Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ωκεανών στις 8 Ιουνίου, η Greenpeace παραθέτει στοιχεία για την καταστροφή των θαλάσσιων πόρων στην Ελλάδα και την Ευρώπη, καθώς και το μέγεθος της αδιαφορίας της πολιτικής ηγεσίας για τη συστηματική υποβάθμιση της θάλασσας. Η Greenpeace απαιτεί τη δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων για την προστασία και αποκατάσταση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

• Το 65-70% των εμπορικών ψαριών στην Ελλάδα υπεραλιεύεται
  
• Tα κυριότερα αλιεύματα της μηχανότρατας είναι υπεραλιευμένα. Ωστόσο, τα κλιμάκια ελέγχου αλιευτικών προϊόντων δεν λειτουργούν ακόμα.
• Το 90% των ενήλικων ερυθρών τόνων έχει ήδη εξαντληθεί. Oι θαλάσσιες περιοχές της Μεσογείου όπου αναπαράγεται το ψάρι αυτό παραμένουν απροστάτευτες. Οι μονάδες πάχυνσης τόνου επιτείνουν το πρόβλημα.
• 20%-60% των αλιευμάτων των ευρωπαϊκών αλιευτικών σκαφών (συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών) δεν φτάνει ποτέ στις ψαραγορές. Aπορρίπτεται στη θάλασσα αμέσως μετά την αλίευσή του, γιατί δεν έχει επαρκή εμπορική αξία.
• Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν καταλήξει περισσότεροι από 70.000 τόνοι πετρελαίου στη θάλασσα λόγω ατυχημάτων. Kάθε χρόνο περίπου 250.000 τόνοι πετρελαίου ρυπαίνουν τη θάλασσα εξαιτίας της λειτουργίας των πλοίων. Στην Ελλάδα, στα ευαίσθητα νερά της καλντέρας στη Σαντορίνη, παραμένουν ξεχασμένοι στο βυθό 450 τόνοι πετρελαίου.

• www.greenpeace.org/greece/press/118517/world-oceans-day

Σύμφωνα με την ετήσια έρευνα του WWF Ελλάς για την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στη χώρα μας, της οποίας τα αποτελέσματα βρίσκονται στην τελική φάση επεξεργασίας και θα δοθούν σύντομα στη δημοσιότητα, οι επτά «ανοιχτές περιβαλλοντικές πληγές» της Ελλάδας είναι οι εξής:

· Εγκληματική αδιαφορία για τον ελληνικό βιολογικό πλούτο. Από την περυσινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος η αδιαφορία αυτή εκφράζεται με πλήρη απραξία στον τομέα της προστασίας των πολλών σημαντικών ή έστω των απειλούμενων ειδών χλωρίδας και πανίδας και της θεσμοθέτησης των πυρήνων βιοποικιλότητας, δηλαδή των προστατευόμενων περιοχών. Ακόμη και οι λιγοστές θεσμικά κατοχυρωμένες περιοχές βρίσκονται σε μια απογοητευτική κατάσταση διάλυσης.

· Σκουπίδια, σκουπίδια παντού! Από την περυσινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος έχει σημειωθεί ελάχιστη πρόοδος (τόσο από την κεντρική διοίκηση όσο και από τους αρμόδιους ΟΤΑ) προς την κατεύθυνση της απαγόρευσης της λειτουργίας των περισσότερων από 1.400 ούτως ή άλλως παράνομων χωματερών, με μόνο κίνητρο την αποφυγή των προστίμων που θα επέλθουν αν η χώρα δεν τηρήσει την προθεσμία που έχει θέσει η ΕΕ για κλείσιμο των χωματερών μέχρι το 2008. Με απογοητευτικά αργούς ρυθμούς κινούνται και οι διαδικασίες διαχείρισης των τοξικών και επικίνδυνων αποβλήτων που εδώ και δεκαετίες «αποθηκεύονται προσωρινά» από τις βιομηχανίες, κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας της ΕΕ. Η μικρή πρόοδος που σημειώθηκε με την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2004/12/ΕΚ για την ανακύκλωση των συσκευασιών και την ανακοίνωση του Εθνικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων δε γεννά αισιοδοξία, καθώς οφείλεται στην εκκίνηση από την ΕΕ διαδικασιών παράβασης της σχετικής νομοθεσίας.

· Τα δάση που πληγώνουμε. Από την περυσινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ζήσαμε μέρες μεγάλης αγωνίας, καθώς η πρόταση της Κυβέρνησης για αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος έβαλε ξεκάθαρα στο στόχαστρο τον εθνικό μας δασικό θησαυρό.

· Το νερό δεν κυλάει στο αυλάκι. Από την περυσινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος αγωνιζόμαστε για να αποτρέψουμε ένα έγκλημα κατά του υδάτινου πλούτου της χώρας, την εκτροπή του Αχελώου που εγκρίθηκε από τη Βουλή με νόμο που παρακάμπτει τις πολλές δικαστικές αποφάσεις που έχουν κρίνει το έργο παράνομο. Εξίσου σοβαρά προβλήματα σημειώθηκαν και στο «μέτωπο» διαχείρισης του νερού και της εφαρμογής της σχετικής Κοινοτικής πολιτικής για τη διαχείριση του νερού, με αποτέλεσμα η ΕΕ να προσφύγει δύο φορές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Ελλάδας. Σημειώσατε επίσης, ότι για αυτές και άλλες παραβάσεις, η χώρα μας «έπιασε πάτο» σε επίσημη αξιολόγηση των 27 κρατών μελών της ΕΕ.

· Αναπτυξιακή επίθεση στη φύση. Από την περσυνή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος η φύση δέχεται αναπτυξιακή επίθεση. Το ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό που τέθηκε σε διαβούλευση, η προαναφερόμενη προσπάθεια υποβάθμισης του άρθρου 24 του Συντάγματος, η απαράδεκτη και ένοχη καθυστέρηση ολοκλήρωσης του εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού δίνουν σαφές μήνυμα ότι τα σημαντικά απομεινάρια φυσικού χώρου και πόρων θα πληρώσουν το αναπτυξιακό έλλειμμα της χώρας.

· Αρνητική ενέργεια για το περιβάλλον. Από την περυσινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, η ΔΕΗ ανέβηκε στη λίστα των πιο «βρώμικων» επιχειρήσεων παραγωγής ηλεκτρισμού της ΕΕ σε σχέση με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2). Ενώ στην κατάταξη του 2006 οι ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου και Καρδιάς κατέλαβαν την πρώτη και τέταρτη θέση αντίστοιχα, φέτος είχαμε αρνητική «αναβάθμισή» τους στην πρώτη και δεύτερη θέση. Παράλληλα, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία πρόβλεψη για να αποκτήσει η χώρα μας έναν ενεργειακό σχεδιασμό που θα οδηγήσει στη σταδιακή απεξάρτηση από τον λιγνίτη και το πετρέλαιο, τα καύσιμα που δε συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

· Ένοχη (;) περιβαλλοντική μυστικοπάθεια. Από την περυσινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος τίποτα δεν άλλαξε στην πάγια πρακτική του ΥΠΕΧΩΔΕ να αρνείται να παράσχει πληροφόρηση σχετικά με τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος που οφείλει να διαθέτει για την προστασία του περιβάλλοντος, μεταξύ άλλων και μέσα από το Ειδικό Ταμείο ΕΤΕΡΠΣ.

Είχαμε όμως και επτά θετικές εξελίξεις που αφήνουν περιθώρια ελπίδας: τη γενναία «ανταρσία» συμπολιτευόμενων βουλευτών και τη μαζική συσπείρωση φορέων από όλο το κοινωνικό φάσμα για την υπεράσπιση του άρθρου 24 του Συντάγματος, την εντεινόμενη κοινωνική ανησυχία και διάθεση για περιβαλλοντική κινητοποίηση που καταγράφεται από όλες τις δημοσκοπήσεις, την αυξανόμενη (αλλά ακόμα ελλιπή) περιβαλλοντική δραστηριοποίηση των ΜΜΕ, το πρώτο ξεκάθαρο βήμα για ασφαλή χημικά προϊόντα μέσα από την ψήφιση του Ευρωπαϊκού Κανονισμού REACH, τη δέσμευση των ηγετών της ΕΕ (μεταξύ των οποίων και του Έλληνα Πρωθυπουργού) για «πράσινη ενέργεια» και την καλή ενσωμάτωση του περιβάλλοντος στον στρατηγικό σχεδιασμό του ΕΣΠΑ 2007-2012 (Δ’ ΚΠΣ).

«Οι επτά μεγάλες πληγές μας καλούν να σηκωθούμε από τον καναπέ και να ξεσηκωθούμε για να προασπίσουμε τα περιβαλλοντικά μας δικαιώματα και τη ζωή του πλανήτη. Οι επτά θετικές εξελίξεις μας δείχνουν ότι μπορούμε να το πετύχουμε!», δηλώνει χαρακτηριστικά ο Διευθυντής του WWF Ελλάς Δημήτρης Καραβέλλας.

Περισσότερες πληροφορίες:
Θεοδότα Νάντσου, Συντονίστρια Περιβαλλοντικής Πολιτικής, 210-3314893, tnantsou@wwf.

πηγη: http://www.wwf.gr/

Αυτό προέκυψε από έρευνα του Ινστιτούτου Ερευνών Κοινής Γνώμης VPRC/Public Issue που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς ενόψει της 5ης Ιουνίου, Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, που παρουσιάστηκαν κατά την έναρξη της ετήσιας έκθεσης προϊόντων και τεχνολογιών φιλικών προς το περιβάλλον Ecolife, οι Έλληνες πολίτες εμφανίζονται ιδιαίτερα ανήσυχοι για τα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη. Οκτώ στους δέκα θεωρούν ότι η κατάσταση του πλανήτη σήμερα είναι κακή, ενώ εννέα στους δέκα ότι έχει χειροτερέψει πολύ κατά τα τελευταία δέκα χρόνια, με τα σημαντικότερα προβλήματα σε παγκόσμια κλίμακα για σήμερα και το μέλλον να εντοπίζονται στην υπερθέρμανση του πλανήτη, τη ρύπανση και τα απόβλητα. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την άσχημη κατάσταση του περιβάλλοντος έχουν σύμφωνα με τους Έλληνες πολίτες ο άνθρωπος και οι κυβερνήσεις, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τις επιχειρήσεις.

Η ανησυχία αυτή των Ελλήνων για τα παγκόσμια περιβαλλοντικά προβλήματα δεν αντανακλάται σε εθνικό επίπεδο. Μόλις το 54% θεωρεί ότι η κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα είναι κακή. Eπίσης, παρόλο που οι Έλληνες σε ποσοστό 57% δηλώνουν ενημερωμένοι για το περιβάλλον, φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνονται τα περιβαλλοντικά ζητήματα σε όλη τους τη διάσταση. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι στην ερώτηση για τα περιβαλλοντικά προβλήματα της χώρας προτάσσουν θέματα τα οποία αισθάνονται ότι τους αφορούν περισσότερο, όπως τα σκουπίδια, η ατμοσφαιρική ρύπανση και οι πυρκαγιές, και δίνουν ελάχιστη σημασία σε άλλα φλέγοντα ζητήματα, όπως η ξηρασία και η αλλαγή του κλίματος.

Επίσης, η ανησυχία για την κατάσταση του περιβάλλοντος δε φαίνεται να συνοδεύεται από πρακτικές δράσεις για την προστασία του. Οι Έλληνες παρουσιάζονται ιδιαίτερα προσκολλημένοι στη χρήση ΙΧ για τις καθημερινές τους μετακινήσεις, μόλις ένας στους τρεις δηλώνει ότι αγοράζει βιολογικά προϊόντα, ενώ η πλειοψηφία δε συνηθίζει να κάνει ανακύκλωση – αντιθέτως, κάθε μέλος νοικοκυριού παράγει σχεδόν δύο σακούλες απορριμμάτων την εβδομάδα.

Αξιοσημείωτο επίσης, είναι ότι περισσότερο ευαισθητοποιημένες και διατεθειμένες να κάνουν κάτι για το περιβάλλον εμφανίζονται οι γυναίκες, 55 ετών και άνω, κατώτερης και μέσης εκπαίδευσης, που προέρχονται από ημιαστικές ή αγροτικές περιοχές.

«Η έρευνα αυτή αντανακλά ακριβώς αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα και προκύπτει και από έρευνες στην Ευρώπη: ενώ υπάρχει έντονη ανησυχία για την κατάσταση του περιβάλλοντος, οι Έλληνες δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων είναι και στο χέρι μας, και δεν είμαστε διατεθειμένοι να προβούμε σε αλλαγές στις καθημερινές μας συνήθειες», δηλώνει ο Κων/νος Λιαρίκος, Υπεύθυνος Περιβαλλοντικών Δράσεων του WWF Ελλάς. «Πρόκειται, ωστόσο, για μια τάση που έχει αρχίσει να αλλάζει το τελευταίο διάστημα. Έχουμε όμως ακόμα δρόμο να διανύσουμε», καταλήγει ο κ. Λιαρίκος.

Διαβάστε εδώ ολόκληρη την έρευνα.

πηγη:http://www.wwf.gr/

Η ομάδα των χωρών κατά της φαλαινοθηρίας, ανάμεσά τους πλέον και η Ελλάδα, πέρασε στην αντεπίθεση κερδίζοντας με 37-4 μία ψηφοφορία που ισχυροποιεί την απαγόρευση της εμπορικής φαλαινοθηρίας (διακήρυξη CITES).

• www.greenpeace.org/greece/press/118517/iwc-alaska-victory