Μήπως μόλις έχασα μια ευκαιρία?Μια ευκαιρία για κάτι διαφορετικό?Για κάποιον που δεν το είχα φανταστεί νωρίτερα...Μήπως άφησα τη στιγμή να χαθεί έτσι απλά?Θα μπορούσα να πάω μαζί τους.Τόσα χρόνια στην ίδια τάξη.Γιατί να μην κάτσω μαζί τους να τα πούμε λίγο?Και τι να πούμε?Αφού η συζήτηση δε θα πήγαινε προς το θέμα που εγώ ήθελα...Αφού δεν υπήρχε καμιά πιθανότητα να μείνουμε οι δυο μας...Αν ήθελες,θα το είχες καταφέρει...

Χαζή ταινία το "He is just not that into you"!Έχει ωστόσο κάτι να πει:πως εμείς,τα κοριτσάκια/οι έφηβες/γυναίκες αρχίζουμε να φανταζόμαστε και να ονειρευόμαστε πράγματα για τα οποία δεν υπάρχει ίχνος αληθοφάνειας σχετικά με τα αγοράκια/έφηβους/άντρες και τις επιδιώξεις τους."Μα δε μπορεί!Αφού με πήρε τηλέφωνο!Με ρώτησε αυτό!Μου έστειλε εκείνο το μήνυμα!".Και το αποκορύφωμα..."Δεν τον είδες που με κοιτούσε με την άκρη του ματιού του?" ή "Τον είδες που με έψαχνε μέσα στο πλήθος?"Πόσο γελοία φαίνονται όλα αυτά όταν τα ξανασκέφτεσαι!Γιατί τότε συνειδητοποιείς τι μπούρδες κατεβάζει ο εγκέφαλός σου!

Δεν τολμώ να ξανασκεφτώ κάτι παρόμοιο!Τρέμω μπροστά στην ιδέα ενός νέου έρωτα!Κι αν είναι όλα στο μυαλό μου μόνο και την ξαναπατήσω?Κι αν κάνω την πρώτη κίνηση και ξεφτυλιστώ?Κι αν απλά το κάνει ασυναίσθητα για πλάκα?Απλά επειδή με συμπαθεί και τίποτα παραπάνω?Πώς μπορώ να ξέρω?

Κι εκεί,λοιπόν, που σαν λογική κοπέλα,δε μετανιώνεις που δεν τον πλησίασες παραπάνω και αποφασίζεις να αφοσιωθείς στα μαθήματά σου και να μην ξανασχοληθείς με κανέναν μαλάκα,αρχίζεις να αναρωτιέσαι: "Μήπως αυτός είναι διαφορετικός απ΄τους άλλους?"

Ποιος μπορεί να μου εγγυηθεί ότι είναι?Ότι θα ενδιαφέρεται πραγματικά,ότι θα με θεωρεί μοναδική μέσα σε όλες τις άλλες,ότι θα χαίρεται όταν με βλέπει να χαμογελώ κι ότι θα λυπάται όταν είμαι στις μαύρες μου?Ποιος μπορεί να μου εγγυηθεί ότι δε θα ξανακολλήσω με το λάθος άτομο?Ποιος μπορεί να μου εγγυηθεί ότι δε θα πονέσω πάλι για κάποιον?

Δε χρειάζεται να μου απαντήσετε.Το ξέρω...Κανείς...

Hiding from the blue in your eyes
I never told you that I don't need a reason to be in
Love with the smile on your face
Guess I just want you around to keep my feet on the ground
And I say why can't you tell me
What is the reason
Tell me what is on your mind
I'll try not to be uptight but I need to know now
Tell me what is on your mind

Is it something we've got to mend
Or should we do it over again, do you need some more time to
Learn how to love in return
If only you gave me a sign then I'd know I'll be fine
And I say why can't you tell me
What is the reason
Tell me what is on your mind
I'll try not to be uptight but I need to know now
Tell me what is on your mind

Don't be afraid, it's never too late
Can't bare to see you hesitate
It's a matter of time before you'll be mine
But 'till that day I won't cross the line
Then life will be so much better for you and me
Just let us be

And I say why can't you tell me
What is the reason
Tell me what is on your mind
I'll try not to be uptight but I need to know now
Tell me what is on your mind
Tell me what is on your mind

Πρώτη μέρα σχολείο!!

Ψαααάκι!!

Διψάς?

Χούλα!

Το μωρό μου πάει να καταστρέψει κόσμο!

"Και τι θα κάνεις?Θα κάτσεις πάνω μου?"

"Μη με βάζεις σε πειρασμό"

Έτσι συνήθως χάνουμε τα πιο ωραία μας χρόνια...από ένα τίποτα...ένα αύριο που άργησε να έρθει ή ένα λυκόφως που κράτησε πολύ...

Τάσος Λειβαδίτης

Αυτά που κρύβεις κάτω απ' το χαλί όταν σκουπίζεις έχουν μια κακή συνήθεια:συνήθως μένουν εκεί.Έτσι και κάποια συναισθήματα συνεχίζουν να κρύβονται στα βάθη της καρδιάς.Κρύβονται τόσο καλά που ακόμη κι εσύ η ίδια νομίζεις ότι έχουν διαγραφεί πλέον.Κι όμως,μια μικρή αφορμή μπορεί να τα επαναφέρει στην επιφάνεια.Μια ημερομηνία,ένα τραγούδι,μια τυχαία συνάντηση αρκεί για να ξαναπάρει φωτιά η καρδιά σου.Και τότε συνειδητοποιείς ότι είσαι ακόμα εκεί,ότι δεν προχώρησες,ότι δεν "σκούπισες" τόσο καλά κάθε γωνιά του μέσα σου κι ότι κάτω απ' το χαλί της ανάμνησης σε περιμένουν ένα σωρό αναπάντητα ερωτήματα και ανεκπλήρωτα όνειρα.Η σκόνη της ελπίδας...