Ο χθεσινός νοτιάς έφερε στο γραφείο μου την μυρωδιά της θάλασσας...

Την μυρωδιά του καλοκαιριού...

Ομολογώ πως μου είχε λείψει πολύ.

Όχι μόνο η μυρωδιά...

...αλλά και η αίσθηση!

Η επαφή με το υγρό στοιχείο...

Μια δίωρη βόλτα στον Σαρωνικό...

Και... ήρθε κι έδεσε!

Δοκιμή-φωτογράφηση σκάφους για παρουσίαση σε περιοδικό!

Η καλύτερή μου!!!!!!

Κι ας ήταν κουραστική...

Σαν να επέστρεψα από τριήμερη εκδρομή νιώθω!

Σε ανανεώνει η θάλασσα ρε παιδί μου!

Υ.Γ. Ωραίες οι Αλκυονίδες, αλλά λίγες...

Πότε θα καλοκαιριάσει επιτέλους?

Ανέκδοτο σημερινό

(ή, τουλάχιστον,

εγώ το έμαθα σήμερα)...

Έπεσα από την καρέκλα λέμε!!!

Ένας τύπος τον είχε πενήντα πόντους(!!!!!) και δεν μπορούσε να τον βολέψει πουθενά! Μεγάλη πίκρα... Πάει από γιατρό σε γιατρό, αλλά κανείς δεν μπορούσε να του βρει ασφαλή και σίγουρη λύση... Κάποια στιγμή, εκεί που έχει αρχίσει να απελπίζεται, ένας γιατρός του λέει:

- Kοίτα... η επιστήμη δε μπορεί να κάνει τίποτα σε αυτή την περίπτωση. Θα σου πω κάτι που σκέφτηκα, αλλά off-the-record, μην με στείλεις και φυλακή... Δεν πας στην κυρα-Μαρία τη μάγισσα? Ίσως αυτή να μπορεί να σε βοηθήσει...

Τι να κάνει το παλικάρι... μες στην απελπισία του δοκιμάζει και από αυτό. Πάει λοιπόν στη μάγισσα, η οποία, αφού συμβουλεύτηκε βιβλία, πάπυρους, πνεύματα κλπ, του λέει:

- Θα πας στη Μαύρη Λίμνη, όπου ζει ένας βάτραχος. Είναι μαγικός! Θα του ζητήσεις να σε παντρευτεί, και αυτός θα σου πει "όχι"! Κάθε φορά που θα σου λέει το όχι, θα σου μικραίνει δέκα πόντους!

Tρελάθηκε ο τύπος! Αφού πλέον δεν είχε τίποτα να χάσει, πάει στην Μαύρη Λίμνη, ψάχνει αρκετή ώρα, και τελικά βρίσκει τον βάτραχο.

- Βατραχάκι θα με παντρευτείς?

- Όχι, λέει το βατραχάκι.

Tη χουφτώνει και πράγματι είχε μικρύνει δέκα πόντους!

Ξαναδοκιμάζει:

- Βατραχάκι θα με παντρευτείς?

- Όχι είπαμε, λέει το βατραχάκι.

Tη χουφτώνει ξανά, και πράγματι είχε μικρύνει άλλους δέκα πόντους!!!

"Ωραία", σκέφτεται, "τώρα είναι τριάντα πόντους. Αν την κάνω είκοσι θα είναι πολύ καλά, θα είμαι περιζήτητος στις γυναίκες".

Ξαναδοκιμάζει τελευταία φορά:

- Βάτραχε θα με παντρευτείς?

- Μα, τί μαλάκας είσαι εσύ... πόσες φορές θα στο πω? Όχι, όχι, όχι!!!!!!!

Κατά καιρούς σε αυτό το blog έχω δημοσιεύσει

διάφορες φωτογραφίες που χαρίζουν γέλιο.

Μέχρι τώρα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία

τις έβρισκα στο internet ή τις έπαιρνα μέσα

από τα διάφορα emails που λαμβάνω καθημερινά.

Τον τελευταίο καιρό, όμως, το μάτι μου (το δεξί, το τσακίρικο...)

ψάχνει ασυναίσθητα τριγύρω...

Και η πλάκα είναι ότι... όσο ψάχνεις, βρίσκεις!!!

Και, φυσικά, εννοείται πως ό,τι βρίσκω, το φωτογραφίζω!

Σκέφτηκα, λοιπόν, να μοιραστώ μαζί σας μερικές δικές μου

φωτογραφίες... έτσι, για αλλαγή βρε αδερφέ...

1. Χθεσινή φωτογραφία. Αυτός κι αν θεωρείται πολύτεκνος!

Οι ατάκες "Δώρο Θεού... και κράτους!!!" και

"ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις", όλα τα λεφτά...

2. Είμαι πριν λίγο καιρό σε μεγάλη αντιπροσωπεία για

μια δουλειά, και κάποια στιγμή επισκέπτομαι το boys' room...

Νομίζω πως δεν χρειάζεται να σχολιάσω...

3. Παρκάρουμε το περασμένο Σάββατο στο κέντρο της Αθήνας

για να πάμε στο "Αιολίς" για την συνάντηση του MusicHeaven.

Όπως περπατάμε, βλέπω την παρακάτω βιτρίνα, που φυσικά

δεν γινόταν να προσπεράσω χωρίς να φωτογραφίσω...

Ok, μια βιτρίνα καταστήματος γυναικείων ρούχων...

Ok, ο τύπος λέγεται Χάρος (μπρρρρρρ!!!).

Αλλά η ταμπέλα δεν λέει μόνο αυτό...

Τα σχόλια δικά σας......

Χαζεύοντας στο YouTube,

έπεσα πάνω στο βιντεάκι που βλέπετε δίπλα.

Δεν θα πω τίποτα. Δείτε τό, και περιμένω τα σχόλιά σας...

(αν κάποιος θέλει να το δει μεγαλύτερο, ας κάνει copy τη διεύθυνση

https://www.youtube.com/watch?v=_a2H2Q8r_b0&feature=related

και paste στον explorer του...)

Όλοι κατά καιρούς έχουμε κάποιο πρόβλημα που δεν μπορούμε να λύσουμε...

Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνήθως απευθυνόμαστε στους δικούς μας.

Συγγενείς ή φίλοι ακούνε αυτό που μας βασανίζει,

με σκοπό να μας δώσουν καμιά καλή ιδέα...

Μερικές φορές, όμως, το πρόβλημα είναι κάπως... ιδιαίτερο,

ίσως και πολύ προσωπικό ακόμα και για τον/την κολλητό/ή μας...

Έτσι, μερικοί καταφεύγουν σε πιο... ανώνυμες καταστάσεις,

όπως σε στήλες συγκεκριμένων περιοδικών.

Το καλό με αυτές είναι ότι λες το πρόβλημά σου χωρίς να κοκκινίζεις.

Το κακό είναι ότι ο/η συγγραφέας της στήλης

ίσως και να μην σε νιώσει όπως θα περίμενες...

Φακοί Επαφής!!!
(από στήλη του Cosmopolitan)

Μελίνα:
Αγαπητό cosmoforum. Το πρόβλημα μου είναι λεπτό... όσο και ένας φακός επαφής! Χρόνια τώρα έχω μυωπία (είμαι 20 χρόνων) και φοράω φακούς επαφής. Δεν έχω πολύ βέβαια... 2 βαθμούς μόνο.

Το αγόρι μου, κάθε φορά που "το κάνουμε", θέλει να εκσπερματώνει στο πρόσωπό μου. Όμως κάθε φορά φεύγουν πιτσιλιές και μπαίνουν στα μάτια μου. Και ξέρετε με τους φακούς επαφής τσούζει πάρα πολύ μετά, και τα μάτια μου είναι κόκκινα για 2 μέρες.

Το κακό είναι πως χτες που το ξανακάναμε κοκκίνισε πάρα πολύ το μάτι μου και ως τώρα με τσούζει του θανατά. Θα πάω σε οφθαλμίατρο αύριο, αλλά τί να του πω? Ντρέπομαι μέχρι τρέλας... Και τί να κάνω για να σταματήσει αυτό το πράγμα?

Απάντηση:
Να κάνεις λίγο στην άκρη...

Ανάμεσα στα επαγγελματικά μηνύματα και τα

χιουμοριστικά emails που λαμβάνω καθημερινά,

έλαβα και ένα που ίσως αξίζει λίγη παραπάνω προσοχή.

Αφορά τη σοκολατοποιία ΙΟΝ,

προϊόντα της οποίας έχουμε όλοι κατά καιρούς τιμήσει.

Στην αρχή του μηνύματος αναφέρεται η φράση

"Ο,τι αναφέρεται στο e-mail ειναι αλήθεια".

Δεν έχω τον τρόπο να επιβεβαιώσω αν όντως είναι έτσι,

αλλά τα ίδια έχω ακούσει από πολλούς,

μεταξύ των οποίων ήταν και καθηγητές management

και στελέχη επιχειρήσεων.

Η σοκολατοποιία ΙΟΝ ανήκει ακόμα σε Έλληνα επιχειρηματία. Η ιστορία των τελευταίων ετών παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Πολλές φορές τον πλησίασαν μεγάλες πολυεθνικές για να αγοράσουν την επιχείρηση, η απάντηση του ήταν άμεση και χωρίς δεύτερη σκέψη. Μάλιστα λέγεται ότι κάποια στιγμή τον πίεσαν υπερβολικά, τότε αυτός τους είπε να του κάνουνε την προσφορά γραπτώς. όπως και τους απάντησε γραπτώς. «Η προσφορά σας δεν με ενδιαφέρει». Επενδύει μόνο στην παραγωγή, τα έπιπλα των γραφείων είναι από την δεκαετία του 60, θυμίζουν κάτι από ταινίες του Κωνσταντάρα.

Η ποιότητα όμως των υλικών για αυτόν δεν χωράει συμβιβασμούς στο κόστος. 85 χρονών σήμερα ο επιχειρηματίας είναι κάθε μέρα μέχρι τις 6 το απόγευμα στο γραφείο και μέχρι πέρσι οδηγούσε μόνος του κάθε μέρα μέχρι την δουλειά, γνωρίζει προσωπικά και είναι φίλος με όλους τους εργαζόμενους στην επιχείρησή του, οι οποίοι βέβαια πίνουν νερό στο όνομά του.

Δεν προσλαμβάνει αλλοδαπούς αλλά μόνο Έλληνες και όσες φορές κι αν του προτάθηκε συνεργασία με τούρκικη επιχείρηση, απλά δεν ασχολήθηκε.

Επειδή ποτέ δεν του άρεσε η δημοσιότητα, δεν δίνω το ονομά του, αλλά ένα είναι σίγουρο: ότι σπίτι μου μπαίνουν μόνο οι δικές του σοκολάτες.

...το σύμπαν, και η ανθρώπινη βλακεία!

Και για το σύμπαν δεν είμαι απόλυτα σίγουρος...

(Albert Einstein)

Δεν είναι τίποτα, μην ανησυχείς...

Απλά έχω την αίσθηση πως έχουμε πήξει στους βλάκες τώρα τελευταία,

και με έχουν πιάσει τα φιλοσοφικά μου...

Δεν είναι τίποτα, θα μου περάσει (ελπίζω).

 .........το 2008!

Τα προηγούμενα χρόνια αναλώθηκα στην προσπάθεια

να βελτιώνω την ποιότητα ζωής των άλλων,

χωρίς να κάνω το ίδιο για μένα.

Φέτος, λέω να κοιτάξω και λίγο εμένα.

Πολύ με άφησα στην άκρη.

Βάζω, λοιπόν, το καλό μου χαμόγελο,

και κοιτάζω μόνο μπροστά.

Και, στο χαμόγελο που μου χαρίζεται απλόχερα,

χαμογελώ πίσω.

Καλή χρονιά να έχουμε, Χαμογελάκι μου!