Αυτό το τραγούδι των Verve ταιριάζει απόλυτα στο σημερινό καιρό.

Και όχι μόνο αυτό. Τραγούδια που μιλούν για βροχή, όπως το "Μια Κυριακή" των Νάμα, ή τραγούδια με φωνές όπως της Maggie Reilly και πολλά πολλά άλλα!

Το μόνο καλό με αυτόν τον καιρό είναι ότι ξυπνάει αναμνήσεις. Με μια κούπα ζεστό ρόφημα στο χέρι, τραγούδια όπως τα παραπάνω για παρέα και μια ματιά έξω απ' το παράθυρο, το μυαλό πλημμυρίζει με θύμησες, ξεχασμένα όνειρα και σκέψεις. Κι αν ανοίξει το παλιό ημερολόγιο τα συναισθήματα ζωντανεύουν σα να ήταν χθες..!

Χθες, στη δουλειά, έφερε μια φίλη μου να μου δείξει κάτι προσφορές και το πρόγραμμα ενός γυμναστηρίου για να της πω τη γνώμη μου. Αν, δηλαδή, τη συμφέρουν οι προσφορές και ποιο πρόγραμμα της προτείνω να κάνει.

Τί το ήθελε να μου τα δείξει;! Θυμήθηκα τις παλιές καλές μέρες που βρησκόμουν κάθε απόγευμα στην αίθουσα των aerobics και χόρευα στους ρυθμούς των '90s τραγουδιών! Τι basic aerobics, τι step aerobics, τι dance aerobics!! Τί εκτώνωση! Τι κορμί! Είχα αρχίσει να βγάζω και δικές μου χορογραφίες! Άλλωστε πάντα μου άρεσε ότι είχε να κάνει με μουσική και ειδικά ο χορός. Ποτέ δεν έχανα επeισόδιο του Fame και κόλλαγα όποτε έβλεπα τον αγαπημένο μου Leeroy και τους άλλους να χορεύουν! Κι ονειρευόμουν πως κάποια μέρα θα χορεύω σαν κι αυτούς!

Ακόμα και στο σχολείο η ώρα που μαθαίναμε παραδοσιακούς χωρούς ήταν η αγαπημένη μου, κι ας μη θυμόμουν ποτέ τα βήματα! Και κάποια στιγμή όπως όλα τα ωραία σταμάτησε και το γυμναστήριο. Λόγω δικών μου βεβαρημένων υποχρεώσεων με μαθήματα, λίγο κάτι τραυματισμοί στο σχολείο, λίγο που συνήθησα πάλι να κάθομαι, λίγο που αργότερα που ήθελα να ξαναρχίσω το γυμναστήριο κοντά στο σπίτι μου σταμάτησε την αεροβική...

Και τώρα έρχεται η Ματίνα και μου ανάβει φωτιές με νέα ήδη αεροβικής γυμναστικής, χωρού και συνδιασμού των δύο! Τη γιόγκα πού την πας; Ήρθα στο σπίτι και δυο τρεις φορές μου ήρθε να βάλω τα κλάμματα... Αν δεν βρω γυμναστήριο που να είναι συμβατό με το εισόδημά μου, θα σκάσω! Είναι αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν αυτόν τον καιρό! Κάτι διαφορετικό, κάτι να με βγάλει απ' τη ρουτίνα μου! Μου είπαν σήμερα ότι ένα γυμναστήριο αλυσίδας που έκλεισε, το ανέλαβε νέα διεύθυνση και είναι κοντά στο σπίτι μου! Ελπίζω να βρω εκεί αυτό που θέλω!

Wish me luck!  

Χθες, όπως συζητούσα με μια οικογενειακή μας φίλη, η κουβέντα μας πήγε στο πως είναι για μένα το ιδανικό σπίτι. Όχι το περιοδικό, αλλά το σπίτι των ονείρων μου! Είπα να το μοιραστώ αυτό το όνειρο και μαζί σας!

Καταρχάς, θα πρέπει να το χωρίζει το πολύ ένας μικρός δρόμος απ' τη θάλασσα. Αν είναι και δίπλα στη θάλασσα ακόμα καλύτερα!! Θα πρέπει να είναι πέτρινο, όπως τα παλιά σπίτια, τριόροφο με μαρμάρινη βεράντα και κήπο γύρω γύρω!

Στο ισόγειο θα είναι η κουζίνα, το καθιστικό, η τραπεζαρία,ένα βοηθητικό δωματιάκι (κάτω απ' τη χτυσμένη σκάλα), ένα μεγάλο δωμάτιο με τεράστια μπαλκονόπορτα και ένα πολύ μικρότερο από τα άλλα (το vc είναι αυτονόητο!). Στον επάνω όροφο θα υπάρχουν τέσσερεις κρεββατοκάμαρες με τρία μπάνια. Στον τρίτο όροφο, που θα μοίαζει περισσότερο με σοφίτα ή ρετιρέ αν θέλετε θα υπάρχουν άλλα δύο δωμάτια και ένα μπάνιο.

 Η κουζίνα θα είναι αρκετά ευρύχωρη και πρακτική και θα συνδέεται με την τραπεζαρία με ένα εσωτερικό παράθυρο για να μην περνάνε και μένουν οι οσμές, αλλά να μπορούν να περνούν τα πιάτα γρήγορα, χωρίς ταλαιπορία. Αυτό γιατί η τραπεζαρία με το καθιστηκό θα είναι ενιαίος χώρος. Στο καθιστηκό φυσικά θα υπάρχει τζακι! Στο σπίτι γενικά θα κυριαρχεί το ξύλο κα στα έπιπλα και στα πατώματα, εκτώς βέβαια από την κουζίνα και τα μπάνια όπου θα έχουν πλακάκια. Η διακόσμηση θα είναι λιτή με πολλά ελληνικά στοιχεία, όπως έπιπλα, διακοσμιτικά κ.α. που να παραπέμπουν στην αρχαία ελλάδα, στα νησιά και τα χωριά.

Το δωματιάκι κάτω απ' τη σκάλα, ουσιαστικά θα είναι αποθηκευτικός χώρος και χώρος για καθαριστηκα, πληντύρια κλπ.

Οι τρεις τοίχοι του δωματίου με την τεράστια μπαλκονόπορτα θα καλύπτονται από βιβλιοθήκες που θα ξεκινούν απ' το πάτωμα και θα φτάνουν ως το ταβάνι. Στο κέντρο θα υπάρχει ένα γραφείο κα σε μια γωνιά ένα απλό στερεοφωνικό συγκρότημα για όποιον δεν ενοχλείτε να διαβάζει με μουσική. Το διπλανό του και μικρότερο θα είναι στο ίδιο στυλ περίπου, μόνο που τα ράφια θα φιλοξενούν αυτή τη φορά δίσκους, κασσέτες και CD.

Στον δεύτερο όροφο, η μία κρεββατοκάμαρα θα είναι του ανδρόγυνου και θα έχει το δικό της μπάνιο. Η άλλες δύο θα πρέπει να είναι τόσο μεγάλες ώστε να χωράνε δύο κρεββάτια σε κάθε μία. Θα επικοινωνούν με το ίδιο μπάνιο. Η τρίτη θα χωράει πάλι ένα διπλό κρεββάτι ή δύο μονά και θα έχει δικό της μπάνιο, αλλά με ντουζιέρα και όχι μπανίερα και θα έιναι ξενώνας.

Ο τρίτος όροφος θα φιλοξενεί ένα study room με τουλάχιστον δύο γραφεία, ένα play room, το οποίο όταν τα παιδιά μεγαλώσουν θα γίνει κι αυτό ξενώνας κι ένα μπάνιο πάλι ίσως με ντουζιέρα.

Στον κήπο, όπου θα υπάρχουν δέντρα όπως λεμονιές, συκές, ροδιές, αχλαδιές, κλπ θα καλλιεργούνται και λαχανικά!

Το σπίτι είναι όπως καταλάβατε ιδανικό για οικογένεια με τέσσερα παιδιά! Μπορεί να υπάρχει και ένα μικρό σπιτάκι στον κήπο με μια κουζινούλα και δύο ακόμα δωμάτια με μπάνιο για τους grandparents!

Ξέρω πως θα σκέπτεστε τώρα ότι "πολλά θέλει" ή ότι είμαι τρελή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο!! Δεν είμαι, όμως, τόσο τρελή γιατί διευκρίνισα ότι πρόκειται για το σπίτι των ονείρων μου! Εγώ συμβιβάζομαι και με κάτι μικρότερο δίπλα στη θάλασσα, όπως ένα παλίο πέτρινο σπίτι στην παραλία Γλυφάδας, που όμως τώρα αφαίρεσαν κάτι απ' την ομορφιά του προσθέτοντας έναν ακόμη όροφο και βάφοντάς το ... ροζ! Ποιος είναι τρελός τώρα;! 

Χθες το βράδυ ενώ συζητούσα με τη μαμά μου για κάτι, η τηλεόραση είχε μείνει ανοιχτή σε ένα ιδιοτικό κανάλι. Ήταν η ώρα του δελτίου ειδήσεων και την προσοχή μας τράβηξε ένα ρεπορτάζ που αφορούσε τα μοντέλα και την ανορεξία.

Αυτό που έλεγαν στο ρεπορτάζ ήταν ότι στην Ισπανία απαγορεύθηκε δια νόμου (!) σε ανορεξικά ή υπερβολικά αδύνατα μοντέλα να λαμβάνουν μέρος σε επιδείξεις, όπως επίσης απαγορεύθηκε η προβολή επιδείξεων στις οποίες ελάμβαναν μέρος μοντέλα με βάρος πολύ χαμηλότερο του μέσου όρου. Λέγετε δε, ότι αυτός ο νόμος θα υιοθετηθεί απ' όλες τις χώρες της Ε.Ε.

Αυτό είναι ένα από τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανορεξίας,η οποία είναι σε έξαρση στην Ευρώπη και ειδικά στις πολύ νεαρές ηλικίες.

Αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που το άκουγα. Πάλι στην τηλεόραση, αλλά δε θυμάμαι που ακριβώς, είχα ακούσει ότι η κοινωνία της μόδας διεθνώς αρχίζει να στρέφεται σε περισσότερο υγειής (και θυλικούς) σωματότυπους.

Γι' αυτό κυρίες μου μην αγχώνεσται για μερικά παραπάνω κιλά! Και ούτε να γεμίζεται τον εαυτό σας με τύψεις για μικρές αλλά απολαυστηκές ατασθαλίες!!

Αφροδίτες μου ενωθείτε! Ζήτω η καμπύλες και τα πιασιματάκια!!!*

*Πιασιματάκια είπαμε όχι σωσίβια...

Υπάρχει κανείς που να μην έχει δει έστω και μία φορά τους ήρωες της Disney ή της Warner, τον Bugs Bunny δηλαδή και την παρέα του, και να μην τους θυμάται ή να μην τους έχει λατρέψει; Υπάρχει κοριτσάκι που τη δεκαετία του '80 δεν περίμενε με αγωνία το επόμενο επισόδειο ή τεύχος της Κάντυ Κάντυ; Υπάρχει κάποιος που να μη θυμάται το "ουράνιο τόξο" (υπάρχει ακόμα για όσους δεν το ξέρουν) ή το "κουτί με τα παραμύθια" (φα δίεση ο Φιόγκος, ο Ρούχλας είναι λα κι ο Σεμπάστιανος διηγείται στη γραμμη του σι και στο μι τραγουδάει παραμύθα η Μελιά) με την Παρασκευούλα;  

Τουλάχιστον σε δύο από τις ερωτήσεις η απάντηση είναι "φυσικά και θυμάμαι" και αρχίζει μια τεράστια συζήτηση με αναμνήσεις και ξεχασμένα cartoons και παιδικά προγράμματα!! Όλοι είναι ενθουσιασμένοι! Και φτάνει η συζήτηση στο κρίσιμο σημείο: Τί βλέπουν τα παιδιά σήμερα;

 Όλοι καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα... Τα περισσότερα κινούμενα σχέδια σήμερα έχουν για ήρωες πολλές φορές τερατόμορφα πλάσματα και το περιεχόμενό τους κατά κύριο λόγο είναι βίαιο και έχει να κάνει με μαγία. Το ίδιο και κάποιες παιδικές σειρές. Φυσικά, δεν τα ισοπεδώνουμε όλα. Υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, αλλά τι είναι αυτό που συνήθως προτιμούν τα παιδία; Δυστυχώς οι αρχές του marketing (το σεξ και η βία πουλάνε) έχουν περάσει και στις παιδικές εκπομπές. Όλα ισοπεδώνονται για το κέρδος.

Και να μάθαιναν και τίποτα στα παιδιά καλό θα ήταν. Τα λίγα που έχουμε παρακολουθήσει εγώ και φίλοι μου, μας δίνουν την εντύπωση ότι διδάσκουν τη βία, το μίσος και την εκδίκηση. Άλλες πάλι φορές δίνουν την αίσθηση, λόγω της μαζικής παραγωγής ταινιών, βιβλίων, σειρών και κινουμένων σχεδίων με τέτοια θεματολογία,   ότι γίνεται μια προσπάθεια πλήσης εγκεφάλου και μύησης στον αποκρυφισμό, λες και αντί να πηγαίνουμε μπροστά πάμε πίσω ιστορικά... Ακούγονται υπερβολικά όλα αυτά το ξέρω. Γιατί, όμως, τα πιο αθώα ίσως παιδικά προγράμματα όπως τα "Στρουμφάκια" και τον "Μπομπ το σφουγκαράκι" τα πολεμάνε με δικαιολογίες του τύπου κουμουνιστικές θεωρίες ή ομοφυλοφιλία (υπάρχει και αντίστοιχο θέμα στο φόρουμ).

Εμείς νομίζω, μέσα από τα Μίκευ Μάους και τον Ποπάυ γελάγαμε, διασκεδάζαμε, αλλά μαθαίναμε από την αξία της φιλίας μέχρι το πως μπορεί να μας βοηθήσει η υγιεινή διατροφή. Από τον Καραγκιόζη και - ναι μη σας φαίνεται περίεργο - μαθαίναμε την παράδοση μας και λίγο από ιστορία. Και πολλά πολλά άλλα!

Τι βλέπουν, αλήθεια, σήμερα τα παιδιά;

Έφτασε η πιο γλυκόπικρη εποχή του χρόνου!

Είναι μια από τις εποχές που δίνει τα πιο όμορφα χρώματα στη φύση, αλλά έχει την ικανότητα να τα πέρνει πίσω με τις κακοκεφιές και τις συνεφιές της...

Η εποχή που είναι τόσο κονά στο καλοκαίρι αλλά και στο χειμώνα κι ευθύνεται για τις μελαγχολίες πολλών ανθρώπων, αλλά και τις δικές μου καταθλίψεις...

Είναι η εποχή που δίνει τις πιο δημιουργικές εμπνεύσεις όπως αυτή που παραθέτω και είνα απ' τις πιο όμορφες που έχω δει!

Enjoy!!!

Καλέ πουυυυ πήγε το μυαλό σας;!

Μα φυσικά και δε μιλάω για άντρα, αλλά για τον ατελείωτο έρωτα μου για τη... ΣΟΚΟΛΑΤΑ!!! Και μη μου πείτε ότι είμαι η μόνη που συχνά πυκνά έχει την ανάγκη να τη γευτεί!

Σοκολάτα γάλακτος, υγείας, λευκή σοκολάτα, γεμιστή με ότι βάλει ο νους σας (ή γίνεται η ίδια γέμιση σε κάτι άλλο), έρχεται σε όλα τα μεγέθει για να ικανοποιήσει όλα τα γούστα και όλες τις ανάγκες! Γλυκά σοκολάτας, παγωτά ακόμη και ροφήματα μας βάζουν συνέχεια σε πειρασμό!

Προσωπικά, λατρεύω τη σοκολάτα γάλακτος και τη λευκή (σκέτη, χωρίς ξυρούς καρπούς και άλλα), τη γεμιστή με φράουλα (όχι απ' όλες τις μάρκες) ή γάλα και ότι άλλο βγάζει μια συγκεκριμένη μάρκα που αναφέρεται κυρίως σε παιδιά! Από γλυκά, δεν μου αρέσουν οι σοκολατίνες και η μους σοκολάτας, όπως επίσης δεν απολαμβάνω ιδιαίτερα ευχάριστα τούρτες και γλυκά σοκολάτας. Ακόμα και το παγωτό σοκολάτας δεν το επιλέγω συχνά! Από ροφήματα, πίνω την κλασσική σοκολάτα, αλλά δεν μπορώ ποτέ να αντισταθώ στη γεύση του ροφήματος λευκής σοκολάτας! Όπως θα καταλάβαται η λευκή σοκολάτα είναι η αδυναμία μου!

Η σοκολάτα, πιθανόν, λόγω της επιροής (βλέπε και αδυναμία του ανθρώπου να αντισταθεί) που ασκεί στον άνθρωπο έχει γίνει αρκετές φορές αντικείμενο μελέτης. Αν εξαιρέσουμε αυτά που ήδη ξέραμε, ότι δηλαδή η υπερκατανάλωση της προσθέτει κιλά και κυταρίτιδα, η κατανάλωση της με μέτρο έχει και τα καλά της! Επιρεάζει μέρη του εγκεφάλου, που μας δημιουργούν ένα αίσθμα εφορείας! Γι' αυτό και την αναζητάμε όταν είμαστε ψυχολογικά πεσμένοι. Άλλες πάλι φορές λειτουργεί και ως πηγή ενέργειας για τον οργανισμό και κυρίως για τον εγκέφαλο. Θυμάμαί, ένας καθηγητής μου στο πανεπιστήμιο μας έλεγε όταν διαβάζουμε να τρώμε ένα-δύο κομματάκια σοκολάτας για να έχουμε ενέργεια και πνευματική διαύγεια!!

Όπως και να έχει, πιστεύω, πως η λάτρεις της θεσπέσιας γεύσης της θα συνεχίσουν να την καταναλώνουν για πάντα!!

Άλλωστε, είναι "το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής" μας!!! * Καλή μας απόλαυση λοιπόν!!

*Κι αυτή είναι η αγαπημένη μου μάρκα σοκολάτας γάλακος!! Θα 'σκαγα αν δεν τό 'λεγα!!

Αθηνάς, Θυμίαμα αρώματα

Παλλάς μουνογενής μεγάλου Διός έκγονε σεμνή
δία μάκαιρα θεά πολεμόκλονε ομβριμόθυμε
άρρητε ρητή μεγαλώνυμε αντροδίαιτε
ή διέπεις όχθους υψαύχενας ακρωρείους
ηδ' όρεα σκιόεντα νάπαισί τε σην φρένα τέρπεις
οπλοχαρής οιστρούσα βροτών ψυχάς μανίαισι
γυμνάζουσα κόρη φρικώδη θυμόν έχουσα
Γοργοφόνη φυγόλεκτρε τεχνών μήτερ πολύολβε
ορμάστειρα φίλοιστρε κακοίς αγαθοίς δε φρόνησις
άρσην μεν και θήλυς έφυς πολεματόκε μήτι
αιολόμορφε δράκαινα φιλένθεε αγλαότιμε
Φλεγραίων ολέτειρα γιγάντων ιππελάτειρα
Τριτογένεια λύτειρα κακών νικηφόρε δαίμον
ήματα και νύκτας αιεί νεάταισιν εν ώραις
κλυθί μου ευχομένου δος δ' ειρήνην πολύολβον
και κόρον ηδ' υγίειαν επ' ευόλβοισιν εν ώραις
γλαυκώφ' ευρεσίτεχνε πολυλλίστη βασίλεια

Ορφικός Ύμνος της Αθηνάς (ή προς την Αθηνά αν θέλετε) και ένα από τα ομορφότερα αγάλματα της αγαπημένης μου Θεάς, της οποίας με περηφάνια φέρω το όνομα!

Ο χρόνος περνάει, ο κύκλος κλείνει και ανοίγουν άλλοι, αλλάζω αλλά είμαι πάντα η ίδια... 

                       Τα όνειρα που έκανα

σ’ έναν επίγειο παράδεισο –

νησί θαρρώ πως ήταν

με μεταξένιους καταρράχτες

κρυστάλλινες πηγές

κι άγρια βλάστηση –

έχουν ξεφτίσει πια

σαν μια παλιά εικόνα

κι έχουν μείνει μόνο αναμνήσεις.

Κι έξαφνα, το ξύλινο σπιτάκι του δάσους

μετατρέπεται σε καλύβα από καλάμι

που κλείνει μέσα της

τους ζουμερούς χυμούς της φύσης,

μιας φύσης άγριας, ατίθασης

που ανατριχιάζει

σε κάθε απαλό άγγιγμα τ’ ανέμου!

Όλα αυτά τώρα μείνανε

ανάμνηση γλυκιά

μιας άλλης, άγνωστης ζωής, ξεχασμένης

και μόνη ζωντανή θύμηση

ένας ήλιος παιχνιδιάρης

να χαϊδεύει τη θάλασσα

με το πιο σκανδαλιάρικό του χάδι…

Αγαπημένα μου αδερφάκια είμαι πολύ χαρούμενη που θα μπορούμε να επικοινωνούμε και να αντάλλάζουμε απόψεις και με αυτόν τον τρόπο!

Η αλήθεια είναι ότι διατειρώ άλλο ένα blog, το οποίο είναι παραμελημένο... Ελπίζω να μη συμβεί κι εδώ το ίδιο. Αυτό που φοβάμαι, βέβαια, περισσότερο είναι μη στερέψω από θέματα ή ιδέες, αν και νομίζω ότι ήδη έχει γίνει...

Τέλος πάντων! Θα δείξει κι ελπίζω και στην βοήθειά σας!!

Φιλάκια πολλά!!