Γύρισα και πάλι στα ..."πάτρια εδάφη"!
Σας έλειψα καθόλου;;; ;-)
Ήταν λιγάκι βαρετά μπορώ να πω... Δεν έγινε τίποτα το συνταρακτικό.
Από τα 6 παιδιά που είμαστε κανονικά η "ομάδα"-παρέα, είμασταν οι 4. Είναι γεγονός ότι έστω κι ένας να λείπει είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα...
Η πιο ενδιαφέρουσα ασχολία μας όλες αυτές τις μέρες ήταν όταν παίζαμε D&D. Μιλάμε για λιώσιμο με τις ώρες!
Η μόνη στιγμή που γυρίσαμε λίγο "στα παλιά" κι ήταν ωραία, ήταν όταν λίγο πριν φύγουμε, κατεβήκαμε οι 4 βολτούλα στην παραλία. Βγάλαμε και μερικές φωτογραφίες... Με μηχανή με ...φιλμ! Ό,τι να 'ναι! Θέλω πολύ να δω πώς βγήκαμε σ' αυτές τις φωτογραφίες... Για να βγούμε κι οι 4 είχαμε στήσει τη μηχανή σ' ένα βράχο με το αυτόματο σύστημα για να μας τραβήξει όλους και ο ...χειριστής έτρεχε τελευταία στιγμή να πάρει πόζα! Είχαμε 2-3 αποτυχημένες απόπειρες, γιατί κάθε φορά κάποιος νόμιζε πως είχε βγει η φωτογραφία, κουνιόταν, άλλος είχε βγει να φτιάχνει το μαλλί, άλλος να ξύνει το μάτι... Ό,τι να 'ναι -στο τετράγωνο! Τελικά καταφέραμε και βγάλαμε μια καλή φωτογραφία...!
Αμέσως μετά όμως, ήρθε η στιγμή να θυμηθούμε και κάτι άλλο "από τα παλιά"... Τη μελαγχολία κάθε φορά που όταν φεύγαμε. Χτύπησε κάποιο κινητό, κάποιος το σήκωσε, και η φωνή από μέσα έλεγε...: "Πού είστε;; Είπαμε την "τάδε" ώρα να είστε στο σπίτι για να μαζέψουμε τα τελευταία πράγματα!"...
Αυτές οι μέρες που έλειψα, ήταν πάντως μια καλή ευκαιρία ...αποτοξίνωσης από τον υπολογιστή! Χαχα!
Βέβαια, χαίρομαι που γύρισα, γιατί εδώ έχω όλο τον κόσμο μου, το δωμάτιό μου, τα πράγματά μου... Τώρα είναι καιρός για μια άλλη αποτοξίνωση... Πολύ φαγητό και πολλά γλυκά έπεσαν τις προηγούμενες μέρες... Καιρός να φάμε κανένα ψαρικό π.χ., έτσι για να ξεφύγουμε απ' τα αρνιά και τις γαλοπούλες. Όσο για τα γλυκά, θα κάνω αποτοξίνωση όταν ...τελειώσουν! Χεχεχε...

Πριν από περίπου μια ώρα που βγήκα απ' το σπίτι για κάτι μικροαγορές (=μίνι μάρκετ γειτονίας) μου φάνηκε σα να 'ταν πολύ σκοτεινά για 5.30 η ώρα... Νύχτωσε πιο γρήγορα ή έτσι μου φάνηκε; Γαμώτο, μου τη σπάει η χειμερινή ώρα... Δε τη μπορώ... Μου φέρνει μελαγχολία! :-(

Κάτι για να γελάσουμε λίγο, γιατί τώρα τελευταία πολύ θλίψη έπεσε σ' αυτό το blog...

Πολλές φορές, ακούγοντας κάποιο τραγούδι, δεν μπορούσα να καταλάβω κάποιο στίχο κι άκουγα άλλα αντ' άλλων!

Πολλές φορές βγαίνει πολύ αστείο το όλο θέμα...

Το πρώτο είναι κλασικό...

Στου Θωμά
Αντί "Με βιολί σαντουροβιόλι θα χορέψουν κι οι διαβόλοι" άκουγα "Με βιολί σαν του Ροβιόλη..."
...και υπέθετα πως θα υπήρψε κάποιος βιολιστής, ο Ροβιόλης...

Το λιμάνι (Είπες αντίο)
Αντί "...μα ήρθαν βοριάδες και καταιγίδες και μας γκρεμίσαν της αγάπης τη φωλιά" άκουγα "...μα ήρθαν ...χωριάτες και καταιγίδες"
(!) Και το άκουσα σωστά μια φορά που το τραγουδούσε ο αδερφός μου γιατί του είχε κολλήσει!

Κάποιος χτύπησε την πόρτα
Αντί "Πάρε το στρατί και γύρνα..." --> "Πάρε το Στρατή και γύρνα..."
Κι αναρωτιόμουν ποιός να είναι άραγε αυτός ο Στρατής...

Έτσι είν' οι ανθρώποι
Αντί "Τόσο αμαρτωλοί κι ωραίοι τόσο άνθρωποι" --> "τόσο αμαρτωλοί κι ωραίοι τόσο ...άτρωτοι"
Άτρωτοι... Δηλαδή σαν ήρωες σε βιντεοπαιχνίδι τη στιγμή που έχουν πάρει "bonus" ένα πράγμα...

Τα δυο φεγγάρια
Αντί "...και το ένα το φεγγάρι χάθηκε απ' τον ουρανό" --> "και το ένατο φεγγάρι..."
Και αναρωτιόμουν... Μα ποιό ένατο; Δύο δεν ήταν τα φεγγάρια;; Εννιά ήταν τα φανάρια!

Πληγωμένο μου σπουργίτι
Αντί "...γιατί μας κατηγόρησαν οι λίγοι πως έχουμε παράνομο δεσμό" --> "...γιατί μας κατηγόρησαν οι λύκοι..."
(Λύκε-λύκε είσαι εδώ??? )

Κάνε κουράγιο, Άννα
Αντί "δε φοράω πιά το φοιτητικό μου μπουφάν και δυσκολεύομαι να συνηθίσω αυτό το καλοραμμένο κουστούμι" --> "δε φοράω πια το ...φυλετικό μου μπουφάν…"
...ασχολίαστο...

Η άγια μέθη
Αντί "Ένα κορίτσι έχει ντυθεί την Οφηλία" --> "Ένα κορίτσι έχει ντυθεί ...κυνοφιλία"
"Αγαπάτε τους σκύλους" δηλαδή??

Μες στου Βοσπόρου τα στενά
Αντί "...και ο μεμέτης πλάι του πίνει και τραγουδάει του" --> "...πίνει και τραγουδάει ντού"
Τι να είναι αυτό το "ντου"... Κάποιο είδος μουσικής μήπως?

Στα ψηλά τα παραθύρια
Αντί "στα ψηλά τα παραθύρια δυο ματόφρυδα γιοφύρια" --> "δυο ματόφρυδα ...δυο φίδια"
Τι θέλει να πει ο ποιητής; ??

Άγια νύχτα (Το γνωστό Χριστουγεννιάτικο τραγουδάκι...)
Αντί "...απ' τα ουράνια θεία μέλη" --> "απ' τα ουράνια θεία Νέλλη"
Και φανταζόμουν ότι η θεία Νέλλη είναι μια καλή θεία που φέρνει πολλά δώρα...

Το τραίνο φεύγει στις οχτώ
Αντί "...νύχτα δε θα 'ρθει σ' άλλα μέρη" --> "…νύχτα δε θα 'ρθει σαλαμέρι" (μία λέξη)
Τώρα τι είναι το σαλαμέρι... Κάποιο είδος σαλαμιού ίσως;;

Σχήμα λόγου
Αντί "...κι εγώ δεν έχω για νοίκι" --> "…κι εγώ δεν έχω γιανίκι" (μία λέξη κι αυτό...)
Τι σημαίνει αυτό το "γιανίκι"; ΄΄Ενας Θεός ξέρει...

Μπήκαν στα σίδερα
Αντί "...στ' αλώνια τα ίδια αντάμωσαν τον Διγενή" --> "…στ' αλώνια τα γίδια..."
Και απ' τον Μπιθικώτση και απ' τον Νταλάρα "γίδια" άκουγα... Στην αρχή μάλιστα μου είχε φανεί λογικό τα γίδια να είναι στ' αλώνια... Αλλά δε μου κόλλαγε το ότι "τα γίδια αντάμωσαν τον Διγενή"! Όταν διάβασα τους στίχους μου λύθηκε η απορία...

Ο μπαγλαμάς
Αντί "…πώς να ταιριάξω μ' άλληνε ψεύτικε κόσμε γυάλινε" --> "…πώς να ταιριάξω μάλλινε..."
Τώρα... πώς γίνεται ο κόσμος να είναι και μάλλινος και γυάλινος...

Και φυσικά το πιο "παρεξηγημένο" τραγούδι που ποτέ δε μπορούσα να καταλάβω τι έλεγε ήταν η Καμαρούλα μια σταλιά.
Άκουγα κάτι τέτοιο...
"Καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία
όχι και λατρεία, ήχος και φιλιά..."

Ανεμολόγιο
Αντί "όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε" --> "όνειρα ξένα, αραιά κι αλλότρια", ή "όνειρα ξένα, άρα και αλλότρια"

Αντίο φίλε
Αντί "καΐκια στα νερά" --> "καήκαν στα νερά"
Και το "ωραίο" είναι ότι δεν μου έκανε καμία εντύπωση ότι "καήκαν" στα νερά!

Δρόμοι παλιοί
Αντί "Κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες" --> "στις υγρές μου αλάνες"

Ο Καραγιόζης
Αντί "Κραγκιόζη ταπεινέ φίλε μας φτωχέ κι αγνέ" --> "Καραγκιόζη ταπεινέ φύλα άστρο και για μέ"
Μα εντελώς ό,τι νάναι όμως!!

Το ταγκό της Νεφέλης
Αντί "να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι" --> "να την ταΐζουν έροδι και μέλι"
Είναι όπως λέμε "Σπάει το ...έροδι"!

Άξιον Εστί
Αντί "Χαίρε η προφητικιά και δαιδαλική" --> "Χαίρε η προφητικιά και μεταλλική"
(όχι ότι στο υπόλοιπο τραγούδι καταλάβαινα τί έλεγε... Μία φράση έπιανα κι αυτή λάθος!)

Ο Σουλτάνος της Βαβυλώνας και η γυναίκα
Αντί "Στης Βαβυλώνας τη γη με ράσο αντί γι' ακόντιο" --> "Στης Βαβυλώνας τη χίμαιρά σου αντί γι' ακόντιο" !

Ήτανε οχτώ-εννιά
Αντί "Το διαλάγανε νωρίς με τα μάτια κάτω" άκουγα... κρατηθήτε!!!
"Πόδια αλλάγανε νωρις"! τι πάει να πει "αλλάγανε".... Και το "πόδια" πού το άκουγα ένας Θεός ξέρει!

Καλημέρα ήλιε
Αντί "για της Μυρσίνης την ποδιά μια Παναγιά" άκουγα... ξανακρατηθήτε!!!
"για της Μυρσίνης τη φωλιά;/φωτιά; μια ...μπανανιά"!

Ε, μετά απ' όλα αυτά νομίζω πως μια επίσκεψη σε ωριλα δεν θα έβλαπτε σε καμία περίπτωση...

Κάπου νυχτώνει 

Μουσική, Στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής

Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας

Γύρνα τις ώρες που χάθηκαν απόψε
Κοίτα που φεύγεις πώς κλαίει το δειλινό...

Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει
χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ
Κάπου βραδιάζει, μην κλαις, δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ...

Αγέρας παίρνει απόψε τη ζωή μου
Κλείνω τα μάτια που φεύγεις να μη δω

Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει
χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ
Κάπου βραδιάζει, μην κλαις, δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ...

Σήμερα (και όχι μόνο) το ακούω συνέχεια αυτό το τραγούδι...

Από χθες το πρόσθεσα το ρεφρέν του σα στιχάκι πάνω στην εικόνα φόντου στον υπολογιστή μου...