Δεν είναι εύκολο να ξεφύγει κανείς από την Ελληνική κουλτούρα αλλά και γιατί να το θέλει. Έχετε παρατηρήσει ότι ο Έλληνας κρύβει μια ενέργεια μέσα του η οποία είναι πολλές φορές αφύσικη για τον κόσμο της Ευρώπης? χορευει, διασκεδαζει, παθιάζεται και ζει πολλές στιγμές πάρα πολύ έντονα. Όταν έρχονται στην Ελλάδα τουρίστες, τρελαίνονται για το πώς διασκεδάζουμε….Έχω παρατηρήσει ότι η ξένοι ακούνε με περιέργεια την μουσική μας και προβληματίζονται πολλές φορές με τον τρόπο που χορεύουμε αυτή την μουσική. Με αφορμή το προηγούμενο αρθράκι αλλά και μια συζήτηση που είχα με κάτι φίλους ,πιστεύω ότι είναι η μόνη μουσική που σου βγάζει τόση μα τόση ένταση. Ακόμα και ροκάς να είσαι αν είσαι Έλληνας θα θέλεις κάποια στιγμή αυτά που νιώθεις να τα χορέψεις και θα είναι είναι δύσκολο να ξεφύγεις από την Ελληνική μουσική. Κάποιοι λένε σιγά μην χορέψω Ελληνικά θα πάω στο ροκαδικό και θα αράξω εκεί. Είναι μια άποψη και αυτή. Απλά στην  Ελλάδα δεν έχουμε μάθει να χορεύουμε την ροκ απλά την ακούμε. Και δεν λέω να κουνηθείς ελάχιστα λέω να βγάλεις την ένταση που σου βγάζουν τα  ελληνικά κομμάτια και η Ελληνική κουλτούρα….Πάντως αν ξέρετε κάποιο μαγαζί ροκ που χορεύουνε με την ψυχή τους (και σίγουρα  να υπάρχει και ένας κόσμος που να μπορείς να μπεις μέσα και να γουστάρεις όπως συμβαίνει με τα περισσότερα Ελληνικά μαγαζιά)ενημερώστε διότι με ενδιαφερει. Δεν πιστεύω να βρείτε όμως!!!!

Η έμπνευση είναι ένα προνόμιο που δεν το έχουνε πολλοί. Είναι ο τρόπος έκφρασης κάποιου ατόμου πάνω σ’ένα χαρτί ή σε μια μελωδική γραμμή. Πολλοί σύνχρονοι  συνθέτες δυστυχώς και πάντα κατά την γνώμη μου έχουν μπερδέψει την έμπνευση με την επιτυχία! Ένα κάλο από έμπνευση κομμάτι δεν σημαίνει και επιτυχία(κακός). Τελικά έχουμε φτάσει στην εποχή οπού η επιτυχία είναι συνώνυμο με την κακογουστιά και πολλές φορές την χαζομάρα. Βεβαία δεν μπορούμε να τα ισοπεδώσουμε όλα. Μιλάω όμως για ένα μεγάλο ποσοστό. Κάποιος μπορεί να μου πει ότι αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό. Συμφωνώ!! Ναι, αλλά αν είσαι μουσικός πιστεύω ότι μπορείς να κρίνεις λίγο παρά πάνω από έναν απλό μουσικόφιλο ακροατή. Όλοι δουλεύουν για την επιτυχία και όχι για το ωραίο. Λεφτά, λεφτά, λεφτά. Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι καλλιτέχνες που κρατάνε τα προσχήματα και δημιουργούν το ωραίο και ας έχουν και λιγότερα από την Μπεζετακου. Δεν πειράζει. Ευχαριστώ καλλιτέχνες όπως η Κανά, η Νέγκα, ο Αλκίνοος, ο Δεληβοριάς, ο Μάλαμας, ο Παυλάκος, ο Πασχαλίδης και πάρα μα πάρα πολλούς άλλους! Ευχαριστώ που υπάρχετε .!! Ευχαριστώ πραγματικά που μας δίνεται με τον τρόπο σας μουσική παιδεία….