Το γράφημα που ακολουθεί είναι του έτους 2014.

Εκτιμάται, ότι παρουσιάζει διαχρονικότητα, η οποία τουλάχιστον, μέχρι σήμερα, του προσδίδει την ανάλογη επικαιρότητα... Τότε υπήρχε  η ΝΔ-ΠΑΣΟΚ , σήμερα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Αξίζει να το αναγνώσουμε.

                                                 ******

  Η τραγική   γενικότερη  κατάσταση  που  βρίσκεται   σήμερα η χώρα , η οποία κατατρέχεται βάναυσα από το υπέρογκο δημόσιο   εξωτερικό χρέος, με μια θηλιά στο λαιμό της, την οποία σφίγγουν κατά το δοκούν οι τοκογλύφοι δανειστές μας και με δήμιο την τρόϊκα, αντανακλά κατάφωρα δυσμενώς και άμεσα σε όλους τους πολίτες. 

  Αυτό το χρέος ήταν και παραμένει αλόγιστα δυσανάλογο των εκάστοτε οικονομικών δυνατοτήτων μας. Ποίοι όμως το δημιούργησαν, ασφαλέστατα οι εκάστοτε κυβερνώντες με την ανοχή και την ένοχη σιωπή της μείζονος αντιπολίτευσης και όχι μόνον , δηλαδή του πλείστου των τριακοσίων της βουλής.

  Ήδη επιτύχατε το μεγάλο  επίτευγμα. Από   διαπραγματεύσιμο,  που ήταν το χρέος πριν το μνημόνιο , καθίσταται τώρα ΜΗ διαπραγματεύσιμο (μεταφορά  του δανεισμού από την αγορά στα κράτη μέλη της Ε.Ε) .   Βαδίζουμε λοιπόν προς τον πέμπτο χρόνο της αδικαιολόγητης και επονείδιστης κρίσης , ενώ το χρέος παραμένει αλώβητο και μάλιστα αυξανόμενο . Από την άλλη πλευρά η δυστυχία και η ένδεια για τον απλό πολίτη όλο και απλώνεται σε πρωτόγνωρα μεγέθη , που να θυμίζουν  στους μεγαλύτερους άλλες κατοχικές εποχές. Ήδη το εξαπλωμένο φαινόμενο στην καθημερινότητα , παρουσιάζει την μεσαία τάξη των πολιτών να έχουν εγκλωβιστεί στην φτώχεια και τους φτωχούς στην πλήρη εξαθλίωση.

  Η κοινωνική μέριμνα κατάντησε κυριολεκτικά  κοινωνική αδικία. Η αναφερόμενη  δωρεάν  υγεία βούλιαξε ανεπανόρθωτα. Μεγάλο ανθρώπινο δυναμικό κυρίως νέοι και   επιστήμονες μεταναστεύουν για καλλίτερη τύχη στην αλλοδαπή. Ταυτόχρονα όμως τα κύματα των προσφύγων μεταναστών , κυρίως μουσουλμάνων , κατακλύζουν την χώρα και μέρα με την ημέρα αυξάνονται σε τέτοιο βαθμό , ώστε η αλλοίωση του γηγενούς πληθυσμού να κινείται σε τελείως ανεπίτρεπτα και επικίνδυνα όρια.  Μάλιστα σε μία εποχή όπου τα όμορα κράτη (Αλβανία-Σκόπια-Βουλγαρία-Τουρκία) ελλοχεύουν και στοχεύουν μελλοντικές εδαφικές διεκδικήσεις σε στεριά και θάλασσα.

    Μισθοί    και    συντάξεις    έχουν    εξευτελισθεί     σε   μέγιστο βαθμό , ώστε για μία μεγάλη μερίδα πολιτών να έχουν μετατραπεί σε “βοήθημα” ζητιανιάς.

Η    έλλειψη   ρευστού  χρήματος     στην  αγορά , έχει  ως άμεσο αποτέλεσμα την νέκρωση της και το σφράγισμα καταστημάτων και μικρών επιχειρήσεων, αφού κάποιες μεγάλες χρηματοδοτήθηκαν  και όχι μόνον , με τα λεγόμενα σήμερα κόκκινα δάνεια , την κοπάνησαν από την χώρα για άλλους προορισμούς , φυσικά με την ανοχή των εκάστοτε κυβερνώντων.

Ο καλπασμός της ανεργίας έφτασε σε τέτοια ύψη ώστε να είμαστε οι πρωταθλητές της Ευρώπης. 

   Δεν  φτάνουν    όλα τα    “στραβά και ανάποδα”  που    έχουν

 συσσωρευτεί στις πλάτες των πολιτών, έχουμε και την αήθη επαίσχυντη μαύρη προπαγανδιστική  τρομοκρατία ,από τα φερέφωνα στα ΜΜΕ και ορισμένους κυβερνητικούς. Αυτοί ούτε λίγο ούτε πολύ μας λένε αυτό που αναφέρει η λαϊκή θυμοσοφία «σκάσε και κολύμπα…» Έλληνα, γιατί θα μας διώξουν από την Ευρωζώνη και το ευρώ, θα πάμε στη δραχμή, θα πεινάσουμε, θα χάσουμε τα χρήματα μας, (όσα έχουν απομείνει) και εάν δεν πληρώσεις τα χαράτσια και τους φόρους σε περιμένουν οι φυλακές...

   Με    αυτά    που    συνοπτικά    προαναφέρθηκαν ,     ερχόμαστε

 και πάλι στην επικεφαλίδα του παρόντος δημοσιεύματος Τι να περιμένεις… Τι;;;.. σήμερα, από μια κυβέρνηση των δύο κομμάτων , που κυβέρνησαν αλλεπάλληλες δεκαετίες  και οποία κυβέρνηση σήμερα αδιάντροπα , ετσιθελικά , αντισυνταγματικά και με μεγίστη αλαζονεία γράφει στα “παλαιότερα των υποδημάτων” της τις αποφάσεις των δικαστηρίων και του ΣτΕ , κοιτάζοντας με διάφορα πολιτικά τερτίπια και αλχημείες  να μετατρέψει τις εκδοθείσες αποφάσεις σε εκκρεμοδικίες… Από την άλλη όμως ζητάνε την “κεφαλήν επί πίνακα” των απλών πολιτών για χρέη, που αντικειμενικά δεν δύνανται να είναι συνεπείς , λόγω της ένδειας που έχουν περιπέσει , από τις αλόγιστες και πρωτοφανείς μειώσεις μισθών και συντάξεων και των αλλεπάλληλων , ατελείωτων , επονείδιστων φόρων.

  Μας  λέτε  κύριοι κυβερνώντες ότι  με της θυσίες του Ελληνικού λαού έχετε βελτιώσει την αξιοπιστία της χώρας…. Φάε λοιπόν Ελληνικέ λαέ… βελτίωση αξιοπιστίας… Ευτυχώς που υπάρχει η εκκλησία και ορισμένοι Δήμοι για το πιάτο φαγητού του ανήμπορου Έλληνα.

  Έχει   χαθεί   κάθε   ίχνος ντροπής.... Είναι    μέγα επικοινωνιακό ψέμα, που μας σταμπουρνάτε κάθε τόσο και αναφέρεστε στις θυσίες των πολιτών. Πότε ζητήσατε γι’ αυτό, την γνώμη του Ελληνικού λαού;;; , (όπως προβλέπεται συνταγματικά) και αναφέρεστε σε αυτόν;;;…. 

Η πασιφανής αλήθεια είναι , ότι τον “πατήσατε στο λαιμό” για vα τον “ληστέψατε”… όπως οι κοινοί κακοποιοί, βάζοντας άγριο χέρι στην τσέπη του. Από την άλλη οι μεγαλοκαρχαρίες , (όπως τους αποκαλούν οι απλοί πολίτες) και οι ημέτεροι και οι παρατρεχάμενοι παραμένουν αλώβητοι , τουλάχιστον αυτό καταδεικνύει κατάφωρα και ξεκάθαρα η επιδεικνυόμενη ανοχή σας με της λίστες της ντροπής να αλλοιώνονται και να προστατεύονται με ασφάλεια στα συρτάρια σας.    Εν τέλει για ποια αξιοπιστία μας μιλάτε αυτή που εσείς οι ίδιοι ήσαστε αναξιόπιστοι για πολλές δεκαετίες;;;

   Μας   μιλάτε    ακόμη    και     επαίρεστε για “success story”  και πλεονάσματα , δηλαδή αυτά που αφαιρέσατε από της τσέπες του Έλληνα πολίτη ψηφίζοντας τον ένα μετά τον άλλο νόμους πτώχευσης των πολιτών. Θα μπορούσατε να μιλάτε για πλεονάσματα, εάν αυτά ήταν απαύγασμα οικονομικής ανάπτυξης, εκτός εάν θέλετε να μας πείτε ότι το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, σε ευτελείς τιμές και τα αλλεπάλληλα φορομπηχτικά μέτρα αποτελούν ανάπτυξη…. Προφανέστατα αξίζετε την εγγραφή  με χρυσά γράμματα στο βιβλίο… Γκίνες.

   Τα    τοκοχρεολύσια    είναι    και    θα    είναι,  για  τις  επόμενες

δεκαετίες, τελείως δυσβάστακτα και καταπιεστικά , αφού έτσι όπως χρεώσατε την χώρα προκειμένου να καλύπτετε διαχρονικά τα λάθη και τις πομπές σας , δεχθήκατε με πλήρη υποτέλεια και συγκατάβαση τα μνημόνια των τοκογλύφων  δανειστών και υπογράψατε “ελαφρά τη καρδία” συμφωνίες των οποίων τις συνέπειες ρίξατε αδιάντροπα στις πλάτες του Έλληνα πολίτη.

  Το   ότι   δεν  υπάρχει  έστω  και   λιγοστό    φως   στο  σκοτεινό τούνελ που μας ρίξατε , έρχονται να το πιστοποιήσουν και τα “νεογνά”, οι νέοι στην πολιτική και ηλικία βουλευτές , που για να εξασφαλίσουν το στασίδι στη βουλή, υποκλίνονται πειθήνια και δηλώνουν με την όλη συμπεριφορά τους την πλήρη υποταγή στους κατ’ επάγγελμα υπουργούς… 

    Από      όλα       αυτά,      που      γράφτηκαν      παραπάνω     και

 αποτελούν το ελάχιστο των πεπραγμένων των 5 τελευταίων ετών περίπου. Το ερώτημα γεννάται βασανιστικά και πάλι από μόνο του…  Τι να Περιμένουμε…. Τι;;;

   Τελειώνοντας      οι ΑΠΟΨΕΙΣ      για      μία      ακόμη       φορά

 επισημαίνουν προς τους πολιτικούς μας, ότι το δημόσιο χρέος και το μεταναστευτικό θα αποτελέσουν για πολλά χρόνια τα “καρκινώματα” της οικονομικής ζωής και ευρύτερα της ελεύθερης ύπαρξης της χώρας. Θα πρέπει λοιπόν να αντιμετωπιστούν πρωταρχικά με την αμέριστο σύμπνοια όλων, την προσήκουσα σοβαρότητα, μεθοδικότητα και την αταλάντευτη αποφασιστικότητα , ώστε να μειωθεί, στον  ελάχιστο δυνατό χρόνο, η φθοροποιός επίδραση των καρκινωμάτων και μέχρι της τελικής ίασης, που θα επιτρέψει στον κάθε Έλληνα να γελάσουν τα μέχρι τώρα πικραμένα χείλη του… Ίδωμεν….

Δεν 

Οι ΑΠΟΨΕΙΣ  δεν θα εμπλακούν στα δαιδαλώδη χρηματικό - οικονομικά συστήματα, που δέσποζαν και δεσπόζουν τα κράτη και την διεθνή οικονομία, καθόσον αναρμόδιες. Άλλωστε διαπρεπείς οικονομολόγοι σε δημόσιες συζητήσεις στην TV , όπως και σε αρθρογραφήσεις, στο ευρύτερο τύπο, καταθέτουν αντιδιαμετρικές απόψεις και θέσεις για τα  ισχύοντα οικονομικά συστήματα...

Θα αρκεστούν όμως, να σχολιάσουν και να σταθούν στα πραγματικά γεγονότα, τα οποία στιγμάτισαν τον Ελληνικό εξωτερικό δανεισμό.

Πληρώσαμε, πληρώναμε και πληρώνουμε εδώ και 200 χρόνια, από το 1821 μέχρι  και σήμερα,  τοκοχρεολύσια για δάνεια,  που πολλές φορές (τα δάνεια) έφταναν στα χέρια μας,  ως ποσό του 50-60% του δανεισμού , δηλαδή αισχρή και αδιάντροπη τοκογλυφία. Η διαφορά του 40-50% του δανείου, παρέμενε στα χέρια των δανειστών με δήθεν οικονομικές "αποχρώσες  ενδείξεις"  και με έωλες δικαιολογίες.Η χρέωση και η απορρέουσα πληρωμή, ήταν βέβαια  στο 100% του δανείου.

200 χρόνια λοιπόν, οι διεθνείς αποτρόπαιοι τοκογλύφοι με την επιβολή, υπέρογκων τόκων και των σκληρών εκάστοτε χρεολυσίων, τα οποία αντιπροσώπευαν το ύψος του  δανεισμού, ενώ ανά χείρας λαμβάναμε , όπως προαναφέρθηκε, το 50-60% του δανείου.

Τα εκάστοτε χρεολύσια, ήσαν σε τέτοιο ύψος, ώστε η "αποπληρωμή" να είναι πάντα στο μεταίχμιο, πληρωμής ή νέου δανεισμού για την εξυπηρέτησή τους. Δηλαδή πάντοτε να επαπειλείται, ως ρομφαία η χρεοκοπία. Εν ολίγοις η χώρα πάντα βρισκότανε, όπως βρίσκεται και σήμερα, (εδώ και έξι χρόνια), χωρίς καμία πραγματική προοπτική, να βγει από αυτόν τον "αέναο" θανατηφόρο οικονομικό κύκλο, που βρισκόμαστε, ο οποίος δεν έχει.... ούτε αρχή αλλά και τέλος... 

Η Ελλάδα συνεπέστατη,  όλα αυτά τα χρόνια μέχρι και σήμερα εξοφλούσε και εξοφλεί στο ακέραιο, προς τους αχρείους δανειστές τις υποχρεώσεις της σφίγγοντας και καταπιέζοντας, με εν πολλοίς, σκληρά μέτρα και άδικους φόρους, που ελάμβανε και λαμβάνει, για να αποφύγει  το βάρος της επαπειλούμενης χρεοκοπίας. 

Παρ' όλα αυτά , ήταν πλέον επόμενο, κυρίως των διαδοχικών πολέμων, τα σφικτά χρεολύσια, τους υπέρογκους τόκους και την μη σωστή διαχείριση, από τους εκάστοτε κυβερνώντες,  να χρεοκοπήσει η χώρα και μάλιστα τρεις φορές.  Το 1825 ως νεοσύστατο κράτος, το 1843 επί Όθωνος και το 1893 επί Χαρίλαου Τρικούπη. Κάθε φορά ξεκινούσε από το μηδέν, για να μπορέσει να σταθεί και πάλι στα πόδια της. 

Τα υπόλοιπα χρόνια κύλησαν μεταξύ φθοράς αφθαρσίας και με μικρά διαστήματα μικρής "όασης", στο διαρκές και επίπονο διάβα της "ερήμου", του ειδεχθούς δανεισμού...

Ο όλος σχολιασμός, για τα 200 χρόνια δανεισμών και οφειλών αποπληρωμής δανείων, μας φέρνει ζοφερά, στη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση της χώρας να απειλείται και πάλι με χρεωκοπία, GREXIT και αποβολή από την Σένγκεν.  Αυτή τη φορά όμως, το αλόγιστο και επονείδιστο χρέος μας, εκτός των άλλων δυσμενέστατων επιπτώσεων, που έχει για τους πολίτες, έχει και ως απότοκο, το ξεπούλημα σε ευτελές τίμημα, του δημόσιου πλούτου της χώρας.

Τελειώνοντας την άκρως συνοπτική και διαχρονική αναφορά του δανεισμού της χώρας, ενδεχομένως και λογικά, ο όποιος αναγνώστης, καλοπροαίρετα να αναρωτηθεί, ποία λοιπόν η λύση αυτού του μεγάλου προβλήματος, που μαστίζει κυριολεκτικά την χώρα μας εδώ και 200 χρόνια.

Οι ΑΠΟΨΕΙΣ , χωρίς να αυτοπαρουσιάζονται, ως ειδήμονες, για την λύση αυτού, του ομολογουμένως δυσεπίλυτου προβλήματος, θα προτείνουν την θέση - σκέψη τους, που ενδεχομένως και να σφάλλουν... κατά τους ειδικούς.

Ή λύση λοιπόν του "γόρδιου δεσμού" του χρέους, όπως την βλέπουν οι ΑΠΟΨΕΙΣ,  απαιτεί την ανάλογη ιστορική λύση... 

Ως προς το εφικτόν ή μη αυτής,  πρέπει απαρέγκλιτα να προσβλέπει στο να είναι οριστική, καθαρή, σταθερή και να ατενίζει προς το τέλος, με την προσήκουσα αισιοδοξία. 

Προτείνονται λοιπόν τα ακόλουθα: 

• Προσφυγή αρμοδίως, για τον καθορισμό του πραγματικού χρέους και όχι του τοκογλυφικού, που εφαρμόσθηκε διαχρονικά. Αυτό να αποτελεί , κατά κάποιο τρόπο,  την πραγματική  μείωση του χρέους
• μείωση των επιτοκίων σε επίπεδα λογικά και σε βαθμό, που ισχύουν για τους μεγάλους δανειστές.
• Τα χρεολύσια   να έχουν τον επαρκή και απαιτούμενο χρόνο εξόφλησης.
• Να παγώσει,  η εν γένει "αποπληρωμή" του χρέους για μία 10ετία, δηλαδή το όποιο χρέος καθοριστεί τελεσίδικα από την προσφυγή.
• Τα έσοδα του κράτους, χωρίς πληρωμές για το χρέος, θα φέρουν το ποθητό πλεόνασμα.
• Συνετή διάθεση του πλεονάσματος στην εσωτερική κατανάλωση και το μεγαλύτερο μέρος αυτού, στην πριμοδότηση της υγιούς εσωτερικής ανάπτυξης, για την παραγωγή  Ελληνικών προϊόντων και υλικών.
• Επίτευξη όσον το δυνατόν σε μεγαλύτερο βαθμό, της αντιστροφής των μεγεθών  εισαγωγών ως προς τις εξαγωγές και με σαφές προβάδισμα των  εξαγωγών, σε σχέση με τις εισαγωγές.

Με το πέρας της 10ετίας και της λελογισμένης χρήσης του πλεονάσματος, στη χώρα θα ανθεί η ανάπτυξη και θα περισσεύουν από τα έσοδα, τα αναγκαία χρηματικά ποσά, για την εξυπηρέτηση των τοκοχρεολυσίων, στην πραγματική και  την σταδιακή πλέον πληρωμή του χρέους.

Το επόμενο ερώτημα του αναγνώστη, που θα είναι και πάλι εύλογο. 

Τι γίνεται όταν οι δανειστές (θεσμοί), "στηλώσουν τα πόδια" και δεν δέχονται την προτεινόμενη λύση του χρέους, αλλά επιμένουν στην ήδη κρατούσα κατάσταση. 

Τότε... οι όποιοι κυβερνώντες να αποτανθούν με ειλικρίνεια στους Έλληνες πολίτες και να θέσουν ξεκάθαρα, αφού γνωστοποιήσουν το όλο πρόβλημα και τις απορρέουσες επιπτώσεις αυτού, όπως επίσης να γνωστοποιήσουν διεξοδικά, τα παρεπόμενα, από μία ενδεχόμενη ρήξη με τους δανειστές. Τελικά  να αποφασίσουν, εάν θέλουν να συνεχίσουν στην υφιστάμενη κατάσταση.... ή όχι...

Το παρόν γράφημα προσπάθησε να δώσει , μία όσον το δυνατόν συνοπτική εικόνα των διαχρονικών δανεισμών, που ήσαν πάντα υπό την επαπειλούμενη χρεοκοπία. Επίσης όμως, για τις δυσμενείς επιπτώσεις, που συσσωρεύονταν κατά καιρούς στη πλάτη του Έλληνα πολίτη. Πάντα τον καλούσαν οι εκάστοτε κυβερνώντες να συνδράμει αγόγγυστα, στην αποπληρωμή των εκάστοτε δανεισμών.

Σήμερα όμως το υπέρογκο, όσο και επονείδιστο χρέος, σε σύγκριση με της οικονομικές δυνατότητες της χώρας, παρουσιάζει μία ζοφερή, αποκαρδιωτική, θλιβερή και απελπιστική πραγματικότητα, καθόσον το χρέος, κατά γενική ομολογία δεν είναι βιώσιμο, με ότι επακόλουθα προοιωνίζει...

Εάν παραμείνουμε σε αυτή την κατάσταση οι ΑΠΟΨΕΙΣ προβλέπουν ότι το μέλλον της χώρας παρουσιάζεται άκρως δυσοίωνο... Εύχονται ολόψυχα στην περίπτωση αυτή, να διαψευστούν.