Με χάχανα και λάχανα…Ο Ευγένιος Σπαθάρης συμμετείχε σ΄ ένα υπέροχο τραγούδι, που
τα κορίτσια μου το λάτρεψαν και το χορεύουν όλη μέρα !

Μπαμπάκο,μπαμπάκο, μπαμπάκο τι θα φάμε;

Η κοιλιά μου γουργουρίζει και η πείνα με θερίζει…

Μπαμπάκο,μπαμπάκο, μπαμπάκο τι θα φάμε;

Μια φέτα κολοκύθι κι ένα ολόκληρο ρεβύθι…

Αφού εξαντλήσαμε τα ελληνικά
χριστουγεννιάτικα τραγούδια, επεκταθήκαμε και στα ξενόγλωσσα. Ο Φρόστι, από τα
αγαπημένα της Παναγιώτας. Επειδή όμως όλο για την Παναγιώτα μιλάω, να και το
γλυκούλικο Ιουστινάκι, που άρχισε και μπουσουλάει και έχει φέρει τα πάνω κάτω :)

Η Παναγιώτα Χρυσοβαλάντω σας εύχεται
καλές γιορτές με τα αγαπημένα της τραγούδια!

Από την Πινοκίαση...περάσαμε τώρα στην...Στρουμφομανία!

Από το Παναγιωτούι με αγάπη :)

Έτσι έχει βαφτίσει η Παναγιώτα Χρυσοβαλάντω τον ήρωα-γουρουνάκι του παιδικού. Για ένα φεγγάρι ήταν το αγαπημένο της και δοκίμασε να...αντιγράψει τις σκανταλιές του!Επειδή αρκετό φαρμάκι ήπιαμε κι αυτόν τον μήνα, και όχι από κει που το περιμέναμε ("Ο Θεός να μας φυλάει από τα λουλούδια, γιατί τ΄ αγκάθια τα γνωρίσαμε"), ας γελάσει και λίγο το χειλάκι μας...

Έβρεξεν μες την αυλή μου
τζιε έπαιζα με τα πηλά,
τζι είδα μέσα που το χώμα θκιο ματούθκια γελαστά.
Ήταν ένα σκουλουκούι τζι ήταν όπως την κλωστήν,
ήβρεν μιαν μιτσιάν τρυπούαν
... τζιε επροσπάθαν να χωστεί

Σκουλουκούιν,σκουλουκούιν πού πάεις χωρίς βρακούιν
Έμπα μέσα στη φουλιά σου
μεν πονήσεις τα λαιμά σου.

Έπιασα το που το νούρο το φιλούι το μιτσί
έπαιξα λλίο μητά του τζι έκλεισα το στο ποτσί.
Τζι ήρτεν έσσο η αρφή μου τζι
έμπηξεν τες παουρκές.
Είπεν το τζιε του τζιρού μου
τζι έδωκεν μου πατσαρκές.

Σκουλουκούιν, σκουλουκούιν
εν να σγάψω ένα λουκκούιν
μες τη λάντα να σε χώσω τον πελάν
για να γλιτωσω!