Ανήμερα καθαράς Δευτέρας, στα 72 της χρόνια, έφυγε αιφνιδίως από κοντά μας η Βάνια Κωνσταντίνου, μια από τις πιο δημοφιλείς ηθοποιούς της Κύπρου.

Η «Βλαχοπούλου της Κύπρου», όπως αποκάλεσαν οι συνεργάτες της την Βάνια Κωνσταντίνου, θα αφήσει δυσαναπλήρωτο κενό στην κυπριακή τηλεόραση και στις καρδιές όλου του κόσμου που την αγάπησε.

Ένιωσα κι εγώ την ανάγκη να γράψω λίγα λόγια εδώ εις μνήμην της.

Η Βάνια Κωνσταντίνου, αν και δεν πήγε ποτέ σε δραματική σχολή, αποτελούσε μια τρανταχτή περίπτωση γνήσιου ταλέντου, αυτό που λέμε γεννημένη ηθοποιός.

Είδαμε από τηλεοράσεως τους συναδέλφους της, με έκδηλη συγκίνηση και προσπαθώντας να συνέλθουν από το σοκ της απώλειας της, να μιλάνε με απέραντη αγάπη για τη Βάνια Κωνσταντίνου και να την αποκαλούν «μάνα».

Παραθέτω πιο κάτω λόγια κάποιων συναδέλφων της:

«Για μένα, η Βάνια, πέρα από μια αγαπημένη συνεργάτης, ήταν μια έφηβη 72 χρονών. Ένας άνθρωπος με κέφι και μπρίο, που λάτρευε τα παιδιά και τα εγγόνια του και έκανε, αυτά με τα οποία καταπιανόταν, με πάθος. Είναι μεγάλο το κενό που αφήνει πίσω της, αλλά θα τη θυμάμαι πάντα με χαμόγελο. Προσωπικά, έχασα, εκτός από την τηλεοπτική μου μητέρα, μια εξαίρετη συνεργάτιδα, μια φίλη, έναν άνθρωπο δικό μου», είπε η Έλενα Ευσταθίου, που συμπρωταγωνιστούσε με τη Βάνια Κωνσταντίνου τόσο στους «Τάκκους» όσο και στη νέα τηλεοπτική σειρά του Σίγμα, «Ζωή Ποδήλατο».

Ο Γιώργος Ζένιος, τηλεοπτικός σύντροφος της Βάνιας Κωνσταντίνου για 13 ολόκληρα χρόνια στη δημοφιλή σειρά «Μανώλης και Κατίνα», μιλώντας δεν μπορούσε να κρύψει την οδύνη του. «Η Βάνια, και το λέω με το χέρι στην καρδιά, ήταν η καλύτερη συνεργάτης που είχα ποτέ. Ήταν άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξης, με αρχές και αξίες, τόσο στη ζωή όσο και στην επαγγελματική του σταδιοδρομία. Η Βάνια, αν και δεν έβγαλε Δραματική Σχολή, ήταν ένα μοναδικό ταλέντο, από τα δυσεύρετα στο χώρο. Για 13 χρόνια, είχαμε μαζί μια τεράστια επιτυχία. Για μένα, η απώλειά της είναι τεράστια, και τώρα νιώθω σαν να λείπει ο μισός εαυτός μου. Το ίδιο τεράστια πιστεύω πως θα είναι η απώλειά της για την τηλεόραση, γιατί σπανίζουν οι ηθοποιοί με το ταλέντο της, ειδικά σ’ ένα μέσο με τόσες απαιτήσεις. Ήταν ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος που νοιαζόταν για τους πάντες και, κυρίως, τους νέους ηθοποιούς, τους οποίους βοηθούσε με γνήσια γενναιοδωρία. Γι’ αυτό εγώ την αγάπησα τόσο πολύ και γι’ αυτό μου στοίχισε τόσο πολύ η απώλειά της», κατέληξε ο γνωστός ηθοποιός.

Το ίδιο συγκλονισμένος μίλησε για τη Βάνια Κωνσταντίνου ο Μιχάλης Μουστάκας, που για τρία χρόνια σχεδόν ήταν ο τηλεοπτικός σύντροφός της στη δημοφιλή σειρά «Οι Τάκκοι». «Η Βάνια ήταν ένας υπέροχος, μοναδικός άνθρωπος», είπε ο κωμικός ηθοποιός. «Είχε μιαν αμεσότητα μοναδική στην τηλεόραση, που σπάνια βρίσκεις σε ηθοποιούς του χώρου. Για μένα, η Βάνια Κωνσταντίνου ήταν η Βλαχοπούλου της Κύπρου. Το σοκ, για όλους, είναι τεράστιο. Πάντα φιλική, εργατική και γενναιόδωρη, μας φρόντιζε όλους. Σπάνια βρίσκεις ανθρώπους στο δικό της μέγεθος», κατέληξε.

«Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τη Βάνια πριν από τέσσερα χρόνια στους “Τάκκους”», ανέφερε η Ειρήνη Κωνσταντίνου, τηλεοπτική εγγονή της στην κωμική σειρά του Σίγμα και συμπρωταγωνίστρια της αξιαγάπητης κυρίας «καναλάρχισσας» στη σειρά «Ζωή ποδήλατο». «Πάντα τη θαύμαζα ως ηθοποιό, αλλά έως τότε δεν τη γνώριζα προσωπικά. Παίζοντας μαζί της, εντυπωσιάστηκα από τον επαγγελματισμό, την ενέργεια, τη ζωτικότητα, το χιούμορ της, καθώς και την έγνοια της για τους ηθοποιούς».

Κλείνοντας αυτή μου την αναφορά στη Βάνια Κωνσταντίνου θέλω να πω, σαν τηλεθεατής, που την παρακολουθούσα τόσα πολλά χρόνια στη διάφορες σειρές, πραγματικά πιστεύω πως όλα όσα είπαν οι συνεργάτες της είναι πέρα για πέρα αληθινά. Έστω και μέσα από τη τηλεόραση αντιλαμβανόσουνα την καλοσύνη της, των ενδιαφέρον της για τους συνεργάτες της και γενικά για όλο τον κόσμο.

Αιωνία της η μνήμη

Είναι υπέροχο να αρχίζει η μέρα σου με μια καινούρια μουσική ιδέα. Αυτό δεν συμβαίνει όποτε το θέλεις, έρχεται απρόσμενα.

Μόλις άνοιξα τα μάτια μου σήμερα το πρωί μου ήρθαν στο μυαλό πέντε νότες, μια μικρή μουσική φράση και με την εκκίνηση του υπολογιστή η έγνοια μου ήταν να φορτωθούν όσο πιο γρήγορα τα Windows για να προλάβω να την καταγράψω πριν την ξεχάσω.

Σε δυο-τρία λεπτά μπήκα επιτέλους στο αγαπημένο μου μουσικό πρόγραμμα, το Cubase και έγραψα αυτές τις πέντε νότες. Αυτό ήταν, άρχισαν να έρχονται βροχή οι ιδέες και μέσα σε λίγη ώρα γεννήθηκε ένα καινούριο μουσικό κομμάτι.

Τι υπέροχο πράγμα η δημιουργία, απ’ το τίποτα, με πέντε νότες όλες κι όλες σαν βασική ιδέα, να γεννιέται ένα νέο μουσικό έργο.

Εκείνο που σκέφτομαι πολλές φορές είναι πως αν δεν είχα το ταλέντο και τη δυνατότητα να γράφω μουσική θα ήμουνα δυστυχισμένος.

Γι’ ακόμα μια φόρα ευχαριστώ το Θεό για αυτό το πολύτιμο δώρο που μου χάρισε.

Το δικό μου Blog στο MusicHeaven είναι πλέον γεγονός!

Είναι κι αυτή μια στιγμή που γι’ ακόμα μια φορά θα πω αυτό που λέω πάντα: «αισθάνομαι τυχερός που ζω στην εποχή της τεχνολογίας και του διαδικτύου».

Ένα Blog στο MusicHeaven, ένας ακόμα τρόπος επαφής με τον έξω κόσμο, ένα μέσο που σου δίνει τη δυνατότητα να μοιραστείς με γνωστούς και άγνωστους, από όλα τα μήκη και πλάτη της γης, κομμάτια της ψυχής σου. Μια ακόμα απόδειξη για το πόσα μπορεί να προσφέρει η σωστή χρήση αυτού του μέσου που λέγεται διαδίκτυο.

Εύχομαι χρόνια πολλά στο νεογέννητο Blokάκι μου!