
Ουζερί στη Θεσσαλονίκη. Μεζέδες και παγάκια. Ήχοι από ποτήρια που τσουγκρίζουν. Χαρούμενες φωνές απαγγέλλουν ποίηση του 19ου αιώνα.
Άκουσε όλα τα τραγούδια με τη λέξη "night" στον τίτλο τους. Κοίταξε τον παπαγάλο και τον ρώτησε "τι λες για όλα αυτά;" και ο παπαγάλος απάντησε πως είναι απλά μια κρίση.
Τέταρτη επίσκεψη στον ψυχίατρο. Μυρωδιά από οδοντιατρείο και γαρύφαλλο. Μαγείρεψε ζυμαρικά με σαφράν, θαλασσινά, άσπρο κρασί και μαϊντανό.
Μεσάνυχτα σε Αθηναϊκό μπαρ. Κοιτάχτηκαν. Χόρεψαν. Φιλήθηκαν. Ερωτεύτηκαν;
Ένα από τα πρωινά του κόσμου. Τότε που ο Hendrix έριξε τον καφέ του στη φούστα της αεροσυνοδού. Τι στιγμή που ο Τομ γέμισε ξανά το Montblanc του. Όταν ο Γιώργος γνώρισε τη Σώτη. Ο Γιώργος Π. έπεσε από το σκαμπώ του μπαρ. Ο Αχιλλέας τραυματίστηκε σπάζοντας το ποτήρι. Εγώ έσπασα το τζάμι της πόρτας στη Lyon.
Ήταν θέμα χρόνου για τους παπαγάλους να αναφωνήσουν "Σ' αγαπώ".
Και αυτή να μην καταλάβει ότι κάποιος της μιλούσε.
Κοίταξε τα γκρι φτερά τους, την κόκκινη πινελιά, αναστέναξε και έκλεισε την πόρτα.
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Άλλη μια εγγραφή χωρίς (σχεδόν) νόημα.
Οι μέρες περνούν. Καιρός να ξαναρχίσουμε να ταξιδεύουμε. Καιρός να ξαναπέσουμε χωρίς όρους σε καταστάσεις. Θα προσπαθήσουμε να ξυπνήσουμε (για άλλη μια φορά) στο παρκέ ενός άγνωστου σπιτιού, παρέα με τις σανίδες και τη σκόνη. Θα είναι ξανά τόσο δύσκολο να σηκώσουμε το κεφάλι μας από το έδαφος. Θα καταπίνουμε depon με μπύρα στις 10.00 το πρωί για να συνέλθουμε από το μεθύσι. Θα πιούμε καφέδες σε φτηνά καφέ της Θεσσαλονίκης και της Lyon. Θα βαρεθούμε που ο καφές τελειώνει τόσο άδοξα και θα πιούμε Metaxa 5 αστέρων. Θα μαγειρέψουμε σπίτι ζυμαρικά με κολοκυθάκι και κρόκο κοζάνης. Θα διαβάσουμε για πολλοστή φορά τις αγαπημένες φράσεις, τις αγαπημένες σελίδες, τα αγαπημένα βιβλία των αγαπημένων συγγραφέων. Θα ακούσουμε τα αγαπημένα μας τραγούδια και θα ανακαλύψουμε άλλα τόσα, που θα μας κάνουν να ανατριχιάζουμε ξανά από το πρώτο άκουσμα. Θα καπνίσουμε 113 τσιγάρα χωρίς να κοιμηθούμε. Θα δουλέψουμε σαν τρελοί μερόνυχτα, μεταξύ σχεδιαστηρίου (ηλεκτρονικού) και οικοδομής. Θα δουλέψουμε όλοι μαζί ελπίζοντας κάποτε να γίνουμε σαν τους microserfs. Θα προσπαθήσουμε ακόμα πιο πολύ να γίνουμε αυτοί που πάντα θέλαμε να γίνουμε. Και όταν δεν θα πηγαίνει άλλο, θα βγαίνουμε σε μια Αθήνα μιας καθημερινής βραδιάς και με τη συνηθισμένη μας άνεση θα βρισκόμαστε να χορεύουμε σαν μωρά μέσα σε κάποιο τυχαίο μπαρ. Για να επιστρέψουμε ξανά στα διπλά depon. Για να επιστρέψουμε στους καφέδες. Για να επιστρέψουμε όλοι μαζί, όμορφα αγόρια και γενναία κορίτσια, στη ζωή που πάντα κινδυνεύουμε να χάσουμε.
6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Ερωτήματα:
(με αφορμή την ανάγνωση ενός blog)
Πως γίνεται ένας νέος άνθρωπος να υποστηρίζει με σθένος τον καπιταλισμό και τη συντηρητική πολιτική;
Πως γίνεται να μην βλέπει τον κόσμο γύρω του;
Πως γίνεται να μην βλέπει όλα τα σκατά (συγνώμη) που προκύπτουν από τη φυσική ροπή του ανθρώπου προς τον απολυταρχισμό και τη συγκέντρωση της εξουσίας και του χρήματος;
Πως γίνεται να μην έχει καταλάβει ότι τα βιοκαύσιμα μόνο να κάνουν φτωχότερους τους πιο φτωχούς μπορούν, τι στιγμή που λανσάρονται από τις κυβερνήσεις μας ως η λύση στο πρόβλημα του περιβάλλοντος;
Πως άνθρωποι που ασχολούνται με τη μουσική μπορούν να είναι τόσο συντηρητικοί;
Πως γίνεται να είσαι μουσικός και να πιστεύεις στην πολιτική του κάθε Καραμανλή;
Πως γίνεται να θεωρείς τον εαυτό σου σκεπτόμενο χωρίς πρώτα να αποστασιοποιηθείς από ΟΛΗ την πραγματικότητα, από όλες τις υποσχέσεις, από όλα τα όνειρα για εξουσία που τρέφουν τα μάταια κόμματα ενός μάταιου καμουφλαρισμένου αυταρχικού συστήματος;
Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις την πυραμίδα της κοινωνίας μας;
Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις τι θα πει να είσαι μετανάστης;
Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις τι σημαίνει να ταξιδεύεις χωρίς καμία ταυτότητα;
Κάποια στιγμή όλα θα καταρρεύσουν (πάλι) και τότε σίγουρα θα νιώσουμε λίγο καλύτερα, λίγο πιο άνθρωποι...
8 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΠηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Beheading_of_John_the_Baptist
Several different locations claim to possess the severed head of John the Baptist. Among the various claimants are:[3]
Numerous other relics of John the Baptist are also believed to exist, including the following:
Ακολουθούν τυχαίες αναφορές σε γεγονότα των τελευταίων 100 ετών:
Το ούζο και η απόσταξη. Λακέρδα και σκουμπρί καπνιστό. Χιλιόμετρα. Άσπρη οικολογική μπογιά τοίχου με γεύση λεμόνι. Ιπποπόταμοι βραστοί. Ιδρώτας και μυρωδιά από ξινό λάχανο. Μπύρα pilsner. Μπύρα Stella. Το δάσος. Βράδυ σε μπαρ της Αθήνας. Βράδυ ποτισμένο με τζιν. The gin soaked boy. Βράδυ με υπόκρουση Tom Waits και Jesus And Mary Chain. Βράδια με υπόκρουση τους Cure. Βράδια εμποτισμένα με φιλιά και επανάληψη. Κίτρινοι ναύτες πίνουν τούρκικο καφέ σε ρομαντικό υπόστεγο στις όχθες του Σηκουάνα το 1887. Πορτοκαλί στρατιώτες παίρνουν το πρωινό τους, αυγά με λαρδί, πάνω σε ποταμόπλοιο στον Μισισιπί το 1789. Άσπροι ροκάδες γιορτάζουν τα γεννέθλιά τους πίνοντας μπύρα στα σκοτεινά καταγώγια της Πράγας το 1655. Πράσινοι καλόγεροι αφηνιάζουν σε μοναστήρι μιας ερήμου στη Συρία πίνoντας tanqueray, το 1354. Καφέ δημόσιοι υπάλληλοι αφού έχουν χαθεί σε δάση της Τυνησίας, αποφασίζουν να το γιορτάσουν σουβλίζοντας όλους τους γνωστούς ήρωες των μελλοντικών επαναστάσεων με ηλεκτρικές σούβλες, το 1322. Ο Umberto Eco γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα στα 3 του, σε μια παράγκα στο κέντρο της Γης του Πυρός το 1318. Ο Umberto Eco ξαναγράφει το πρώτο του μυθιστόρημα σε ηλικία 25 ετών, ναυαγός πλέον, σε μια βάρκα στο κέντρο του Ειρηνικού Ωκεανού το 1315. Κι εγώ προσπαθώ να ξαναπεθάνω κοιτώντας το άγνωστο μέλλον μας, ξαπλωμένος στην κορυφή του πιο μικρού λόφου της γης, περικυκλωμένος από ξανθιές μέλισσες, κοιτώντας τον κόκκινο ουρανό, προσπαθώντας να καταλάβω τι να σημαίνουν όλοι αυτοί οι μικροί πράσινοι τροχοί που με ακολουθούν.
3 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΓια το κατεβασμά του "τιραντακίου" ενός soutien-gorge.
Για τι στιγμή που παραμερίζεις τα μαλλιά, περνώντας τα πίσω από το αυτί της.
Για το χαμένο χρόνο που ακόμα αναζητείται.
15 σχόλια - Στείλε Σχόλιο1821 beat gorge Kerouac Mardou life lit literature night politics pulp rose tanqueray tzigkoun άνοιξη αρχιτεκτονική ελιά Εμπειρίκος κεφαλή κλειδί κουζίνα κύθηρα πατέ τρόμος τροχοί τρυποκάρυδος
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |