Όσοι θέλετε και θεωρείτε ότι έτσι θα βοηθήσετε να διαδοθεί γρηγορότερα, 

μπορείτε να αντιγάψετε την καταχώρηση για το "Χαμόγελο του Παιδιού"

ή να την αναδιατυπώσετε στα δικά σας blog,

μιας κι υπάρχουν πιο δημοφιλή blogs απ' το δικό μου.

Έτσι θα δημιουργήσουμε μια νέα αλυσίδα ενημέρωσης και στήριξης!

 Ευχαριστώ!                                         

Σήμερα έλαβα ένα e-mail, το οποίο μπορεί να έχετε λάβει ήδη οι περισσότεροι. Κανονικά αυτό το e-mail λειτουργεί με την προώθησή του, αλλά πιστεύω ότι κι από δω θα πετύχει το σκοπό του.

Λοιπόν, το γράμμα αυτό αφορούσε το "Χαμόγελο του Παιδιού". Ουσιαστικά ενημερώνει ότι και το καλοκαίρι υπάρχει ανάγκη και από οικονoμική στήριξη αλλά και από ανθρώπινο δυναμικό.

Όποιος, λοιπόν, θέλει να βοηθήσει μπορεί να καλέσει στο

  901 11 15 15 15   (χρέωση 2,99Ε + ΦΠΑ)

ή

να επισκεφθεί την ιστοσελίδα του συλλόγου

www.hamogelo.gr

για να δει με ποιούς άλλους τρόπους (χρηματικά ή με εθελοντική βοήθεια) μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά.

 Όσο κάποιοι από μας θα κάνουν διακοπές κάποια παιδιά θα μείνουν πίσω. Ας κάνουμε το καλοκαίρι τους πιο όμορφο!

 Καταρχήν πείτε μου, ποια φώτο είναι από ελληνικό νησί και ποιά από τροπικό; Μπορείτε να καταλάβετε  με την ΠΡΩΤΗ ματιά;

Εγώ όταν είδα τις φωτογραφίες αυτές, αλλά και αρκετές άλλες (ίσως πιο αντιπροσωπευτικές) δεν πίστευα ότι η μία είναι απ' την Ελλάδα κι η άλλη από τροπικό νησί, παρόλο που ξέρω πως η χώρα μας συνδιάζει σχεδόν όλες τις ομορφιές του κόσμου (εκτώς απ' τις μοναδικές δικές της ομορφιές που δε βρίσκεις αλλού)!

Εσείς αν το οικονομικό, που ίσως είναι ο πιο συχνός ανασταλτικός παράγοντας, που θα διαλέγατε να πηγαίνατε για διακοπές; Σε ένα ελληνικό νησί ή σε ένα τροπικό, εξωτικό;

Εγώ για καλοκαίρι σίγουρα ψηφίζω Greek Islands (!) και για χειμώνα θα ήθελα μια φορά στη ζωή μου να πάω σ' ένα τροπικό νησί, να δω επιτέλους περί τίνος πρόκειται!!!

Εσείς;

Μέσα καλοκαιριού περίπου κι υποθέτω πως ήδη έχουν αρχίσει η άδειες κι οι διακοπές πολλών!

Καλές Διακοπές, λοιπόν, σε όσους τις άρχισαν ήδη!!

Και γι' αυτούς που είναι ακόμα εδώ κι αυτό το καλοκαίρι, που λέει και το τραγούδι, είτε γιατί δεν έφυγαν ακόμη είτε γιατί δε θα φύγουν, αλλά και σε όσους γύρισαν ήδη από διακοπές υπομονή κι ελπίζω να δροσίζεστε σε κάποια παραλία εδώ κοντά!!

Αφιερωμένα σε όλους οι φώτος και το καλοκαιρινό τραγουδάκι - ένα από αυτό που όλοι αγαπάμε και σιγοψιθυρίζουμε μόλις αρχίζει να μυρίζει καλοκαίρι και μέχρι να τελειώσει!

Όπου κι αν είστε, ότι κι αν κάνετε, να περνάτε καλά!!!

Photo 1: Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλες

Photo 2: Hawaiian sunset

 Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά,
μέσα στο νεράκι πλέουμε αγκαλιά.
Πέφτει το βραδάκι, πιάνει η δροσιά,
δως μου ένα φιλάκι και έλα πιο κοντά.

Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ,
μόνοι πάνω στη γη.
Ωωω! μόνοι στη γη.

Ήταν η Αθήνα κόμπος στο λαιμό,
νέφος και ρουτίνα και άγχος τρομερό.
Δως μου ένα τσιγάρο , δως μου και φωτιά,
Θεέ μου θα σε πάρω στη καυτή την αμμουδιά.

Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ,
μόνοι πάνω στη γη.
Ωωω! μόνοι στη γη.

Τηλέφωνο χτυπάει, βουλιάζει το νησί,
και τ' όνειρο σκορπάει στου γραφείου τη βουή.
Πετάγομαι ιδρωμένος, δουλεύεις και γελάς,
σ' ακούω σαν χαμένος το ρεφρέν να τραγουδάς.

Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ,
μόνοι πάνω στη γη.
Ωωω! μόνοι στη γη.

Καλό μήνα αδερφάκια μου!!! 

Είμαι πάααααααρα πολύ χαρούμενη! Ο προηγούμενος μήνας έκλεισε με ένα γεγονός που το περίμενα και το προετοίμαζα χρόνια και ο Ιούλιος με βρήκε να διασκεδάζω με καλή παρέα! 

Για να τα πάρουμε όμως απ’ την αρχή, όταν αποφοίτησα το ’97 απ’ το λύκειο, είχα ένα όνειρο: στα 5 ή στα 10 χρόνια απ’ την αποφοίτησή μας να οργανώσω ένα  re-union.

Όπως καταλαβαίνετε, το πλήρωμα του χρόνου ήρθε φέτος, οι συγκυρίες ήταν με το μέρος μου, πράγμα που έκανε κάποιους παλιούς συμμαθητές να μου το ζητήσουν πριν καν τους το προτείνω εγώ!

 Έτσι, το Σάββατο 30 Ιουνίου, έγινε ένα πρώτο μικρό re-union για καφέ (που κατέληξε σε clubbing με όσους μπόρεσαν να ακολουθήσουν) , που οργανώθηκε σε μια βδομάδα! Δεν τους βρήκα όλους και δεν ήρθαν όσοι βρήκα, αλλά αυτοί που ήρθαν με έκαναν πολύ χαρούμενη και με στηρίζουν και με βοηθούν για να γίνει ένα «κανονικό» re-union με όλους!  

Ευχαριστώ πολύ όσους ήρθαν! Ελπίζω στα επόμενα, γιατί δε θα είναι ένα μόνο, να είμαστε όλοι και να περάσουμε ακόμα καλλίτερα!!! 

Θα ήθελα μέσω του blog αυτού, κι ελπίζω να μη θεωρηθεί διαφήμιση, να προσπαθήσω να βρω κι άλλους συμμαθητές μου που ίσως να μην έχουμε τα τηλέφωνά τους, Αυτοί μπορεί είτε να είναι μέλη στο Μουσικό Παράδεισό μας, αλλά ίσως και συγγενείς, φίλοι ή γνωστοί μελών της κοινώτητάς μας.

Λοιπόν, όσοι έχουν – ή όσοι γνωρίζουν κάποιον/α που να έχει -  αποφοιτήσει από το γυμνάσιο του Γ.Ζώη το ’94 και από το σχολείο που αναφέρεται στον τίτλο της καταχώρησης αυτής το ’97, ας επικοινωνήσουν μαζί μου με Π.Μ.!  

Ευχαριστώ πολύ!

Υ.Γ.

Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα

πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα

 στις ίδιες τάξεις, στα ίδια θρανία

με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία

και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα

τα μαθητικά τα χρόνια ΔΕΝ τ' αλλάζω ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ...