ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΘΗΣΑΥΡΩΝ
Carpe Diem...
10 Μαΐου 2008, 21:04
Dress-code...


"Εγώ για το καλό σου το λέω..."

Όλα κάπως έτσι ξεκινάνε...

Εισβολή στο Room 5 από έναν αργόστροφο ελέφαντα...θα έγραφα περισσότερα εξωτερικά χαρακτηριστικά αλλά θα με πείτε ρατσίστρια.

Ζαλίζομαι από τη θολή ματιά του ελέφαντα αλλά και από την αφόρητη ζέστη. Βλέπετε όταν μας θυμάται ο Κέλσιος τον παίρνει αγκαζέ η Υγρασία και κάνουν ένα θωμά ( ωχ με συγχωρείτε...ένα δίδυμο ήθελα να πω ) αχτύπητο.

Εκεί λοιπόν που αρχίζω να αισθάνομαι σχεδόν διάφανη μια και η θολή ματιά με διαπερνάει και χάνεται στο άπειρο...το δύσμοιρο τύμπανο του αριστερού αυτιού άρχισε να πάλλεται στους ρυθμούς των broken english. Το δεξί τη γλίτωσε γιατί είχε την παλάμη για ασπίδα...πως αλλιώς να στηριχτεί το έρμο το κεφάλι με αυτά που ακούει και βλέπει??

Φωτιά θα πέσει να μας κάψει!! Κακό μεγάλο θα μας έβρει!! Οιμέ!!

Γιατί?? Οόχι η γάτα έχει και τα δυό της αυτάκια...

Έλα όμως που δε φρόντισε να φορέσει ζιβάγκο μακρομάνικο...και τώρα οι ώμοι της είναι σε κοινη θέα... τραγικό σας λέω...Κανονικά θα έπρεπε να φορά ένα τσουβάλι από καραβόπανο...Και τώρα θα σας πω μια αλήθεια...

Εμείς οι μαίες δεν πρέπει να είμαστε πολύ όμορφες...γιατί είναι προκλητικό...ακόμη και το μακό...τώρα για ποιούς/ες δεν καταλαβαίνω.

Δέσποιναααα φέρε τα ρούχα της γιαγιάς!!! Γιατί το καλό γούστο καταστρέφει το όζον του περιβάλλοντός μας εδώ...

Μήπως τελικά θα έπρεπε να ξεκινάει ως εξής : "Εγω ζηλεύω...για αυτό...μπλαμπλαμπλα"

Δεν πάμε καλά μου φαίνεταιιιιιιι

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
02 Μαΐου 2008, 14:14
Έρχεσαι-φεύγεις...


-Είμαι στο καράβι και περιμένω να αφήσω την Κρητη άλλη μια φορά πίσω μου. Τουλάχιστον παίρνω μικρές, καλές δόσεις.

-Λένε πως αν γυρίζεις κάθε φορά το κεφάλι μέχρι να γίνει μια κουκίδα, πάντα θα γυρίζεις...

-Έχω πολλούς λόγους να γυρνάω το κεφάλι πίσω. Ελπίζω να μπορώ να επιστρέφω πάντα.

-Αυτό σημαίνει ότι πάντα θα φεύγεις...

Τελικά η βάση του καθενός είναι ο τόπος για τον οποίο πάντα θα γυρνάει το βλέμμα με νοσταλγία... Κρατάω την αλμύρα της θάλασσας...την άμμο στα παπούτσια μου...τον ήλιο που σε αναγκάζει να του κλείσεις το μάτι...ένα βότσαλο που δεν πήγε ποτέ τόσο μακρυά όσο ήθελα... Κρατάω...και ανεβαίνω στο αεροπλάνο με μια γλυκιά γεύση...

Μισό λεπτό...να κοιτάξω για άλλη μια φορά...

Θα ξανάρθω...

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
spirtoulis
Maria
Μαία
από Ελλάδα και θα μείνω!!!


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/spirtoulis

Δεν υπάρχουν θησαυροί...μόνο λόγια του αέρα...



Επίσημοι αναγνώστες (7)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links