Επειδή έχω βαρεθεί 10 μέρες τώρα να ζω - χωρίς να θέλω - την προσπάθεια συγκεκριμένων ανθρώπων και χώρων να παρουσιάσουν τα πράγματα όπως για διάφορους λόγους τους βολεύει, παραθέτω το email που έλαβα αποψε. Τα συμπεράσματα δικά σας.

________________________________________________________

Έσβησε χθες - αθόρυβα - αστυνομικός, θύμα κουκουλοφόρων του 2007

Χθες έσβησε ο αστυνομικός που είχε δεχθεί επίθεση από κουκουλοφόρους σε συναυλία στο Ελληνικό το καλοκαίρι του 2007. Όλο αυτό το διάστημα ήταν ουσιαστικά ζωντανός-νεκρός.

Δεν ήταν αρκετά νέος, ήταν ήδη 24 ετών.

Δεν ανήκε στη γενιά των 700 ευρώ, γιατί έβγαζε 750.

Δεν είχε όνειρα για τη ζωή του, είχε όπλο, κι ας μην το τράβηξε ποτέ για να σωθεί.

Δεν είχε μάνα να τον κλάψει, γιατί ήταν ένας μπάτσος, ένα γουρούνι, ένας δολοφόνος.

Κάποιοι θάνατοι δεν πουλάνε το ίδιο, αλλά μαντέψτε, πονάνε το ίδιο.

Ποιος είναι ο αστυνομικός;... Θυμηθείτε το περιστατικό.

<<...Από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας ανακοινώνεται ότι την 23.10 ώρα της 06/07/2007, δύο (2) αστυνομικοί οι οποίοι βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσία μέτρων ασφαλείας για αποτροπή κλοπών, επιθέσεων και φθορών ξένης περιουσίας (σπάσιμο οχημάτων, καταστημάτων ή εγκαταστάσεων κ.α αδικημάτων) όπως έχει συμβεί κατά το παρελθόν, κατά την διάρκεια συναυλίας συγκροτημάτων μουσικής στις εγκαταστάσεις του γηπέδου Baseball στο Ελληνικό, δέχθηκαν απρόκλητα δολοφονική επίθεση από πλήθος ατόμων του αντιεξουσιαστικού χώρου. Η αναίτια επίθεση έγινε από τριάντα (30) τουλάχιστον άτομα με ενωμένες δυνάμεις, τα οποία διέπραξαν βιαιοπραγίες σε βάρος των δύο (2) αστυνομικών, με γρόνθους, λακτίσματα και υλικά αντικείμενα (σιδηρολοστούς, ρόπαλα, θλώντα όργανα), προκαλώντας σε αυτούς βαρείες σωματικές βλάβες. Ειδικότερα ο ένας αστυνομικός (γεν. 1983), φέρει βαριές κακώσεις κεφαλής, πολλαπλά τραύματα στο σώμα και νοσηλεύεται στη Μ.Ε.Θ. Νοσοκομείου, ευρισκόμενος σε καταστολή. Η κατάσταση του εγκυμονεί κίνδυνο ζωής. Ο δεύτερος αστυνομικός (γεν. 1972), επίσης νοσηλευόμενος φέρει ρωγμώδες κατάγματα στο αριστερό χέρι και μώλωπες στα πλευρά. Η βάναυση επίθεση συνεχίζει μια σειρά προκλήσεων έναντι της έννομης τάξης και "καταδρομών" που αποδέχονται με απάθεια το ενδεχόμενο αποτέλεσμα της σωματικής βλάβης και της ανθρωποκτονίας από "άτομα" που ασκούνται στη βία, μάλλον ως πρόταση και στάση ζωής και ως "πολιτική παρέμβαση".  Η Ελληνική Αστυνομία κινείται για την ανακάλυψη των δραστών...>>

Γι' αυτό το γεγονός όμως, κανένας δημοσιογράφος δε θα φωνάξει, κανένα Ιντυμίντια δε θα γράψει αράδες, κανένας ψευτοδημοκράτης μπλόγκερ δε θα αναρτήσει έστω και μία γραμμή.

 ________________________________________________________

Καλές (?) γιορτές να έχουμε...

Είχα - δεν είχα, να 'μαι κι εγώ

με Χριστουγεννιάτικο πνεύμα.

Να φταίει ο πρώτος για το 2008 στολισμός

την περασμένη Κυριακή?

(ασχέτως αν απλώς κοιτούσα...)

Να φταίει το κείμενο του αγαπημένου μου Pavel

που με έκανε να σκέφτομαι?

Να φταίει που, τώρα που εγώ γράφω,

η μάνα μου στολίζει το δέντρο στο σπίτι?

Ό,τι κι αν φταίει, εγώ δεν αλλάζω γνώμη.

Η Χριστουγεννιάτικη περίοδος είναι μια από τις ομορφότερες.

Τουλάχιστον για κάποιους ρομαντικούς.

Για αυτούς που γουστάρουν το παιδί που κρύβουν μέσα τους.

Για αυτούς που, ακόμα και στις δύσκολες ημέρες που ζούμε,

θα πάνε στα μαγαζιά, θα ψωνίσουν για τους ίδιους και τους δικούς τους,

θα πάνε δώρα σε παιδιά, ανήψια, βαφτηστήρια...

Θα τον βρούνε τον τρόπο.

Δεν μασάνε ούτε από κρίση, ούτε από δάνεια,

ούτε από εβδομάδες 3-4 εργασίμων.

Μπορεί μετά του Αη-Γιαννιού να μην έχουνε ούτε για τσιγάρα,

αλλά θα την βρούνε την άκρη!

Άλλωστε, τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο μια χριστιανική γιορτή.

Δεν είναι μόνο μια καλοστημένη εμποροπανήγυρις.

Δεν είναι μόνο τα λαμπιόνια και τα στολίδια,

ούτε μόνο τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες,

ούτε μόνο τα πιτσιρίκια που χτυπάνε από τα χαράματα

το κουδούνι τσιρίζωντας "Να τα πούμεεεεεε?"...

Τα Χριστούγεννα είναι μια μέρα Ελπίδας.

Της Ελπίδας που εμπνέει μέσα μας Αυτός

του οποίου τη γέννηση γιορτάζουμε.

Της Ελπίδας ότι ίσως αύριο ξημερώσει μια καλύτερη μέρα...

Υ.Γ. 1 : Κλείνω το γραφείο και πάω σπίτι. Θέλω να βοηθήσω κι εγώ στο στόλισμα.

Υ.Γ. 2 : Μάνααααααα!... Το μαγαζί πότε θα το στολίσουμε???

Υ.Γ. 3 : Η φωτογραφία για όλες τις φανατικές αναγνώστριες.
Για τους αναγνώστες έχω ένα θεϊκό πλάσμα για το επόμενο post.